Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) del. NSA Leszek Kiermaszek Protokolant st. sekretarz sądowy Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Zarządu Powiatu w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Sz 1304/13 w sprawie ze skargi B. G. na uchwałę Zarządu Powiatu w P. z dnia [...]sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia konkursu na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P. 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Powiatu P. na rzecz B. G. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SA/Sz 1304/13 w sprawie ze skargi B. G. na uchwałę Zarządu Powiatu w P. z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia konkursu na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P. stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały i w pkt II. Zasądził od Zarządu Powiatu w P. na rzecz skarżącej B. G. kwotę 540 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że uchwałą Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r., wydaną na podstawie art. 36a ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 5c pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r., Nr 256, poz. 2572 ze zm.) oraz § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej (Dz. U. Nr 60, poz. 373 ze zm.), Zarząd Powiatu w P. zatwierdził konkurs na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P., przeprowadzony na podstawie uchwały Nr [...] Zarządu Powiatu w P. z dnia 29 maja 2013 r. w sprawie ogłoszenia konkursu na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P.. Z akt sprawy wynika również, że w konsekwencji uchwały zatwierdzającej konkurs, Zarząd Powiatu w P. uchwałą nr [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P. powierzył A. M. – N.

Pismem z dnia 3 września 2013 r. B. G., kandydat na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P., reprezentowana przez pełnomocnika, skierowała do Zarządu Powiatu P. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, wynikające z podjęcia przez organ uchwały z dnia [...] sierpnia 2013 r., Nr [...]. W wezwaniu zakwestionowała legalność składu osobowego komisji konkursowej.

Uchwałą Nr [...] z dnia 27 września 2013 r. Zarząd Powiatu w P., odmówił uwzględnienia wezwania.

B. G., reprezentowana przez pełnomocnika, skierowała do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na uchwałę Zarządu

Powiatu w P. nr [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. wnosząc o stwierdzenie jej nieważności oraz o zasądzenie kosztów postępowania sądowego, według norm przepisanych.

Kwestionowanej uchwale, skarżąca zarzuciła podjęcie jej z naruszeniem § 8 ust. 2 pkt 4 w związku z § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej, w związku z art. 36a ust. 6 pkt 1 ustawy o systemie oświaty, z uwagi na obsadzenie w komisji konkursowej członków organu prowadzącego, zamiast przedstawicieli członków organu powiatu, co skutkowało powołaniem komisji konkursowej w składzie, który narusza obiektywizm jej działania.

W uzasadnieniu skargi, strona skarżąca wskazała na skierowanie przezeń wezwania do organu do usunięcia naruszenia prawa oraz posiadanie interesu prawnego jaki jej przysługuje z uwagi na fakt, że kandydat nie wygrywający konkurs jest zainteresowany wynikiem postępowania konkursowego oraz ma prawo do jego kwestionowania. Podniosła, że będąca przedmiotem skargi uchwała Zarządu Powiatu w P. Nr 488/2013 jest sprzeczna z prawem w rozumieniu art. 79 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, zauważając, iż przepisy ustawowe i wykonawcze jednoznacznie wskazują na niemożliwość powoływania komisji konkursowej w składzie, który narusza obiektywizm jej działania.

Według skarżącej, w stanie faktycznym niniejszej sprawy, trudno mówić o zachowaniu bezstronności postępowania konkursowego w sytuacji, gdy w pracach komisji konkursowej uczestniczył bezpośredni zwierzchnik służbowy osoby starającej się o wygranie tego konkursu (art. 32 ust. 2 pkt 5, art. 35 ust. 3 pkt 5 ustawy o samorządzie powiatowym i art. 7 pkt 3 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych, § 57 ust. 4 Statutu Powiatu P. w związku z § 21 ust. 4 oraz w związku z art. 22 ust. 4 Regulaminu Organizacyjnego Starostwa Powiatowego w P.), który dodatkowo ma wynikającą z mocy prawa, jako członek Zarządu Powiatu, kompetencję do zatwierdzania i unieważniania wyników tego konkursu.

Jak zauważyła skarżąca, Zarząd Powiatu powołał dwóch z czworga swoich członków do komisji konkursowej, w tym wicestarostę powiatu jako przewodniczącego komisji konkursowej. Następnie, te same dwie osoby piastujące funkcję członków

organu prowadzącego szkołę (Zarząd Powiatu), formalnie zatwierdziły konkurs, wcześniej uczestnicząc w pracach powołanej przez siebie komisji konkursowej.

Zdaniem skarżącej, powyższe uchybienia mogły mieć wpływ na wynik przeprowadzonego konkursu, a to z tej przyczyny, że organ prowadzący szkołę, zatwierdził również sam przez siebie prowadzony konkurs, co narusza podstawową konstytucyjną zasadę demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP).

Niezależnie od powyższych argumentów, w ocenie skarżącej, z uwagi na powołanie wicestarosty A. R. jak i członka zarządu powiatu J. S. do komisji konkursowej, jako przedstawicieli organu prowadzącego szkołę, w momencie podejmowania uchwały przez Zarząd Powiatu w sprawie zatwierdzenia konkursu, winni oni zostać wyłączeni z udziału w głosowaniu w sprawie zatwierdzenia konkursu. Reprezentując organ, który sprawuje nadzór nad przebiegiem tego konkursu i jednocześnie uczestnicząc w pracach komisji konkursowej, wybrane przez organ prowadzący osoby dokonały następnie oceny swoich własnych działań.

Skarżąca podniosła również, że delegowani przez organ prowadzący postępowanie członkowie komisji konkursowej nie tylko głosują w ich imieniu, ale też merytorycznie oceniają kandydatów i czuwają także nad przestrzeganiem prawa podczas konkursu. Na zarządzie powiatu jako organie prowadzącym szkołę, ciąży obowiązek sprawdzenia tych działań i dokonania oceny, która będzie odzwierciedlona w podjętej uchwale o zatwierdzeniu konkursu, bądź też odpowiednio o unieważnienie konkursu i zarządzenie ponownego jego przeprowadzenia w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości.

