Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz Sędziowie WSA Izabela Bąk - Marciniak (spr.) WSA Tomasz Grossmann Protokolant ref. staż. Ewa Stawicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi R. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami kat. ABBECCET oddala skargę

Sygn. akt IV SA/Po [...]

Uzasadnienie

Decyzją Nr [...] z dnia 08 listopada 2016 r. Starosta T., działając na podstawie art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami ( t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 627 ze zm.) cofnął od dnia 08 listopada 2016 r. R. P. uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii ABBECCET dokument nr [...] druk: nr [...] wydane dnia 18.11.2013 r. przez Starostę Tureckiego oraz nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, iż w dniu 02 kwietnia 2015 r. do Wydziału Komunikacji w Turku wpłynął wniosek Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. z dnia 30 marca 2015 r. w sprawie sprawdzenia kwalifikacji R. P. do kierowania pojazdami w zakresie posiadanych uprawnień.

W związku z powyższym decyzją Nr [...] z dnia 21 sierpnia 2015 r. Starosta T., działając na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 z późn. zm.), skierował R. P. na egzamin kontrolny sprawdzający kwalifikacje kierowcy w zakresie kategorii A, B, C, CE, T prawa jazdy. Zgodnie z art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy Prawo o ruchu drogowym kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji podlega osoba posiadająca uprawnienia do kierowania pojazdem skierowana decyzją starosty na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, w razie przekroczenia 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Odwołanie od decyzji Starosty [...] z dnia 21 sierpnia 2015 r. do wniósł R. P.. Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia 23 listopada 2015 r. Nr [...] stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Starosty [...] z dnia 21 sierpnia 2015 r. w sprawie skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji kierowcy w formie egzaminu państwowego.

Na postanowienie SKO w K. z dnia 23 listopada 2015 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu złożył R. P.. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 24.05.2016 r. sygn. akt III SA/Po [...] oddalił skargę R. P.. Od tegoż wyroku skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w P. wniósł R. P.

W dniu 20 października 2016 r. Komenda Powiatowa Policji w G. przekazała do Starostwa Powiatowego w Turku prawo jazdy: nr uprawnienia [...] nr [...] data wydania 18.11.2013 r. należące do R. P. zam. [...] [...], zatrzymane w dniu 13.10.2016 r. za przekroczony limit 24 punktów karnych.

Pismem z dnia 27 października 2016 r. Starosta T., działając na podstawie art. 61 § 1 i 4 k.p.a. oraz art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, zawiadomił R. P. o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami kategorii ABBECCET, ponieważ strona nie poddała się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji. Równocześnie organ I instancji poinformował stronę, że zgodnie z art. 10 § 1 k.p.a. przed wydaniem decyzji może wypowiedzieć się co do zebranych materiałów dowodowych, ewentualnie dostarczyć dodatkowe dowody w sprawie w terminie 3 dni od daty otrzymania zawiadomienia.

W odpowiedzi na powyższe zawiadomienie w dniu 04 listopada 2016 r. R. P. wystąpił do Starosty [...] o zawieszenie wszczętego z urzędu postępowania w sprawie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami oraz zatrzymania prawa jazdy do czasu rozpatrzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 maja 2016 r. w sprawie sygn. akt III SA/Po 117/16 oraz od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 maja 2016 r. w sprawie sygn. akt III SA/Po 118/16. Ponadto strona wniosła o wydanie dokumentu prawa jazdy nr [...] zatrzymanego przez Komendę Powiatową Policji w G. dnia 13.10.2016 r. Starosta T. dokonał zwrotu zatrzymanego prawa jazdy w dniu 04 listopada 2016 r.

Cofnięcie uprawnień organ I instancji uzasadnił tym, iż do Starostwa Powiatowego w Turku do dnia wydania decyzji nie wpłynęły wyniki egzaminu R. P., z czego wynika, ze nie przystąpił do egzaminu sprawdzającego kwalifikacje do kierowania pojazdami w zakresie prawa jazdy kategorii ABBECCET.

Organ I instancji wskazał, ze dokument prawa jazdy należy niezwłocznie zwrócić do tut. urzędu.

