Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Dudra Sędzia WSA Mirella Łent (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Kujawa po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 stycznia 2011r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. w Ł. na informację Zarządu Województwa [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dofinansowania projektu w ramach działania Wsparcia inwestycji przedsiębiorstw Regionalnego Programu Operacyjnego. postanowił: pozostawić skargę bez rozpatrzenia

Pismem z dnia [...] instytucja zarządzająca poinformowała stronę skarżącą, że wniosek o dofinansowanie projektu pt. "Unowocześnienie procesu produkcyjnego P. Sp. z o.o.", złożony w ramach Osi priorytetowej 5 Wzmocnienie konkurencyjności przedsiębiorstw, poddziałanie 5.2.2 Wsparcie inwestycji przedsiębiorstw Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko - Pomorskiego na lata 2007 - 2013 został odrzucony na etapie oceny merytorycznej z powodu niespełnienia kryterium merytorycznego B.1.2. Kryteria merytoryczno-technicznej dopuszczalności projektu, podkryterium c) Czy założone wartości wskaźników produktu i rezultatu są realne do osiągnięcia?

W dniu 4 października 2010 r. strona wystąpiła o ponowne rozpatrzenie sprawy. Zdaniem wnioskodawcy wniosek powinien zostać oceniony pozytywnie ponieważ wprowadzone do produkcji kremy i masy cukiernicze różnią się zasadniczo od siebie składem surowcowym, stosowaną technologią wytwarzania i używanych do produkcji maszyn, różnią się także sposobem pakowania, cechami organoleptycznymi tj. konsystencją, smakiem, zapachem odpornością na zamrożenie oraz sposobem wykorzystania przez klientów. Różnią się także docelowymi grupami producentów, dla których te produkty są dedykowane.

Pismem z dnia [...] instytucja zarządzająca rozparzyła negatywnie wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Departament Polityki Regionalnej uznał, że wskaźnik planowanych rezultatów: Liczba udoskonalonych usług/produktów wprowadzonych w przedsiębiorstwie na poziomie 2 nie jest realny do osiągnięcia co spowodowało negatywna oceną wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

W pouczeniu dla beneficjenta wskazano, iż stronie przysługuje w terminie 14 dni od dnia otrzymania pisemnej informacji o wynikach procedury odwoławczej, możliwość wniesienia bezpośrednio do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego skargi wraz z kompletną dokumentacją w sprawie, obejmującą wniosek o dofinansowanie projektu wraz z informacją w przedmiocie oceny projektu, kopie wniesionych środków odwoławczych oraz informacją o wynikach procedury odwoławczej. Poinformowano również, że skarga podlega opłacie sądowej w wysokości 200 zł. oraz, że wniesienie skargi po terminie, niekompletnej bądź bez uiszczenia opłaty sądowej w terminie przewidzianym do wniesienia skargi powoduje pozostawienie jej bez rozpatrzenia.

Pismem z dnia 9 grudnia 2010r. strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na negatywne rozstrzygnięcie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy dot. oceny wniosku o dofinansowanie złożonego w ramach projektu Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2007-2013., wydane przez Dyrektora Departamentu Polityki Regionalnej.

Do skargi załączono dowód uiszczenia opłaty sądowej w wysokości 200 zł oraz wydruk wniosku o dofinansowanie (bez podpisów beneficjenta) i kserokopie: informacji w przedmiocie oceny projektu, środka odwoławczego oraz informacji o wynikach procedury odwoławczej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej zwana: p.p.s.a.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta obejmuje przede wszystkim orzekanie w sprawach skarg na rozstrzygnięcia, akty, czynności i bezczynność określone w art. 3 § 2 ww. ustawy. Stosownie do art. 3 § 3 tej ustawy, sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2006r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009r. Nr 84, poz. 712 ze zm., dalej zwana u.z.p.p.r.), kontroli sądów administracyjnych poddany został tryb dokonywania przez Instytucję Zarządzającą programami operacyjnymi oceny projektów zgłaszanych przez wnioskodawców ubiegających się o dofinansowanie w ramach systemu realizacji regionalnych programów operacyjnych.