Zdaniem skarżącej, nie można w tym przypadku mówić o możliwości zachowania jakiegokolwiek obiektywizmu przy podejmowaniu zaskarżonych uchwał. Wskazała nadto, że głosowanie komisji konkursowej odbywało się w sposób tajny, stąd też nie jest możliwe ani sprawdzenie, który z członków, w jaki sposób głosował, ani też w ogóle prowadzenie postępowania wyjaśniającego.

Według skarżącej, przyjmując, że dwa głosy członków komisji konkursowej są nieważne, wynik głosowania mógłby być całkowicie odmienny. Stwierdziła również, że powoływanie w skład komisji konkursowej, jako jej przewodniczącego, osoby piastującej funkcję organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego, stanowi istotne naruszenie przepisów powołanych na wstępie skargi. Z pism pochodzących od organu wynika, zdaniem skarżącej, że nie ustosunkowano się w nich do argumentów

przez nią podnoszonych, a jedynie ograniczono się do przeprowadzenia polemiki z przywołanym przezeń stanowiskiem z orzecznictwa sądowoadministracyjnego (wyrok NSA z dnia 14 maja 2013 r., sygn. akt I OSK 324/13), a które według organu nie dotyczy stanu faktycznego niniejszej sprawy. Zdaniem skarżącej, istota tego orzeczenia, znajduje przełożenie na grunt niniejszej sprawy.

W odpowiedzi na skargę, Zarząd Powiatu P., reprezentowany przez pełnomocnika, wniósł o jej oddalenie w całości podkreślając, że w niniejszej sprawie nie doszło do naruszenia prawa. Organ podkreślał, że skarżąca nie kwestionowała uchwały w sprawie powołania komisji konkursowej, czyniąc to dopiero po przegranym konkursie, chociaż wiedziała o jej podjęciu oraz o tym, jaki jest jej skład.

Ustosunkowując się do zarzutu braku bezstronności postępowania konkursowego organ podniósł, że nawet jeżeli w skład komisji wchodzi zwierzchnik służbowy kandydata na stanowisko dyrektora, to nie można twierdzić, że powoduje to brak bezstronności komisji. Odnosi się to również do relacji dyrektor szkoły jako kierownik jednostki organizacyjnej Powiatu P. i Starosta Policki jako jego zwierzchnik służbowy. Starosta nie był członkiem komisji konkursowej.

Niezasadny jest również zarzut skarżącej, jakoby Zarząd Powiatu w P. "sam siebie" powołał w skład komisji konkursowej a następnie dokonał zatwierdzenia konkursu. Czynności tej dokonał czteroosobowy Zarząd Powiatu działając jako organ kolegialny, a skład komisji konkursowej i Zarządu Powiatu nie był tożsamy.

Zdaniem Zarządu Powiatu, w skład komisji konkursowej wchodzili prawidłowo ustanowieni przedstawiciele organu prowadzącego szkołę i brak było przesłanek faktycznych i prawnych do wyłączenia członków organu od głosowania nad zatwierdzeniem wyników konkursu. W piśmie z dnia 2 kwietnia 2014 r., uzupełniającym skargę, B. G. zarzuciła dodatkowo zaskarżonej uchwale, naruszenie § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej w związku z art. 27§1 i art. 24 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, poprzez brak unieważnienia konkursu, z uwagi na konieczność wyłączenia z prac komisji A. R. i B. K., w sytuacji istnienia uzasadnionych wątpliwości co do bezstronności tych osób w przedmiotowej sprawie. Jednocześnie skarżąca wniosła o przeprowadzenie dowodu z następujących dokumentów:

1) pisma Prezesa Oddziału ZNP w P. z dnia 9 listopada 2011 r.,

2) korespondencji email pomiędzy skarżącą a A. R. z okresu 9 - 12 styczeń 2012 r.,

3) korespondencji email pomiędzy skarżącą a A. R. z udziałem B. K. z okresu 9 -10 styczeń 2012 r.

4) pisma skarżącej z dnia 19 stycznia 2012 r. wraz z załącznikami - z prośbą o interwencję,

5) pisma Komisji NSZZ "Solidarność" Zespołu Szkół w P. z dnia 6 lutego 2012 r.,

6) pisma Zespołu Szkół z dnia 9 lutego 2012 r. wraz z załącznikami,

7) karty oceny pracy dokonanej przez Starostę P. z dnia 3 kwietnia 2012 r.,

8) pisma Zespołu Szkół z dnia 15 marca 2013 r.,

9) publikacji prasowej z dnia 26 sierpnia 2013 r. ze strony internetowej Głosu Szczecińskiego: "P.. Biała szkoła żegna dyrektora. Ale wszyscy chcą by szkołą zarządzała dalej B. G.''.,

10) publikacji prasowej z dnia 5 lutego 2014 r. ze strony internetowej Dziennika P. "Czy A. M. – N. dopuściła się plagiatu? Sama zainteresowana mówi, że to dobra praktyka".,

11) publikacji prasowej ze strony internetowej Miasta P. "Czy dyrektor M. N. przedstawiła własną koncepcję, funkcjonowania i rozwoju Zespołu Szkół?".,

12) zawiadomienia o odmowie wszczęcia dochodzenia z dnia 7 listopada 2013 r.,

13) wniosku Radnych Rady Powiatu do Starosty Powiatu P. L. G.,

14) wniosku M. W. o przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego skierowanego do Przewodniczącego Rady Powiatu z dnia 6 lutego 2014 r.,

15) pisma Starosty P. do J. S. z dnia 14 marca 2014r.,

16) publikacji prasowej z dnia 22 stycznia 2014 r. ze strony internetowej Dziennika P. "Na oświatę brakuje pieniędzy, ale na nagrodę dla dyrektor Zespołu Szkół nie!" na okoliczność znakomitej oceny skarżącej jako dyrektora Zespołu

Szkół w P., istnienia konfliktu pomiędzy skarżącą a członkami komisji konkursowej, braku ich bezstronności i obiektywizmu w postępowaniu konkursowym; przedłożenia koncepcji funkcjonowania i rozwoju Zespołu Szkół w P. będącego kompilacją innych koncepcji i publikacji, a także braku zaufania społeczności lokalnej do organu prowadzącego (zarządu powiatu), a tym samym - istnienia podstaw do unieważnienia konkursu.

