Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6143 Sprawy kandydatów na studia i studentów, Szkolnictwo wyższe, Inne, Uchylono zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję, II SA/Wa 1946/12 - Wyrok WSA w Warszawie z 2013-01-14, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
II SA/Wa 1946/12 - Wyrok WSA w Warszawie
|
|
|||
|
2012-10-30 | |||
|
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie | |||
|
Adam Lipiński /sprawozdawca/ Eugeniusz Wasilewski /przewodniczący/ Ewa Pisula-Dąbrowska |
|||
|
6143 Sprawy kandydatów na studia i studentów | |||
|
Szkolnictwo wyższe | |||
|
I OSK 929/13 - Wyrok NSA z 2013-07-23 | |||
|
Inne | |||
|
Uchylono zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję | |||
|
Dz.U. 2005 nr 164 poz 1365 art. 175 ust. 2 i 4 Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym |
|||
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Sędziowie WSA Adam Lipiński (spr.), Ewa Pisula-Dąbrowska, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Odwoławczej Komisji Stypendialnej Uniwersytetu [...] z dnia [...] lipca 2012 r. nr brak numeru w przedmiocie odmowy przyznania stypendium rektora dla najlepszych studentów 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Odwoławczej Komisji Stypendialnej Uniwersytetu [...] z dnia [...] maja 2012 r., 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Odwoławczej Komisji Stypendialnej Uniwersytetu [...] na rzecz A. K. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu. |
||||
Uzasadnienie
Odwoławcza Komisja Stypendialna dla Studentów [...] decyzją z dnia [...] lipca 2012 r., działając na podstawie art. 173 ust 1 pkt. 3, art. 175 ust. 4 i art. 207 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. nr 164, poz.1365 ze zm.), § 30 i § 39 Regulaminu ustalania wysokości, przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów Uniwersytetu [...], wprowadzonego Zarządzeniem nr 33 Rektora Uniwersytetu [...] oraz art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 127 § 3 Kpa, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, podtrzymała własną decyzję z dnia [...] maja 2012 r. o nieprzyznaniu A. K. stypendium rektora dla najlepszych studentów. W uzasadnieniu decyzji Komisja wskazała, co następuje: Zgodnie z § 8 ust. 1 ww. Regulaminu student studiujący równocześnie na kilku kierunkach studiów może otrzymywać świadczenia tylko na jednym, wskazanym przez siebie kierunku studiów. Dnia [...] października 2011 r. zainteresowana złożyła wniosek o przyznanie stypendium rektora dla najlepszych studentów na kierunku [...]. Stosownie do § 8 ust. 4 ww. Regulaminu ww. świadczenie przysługuje studentowi, który po ukończeniu jednego kierunku studiów kontynuuje naukę na drugim kierunku studiów, o ile kontynuuje on studia po ukończeniu studiów pierwszego stopnia. W związku z tym, po uzyskaniu tytułu zawodowego licencjata na kierunku [...] we wrześniu 2011 r., A. K. nie kontynuuje studiów na kierunku [...] w celu uzyskania tytułu zawodowego magistra, nie przysługuje prawo do świadczeń pomocy materialnej na kierunku [...]. A. K. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnosząc o stwierdzenie nieważności obu wydanych przez Odwoławczą Komisję Stypendialną dla Studentów [...] (zwanej dalej OKS), ewentualnie o uchylenie tych decyzji. Obu decyzjom skarżąca zarzuciła: 1) naruszenie art. 177 ust. l ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym poprzez wydanie obu decyzji przez niewłaściwy (wadliwie ustanowiony) organ; 2) naruszenie art. 107 § 1 oraz artykułów art. 7, art. 8, art. 9, art. 11, art. 12 Kpa w zakresie obowiązku zamieszczenia uzasadnienia faktycznego i prawnego w obu decyzjach; 