drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Oddalono skargę, VI SA/Wa 1798/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-01-25, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 1798/09 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2010-01-25 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2009-10-13
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Andrzej Wieczorek /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Hasła tematyczne
Własność przemysłowa
Sygn. powiązane
II GSK 666/10 - Wyrok NSA z 2011-06-15
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2003 nr 119 poz 1117 art. 132 ust. 2 pkt 2, art. 246 ust. 1, art. 247 ust. 2
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi I. GmbH & CO. KG z siedzibą w T., Niemcy na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia sprzeciwu oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] września 2009 r. I. GmbH & Co. KG z siedzibą w T., Niemcy (dalej wnioskodawca lub skarżąca), działając przez swego pełnomocnika – rzecznika patentowego M. L., skierowała do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2009 r. nr [...], oddalającą sprzeciw wobec decyzji Urzędu Patentowego z dnia [...] listopada 2006 r. o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy słowny COLUMBIA nr [...].

Do wydania decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu [...] listopada 2007 r. wpłynął do Urzędu Patentowego RP sprzeciw wnioskodawcy wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego z dnia [...] listopada 2006 r. o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy słowny COLUMBIA nr [...] (dalej sporny znak) na rzecz "O." J. C. z siedzibą w L. (dalej uprawniony).

W sprzeciwie wnioskodawca podniósł, że sporny znak przeznaczony jest do oznaczania w klasie 34 towarów: papierosy, tytoń, materiały dla palących, gilzy papierosowe, bibułki papierosowe, akcesoria dla palaczy, zapałki oraz w klasie 35: prowadzenie punktów sprzedaży hurtowej i detalicznej papierosów, wyrobów tytoniowych oraz akcesoriów tytoniowych. Zdaniem wnoszącego sprzeciw udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy COLUMBIA nastąpiło z naruszeniem przepisu art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo własności przemysłowej, który nie dopuszcza udzielenia prawa wyłącznego na znak identyczny lub podobny do znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego lub zgłoszonego w celu uzyskania prawa ochronnego (o ile na znak taki zostanie udzielone prawo ochronne) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem wcześniejszym.

W uzasadnieniu wnoszący sprzeciw wskazał, że jest uprawniony z międzynarodowej rejestracji znaku towarowego COLUMBUS nr [...] przeznaczonego do oznaczania towarów w klasie 34 bibułek papierosowych, luźnych papierowych liści papierosowych, okrągłych rurek papierosowych, gilz papierosowych, przyborów do zwijania papierosów, filtrów do palenia tytoniu, tytoniu do palenia, nieprzetworzonego tytoniu oraz słowno – graficznego znaku towarowego COLUMBUS nr IR – [...] przeznaczonego do oznaczania towarów w klasie 34: bibułek papierosowych, tubek papierosowych (bez tytoniu), filtrów papierosowych, kieszonkowych maszynek do zwijania papierosów, ręcznych maszynek do umieszczania tytoniu w tubkach papierowych, zapałek i artykułów dla palaczy. Sprzeciwiający się wskazał na podobieństwo i częściową identyczność ww. towarów z towarami, dla których oznaczenia przeznaczony jest znak towarowy COLUMBIA. Zdaniem wnoszącego sprzeciw przeciwstawione znaki są podobne do znaku spornego na wszystkich trzech płaszczyznach postrzegania w takim stopniu, że istnieje niebezpieczeństwo wprowadzenia odbiorców w błąd. Wnoszący sprzeciw podkreślił, że w warstwie wizualnej wszystkie znaki posiadają identyczny człon "COLUMB-,, posiadający znaczącą zdolność odróżniającą. Ponadto, zdaniem wnioskodawcy, odbiorcy szczególną wagę przywiązują do elementów wyróżniających, tj. "CO-"

i "LUM-", natomiast zwracają mniejszą wagę na końcowe fragmenty słowa. Wnoszący sprzeciw stwierdził, że w warstwie fonetycznej przeciwstawiane znaki wykazują duże podobieństwo, zaś w warstwie znaczeniowej wszystkie znaki posiadają wspólny element słowny "COLUMB", który jest utożsamiany z postacią Krzysztofa Kolumba.