Na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2014 r., pełnomocnik skarżącej podtrzymał wniosek o przeprowadzenie dowodów z załączonych do tego pisma dokumentów.

Pełnomocnik organu wniósł o oddalenie wniosków dowodowych, złożonych w piśmie skarżącej z dnia 2 kwietnia 2014 r.

Sąd postanowił przeprowadzić dowód z dokumentów dołączonych do pisma z dnia 2 kwietnia 2014 r., oznaczonych nr 1-9 i oddalił wniosek w pozostałym zakresie tj. w odniesieniu do dokumentów nr 10 – 16.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznając skargę za zasadną wskazał, że nie wszystkie zarzuty podniesione w skardze okazały się trafne.

Sąd I instancji wskazał, że kontrolę w niniejszej sprawie zainicjowała skarga B. G. wniesiona w trybie art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2013r. poz. 595 ze zm.). Dokonując oceny dopuszczalności tej skargi Sąd uznał, że została ona wniesiona w wymaganym terminie, z zachowaniem poprzedzających jej wniesienie wymogów proceduralnych w postaci wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia oraz pochodzi od podmiotu mającego legitymację skargową w rozumieniu art. 87 ust. 1, przyjmując za zasadne w tej ostatniej kwestii argumenty powoływane przez skarżącą, której interes prawny jako kandydata uczestniczącego w postępowaniu konkursowym na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół P. im. [...] w P., został naruszony zaskarżonym aktem.

Przedmiotem skargi jest uchwała Nr [...] Zarządu Powiatu P. z dnia [...] sierpnia 2013 r. zatwierdzająca konkurs na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół P. im. [...] w P..

Sąd I instancji wskazał, że stosownie do art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r., Nr 256, poz. 2572 ze zm.), stanowisko dyrektora szkoły lub placówki powierza organ prowadzący szkołę lub placówkę. Zgodnie zaś z art. 36a ust. 2 zd.1 tej ustawy, kandydata na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki wyłania się w drodze konkursu. W myśl art. 36 a ust. 6, w celu przeprowadzenia konkursu organ prowadzący szkołę lub placówkę powołuje komisję konkursową w składzie: trzech przedstawicieli organu prowadzącego szkołę lub placówkę, dwóch przedstawicieli organu sprawującego nadzór pedagogiczny, po jednym przedstawicielu: rady pedagogicznej, rady rodziców, zakładowych organizacji związkowych, przy czym przedstawiciel związku zawodowego nie może być zatrudniony w szkole lub placówce, której konkurs dotyczy - z zastrzeżeniem ust. 7, zgodnie z którym łączna liczba przedstawicieli organów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 i 2, nie może być mniejsza niż łączna liczba przedstawicieli, o których mowa w ust. 6 pkt 3.

Zadania i kompetencje organu prowadzącego, określone w art. 36a ust. 1 i 6 ustawy o systemie oświaty, w przypadku szkół i placówek prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego wykonuje odpowiednio: wójt (burmistrz, prezydent miasta), zarząd powiatu, zarząd województwa (art. 5c pkt 2 ).

Sąd I instancji zaznaczył, że istota sporu pomiędzy stronami w rozpoznawanej sprawie dotyczy podjęcia przez Zarząd Powiatu w P. uchwały w sprawie zatwierdzenia konkursu na stanowisko dyrektora szkoły, chociaż ze względu na powołanie w skład komisji konkursowej wicestarosty i członka zarządu powiatu jako przedstawicieli organu prowadzącego szkołę, biorących następnie udział w zatwierdzaniu konkursu, Zarząd – zdaniem skarżącej - winien konkurs ten unieważnić. Skarżąca jako przesłankę do zakwestionowania uchwały zatwierdzającej konkurs i uzasadniającą jego unieważnienie wskazuje brak obiektywizmu i bezstronności osób reprezentujących w komisji konkursowej organ prowadzący szkołę.

Sąd I instancji stwierdził, że nie budzi jego wątpliwości, iż podjęcie przez Zarząd Powiatu uchwały w sprawie zatwierdzenia konkursu na stanowisko dyrektora oznacza równocześnie, że w ocenie organu brak jest przesłanek do jego unieważnienia określonych w § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej.

Postępowanie konkursowe, którego prawidłowość w zaskarżonej uchwale stwierdził Zarząd, obejmuje zarówno postępowanie mające na celu powołanie komisji mającej przeprowadzić konkurs oraz postępowanie prowadzone przez tę komisję mające na celu wyłonienie kandydata na dyrektora szkoły lub placówki oświatowej.

W świetle powyższego, uchybienia przy wyłanianiu komisji konkursowej, zdaniem Sądu I instancji, mogą skutkować wadliwością uchwały w sprawie zatwierdzenia konkursu.

Skład komisji konkursowej, jak już wyżej zostało powiedziane, został określony w art. 36a ust. 6 ustawy o systemie oświaty. Przepis ten określa jedynie ile osób i przez kogo desygnowanych organ prowadzący szkołę powołuje do komisji konkursowej. Powołana ustawa o systemie oświaty oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej nie regulują kwestii wyłączenia zgłoszonych przedstawicieli oraz członków komisji od udziału w pracach komisji konkursowej. Powołane akty prawne nie zawierają również odesłań do przepisów procedury administracyjnej.

