Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wilk Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas Sędzia WSA Marzena Milewska - Karczewska (spr.) Protokolant ref. staż. Julia Murawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2015 r. sprawy ze skargi [...] Spółka jawna z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej i nakazu zaprzestania prowadzenia niezgodnej z przepisami reklamy apteki I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Głównego Inspektora Farmaceutycznego na rzecz [...] Spółka jawna z siedzibą w W. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Decyzją nr [...] sierpnia 2014r. znak: [...] Główny Inspektor Farmaceutyczny (dalej: GIF), działając na podstawie art. 112 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 oraz art. 115 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. 2008 r., Nr 45, poz. 271 z późn. zm. –dalej: u.p.f.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 i art. 105 par. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. – Kodeks postępowania administracyjnego (jt. Dz.U. z 2013r. poz. 267 – dalej: k.p.a.) , po rozpatrzeniu odwołania złożonego przez T. sp.j. z siedzibą w W. (dalej: skarżąca lub spółka) od decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] maja 2014r. znak: [...] (dalej: WIF), utrzymał w mocy decyzję tego organu.

Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu [...] lutego 2014r. WIF w Warszawie wszczął postępowanie, w stosunku do działającej pod firmą: T. sp.j. z siedzibą w W., w przedmiocie naruszenia dyspozycji art. 94a ust.1 u.p.f. w związku z powzięciem wiadomości dotyczących możliwości prowadzenia reklamy aptek ogólnodostępnych zlokalizowanych w C. przy ul. [...] oraz w W. przy ul. [...].

Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, WIF decyzją z dnia [...] maja 2014r. znak: [...]:

1/ na podstawie art. 94a ust.2 i 3 u.p.f. oraz art. 104 w zw. z art. 107 par. 1-3 k.p.a. stwierdził naruszenie zapisu, o którym mowa w art. 94a ust.1 u.p.f. poprzez prowadzenie reklamy apteki ogólnodostępnej o nazwie O., zlokalizowanej w C. przy ul. [...], poprzez umieszczenie w witrynie w/w apteki napisów zawierających tekst: APTEKA O. oraz nakazał zaprzestanie jej prowadzenia na terytorium województwa mazowieckiego. Decyzji w tym zakresie został nadany rygor natychmiastowej wykonalności;

2/ na podstawie art. 129b ust.1 i 2 u.p.f. nałożył na spółkę: T. sp. j. z siedzibą w W., kare pieniężną w wys. 2000zł z tytułu naruszenia zakazu, o jakim mowa w art. 94a ust.1 u.p.f. w zakresie opisanym w pkt 1 sentencji decyzji;

3/ na podstawie art. 105 par. 1 k.p.a. umorzył postępowanie:

-w części dot. kolportowania wydawnictwa zatytułowanego "Przewodnik cenowy pacjenta. C. Porównaj ceny leków w Twojej okolicy. Oszczędzaj z nami", wydanego przez W. z siedzibą w W., zawierającego porównanie cen wybranych produktów leczniczych w wybranych aptekach w C., z porównania których wynika, że najniższe ceny tych produktów leczniczych występują w Aptece O., zlokalizowanej w C. przy ul. [...].

-w części dot. apteki zlokalizowanej w W. przy ul. [...] dot. kolportowania wydawnictwa zatytułowanego "Przewodnik cenowy pacjenta. W. Porównaj ceny leków w Twojej okolicy. Oszczędzaj z nami", wydawanego przez W. z siedzibą w W., zawierającego porównanie cen wybranych produktów leczniczych w wybranych aptekach w W., z porównania, których wynika, że najniższe ceny tych produktów leczniczych występują w Aptece O., zlokalizowanej przy ul. [...] w W.

Od powyższej decyzji skarżąca spółka złożyła odwołanie, wnosząc o uchylenie decyzji WIF z dnia [...] maja 2014r. i umorzenie postępowania pierwszoinstancyjnego jako bezprzedmiotowego w pkt 1 i 2, w których WIF stwierdza naruszenie art. 94a ust.2 i 3 u.p.f. poprzez prowadzenie reklamy apteki o nazwie O. oraz w których nakazał zaprzestanie jej prowadzenia na terytorium województwa mazowieckiego i jednocześnie nałożył karę pieniężną w wys. 2000zł z tytułu naruszenia zakazu zawartego w art. 94a ust.1 u.p.f.