3) naruszenie art. 2 Konstytucji RP w zw. z art. 184 ust. 4 w zw. z art. 173 ust. 1 pkt 4 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym (w brzmieniu obowiązującym przed 1 października 2011 roku) - poprzez nieuwzględnienie, iż skarżąca nabyła prawo do stypendium za wyniki w nauce na mocy ustawy tej ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 października 2011 r., co nakazywało wydanie z urzędu decyzji o przyznaniu stypendium za wyniki w nauce; 4) naruszenie z art. 184 ust. 5 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz art. (przypuszczalnie skarżąca ma na myśli §) 8 ust. 4 Regulaminu ustalania wysokości, przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów Uniwersytetu [...], wprowadzonego Zarządzeniem nr 33 Rektora Uniwersytetu [...] z dnia [...] września 2011 r., wydanego na podstawie art. 186 ust. 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym - poprzez odmowę przyznania skarżącej stypendium; 5) naruszenie art. 207 ust. 2 w zw. z art. 175 ust. 3 zd. 2 (przypuszczalnie skarżąca ma na myśli ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym) - poprzez utrzymanie w mocy decyzji z dnia [...] maja 2012 r., w sytuacji, gdy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zasługiwał w całości na uwzględnienie. W uzasadnieniu skargi A. K. wskazała, iż jest studentką dwóch kierunków na Uniwersytecie [...] filologii [...], - 1 rok studiów II stopnia (studia magisterskie) oraz [...] - III rok studiów I stopnia (studia licencjackie). W związku z uzyskaniem wysokiej średniej ocen w roku akademickim 2010/2011 na kierunku [...] (4,78 - trzecia średnia na roku), skarżąca w dniu [...] października 2011 roku złożyła wniosek o przyznanie stypendium rektora dla najlepszych studentów. Zgodnie z § 30 ust. 2 Regulaminu wniosek o stypendium należało złożyć do dnia 15 października 2012 roku, jednak z uwagi na problemy techniczne związane z funkcjonowaniem oficjalnego serwisu internetowego Uniwersytetu [...] (dalej: USOS), przez który należało złożyć wniosek, termin ten został decyzją władz uniwersyteckich przedłużony do dnia 21 października 2012 r. Po złożeniu wniosku o przyznanie stypendium, na koncie skarżącej w USOS pojawiła się informacja o przyznaniu stypendium. Jednakże później, informacja została zmieniona i pojawiła się adnotacja "Wycofane", a należne kwoty nie zostały przelane. Przez kolejne miesiące skarżąca bezskutecznie domagała się od OKS wydania decyzji administracyjnej. W odpowiedzi OKS wskazywała m.in. na brak przygotowanych przez radców prawnych wzorów decyzji odmownych. Decyzja została wydania dopiero w dniu [...] maja 2012 r., jednakże nie zawierała ona uzasadnienia powodu odmowy. Uzasadniając zarzut 1) skarżąca wskazała, iż OSK [...] powołał prorektor [...], zaś ustawowo uprawnienie to przysługuje wyłącznie rektorowi [...], zatem podjęte przez wadliwie powołany organ decyzje są nieważne. Co do zarzutu 2) podnosiła brak odniesienia się do argumentacji zawartej w odwołaniu w decyzji z dnia [...] lipca 2012 r. i brak istotnych ustaleń faktycznych w decyzji z dnia [...] maja 2012 r. W uzasadnieniu zarzutu 3) wskazywała na pogwałcenie przez organ zasady honorowania praw nabytych. Twierdziła, iż niezależnie od interpretacji znowelizowanej ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, skarżąca nabyła prawo do stypendium za wyniki w nauce na mocy ustawy w brzmieniu sprzed dnia 1 października 2011 roku. A zatem decyzja wydana na podstawie przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, które weszły w życie w dniu 1 października 2011 r., wskutek nowelizacji tej ustawy uchwalonej w dniu 18 marca 2011 r. narusza prawa słusznie przez skarżącą