drukuj    zapisz    Powrót do listy

6461 Wynalazki, Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Oddalono skargę kasacyjną, II GSK 3315/16 - Wyrok NSA z 2018-09-18, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II GSK 3315/16 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2018-09-18 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2016-06-23
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Gabriela Jyż /sprawozdawca/
Joanna Sieńczyło - Chlabicz /przewodniczący/
Piotr Kraczowski
Symbol z opisem
6461 Wynalazki
Hasła tematyczne
Własność przemysłowa
Sygn. powiązane
VI SA/Wa 1834/15 - Wyrok WSA w Warszawie z 2015-12-11
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2017 poz 1257 art. 7, art. 77, art.84 § 1 art. 86,
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Dz.U. 2003 nr 119 poz 1117 art.24, art. 25, art. 26
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Szymon Janik po rozpoznaniu w dniu 18 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej F. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 grudnia 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 1834/15 w sprawie ze skargi F. F. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia patentu na wynalazek oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę F. F. na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] sierpnia 2014 r., w przedmiocie unieważnienia patentu na wynalazek.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

A. Sp. z o.o. w Ż., wystąpiła do Urzędu Patentowego RP z wnioskiem o unieważnienie patentu PL [...] na wynalazek pt.: "Sposób ocieplania ścian budynków i izolacyjna płyta okładzinowa", do którego uprawnionym był skarżący F. F.. Jako podstawę swojego żądania wnioskodawca wskazał przepisy art. 24, 25 i 26 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tj. Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm., dalej: p.w.p.). Przedłożyła również szereg dokumentów mających wykazać brak nowości oraz brak poziomu wynalazczego.

Skarżący, w odpowiedzi wniósł o oddalenie w całości wniosku o unieważnienie, jako bezzasadnego.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 r. Urząd Patentowy unieważnił patent nr PL [...] na wymieniony wynalazek.

W pierwszej kolejności organ wskazał, iż wnioskodawca posiadał interes prawny w żądaniu unieważnienia spornego patentu. Uprawniony wystąpił, bowiem do wnioskodawcy z listem ostrzegawczym. Organ stwierdził w tym zakresie, że skoro sporne prawo ograniczało swobodę działalności gospodarczej wnioskodawcy w zakresie posługiwania się swoim rozwiązaniem, które w ocenie uprawnionego naruszało prawa wyłączne do spornego patentu, to miał on prawo żądać ustalenia czy sporne prawo zostało udzielone z zachowaniem ustawowych warunków udzielenia patentu.

Dalej organ wskazał, że sporny patent dotyczył zgodnie z częścią nieznamienną zastrzeżenia niezależnego nr 1 w kategorii sposobu: "Sposób ocieplania ścian budynków polegający na mocowaniu do nich izolacyjnych płyt okładzinowych, stanowiących płyty montażowe, na które nanosi się zaprawę klejową dociskając je do ściany oraz osadzaniu na tych płytach, pomiędzy poziomymi prowadnicami, na zaprawie klejowej, płytek ceramicznych, dociskanych do płyt montażowych i wypełnianiu masą fugową szczelin pomiędzy płytkami ceramicznymi, przy czym pierwszy rząd płyt montażowych jest osadzony na listwach cokołowych" Cechy zastrzegane w zastrzeżeniu nr 1, zgodnie z częścią znamienną to: "w płytach montażowych (3) wierci się dwustopniowe otwory (5), poprzez które wierci się otwory (6) w ścianie budynku, wprowadza się do nich kołki rozporowe (7) o trzpieniu z materiału nieprzewodzącego ciepła w ten sposób, aby łby (8) kołków rozporowych (7) nie wystawały ponad powierzchnię płyt montażowych (3), przy czym zaprawą klejową (4) pokrywa się nie mniej, niż około 40% płyty montażowej (3)".

