Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 29 lipca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda, Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.), , Protokolant Referent-stażysta Daniel Sałuda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2015 roku sprawy ze skargi B. B. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności rolnośrodowiskowej na rok 2013 oddala skargę.

Decyzją z dnia [...], nr [...] Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR w [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w P. z dnia [...], nr [...] w sprawie odmowy przyznania B. B. płatności rolnośrodowiskowej na rok 2013.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazano art. 138 § 1 pkt 1, art. 41 K.p.a., art. 10 ustawy z dnia 9 maja 2008r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 2008 r. nr 98 poz. 634 z późn. zm.), art. 29 ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. U. z 2013 r. Nr 173), § 2 i 23 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 marca 2013r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Program rolnośrodowiskowy" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. z 2013r., poz. 361 z późn. zm.) w zw. z art. 18 ust. 1-3, art. 25 ust. 6 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2012 r. poz. 1164 z późn. zm.), § 3 i 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakie powinny spełniać wnioski w sprawach dotyczących płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz.U. z 2010r., nr 39, poz. 215 z późn. zm.), art. 14 ustawy z dnia 18 grudnia 2003r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz.U. z 2012r., poz. 86), art. 19 ust. 2 Rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (Dz. Urz.UE.2009.L.30.16), art. 12 ust. 1-4, art. 23 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina (Dz.UE.L.2009.316.65), art. 8 ust. 3 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 65/2011 z dnia 27 stycznia 2011r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w odniesieniu do wprowadzenia procedur kontroli oraz do zasady wzajemnej zgodności w zakresie środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich (Dz.U.UE.L.2011.25.8.).

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne.

W dniu [...] (data nadania pisma w placówce pocztowej) B. B. złożyła wniosek o przyznanie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2013 wraz z załącznikami graficznymi i deklaracją pakietów rolnośrodowiskowych. Do wniosku załączyła:

1) instrukcję i wytyczne wypełniania wielokrotnych wniosków o płatności obszarowe 2008 (AgrarMarkt Austria);

2) decyzję z dnia [...] o przyznaniu K.F. B. jednolitej płatności na rok 2009 wydaną przez Agramarkt Austria (w języku niemieckim i w języku polskim);

3) zawiadomienie z dnia [...] wydane p. K. F. B. przez AgrarMarkt Austria (w języku niemieckim i w języku polskim).

W piśmie złożonym w dniu 20 czerwca 2013r. strona wyjaśniła, że ze względu na zalanie działki ewidencyjnej nr [...] nie jest w stanie do końca czerwca 2013 r. wykonać koniecznych prac na wszystkich częściach tej działki. Jako pełnomocnika do odbioru korespondencji wskazał A., ul. C., [...] W.

Pismem z dnia 5 lipca 2013r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w P. wezwał stronę w trybie art. 64 § 2 K.p.a. do usunięcia braków formalnych stwierdzonych we wniosku o przyznanie płatności na rok 2013r. przez podpisanie wszystkich załączonych do wniosku załączników graficznych, wskazanie powierzchni działek rolnych I, N, O w granicach działek ewidencyjnych (sekcja VIII, kolumna 5), zaznaczenia na załącznikach graficznych położenia działek rolnych B1, C1, D1, D2, E1, F1,F2, G1. Wezwanie zostało doręczone stronie na dwa adresy, tj. ul. D., [...] K. – odebrane przez w dniu 16 lipca przez W. R., jak również na adres do korespondencji wskazany przez B. B. w pismach z dnia 18 kwietnia 2013r., 24 czerwca 2013 r., tj. ul. C., [...] W., Fundacja A. odebrane w dniu 15 lipca 2013r. przez T. M.

W dniu 18 lipca 2013r. B. B. wniosła o przedłużenie terminu do usunięcia braków formalnych wniosku do dnia 25 lipca 2013r.

Pismem z dnia 24 lipca 2013r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w P. poinformował stronę o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przyznanie płatności.

W dniu 26 lipca 2013r. strona złożyła wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych wniosku i załączników oraz korektę wniosku, w której uzupełniła braki formalne wniosku i załączników. Strona wniosła również zmianę do wniosku oraz prośbę o przesłanie za pośrednictwem poczty elektronicznej załącznika graficznego dla działki [...].

Postanowieniem z dnia [...] Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w P. odmówił przywrócenia terminu do usunięcia braków formalnych wniosku o przyznanie płatności bezpośrednich na rok 2013.

Po rozpatrzeniu zażalenia na powyższe postanowienie, Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR w [...] postanowieniem z dnia [...] utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Na powyższe postanowienie B. B. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 30 stycznia 2014r., sygn. akt III SA/Łd 1180/13 oddalił skargę B. B. na postanowienie Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do usunięcia braków formalnych wniosku o przyznanie płatności na rok 2013.

W dniu 30 kwietnia 2014r. B. B. złożyła wyjaśnienia z dnia 30 kwietnia 2014r., decyzję z dnia [...] o przyznaniu K.F. B. jednolitej płatności na rok 2009 wydaną przez Agramarkt Austria (w języku niemieckim i w języku polskim); zawiadomienie z dnia 18 listopada 2009r. wydane p. K. F. B. przez AgrarMarkt Austria (w języku niemieckim i w języku polskim) i poświadczenie odbycia kursu przez p. K. F. B. z dnia 17 lutego 2000r.

W dniu 9 lipca 2014r. B. B. złożyła zażalenie na przewlekłe postępowanie i niezałatwienie sprawy w terminie.

Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2014r. Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR w [...] uznał zażalenie na postanowienie na bezczynność za uzasadnione i wyznaczył dodatkowy termin załatwienia sprawy na dzień 15 września 2014r.

Decyzją z dnia 9 września 2014r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w P. odmówił przyznania płatności rolnośrodowiskowej na rok 2013.

Od powyższej decyzji B. B. złożyła odwołanie, w którym podnosząc zarzut naruszenia;

- art. 64 § 2 w zw. z art. 40 K.p.a. poprzez uznanie, że skierowane do strony wezwanie do uzupełnienia wniosku o przyznanie płatności zostało jej skutecznie doręczone i że termin do uzupełnienia braków zaczął biec 16 lipca 2013 r., a w konsekwencji pismo skarżącej złożone w dniu 26 lipca 2013 r. złożone zostało po jego upływie;

- § 23 rozporządzenia z dnia 13 marca 2013 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Program rolnośrodowiskowy" objętego programem Rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013 poprzez uznanie, że w wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych wniosku informacje, są brakami formalnymi w rozumieniu tego przepisu. (...)"