Brak takich unormowań nie oznacza, że przy powoływaniu komisji konkursowej oraz w toku postępowania konkursowego nie należy stosować ogólnych standardów dobrej administracji mających na celu zapewnienie bezstronności oraz obiektywizmu postępowania. Należy jednak podkreślić, że przy tego rodzaju wątpliwościach, co do bezstronności osoby lub osób biorących udział w pracach komisji konkursowej, chodzi o sytuacje, które istniały przed wszczęciem postępowania konkursowego i w jego trakcie i które uzasadniały odsunięcie od udziału w pracach komisji konkursowej, nie zaś o te, które zrodziły się po zakończeniu postępowania, zwłaszcza na skutek niesatysfakcjonującego wyniku tego postępowania.

B. G. w skardze wysunęła zastrzeżenia co do braku bezstronności i obiektywizmu w stosunku do osób reprezentujących w komisji organ prowadzący szkołę wicestarosty A. R., członka Zarządu Powiatu J. S. oraz Naczelnika Wydziału Oświaty Starostwa Powiatowego B. K., którzy z jednej strony reprezentowali organ sprawujący nadzór nad przebiegiem konkursu, a następnie jako członkowie Zarządu Powiatu (z wyłączeniem B. K.) dokonali oceny swoich własnych działań. Twierdzenia w powyższym zakresie skarżąca poparła wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 maja 2013 r. I OSK 324/13- opublikowany na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl. Z orzeczenia tego wynika m.in., że piastun organu nie jest przedstawicielem tego organu również w rozumieniu art. 36a ust. 6 ustawy o systemie oświaty, bo jest osobą piastującą funkcję danego organu, np. burmistrza. Przedstawicielem takiego organu, np. burmistrza będzie natomiast osoba, która zostanie upoważniona przez piastuna organu do załatwiania (prowadzenia) określonego rodzaju spraw w jego imieniu i na jego rzecz. Zatem z treści art. 36a ust. 6 wynika, że burmistrz nie może powołać na członka komisji konkursowej samego siebie.

W ocenie Sądu I instancji, tez wynikających z powyższego wyroku nie można przenieść wprost na grunt sprawy, w której organem prowadzącym szkołę jest organ kolegialny- zarząd powiatu, chyba że z okoliczności sprawy wynika, że uczestniczenie konkretnie wskazanych osób reprezentujących w postępowaniu konkursowym organ prowadzący szkołę, rodzi podejrzenie o brak bezstronności i obiektywizmu w stosunku do kandydata lub kandydatów biorących udział w tym konkursie.

B. G. wraz z pismem z dnia 2 kwietnia 2014 r. przedłożyła dokumenty na okoliczność konfliktu pomiędzy skarżącą a członkami komisji konkursowej.

Analiza przedłożonych dokumentów, wymienionych w tym piśmie w pkt 1-9, z których Sąd, na podstawie art. 106 § 3 P.p.s.a., przeprowadził dowód, wskazuje, w ocenie Sądu I instancji, że udział w komisji konkursowej wicestarosty A. R. oraz Naczelnika Wydziału Oświaty B. K. może rodzić podejrzenie o brak obiektywizmu i bezstronności tych osób wobec skarżącej w postępowaniu konkursowym, a co za tym idzie - brak transparentności organu w tych działaniach.

Przeprowadzenie konkursu na stanowisko dyrektora szkoły, obwarowane przepisami ustawy o systemie oświaty oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy, stanowiącymi istotny komponent konstytucyjnej klauzuli demokratycznego państwa prawnego w rozumieniu art. 2 Konstytucji RP, winno stwarzać przekonanie u osób uczestniczących w tym konkursie ziszczenia się zasady pewności i bezpieczeństwa prawnego. Organ władzy publicznej, jakim jest w konkursie na stanowisko dyrektora szkoły Zarząd Powiatu P., może działać, zgodnie z art. 7 Konstytucji RP, wyłącznie na podstawie i w granicach prawa. Oznacza to również, że organ nie może podejmować działań, których prawo mu nie zakazuje. W demokratycznym państwie prawa stosowanie powyższych reguł oznacza, że nie do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności jest przeprowadzenie konkursu przez komisję konkursową, w której składzie znajdują się osoby reprezentujące organ prowadzący szkołę i których udziału w pracach komisji przepisy prawa nie wyłączają, jednak co do których obiektywizmu i bezstronności, w świetle dokumentów przedłożonych przez skarżącą, można mieć uzasadnione wątpliwości. Z analizy treści pisma z dnia 19 stycznia 2012 r. skierowanego przez skarżącą do Starosty P. wyraźnie w ocenie Sądu I instancji wynika, że powołanie do składu komisji konkursowej jako osób reprezentujących organ prowadzący szkołę wicestarosty oraz Naczelnika Wydziału Oświaty odbyło się z ewidentnym pominięciem szeroko pojętych zasad dobrej administracji oraz konstytucyjnej zasady demokratycznego państwa prawa, która wyznacza standardy m.in dla organów samorządu terytorialnego w taki sposób, by ich nie pozbawiona transparentności działalność służyła realizacji tej zasady.

W tej sytuacji zaakceptowanie zaskarżonej uchwały, jako aktu wydanego z naruszeniem norm konstytucyjnych – art. 2 i art. 7 Ustawy Zasadniczej - przez praworządny organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego, nie jest – zdaniem Sądu I instancji - możliwe.