nabyte. Ustawa uchwalona w dniu 18 marca 2011 roku nie może mieć zastosowania do kwestii przyznania stypendium za rok akademicki 2010/2011, gdyż łamałoby to zakaz ustanawiania norm prawnych dla zdarzeń, które miały miejsce przed wejściem w życie nowo ustanowionych norm prawnych i z którymi prawo nie wiązało dotąd skutków prawnych przewidzianych tymi normami. Z zasadą ochrony praw nabytych ściśle związana jest zasada niedziałania prawa wstecz, istotę zasady niedziałania prawa wstecz można sprowadzić do twierdzenia, że prawo powinno co do zasady działać "na przyszłość", wobec tego nie należy stanowić norm prawnych, które miałyby być stosowane do zdarzeń zaszłych i zakończonych przed ich wejściem w życie. Innymi słowy, następstwa prawne zdarzeń, mających miejsce pod rządami dawnych norm, należy oceniać według tych norm, nawet jeżeli w chwili dokonywania tej oceny obowiązują już nowe przepisy. Dlatego ogólna zasada nakazująca organom administracji publicznej stosowanie przepisów obowiązujących w chwili wydawania decyzji administracyjnej powinna ustąpić przed konstytucyjnym nakazem ochrony praw nabytych. Reasumując, skarżącej powinno zostać przyznane stypendium za wyniki w nauce na podstawie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym w brzmieniu sprzed dnia 1 października 2011 r. i na podstawie zarządzenia Rektora nr 38 z dnia 30 września 2009 roku, a nie stypendium rektora dla najlepszych studentów na podstawie znowelizowanej ustawy oraz wydanego na jej podstawie zarządzenia Rektora nr 33 z dnia [...] września 2011 roku. Przepisy te mogą mieć bowiem zastosowanie od następnego roku i nie mogą być podstawą decyzji o nieprzyznaniu stypendium dla studenta, który prawo do stypendium nabył zgodnie z poprzednią ustawą. Zgodnie z § 2 zarządzenia Rektora nr 33 z dnia [...] września 2011 roku, zarządzenie to wchodzi w życie z dniem podpisania i ma zastosowanie począwszy od roku akademickiego 2011/2012. Redakcja tego przepisu stwarza niejasność, kiedy właściwie weszło ono w życie: w dniu podpisania (21 września 2011 r.) czy z początkiem roku akademickiego 2011/2012 (1 października 2011 r.) W argumentacji zarzutu 4) skarżąca zwróciła między innymi uwagę, iż OKS w decyzji z dnia [...] maja 2012 r. błędnie zacytowała § 8 ust. 4 Regulaminu. Prawidłowe brzmienie tego przepisu to: "Studentowi, który po ukończeniu jednego kierunku studiów kontynuuje naukę na drugim kierunku studiów nie przysługują świadczenia, o których mowa w § 1, chyba że kontynuuje on studia po ukończeniu studiów pierwszego stopnia w celu uzyskania tytułu zawodowego magistra lub równorzędnego, jednakże nie dłużej niż przez okres trzech lat". Powyższy przepis jest tożsamy z art. 184 ust. 5 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. OKS w uzasadnieniu decyzji z dnia [...] maja 2012 r. zniekształciła powyższy przepis dodając dwukrotnie słowa "I stopnia" w pierwszej części przepisu, co znacznie zmienia hipotezę normy prawnej zbudowanej na podstawie tego przepisu. W dodatkowym piśmie z dnia [...] grudnia 2012 r. skarżąca poparła powyższą argumentację oraz podniosła okoliczność, iż istnieją takie kierunki studiów np. koreanistyka, gdzie nie ma studiów II stopnia. W odpowiedzi na skargę Odwoławcza Komisja Stypendialna dla Studentów [...] wniosła o jej oddalenie, powtarzając argumentację zawartą w uzasadnieniu decyzji z dnia [...] lipca 2012 r. oraz wskazując na prawidłowość powołania Odwoławczej Komisji Stypendialnej. Na rozprawie przed Wojewódzkim Sadem Administracyjnym w Warszawie A. K. wyjaśniła, że w roku akademickim 2010/2011 studiowała następujące kierunki: [...] – 2 rok studiów licencjackich (uzyskując średnią ocen 4,78) oraz [...] (średnia nie istotna dla stypendium). W następnym roku 2011/2012 kontynuuje 3 rok studiów [...] licencjackich oraz rozpoczyna 1 rok studiów magisterskich na kierunku [...]