Zgodnie z częścią nieznamienną zastrzeżenia niezależnego nr 6 w kategorii wytworu: "Izolacyjna płyta okładzinowa, stanowiąca płytę montażową, posiadająca kształt prostopadłościennego bloku wyposażonego w wewnętrzne występy na dwóch stycznych bokach i czołowe podcięcia na pozostałych dwóch stycznych bokach oraz posiadająca na zewnętrznej powierzchni równoległe, poziome prowadnice, przy czym przestrzeń pomiędzy sąsiednimi poziomymi prowadnicami odpowiada szerokości płytek ceramicznych". Cechy zastrzegane w zastrzeżeniu nr 6, zgodnie z częścią znamienną to: "pomiędzy poziomymi prowadnicami (11) ma zagłębienia stanowiące dwustopniowe, przelotowe otwory (5), które na sąsiednich osiach (15) prostopadłych do poziomych prowadnic (11) są przesunięte względem siebie tak, iż na jednej takiej osi znajdują się dwustopniowe przelotowe otwory (5) w co drugiej przestrzeni pomiędzy tymi prowadnicami (11)".

Organ za uzasadniony uznał zarzut braku poziomu wynalazczego. Podał, że w spornym patencie chronione były cechy znane w dniu jego zgłoszenia z przeciwstawionych rozwiązań, a zwłaszcza z rozwiązania opisanego w niemieckiej publikacji pt. "Ogólna aprobata techniczna nr Z-33.46-563" wydana przez Niemiecki Instytut Techniki Budowlanej" z 14.11.2003 r. (ważnego do 31.10.2008 r.) oraz Instrukcja ITB nr 334/2002, Zbigniew Rydz, Jerzy A. Pogorzelski, Michał Wojtowicz "Bezspoinowy system ocieplania ścian zewn. budynków" strona tytułowa i s. 29-30 rozdz. 3.4.3. Wykonywanie ocieplenia, 3.4.3.1. Roboty z zastosowaniem styropianu, które łącznie podają informacje techniczne stanowiące o oczywistości rozwiązania chronionego spornym patentem nr PL [...]. Wszystkie istotne cechy rozwiązania wg spornego patentu były znane z stanu techniki, jakim było wcześniejsze ujawnienie zastrzeganych cech w wymienionych publikacjach. Organ wskazał, że oba przeciwstawione materiały były opracowywane jako wytyczne stosowane w omawianych dziedzinach techniki, mogły więc być stosowane wprost, a także wskazane było na ich podstawie opracowywanie szczegółowych zastosowań tych wytycznych, zwłaszcza przy uwzględnieniu znanego stanu techniki, np. korzystnych cech stosowanego materiału z jakiego wykonane są kołki rozporowe. Wskazane materiały zawierały informacje niezbędne do wykazania braku poziomu wynalazczego. Z tych względów organ, przy uzasadnianiu braku poziomu wynalazczego rozwiązania nie analizował wszystkich podanych we wniosku materiałów, lecz oparł się na omówionych, znanych rozwiązaniach uznanych za najbliższe, odnosząc się również do wiedzy powszechnie znanej w dacie zgłoszenia spornego wynalazku.

Zdaniem organu nie miała istotnego znaczenia dla sprawy argumentacja dotycząca pozostałych przeciwstawień, w tym zarzuty uprawnionego dotyczące braku wartości dowodowej książki "Mały poradnik mechanika t. 2", wydruków internetowych oraz wniosek o powołanie biegłego z zakresu informatyki, skoro materiał ten nie został uznany za przesądzający o zasadności wniosku o unieważnienie spornego patentu.

Odnośnie oddalenia wniosku dowodowego z przesłuchania skarżącego, organ wyjaśnił, że w sprawie nie zaistniały okoliczności aby niewyjaśnione były fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd I instancji oddalając skargę na tą decyzję stwierdził w pierwszej kolejności, że organ w sposób wnikliwy i analityczny poddał ocenie materiał dowodowy zgromadzony w aktach przedmiotowej sprawy nie naruszając przy tym zasad postępowania administracyjnego, w tym art. 7 k.p.a. w związku z art. 77 § 1 k.p.a. i art. 84 § 1 k.p.a.