Skargę kasacyjną od powyższego orzeczenia wniósł organ i zaskarżając orzeczenie w całości zarzucił:

1. naruszenie prawa materialnego (art. 174 pkt 1 ppsa):

1) art. 36a ust. 1 i ust. 2 w zw. z art. 5c pkt 2 ustawy o systemie oświaty oraz § 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej poprzez ich błędną interpretację oraz niewłaściwe zastosowanie i uznanie, ze wydana na ich podstawie Uchwała Nr 488/2013 z dnia 28 sierpnia 2013 r. Zarządu Powiatu w sprawie zatwierdzenia konkursu reguluje kwestie związane ze składem komisji konkursowej na wybór dyrektora szkoły;

2) art. 36a ust. 6 ustawy : dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) poprzez jego błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że Zarząd Powiatu w P. nie mógł powołać do składu komisji konkursowej do przeprowadzenia konkursu i wyłonienia kandydata na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P. Wicestarosty i Członka Zarządu Powiatu w P. oraz Naczelnika Wydziału Edukacji Starostwa Powiatowego w P.,

3) art. 2 i 7 Konstytucji RP w poprzez ich błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że Organ podejmując Uchwałę Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. Zarządu Powiatu w P. w sprawie zatwierdzenia konkursu na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P. naruszył te normy konstytucyjne poprzez powołanie do składu komisji konkursowej do przeprowadzenia konkursu i wyłonienia kandydata na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P. Wicestarosty i Członka Zarządu Powiatu w P. oraz Naczelnika Wydziału Edukacji Starostwa Powiatowego w P.,

4) art. 8 Konstytucji RP w związku z art. 2 i art. 7 Konstytucji RP poprzez ich błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że Organ na podstawie art. 2 i 7 Konstytucji RP powinien podjąć uchwałę o unieważnieniu konkursu

2. naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy (art. 174 pkt. 2 ppsa):

1) art.145 § 1 pkt 1 lit. c ppsa w związku z art. 24 kpa poprzez uwzględnienie skargi pomimo, że nie wystąpiły przesłanki wyłączenia określone w art. 24 kpa któregokolwiek członka komisji konkursowej powołanej na podstawie uchwały Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. w sprawie powołania komisji konkursowej do przeprowadzenia konkursu i wyłonienia kandydata na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P.;

2) art. 6 § 2 kpc w związku z art. 106 § 3 ppsa w związku z art. 106 § 5 ppsa poprzez dopuszczenie dowodów niezgłoszonych przez Skarżącą w skardze;

3) art. 233 § 1 kpc w związku z art. 106 § 3 ppsa w związku z art. 106 § 5 ppsa poprzez przekroczenie zasad swobodnej oceny dowodów i uznanie, że bezstronność i obiektywizm przedstawicieli organu w komisji konkursowej budzi wątpliwości.

Powołując się na powyższe zarzuty wniesiono o:

1) uwzględnienie skargi kasacyjnej, uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania,

2) zasądzenie od skarżącej na rzecz organu kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, że B. G. uzasadniając zarzut zaskarżenia odniosła go do niewłaściwej uchwały. W istocie bowiem należy wskazać, że skład komisji konkursowej został ustalony na podstawie uchwały Nr [...] z dnia [...]sierpnia 2013 r. w sprawie powołania komisji konkursowej do przeprowadzenia konkursu i wyłonienia kandydata na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P. zwanej dalej "Uchwałą o powołaniu komisji konkursowej." Tymczasem skarżąca tej uchwały nigdy nie zaskarżyła. Natomiast Uchwała o zatwierdzeniu konkursu została podjęta na podstawie art. 36a ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 5c pkt 2 ustawy o systemie oświaty oraz § 8 ust. 2 Rozporządzenia. Żaden z tych przepisów nie dotyczy powoływania członków komisji konkursowej czy też samego jej składu. W szczególności należy wskazać, że nie dotyczy nieprawidłowego powołania składu komisji przepis § 8 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia, który nakazuje organowi prowadzącemu szkołę unieważnienie konkursu na dyrektora szkoły w przypadku wystąpienia innych nieprawidłowości, które mogły mieć wpływ na wynik konkursu. Zgodnie bowiem z utrwaloną linią orzecznictwa nie jest możliwe zaliczenie do innych nieprawidłowości mogących mieć wpływ na wynik konkursu określonych w § 8 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia nieprawidłowości w zakresie doboru członków komisji konkursowej. Wskazano na to w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2011 r. II SA/Ol 949/2010 i powołanym tam orzecznictwie. Jak wprost wynika z treści powyższych wyroków w ocenie skarżącego kasacyjnie niedopuszczalne jest w istocie podnoszenie zarzutów dotyczących składu komisji konkursowej w postępowaniu, którego przedmiotem jest uchwała o zatwierdzeniu konkursu na wybór dyrektora szkoły.

W uzasadnieniu zarzutu bezzasadnego zakazu powoływania do komisji konkursowej członków organu kolegialnego prowadzącego szkołę wskazano, że istotą działania organu kolegialnego jest co do zasady wspólne podejmowanie decyzji; przez kilka osób w formie uchwał w trakcie wspólnych posiedzeń. Tym samym poszczególne osoby, które są członkami tego organu nie stanowią tego organu jeżeli nie działają w sposób przewidziany dla tych organów. Takim typowym organem kolegialnym jest zarząd powiatu, który działa na podstawie art. 26 ustawy o samorządzie powiatowym oraz podejmuje zgodnie z art. 13 ustawy o samorządzie powiatowym uchwały określoną większością przy wyznaczonym quorum. Tym samym poszczególne osoby, które są członkami tego Zarządu Powiatu w P., a więc A. R. jak również Jacek Stachyra nie stanowią tego organu. Już z tego względu w pełni dopuszczalne było powołanie do składu komisji konkursowej w świetle art. 36a ust. 6 Ustawy o systemie oświaty zarówno A. R. jak i J. S. pełniących w organie odpowiednio funkcję Wicestarosty i Członka Zarządu. Wskazano, że jak wynika z treści przepisu z art. 36a ust. 6 ustawy o systemie oświaty skład komisji konkursowej został tak ustalony aby na wybór dyrektora szkoły miały wpływ wszystkie instytucje i środowiska, które uczestniczą lub nadzorują wykonywanie przez szkołę działalności oświatowej. Zgodnie z art. 36a ust. 6 pkt 1 Ustawy o systemie oświaty taki wpływ został również zapewniony organowi prowadzącemu szkołę bowiem zgodnie z tym przepisem organ ten może powołać do komisji konkursowej trzech przedstawicieli. Istotne jest, że posłużenie się przez ustawodawcę w tym przepisie pojęciem "przedstawicieli" oznacza w świetle ogólnie przyjętych reguł, iż w skład komisji powinny być powołane osoby, które będą reprezentować organ prowadzący szkołę. Nie ulega wątpliwości, że osobami, które zapewniają należytą realizację zadania reprezentacji organu kolegialnego są członkowie tego organu. Biorąc jednak pod uwagę powyższą argumentację dotyczącą zasad funkcjonowania organu kolegialnego osoby te działając w komisji konkursowej jako pojedynczy członkowie tej komisji nie są jednocześnie piastunami organu - Zarządu Powiatu bowiem będąc w komisji konkursowej nie działają na zasadach przewidzianych dla funkcjonowania Zarządu Powiatu, w którym zasiadają lecz na zasadach określonych dla komisji konkursowej. Z założenia więc nie mogą wprost działać w komisji konkursowej jako organ kolegialny - Zarząd Powiatu.