Skarżąca w odwołaniu wskazała, że organ błędnie uznał, że umieszczenie w witrynie nazwy apteki jest zakazaną reklamą w rozumieniu przepisu art. 94a u.p.f. Wskazała, że przepisy Prawa farmaceutycznego dopuszczają nadanie aptece "nazwy" i nie wskazują w tym zakresie na żadne ograniczenia. Skarżąca podniósł, że w przypadku nadania nazwy aptece informacja ta staje się koniecznym elementem wydawanego zezwolenia na prowadzenie apteki, co miało miejsce również w wypadku skarżącego, który posiada stosowne zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej nr [...] wydane w dniu [...] lipca 2012r., zgodnie z którym apteka działa pod nazwą "O." a zezwolenie zostało wydane przez ten sam organ, który wszczął i prowadził postępowanie w niniejszej sprawie tj. Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego. Powyższe zdaniem Skarżącego wskazuje na naruszenie przez organ zapisu art. 6,8 a także art. 77 k.p.a. bowiem działanie organu zarzucające Stronie, że umieszczenie nazwy apteki jest niedopuszczalne wskazuje, że organ nie zgadza się z wydanym przez siebie zezwoleniem (decyzją) i sam ją podważa. Zdaniem skarżącej wydawanie zezwolenia na prowadzenie apteki, w którym dopuszcza się określoną nazwę nie może skutkować wydaniem później decyzji stojącej w sprzeczności z tą pierwszą. Skarżąca podniosła również, że skoro przepisy Prawa farmaceutycznego dopuszczają możliwość nadania aptece nazwy to trudno zgodzić się z przyjętą wykładnią, że art. 94a u.p.f. zabrania posługiwania się nią. Oznaczałoby to, że działania ustawodawcy są nielogiczne i z jednej strony nadają pewnego rodzaju uprawnia, a z drugiej strony te uprawnienia są nie do zrealizowania, co prowadziłoby do absurdu.

GIF po rozpoznaniu odwołania, decyzją z dnia 8 sierpnia 2014r. utrzymał w mocy orzeczenie organu I instancji. W uzasadnieniu organ wskazał, że GIF podziela ocenę organu I instancji co do zakwalifikowania działalności polegającej na wywieszeniu w witrynie apteki napisów "Apteka O." jako prowadzenie niedozwolonej reklamy apteki oraz jej działalności. Organ wskazał, że jego zdaniem nazwa apteki "Apteka O." jest hasłem reklamowym, który informuje o atrakcyjnych cenach obowiązujących w aptece, zachęcając przez to do dokonywania w niej zakupów, co odpowiada definicji reklamy apteki wykształconej w orzecznictwie sądów administracyjnych. Organ wskazał również, że prowadzenie reklamy apteki i jej działalności skutkuje koniecznością wszczęcia postępowania przez wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego postępowania w przedmiocie nakazania zaprzestania jej prowadzenia oraz nałożenia kary pieniężnej do 50.000zł. W niniejszej sprawie kara została wymierzona w wys. 2000zł, co mając na uwadze, że reklama byłą prowadzona od sierpnia 2012r. do co najmniej lutego 2014r. czyli w okresie ok. 18 miesięcy a także, że dotyczyła ona jednej apteki i że strona uprzednio dopuściła się już naruszenia zakazu reklamy apteki, co zostało stwierdzone stosowną decyzją m.in. GIF z dnia [...] sierpnia 2014r. czy z dnia [...] sierpnia 2014r. jest prawidłową wysokością.

Odnosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu organ m. in. wskazał, że:

- przedmiotem postępowania jest prowadzenie przez stronę reklamy apteki poprzez wywieszenie w witrynie napisów będących nazwą apteki, które są jednocześnie hasłem reklamowym. Fakt, iż prowadząc reklamę strona posługiwała się nadaną aptece nazwą nie zmienia kwalifikacji, iż podejmowane przez nią działania naruszały zakaz reklamy apteki. Treść wywieszonych napisów informowała bowiem potencjalnych klientów o możliwości dokonania w tej aptece zakupu w niższych cenach – hurtowych cenach.