B. B. wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie wnioskowanej płatności.

Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR w [...] utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję wskazał, że wezwanie z dnia 5 lipca 2013 r. do uzupełnienia braków formalnych wniosku, zostało wysłane zarówno na adres do korespondencji wskazany w zmianie danych we wniosku o wpis do ewidencji producentów z dnia 20 lutego 2012r., tj. na adres: ul. D., [...] K., jak również na adres do korespondencji wskazany przez B. B. w pismach z dnia 18 kwietnia 2013r., 24 czerwca 2013 r., tj. na adres: ul. C., [...] W., Fundacja A., który to adres ostatecznie wskazany został w zmianie we wniosku o wpis do ewidencji producentów z dnia 26 lipca 2013r. Powyższe okoliczności, pozwalają zdaniem organu stwierdzić, że wezwanie zostało skutecznie doręczone.

Odnosząc się do pierwszego z zarzutów postawionych w odwołaniu organ wyjaśnił, że organ I instancji w wezwaniu wskazał, że Fundacja jest "pełnomocnikiem" B. B., jest to jednak oczywista omyłka, ponieważ z treści pism strony z dnia 18 kwietnia 2013r. oraz z dnia 24 czerwca 2013r. wynika, że adres pod którym znajduje się Fundacja A. został wskazany przez stronę jako adres do odbioru korespondencji, co dodatkowo znajduje potwierdzenie w zmianie we wniosku o wpis do ewidencji producentów z dnia 26 lipca 2013r. W ocenie organu odwoławczego stwierdzone uchybienie nie może stanowić podstawy do podważenia skuteczności doręczenia wezwania. Gdyby bowiem nawet przyjąć, że wezwanie zostało skierowane do "pełnomocnika", a nie na adres fundacji, to strona i tak uchybiła terminowi, gdyż kompletny wniosek złożony został w dniu 26 lipca 2013r., tj. po upływie 7 dni od dnia 16 lipca 2013r. -data doręczenia drugiego wezwania na adres do korespondencji wskazany w zmianie danych we wniosku o wpis do ewidencji producentów z dnia 20 lutego 2012r.

Odnosząc się do drugiego zarzutu organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z art. 23 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009w zw. z art. 8 ust. 3 Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 65/2011, z wyjątkiem przypadków siły wyższej oraz okoliczności nadzwyczajnych, o których mowa w art. 75, złożenie wniosku o przyznanie pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia po wyznaczonym terminie prowadzi do zmniejszenia kwoty płatności, do której uprawniony byłby rolnik gdyby złożył wniosek w terminie, 1% za każdy dzień roboczy. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków szczególnych podejmowanych przez państwa członkowskie odnośnie do potrzeby składania jakichkolwiek dokumentów uzupełniających w wyznaczonym czasie w celu umożliwienia ustalenia terminów oraz przeprowadzenia skutecznych kontroli, pierwszy akapit stosuje się również odnośnie do dokumentów, umów oraz oświadczeń, które należy przedstawić właściwym organom zgodnie z art. 12 i 13, jeśli takie dokumenty, umowy lub oświadczenia stanowią o kwalifikowalności do przedmiotowej pomocy. W tym przypadku zmniejszenie płatności będzie odnosiło się do kwoty wypłacanej w ramach przedmiotowej pomocy. Jeśli opóźnienie wynosi ponad 25 dni kalendarzowych, wniosek uznaje się za niedopuszczalny.

Stosownie natomiast do treści art. 12 ust. 1-4 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 pojedynczy wniosek zawiera wszystkie informacje niezbędne do ustalenia kwalifikowalności do pomocy, w szczególności:

a) tożsamość rolnika;

b) system lub systemy pomocy, których dotyczy wniosek;

c) identyfikację uprawnień do płatności zgodnie z systemem identyfikacji i rejestracji przewidzianym w art. 7 do celów systemu płatności jednolitej;

d) szczegóły pozwalające na identyfikacje wszystkich działek rolnych w gospodarstwie, ich powierzchnie wyrażoną w hektarach z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, ich położenie i, w stosownych przypadkach, ich użytkowanie oraz informację, czy dana działka rolna jest nawadniana;

e) oświadczenie rolnika, że jest świadomy warunków przedmiotowych systemów pomocy.

W celu identyfikacji uprawnień do płatności, o których mowa w ust. 1 lit. c, wcześniej ustalone formularze przekazane rolnikowi zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 73/2009, zawierają identyfikację uprawnień do płatności zgodną z systemem identyfikacji i rejestracji przewidzianym w art. 7 niniejszego rozporządzenia. W celu identyfikacji wszystkich działek rolnych w gospodarstwie, o których mowa w ust. 1 lit. d, wcześniej ustalone formularze przekazane rolnikowi zgodnie z art.19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 73/2009, zawierają informację na temat maksymalnego obszaru kwalifikowalnego przypadającego na działkę referencyjną do celów systemu płatności jednolitej lub systemu jednolitej płatności obszarowej. Ponadto materiały geograficzne przekazane rolnikowi zgodnie z tym przepisem określają granice działek referencyjnych oraz ich jednoznaczną identyfikację, natomiast rolnik wskazuje położenie każdej działki rolnej. 4. Jeśli nastąpiły jakiekolwiek zmiany, szczególnie odnośnie do przeniesień uprawnień do płatności zgodnie z art. 43 rozporządzenia (WE) nr 73/2009 lub jeśli jakakolwiek informacja podana we wcześniej ustalonym formularzu, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest. błędna, przy składaniu wniosku rolnik wprowadza poprawki w formularzu. Jeśli poprawki dotyczą powierzchni działki referencyjnej, rolnik podaje zaktualizowaną powierzchnię każdej z odnośnych działek rolnych, a w stosownych przypadkach wskazuje nowe granice działki referencyjnej. (...) "

Zgodnie z § 3 rozporządzenia w sprawie szczegółowych wymagań, jakie powinny spełniać wnioski, wydanym na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego. Wnioski, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a-e, g i h, oprócz danych i informacji, o których mowa w § 2 ust. 1-4a, zawierają oświadczenia i zobowiązania związane z płatnością, której dotyczą. Wnioski, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a oraz e tiret pierwsze, zawierają również oświadczenia o:

1) powierzchni działek ewidencyjnych, z podaniem w szczególności:

a) położenia działki ewidencyjnej ze wskazaniem województwa, powiatu i gminy,

b) danych z ewidencji gruntów i budynków: nazwy obrębu ewidencyjnego, numeru obrębu ewidencyjnego, numeru arkusza mapy, numeru działki ewidencyjnej i powierzchni całkowitej działki ewidencyjnej,

c) powierzchni gruntów rolnych na działce ewidencyjnej, w tym powierzchni:

- niezgłoszonej do programów pomocowych,

- gruntów rolnych, które zostały zalesione w ramach działania zalesianie gruntów rolnych objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 oraz zgodnie z planem zalesienia, lecz nie zostały przekwalifikowane na grunty leśne:

2) sposobie wykorzystania działek rolnych, z podaniem w szczególności:

a) oznaczenia działki rolnej,

b) grupy upraw lub obszaru, ze względu na który wyodrębnia się działkę rolną,

c) powierzchni działki rolnej,

d) numeru działki ewidencyjnej, na której jest położona działka rolna,

e) powierzchni działki rolnej położonej w granicach działki ewidencyjnej. (...) "

Zgodnie z art. 12 ust. 1-4 Rozporządzenia Komicji (WE) nr 1122/2009 rolnik oznacza na załączniku graficznym położenie każdej działki rolnej, stosownie zaś do brzmienia § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowych wymagań, jakie powinny spełniać wnioski, w przesłanym przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwaną dalej "Agencją", materiale graficznym, o którym mowa w art. 19 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 (...), rolnik zaznacza:

1) obszar uprawy pszenicy, żyta, jęczmienia i owsa;

2) znajdujące się w obrębie działki rolnej:

a) drzewa będące pomnikami przyrody, objęte ochroną na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, póz. 1220, Nr 157, póz. 1241 i Nr 215, póz. 1664),

b) rowy, których szerokość nie przekracza 2 m,

c) oczka wodne o łącznej powierzchni mniejszej niż 100 m.

Zdaniem organu odwoławczego wymóg wskazania przez rolnika we wniosku powierzchni gruntów rolnych na działkach ewidencyjnych wynika wprost z treści art. 12 ust. 1 pkt d Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 oraz § 23 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia rolnośrodowiskowego w zw. z art. 8 ust. 3 Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 65/2011. Jest to niezbędny element wniosku o przyznanie płatności, a jego brak skutkuje wezwaniem składającego pismo do usunięcia braków formalnych we wniosku w trybie art. 64 § 2 K.p.a.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 na załącznikach graficznych dołączonych do wniosku rolnik powinien wskazać położenie wszystkich działek rolnych deklarowanych do płatności. Jest to niezbędny element załącznika graficznego, który to załącznik jest obligatoryjnym i integralnym elementem wniosku. Jego brak skutkuje wezwaniem składającego pismo do usunięcia braków formalnych wniosku w trybie art. 64 § 2 K.p.a. Podpis rolnika pod załącznikiem potwierdza złożenie przez niego oświadczenia w zakresie treści wskazanej w załączniku i wskazuje, że załącznik pochodzi od osoby, która się pod nim podpisała.

W dniu 26 lipca 2013r. B. B. złożyła korektę wniosku, w której uzupełniła braki formalne wniosku i załączników. Strona uzupełniła braki formalne z uchybieniem 7-dniowego terminu, o którym mowa w art. 64 § 2 K.p.a. Wobec powyższego wniosek został rozpatrzony merytorycznie, z zastrzeżeniem, że termin jego wniesienia był liczony od daty wniesienia korekty wniosku. Zgodnie bowiem z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, płatności obszarowe są przyznawane na wniosek rolnika, złożony w terminie od 15 marca do 15 maja. W myśl art. 18 ust. 3 ww. ustawy termin na złożenie wniosku nie podlega przywróceniu. Zgodnie z art. 23 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 możliwe jest złożenie wniosku w terminie 25 dni kalendarzowych po terminie składania wniosków, jednak za każdy dzień opóźnienia stosowana jest redukcja w wysokości 1% kwoty płatności. Jeśli opóźnienie wynosi ponad 25 dni kalendarzowych, wniosek uznaje się za niedopuszczalny. Organ odwoławczy stwierdził, że zgodnie z przytoczonymi przepisami termin na złożenie wniosku upłynął w dniu 15 maja 2013 r. Termin na złożenie wniosku z sankcjami terminowymi w wysokości 1 % upłynął w dniu 10 czerwca 2013 r. Strona złożyła kompletny wniosek w dniu 26 lipca 2013 r., tj. po upływie 46 dni kalendarzowych od ostatecznej daty składania wniosków.

Ponadto organ wskazał, że B. B. w dniu 26 lipca 2013 r. złożyła prośbę o przywrócenie terminu do złożenia korekty wniosku. Organ I instancji postanowieniem z dnia [...] odmówił przywrócenia terminu, a Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 30 stycznia 2014r. sygn. akt III SA/Łd 1180/13 oddalił skargę na powyższe postanowienie. Wyrok jest nieprawomocny. Powyższe postępowanie zdaniem organu zakończyło jednak ostatecznie postępowanie wpadkowe.

W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skarżąca podnosząc zarzuty naruszenia:

-art. 7, art. 8 i art. 9 K.p.a. poprzez prowadzenie postępowania w sposób nie budzący zaufania obywateli i niezgodny z ogólnymi zasadami postępowania administracyjnego;

-art. 64 § 2 K.p.a. poprzez jego zastosowanie do tych elementów wniosku, których brak nie powinien rodzić takich konsekwencji, jak pozostawienie wniosku bez rozpoznania;

-art. 64 § 2 w zw. z art. 40 K.p.a. poprzez uznanie, że skierowane wezwanie do uzupełnienia wniosku zostało doręczone i że terminu do uzupełnienia braków zaczął biec, względnie, że termin ten zaczął biec w dniu 16 lipca 2013r., a w konsekwencji pismo złożone w dniu 26 lipca 2013r. zostało złożone w po jego upływie;

-§ 23 rozporządzenia w sprawie szczegółowych wymagań, jakie powinny spełnić wnioski w sprawach dotyczących płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego poprzez uznanie, że wskazane w wezwaniu informacje są brakami formalnymi w rozumieniu wskazanego przepisu

Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR w [...] wniósł o jej oddalenie.

Na rozprawie, która odbyła się w dniu 9 kwietnia 2015r. pełnomocnik skarżącej popierając wniesioną skargę wniósł o odroczenie rozprawy wskazując, że skarżąca nie otrzymała postanowienia o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków wniosku o przyznanie płatności rolnośrodowiskowych z dnia 2 sierpnia 2013r. Wskazał, że wyjaśnienie powyższej okoliczności wymaga sprawdzenia oryginałów akt administracyjnych, które znajdują się NSA.

Postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2015r. WSA w Łodzi odroczył rozprawę i zwrócił się do NSA o wypożyczenie akt administracyjnych załączonych do sprawy o sprawy o sygn. akt III SA/Łd 1180/14 (II GSK 1425/14).

Z wypożyczonych przez NSA akt sprawy o sygn. akt II GSK 1425/14 sporządzono kserokopię dowodu doręczenia skarżącej postanowień Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w P. z dnia [...], nr [...] i [...]. W aktach sprawy stwierdzono jedynie zażalenie skarżącej na postanowienie Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w P. z dnia [...],[...].

Zarządzeniem z dnia 4 maja 2015r. sędzia sprawozdawca wezwał pełnomocnika skarżącej do wyjaśnienia w terminie 7 dni, czy skarżąca złożyła zażalenie na postanowienie Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w P. z dnia [...], nr [...] o odmowie przywrócenia terminu do usunięcia braków formalnych we wniosku o przyznanie płatności rolnośrodowiskowej na 2013r., a jeżeli tak to należy złożyć dowód wniesienia zażalenia wraz z odpisem zażalenia i wyjaśnić, jakie było rozstrzygnięcie organu odwoławczego (należy nadesłać odpis tego rozstrzygnięcia)

W piśmie procesowym z dnia 2 czerwca 2015r., stanowiącym odpowiedź na powyższe wezwanie pełnomocnik wyjaśnił, że pismem z dnia 1 czerwca 2015r. skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu i jednocześnie zażalenie na postanowienie Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w P. z dnia [...], nr [...]. W załączeniu pełnomocnik przedstawił kopię zażalenia na powyższe postanowienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia opatrzonego datą "1 czerwca 2015r."

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku -Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.

Natomiast, w myśl art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz.270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:

1/ uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi:

a/ naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy,

b/ naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,

c/ inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy;

2/ stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach;

3/ stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w Kodeksie postępowania administracyjnego lub innych przepisach.

Z wymienionych przepisów wynika, iż sąd bada legalność zaskarżonej decyzji pod kątem jej zgodności z prawem materialnym, określającym prawa i obowiązki stron oraz z prawem procesowym, regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej.

Badając legalność zaskarżonej decyzji sąd nie stwierdził naruszenia przez organy administracji przepisów prawa materialnego ani procesowego w stopniu uzasadniającym jej uchylenie.

Podstawą prawną rozstrzygnięcia stanowiły przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 2007r. o płatnościach w ramach systemu wsparcia bezpośredniego (Dz.U. z 2012r. poz.1164 z późn. zm.), rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 marca 2013r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działalności "Program rolnośrodowiskowy" objętego programem Rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007 – 2013 (DZ.U. z 201‘3r. poz.361 z późn. zm.), rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 65/2011 z 27 stycznia 2011r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w odniesieniu do wprowadzenia procedur kontroli oraz do zasady wzajemnej zgodności w zakresie środków wsparcia rozwoju obszarów wiejskich (Dz.U.UE.L.2011.25.8.) oraz rozporządzenia Komisji Europejskiej (WE) nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina (Dz.UE.L.2009.316.65).

Zgodnie z treścią § 23 ust.2 rozporządzenia z 13 marca 2013r. wniosek o przyznanie pierwszej płatności rolnośrodowiskowej i kolejnych płatności rolnośrodowiskowych składa się do kierownika biura powiatowego Agencji, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę rolnika, w terminie określonym do składania wniosków o przyznanie płatności bezpośredniej w rozumieniu przepisów o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego.

W myśl art. 18 ust.2 ustawy z 26 stycznia 2007r. wniosek o przyznanie płatności obszarowych, płatności do krów i owiec oraz płatności do tytoniu składa się w terminie od dnia 15 marca do dnia 15 maja.

Zgodnie z treścią art.18 ust.3 wymienionej ustawy termin, o którym mowa w ust. 2, nie podlega przywróceniu.

W myśl art.23 rozporządzenia nr 1122/2009 w związku z art.8 ust.3 rozporządzenia nr 65/2011 z wyjątkiem przypadków siły wyższej oraz okoliczności nadzwyczajnych, o których mowa w art. 75, złożenie wniosku o przyznanie pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia po wyznaczonym terminie prowadzi do zmniejszenia kwoty płatności, do której uprawniony byłby rolnik gdyby złożył wniosek w terminie, o 1 % za każdy dzień roboczy. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek środków szczególnych podejmowanych przez państwa członkowskie odnośnie do potrzeby składania jakichkolwiek dokumentów uzupełniających w wyznaczonym czasie w celu umożliwienia ustalenia terminów oraz przeprowadzenia skutecznych kontroli, pierwszy akapit stosuje się również odnośnie do dokumentów, umów oraz oświadczeń, które należy przedstawić właściwym organom zgodnie z art. 12 i 13,jeśli takie dokumenty, umowy lub oświadczenia stanowią o kwalifikowalności do przedmiotowej pomocy. W tym przypadku zmniejszenie płatności będzie odnosiła się do kwoty wypłacanej w ramach przedmiotowej pomocy. Jeśli opóźnienie wynosi ponad 25 dni kalendarzowych, wniosek uznaje się za niedopuszczalny.

Z wymienionych przepisów wynika, że wnioski o przyznanie płatności obszarowych na dany rok winny być składane od dnia 15 marca do dnia 15 maja danego roku i termin ten nie podlega przywróceniu. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach wniosek może być złożony później co skutkuje zmniejszeniem kwoty płatności o 1 % za każdy dzień roboczy opóźnienia ale opóźnienie to nie może być większe niż 25 dni kalendarzowych od upływu wymaganego terminu (tzn. do 10 czerwca danego roku).

W niniejszej sprawie B. B. złożyła wniosek o przyznanie płatności rolnośrodowiskowych na 2013r. Kompletny wniosek został złożony w dniu 26 lipca 2013r. czyli po upływie 46 dni kalendarzowych od ostatecznej daty składnia wniosków (10 czerwca 2013r.). W sytuacji zatem gdy wniosek skarżącej został złożony po upływie wymaganego terminu to nie przysługuje jej płatność rolnośrodowiskowa za 2013r. Organy administracji słusznie odmówiły skarżącej przyznania tej płatności.

Należy zaznaczyć, że B. B. po raz pierwszy złożyła wniosek o przyznanie płatności rolnośrodowiskowych w dniu [...]. Wniosek ten zwierał jednak braki formalne i organ administracji słusznie wezwał skarżącą do ich uzupełnienia w terminie 7 dni.