Sąd zaaprobował stanowisko organu w zakresie w jakim ten oddalił wniosek o przesłuchanie skarżącego uznając, że wniosek nie zmierzał do ustalenia konkretnych okoliczności faktycznych, lecz jego celem było przedstawienie przez uprawnionego własnej oceny odnośnie spełnienia przez należący do niego wynalazek ustawowych warunków wymaganych do udzielenia patentu.

Sąd I instancji nie podzielił zarzutu odnośnie naruszenia art. 84 § 1 k.p.a. przez niepowołanie biegłego w sytuacji gdy organ orzekła w przedmiocie dotyczącym nowości i poziomu wynalazczego. Sąd stwierdził, opierając się na wskazaniach Urzędu, że w przedmiotowej sprawie, przy orzekaniu, brał udział ekspert posiadający "wiadomości specjalne z zakresu techniki budowlanej", którego udziału właśnie domagał się skarżący.

Sąd I instancji podkreślił, że w sprawie nie nastąpił przypadek określony jako "zaniechanie przez organ administracji państwowej podjęcia czynności procesowych zmierzających do zebrania pełnego materiału dowodowego, zwłaszcza gdy strona powołuje się na określone i ważne dla niej okoliczności". Wskazał, że skarżący nie tylko nie powołał się na "określone (...) okoliczności", ale również nie wypowiedział się w stosunku do wskazanych przez wnioskodawcę materiałów poprzez analizę cech technicznych podanych w zakresie ochrony spornego patentu. Podczas rozprawy przeprowadzonej w dniu 6 sierpnia 2014 r. uzasadniał, powołując się na okoliczność "ciężaru dowodu w tego rodzaju postępowaniu", że "ciężar dowodu spoczywa na wnioskodawcy, natomiast uprawniony może wyłącznie odpierać zarzuty strony wnioskującej...". W zakresie zarzutu braku poziomu wynalazczego wskazał, iż w "postępowaniu w sprawie o udzielenie patentu przesłanka ta była analizowana i gdyby poziomu nie było to ochrona nie byłaby udzielona".

W ocenie Sądu samo stwierdzenie skarżącego, że: "Jak wykazał w toku postępowania uprawniony z patentu przedstawiając, prezentowane przez uprawnionego rozwiązanie nie jest znanym rozwiązaniem, utrwalonym w istniejącym stanie techniki. Wbrew stanowisku Urzędu Patentowego RP przedmiotowe rozwiązanie jest zarówno nowym jak i użytecznym i nie wynika z dotychczas znanego stanu techniki", czyli samo przedstawienie rozwiązania nie wystarczy by wyciągnąć cytowany powyżej wniosek. Sąd zauważył, że wykazanie poziomu wynalazczego rozwiązania, w odpowiedzi na zarzut niespełnienia art. 24 i 26 ustawy p.w.p., polega na wskazaniu wyróżniających to rozwiązanie cech technicznych i na ich podstawie wykazaniu, że zakres ochrony spornego patentu wykracza w sposób nieoczywisty poza znane informacje i cechy techniczne występujące w innych wcześniejszych rozwiązaniach, a także poza ich oczywiste połączenie w bliskiej rozważanemu dziedzinie techniki, przez wprowadzenie konkretnych cech technicznych skutkujących otrzymaniem nieoczekiwanego efektu. Zwłaszcza należy to wykazać w stosunku do materiałów stanowiących przeciwstawienia dla chronionych cech rozwiązania, podanych i przeanalizowanych przez wnioskodawcę postępowania spornego. Nie wystarczy wskazanie zalet rozwiązania - jego "walorów" i "możliwości" stosowania. Sąd wskazał, że organ w tej materii swoje poglądy oparł m.in. na podstawie porównania wcześniej znanych informacji i cech technicznych rozwiązań podanych w publikacja pt. "Ogólna aprobata techniczna nr Z-33.46-563" oraz Instrukcja ITB nr 334/2002, które łącznie podawały cechy techniczne stanowiące o oczywistości rozwiązania chronionego omawianym patentem nr PL [...].