Zaznaczono, że istotnym jest również, iż idąc tokiem rozumowania przedstawionym w wyroku, brak możliwości powołania w skład komisji konkursowej osób reprezentujących organ kolegialny w istocie uniemożliwiłby powołania przedstawiciela tego organu a tym samym zapewnienie w składzie komisji konkursowej osób określonych w art. 36a ust. 6 pkt 1 Ustawy o systemie oświaty. Należy więc wskazać, że twierdzenie zawarte w wyroku, iż niedopuszczalne jest powołanie do komisji konkursowej osób reprezentujących organ prowadzący szkołę potwierdza zasadność zarzutu dokonania błędnej interpretacji i niewłaściwego zastosowania art. 36a ust. 6 pkt 1 Ustawy o systemie oświaty. Skarżący kasacyjnie podniósł, że WSA błędnie wskazało, iż w procedurze konkursu na wybór dyrektora szkoły nie ma zastosowania przepis art. 24 kpa regulujący zasady wyłączenia pracowników organu z udziału w postępowaniu. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie(por.wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 czerwca 2008 r., sygn. akt. I OSK 170/2008).

Analiza treści art. 24 kpa wskazuje, że żadna z przesłanek wyłączenia pracownika wymieniona w tym przepisie nie wystąpiła w tej sprawie w stosunku do członków komisji konkursowej - przedstawicieli Organu. W szczególności nie stanowi takiej przesłanki rzekomy konflikt pomiędzy Skarżącą a Wicestarostą oraz Dyrektorem Wydziału Edukacji Starostwa Powiatowego, który w istocie nie jest żadnym konfliktem. W uzasadnieniu tego stanowiska pełnomocnik wnoszącego skargę kasacyjną wskazał, że zgodnie z art. 34a ust. 1 ustawy o systemie oświaty organ prowadzący szkołę lub placówkę sprawuje nadzór nad jej działalnością w zakresie spraw finansowych i administracyjnych, z uwzględnieniem odrębnych przepisów.

Jak więc wynika z treści tych przepisów organ prowadzący szkołę w zakresie podlegającym jego nadzorowi ma szereg uprawnień nadzorczych łącznie z uprawnieniem do żądania informacji i wydawania doraźnych zaleceń dyrektorowi szkoły. Biorąc to pod uwagę wskazano, że pisma kierowane przez Wicestarostę i Dyrektora Wydziału Edukacji do Skarżącej przywołane jako dowód w sprawie w żaden sposób nie wykraczają poza zakres ww. uprawnień nadzorczych przysługujących organowi prowadzącemu szkołę. W pismach tych wskazano, że informacje przychodzące od Skarżącej były przedmiotem weryfikacji, a w razie stwierdzenia ich niezgodności z rzeczywistym stanem proszono dyrektora o wyjaśnienia. To, że Skarżąca odbierała to jako przejaw konfliktu stanowi jedynie jej subiektywne odczucie nie znajdujące uzasadnienia na gruncie ww. przepisów regulujących zakres podlegający nadzorowi i uprawnienia nadzorcze organu prowadzącego szkołę oraz treści przedmiotowych pism.

Ponadto, zdaniem skarżącego kasacyjnie nawet jeżeli relacje pomiędzy Skarżącą a przedstawicielami Organu w komisji konkursowej były konfliktem to w świetle powyższych przepisów tego typu konflikt jest wpisany w charakter tych relacji i nie stanowił podstawy do wyłączenia wskazanych przedstawicieli organu w komisji konkursowej. Potwierdza to również orzecznictwo np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2011 r. II SA/Ol 949/2010. Przyjmując tok rozumowania skarżącej, który został bezzasadnie przyjęty przez WSA w wyroku, w sytuacji skrajnej dyrektor szkoły poprzez tworzenie pism określonej treści będących reakcją na wykonywanie przez organ kompetencji nadzorczych mógłby doprowadzić do wyłączenia z prac komisji konkursowej wszystkich pracowników podległych organowi prowadzącemu szkołę.

Biorąc pod uwagę zawarte w wyroku twierdzenie jakoby udział przedstawicieli organu w pracach komisji konkursowej uzasadniał unieważnienie tego konkursu w świetle powyższych argumentów i przywołanego orzeczenia jest bezzasadne.

W uzasadnieniu zarzutu naruszenia przepisów Konstytucji RP wskazano, że przepisy art. 2 i 7 Konstytucji RP nie są przepisami, które mogą mieć bezpośrednie zastosowanie. Jak wynika z orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego przepisy te stanowią normy o charakterze generalnym. Znajduje to uzasadnienie w Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 maja 2009 r. I OSK 845/2008.