- art. 22 Konstytucji RP stanowi, iż "Ograniczenie wolności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny". A zatem w niniejszej sprawie nie doszło do naruszenia wskazanego przepisu Konstytucji, bowiem wolność podejmowania działań gospodarczych zagwarantowana wskazanym przepisem podlega ochronie, jednak w zakresie jakim nie koliduje z ustawowym zakazem reklamy aptek. Organ podniósł, że wymóg konstytucyjny ustanowienia ograniczenia w drodze zakazu został spełniony poprzez wprowadzenie do ustawy Prawo farmaceutyczne art. 94a. A jako ważny interes społeczny należy wskazać potrzebę ochrony zdrowia publicznego. Celem tej ochrony jest zapobieganie nadmiernej i nieuzasadnionej konsumpcji przez pacjentów leków oraz ograniczenie działań podejmowanych przez apteki, które zamiast świadczyć usługi jako placówki zdrowia publicznego zajmowałyby się walką o klienta.

Od powyższej decyzji GIF skarżąca spółka złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę, w której wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Zaskarżonej decyzji spółka zarzuciła:

I. Naruszenie prawa materialnego, tj.:

- art. 94a ust.1 u.pf. poprzez błędną wykładnie wskazanego przepisu i uznanie, że nazwa apteki jest reklamą apteki (ma charakter reklamy), a następnie poprzez błędne zastosowanie tego przepisu, które polegało na uznaniu przez organ, że Skarżący posługujący się nazwą, która została mu nadana zgodnie z przepisami, prowadzi niedozwoloną reklamę apteki, w sytuacji kiedy działanie skarżącego polegało jedynie na oznaczeniu Apteki nazwą, która została mu nadana zgodnie z przepisami prawa, co nie może stanowić niedozwolonej reklamy apteki.

- art. 22 Konstytucji RP poprzez uniemożliwienie skarżącemu realizowania jego konstytucyjnego prawa tj. wolności prowadzenia działalności gospodarczej poprzez uniemożliwienie mu prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą, do której używania Skarżący posiada prawo;

II. Naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

-art. 8 k.p.a. poprzez niezastosowanie zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów administracji publicznej, które polegało na karaniu wykorzystywania przez skarżącego nazwy, która została nadana aptece prowadzonej przez Skarżącego w drodze decyzji administracyjnej;

-art. 138 par. 1 pkt 1 k.p.a. poprzez niezasadne utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] maja 2014r.

W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że ustawa nie zawiera definicji legalnej "reklamy" z tego względu zasadnym jest posiłkowanie się słownikowym rozumieniem tego terminu. Skarżąca przytoczyła definicję reklamy zawartą w Wielkim Słowniku Wyrazów Obcych pod red. M. Bańki, wyd. PWN, Warszawa 2003r. i wskazała, że definicja ta jest szeroko akceptowana w orzecznictwie administracyjnym. Podniosła również, że analizując okoliczności przedmiotowej spray nie sposób nie zauważyć, iż nazwa apteki, do której odnosi się organ w swojej decyzji tj. "Dr. O." lub określenie umieszczone w witrynie "Apteka Dr. O." , w żaden sposób nie odnosi się do konkretnych produktów z oferty apteki należącej do Skarżącego. W analizowanym stanie faktycznym ewidentnie brak jest nawiązania do konkretnych towarów i konkretnych usług. Nazwa apteki w żaden sposób nie zachęca do nabycia konkretnych produktów. Dlatego też nazwa ta nie może być traktowana jako niedozwolona reklama apteki. Skarżący podkreślił również, że kwestia posługiwania się konkretną nazwą apteki nie była przedmiotem rozstrzygnięcia sądu w żadnym ze wskazanych przez organ wyroku. Cytowane przez organ wyroki nie odnoszą się do kwestii nazewnictwa apteki, ale poruszają kwestię umieszczenia obok nazwy odpowiednich, wymienionych w tym wyroku, określeń. W ocenie skarżącego nie jest to tożsame. Czym innym jest bowiem nazwa apteki, która jest stałym oznaczeniem apteki, którym apteka posługuje się przez cały czas swojej działalności, a czym innym jest czasowe umieszczanie obok tej nazwy pewnych elementów nawiązujących do niskich cen.