Zdaniem Sądu, organ zasadnie stwierdził, że stanowisku skarżącego odnośnie oczywistości wynalazku przeczyły przeciwstawione opracowania, podane w powołanych publikacjach opisujące szczegółowo wskazania techniczne: sposoby i materiały jakie należy stosować przy ocieplaniu ścian budynków płytami okładzinowymi, stanowiącymi płyty montażowe z dwustopniowymi otworami. W takim celu opracowywane są zarówno aprobaty techniczne dla poszczególnych krajów jak i informacje Instytutu Techniki Budowlanej. Stanowią one publikacje ogólnodostępne, które wydawane są drukiem z podaniem daty wydania. Zatem zagadnienie mocowania ocieplających płyt okładzinowych ściennych za pomocą kołków montażowych ukrytych wraz z ich łbami w dwustopniowych otworach tych płyt wraz z ich jednoczesnym łączeniem do ściany za pomocą zaprawy klejowej, nie tylko zostało dostrzeżone, ale również rozwiązane.

Sąd wskazał również, że skarżący odniósł się w swoim piśmie do zarzutów opartych tylko na tych materiałach przeciwstawnych, które nie zostały wybrane do uzasadnienia decyzji unieważnienia patentu.

Na treść rozstrzygnięcia nie mogło wpłynąć, w ocenie Sądu, stanowisko skarżącego, w którym uznał za błędne przeciwstawienie spornemu opisowi PL[...] opisu patentowego US[...], różnicą w twardości materiałów izolacyjnych płyt montażowych, nie odnosząc się do cech wspólnych tych rozwiązań jakimi są mocowanie termicznej warstwy izolacyjnej na zewnątrz budynku za pomocą kołków (typ gwoździa z podkładką), przy czym po zamontowaniu łeb elementu montażowego nie wystaje ponad powierzchnię izolacji termicznej. Podobnie w rozwiązaniu według dokumentu US[...] "dwustopniowe otwory stosuje się w innym celu ..." twierdzi skarżący, odwołując się tylko do pisma rzecznika z dnia 13 września 2013 r., natomiast cechami wspólnymi tego rozwiązania i spornego patentu są otwory o różnych średnicach stosowane w tym samym celu - ukrycia całego elementu łączącego płytę izolacyjną ze ścianą.

W podstawie wyroku Sąd I instancji podała art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.).

F. F. skargą kasacyjną zaskarżył w całości wyrok Sądu I instancji zarzucając mu naruszenie:

1. przepisów postępowania, a to art. 7 w zw. z art. 77 § i art. 84 § 1 k.p.a. poprzez orzeczenie w przedmiocie dotyczącym nowości i poziomu wynalazczego wynalazku "Sposób ocieplania ścian budynków i izolacyjna płyta okładzinowa" z pominięciem opinii biegłego specjalisty z zakresu techniki budowlanej pomimo, że kwestie te wymagały wiedzy specjalistycznej, której organ nie posiadał;

2. przepisów postępowania, a to art. 86 k.p.a. poprzez oddalenie wniosku o przesłuchanie F. F., pomimo, że do wyjaśnienia pozostały fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy;

3. prawa materialnego, a to art. 26 p.w.p. i uznanie wynalazku "Sposób ocieplania ścian budynków o izolacyjna płyta okładzinowa" za nie posiadający cech poziomu wynalazczego, pomimo, że wynalazek ten nie wynik dla znawcy w sposób oczywisty ze stanu techniki, co zostało wykazane przez uprawnionego z patentu w toku postępowania, a co Urząd Patentowy RP całkowicie pominął.

Podnosząc te zarzuty skarżący kasacyjnie wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i uwzględnienie skargi na decyzję organu z dnia [...] sierpnia 2014 r. ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego.

Uczestnik postępowania A. Sp. z o.o. w Ż., w odpowiedzi na skargę kasacyjną wniósł o jej oddalenie ze względu na brak usprawiedliwionych podstaw.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ pozbawiona jest usprawiedliwionych podstaw.

