Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Rysz Protokolant Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Zarządu Województwa [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 marca 2013 r. sygn. akt III SA/Łd 1089/12 w sprawie ze skargi Gminy [...] na decyzję Zarządu Województwa [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty przypadającej do zwrotu z tytułu realizacji projektu z budżetu Unii Europejskiej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Zarządu Województwa [...] na rzecz Gminy [...] 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Wyrokiem z dnia 21 marca 2013 r. (sygn. akt III SA/Łd 1089/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.; dalej zwanej "p.p.s.a."), uwzględnił skargę Gminy [...], uchylając zaskarżoną decyzję Zarządu Województwa [...] (działającego jako Instytucja Zarządzająca Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa [...]) z dnia [...] października 2012 r. (nr [...]), którą organ ten uchylił swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] sierpnia 2012 r. w całości i określił kwotę przypadającą do zwrotu w wysokości [...] zł wraz z odsetkami, jako środki przeznaczone na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, wykorzystane przez Gminę [...] z naruszeniem procedur określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.; dalej zwanej "ustawą o finansach publicznych z 2005 r."). Ponadto Sąd orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku, a także zasądził od organu administracji na rzecz skarżącej [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organu orzekającego w sprawie. Organ ten stwierdził, że Zarząd Województwa przyznał Gminie [...] dofinansowanie w kwocie nieprzekraczającej [...] zł na realizację projektu pn. "[...]", przy czym warunki dofinansowania określono w umowie z dnia [...] maja 2009 r. (zmienionej następnie kilkoma aneksami). W dniach [...] oraz [...] czerwca 2011 r. zostało przeprowadzone postępowanie kontrolne na zakończenie realizacji projektu. W toku tegoż postępowania stwierdzono, że beneficjent (Gmina [...]):

1) przy realizacji zamówienia "[...]" opisał przedmiot zamówienia poprzez podanie nazw własnych (oprawa Ensto, grzejniki stalowe Cosmo Nova, centrala telefoniczna Panasonic KX-TES824PD, kostka betonowa Polbruk) bez możliwości zastosowania równoważnego (dalej wskazywane jako "uchybienie nr 1"),

2) przy realizacji zamówienia "[...]" opisał przedmiot zamówienia poprzez podanie nazw własnych (AMD Turion II Dual – Core, ATI Mobility Radeon HD 4200, Office Ready 2007, Microsoft Windows 7 Proffesional) bez możliwości zastosowania rozwiązania równoważnego (dalej wskazywane jako "uchybienie nr 2"),

3) przy realizacji zamówienia o wartości nieprzekraczającej kwoty 14000 euro dotyczącego sporządzenia studium wykonalności projektu naruszył zasady konkurencyjności, jawności i równego traktowania wykonawców (dalej wskazywane jako "uchybienie nr 3"),

4) zakupił meble oraz komputery stacjonarne w ilości mniejszej niż określił to we wniosku o dofinansowanie (dalej wskazywane jako "uchybienie nr 4").

W związku z tym, beneficjent został wezwany do zwrotu łącznej kwoty [...] zł. wraz z odsetkami. W odpowiedzi Gmina zakwestionowała zasadność i wysokość nałożonych korekt finansowych. Z tego względu Zarząd Województwa wszczął postępowanie w sprawie zwrotu wspomnianej kwoty i decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. określił Gminie kwotę zwrotu w wysokości [...] zł wraz z odsetkami. Jednakże po rozpoznaniu wniosku strony o ponowne rozpatrzenie sprawy Zarząd Województwa decyzją z dnia [...] października 2012 r. uchylił swoje wcześniejsze rozstrzygnięcie i określił Gminie kwotę do zwrotu w wysokości [...] zł wraz z odsetkami. W podstawie prawnej decyzji wskazano m.in. art. 26 ust. 1 pkt 15a ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.) i art. 211 ust. 1 ustawy o finansach publicznych z 2005 r. Powodem określenia kwoty podlegającej zwrotowi w niższej wysokości było uwzględnienie wyjaśnień beneficjenta co do przeprowadzonego postępowania o wartości poniżej 14000 euro dotyczącego zakupu mebli, sprzętu elektronicznego i komputerowego oraz pomocy dydaktycznych (uchybienie nr 4). Odnosząc się do uchybień nr 1 - 2, Zarząd Województwa uznał, że użycie w przedmiocie zamówienia nazw własnych bez możliwości zastosowania elementów/rozwiązań równoważnych naruszało art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.). W tym zakresie organ nie uznał za zasadne wyjaśnień beneficjenta, że użycie znaku towarowego Microsoft Windows wynikało z faktu otrzymywania cyklicznie rozszerzanego oprogramowania z Ministerstwa Edukacji, które to oprogramowanie współpracuje jedynie z tym środowiskiem. Za niezasadne organ uznał również wyjaśnienia beneficjenta odnośnie do uchybienia nr 3. Uznał, że postępowanie dotyczące sporządzenia studium wykonalności projektu zostało przeprowadzone z naruszeniem zasad jawności, konkurencyjności i równego traktowania wykonawców, bowiem wykonawca został wyłoniony w wyniku telefonicznego rozeznania rynku, przy czym beneficjent nie określił przyczyn konieczności odstępstwa od - przewidzianego regulaminem udzielania zamówień publicznych, stanowiącym załącznik nr 1 do Zarządzenia [...] Burmistrza [...] - konkurencyjnego i pisemnego wyboru wykonawców. W ocenie organu, brak rozeznania rynku przeprowadzonego w formie pisemnej uniemożliwia ocenę, czy wydatkowanie środków nastąpiło w sposób efektywny i oszczędny.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji, skarga Gminy okazała się częściowo zasadna, co skutkowało uchyleniem zaskarżonej decyzji.