Wniosek z [...] zawierał następujące braki formalne:

1. brak podpisów wszystkich dołączonych do wniosku załączników graficznych

2. dla działek rolnych I,N i O wskazano numery działki ewidencyjnej na której są one położone bez podania ich powierzchni w granicach działki ewidencyjnej

3. na załącznikach graficznych nie zaznaczono położenia działek rolnych B1,C1,D1,D2,E1,F1,F2 i G1.

Ad 1)

Podkreślić należy, iż załączniki graficzne są obligatoryjnym i integralnym elementem wniosku. Mają one charakter dowodowy gdyż umożliwiają między innymi określenie położenia działki rolnej w ramach działki ewidencyjnej. Podpis rolnika pod załącznikiem potwierdza złożenie przez niego oświadczenia w zakresie treści wskazanej w załączniku. Nadto podpis wskazuje, że załącznik pochodzi od osoby, która się pod nim podpisała. Podpis każdego pisma w postępowaniu administracyjnym jest niezbędnym elementem tego pisma. Niepodpisanie załącznika graficznego przez rolnika stanowi brak formalny wniosku i organ administracji winien wezwać stronę do uzupełnienia tego braku w trybie art.64 § 2 K.p.a. Pogląd taki wyraził NSA w wyroku w spr. II GSK z 29 września 2011r., WSA w Warszawie w wyroku w sprawie V SA/Wa 16/13 i WSA w Łodzi w wyroku w sprawie III SA/Łd 981/13 z 24 czerwca 2014r. Sąd w obecnym składzie podzielił pogląd wyrażony w wymienionych orzeczeniach.

W niniejszej sprawie organ administracji trafnie wezwał skarżącą do uzupełnienia braków wniosku przez podpisanie załączników graficznych dołączonych do wniosku.

Ad 2)

Zgodnie z treścią § 23 ust.1 pkt.6 rozporządzenia z 13 marca 2013r. wniosek o przyznanie płatności rolnośrodowiskowej, poza elementami podania określonymi w Kodeksie postępowania administracyjnego, z wyłączeniem adresu zawiera oświadczenia oraz informacje jakie powinny być zawarte we wniosku o przyznanie jednolitej płatności obszarowej w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 2007r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz.U. z 2012r. poz.1164 z późn. zm.), określone w przepisach wydanych na podstawie art.25 ust.6 tej ustawy, niewymienione w pkt.1,2 i 5.

Zgodnie z treścią art.8 ust.3 rozporządzenia nr 65/2011 do wniosków o płatność w ramach niniejszego tytułu stosuje się odpowiednio art. 22 i 23 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009. Oprócz informacji, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. d) wspomnianego rozporządzenia, wniosek o płatność zawiera także informacje przewidziane w tym przepisie w odniesieniu do gruntów nierolniczych, których dotyczy wniosek o przyznanie wsparcia.

W myśl § 3 ust.2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 marca 2010r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakie powinny spełniać wnioski w sprawach dotyczących płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz.U. nr 39 z 2010r. poz.215 z późn. zm.) wnioski, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a oraz e tiret pierwsze, zawierają również oświadczenia o:sposobie wykorzystania działek rolnych, z podaniem w szczególności:

a) oznaczenia działki rolnej,

b) grupy upraw lub obszaru, ze względu na który wyodrębnia się działkę rolną,

c) powierzchni działki rolnej,

d) numeru działki ewidencyjnej, na której jest położona działka rolna,

e) powierzchni działki rolnej położonej w granicach działki ewidencyjnej.

Z wymienionych przepisów wynika wymóg wskazania przez rolnika we wniosku powierzchni gruntów rolnych na działkach ewidencyjnych. W niniejszej sprawie we wniosku z [...] dla działek rolnych I,N, i O wskazano numer działki ewidencyjnej na której są one położone ale nie podano ich powierzchni w granicach działki ewidencyjnej. Organ administracji słusznie zatem wezwał skarżącą do uzupełnienia tego braku.

Ad 3)

Zgodnie z treścią art.12 ust.3 rozporządzenia nr 1122/2009 w celu identyfikacji wszystkich działek rolnych w gospodarstwie, o których mowa w ust. 1 lit. d), wcześniej ustalone formularze przekazane rolnikowi zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 73/2009, zawierają informację na temat maksymalnego obszaru kwalifikowalnego przypadającego na działkę referencyjną do celów systemu płatności jednolitej lub systemu jednolitej płatności obszarowej. Ponadto materiały geograficzne przekazane rolnikowi zgodnie z tym przepisem określają granice działek referencyjnych oraz ich jednoznaczną identyfikację, natomiast rolnik wskazuje położenie każdej działki rolnej.

Z wymienionego przepisu wynika wymóg wskazania przez rolnika położenia każdej działki rolnej. W niniejszej sprawie na załącznikach graficznych nie zaznaczono położenia działek rolnych B1,C1,D1,E1,F1,F2 i G1. Organ administracji słusznie zatem wezwał skarżącą do uzupełnienia tego braku.

Reasumując tę część rozważań sąd uznał, że wniosek z dnia [...] zawierał braki formalne i organ administracji prawidłowo wezwał skarżącą do uzupełnienia tych braków.

W przekonaniu sądu organ administracji słusznie wezwał skarżącą do uzupełnienia braków wniosku na adres przez nią wskazany a mianowicie Fundacja A. W. ul. C. Należy zaznaczyć, że B. B. swoje sprawy zawodowe realizuje na terenie Polski i Austrii zaś od 2004r. pobiera różne płatności obszarowe. Adres Fundacji (W. ul. C.) został wskazany przez skarżącą w pismach z 18 kwietnia 2013r. i z 19 czerwca 2013r. skierowanych do Biura Powiatowego AR i MR w P. (w aktach administracyjnych) a także w piśmie z 18 lipca 2013r., zażaleniu na postanowienie z [...], zażaleniu na przewlekłość postępowania z 8 sierpnia 2014r. oraz pozostałej korespondencji prowadzonej z Biurem Powiatowym AR i MR w P. (w aktach administracyjnych). Wprawdzie w zdecydowanej większości wymienionych pism wskazano, że Fundacja jest pełnomocnikiem do odbioru korespondencji (tylko w niektórych podano, że jest to adres dla korespondencji) to można uznać, że adres Fundacji jest faktycznie adresem do odbioru korespondencji. W sytuacji zatem gdy sama skarżąca wskazała adres dla korespondencji (W. ul. C.) to organ administracji prawidłowo wezwał ją na ten adres do uzupełnienia braków wniosku z [...]. Dodać należy, iż B. B. nigdy nie kwestionowała faktu doręczenia jej wezwania do uzupełnienia braków wniosku o czym świadczy treść jej korespondencji z Biurem Powiatowym AR i MR w P. a w szczególności jej pismo z 18 lipca 2013r. w którym wnosiła o przedłużenie jej terminu do uzupełnienia braków wniosku ( w aktach administracyjnych).