Odnosząc się do kwestii zawieszenia postępowania organ I instancji wskazał, że nie zachodzi żadna z przesłanek obligatoryjnego zawieszenia postępowania wymieniona w art. 97 § 1 kpa. Nie zaistniały również ustawowe przesłanki do fakultatywnego zawieszenia postępowania, gdyż postępowanie to zostało wszczęte z urzędu, a nie na wniosek strony.

Starosta T. nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności uzasadnił tym, iż nie przystąpienie do egzaminu kontrolnego skierowanego w drodze decyzji przez Starostę Powiatowego w T. z powodu wielokrotnego naruszenia przepisów ruchu drogowego rodzi poważne wątpliwości co do posiadanych wiadomości z zakresu przepisów ruchu drogowego i może spowodować poważne zagrożenie bezpieczeństwa dla innych użytkowników dróg.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł R. P. zarzucając zaskarżonej decyzji:

1) błędne przyjęcie, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do cofnięcia odwołującemu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii ABBECCET, w sytuacji gdy z uwagi na szkolenie w WORD w K. odbyte w dniu 24.09. 2015 r. odwołujący nie przekroczył 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego i nie było podstaw do skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji,

2) naruszenie art. 7 kpa poprzez jego niezastosowanie i w rezultacie wydanie zaskarżonej decyzji mimo nie wyjaśnienia dokładnie okoliczności faktycznych sprawy i nie uwzględnieniu słusznego interesu strony, w szczególności poprzez przyznanie przez organ administracyjny za udowodnione okoliczności faktycznych w sytuacji gdy postępowanie dot. skierowania odwołującego na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji z uwagi na przekroczenie 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego nie zostało jeszcze prawomocnie zakończone i aktualnie postępowanie to toczy się przed Naczelnym Sadem Administracyjnym w Warszawie,

3) naruszenie art. 108 § 1 kpa poprzez jego zastosowanie i bezzasadne nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności podczas gdy, wykazanie istnienia, od strony pozytywnej, dobra chronionego w danej sprawie musi być wyraźne, a Starosta T. nie uzasadnił w przekonujący sposób podstawy zastosowania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji,

4) naruszenie art. 97 § 1 pkt 4 kpa poprzez jego niezastosowanie i nie zawieszenie postępowania w sytuacji gdy rozpatrzenie postępowania toczącego się przed Naczelnym Sadem Administracyjnym w Warszawie, a dot. skierowania odwołującego na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji z uwagi na przekroczenie 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

W związku z powyższym odwołujący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania ewentualnie uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy Staroście T. do ponownego rozpoznania oraz wstrzymanie wykonalności decyzji, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 09 stycznia 2017 r., Nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Starosty [...].

W uzasadnieniu swojej decyzji organ II instancji wskazał, iż zgodnie z art. 103 ust. 1 pkt 1 lit.d ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami starosta wydaje decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadku stwierdzenia niezgłoszenia się we wskazanym terminie na egzamin państwowy, który miał być przeprowadzony w trybie art. 49 ust. 1 pkt 2 i pkt. 3 lit. b.

Z użytego w art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o kierujących pojazdami sformułowania "starosta wydaje decyzję administracyjną" wynika bezwzględnie obowiązujący charakter tego przepisu. Wydanie decyzji cofającej uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadku ziszczenia się przesłanek w tym przepisie wskazanych nie zostało pozostawione swobodnemu uznaniu organu i jego ocenie, co do zasadności wydania takiej decyzji. W myśl art. 114 ust. 1 pkt 1 lit b ustawy z dnia 20 czerwca 1977 r. - Prawo o ruchu drogowym kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji podlega osoba posiadająca uprawnienie do kierowania pojazdem, skierowana decyzją starosty na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, w razie przekroczenia 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Stosownie do art. 49 ust. 1 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami sprawdzeniu kwalifikacji w formie egzaminu państwowego podlega osoba posiadająca prawo jazdy w razie uzasadnionych zastrzeżeń co do jej kwalifikacji.

Kolegium podniosło, że z akt sprawy wynika, że w dniu 02 kwietnia 2015 r. do Starostwa Powiatowego w T. wpłynął wniosek Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. z dnia 30 marca 2015 r. o kontrolne sprawdzenie kwalifikacji do kierowania pojazdami w ramach posiadanych uprawnień w stosunku do R. P. w trybie art. 114 ust. 1 pkt 1 lit b ustawy z dnia 20 czerwca 1977 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz art. 49 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia z dnia 5 kwietnia 2011 r. o kierujących pojazdami.