W odpowiedzi na sprzeciw, uprawniony uznał go za bezzasadny. Zdaniem uprawnionego znaki COLUMBUS oraz sporny znak COLUMBIA są odmiennie postrzegane we wszystkich trzech warstwach: wizualnej, fonetycznej i znaczeniowej. Podniósł, że nie występuje ryzyko skojarzenia między znakami, bowiem odbiorcy towarów i usług tymi znakami oznaczonymi dokładnie rozpoznają marki papierosów

i ich nie mylą. Porównywane znaki towarowe w warstwie fonetycznej nie są do siebie podobne, bowiem końcówki "-IA" oraz "-US" wpływają na odmienne ich postrzeganie. Brzmienie znaków jest zupełnie odmienne ze względu na akcenty padające na końcówki "-BUS" i "-BIA". Również w warstwie znaczeniowej, jak wskazał uprawniony, przeciwstawiane znaki różnią się od siebie i podał w uzasadnieniu między innymi, że COLUMBUS to miasto we wschodniej części USA, stolica stanu Ohio, natomiast COLUMBIA to miasto w środkowej części Stanów Zjednoczonych

w stanie Missouri, a także pierwszy amerykański wahadłowiec. Jego zdaniem przeciwstawienie na płaszczyźnie wizualnej spornemu znakowi COLUMBIA znaku słowno – graficznego COLUMBUS nie znajduje uzasadnienia.

Na rozprawie przed organem wnioskodawca podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko podkreślając, że oznaczenia COLUMBIA i COLUMBUS różnią się wyłącznie końcówkami "-IA" oraz "-US", które są standardowymi końcówkami pierwszej i drugiej deklinacji łacińskiej rodzaju męskiego i żeńskiego. Jego zdaniem nieistotna różnica końcówek porównywanych oznaczeń wywoła

na odbiorcy wrażenie, że są to warianty tego samego znaku. Nie podzielił również stanowiska uprawnionego, że oznaczenia COLUMBUS i COLUMBIA będą kojarzone z amerykańskimi miastami i między innymi z tego powodu nie będą wprowadzały odbiorców opisanych wyżej towarów i usług w błąd.

Uprawniony wniósł o oddalenie sprzeciwu. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, że sporny znak towarowy przeznaczony jest w klasie 34 do oznaczania m.in. papierosów, do których sygnowania nie są przeznaczone przeciwstawione znaki. Podkreślił także, że znak ten ma zastosowanie również

do oznaczania usług, tj. prowadzenia punktów sprzedaży hurtowej i detalicznej papierosów, wyrobów tytoniowych oraz akcesoriów zawartych w klasie 35, natomiast znaki przeciwstawione nie są przeznaczone do oznaczania usług w tej klasie.

W związku z powyższym, zdaniem uprawnionego, nie został spełniony warunek identyczności lub podobieństwa towarów. W dalszej kolejności zwrócił uwagę na brak podobieństwa między porównywanymi znakami na wszystkich trzech płaszczyznach postrzegania.

Urząd Patentowy decyzją z dnia [...] marca 2009 r. oddalił przedmiotowy sprzeciw. Wskazał, że w myśl art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 Nr 119, poz. 1117 ze zm.) – dalej p.w.p., nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy identyczny lub podobny do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli jego używanie spowodować może wśród części odbiorców błąd polegający w szczególności na skojarzeniu między znakami. Zdaniem Kolegium Orzekającego dokonując oceny podobieństwa towarów

i usług należy uwzględnić wiele czynników, w tym naturę towarów lub usług, finalnych odbiorców, sposób ich użycia oraz to, czy mają względem siebie uzupełniający charakter. Należy ponadto ocenić, czy podmioty wytwarzające towar lub świadczące usługi konkurują ze sobą na rynku. Mając na uwadze powyższe Kolegium stwierdziło, że istnieje identyczność lub podobieństwo między towarami i usługami, do oznaczania których przeznaczone są porównywane znaki, zaś jeśli chodzi o ocenę niebezpieczeństwa wprowadzenia odbiorców w błąd, po dokonaniu porównania tych znaków na trzech płaszczyznach postrzegania, uznało, że są one na tyle zróżnicowane, że takie niebezpieczeństwo nie zachodzi. W ocenie Kolegium, pomimo że porównywane znaki przeznaczone są do oznaczania towarów jednorodzajowych, to jednak ze względu na znaczące różnice wynikające z ich cech odróżniających, nie istnieje obawa wprowadzenia odbiorców w błąd.

W skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skardze I. GmbH & Co. KG z siedzibą w T., Niemcy, zwana dalej skarżącą, domagała się uchylenia zaskarżonej decyzji. Zdaniem skarżącej organ naruszył:

1. art. 7, art. 77 § 1 art. 80 k.p.a. oraz art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak całościowej oceny okoliczności ryzyka wprowadzenia w błąd, jak i niekompletne rozpatrzenie zgromadzonych w sprawie dowodów, w szczególności materiałów potwierdzających podobieństwo porównywanych znaków;

2. art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, iż sporny znak nie jest podobny do znaku towarowego skarżącej w taki sposób, że istnieje ryzyko skojarzenia pomiędzy znakami porównywanymi.

W uzasadnieniu skargi eksponowane jest wadliwe przeprowadzenie przez Urząd Patentowy postępowania, przejawiające się dowolną oceną dowodów

i okoliczności faktycznych w odniesieniu do ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd. Ponadto w ocenie skarżącej, organ uzasadnienie skarżonej decyzji skonstruował poprzez powielenie twierdzeń uprawnionego i nie odniósł się w nim do zasad prawa wspólnotowego, z których wynika między innymi, że małe różnice w liczbie liter często nie wystarczają, aby wykluczyć ryzyko podobieństwa wizualnego, zwłaszcza gdy znaki mają wspólną strukturę. Podkreślono, mając na uwadze decyzje Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego i Izby Odwoławczej OHIM, że w sytuacji, gdy porównywane znaki różnią się jedną lub kilkoma literami, wówczas istnieje ryzyko wprowadzenia w błąd. Dodatkowo nie oceniono ryzyka wprowadzenia w błąd według etapów, które zostały ustanowione w wyniku orzecznictwa ETS, oceniając

je w ramach jednego etapu dedukcji, co uniemożliwiło organowi wysnucie wniosków, skutkujących zastosowaniem art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. Odwołując się do orzecznictwa wspólnotowego, wskazano, że w przypadku identyczności towarów, wystarczy mniejsze podobieństwo znaków, by zaistniało ryzyko wprowadzenia

w błąd. W piśmie z [...] stycznia 2010 r. pełnomocnik skarżącej podał, odnosząc się do stanowiska organu o istnieniu elementu "COLUMB" w innych zarejestrowanych znakach na rzecz różnych podmiotów, że spółka uprawniona z rejestracji tego znaku jest obecnie spółką zależną skarżącej, a zatem skarżąca ma monopol na wszystkie oznaczenia zawierające rdzeń "COLUMB" w odniesieniu do papierosów i produktów dla palaczy w klasie 34.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy podtrzymał swoje stanowisko, odrzucając zarzuty naruszenia prawa materialnego i procesowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo

o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, na podstawie art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – dalej także p.p.s.a.

W ocenie Sądu analizowana pod tym kątem skarga I. GmbH & Co. KG z siedzibą w T., nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja Urzędu Patentowego RP z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy COLUMBIA nr [...] nie narusza prawa

w sposób mogący mieć wpływ na wynik sprawy.

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 246 ust. 1 p.w.p. każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego

o udzieleniu prawa ochronnego w ciągu 6 miesięcy od publikacji w Wiadomościach Urzędu Patentowego informacji o udzieleniu prawa. W świetle natomiast art. 247

ust. 2 p.w.p., jeżeli uprawniony w odpowiedzi na zawiadomienie o wniesieniu sprzeciwu, podniesie zarzut, że sprzeciw jest bezzasadny, sprawa zostaje przekazana do rozstrzygnięcia w postępowaniu spornym. Treść art. 255 ust. 1 pkt 9 p.w.p. wskazuje, że sprawy o unieważnienie prawa ochronnego na skutek złożonego sprzeciwu uznanego przez uprawnionego za bezzasadny Urząd Patentowy rozpatruje w trybie postępowania spornego.