Odnosząc się do uchybienia nr 1, Sąd pierwszej instancji podzielił stanowisko Zarządu Województwa, że beneficjent naruszył art. 29 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, bowiem w dokumentacji projektowej stanowiącej załącznik do specyfikacji istotnych warunków zamówienia opisał przedmiot zamówienia używając znaków towarowych (Ensto, Cosmo Nova, Panasonic KX - TES824PD, Polbruk) i nie wykazując jednocześnie, że posłużenie się przy opisie znakiem towarowym było uzasadnione specyfiką zamówienia oraz że nie można było opisać zamówienia za pomocą dostatecznie dokładnych określeń. Wskutek naruszenia wymienionego przepisu doszło do naruszenia zasady uczciwej konkurencji oraz zasady równego dostępu do zamówienia (art. 7 ust. 1 i art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych).

W ocenie Sądu pierwszej instancji, prawidłowe było również stanowisko Zarządu Województwa odnośnie do uchybienia nr 3, bowiem w postępowaniu dotyczącym sporządzenia studium wykonalności doszło do naruszenia zasad konkurencyjności, jawności i równego traktowania wykonawców, określonych w § 12 pkt 13 umowy o dofinansowanie z dnia [...] maja 2009 r. Sąd stwierdził, że w świetle regulaminu stanowiącego załącznik do zarządzenia nr [...] Burmistrza [...] z dnia [...] lutego 2008 r. w sprawie wprowadzenia "Regulaminu udzielania zamówień publicznych, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 14000 euro" procedura udzielenia zamówienia polega na skierowaniu do wykonawców zapytań ofertowych (wzór zapytania stanowi załącznik nr 4 do regulaminu) przy czym zapytania należy kierować do co najmniej dwóch wykonawców, zaś zamówienia udziela się temu wykonawcy, który złoży najkorzystniejszą ofertę. Natomiast w niniejszej sprawie skarżąca nie skierowała żadnego zapytania ofertowego. Zdaniem Sądu, wyjaśnienie skarżącej Gminy, że w wyniku rozeznania telefonicznego rynku nie zanotowano zainteresowania form konsultingowych wykonaniem przedmiotu zamówienia (poza firmą [...]) jest bardzo lakoniczne i ogólnikowe, bowiem nie wiadomo do jakich firm się zwracano i jaka była treść odpowiedzi. Sąd przyjął, że skarżąca naruszyła także art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych z 2005 r., zgodnie z którym wydatki publiczne powinny być dokonane w sposób celowy i oszczędny z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów.

Odnosząc się do uchybienia nr 2, Sąd pierwszej instancji za trafne uznał stanowisko Zarządu Województwa, że beneficjent w załączniku nr 2 do specyfikacji istotnych warunków zamówienia w sposób sprzeczny z art. 29 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych wymienił nazwy własne dotyczące procesowa AMD Turion II Dual - Core oraz karty graficznej Mobility Radeon HD 4200, czym naruszono zasadę uczciwej konkurencji.(art. 7 ust. 1 i art. 29 ust. 2 wspomnianej ustawy). W przypadku omawianego uchybienia nr 2, Sąd pierwszej instancji uwzględnił natomiast zarzuty skarżącej Gminy dotyczące użycia w opisie zamówienia systemu operacyjnego nazwy Microsoft Windows 7 Proffesional, a także braku podstaw do żądania zwrotu środków pieniężnych w zakresie aplikacji Office Ready 2007.