W postępowaniu kasacyjnym obowiązuje wynikająca z art. 183 § 1 p.p.s.a. zasada związania Naczelnego Sądu Administracyjnego podstawami i granicami zaskarżenia, wskazanymi w skardze kasacyjnej. Przytoczone w tym środku prawnym przyczyny wadliwości kwestionowanego orzeczenia determinują zakres jego kontroli przez Sąd drugiej instancji. Do podjęcia działań z urzędu Naczelny Sąd Administracyjny zobowiązany jest jedynie w sytuacjach określonych w art. 183 § 2 p.p.s.a., które w sprawie nie występują.

Jak słusznie akcentuje się w orzeczeniach sądów administracyjnych w sytuacji gdy w skardze kasacyjnej zarzuca się zarówno naruszenie prawa materialnego jak i naruszenie przepisów postępowania – jak ma to miejsce w niniejszej sprawie - w pierwszej kolejności Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje zarzut naruszenia przepisów postępowania.

Za niezasadne uznał Naczelny Sąd Administracyjny oba zarzuty naruszenia przepisów postępowania wskazane w pkt 1 i 2 petitum skargi kasacyjnej, tj. zarzuty naruszenia art. 7 w zw. z art. 77 § i art. 84 § 1 k.p.a. poprzez orzeczenie w przedmiocie dotyczącym nowości i poziomu wynalazczego wynalazku "Sposób ocieplania ścian budynków i izolacyjna płyta okładzinowa" z pominięciem opinii biegłego specjalisty z zakresu techniki budowlanej pomimo, że kwestie te wymagały wiedzy specjalistycznej, której organ nie posiadał oraz art. 86 k.p.a. poprzez oddalenie wniosku o przesłuchanie uprawnionego – F. F., pomimo, że do wyjaśnienia pozostały fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Rację ma Sąd I instancji, iż w postępowaniu przed Urzędem Patentowym RP dopuszczenie dowodu z opinii biegłego jest możliwe, co nie oznacza, że w każdej sprawie jest zasadne. Jak podkreślano już w orzecznictwie sądowym dopuszczenie dowodu z opinii biegłego w tego rodzaju postępowaniu ma miejsce wyjątkowo, wtedy gdy materia, której dotyczy rozwiązanie stanowiące wynalazek, należy do bardzo specjalistycznej i skomplikowanej dziedziny wiedzy technicznej, co do której istnieją uzasadnione wątpliwości czy w organie patentowym jest zatrudniony ekspert posiadający tak szczegółowe i specjalistyczne wiadomości. W przedmiotowej sprawie Sąd I instancji kierując się wyjaśnieniami UP RP zasadnie uznał, iż z taka szczególna sytuacja nie miała miejsca. Kolegium Orzekające w tej sprawie miało w swoim składzie ekspertów posiadających wiedzę specjalistyczną z zakresu techniki budowlanej. Rację ma także uczestnik postępowania, który w odpowiedzi na skargę kasacyjną podkreślił, iż rola biegłego w postępowaniu administracyjnym nie polega na rozstrzygnięciu sprawy administracyjnej – np. jak w analizowanej sprawie rozstrzygnięciu kwestii posiadania przez wynalazek poziomu wynalazczego, czy cechy nowości. Biegły jest uprawniony do przedstawienia opinii dotyczącej stanu faktycznego sprawy, jest jak się podkreśla "pomocnikiem organu". Organ administracji nie jest związany opinią biegłego. Organ ocenia swobodnie opinie biegłego na podstawie zasad wiedzy, nie jest skrępowany tą opinia. Może ja przyjąć, jeśli uzna ja za trafną. Dowód z opinii biegłego, jak każdy inny dowód w sprawie, podlega ocenie przez organ administracji z uwzględnieniem całokształtu materiału zgromadzonego w sprawie (art. 77 § 1, art. 80 k.p.a.). Organ może ją przyjąć, jeśli uzna ją za trafną, ale może ją całkowicie zdyskwalifikować i przyjąć odmienną, własną, opartą na nauce lub doświadczeniu. Zadaniem biegłego jest zatem dostarczenie organowi orzekającemu tylko wiadomości specjalnych (art. 84 § 1 k.p.a.) w celu ułatwienia należytej oceny zebranego w sprawie materiału, nie zaś rozstrzygania sprawy za organ administracji. Ocena wartości dowodowej opinii, jej wiarygodności i przydatności dla rozstrzygnięcia sprawy należy do obowiązków organu, to bowiem tylko organ administracji ostatecznie rozstrzyga sprawę (wyr. NSA z dnia 25 sierpnia 1998 r., IV SA 656/96, LEX nr 43813). Organ nie może ograniczyć się w uzasadnieniu decyzji do powołania się na konkluzję zawartą w opinii biegłego, lecz obowiązany jest sprawdzić, na jakich przesłankach biegły oparł swoją konkluzję i skontrolować prawidłowość rozumowania biegłego. (Martysz Cz.: Komentarz do art. 84 Kodeksu postępowania administracyjnego, LEX 2010).

Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił także zarzutu skargi kasacyjnej nieuznania przez Sąd I instancji naruszenia przez organ patentowy art. 86 k.p.a. poprzez oddalenie wniosku o przesłuchanie uprawnionego – F. F., pomimo, że do wyjaśnienia pozostały fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Podkreślić należy, iż w literaturze przedmiotu zwraca się uwagę na to, iż wprowadzenie do systemu środków dowodowych przesłuchania strony jest kwestia kontrowersyjna. Wynika to z tego, ze źródłem informacyjnym jest w tym przypadku podmiot bezpośrednio zainteresowany w danej sprawie. Powstają wątpliwości wypływające stąd, że strona będąc bezpośrednio zainteresowana sprawą, jest mało wiarygodnym środkiem dowodowym (źródłem informacyjnym). Nadto dopuszczalność stosowania przez organ w postępowaniu administracyjnym tego środka dowodowego jest oparta na wystąpieniu łącznie dwóch przesłanek: 1) wyczerpaniu innych środków dowodowych lub ich braku w ogóle – "przesłuchanie stron jest więc dopuszczalne w świetle tej przesłanki tylko w przypadku, gdy organ orzekający nie ma możliwości ustalenia stanu faktycznego za pomocą innych środków dowodowych"; 2) pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy – "zgodnie z ta drugą przesłanką przesłuchanie stron jest dopuszczalne, jeżeli organ orzekający nie ma możliwości wyjaśnienia istotnych dla sprawy okoliczności, bez których nie można ustalić stanu faktycznego sprawy zgodnego z rzeczywistością." "Z rozwiązań prawnych dotyczących przesłuchania stron wynika, że jest ośrodek dowodowy posiłkowy, dopuszczalny w postępowaniu administracyjnym w ostateczności." (por. B. Adamiak, J. Borkowski: Postępowanie administracyjne i sądowoadministracyjne. Warszawa 2016, s. 24 i nast..). Naczelny Sąd Administracyjny podziela zdanie Sądu I instancji, iż w analizowanej sprawie nie zaistniały wskazane wyżej dwie przesłanki. Organ patentowy zasadnie uznał, iż wniosek strony o jej przesłuchanie nie zmierzał do ustalenia konkretnych okoliczności faktycznych, lecz jego celem było przedstawienie przez uprawnionego własnej oceny odnośnie spełnienia przez należący do niego wynalazek ustawowych warunków wymaganych do udzielenia patentu. "Tymczasem to Kolegium orzekające w trybie postępowania spornego w oparciu o ustalony stan faktyczny, na podstawie obowiązujących przepisów samodzielnie ustala, czy sporne rozwiązanie w dacie zgłoszenia spełniało ustawowe warunki wymagane do udzielenia ochrony, a zatem wnioskowany dowód był nieprzydatny do ustalenia okoliczności istotnych dla sprawy. (s. 11 uzasadnienia zaskarżonego wyroku WSA). Podkreślić należy, iż uprawniony miał możliwość czynnego udziału w postępowaniu spornym i prezentowania własnych poglądów, składania wyjaśnień. W konsekwencji nie można uznać za zasadny zarzut naruszenia w tej sprawie art. 86 k.p.a.