Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska /spr./ Sędzia WSA Barbara Drzazga Asesor sąd. Edyta Podrazik Protokolant st.sekr.sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2005 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie sprzeciwu na zamiar budowy nośnika reklamowego; o d d a l a s k a r g ę /-/ E.Podrazik /-/ A.Łaskarzewska /-/ B.Drzazga

Dnia [...] marca 2003 r. S.S. zgłosił w Urzędzie Miasta P. zamiar wykonania instalacji reklamowej, dwu planszowej. Oświadczył, że obie plansze będą miały wymiary 5 m x 2,5 m, będą zadaszone i oświetlone. Zamontowane zostaną na budynku od strony ul. [...] . Kotwy znajdować się będą w murze, część nośna zaś na budynku. Mocowanie będzie biec także do słupa stojącego na podmurówce ogrodzenia i połączone z ogrodzeniem stalowym elementem, a także do słupa stojącego z drugiej strony działki na prefabrykacie betonowym. Termin rozpoczęcia prac określono na [...] kwietnia 2003 r. Do wniosku inwestor dołączył odręczny szkic reklamy.

Dnia [...] kwietnia 2003 r. Prezydent Miasta P. wydał postanowienie mocą, którego wezwał do uzupełnienia powyższego wniosku o następujące dokumenty:

1. rysunek szkicowy, który jednoznacznie zobrazuje powyższy zamiar

2. plan sytuacyjny z usytuowaniem przedmiotowego obiektu reklamowego

Pouczono, że nie uzupełnienie wniosku spowoduje wydanie decyzji w przedmiocie sprzeciwu wobec zgłoszonego zamiaru.

Dnia [...] kwietnia 2003 r. S.S. złożył w Urzędzie Miasta P. pismo zatytułowane "Uzupełnienie".

Dołączył do niego jak sam określił:

– rysunek szkicowy instalacji reklamowej

– plan sytuacyjny z zaznaczonym usytuowaniem instalacji reklamowej

Obydwa szkice dokonane były odręcznie przez inwestora.

Dnia [...] maja 2003 r. Prezydent Miasta wydał decyzję mocą, której wniósł sprzeciw do inwestycji planowanej przez S.S. w sprawie zainstalowania urządzenia reklamowego na nieruchomości położonej w P. przy ul. [...].

W uzasadnieniu podniesiono, że inwestor nie wyjaśnił istoty przedsięwzięcia, co nie pozwoliło na ocenę istoty przedsięwzięcia, kwalifikacji zamierzenia.

Stąd orzec należało jak na wstępie.

Powyżej opisaną decyzję inwestor otrzymał dnia 26 czerwca 2003 r. Nadano ją na poczcie dnia 24 czerwca 2003 r.

Odwołanie do Wojewody złożył S.S. . W uzasadnieniu podniósł, że decyzja została wydana po terminie, nadanie przesyłki na poczcie nastąpiło 24 czerwca 2003 r. i to się liczy. Termin zaś minął 25 maja 2003 r. Zgodnie z prawem budowlanym obowiązuje 30 dniowy termin na wniesienie sprzeciwu.

Ponadto w decyzji naruszone zostało prawo materialne. Uzupełnienie dokonane dnia [...] kwietnia 2003 r. zawiera dokładnie to czego żądał Prezydent.

Wojewoda decyzją z dnia [...]r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...]r. W uzasadnieniu podniesiono, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. Prawo budowlane w art. 30 ust. 1a wyraźnie określa, że do zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych należy dołączyć w zależności od potrzeb odpowiednie szkice lub rysunki.

Zdaniem organu rysunki i szkice winny w sposób jednoznaczny sprecyzować na czym polegać ma zamiar wykonania robót budowlanych. Ponieważ nośnik reklam jest budowlą o znacznych rozmiarach, która może zagrażać ludziom i mieniu, organ administracji budowlanej na podstawie dołączonej do zgłoszenia dokumentacji musi sobie wyrobić jednoznaczny pogląd, co do dopuszczalności realizacji nośnika.

W ocenie organu dokumentacja złożona przez inwestora nie obrazuje w sposób jednoznaczny zamierzenia inwestycyjnego. Z załączonych szkiców nie można ustalić, gdzie nowy nośnik ma być zlokalizowany, jak skonstruowany, usytuowany np. w stosunku do istniejącego nośnika, który miał być usunięty.

Podniesiono także, że Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wydał dnia 03 listopada 1998 r. rozporządzenie nr 906 w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego.