Odnośnie do użycia nazwy Microsoft Windows 7 Proffesional, Sąd stwierdził, że na rynku praktycznie są dostępne trzy rodzaje oprogramowania, to jest Microsoft, Apple i Linux, przy czym te typy oprogramowania nie współpracują ze sobą i są tzw. systemami zamkniętymi na konkurencję. Będące przedmiotem zamówienia, oprogramowanie podstawowe Microsoft Windows 7 Proffesional jest dostosowane do oprogramowania rozszerzonego (m.in. programów edukacyjnych), które Gimnazjum w [...] otrzymywało i nadal otrzymuje z Ministerstwa Edukacji Narodowej. Zdaniem Sądu, w takiej sytuacji tylko systemy operacyjne Microsoft mogą zapewnić bezkonfliktową współpracę wszystkich urządzeń (serwerów, stacji roboczych, komputerów). Gdyby natomiast w opisie przedmiotu zamówienia dopisać słowa "lub równoważne", to oznaczałoby to dopuszczanie równoważnego oprogramowania operacyjnego, co z kolei wiązałoby się z koniecznością wymiany całego oprogramowania dotychczas posiadanego przez Gimnazjum, pociągającą za sobą znaczne koszty. Z uwagi na to Sąd uznał, że w tym zakresie nie doszło do naruszenia art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, a także stwierdził, że decyzja Gminy o wyborze systemu operacyjnego Microsoft Windows 7 Proffesional była racjonalna i podyktowana potrzebami zamawiającego.

Sąd pierwszej instancji uznał także, iż nie było podstaw do żądania od skarżącej zwrotu środków pieniężnych w zakresie zakupu aplikacji Office Ready 2007, bowiem jest to bezpłatna 30-dniowa wersja programu Microsoft Office 2007 jaką posiada komputer i nie determinuje ona zakupu pakietu biurowego tej firmy w przyszłości, gdyż systemy Windows pozwalają na zainstalowanie również innych niż Microsoft Office popularnych pakietów biurowych. Zatem skoro jest to aplikacja bezpłatna, to nie wiąże się ona z wydatkowaniem jakichkolwiek środków unijnych.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji, niezgodne z prawem było również stanowisko Zarządu Województwa w zakresie uzasadnienia podstaw nałożenia korekty finansowej - w części odnoszącej się do naruszenia zasady uczciwej konkurencji i równego dostępu do zamówienia "[...]". Powołując się na treść art. 98 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z dnia 31 lipca 2006 r., s. 25 ze zm.; dalej powoływanego jako "rozporządzenie nr 1083/2006"), Sąd stwierdził, że państwo członkowskie dokonuje korekt finansowych wymaganych w związku z pojedynczymi lub systemowymi nieprawidłowościami stwierdzonymi w operacjach lub programach operacyjnych, przy czym nieprawidłowość z art. 2 pkt 7 wspomnianego rozporządzenia wynika, że dla zaistnienia "nieprawidłowości" muszą wystąpić łącznie dwie przesłanki, tj. 1) musi mieć miejsce naruszenie przepisów prawa wspólnotowego, 2) naruszenie to powoduje lub mogłoby spowodować szkodę w budżecie ogólnym UE.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji, w zaskarżonej decyzji Zarząd Województwa - zarzucając skarżącej Gminie naruszenie obowiązujących przepisów - niejako automatycznie przypisał temu naruszeniu określoną kwotę korekty finansowej z wytycznych, natomiast nie wyjaśnił, czy naruszenia te faktycznie mogły spowodować powstanie szkody w środkach unijnych. Z tego względu nie było możliwe skontrolowanie decyzji w tym zakresie. Sąd wskazał, że organ odniósł się do tej kwestii dopiero w odpowiedzi na skargę, lecz i te rozważania budzą wątpliwości w przypadku naruszenia przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, opisanych w uchybieniu nr 1. Naruszenia te dotyczą postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu ograniczonego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 i art. 47 - 53 ustawy Prawo zamówień publicznych. Wnioski o dopuszczanie do udziału w postępowaniu zgłosiło tylko trzech wykonawców i tylko tym wykonawcom (w drugim etapie postępowania) doręczono specyfikację istotnych warunków zamówienia wraz z dokumentacją projektową, w której użyto nazw własnych produktów, a następnie spośród tych wykonawców wybrano najkorzystniejszą ofertę. Zdaniem Sądu, w takiej sytuacji nie było możliwości, aby do drugiego etapu mogli przystąpić jacyś nowi wykonawcy, którzy zaproponowaliby niższe ceny, na co wskazywał organ w odpowiedzi na skargę.