W rozpatrywanej sprawie znak towarowy słowny COLUMBIA

o nr [...] został zgłoszony do udzielenia ochrony w dniu [...] sierpnia 2005 r., czyli w okresie obowiązywania ustawy Prawo własności przemysłowej. Stwierdzić zatem należy, iż Urząd Patentowy, badając, czy przy udzieleniu prawa ochronnego

z rejestracji przedmiotowego znaku towarowego zachowane zostały warunki dla jej udzielenia, prawidłowo zastosował przedmiotową ustawę.

W myśl art. 132 ust.2 pkt 2 p.w.p. nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy identyczny lub podobny do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli jego używanie spowodować może wśród części odbiorców błąd polegający

w szczególności na skojarzeniu między znakami. Dodatkowo należy wskazać, że Urząd Patentowy działający w trybie postępowania spornego związany jest wskazaną podstawą prawną, rozpatrując tak sprzeciw, jak i wniosek

o unieważnienie. Ponadto, w toku całego postępowania, w ramach którego stronom przysługuje prawo nieskrępowanego działania, to one kształtują zarzuty

i argumentację na ich poparcie. W przedmiotowym postępowaniu zarzut był jasno sprecyzowany, a strony bez żadnych ograniczeń przedstawiały argumenty na rzecz swoich twierdzeń. Należy zatem stwierdzić, że w toku postępowania nie doszło do uchybień związanych z wyjaśnieniem stanu faktycznego, przy uwzględnieniu interesu społecznego i słusznego interesu obywateli. Odnośnie do zarzutu naruszenia przepisu art. 77 oraz art. 107 § 1 i 3 k.p.a. wskazać należy, że organ rozpatrzył przedmiotową sprawę w sposób indywidualny i przedstawił szeroką argumentację na poparcie swojego stanowiska. Podkreślił, że o stwierdzeniu ryzyka wprowadzenia w błąd, nie można mówić jedynie wówczas, gdy porównywane znaki różnią się od siebie jedną lub kilkoma literami, na co wskazywała skarżąca i dokonał w związku z tym kompleksowego zbadania sprawy, mając na uwadze jej indywidualny charakter.

Przechodząc do zarzutów skarżącej sformułowanych wobec naruszeń prawa materialnego, nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że podobieństwo pomiędzy znakami COLUMBIA i COLUMBUS wynika z występowania w ich strukturze wyłącznie dwóch różniących się, ostatnich liter i z tego powodu istnieje ryzyko wprowadzenia odbiorców towarów nimi oznaczonymi w błąd. Należy mieć jednak na uwadze fakt, że element COLUMB występuje w innych zarejestrowanych znakach towarowych na rzecz różnych podmiotów, w tym między innymi w znaku towarowym COLUMBO o nr [...], przeznaczonym do oznaczania w klasie 34.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącej, jakoby końcówki pierwszej i drugiej deklinacji łacińskiej "IA" oraz "US", występujące w porównywanych znakach, miały znaczenie dla oceny ryzyka wprowadzenia w błąd konsumentów nabywających towar oznaczony COLUMBIA lub COLUMBUS. Zdaniem Sądu końcówki te przemawiają za uznaniem odrębności fonetycznej obu znaków

i świadczą o odrębności w ich postrzeganiu. Rozważny, przeciętny konsument nie analizuje bowiem oznaczeń pod kątem ich etymologicznego pochodzenia oraz znaczenia w różnych językach. Okoliczność, że porównywane znaki wywodzą się od nazwiska znanego odkrywcy i podróżnika, również nie może stanowić podstawy uznania podobieństwa porównywanych oznaczeń. Idąc bowiem tym tokiem rozumowania, należałoby dojść do przekonania, że skoro skarżąca jest uprawniona do znaku towarowego COLUMBUS dla towarów w klasie 34, to żaden inny podmiot nie ma prawa do oznaczania towarów identycznych lub podobnych oznaczeniem składającym się z elementu COLUMB. Taki stan jednak w obrocie gospodarczym nie istnieje, czego przykładem jest między innymi znak COLUMBO [...] przeznaczony do oznaczenia w klasie 34 papierosów. Bez znaczenia, w kontekście powyższego, pozostaje twierdzenie skarżącej, iż spółka uprawniona z rejestracji znaku COLUMBO jest obecnie spółką zależną skarżącej, która ma monopol

na wszystkie oznaczenia zawierające rdzeń COLUMB w odniesieniu do papierosów

i produktów dla palaczy w tej klasie.