. Obecnie w roku akademickim 2012/2013 jest na ostatnim roku studiów [...]. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje: Stosownie do przepisu art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Powyższa kontrola, zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Sąd administracyjny sprawując tę kontrolę, rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skarga jest, co do istoty, zasadna. W pierwszej kolejności należy ustosunkować się do zarzutu wadliwości powołania Odwoławczej Komisji Stypendialnej dla Studentów [...]. Ten zarzut skargi jest chybiony. Art. 175 ust. 2 i ust. 4 stanowią, iż stypendia rektora dla najlepszych studentów są przyznawane na wniosek studenta przez rektora i rektor może swoje uprawnienie przekazać odwoławczej komisji stypendialnej. Zgodnie z treścią art. 177 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym komisje tą powołuje rektor. Rektor Uniwersytetu [...] zarządzeniem nr 33 z dnia [...] września 2011 r. w sprawie wprowadzania Regulaminu ustalania wysokości, przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów [...], przekazał, w powyższym regulaminie, swoje uprawienie do powołania rzeczonej Komisji, Prorektorowi [...]. Z tych uregulowań nie można wyprowadzić, jak to czyni skarżąca, zarzutu, iż Komisja została powołana przez niewłaściwy organ. Nie można podzielić poglądu, iż uprawnienie to jest niezbywalne. Bezsprzecznie organem reprezentującym wyższą uczelnie jest rektor, jednakże ma on prawo, w sprawach organizacyjnych, scedować swoje obowiązki na innych podległych mu pracowników uczelni, zwłaszcza, iż stanowisko prorektora może sprawować także jak i rektora jedynie pracownik naukowy. Przekazanie takich uprawnień nie jest jednoznaczne z całkowitym zrzeczeniem się tych praw, albowiem prorektor jest niewątpliwie osobą podległa rektorowi. Nadto pozbawienie rektora takiego prawa (cedowania swoich uprawnień) – przy tak dużej uczelni jaką jest Uniwersytet [...] czyniłoby niemożliwe zarządzanie nią. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie porównywanie w tym zakresie uprawnień rektora wyższej uczelni z uprawnieniami premiera nie jest właściwe, albowiem odnosi się do innych uregulowań, i całkowicie abstrahuje od idei autonomii wyższej uczelni. Z tych też względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie podzielił zarzutu skargi, w zakresie stwierdzenia nieważności obu podjętych w niniejszej sprawie przez Odwoławczą Komisję Stypendialną dla Studentów [...] decyzji, z uwagi na wadliwość jej powołania. Jednakże analizując niniejszą sprawę, stwierdzić należy, iż została ona wadliwie rozpatrzona przez Odwoławczą Komisję Stypendialną i wady te tkwiące w obu jej rozstrzygnięciach miały istotny wpływ na ostateczny wynik postępowania o przyznanie A. K. stypendium rektora dla najlepszych studentów. Jak wynika z materiału sprawy oraz oświadczenia skarżącej złożonego na rozprawie, korespondującego z treścią wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, A. K. w roku akademickim 2010/2011 studiowała następujące kierunki: [...] – 2 rok studiów licencjackich (uzyskując średnią ocen 4,78) oraz [...]. W następnym roku akademickim 2011/2012 kontynuuje 3 rok studiów [...] licencjackich oraz rozpoczyna 1 rok studiów magisterskich na kierunku [...]. Skarżąca wnioskiem z dnia [...] października 2011 r. domaga się przyznania stypendium rektora dla najlepszych studentów, wskazując na wysoką średnią ocen uzyskana w roku akademickim 2010/2011 na 2 roku studiów licencjackich na wydziale [...]