Natomiast za uzasadnione uznał Sąd pierwszej instancji rozważania Zarządu Województwa co do możliwości powstania szkody w przypadku podania nazw własnych procesora AMD Turion II Dual-Core oraz karty graficznej Mobility Radon HD 4200. Opisanie przedmiotu zamówienia w sposób niezgodny z zasadami określonymi w art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych mogło bowiem wyrządzić szkodę poprzez uniemożliwienie udziału w postępowaniu wykonawcom, którzy oferują równoważny produkt o porównywalnych parametrach, ale o niższej cenie.

Sąd pierwszej instancji nakazał, by przy ponownym rozpoznaniu sprawy Zarząd Województwa wyjaśnił, na czym miałaby polegać hipotetyczna możliwość powstania szkody w przypadku naruszenia zasady uczciwej konkurencji i równego dostępu do zamówienia "[...]" oraz odniósł się do zarzutów podniesionych w skardze, a następnie wydał rozstrzygnięcie w sprawie.

Skargę kasacyjną od wyroku Sądu pierwszej instancji złożył Zarząd Województwa [...]. Zaskarżył to orzeczenie w całości. Wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy o ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji, a także o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Strona wnosząca skargę kasacyjną zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi:

I. naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności:

- art. 2 pkt 7 rozporządzenia nr 1083/2006 w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji bezpodstawne przyjęcie, że Zarząd Województwa błędnie przyjął, iż użycie w opisie przedmiotu zamówienia nazwy Microsoft Windows 7 Proffesional oraz Office Ready 2007 stanowi nieprawidłowość, albowiem w ocenie Sądu nie doszło w tym zakresie do naruszenia art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych,

- art. 98 rozporządzenia nr 1083/2006 w zw. z art. 25 pkt 1 w zw. z art. 5 pkt 2 w zw. z art. 26 pkt 1 ppkt 15 i 15a ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. przez niewłaściwe zastosowanie i pominięcie Taryfikatora oraz opisanej w nim w ramach uzasadnienia decyzji wskaźnikowej metody szacowania szkody i w konsekwencji błędne przyjęcie, że Zarząd Województwa pominął kwestię, czy naruszenie prawa przez stronę skarżącą mogły spowodować szkodę w budżecie UE (...), że zarzucając stronie skarżącej naruszenie obowiązujących przepisów niejako Instytucja Zarządzająca automatycznie przypisała naruszenie pzp określoną kwot korekty finansowej z wytycznych, iż nie wyjaśniono, czy naruszenia te faktycznie mogły spowodować powstanie szkody w środkach unijnych oraz nie wyjaśniono na czym mogła polegać możliwość powstania szkody, gdy postępowanie o udzielenie zamówienia było prowadzone w trybie przetargu ograniczonego,

- art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. przez niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że Instytucja Zarządzająca błędnie oceniła, że użycie nazw własnych przy opisie przedmiotu zamówienia dotyczącego systemu operacyjnego Microsoft Windows 7 Proffesional i aplikacji Ofice Ready 2007 stanowiło naruszenie art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych, podczas gdy zdaniem Sądu jedynie wskazany system umożliwiał bezkonfliktową współpracę z posiadanym przez Gimnazjum sprzętem i zapewniał pełne wykorzystanie posiadanego już oprogramowania,

- art. 211 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 208 ustawy o finansach publicznych z 2005 r. w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) p.p.s.a. przez niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji uznanie, że w związku z brakiem naruszenia art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych w zakresie dotyczącym systemu operacyjnego Microsoft Windows 7 Proffesional i aplikacji Ofice Ready 2007 brak jest obowiązku zwrotu środków wykorzystanych z naruszeniem obowiązujących procedur w wysokości naliczonej korekty finansowej;

II. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a w szczególności art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w związku z art. 7 i art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; zwanej dalej: "k.p.a.") przez błędne przyjęcie, że miało miejsce naruszenie przepisów postępowania, które to naruszenie stanowi istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż wymienione przez Sąd uchybienia nie miały miejsca.