Skarżąca podniosła, iż nie zgadza się z twierdzeniem organu, że nazwa apteki stanowi jej reklamę (ma charakter reklamy). Przepisy ustawy nie wskazują żadnych wytycznych co do ewentualnego nazewnictwa apteki. Oznacza to, że zastosowanie znajdą tu przepisy ogólne, znajdujące się m. in. w kodeksie cywilnym. Żadne przepisy tam się znajdujące nie zabraniają natomiast nadania aptece nazwy, która posługuje się Skarżący oraz posługiwania się nią np. poprzez umieszczenie jej w witrynie apteki. Tym samym posługiwanie się nazwą apteki nie stanowi niedozwolonej reklamy apteki, z tego względu, że nazwę apteki, w ogóle nie można rozpatrywać w kategoriach reklamy (nie ma ona charakteru reklamy). Tym samym postępowanie organu, stanowi naruszenie przepisu art. 94a u.p.f. ale również narusza konstytucyjne zasady swobody działalności gospodarczej wyrażonej w art. 22 Konstytucji.

Skarżący wskazał również, że jednym z elementów zaufania obywatela do władzy publicznej jest element przewidywania rozstrzygnięć organów administracji. Innymi słowy obywatel winien mieć względną pewność w jaki sposób będą rozstrzygane jego sprawy. Natomiast w przedmiotowej sprawie doszło do sytuacji, kiedy w jednej decyzji administracyjnej organ administracji publicznej wydał zezwolenie na prowadzenie apteki pod określoną nazwą, podczas gdy w drugiej decyzji utrzymuje, że posługiwanie się tą nazwą jest zakazane, gdyż stanowi niedozwoloną reklamę aptek. Działanie takie stanowi przejaw nieprawidłowości działania organów administracji publicznej, bowiem jeśli organ wydaje zezwolenie na użytkowanie określonej nazwy (na prowadzenie działalności pod określoną nazwą), to Skarżący musi mieć pewność, że dostosowanie się przez niego do wydanego rozstrzygnięcia będzie aprobowane przez organ. Nie może dojść do sytuacji kiedy podporzadkowanie się przez adresata decyzji będzie napiętnowane przez organ administracji – w dodatku ten sam organ.

W odpowiedzi na skargę Główny Inspektor Farmaceutyczny wniósł o jej oddalenie i podtrzymał zajęte w sprawie stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

W świetle powołanego przepisu ustawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w zakresie swojej właściwości ocenia zaskarżoną decyzję administracyjną lub postanowienie z punktu widzenia ich zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania tej decyzji lub postanowienia. Sąd nie bada więc celowości, czy też słuszności zaskarżonego aktu.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną - art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a.

Rozpoznając skargę w świetle powołanych wyżej kryteriów należy uznać, że zasługuje ona na uwzględnienie.

Sąd na wstępie wskazuje, że w świetle zapisu art. 94a ust.1 u.p.f. – stanowiącego, że zabroniona jest reklama działalności aptek lub punktów aptecznych skierowana do publicznej wiadomości, która w sposób bezpośredni odnosi się do produktów leczniczych lub wyrobów medycznych umieszczonych na wykazach leków refundowanych, lub produktów leczniczych lub wyrobów medycznych o nazwie identycznej z nazwą produktów leczniczych lub wyrobów medycznych umieszczonych na tych wykazach - nie ulega wątpliwość, że zabroniona jest reklama aptek i punktów aptecznych oraz ich działalności.