. W roku akademickim 2011/2012 skarżąca kontynuuje 3 rok studiów [...] licencjackich, a zatem okoliczność równoległego studiowania na wydziale [...] nie ma w niniejszej sprawie żadnego znaczenia. Prawo do uzyskania świadczenia wynika z uzyskania wysokiej średniej ocen na [...] i kontynuacji tego samego kierunku studiów (3 rok [...]) w następnym roku akademickim. Zatem do niniejszej sytuacji mają wprost zastosowanie przepisy art. 184 ust. 1, 2 i 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2011 r., zgodnie z nowelizacją tej ustawy uchwaloną w dniu 18 marca 2011 r. i przy założeniu, iż tak wysoka średnia (4,78) jest wystarczająca, w pierwszych miesiącach roku akademickiego 2011/2012 A. K. powinno być przyznane stypendium rektora dla najlepszych studentów. Art. 184 ust. 5 powyższego przepisu (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2011 r.) nie ma tu zastosowania. Z tych też względów zaskarżona decyzja (z dnia [...] lipca 2012 r.) zawiera wadliwie ustalony stan faktyczny (pominięcie faktu kontynuowania studiów [...]) i do tego niepełny stan faktyczny, bowiem nie wiadomo którego roku akademickiego ustalenia te dotyczą. Natomiast, co do poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] maja 2012 r. – to stwierdzić należy, iż rozstrzygniecie to jedynie streszcza przepis ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, pomijając jakiekolwiek ustalenie stanu faktycznego sprawy. Z decyzji tej nie wiadomo w jakim roku akademickim i jakie kierunki wnioskodawczyni studiuje. W tym zakresie zarzuty zawarte w pkt 2) skargi są zasadne. Zważywszy na lakoniczność uzasadnienia decyzji z dnia [...] maja 2012 r. wraz z wyżej stwierdzonymi jej brakami dotyczącymi ustaleń stanu faktycznego sprawy, za trafny należy uznać także zarzut 5 skargi. Dla oceny rozmiaru wadliwości obu decyzji podjętych przez Odwoławczą Komisję Stypendialną podkreślenia wymaga to, iż przepisy ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U z 2011 r. nr 84, poz. 455) zostały opublikowane w dniu 21 kwietnia 2011 r. i zgodnie z treścią art. 38, miedzy innymi w zakresie stypendium, zaczęły obowiązywać z dniem 1 października 2011 r. i dlatego niniejsza sprawa powinna być rozpoznana jesienią 2011 r. Ustawodawca w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie dał odpowiednio dużo czasu do wprowadzenia powyższej nowelizacji w życie. Władze Uniwersytetu [...] (Rektor [...]) w dniu 30 września 2011 r. zdążyły opublikować w Monitorze [...] zarządzenie Rektora [...] wprowadzające nowy Regulamin ustalania wysokości, przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów [...] wraz z treścią tego Regulaminu. Dla Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie jest niezrozumiałe i w ogóle nie do przyjęcia aby wniosek skarżącej (złożony w październiku 2011 r.) był rozpatrywany dopiero późną wiosną 2012 r. a nie jesienią 2011 r. Tłumaczenia w tym zakresie Odwoławczej Komisji Stypendialnej o braku stosownych druków decyzji, na co wskazuje skarżąca w skardze, w ogóle nie może być traktowane poważnie, albowiem z niedowładu organizacyjnego organu stypendialnego faktycznie "zgubiono" prawie cały rok akademicki. Zwłoka ta, ewidentnie zawiniona przez Odwoławczą Komisję Stypendialną [...], nie może skutkować negatywnie na sytuacje studenta. Dlatego też Odwoławcza Komisja Stypendialna [...] ponownie rozpatrując wniosek A. K. o przyznanie jej stypendium rektora dla najlepszych studentów powinna niniejszą sprawę rozpatrywać zgodnie z kryteriami obowiązującymi jesienią 2011 r., albowiem wówczas sprawa ta powinna być rozpatrywana. Analizując stany prawne instytucji stypendiów wewnątrz