Abstrahując od pozostałych zarzutów podniesionych w niniejszej skardze wskazano, że w świetle powyższego orzeczenia ani przepis art. 2 Konstytucji RP ani przepis art. 7 Konstytucji RP nie mogły być bezpośrednio zastosowane przez organ i stanowić podstawy jakiejkolwiek uchwały organu, a w szczególności ewentualnej uchwały o unieważnieniu konkursu na stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. [...] w P.. Tak więc również w tym zakresie wyrok jest nieprawidłowy.

W uzasadnieniu zarzutu naruszenia zasad postępowania dowodowego tj. art. 6 § 2 kpc w związku z art. 106 § 3 ppsa w związku z art. 106 § 5 ppsa wskazano, że zgodnie z art. 6 § 2 kpc: "strony i uczestnicy postępowania obowiązani są przytaczać wszystkie okoliczności faktyczne i dowody bez zwłoki, aby postępowanie mogło być przeprowadzone sprawnie i szybko.".

Wskazano, że biorąc pod uwagę, iż WSA przeprowadził postępowanie dowodowe zgodnie z art. 106 § 3 ppsa to na podstawie art. 106 § 5 ppsa do postępowania tego mają odpowiednio zastosowanie przepisy kpc. Treść art. 6 § 2 kpc wskazuje, że również on reguluje postępowanie dowodowe nakładając na strony obowiązek przedstawianie dowodów bez zwłoki. Tym samym przepis ten ma również odpowiednie zastosowanie w postępowaniu dowodowym toczącym się na gruncie ppsa. Oznacza to, zdaniem skarżącego kasacyjnie, że aby nie popaść w zwłokę skarżąca powinna przedstawić dowody z dokumentów w skardze. Jeżeli strona skarżąca nie zgłosi tych dowodów w skardze to jeżeli składa je na późniejszym etapie, to powinna uzasadnić dlaczego nie zgłosiła ich wraz ze złożeniem skargi, tak aby możliwa była ocena, czy strona skarżąca nie popadła w zwłokę ze zgłoszeniem dowodu.

Skarżąca nie załączyła dokumentów z których WSA przeprowadził dowody do skargi jak również nie wniosła w skardze o przeprowadzenie z tych dokumentów dowodów. Dokumenty te jak również wniosek o przeprowadzenie dowodu z tych dokumentów pojawił się dopiero w kolejnym piśmie Skarżącej złożonym w dniu 02 kwietnia 2014 r. Jednocześnie Skarżąca w piśmie tym nie wskazała dlaczego dowody te nie zostały przedstawione wraz ze skargą. W świetle powyższego wniosek o przeprowadzenie dowodu z tych dokumentów powinien być przez WSA oddalony. Tym samym brak oddalenia wniosku dowodowego przez WSA wskazuje na naruszenie ww. przepisów postępowania.

W uzasadnieniu zarzutu naruszenia art. 233 § 1 kpc w związku z art. 106 § 3 ppsa w związku z art. 106 § 5 ppsa wskazano, że przedstawione przez Skarżącą dokumenty, z których został przeprowadzony dowód wcale nie wskazywały na obiektywnie istniejący konflikt pomiędzy skarżącą a przedstawicielami organu w komisji konkursowej. Tym samym, zdaniem skarżącego kasacyjnie WSA oceniając w ten sposób wskazane dowody dopuścił się przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów i bezzasadnie uznał, że bezstronność i obiektywizm przedstawicieli organu w komisji konkursowej budzi wątpliwości.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, z urzędu biorąc pod rozwagę jedynie nieważność postępowania. Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej oznacza, iż podstawy, na jakich zostaje oparta skarga kasacyjna wyznaczają kierunek i zakres kontroli kasacyjnej zaskarżonego wyroku. W myśl art. 174 p.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na następujących podstawach:

1) naruszeniu przepisów prawa materialnego poprzez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie,

2) naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Jednocześnie zgodnie z art. 176 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem żądanego uchylenia lub zmiany.

Skarga kasacyjna zarzuca naruszenie zarówno prawa materialnego jak i procesowego, które to zarzuty okazały się nieuzasadnione.

Postępowanie konkursowe na stanowisko dyrektora szkoły lub placówki, obejmuje zarówno postępowanie, którego celem jest powołanie komisji do przeprowadzenia konkursu jak również postępowanie prowadzone przez tę komisję mające na celu wyłonienie kandydata na dyrektora szkoły lub placówki oświatowej.

A zatem, kwestionowanie prawidłowości podjętej uchwały w sprawie powołania komisji mającej przeprowadzić konkurs może mieć miejsce zarówno na etapie podjęcia uchwały, jak również w dalszym toku postępowania konkursowego.