Starosta T. wydał decyzję Nr [...] z dnia 21 sierpnia 2015 r. o skierowaniu R. P. na egzamin kontrolny sprawdzający kwalifikacje kierowcy w zakresie kategorii A, B, C, CE, T prawa jazdy. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania R. P., postanowieniem z dnia 26 listopada 2015 r. nr [...] stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Starosty [...] z dnia 21 sierpnia 2015 r. w sprawie skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji kierowcy w formie egzaminu państwowego. Uchybienie ustawowego terminu powoduje w konsekwencji bezskuteczność odwołania, czego następstwem jest ostateczność decyzji. Nie zmienia powyższego fakt zaskarżenia ww. postanowienia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

W związku z powyższym brak jest też w ocenie SKO podstaw do zawieszenia z urzędu postępowania na podstawie art. 97 ust. 1 pkt 4 kpa w sprawie wydania decyzji w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami.

R. P. nie poddał się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji. Zatem spełniona została przesłanka skutkująca obligatoryjnym obowiązkiem wydania przez Starostę T. decyzji o cofnięciu R. P. uprawnień do kierowania pojazdami. W postępowaniu w sprawie wydania decyzji o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami nie podlega badaniu zasadność skierowania kierowcy na egzamin kontrolny.

Stosownie do treści art. 108 § 1 Kpa decyzji, od której służy odwołanie, może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia lub życia ludzkiego albo dla zabezpieczenia gospodarstwa narodowego przed ciężkimi stratami bądź też ze względu na inny interes społeczny lub wyjątkowo ważny interes strony. Zdaniem Kolegium w niniejszej sprawie R. P. nie przystąpił do egzaminu sprawdzającego kwalifikacje do kierowania pojazdami w ramach posiadanych uprawnień na który został skierowany decyzją, w związku z otrzymaniem 26 punktów karnych (w okresie ok. 5 miesięcy tj. od 10 marca 2014 r. do 05 sierpnia 2014 r.) za wielokrotnie naruszenie przepisów ruchu drogowego. Słusznie organ I instancji wskazał, że nie przystąpienie strony skierowanej w drodze decyzji do egzaminu kontrolnego rodzi poważne wątpliwości co do posiadanych wiadomości z zakresu przepisów ruchu drogowego i może spowodować poważne zagrożenie bezpieczeństwa dla innych użytkowników dróg. Dlatego za nadaniem ww. decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności przemawia ochrona zdrowia i życia ludzkiego - uczestników ruchu drogowego oraz interes społeczny przejawiający się w konieczności zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Skargę na decyzję SKO w K. wywiódł w imieniu R. P. jego pełnomocnik wnosząc o jej uchylenie w całości oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji. Ponadto wniesiono o zasądzenie na rzecz Skarżącego kosztów postepowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, wg norm przepisanych. Przedmiotowej decyzji zarzucono:

1. naruszenie prawa materialnego w postaci art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o kierujących pojazdami w związku z art. 138 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego poprzez utrzymanie w mocy decyzji Starosty [...] w przedmiocie cofnięcia R. P. uprawnień do kierowania pojazdami w sytuacji, gdy nie zostały spełnione przesłanki do wydania takiego rozstrzygnięcia.

2. naruszenie art. 7 i 77 kpa poprzez jego niezastosowanie i w rezultacie utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji organu I instancji pomimo, iż została ona wydana mimo nie wyjaśnienia dokładnie okoliczności faktycznych sprawy i nie uwzględnieniu słusznego interesu strony, w szczególności poprzez przyznanie przez organ administracyjny za udowodnione okoliczności faktycznych w sytuacji gdy postępowanie dot. skierowania odwołującego na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji z uwagi na przekroczenie 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego nie zostało jeszcze prawomocnie zakończone i aktualnie postępowanie to toczy się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie,

3. błędne przyjęcie, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki do cofnięcia odwołującemu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii ABBECCET, w sytuacji gdy z uwagi na szkolenie w WORD w K., odbyte w dniu 24.09.2015 r. odwołujący nie przekroczył 24 punktów; za naruszenie przepisów ruchu drogowego i nie było podstaw do skierowania go na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji,

