Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Niecikowski (spr.) Sędziowie: AWSA Kazimierz Bandarzewski AWSA Janusz Kasprzycki Protokolant: Katarzyna Paszko-Fajfer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2008 r. sprawy ze skargi J. S. na bezczynność Prezesa Sądu Rejonowego skargę oddala

W piśmie z dnia [...].01.2008 r., J. S. zawarł skargę na Prezesa Sądu Rejonowego w [...] z powodu nie udzielenia mu informacji. W uzasadnieniu skargi podniósł, że 8.11.2007 r., zwrócił się do Prezesa Sądu w [...] "o sprecyzowanie, który zapis ustawy o ochronie osób i mienia miałby uprawniać pracowników ochrony do kontroli bagażu obywateli", w odpowiedzi na to pisma Prezes Sądu takiego przepisu nie wskazał. W dniu 20.11.2007 r., przesłał odwołanie a Prezes Sądu Rejonowego w [...] poinformował skarżącego, że odwołanie przesłał do Prezesa Sądu Okręgowego w [...]. Wiceprezes Sądu Okręgowego "w nieformalny sposób rozpatrzył negatywnie ....odwołanie". Formalnej decyzji ustosunkowujące się do odwołania skarżący nie otrzymał do dnia dzisiejszego.

W odpowiedzi na skargę, Prezes Sądu Rejonowego podniósł, że :

- Sąd Rejonowy w [...] zatrudnia zewnętrzną firmę ochroniarską do wykonywania zadań określonych w ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 roku o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740 ze zm.). Sąd posiada dwa budynki wyposażone w bramki i ręczne urządzenie do wykrywania metalu, natomiast nie posiada urządzeń do prześwietlania bagażu. W związku z tym w zakresie obowiązków pracowników ochrony fizycznej w obiekcie określono jako działania ochronne kontrolę bagażu i osób, w tym sprawdzenie legalności i zasadności pobytu na terenie sądu,

- w dniu 9 listopada 2007 roku J. S. przesłał pismo zatytułowane "wniosek" domagając się wskazania przepisów ustawowych uprawniających do kontroli bagażu osób wchodzących do sądu. Odpowiedzi na to pismo udzielono skarżącemu w dniu 12 listopada 2007 roku. W dniu [...] listopada 2007 roku J. S. złożył skargę na Prezesa Sądu Rejonowego w [...], która zgodnie z dyspozycją § 11 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 roku w sprawie przyjmowania i rozpatrywania skargi wniosków (Dz. U. Nr 5, poz. 46), przesłana została do rozpoznania Prezesowi Sądu Okręgowego w [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Kontrola działalności administracji publicznej przez sąd administracyjny obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w sprawach decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo które kończące postępowanie, a także rozstrzygają sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, innych niż co dopiero wymienione akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, czy w końcu pisemnych interpretacje przepisów prawa podatkowego ( art. 3 § 1 i 2 pkt. 1- 4a i 8 ustawy z dnia 30.08. 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. nr 153 poz. 1270 z późn. zm. zwaną dalej w skrócie p.o.p.s.a ).

Krótko mówiąc, zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 p.o.p.s.a sąd administracyjny orzeka w sprawach ze skarg na bezczynność organów w przypadkach kiedy :

- organ ma obowiązek wydać decyzję,

- organ ma obowiązek wydać postanowienie na które służy zażalenie albo kończące postępowanie w sprawie lub rozstrzygające o do istoty sprawy,

- organ ma obowiązek wydać postanowienie w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie,

- organ ma obowiązek podjąć inny akt lub czynność z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Skarżący swój wniosek o udostępnienie (według niego) informacji publicznej sformułował jako żądanie wskazania, który zapis ustawy o ochronie osób i mienia miałby uprawniać pracowników ochrony do kontroli bagażu obywateli.

Dla rozstrzygnięcia sprawy Istotna jest kwestia odpowiedzi na pytanie czego dotyczył wyżej opisany wniosek.

Dla Sądu, orzekającego w sprawie niniejszej nie budzi wątpliwości, że skarżącemu chodzi o wykładnie przepisów ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 roku o ochronie osób i mienia a w szczególności co oznaczają użyte w ustawie określenia "ochrona osób" czy "ochrona mienia". Na marginesie można wskazać, że ustawodawca podał w art. 3 pkt. 4 i 5 legalną definicję pojęć "ochrony osób" i "ochrony mienia". W pojęciach tych mieszczą wszelkie działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa życia, zdrowia i nietykalności osobistej czy też działania zapobiegające przestępstwom i wykroczeniom przeciwko mieniu, a także przeciwdziałające powstawaniu szkody wynikającej z tych zdarzeń oraz niedopuszczające do wstępu osób nieuprawnionych na teren chroniony. Wszelkie działania obejmują m.in. kontrolę bagażu.

Informacja o obowiązującym prawie jest informacją publiczną, ale taką informacją nie jest żądanie dokonania przez organ wykładni prawa. Nie można więc domagać się od organu podjęcia aktu czy innej czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień czy obowiązków wynikających z ustawy. Osoba niezadowolona z działalności organu, może przedsięwziąć działania w trybie przepisów działu VIII kodeksu postępowania administracyjnego w sprawie skarg i wniosków, ale działania organów w sprawach dotyczących skarg i wniosków nie podlegają kontroli sądowej.

Skoro więc opisane w skardze okoliczności, nie stanowiły podstawy do wszczęcia postępowania administracyjnego, które mogłoby się zakończyć wydaniem decyzji czy innego aktu, o których mowa w art. 3 § 2 pkt. 1-4 p.o.p.s.a, to nie można mówić aby organ dopuścił się bezczynności, bowiem o bezczynności można mówić tylko wtedy, gdy organ administracji dopuszcza się zwłoki w załatwieniu sprawy administracyjnej.

W tym stanie rzeczy skoro dokonana kontrola nie wykazała aby organ dopuścił się bezczynności na podstawie art. 151 p.o.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.