Wychodząc poza literalną wykładnię przepisu art. 36a ust. 6 ustawy o systemie oświaty przyjąć należy, że uchybienia przy powoływaniu komisji konkursowej mieszczą się w zakresie pojęciowym normy prawnej przepisu § 8 ust. 2 pkt 4) rozporządzenia. Sformułowanie inne nieprawidłowości, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 4) można więc odnieść także do uchybień, które miały miejsce podczas wyłaniania komisji konkursowej. Niewątpliwie ewentualne nieprawidłowości w wyborze komisji konkursowej mogą mieć wpływ na końcowy wynik konkursu. Co więcej, uznać należy, że pogląd, iż uchybienia przy wyłanianiu komisji konkursowej nie mogą stanowić podstawy unieważnienia konkursu byłby sprzeczny z zasadą praworządności (zob. wyrok NSA z 29 stycznia 2010 r., I OSK 1525/09, w poprzednim stanie prawnym, CBOSA). Nie budzi wątpliwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, że podejrzenie braku obiektywizmu członka Komisji Konkursowej słusznie w okolicznościach niniejszej sprawy zakwalifikowano do innych nieprawidłowości, które mogły mieć wpływ na wynik konkursu zgodnie z normą zawartą w § 8 ust.2 pkt.4 rozporządzenia. W istocie bowiem zgodzić należy się z sądem I instancji, że nie do zaakceptowania jest z punktu widzenia zasad praworządności przeprowadzenie konkursu przez komisję, mającą w swoim składzie członków, co do których w świetle dokumentów istnieją wątpliwości co do ich obiektywizmu i bezstronności. Nie może mieć w takiej sytuacji żadnego znaczenia, że przepisy ustawy o systemie oświaty ani powołanego rozporządzenia nie zawierają żadnych unormowań dotyczących kwestii wyłączeń, w tym odesłania do przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Norma zawarta w § 8 ust.2 pkt.4 rozporządzenia stanowi samodzielną podstawę do stwierdzenia uchybień skutkujących unieważnieniem konkursu z powodu opisanych wyżej przyczyn.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że pod pojęciem organu administracji publicznej należy rozumieć element struktury organizacyjnej podmiotu realizującego zadania z zakresu administracji publicznej, posiadający swój substrat osobowy, którego działania i zaniechania przypisywane są danemu podmiotowi jako dokonywane w jego imieniu i na jego rzecz. W przypadku organu monokratycznego piastun organu nie może być jednocześnie przedstawicielem tego organu w rozumieniu art. 36a ust. 6 ustawy o systemie oświaty, ponieważ jest osobą piastującą funkcję danego organu. Przedstawicielem takiego organu będzie więc osoba upoważniona przez piastuna organu do prowadzenia określonego rodzaju spraw w imieniu piastuna organu i na jego rzecz. Oznacza to, że piastun organu nie może powołać na członka komisji konkursowej mającej wyłonić kandydata na stanowisko dyrektora szkoły samego siebie. Takie rozumienie art. 36a ust. 6 ustawy o systemie oświaty znajduje potwierdzenie na gruncie reguł wykładni systemowej (por. wyrok NSA z 14.5.2013 r., I OSK 324/13, wyrok NSA z 14.5.2014 r., I OSK 490/14). Niedopuszczalność udziału w postępowaniu konkursowym osoby piastującej funkcję organu prowadzącego szkołę nie dotyczy członków organu kolegialnego, ponieważ piastunem tego organu nie jest każdy z jego członków z osobna lecz ogół jego członków działających kolegialnie przy zachowaniu wymogu quorum. W tym wypadku co do zasady jest zachowana rozłączność funkcji organu prowadzącego szkołę od funkcji członka komisji konkursowej w rozumieniu art. 36a ust.6 pkt.1. Zasadnie Sąd I instancji wskazuje, że przeprowadzenie konkursu na stanowisko dyrektora szkoły powinno stwarzać przekonanie u osób uczestniczących w tym konkursie ziszczenia się zasady pewności i bezpieczeństwa prawnego. W rozpoznawanej sprawie organem prowadzącym szkołę jest Zarząd Powiatu. Jest to organ kolegialny, a zatem podejmujący decyzje w drodze głosowanych uchwał. Niewątpliwie zatem, uchwała stanowi wyrażenie stanowiska całego składu członków organu. Nie można jednak wnosić z tego faktu, że w przypadku ewentualnego podejrzenia o brak ze strony konkretnie wskazanych członków bezstronności i obiektywizmu w stosunku do ocenianego kandydata, nie zaistniała przesłanka wyłączającą możliwość procedowania w takim składzie. Organ powinien, aby nie narazić się na zarzut braku przejrzystości działań, powołać innych przedstawicieli, zamiast osób, których udział mógł budzić obawy bezstronności i obiektywizmu. W okolicznościach sprawy rację należy przyznać sądowi I instancji, iż powołanie w skład komisji wicestarosty Anny R. oraz Naczelnika Wydziału Oświaty B. K. może w świetle przedłożonych przed rozprawą w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym dokumentów rodzić podejrzenie co do braku obiektywności i bezstronności dokonywanej oceny w trakcie postępowania konkursowego, wobec ujawnionego konfliktu ze skarżącą. Udział Wymienionych w Komisji Konkursowej pozostaje w sprzeczności z szeroko pojętymi zasadami dobrej administracji.

W odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 6 § 2 kpc w zw. z art. 106 § 3 ppsa w zw. z art. 106 § 5 ppsa poprzez dopuszczenie dowodów niezgłoszonych przez skarżącą w skardze wskazać należy, że przyjęcie i uwzględnienie zgłoszonych dowodów na każdym etapie postępowania sądowego (żaden przepis nie wskazuje na termin do zgłoszenia dowodów) należy do wyłącznej kompetencji Sądu administracyjnego i taka też zasada przyświeca względem oceny przedłożonych dowodów w przeprowadzonym postępowaniu dowodowym. Przepisy kodeksu postępowania cywilnego, mają bowiem zastosowanie jedynie "odpowiednio", inne są funkcje sądu administracyjnego i sądu powszechnego. Zarzut naruszenia art. 106 § 5 ppsa w zw. z art. 233 § 1 kpc może natomiast okazać się skuteczny tylko w przypadku wykazania, że zastosowane przez sąd pierwszej instancji kryteria oceny wiarygodności dowodów były oczywiście błędne (zob. komentarz do art. 106 ppsa w Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, red. R. Hauser, M. Wierzbowski, Wa-wa 2011 oraz wyrok NSA z 27.6.2005, OSK 1576/04, CBOSA). W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sądowi I instancji takiego zarzutu skutecznie postawić nie można. Nie doszło zatem do przekroczenia w rozpoznawanej sprawie zasady swobodnej oceny dowodów, wyrok WSA w Szczecinie odpowiada prawu. Do przyjęcia niedopuszczalności udziału członka składu w komisji wystarczającym jest podejrzenie co do braku bezstronności, które w świetle złożonych dokumentów bez wątpienia miało miejsce. Przyczym nie może mieć w tym względzie żadnego znaczenia samo podłoże konfliktu ani odpowiedzialność za jego spowodowanie.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 184 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w pkt.1 sentencji. O kosztach orzeczono na zasadzie art. 204 pkt.2 wymienionej ustawy.