4. naruszenie art. 108 § 1 kpa przez jego niewłaściwe zastosowanie i bezzasadne uznanie, iż decyzji organu I instancji należało nadać rygor natychmiastowej wykonalności podczas gdy w niniejszej sprawie brak było podstaw do nadania takiego rygoru, albowiem wykazanie istnienia, od strony pozytywnej, dobra chronionego w danej sprawie musi być wyraźne, a organ administracyjny I i II instancji nie uzasadnił w przekonujący sposób podstawy zastosowania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji

5. naruszenie przepisów postępowania, tj. art, 97 § 1 pkt 4 k.p.a. w związku z art. 138 § 1 k.p.a. poprzez utrzymanie w mocy decyzji Starosty [...] z dnia 8.11.2016 r. nr [...] w sytuacji, gdy została ona wydana przedwcześnie, gdyż organ ten zaniechał zawieszenia postępowania do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia postępowania toczącego się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie, a dot. skierowania odwołującego na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji z uwagi na przekroczenie 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja odpowiada obowiązującemu prawu.

W myśl art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1066) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718, dalej jako "p.p.s.a."), sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Jak słusznie stwierdziły organy obu instancji, powołując się na treść art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o kierujących pojazdami, Starosta wydaje decyzję administracyjną o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w przypadku stwierdzenia niezgłoszenia się we wskazanym terminie na egzamin państwowy który miał być przeprowadzony w trybie art. 49 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 lit. b.

Wydawana na podstawie tego przepisu decyzja nie ma charakteru uznaniowego, lecz jest decyzją, którą organ jest zobowiązany wydać w każdym przypadku opisanym w hipotezie tej normy prawnej. Decyzje wydawane w trybie art. 103 ust. 1 pkt 1 ustawy o kierujących pojazdami, stanowią akty o charakterze związanym, czyli takie, które nie zależą od uznania organu. Organ w przypadku stwierdzenia niezgłoszenia się we wskazanym terminie na egzamin państwowy ma bowiem nie tylko prawo lecz i bezwzględny obowiązek wydać decyzję o określonej w przepisie treści.

Taka sytuacja zaistniała w odniesieniu do skarżącego, który prawomocną decyzją Starosty [...] z dnia 21 sierpnia 2015 r. został skierowany na egzamin kontrolny sprawdzający kwalifikacje kierowcy w zakresie kategorii A, B, C, CE, T prawa jazdy. Doręczenie decyzji nastąpiło w drodze doręczenia zastępczego, tj. w trybie art. 44 §1-§4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2016, poz. 23 ze zm.).

Skarżącemu zatem skutecznie doręczono decyzję, a ten się od niej nie odwołał w terminie. Nie budzi też wątpliwości, że skarżący do dnia wydania decyzji przez organ II instancji nie dostarczył wyniku egzaminu sprawdzającego kwalifikacje kierowcy. Należy zauważyć, że ani w toku postępowania administracyjnego ani nawet w toku postępowania przed tutejszym Sądem skarżący nie powołał się na pozytywny wynik egzaminów, do których przystąpienia został zobowiązany.

Starosta T. był związany ostateczną decyzją o skierowaniu na egzamin kontrolny sprawdzający kwalifikacje kierowcy. Oznacza to, że nie był uprawniony nie tylko do uwzględnienia zarzutów skarżącego kierowanych pod adresem zasadności przedmiotowego skierowania, ale nawet do badania tych zarzutów. Podkreślić należy, że żaden z organów rozpoznających sprawę w przedmiocie cofnięcia ww. uprawnień nie miał podstaw prawnych do czynienia własnych ustaleń i ocen co do faktycznych kwalifikacji skarżącego jako wieloletniego kierowcy. W postępowaniu administracyjnym dotyczącym cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami nie są badane i weryfikowane przesłanki wcześniej ustalone we właściwym postępowaniu, dotyczące naruszenia przepisów ruchu drogowego przez kierującego oraz liczby przypisanych za te naruszenia punktów (tak np. wyrok WSA w Warszawie dnia 25 sierpnia 2016 r., sygn akt VII SA/Wa 1389/15 LEX nr 2113865).Tym samym nie zasługuje na uwzględnienie żaden z zarzutów skargi, które zostały sformułowane przez pełnomocnika reprezentującego skarżącego.