Nie ulega również wątpliwości, że sama ustawa nie zawiera definicji legalnej terminu "reklama apteki", co oczywiście nastręcza pewne trudności interpretacyjne - jak słusznie wskazała Skarżąca w skardze. Nie mniej jednak Sąd pragnie zaznaczyć, oraz podzielić wskazany w tym wyroku pogląd, że NSA w wyroku z dnia 19 listopada 2014r. sygn. II GSK 1716/13 wskazał, iż w art. 52 ust.1 u.p.f. zawarta jest definicja "reklamy produktu leczniczego", a zgodnie z zasadą racjonalnie działającego prawodawcy, należy przyjąć, że w obrębie danego aktu ustawodawca posługuje się jednakowo brzmiącymi terminami w takim samym znaczeniu, o ile sam nie wskaże inaczej (reguła wpisana do zasad techniki prawodawczej).

A zatem na podstawie zawartej we wskazanym wyżej przepisie definicji "reklamy produktu leczniczego" a także powołując się na dorobek judykatury w tym zakresie NSA stwierdził, że reklamą jest działalność sprzedawcy polegająca na informowaniu lub zachęcaniu do określonego zachowania się nabywcy, mające na celu zwiększenie jej obrotów. W przypadku reklamy apteki lub jej działalności będzie to zachęcenie do korzystania z jej usług oraz zwiększenia liczby przeprowadzonych przez nią transakcji lub ich wartości. NSA wskazał, że reklamą działalności apteki będzie zamiar przyciągnięcia potencjalnych klientów do dokonania zakupu towarów sprzedawanych w aptece, niezależnie od form i metod jej przeprowadzenia oraz użytych do jej realizacji środków, jeśli jej celem jest zwiększenie sprzedaży produktów leczniczych lub wyrobów medycznych (v. wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2014r., sygn.II GSK 668/13; wyroki WSA w Warszawie z dnia 17 października 2008r. sygn.. VII SA/Wa 698/08; oraz z dnia 1 lutego 2008r. sygn. VII SA/Wa 1960/07; CBOSA).

Mając na względzie wyżej wskazaną definicję terminu reklama należałoby uznać, iż zwrot który znalazł się w witrynie apteki "Ceny Hurtowe" w istocie stanowi reklamę, bowiem zachęca do zakupu w tej właśnie aptece "nęcąc" niższymi cenami bowiem cena hurtowa oznacza cenę niższą od ceny detalicznej, a zamieszczenie wskazanego zapisu w witrynie ma na celu przyciągnięcie potencjalnych klientów/pacjentów.

Jednakże zamieszczonego w witrynie zwrotu nie można analizować i badać w oderwaniu od stanu faktycznego sprawy. A w niniejszej sprawie znajdujący się w witrynie napis: "Apteka Dr. O." oznacza rodzaj placówki, która się znajduje w tym miejscu co określa słowo "Apteka" oraz jej nazwę, która została zaakceptowana przez stosowny organ w zezwoleniu wydanym T. Sp. j. z siedzibą w W. z dnia [...] lipca 2012r. znak: [...], na prowadzenie apteki ogólnodostępnej pod nazwą "Dr O." (dokument w aktach Sądu). Tak wiec w witrynie apteki, jak twierdzi skarżąca, nie została zamieszczona reklama apteki lecz jej nazwa.

Sąd w tym miejscu przychylając się do stanowiska skarżącej wskazuje, iż w demokratycznym państwie prawa m. in. ze względu na zasadę praworządności zawartą w art. 7 Konstytucji RP i powtórzoną w art. 6 k.p.a. a także ze względu na zasadę zawartą m. in. w art. 8 k.p.a. – zasada pogłębiania zaufania uczestników postępowania do władzy publicznej, jest nie do przyjęcia aby organ jednym rozstrzygnięciem akceptował nazwę apteki i nie widział sprzeczności z zapisami u.p.f. a innym ze względu na użycie nazwy, zaakceptowanej uprzednio, uznawał że jest ona niezgodna z zapisami u.p.f. w szczególności art. 94a u.p.f. – co skutkuje nałożeniem na podmiot m. in. kary finansowej.

