Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak Sędziowie: WSA Mirosław Bator WSA Jacek Bursa (spr.) Protokolant: Anna Balicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2014 r. sprawy ze skargi L. K. na bezczynność Stowarzyszenia "[...]" w G. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Stowarzyszenie "[...]" w G. do wydania aktu lub dokonania czynności w sprawie z wniosku L. K. z dnia 10 października 2013 r.; w terminie 14 dni; II. stwierdza, że bezczynność Stowarzyszenia "[...]" w G. miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Stowarzyszenia "[...]" w G. na rzecz skarżącej L. K. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

L.K. pismem z dnia 18 grudnia 2013r. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Stowarzyszenia [....] w G. w przedmiocie nieudostępnienia w terminie informacji publicznej, poprzez naruszenie art. 61 ust. l i 2 Konstytucji RP i art. 1 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej poprzez nieudostępnienie informacji publicznej zgodnie z wnioskiem z dnia 10.10.2013r. Skarżąca wniosła o zobowiązanie strony przeciwnej do dokonania czynności w zakresie udostępnienia informacji publicznych, stwierdzenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz o zasądzenie kosztów.

W uzasadnieniu skargi wskazano, iż w w/w wniosku żądano udostępnienia informacji publicznej w zakresie dotacji przekazanych Stowarzyszeniu "[....] " w G. przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji / Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji, t. j.: umów zlecenie i umów o dzieło z rachunkami (w latach 2011-2012). Wniosek z dnia 10.10.2013 r. został dostarczony listem poleconym (z potwierdzeniem odbioru) do podmiotu w dniu 15.10.2013 r. Do dnia wniesienia skargi wniosek z dnia 10.10.2013 r. nie został rozpatrzony. Nadto skarżąca wskazała, iż bezczynność Stowarzyszenia ma miejsce z rażącym naruszeniem prawa, gdyż już wielokrotnie próbowała uzyskać informację w zakresie uzyskanych dotacji, lecz bez żadnej reakcji ze strony stowarzyszenia. W tej sytuacji zmuszona była pozyskać je od instytucji, które przekazały stowarzyszeniu dotacje ze środków publicznych. W ocenie skarżącej nie ma wątpliwości, że Stowarzyszenie jest podmiotem zobowiązanym, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej z uwagi na gospodarowanie mieniem publicznym i realizację zadania publicznego w zakresie projektu zleconego przez Ministra Administracji i Cyfryzacji oraz Marszałka Województwa [....] .

W odpowiedzi na skargę Stowarzyszenie [....] " wniosło o jej odrzucenie podnosząc, iż nie realizuje zadań publicznych, a zatem nie jest podmiotem zobowiązanym do udzielania informacji publicznych, a udzielone dotacje wykorzystuje na własne cele statutowe. Gdyby zaś Sąd nie podzielił zasadności wniosku o odrzucenie skargi, Stowarzyszenie wniosło o jej oddalenie, z uwagi na to, że skarżąca otrzymała od podmiotów dofinansujących stowarzyszenie informacje tj. z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Urzędu Marszałkowskiego Województwa [....] Ponadto podniesiono, że udzielenie informacji zawierających dane osobowe w tym o imieniu i nazwisku może doprowadzić do naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych, a także w przypadku niektórych umów - o tajemnicy handlowej.

W odpowiedzi na powyższe skarżąca oświadczyła, że nie otrzymała od wskazanych podmiotów tych informacji, o które wnosiła do stowarzyszenia wnioskiem z dnia 10.10 2013r. Powyższa okoliczność została przyznana przez pełnomocnika stowarzyszenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. Nr 270 ze zm.), w skrócie "p.p.s.a.", sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Natomiast § 2 cytowanego artykułu w pkt 8 w związku z pkt 4 precyzuje, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów, w tym na bezczynność w dokonywaniu czynności materialno – technicznych z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień wynikających z przepisów prawa.

Skarga jest zasadna.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że skarżone stowarzyszenie jest co do zasady podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej z uwagi na gospodarowanie mieniem publicznym czy realizowanie zadania publicznego, gdyż po pierwsze wprost wynika to z pisma Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji Departamentu Wyznań Religijnych oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych z dnia 4.11.2013r. znak: [....] , w którym mowa o przyznaniu stowarzyszeniu dotacji. Nadto pełnomocnik stowarzyszenia wprost na rozprawie w dniu 21 marca 2014r. przyznał, że otrzymało ono dotacje i wykorzystało je na cele statutowe (k. 32).

Z przedłożonych dokumentów oraz oświadczeń stron wprost również wynika, że wniosek skarżącej nie został w żaden sposób przewidziany przez ustawę o dostępie do informacji publicznej rozpatrzony tj. ani żądana przez skarżącą informacja publiczna nie została udzielona przez skarżone stowarzyszenie ani też nie wydano aktu. Należy przy tym zauważyć, iż jakakolwiek informacja uzyskana przez skarżącą w zakresie powyższego wniosku lecz otrzymana od innego organu, którego to faktu zresztą skarżone stowarzyszenie nie udowodniło, nie przerywa stanu bezczynności stowarzyszenia, a tym samym nie zwalnia podmiotu zobowiązanego do załatwienia wniosku na zasadach i trybie określonym w przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej. Nadto celem instytucji udostępnienia informacji publicznej jest umożliwienie społeczeństwu kontroli nad działalnością administracji publicznej, w tym wydawaniem publicznych środków, a zatem wnioskodawca musi mieć również zagwarantowane prawo do zweryfikowania informacji w kilku źródłach, może też już posiadając wiedzę na interesujący go temat chcieć ją potwierdzić, czego nie można mu uniemożliwiać. Niezasadne jest także podnoszenie przez stowarzyszenie, że udzieleniu informacji publicznej sprzeciwiały się przepisy o ochronie danych osobowych i tajemnicy handlowej, gdyż w takiej sytuacji stowarzyszenie winno jedynie w tym zakresie zanonimizować udostępnione dokumenty, na co zresztą wskazywała skarżąca wprost w swoim wniosku.

Mając powyższe na uwadze Sąd, w pkt I wyroku, na podstawie art. 149 p.p.s.a., zobowiązał stowarzyszenie do wydania aktu lub dokonania czynności w sprawie z wniosku Lidii Kocur z dnia 10 października 2013 r. w terminie 14 dni.

Działanie podjęte zaś przez skarżone stowarzyszenie, charakteryzujące się znaczną (bo ponad 5 miesięczną) zwłoką w zachowaniu 14 dniowego terminu do wydania aktu lub dokonania czynności, pomimo oczywistego faktu uzyskania dotacji, a także powoływanie się na ochronę danych osobowych, pomimo uzyskania w listopadzie 2013r. informacji z Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji Departamentu Wyznań Religijnych oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych o zasadach udzielenia takiej informacji (por. w/w pismo tego organu) w sytuacji prostego w swojej treści wniosku o udzielenie informacji publicznej, stanowi w ocenie Sądu, podstawę do stwierdzenia rażącego naruszenia prawa. Powyższe czynniki zwiększają w kontrolowanej sprawie winę i skutkują zakwalifikowaniem naruszenia prawa jako rażącego. Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w pkt II sentencji wyroku.

O kosztach postępowania sądowego orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a.