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia przepisu prawa materialnego, tj. art. 26 p.w.p. przez "uznanie wynalazku "Sposób ocieplania ścian budynków o izolacyjna płyta okładzinowa" za nie posiadający cech poziomu wynalazczego, pomimo, że wynalazek ten nie wynika dla znawcy w sposób oczywisty ze stanu techniki, co zostało wykazane przez uprawnionego z patentu w toku postępowania, a co Urząd Patentowy RP całkowicie pominął." Z zarzutem tym nie można się zgodzić. Po pierwsze jak zasadnie zauważył uczestnik postępowania w odpowiedzi na skargę kasacyjną, w skardze kasacyjnej uprawniony dokonał analizy materiałów, które nie posłużyły do rozstrzygnięcia sprawy. Organ patentowy wnikliwie i wszechstronnie przedstawił w uzasadnieniu decyzji materiał dowodowy pod względem problemów technicznych rozwiązywanych przez sporny wynalazek wg patentu PL[...], jak również szczegółowo przedstawił i wyjaśnił cechy techniczne spornego patentu oraz rozwiązań wcześniejszych w połączeniu z ich zaletami. UP RP przedstawił, że swoje rozstrzygnięcie oparł o informacje zawarte w niemieckiej publikacji zatytułowanej "Ogólna aprobata techniczna nr Z-33.46-563" wydanej przez Niemiecki Instytut Techniki Budowlanej z 14.11.2003 r. oraz na Instrukcji ITB nr 334/2002, Zbigniew Rydz, Jerzy A. Pogorzelski, Michał Wojtowicz "Bezspoinowy system ocieplania ścian zewnętrznych budynków", które to dokumenty łącznie podają informacje techniczne stanowiące o oczywistości rozwiązania według spornego patentu PL[...] (s. 8 i 12 decyzji UP RP). W pozostałym zakresie Urząd Patentowy RP wprost wskazał, że swoją decyzję oparł na powyżej wymienionych materiałach stanowiących najbliższy stan techniki, zaś pozostałe materiały zostały wprawdzie w decyzji Urzędu Patentowego RP omówione i scharakteryzowane, ale nie stanowiły podstawy stwierdzenia braku poziomu wynalazczego. Tym samym podstawą rozstrzygnięcia organu patentowego były najbliższe rozwiązania z dziedziny budownictwa. Natomiast analiza pozostałych dokumentów jak "Mały poradnik mechanika, tom 2" oraz opisów patentowych US[...], US[...] dokonana przez skarżącego kasacyjnie nie stanowiły podstawy unieważnienia wskazanej w uzasadnieniu decyzji UP RP z [...] sierpnia 2014 r., co zasadnie zauważył WSA w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Także zarzuty skarżącego kasacyjnie, iż UP RP w decyzji pominął problem wystawania łbów kołków mocujących w płytach termoizolacyjnych przeznaczonych do mocowania na nich płytek ceramicznych i problem większego zużycia materiałów, tj. zaprawy oraz kołków mocujących, rozwiązywany przez stosowanie cienkiej warstwy zaprawy przy jednoczesnym stosowaniu dwustopniowych otworów przeznaczonych do umieszczania w nich kołków montażowych, a także problem zwiększenia przyczepności płyt termoizolacyjnych do ściany budynku rozwiązywanego przez zastosowanie przesuniętych dwustopniowych przelotowych otworów na sąsiednich osiach prostopadłych do poziomych prowadnic płyty termoizolacyjnej, są niezasadne, ponieważ UP RP odniósł się do tych zarzutów na s. 8, 9 i 10 uzasadnienia swojej decyzji, co zasadnie i prawidłowo ocenił Sąd I instancji. Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, w oparciu o art. 184 p.p.s.a., skargę kasacyjną oddalił.



Powered by SoftProdukt