Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z 6 września 2016 r., II SA/Kr 638/16, odmówił S. B. wykładni wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 11 sierpnia 2016 r., II SA/Kr 638/16, w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że w sprawie zakończonej wyrokiem z 11 sierpnia 2016 r. Sąd oceniał decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z [...] kwietnia 2016 r., którą to decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Wójta Gminy G. z [...] marca 2016 r., orzekającą o odmowie udostępnienia skarżącej informacji publicznej "w części dotyczącej podpisów rodziców ze skargi i pism rodziców będących załącznikiem do skargi". W wyroku przytoczono treść wniosku S. B. z 21 grudnia 2015 r., w którym zwróciła się o przesłanie informacji publicznej w postaci kserokopii pisma rodziców klasy III gimnazjum Zespołu Szkół w C. z 26 października 2015 r. w sprawie definitywnego odsunięcia od prowadzenia zajęć S. B., o którym to piśmie była mowa w wystąpieniu z 19 listopada 2015 r. znak: [...] podpisanym przez Wójta Gminy G., kierowanym do Dyrektora Zespołu Szkół w C. Zacytowano również treść pisma skarżącej z 11 stycznia 2016 r., w którym zwróciła się do Wójta Gminy G. o uzupełnienie przesłanej informacji publicznej poprzez przesłanie pisma rodziców uczniów klasy III gimnazjum Zespołu Szkół w C. z 21 października 2015 r. wraz z podpisami rodziców, a także przesłanie kserokopii załączników stanowiących integralną część tego pisma (notatka służbowa ze spotkania odbytego 14 października 2015 r. oraz pisma od rodziców). Z uzasadnienia decyzji wynika, że wymienioną w sentencji decyzji "skargą" jest pismo rodziców klasy III gimnazjum Zespołu Szkół w C. z 21 października 2015 r. w sprawie definitywnego odsunięcia od prowadzenia zajęć S. B. Skoro przedmiotem zaskarżonej decyzji była wyłącznie odmowa udostępnienia informacji publicznej "w części dotyczącej podpisów rodziców ze skargi i pism rodziców będących załącznikiem do skargi", tylko ten zakres wniosków skarżącej Sąd mógł oceniać w postępowaniu zakończonym wyrokiem z 11 sierpnia 2016 r. Oczywistym jest zatem, że sformułowanie użyte w uzasadnieniu wyroku "Informacje, których udostępnienia domagała się skarżąca we wniosku z dnia 21 grudnia 2015 r., nie stanowią zatem informacji publicznej w rozumieniu u.d.i.p." odnosi się do "pism rodziców", a nie innych dokumentów, w szczególności notatki służbowej z 14 października 2015 r. W sprawie zakończonej wyrokiem z 11 sierpnia 2016 r. przedmiotem rozważań Sądu nie mogła być i nie była wymieniona notatka służbowa, gdyż nie dotyczyła jej zaskarżona do Sądu decyzja. Skoro kwestionowane przez skarżącą sformułowanie odnosi się do wniosku S. B. z 21 grudnia 2015 r., a we wniosku tym była mowa o pismach rodziców, to nie budzi żadnych wątpliwości, że ocena prawna Sądu przedstawiona w uzasadnieniu wyroku dotyczy pism rodziców.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła S. B., zaskarżając je w całości, zarzucając mu naruszenie art. 153 i art. 158 w związku z art. 134 § 1 i 2 oraz wnosząc o jego uchylenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 158 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej jako: "p.p.s.a."), Sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym. Konieczność dokonania wykładni wyroku ma miejsce wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia taka powinna zmierzać do usunięcia wątpliwości dotyczących treści rozstrzygnięcia (jak i jego uzasadnienia), ale także skutków jakie orzeczenie to ma wywołać, nie może jednak prowadzić do nowego rozstrzygnięcia. Nie może także zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia, czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię wyroku nie może zmierzać również do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawnych i znaczenia słów, ani do polemiki ze stanowiskiem Sądu orzekającego w sprawie. W ramach wykładni nie mieści się także żądanie uzyskania wyjaśnień co do dalszego prowadzenia postępowania (postanowienie NSA z 1 lutego 2007 r., I OZ 51/07; postanowienie NSA z 9 stycznia 2008 r., II OZ 1364/07; postanowienie NSA z 26 czerwca 2008 r., I OZ 427/08; postanowienie NSA z 7 czerwca 2011 r., II OZ 462/11).
W niniejszej sprawie Sąd I instancji zasadnie uznał, że nie zachodzi konieczność dokonania wykładni wyroku, albowiem treść orzeczenia sformułowana jest w sposób jasny, klarowny i nie budzi żadnych wątpliwości co do zakresu i treści rozstrzygnięcia oraz jego przedmiotu. Naczelny Sąd Administracyjny podziela ocenę prawną wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, ponieważ z treści fragmentu uzasadnienia postanowienia z 11 sierpnia 2016 r., II SA/Kr 638/16, którego dokonania wykładni domaga się skarżąca wynika jednoznacznie, na co wskazał również Sąd I instancji w zaskarżonym postanowieniu o odmowie dokonania wykładni wyroku, że wniosek o wykładnię odnosi się do "pism rodziców", czyli elementów stanu faktycznego sprawy, a nie do samego wyroku.
Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.