Wezwanie do uzupełnienia braków wniosku na adres wskazy przez skarżącą zostało doręczone w dniu 15 lipca 2013r. (odbiór pokwitował T. M.) i doręczenie to należy uznać za prawidłowe. Termin do uzupełnienia braków wniosku upłynął w dniu 22 lipca 2013r. W wymienionym terminie braki wniosku nie zostały uzupełnione. Skarżąca braki te uzupełniła dopiero w dniu 26 lipca 2013r.l; czyli po upływie wymaganego terminu.

Dodać również należy, iż wezwanie do uzupełnienia braków wniosku z [...] zostało wysłane także na adres K. ul. D. gdyż taki adres dla korespondencji został wskazany przez skarżącą we wniosku z 20 lutego 2012r. o zmianę danych w ewidencji producentów rolnych (zostało ono doręczone w dniu 16 lipca 2013r. – odbiór pokwitował W. R.). W przekonaniu sądu skoro skarżąca w pismach z 18 kwietnia 2013r. i z 19 czerwca 2013r. skierowanych do Biura Powiatowego AR i MR w P. podała adres dla korespondencji W. ul. C. to doręczenie wezwania do uzupełnienia braków wniosku było skuteczne na ten adres (tzn.15 lipca 2013r.) a nie na adres z ewidencji producentów rolnych (tzn. 16 lipca 2013r.) W związku z czym siedmiodniowy termin do uzupełnienia braków wniosku należy liczyć od dnia doręczenia wezwania na adres W. ul. C.

W orzecznictwie sądów administracyjnych jest powszechnie przyjęty pogląd, że w sytuacji gdy braki pisma zostaną uzupełnione po upływie siedmiodniowego terminu to pisma nie pozostawia się bez rozpoznania lecz winno ono zostać rozpatrzone merytorycznie z tym, że termin wniesienia pisma powinien być liczony od daty uzupełnienia braku. Pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach w spr. II GSK 337/10 z 11 marca 2011r. i w spr. II GSK 3/11 z 22 lutego 2012r. oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku w spr. II SAB/Gl 51/08 z 26 sierpnia 2009r.). Sąd w obecnym składzie podzielił pogląd wyrażony w wymienionych orzeczeniach.

W niniejszej sprawie braki formalne wniosku o przyznanie płatności rolnośrodowiskowych na 2013r. zostały uzupełnione w dniu 26 lipca 2013r. czyli po upływie siedmiodniowego terminu. W związku z czym kompletny wniosek o przyznanie tych płatności został złożony 26 lipca 2013r. a więc po upływie terminu, o którym mowa w art.18 ust.2 ustawy z 26 stycznia 2007r. w związku z art.23 rozporządzenia nr 1122/2009 i art.8 ust.3 rozporządzenia nr 65/2011. Organy administracji trafnie zatem odmówiły przyznania skarżącej płatności rolnośrodowiskowych na 2013r.

Niniejsza sprawa dotyczy płatności rolnośrodowiskowych na 2013r. oraz uzupełnienia braków wniosku o tę płatność po upływie wymaganego terminu. Identyczna sytuacja miała miejsce przy płatnościach bezpośrednich na 2013r. Wniosek o tę płatność posiadał identyczne braki jak w niniejszej sprawie i skarżąca także została wezwana do ich uzupełnienia. Wezwanie zostało również doręczone w dniu 15 lipca 2013r. zaś braki uzupełniono w dniu 26 lipca 2013r. B. B. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków wniosku. Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Kierownik Biura Powiatowego AR i MR w P. odmówił przywrócenia terminu. Na skutek wniesionego odwołania postanowieniem z dnia [...] nr [...] Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego AR i MR utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Na powyższe postanowienie B. B. złożyła skargę do WSA w Łodzi, który wyrokiem z dnia 30 stycznia 2014r. w spr. III SA/Łd 1180/13 oddalił skargę. B. B. wniosła skargę kasacyjną, która wyrokiem NSA z dnia 9 lipca 2015r. w spr. II GSK 1425/14 została oddalona. W uzasadnieniu wyroku w spr. III SA/Łd 1180/13 sąd uznał za skuteczne doręczenie skarżącej w dniu 15 lipca 2013r. wezwania do uzupełnienia braków formalnych wniosku oraz przyjął, że brak jest podstaw do uznania, iż uchybienie terminu przez skarżącą nastąpiło bez jej winy. Stan faktyczny w sprawie III SA/Łd 1180/13, w zakresie wezwania do uzupełnienia braków formalnych wniosku o płatność ,jest identyczny jak w niniejszej prawie. W związku z czym sąd w obecnym składzie podzielił pogląd wyrażony w sprawie III SA/Łd 1180/13 co do skuteczności doręczenia skarżącej wezwania do uzupełnienia braków wniosku.

Przepis art.40 § 4 K.p.a. stanowi, że strona zamieszkała za granicą o ile nie ustanowiła pełnomocnika do prowadzenia sprawy zamieszkałego w kraju jest obowiązana wskazać w kraju pełnomocnika do doręczeń. Jak już o tym była mowa we wcześniejszych rozważaniach skarżąca prowadzi swoje sprawy zawodowe zarówno w Polsce jak i w Austrii zaś od 2004r. pobiera różne płatności obszarowe. W postępowaniach administracyjnych nie ustanowiła ona pełnomocnika do prowadzenia jej spraw gdyż, jak wynika to z jej pism załączonych do akt administracyjnych (vide zażalenie na postanowienie z [...]) oraz oświadczenia złożonego na rozprawie, nie ma zaufania do pełnomocników i obawia się ich błędów, które pociągnęłyby dla niej szkody majątkowe zaś pełnomocnicy nie są ubezpieczeni. Nadto płaci ona 2500 zł miesięcznie pełnomocnikowi za sam odbiór korespondencji. W sytuacji gdy skarżąca przebywa zarówno w Austrii jak i w Polsce lecz w pismach skierowanych do organu wskazywała adres dla korespondencji (W. ul. C.) to nie było potrzeby wzywania jej do ustanowienia pełnomocnika dla doręczeń. W każdym piśmie procesowym B. B. wskazywała adres na który organ winien kierować do niej wszelką korespondencję i na ten adres organ wysyłał pisma i wezwania a dodatkowo także na adres z ewidencji producentów rolnych (K. ul. D.). Korespondencja była zatem wysyłana zgodnie z wolą skarżącej na podany przez nią adres. Skoro zatem skarżąca sama wskazała adres na który organ winien wysłać korespondencję to brak jest podstaw do stawiana organowi zarzutu, że nie wzywał jej do ustanowienia pełnomocnika dla doręczeń.