Działania organów państwowych mają wzbudzać zaufanie (art. 2 Konstytucji RP oraz art. 8 k.p.a.). Zasada zaufania do organów władzy publicznej musi w konsekwencji prowadzić do spójności działań różnych organów a w szczególności tych samych (jak w niniejszej sprawie), gdy niezależnie rozstrzygają o istocie tego samego elementu, mimo że wydają decyzję w innych sprawach. Działając bowiem w pełnym zaufaniu do organów władzy publicznej, strona jest przekonana, że jej działania odpowiadają wymogom prawa, gdy tak jak w niniejszej sprawie nazwa apteki została zaakceptowana w stosownym zezwoleniu, które strona uzyskała. Nie można bowiem umożliwiać stronie podjęcia określonych czynności, a następnie nakładać na nią sankcje za ich dokonanie (zob. Z.Kmieciak, Ogólne zasady prawa i postępowania administracyjnego, Warszawa 2000, s. 75 i nast.). Nie sprzyja, bowiem realizacji pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa podejmowanie w tej samej sprawie przeciwstawnych działań przez organy władzy publicznej, stosowanie odmiennych ocen danego stanu faktycznego, czy też zmienność rozstrzygnięć podejmowanych przez organy administracji. A zatem karanie podmiotu za używanie nazwy, która została zaakceptowana, jako niezgodnej z przepisem art. 94a u.p.f. niewątpliwie narusza zasadę zawartą w art. 8 k.p.a.

Sąd w tym miejscu podkreśla, że uchybienia organów administracji publicznej nie mogą powodować ujemnych następstw dla strony, która działa w dobrej wierze i w zaufaniu do treści otrzymanego zezwolenia/decyzji administracyjnej ( sygn. III SA 702/87, z dnia 1 listopada 1987r. , ONSA 1987 nr 2 poz. 79). Działania strony podjęte w zaufaniu do prawa i organów państwa zasługują na ochronę prawną. Należy bowiem pamiętać, że każda prawomocna decyzja administracyjna korzysta z domniemania prawidłowości. Skutki nieznajomości prawa przez pracowników danego organu lub niedopełnienia przez nich obowiązków służbowych nie mogą być przerzucane na obywateli. Organ, który w znanych sobie okolicznościach wydał decyzję wadliwą jest nią związany, do czasu jej zmiany w sposób prawem przewidziany. Nie jest bowiem do zaakceptowania sytuacja, w której negatywne konsekwencje błędnego działania jednego organu, obciążałyby stronę postępowania, kontrolowaną przez inny organ (v. wyrok NSA z dnia 13 stycznia 2010r. sygn. II GSK 312/09, CBOSA).

Podsumowując, niewątpliwie wydanie zezwoleń na prowadzenie aptek, których nazwy zawierają elementy o charakterze reklamy, jest działaniem naruszającym obowiązujące przepisy, a decyzje administracyjne (zezwolenia) w takim wypadku są dotknięte poważną wadą prawną. Jednakże kwestia zgodności nazwy apteki z obowiązującym prawem musi być rozstrzygnięta na etapie wydawania zezwolenia albo na etapie zmiany wydawania zezwolenia, polegającej na zmianie nazwy apteki. Natomiast w sytuacji, gdy organ zaakceptuje nazwę w stosownym zezwoleniu, to brak jest podstaw do karania podmiotu za używanie tej nazwy do momentu wyeliminowania z obrotu zezwolenia, w którym taka nazwa została zaakceptowana przez organ.

Ze względu na powyższe Sąd uznał, że organ, pomimo prawidłowo ustalonego w toku postępowania stanu faktycznego niniejszej sprawy, nie mógł nałożyć na spółkę obowiązku zaprzestania prowadzenia reklamy poprzez umieszczenie w witrynie apteki położonej w C. przy ul. [...], napisów zawierających tekst: "Apteka O." oraz ukarać spółki karą pieniężną w wys. 2000zł., powołując się na przepisy art. 94a u.p.f.

Biorąc powyższe pod uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie przepisu art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a., uchylił zaskarżoną decyzję, stwierdzając jednocześnie, że decyzja ta nie będzie podlegać wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku, rozstrzygając w tym zakresie w oparciu o normę prawną wynikającą z art. 152 p.p.s.a.

O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o przepis art. 200 w zw. z art. 205 § 2 i p.p.s.a. w zw. z § 18 ust.1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (jt. Dz. U. z 2013r. poz. 461).