uczelnianych, zawarte w zmieniającej się ustawie - Prawo o szkolnictwie wyższym, wskazać należy, iż zawsze intencją ustawodawcy było przyznanie wyróżniającym się studentom stypendium w roku akademickim następującym po roku akademickim, w którym studenci ci uzyskali uprawnienia do tego świadczenia. Dlatego cały system tych świadczeń zakładał i nadal zakłada, iż sprawy o przyznanie stypendiów zostaną ostatecznie załatwione rozstrzygnięciami zapadającymi na początku roku akademickiego następującego po roku akademickim, w którym studenci ci uzyskali uprawnienia do tego świadczenia. Jedynie z niechlujstwa działania w roku akademickim 2011/2012 Odwoławczej Komisji Stypendialnej [...] wynika rozpatrzenie sprawy studentki A. K. dopiero w maju 2012 roku. Niechlujstwo to nie może w żaden sposób wpływać negatywnie na dalsze rozpatrywanie sprawy skarżącej. Zarzuty skargi opisane w pkt 3) i 4) dotyczą zagadnień intertemporalnych. Analizując ten aspekt skargi, wskazać należy, iż art. 38 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw, w sposób wyraźny i nie budzący wątpliwości, określił, iż przyznawanie stypendiów za osiągnięcia studentów w roku akademickim 2010/2011 odbywa się zgodnie z zasadami znowelizowanymi tą ustawą – ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 2011 r. W ustawie z dnia z dnia 18 marca 2011 r. ustawodawca, w zakresie stypendiów, nie zawarł uregulowania określającego stosowanie zmian przepisów od jeszcze następnego roku akademickiego, jak to zostało zastosowane np. w art. 29 regulującym zagadnienia programu studiów. Zatem niniejsza sprawa może być rozpatrywana jedynie zgodnie z obowiązującym w październiku 2011 roku brzmieniem ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym. Wynika to wprost z treści art. 38 ustawy zmieniającej z dnia 18 marca 2011 r. Według tych kryteriów Regulamin wprowadzony zarządzeniem Rektora [...] z dnia [...] września 2011 r. jest zgodny z obowiązującym prawem to jest ustawą - Prawo o szkolnictwie wyższym w brzmieniu nadanym ustawą zmieniająca z dnia 18 marca 2011 r. Aby wyprowadzić inny w tej materii wniosek, należałoby najpierw stwierdzić niekonstytucyjność wprowadzonych zmian ustawą z dnia 18 marca 2011 r. (a ściślej art. 38). Podniesione w pkt 3 zarzuty skargi wykraczają poza możliwości sfery orzeczniczej wojewódzkich sądów administracyjnych, które mają obowiązek rozstrzygać sprawy zgodnie z zasada legalizmu. Podniesione w skardze zarzuty mogą ewentualnie być przedmiotem rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny skargi w zakresie zgodności z Konstytucja RP i zasadą respektowania praw nabytych, sposobu wprowadzenia zmian w ustawie - Prawo o szkolnictwie wyższym w taki sposób, jak to czyni ustawa z dnia 18 marca 2011 r. w art. 38. Niejako na marginesie niniejszej sprawy, należy wskazać, iż Regulamin, wprowadzony zarządzeniem Rektora [...] z dnia [...] września 2011 r. ustanawia istotne, jakkolwiek nie przewidziane wprost przez ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym, zasady wyłączania w określonych sytuacjach członków Komisji. Zasady te mają w pełni uzasadnienie w Kodeksie postępowania administracyjnego. Jednakże dla pełnego zastosowania tych przepisów konieczne jest podawanie w decyzji imiennego składu w jakim Komisja wydała określoną decyzję. Uwidocznienie imiennego składu Komisji ma jeszcze o tyle uzasadnienie w ustawie - Prawo o szkolnictwie wyższym, bowiem ustawa ta wymaga dla ważności decyzji zachowania minimum trzy osobowego składu członków Komisji. Z wyżej wskazanych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 ppkt.c) oraz art. 152 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku. |