Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Krystyna Sidor, Protokolant Asystent sędziego Agnieszka Wąsikowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 maja 2008 r. sprawy ze skargi J. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]., nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności środka odwoławczego w sprawie wznowienia postępowania administracyjnego dotyczącego środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia oddala skargę.

Wójt Gminy postanowieniem z dnia 17 października 2007 r., wydanym na podstawie art. 149 § 1 oraz art. 145 § 1 pkt 4 i 5 kpa, wznowił postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną tego organu z dnia 16 maja 2007 r. w sprawie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia.

J. D. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia 26 listopada 2007 r. stwierdziło niedopuszczalność zażalenia wniesionego przez J. D. na postanowienie Wójta Gminy z dnia 17 października 2007 r. W uzasadnieniu tego postanowienia organ II instancji, wskazując art. 141 i 149 kpa stwierdził, iż postanowienie o wznowieniu postępowania nie podlega zaskarżeniu, a pouczenie zawarte w postanowieniu Wójta Gminy z dnia 17 października 2007 r. o możliwości wniesienia zażalenia na to postanowienie było błędne.

J. D. wniósł skargę na postanowienie SKO z dnia 26 listopada 2007 r. Wskazał, iż w toku postępowania zakończonego wydaniem przez Wójta Gminy decyzji ostatecznej z dnia 16 maja 2007 r. o środowiskowych uwarunkowaniach nie wyjaśniono wielu istotnych kwestii, a sama decyzja jest wydana z naruszeniem prawa. Skarżący zarzucił, iż Kolegium winne było wyznaczyć w tej sprawie rozprawę administracyjną, lecz tego nie uczyniło. Zdaniem skarżącego prawidłowe było pouczenie zawarte w postanowieniu Wójta Gminy z dnia 26 listopada 2007 r. o przysługującym mu zażaleniu od tego postanowienia do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. J. D. podniósł także, iż na stronach internetowych Gminy nie została zamieszczona informacja o wznowieniu postępowania w niniejszej sprawie.

Organ administracji w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonego postanowienia.

Sąd zważył, co następuje:

Skarga jest niezasadna i podlega oddaleniu.

Zaskarżone postanowienie organu II instancji wydane zostało w następstwie wniesienia przez J. D. zażalenia na postanowienie organu I instancji o wznowieniu postępowania.

Postanowienie o wznowieniu postępowania, którego podstawę stanowi art. 149 § 1 kpa, nie podlega odrębnemu zaskarżeniu. Nie przewiduje tego bowiem zarówno powołany przepis prawa, jak również żaden inny przepis Kodeksu postępowania administracyjnego, zaś zgodnie z art. 141 § 1 kpa na wydane w toku postępowania postanowienie służy stronie zażalenie, gdy Kodeks tak stanowi.

Zasadnie zatem organ II instancji stwierdził niedopuszczalność zażalenia wniesionego przez J. D. Podstawę wydania zaskarżonego postanowienia stanowi art. 134 w zw. z art. 144 kpa. Wskazać przy tym należy, iż postanowienie, na które nie służy zażalenie, a więc i postanowienie o wznowieniu postępowania strona może zaskarżyć tylko w odwołaniu od decyzji (art. 142 kpa). Oznacza to, że postanowienie Wójta Gminy z dnia 17 października 2007 r. o wznowieniu postępowania, strony będą mogły zaskarżyć w odwołaniu od decyzji wydanej po przeprowadzeniu wznowionego postępowania (art. 151 kpa).

Zarzuty skarżącego dotyczące decyzji Wójta Gminy z dnia 16 maja 2007 r. o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia nie mogą być rozpatrywane, gdyż akt ten (decyzja z dnia 16 maja 2007 r.) w sprawie niniejszej nie podlega ocenie w zakresie zgodności z prawem. Ocenie takiej podlega tylko zaskarżone postanowienie. Zarzuty te skarżący może podnieść w toku wznowionego postępowania oraz we wnoszonych środkach zaskarżenia w przypadku korzystania z nich.

Z tych względów skargę jako niezasadną należało oddalić na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).