Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia del. WSA Sławomir Presnarowicz po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia L. U. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 293/07 w sprawie ze skargi L. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 grudnia 2006 r., Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. postanawia oddalić zażalenie.

II FZ 117/08

U Z A S A D N I E N I E

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zwany dalej WSA, na posiedzeniu niejawnym postanowieniem z dnia 5 grudnia 2007 r., odrzucił skargę kasacyjną L. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 grudnia 2006 r. Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą prawną powyższego orzeczenia Sądu I instancji był art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm. ), określanej dalej jako p.p.s.a.

W uzasadnieniu powyższego orzeczenia podnoszono, że WSA wyrokiem z dnia 19 czerwca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 293/07, oddalił skargę L. U. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 czerwca 2007 r. Wyrok wraz z uzasadnieniem w przedmiotowej sprawie został doręczony skarżącemu w dniu 28 lipca 2007 r. (okoliczność ta została poświadczona zwrotnym potwierdzeniem odbioru). W ocenie WSA, termin do złożenia skargi kasacyjnej upłynął zatem w dniu 27 sierpnia 2007 r. Natomiast skarga kasacyjna została wniesiona w dniu 30 listopada 2007 r., czyli po upływie trzydziestodniowego terminu do złożenia skargi kasacyjnej określonego w art. 177 § 1 p.p.s.a. WSA podkreślał również, że do skargi nie zostało załączone żadne pismo umożliwiające sądowi wszczęcie postępowania w trybie art. 86 i n. p.p.s.a.

Z tego względu WSA, na podstawie art. 178 p.p.s.a., postanowił odrzucić skargę kasacyjną L. U.

Na powyższe postanowienie ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu r. pr. W. K. złożył w dniu 27 grudnia 2007 r. zażalenie, w którym wnosił o uchylenie tegoż orzeczenia w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej i przywrócenie terminu do wniesienia środka zaskarżenia. W uzasadnieniu pisma radca prawny W. K. między innymi podnosił, że na skutek trudności ze skontaktowaniem się z jego mandantem dopiero pod koniec października 2007 r. udało się mu uzyskać drogą listową kopie skarg sporządzanych do poszczególnych instancji podatkowych i sądowych. Autor zażalenia nie otrzymał natomiast koperty z datą doręczenia wyroku WSA z dnia 19 czerwca 2007 roku L. U. Podczas ponownego zapoznawania się z aktami w dniu 17 listopada 2007 r., nie znalazł lub nie zauważył zwrotki potwierdzającej doręczenie skarżącemu wyroku w dniu 28 lipca 2007 roku. Dlatego też w dniu 30 listopada 2007 r. wniósł skargę kasacyjną wraz z kopią pisma, w którym zwracał się do L. U. o podpisanie pełnomocnictwa, gdyż kontakt z wyżej wymienionym drogą telefoniczną był nieskuteczny. Wobec tego, że nieznana mu była w dacie wnoszonej skargi kasacyjnej, informacja o upływie terminu do jej wniesienia, nie sporządził wniosku, o którym mowa w art. 86 p.p.s.a. W tej sytuacji, w ocenie autora zażalenia, odrzucenie skargi kasacyjnej z wyżej opisanych powodów rodzi dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego, pozbawiając ją prawa dochodzenia swoich roszczeń przed Sądem.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 177 § 1 p.p.s.a., skargę kasacyjną wnosi się w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia stronie odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem.

W rozpatrywanej sprawie poza sporem pozostaje, że WSA wyrokiem z dnia 19 czerwca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 293/07, oddalił skargę L. U., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 grudnia 2006 r., odpis którego to orzeczenia wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 28 lipca 2007 r. W tej sytuacji nie może budzić wątpliwości fakt, że skarżącemu termin do złożenia skargi kasacyjnej minął wraz z upływem dnia 27 sierpnia 2007 r. Dlatego też skarga kasacyjna wniesiona dnia 30 listopada 2007 r., czyli po upływie trzydziestodniowego terminu do złożenia skargi kasacyjnej określonego w art. 177 § 1 p.p.s.a., podlega odrzuceniu.

Naczelny Sąd Administracyjny zwraca uwagę, że we wniesionym zażaleniu na postanowienie WSA z dnia 5 grudnia 2007 r., jego autor nie podważał ani daty wydania wyroku przez WSA, ani daty doręczenia odpisu tegoż orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Nie była również weryfikowana data złożenia przedmiotowej skargi kasacyjnej. Dlatego też, NSA nie dostrzega zarzutów podważających zasadność odrzucenia skargi kasacyjnej przez Sąd administracyjny I instancji.

W uzasadnieniu zażalenia podniesiono natomiast okoliczności, które ewentualnie mogłyby przemawiać za przywróceniem uchybionego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. W tej kwestii stosownie do treści art. 87 § 1 p.p.s.a., właściwym jest sąd, w którym czynność miała być dokonana, czyli Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Naczelny Sąd Administracyjny pragnie przypomnieć, co podkreśla się w literaturze przedmiotu, że wcześniejsze prawomocne odrzucenie skargi, skutkujące zakreśleniem sprawy jako załatwionej, nie ma skutku powagi rzeczy osądzonej i nie stanowi przeszkody prawnej w ponownym prowadzeniu sprawy (zob. B. Deuter w: B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, s. 212).

Z przytoczonych powyżej powodów Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie, mając na uwadze art. 184 w związku z art. 197 § 1 i § 2 p.p.s.a.