W ocenie sądu nie można się zgodzić z zarzutem pełnomocnika strony podniesionym na rozprawie w dniu 29 lipca 2015r., iż wszelka korespondencja dla B. B. winna być jej wysyłana do E. Byłoby to sprzeczne z wolą skarżącej, która we wszystkich pismach kierowanych do Biura Powiatowego AR i MR w P. wskazywała adres dla korespondencji W. ul. C. Wolą skarżącej było zatem aby organ administracji właśnie na ten adres kierował do niej korespondencję. Skoro taka była wola skarżącej to nie ma racjonalnych podstaw zarzut pełnomocnika strony podniesiony na rozprawie, że wszelka korespondencja winna być wysyłana do E. Zarzut ten, w przekonaniu sądu, nie zasługuje na uwzględnienie. Niezależnie od tego należy podnieść, że jak wynika z akt administracyjnych B. B. po raz pierwszy podała adres we E. w piśmie z dnia 18 lipca 2013r., które wpłynęło do organu I instancji w dniu 22 lipca 2013r. czyli już po wezwaniu skarżącej do uzupełnienia braków formalnych wniosku z [...]. Z akt administracyjnych nie wynika, aby adres we E. był wcześniej dostarczony organowi I instancji a więc organ ten nie znał wcześniej tego adresu i nie miał możliwości wysłania wezwania do uzupełnienia braków wniosku na ten adres.

W przekonaniu sądu dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy nie było konieczne zawieszanie niniejszego postępowania do czasu rozstrzygnięcia wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie organu I instancji z [...] nr [...] bądź odroczenie rozprawy do czasu rozstrzygnięcia tego wniosku o co wnosił pełnomocnik strony na rozprawie w dniu 29 lipca 2015r.

Należy zaznaczyć, iż B. B. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych zarówno wniosku o przyznanie płatności bezpośrednich jak i wniosku o przyznanie płatności rolnośrodowiskowych. W przedmiocie tego wniosku w dniu [...] Kierownik Biura Powiatowego AR i MR w P. wydał dwa postanowienia a mianowicie o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków wniosku o przyznanie płatności bezpośrednich (nr [...]) i o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków wniosku o przyznanie płatności rolnośrodowiskowych (nr [...]). W przedmiocie postanowienia nr [...] toczyło się postępowanie odwoławcze a następnie postępowanie sądowoadmionistracyjne zakończone wyrokiem NSA z dnia 9 lipca 2015r. w spr. II GSK 1425/14. Jeżeli chodzi o postanowienie nr [...] to w aktach administracyjnych załączonych do sprawy III SA/Łd 1180/13, które zostały wypożyczone z NSA, znajduje się dowód doręczenia skarżącej obu postanowień (tzn. nr [...] i nr [...]) w dniu 12 sierpnia 2013r. (k.29-30 akt sądowych). Oznacza to, że postanowienie nr [...] stało się ostateczne czyli, że ostatecznym rozstrzygnięciem odmówiono skarżącej przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie płatności rolnośrodowiskowych. Na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015r. pełnomocnik strony podniósł, że przesyłka organu I instancji zawierała tylko jedno postanowienie tzn. o numerze [...] a nie było w niej postanowienia o numerze [...]. W związku z czym w dniu 1 czerwca 2015r. skarżąca złożyła zażalenie na postanowienie nr [...] wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia (k.34 akt sądowych). W zażaleniu tym podniesiono te same okoliczności co w zażaleniu na postanowienie nr [...] , które to postępowanie zakończyło się wyrokiem NSA w sprawie II GSK 1425/14. Należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej sprawy nie jest wyjaśnianie kwestii czy przesyłka organu I instancji zawierała jedno czy dwa postanowienia z [...]. Kwestia ta pozostaje poza zakresem rozważań sądu i winna być wyjaśniona przez organ I instancji. W niniejszej sprawie istotne jest to, że w aktach administracyjnych załączonych do sprawy III SA/Łd 1180/13 znajduje się potwierdzenie odbioru przez skarżącą przesyłki zawierającej oba postanowienia odmawiające przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie płatności rolnośrodowiskowych i wniosku o przyznanie płatności bezpośrednich. W ocenie sądu nie było potrzeby zawieszania niniejszego postępowania do czasu rozstrzygnięcia przez organ wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie nr [...] bądź odraczania rozprawy do czasu rozstrzygnięcia tego wniosku. Zakładając nawet hipotetycznie, że wniosek ten zostałby uwzględniony i rozpoznano by zażalenie na postanowienie nr [...] oraz ewentualnie przywrócono by termin do uzupełnienia braków wniosku z [...] to skarżąca ma możliwość ewentualnego wzruszenia w trybie nadzwyczajnym rozstrzygnięcia o odmowie przyznania płatności rolnośrodowiskowych na 2013r. W związku z czym sąd odmówił uwzględnienia wniosków pełnomocnika strony złożonych na rozprawie w dniu 29 lipca 2015r. o zawieszenie niniejszego postepowania bądź o odroczenie rozprawy.

Nieuzasadniony jest zarzut skargi, że rygory postępowania administracyjnego nie gwarantują osobom zamieszkałym za zagranicą możliwości pełnej ochrony ich praw na równi z osobami zamieszkałymi w kraju.

Należy zaznaczyć, że każda osoba, której wniosek powoduje wszczęcie postępowania administracyjnego winna się liczyć z tym, że organ będzie kierował do niej różne pisma (zawiadomienia, wezwania, decyzje, postanowienia i inne) a więc winna sobie tak zorganizować swoje sprawy aby móc skorzystać z przysługujących jej praw oraz wywiązywać się z nałożonych obowiązków. Jest rzeczą zrozumiałą, że dla strony która częściowo przebywa w kraju a częściowo za granicą udział w charakterze strony postępowania administracyjnego może się wiązać z większą dolegliwością niż dla osoby zamieszkałej na terenie kraju. Strona może jednak zawsze ustanowić sobie pełnomocnika, którym może być każda osoba mająca zdolność do czynności prawnych. W takiej sytuacji pełnomocnik ma możliwość realizowania prawa strony oraz wywiązywania się z obowiązków nakładanych przez organ. Skarżąca jak sama przyznała świadomie nie ustanowiła pełnomocnika do prowadzenia jej spraw lecz podała jedynie adres na który organ winien kierować do niej korespondencję. Skoro skarżąca czasowo przebywa w Austrii a czasowo w Polsce i podała jedynie adres dla korespondencji to godziła się tym samym na to, że na ten adres mogą być kierowane różne pisma organu w tym między innymi wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie płatności. Nieuzasadnione jest zatem podnoszenie obecnie zarzutu, że przepisy postępowania administracyjnego nie gwarantowały jej w sposób wystarczający ochrony jej praw. Skarżąca winna sobie tak zorganizować swoje sprawy zawodowe aby mieć możliwość realizowania przysługujących jej uprawnień strony oraz wywiązywania się z nałożonych na nią obowiązków. Zarzut skargi w tym zakresie nie jest zasadny.