W przypadku negatywnej oceny projektu wnioskodawca, po otrzymaniu informacji o wynikach oceny jego projektu może wnieść środki odwoławcze przewidziane w systemie realizacji programu operacyjnego, w terminie, trybie i na warunkach tam określonych (art. 30b ust. 1 u.z.p.p.r.). Właściwa Instytucja informuje wnioskodawcę na piśmie o wynikach procedury odwoławczej przewidzianej w systemie realizacji programu operacyjnego wraz z pouczeniem o możliwości wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego, na zasadach określonych w art. 30c (art. 30b ust. 4 u.z.p.p.r.). Skargę należy wnieść w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji, wydanej w wyniku procedury odwoławczej, bezpośrednio do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego wraz z kompletną dokumentacją w sprawie, obejmującą wniosek o dofinansowanie wraz z informacją w przedmiocie oceny projektu, kopie wniesionych środków odwoławczych oraz informacji, o której mowa w art. 30b ust. 4 (art. 30c ust. 2 u.z.p.p.r.).

Stosownie do treści art. 30c ust. 3 u.z.p.p.r. w wyniku rozpatrzenia skargi sąd może: 1) uwzględnić skargę, stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo, przekazując jednocześnie sprawę do ponownego rozpatrzenia przez właściwą instytucję zarządzającą lub pośredniczącą; 2) oddalić skargę w przypadku jej nieuwzględnienia; 3) umorzyć postępowanie w sprawie, jeżeli z jakichkolwiek względów jest ono bezprzedmiotowe. Natomiast wniesienie skargi po terminie, o którym mowa w ust. 2, niekompletnej bądź bez uiszczenia opłaty sądowej w terminie, o którym mowa w ust. 2 powoduje pozostawienie jej bez rozpatrzenia (art. 30 c ust. 5 u.z.p.p.r.).

Rozpoznając przedmiotową sprawę w pierwszej kolejności Sąd dokonał zbadania warunków formalnych dopuszczalności skargi, zgodnie ze wskazanymi wyżej wymogami i stwierdził, że skarga została wniesiona w ustawowo określonym terminie, po wyczerpaniu środka odwoławczego przysługującego zgodnie z systemem realizacji przedmiotowego programu operacyjnego i należycie opłacona, jednak jest niekompletna. Skarga niekompletna w rozumieniu przepisu art. 30c ust. 2 pkt 5 ustawy oznacza braki w zakresie kompletności dokumentacji, o której mowa w art. 30c ust. 2 zdanie 1 u.z.p.p.r. Kompletność skargi odnosi się do kompletności dokumentacji w sprawie, która to dokumentacja szczegółowo została przez ustawodawcę określona w art. 30c ust. 2 u.z.p.p.r. (por. postanowienie NSA z dnia 11 maja 2010r., sygn. akt II GSK 454/10, postanowienie NSA z dnia 17 grudnia 2009r., sygn. akt II GSK 969/09). Wynikający z art. 30c ust. 2 u.z.p.p.r. obowiązek wniesienia skargi wraz z kompletną dokumentacją sprawy, ma na celu umożliwienie sądowi administracyjnemu kontrolę negatywnego wyniku procedury odwoławczej.

Wprowadzając tak restrykcyjne wymogi ustawodawca nałożył na właściwą instytucję obowiązek pouczenia w informacji o wynikach procedury odwoławczej o zasadach, trybie i terminie wniesienia skargi do sądu administracyjnego. W rozpoznawanej sprawie instytucja zarządzająca dopełniła ustawowego obowiązku, o którym mowa w art. 30b ust. 4 u.z.p.p.r. zamieszczając w informacji z dnia 23 listopada 2010 r. stosowne pouczenie w zakresie konieczności dołączenia do skargi kompletnej dokumentacji.