W świetle treści art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy nie ma przy tym znaczenia dlaczego skarżący nie stawił się na egzamin kontrolny sprawdzający kwalifikacje kierowcy, a w szczególności fakt, że przed Naczelnym Sądem Administracyjnym toczy się sprawa ze skargi kasacyjnej Skarżącego od wyroku WSA w Poznaniu sygn. akt II SA/Po 117/17.

Wobec nieprzystąpienia przez skarżącego do egzaminu kontrolnego, pomimo nałożenia na niego takiego obowiązku prawomocną decyzją, Starosta T. był zobowiązany zgodnie z art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy orzec o cofnięciu uprawnień kategorii ABBECCET. Skoro właśnie takie rozstrzygnięcie zostało zawarte w decyzjach organów obu instancji to oznacza to, że odpowiadają one obowiązującemu prawu.

Zgodnie z art. 104 wyżej wymienionej ustawy skarżący może uzyskać uprawnienie do kierowania pojazdami po ponownym spełnieniu wszystkich wymagań stawianych osobie po raz pierwszy ubiegającej się o uprawnienie do kierowania pojazdami. Będzie mógł zatem w przypadku niepowodzenia na egzaminie przystępować do niego po raz kolejny.

Sąd stwierdza, że wbrew podnoszonym zarzutom nie doszło w toku niniejszego postępowania administracyjnego do naruszenia zasad postępowania administracyjnego wynikających z art. 7, 77 § 1 k.p.a. Okoliczności sprawy zostały ustalone w sposób wyczerpujący, a brak przedłożenia pozytywnego wyniku egzaminu kontrolnego w pełni uzasadniał podjęte rozstrzygnięcie.Za nieuzasadniony należy uznać zarzut naruszenia przepisu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. w związku z art. 138 § 1 k.p.a. poprzez zaniechanie zawieszenia postępowania do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia postępowania toczącego się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Rozstrzygniecie NSA dotyczy stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji kierującej na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji kierowcy. Rozstrzygniecie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie ma zatem dla przedmiotowej sprawy znaczenia. Wymienione w przepisach art. 49 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 lit. b i art. 103 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o kierujących pojazdami decyzję są podejmowane w odrębnym postępowaniu administracyjnym w rozumieniu art. 1 pkt 1 k.p.a. i kreują odrębne sprawy administracyjne.

Nie zasługuje również na uwzględnienie argument Skarżącego, jakoby nie wiedział o fakcie posiadania 26 punktów karnych. Jak wynika z pisma Policji z dnia 30.07.2015 r. korespondencja zawierająca tę informację została odebrana przez Skarżącego w dniu 23.09.2014 r. Ponadto należy jeszcze raz podkreślić, że organ wydający decyzję w przedmiocie cofnięcia ww. uprawnień nie ma podstaw prawnych do czynienia własnych ustaleń i weryfikowania przesłanek wcześniej ustalonych we właściwym postępowaniu, dotyczących naruszenia przepisów ruchu drogowego przez kierującego. Co do nałożenia decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności to należy wskazać, ze zgodnie z art. 108 § 1 kpa decyzji, od której służy odwołanie, może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy jest to niezbędne ze względu na m.in. ochronę zdrowia lub życia ludzkiego. Skarżący wielokrotnie przekroczył zasady ruchu drogowego czym stwarzał zagrożenie dla ruchu pieszych i kierujących pojazdami, zatem rygor został nałożony słusznie.

Konieczność skierowania na badania lekarskie w celu ustalenia braku lub istnienia przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami jest działaniem organów państwa w celu zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego. (por. wyrok NSA z dnia 28.02.2017 r., sygn. akt I OSK 421/15, Lex nr 2255765). Tym samym nieprzystąpienie przez Skarżącego do egzaminu sprawdzającego umiejętności kierowcy stwarza z Jego strony realne zagrożenie dla zdrowia i życia uczestników ruchu drogowego.

W konsekwencji przedstawionych wyżej wywodów Wojewódzki Sąd Administracyjny nie uwzględnił skargi uznając ją za niezasadną i na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.