Nieuzasadniony jest zarzut skargi, że w czerwcu 2013r. B. B. poinformowała Biuro Powiatowe AR i MR w P., iż do 23 lipca 2013r. będzie za granicą, prosiła o sprawdzenie czy jej wniosek nie wymaga uzupełnienia a 23 czerwca 2013r. pracownik Agencji poinformował ją, iż nie ma uwag do wniosku. Nadto w skardze podniesiono, że skarżąca informowała Agencję o swoim adresie w Austrii i prosiła o doręczanie jej korespondencji na ten adres.

B. B. nie wykazała żadnych z wymienionych okoliczności a nawet ich nie uprawdopodobniła. Nie wiadomo kogo informowała o swoim wyjeździe za granicę do 23 lipca 2013r. i jaki pracownik Agencji powiedział jej, iż wniosek o płatność nie wymaga uzupełnienia. Nie wiadomo także komu podawała swój adres w Austrii i kogo prosiła o wysyłanie do niej pism do E. Nic takiego nie wynika z zebranego materiału dowodowego. W aktach administracyjnych znajdują się natomiast pisma skarżącej przeczące okolicznościom podniesionym w skardze. W każdym swoim piśmie B. B. podawała bowiem adres dla korespondencji na terenie Polski. Żadna z okoliczności podniesionych w skardze nie została uprawdopodobniona przez skarżącą. Zarzuty skargi w tym zakresie nie są zasadne.

Niezasadny jest zarzut skargi, że organ nieprawidłowo zastosował termin siedmiodniowy do uzupełnienia braków formalnych wniosku o płatność gdyż prawo wspólnotowe przewiduje termin miesięczny a ponadto wezwanie powinno być jej doręczone za pośrednictwem AMA Austria czyli odpowiednika AR i MR w Austrii.

Termin do uzupełnienia braków formalnych wniosku jest terminem ustawowym (art.64 § 2 K.p.a.) i organ I instancji nie mógł wyznaczyć terminu miesięcznego do usunięcia tych braków. W skardze nie wskazano zresztą jaki przepis prawa wspólnotowego przewiduje miesięczny termin do uzupełnienia braków podania. Natomiast sposób doręczania wezwania zaproponowany przez stronę (za pośrednictwem, AMA Austria) nie jest przewidziany w Kodeksie postępowania administracyjnego. Zarzuty skargi w tym zakresie nie są uzasadnione.

Nieuzasadniony jest zarzut skargi, iż nie doszło do skutecznego wezwania do uzupełnienia braków formalnych wniosku z [...] z uwagi na naruszenie art.43 K.p.a.

Jeszcze raz należy podkreślić, że skarżąca podała adres dla korespondencji (W. ul. C.) i na ten adres wysłano jej wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku zaznaczając, że jest to przesyłka do B. B. Odbiór tej przesyłki pokwitował T. M. zaś na zwrotnym potwierdzeniu odbioru zaznaczono, że podjął się on oddania przesyłki adresatowi. Należy zatem uznać, że przesyłka została prawidłowo doręczona. W ocenie sądu nie może być tak, że skarżąca podaje adres Fundacji A. jako adres do korespondencji i wezwanie wysłane na ten adres kwituje pracownik upoważniony do odbioru korespondencji a obecnie kwestionuje ona prawidłowość doręczenia bo nie odebrała go osobiście. B. B. dlatego podała adres dla korespondencji bo przebywała okresowo w Polsce i w Austrii. Tym samym godziła się na to, że na wskazany adres może wpłynąć do niej korespondencja w czasie gdy będzie przebywała za granicą. Zarzut skargi w tym zakresie nie jest zasadny.

Niezasadny jest zarzut skargi, że wniosek z [...] nie zawierał braków formalnych wymagających uzupełnienia.

Jak już była o tym mowa we wcześniejszych rozważaniach wniosek z [...] posiadał braki i zachodziła konieczność ich uzupełnienia. Bez uzupełnienia tych braków wniosek nie mógłby zostać rozpoznany. Zarzut skargi w tym zakresie nie zasługuje na uwzględnienie.

Niezasadny jest zarzut skargi, że o przyznaniu płatności rolnośrodowiskowych decyduje spełnienie przesłanek materialnych a nie poprawność złożonego wniosku.

Rolnik ubiegający się o przyznanie płatności musi złożyć poprawny i kompletny wniosek w określonym terminie. Dopiero wówczas organ będzie posiadał pełne informacje umożliwiające rozpoznanie wniosku. Złożenie kompletnego wniosku w wymaganym terminie jest niezbędnym warunkiem otrzymania płatności. W niniejszej sprawie skarżąca nie złożyła w wymaganym terminie kompletnego wniosku ani nie uzupełniła jego braków w terminie. Kompletny wniosek został złożony dopiero w dniu 26 lipca 2013r.. Zarzut skargi w tym zakresie nie jest zasadny.

Reasumując sąd uznał, że skarga nie jest zasadna. Wniosek B. B. z [...] zawierał braki formalne, które nie zostały uzupełnione w wymaganym siedmiodniowym terminie. Kompletny wniosek został złożony dopiero w dniu 26 lipca 2013r. czyli po upływie terminu, o którym mowa w art. 18 ust.2 ustawy z 26 stycznia 2007r. w związku z art.23 rozporządzenia nr 1122/2009 i art.8 ust.3 rozporządzenia nr 65/2011. Organy administracji trafnie zatem odmówiły przyznania skarżącej płatności rolnośrodowiskowych na 2013r. Rozpoznając sprawę sąd nie stwierdził naruszenia przez organy administracji przepisów prawa materialnego, bądź przepisów postępowania administracyjnego mogących mieć wpływ na wynik sprawy. Z tych wszystkich względów, na podstawie art. 151 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd oddalił skargę B. B.

r.t.