Sąd zauważa, że strona skarżąca, pomimo prawidłowego pouczenia, wniosła skargę niekompletną. Ustawodawca w art. 30c ust. 2 u.z.p.p.r. wyraźnie określił, że dołączona do skargi kompletna dokumentacja obejmuje wniosek o dofinansowanie wraz z informacją w przedmiocie oceny projektu, kopie wniesionych środków odwoławczych oraz informacji, o której mowa w art. 30b ust. 4 ustawy. Powyższy zapis należy odczytywać w ten sposób, że wniesiony środek odwoławczy (wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy) oraz informacja o sposobie jego rozpatrzenia mogą być złożone w kopiach, natomiast wniosek o dofinansowanie oraz informacja w przedmiocie oceny projektu powinny być złożone w oryginale (por. postanowienie z dnia 20 lipca 2010r., sygn. akt I SA/Bd 497/10; postanowienie z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. akt V SA/Wa 603/10; postanowienie z dnia 18 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 720/10).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że do skargi zostało załączone ksero wniosku o dofinansowanie lub też wydruk tego wniosku z pliku komputerowego. Dokument ten nie zawiera nawet podpisu wnioskodawcy. Ponadto do skargi dołączono kserokopię informacji organu z dnia 31 sierpnia 2010 r. w przedmiocie oceny wniosku, kserokopię środka odwoławczego oraz kserokopię informacji organu, o której mowa w art. 30b ust. 4 ustawy z dnia 23 listopada 2010r. Wszystkie te dokumenty nie zawierają oryginalnych podpisów (podpisy są skserowane) i nie zawierają poświadczenia ich za zgodność z oryginałem. Dołączone zatem do skargi ksero wniosku o dofinansowanie projektu i ksero informacji organu z dnia 31 sierpnia 2010r. nie mają charakteru oryginalnego dokumentu, są to skserowane dokumenty nazwane wnioskiem i informacją bez potwierdzenia za zgodność z oryginałami i do tego bez podpisu wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że z uregulowań ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, które stanowią lex specialis do ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej – p.p.s.a.) nie wynika, aby dopuszczalne było wezwanie - przez Sąd – strony skarżacej do usunięcia braków skargi w tym zakresie. Wymóg złożenia kompletnej skargi wraz z dokumentacją ciąży wyłącznie na skarżącym, gdyż to on zobligowany został do dostarczenia takiego materiału dowodowego, który umożliwi Sądowi merytoryczne rozpoznanie skargi w zakreślonym 30-dniowym terminie, bez potrzeby jego uzupełniania przez Sąd. Ustawodawca poprzez modyfikację sądowego postępowania (m.in. skrócenie terminu do złożenia skargi, wyeliminowanie pośrednictwa organu przy jej wniesieniu, wprowadzenie terminu do rozpoznania skargi) miał na względzie uzyskanie efektu szybkości postępowania. W związku z tym, przepis art. 30c ust. 5 ustawy przewidujący, że w razie wystąpienia braków skargi w nim wymienionych, skargę pozostawia się bez rozpatrzenia, należy stosować bez potrzeby uzupełniania braków pisma zgodnie z art. 49 p.p.s.a. Sąd w składzie orzekającym w sprawie w pełni podziela stanowisko NSA zawarte w postanowieniu z dnia 29 lipca 2009r., sygn. akt II GSK 568/09, według którego przepis art. 30c ust. 5 u.z.p.p.r. znosi stosowanie art. 49 § 1 p.p.s.a. w stosunku do skargi niekompletnej.

W ocenie Sądu załączone do skargi dokumenty powodują, że wniesioną przez stronę skargę należy uznać za niekompletną. Przede wszystkim skarżący nie dostarczył oryginału wniosku oraz oryginału informacji z dnia [...] nie podpisał ich, a nawet nie potwierdził, że są one zgodne z oryginałem.

W tym stanie rzeczy Sąd postanowił o pozostawieniu skargi bez rozpatrzenia na podstawie art. 30c ust. 5 pkt 2 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.