Zdaniem organu do zgłoszenia nie trzeba załączać szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, ale aby uniknąć nieporozumień, plan sytuacyjny może być sporządzony zgodnie z § 8 ust. 3 wymienionego rozporządzenia z wyłączeniem pkt. 5, 8 i 9. Także rysunki (rzuty i elewacje) projektowanego obiektu najlepiej byłoby wykonać zgodnie z § 12 ust. 1 i 2 w/wym. rozporządzenia.

Podkreślono także, że gdyby strona chciała się zapoznać z przykładową dokumentacją, organ II instancji gotów jest taki szkicowy projekt zaprezentować. Nadto poinformowano, że 30 dniowy termin jaki ma organ I instancji na złożenie sprzeciwu, liczy się od chwili spełnienia przez stronę wymogów formalnych w odniesieniu do zawiadomienia.

Skargę na powyższą decyzję złożył S.S.. Wniósł o jej uchylenie oraz uchylenie poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta P..

W ocenie skarżącego decyzja organu I instancji została wydana z naruszeniem prawa, po terminie. Urząd ma bowiem 30 dni na wniesienie sprzeciwu. Termin ten nie został zachowany. Organ II instancji utrwalił zatem stan niezgodny z prawem.

Ponadto organy błędnie przyjęły, że złożone przeze mnie dokumenty nie obrazują w sposób należyty planowanej inwestycji.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie. Podtrzymał do tej pory prezentowaną argumentację.

Na rozprawie dnia 20 lipca 2005 r. strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska. Wojewoda dodatkowo dodał, że przepisy prawa określają w sposób jednoznaczny jak winien wyglądać projekt techniczny. Inni inwestorzy nie mają problemów z zachowaniem ustanowionych tam warunków. Szczegółowe przepisy określają jakie oznaczenia nadano określonym elementom obiektów, budynków np. odnośnie drzwi, czy okien.

Gabaryty obiektu są tak duże, że organ musi znać jego dokładne umocowanie. Ewentualny upadek reklamy stanowić będzie zagrożenie dla innych osób.

Skarżący w odpowiedzi podniósł, że skoro organ wymagał dokumentów o ściśle określonych parametrach, to należało to szczegółowo wyartykułować w postanowieniu. Według jego wiedzy żadnego projektu nie musiał wykonać.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga okazała się bezzasadna. W przedmiotowej sprawie organy obydwu instancji w sposób prawidłowy wywiodły, że dokumentacja złożona przez inwestora nie obrazuje w sposób jednoznaczny planowanej inwestycji. Z załączonych szkiców w istocie nie wynika w jakim miejscu nośnik ma być zlokalizowany, jaką ma mieć konstrukcję. Powyższe dane inwestor winien zobrazować zgodnie z art. 30 ust. 1a ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2000 r. Nr 106 poz. 1126 ze zm.).

Zgodzić też należy się z organem II instancji, że nośnik reklam jest budowlą o znacznych rozmiarach, która może zagrażać ludziom, mieniu. Tym bardziej na podstawie dokumentacji inwestora należy wyrobić sobie jednoznaczny pogląd, czy dopuścić do realizacji nośnika.

Nie sposób jedynie zgodzić się z tą częścią uzasadnienia organu II instancji, w której wywiedziono, że złożone przez inwestora rysunki winny odpowiadać przepisom rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 03 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu formy projektu budowlanego. W istocie przepis art. 30 ust. 1a cyt. prawa budowlanego takiego wymogu nie nakłada na inwestora.

Nie sposób też zgodzić się z zarzutem skarżącego, że organ I instancji decyzję o sprzeciwie wydał po upływie 30 dniowego terminu z art. 30 ust. 2 cyt. prawa budowlanego. Decyzja nosi bowiem datę [...]r. Wydano ją zatem prze upływem 30 dni od dnia złożenia żądanej dokumentacji przez inwestora, co nastąpiło 28 kwietnia 2003 r.

Wyjaśnić należy, że o ile organ stwierdzi niekompletność dokumentacji złożonej przy zgłoszeniu i zażąda jej uzupełnienia, termin 30 dniowy rozpoczyna swój bieg na nowo.

Podkreślić należy, że sformułowanie z art. 110 kpa, iż organ administracji publicznej, który wydał decyzję jest nią związany od chwili jej doręczenia lub ogłoszenia orzeczenia oznacza jedynie tyle, że organ nie może uchylić lub zmienić wydanej przez siebie decyzji przed upływem terminu do wniesienia odwołania.

W tym stanie rzeczy, skoro skarżona decyzja nie narusza przepisów prawa materialnego i procesowego, skargę należało oddalić i stąd orzeczono jak w sentencji (art. 151 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

/-/ E.Podrazik /-/ A.Łaskarzewska /-/ B.Drzazga