W ocenie Sądu, Urząd Patentowy przed podjęciem zaskarżonej decyzji porównał oba znaki towarowe na wszystkich trzech płaszczyznach postrzegania

i prawidłowo stwierdził, że porównywane znaki są na tyle zróżnicowane, iż nie zachodzi niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd. Sporny znak składający

się z ośmiu liter (CO – LUM – BIA) w warstwie fonetycznej nie jest podobny do znaku

skarżącej COLUMBUS ze względu na różnicę dwóch ostatnich liter IA/US,

w wymowie zaś wyraźnie słychać odmienne dźwięki BIA/BUS, różnica ta pozwala więc odbiorcom odróżniać przedmiotowe znaki. Fakt identyczności dwóch pierwszych sylab w żaden sposób nie przesądza o istnieniu ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd, a zatem nie wyklucza możliwości udzielenia prawa ochronnego. Ryzyko należy bowiem oceniać na podstawie całościowej oceny podobieństwa znaków. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na utrwalony pogląd doktryny dopuszczający w znakach średniej długości (do ośmiu liter włącznie) różnicę dwóch liter, aby wyłączyć podobieństwo (M. Kępiński: Niebezpieczeństwo wprowadzenia

w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów w prawie znaków towarowych, ZNUJ Nr 28 z 1982 r., s. 18).

W warstwie wizualnej natomiast ostatnie sylaby porównywanych oznaczeń są wyraźnie różne, tak jak i w warstwie znaczeniowej, porównywane znaki

są nazwami dwóch różnych miast w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W ocenie Sądu, zarzut skojarzenia przez konsumentów porównywanych oznaczeń z postacią Krzysztofa Kolumba, nie może stanowić o niebezpieczeństwie wprowadzenia w błąd, jako o przesłance przemawiającej za uznaniem racji skarżącej.

Należy podkreślić, iż wyroby i akcesoria tytoniowe pomimo tego, że są produktami codziennego użytku dla osób, będących ich adresatami, to jako przeciętni konsumenci są uważni przy zakupie takich towarów, a przy wyborze kierują się daną marką. Otóż osoba paląca, jeżeli dokonuje wyboru marki papierosów lub towarów powiązanych (np. bibułki, tytoń), to posiada wiedzę

o nazwie takich produktów i mimo systematyczności zakupów charakteryzuje się stosunkowo dużym stopniem uwagi w momencie ich nabywania. Należy przy tym zauważyć, że papierosy ze względu na miejsce ich sprzedaży nie są możliwe do nabycia bezpośrednio, tj. przez sięgnięcie z półki i włożenie do koszyka.

W sklepach wielkopowierzchniowych, dyskontach, papierosy znajdują się

w sprzedaży przy kasach, zaś nabycie ich w kiosku następuje za pośrednictwem kioskarza. Klient musi wyraźnie poprosić sprzedawcę o konkretną markę papierosów, jeżeli zatem wskaże markę COLUMBIA, to z pewnością otrzyma papierosy właśnie tej marki. Inne wyroby i akcesoria tytoniowe, do których oznaczania przeznaczone są porównywane znaki, nabywane są przez konsumentów ze zwiększoną starannością. Dla tych towarów również istotne, podobnie jak przy papierosach, jest przywiązanie do marki.

Porównywane znaki oceniane jako całość są na tyle od siebie różne, że na odbiorcy wywołują odmienne wrażenie. Różnice te w zwykłych warunkach obrotu nie wprowadzają odbiorcy w błąd polegający na skojarzeniu między znakami. Nabywcy towarów oznaczonych znakami COLUMBUS i COLUMBIA nie będą mieli żadnych problemów z ich identyfikacją i odróżnianiem, a zatem stanowisko skarżącej

o niebezpieczeństwie wprowadzenia odbiorców w błąd, przemawiające za nieudzielaniem prawa ochronnego na znak towarowy, nie ma uzasadnionych podstaw.

Z powyższych względów skargę na podstawie art. 151 p.p.s.a. należało oddalić.



Powered by SoftProdukt