W uzasadnieniu autor skargi kasacyjnej stwierdził w szczególności, że skoro zamawiający (beneficjent) określił specyfikę zamawianych komputerów przy użyciu nazwy "Microsoft Windows 7 Proffesional" bez użycia sformułowania "lub równoważne", to naruszył art. 29 ust. 2 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych. Racjonalność i potrzeby zamawiającego nie mogą doprowadzić do usankcjonowania naruszenia prawa. Oczywistym jest, że na rynku informatycznym dostępne są edytory tekstu typu open source o charakterze nieodpłatnym (choćby Open Office), a zatem nie było jakichkolwiek podstaw ze strony zamawiającego, by opisywać przedmiot zamówienia poprzez odesłanie do konkretnego edytora tekstu (Office Ready 2007). To, że zamawiający nie ponosił dodatkowych opłat z tego tytułu nie ma znaczenia, bowiem Instytucja Zarządzająca naliczała kwoty przypadające do zwrotu nie w oparciu o wydatki ponoszone na konkretne elementy przedmiotu zamówienia, lecz w oparciu o faktury wystawiane za wykonanie zamówienia przez wybranego wykonawcę.

Autor skargi kasacyjnej wskazał również, ze ustalenie wysokości korekty finansowej następuje poprzez zastosowanie metody dyferencyjnej lub metody wskaźnikowej. W związku z brakiem możliwości obliczenia konkretnego rozmiaru szkody wywołanej naruszeniem przez Gminę art. 25 ustawy Prawo zamówień publicznych i rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów, Instytucja Zarządzająca zastosowała metodę wskaźnikową, co znalazło szczególne uzasadnienie i wyliczenie w zaskarżonej decyzji. Zatem bezpodstawne są twierdzenia Sądu pierwszej instancji, że organ odniósł się do tej kwestii dopiero w odpowiedzi na skargę.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną Gmina [...] (reprezentowana przez radcę prawnego) wniosła o oddalenie skargi oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniesiona skarga kasacyjna, wobec braku usprawiedliwionych podstaw, podlegała oddaleniu.

W pierwszym rzędzie należy przypomnieć, że skarga kasacyjna jest dość rygorystycznym środkiem zaskarżenia w każdym postępowaniu sądowym, a co ma szczególne znaczenie w postępowaniu sądowoadministracyjnym, które też jest postępowaniem specyficznym. W odróżnieniu od innych postępowań sądowych, postępowanie sądowoadministracyjne nie zajmuje się samą sprawą jako taką, ale zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.

Z kolei, przepis art. 3 § 2 pkt 1 p.p.s.a. stanowi, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne. W wyniku takiej kontroli Wojewódzki Sąd Administracyjny może – w razie stwierdzenia, że naruszono przepisy prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy lub doszło do takiego naruszenia przepisów prawa procesowego, które mogłoby w istotny sposób wpłynąć na wynik sprawy, ewentualnie w razie wystąpienia okoliczności mogących być podstawą wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a), b) i c) p.p.s.a.) – uchylić decyzję dotkniętą tego rodzaju naruszeniami prawa.

Tak więc, zadaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jest kontrola organów administracji publicznej pod względem zgodności ich działania z prawem, natomiast zadaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego jest kontrola wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny orzeczenia i zbadanie, czy Sąd ten wykonał kontrolę w sposób właściwy.

Rozdział tych kompetencji wynika z dość szeroko określonego zakresu kognicji Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (art. 134 § 1 w zw. z art. 135 p.p.s.a.) oraz dość zawężonego zakresu kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego (art.. 174 w zw. z art. 183 p.p.s.a.). Tak więc, Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje wydawane przez Wojewódzkie Sądy Administracyjne orzeczenia pod względem uchybień prawu materialnemu lub przepisom postępowania, ale jedynie w takim zakresie, w jakim wyznacza go wniesiona skarga kasacyjna, chyba że zachodzi nieważność postępowania sądowoadministracyjnego. Ponadto skarga kasacyjna powinna zawierać uzasadnienie przytoczonych podstaw kasacyjnych, co oznacza, że skarżący, stawiając określone zarzuty, powinien nie tylko wskazać, jakim przepisom uchybił jego zdaniem Wojewódzki Sąd Administracyjny, lecz wykazać i opisać, na czym uchybienie polega, a w przypadku drugiej podstawy kasacyjnej, że mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Tym wymogom nie odpowiada wniesiona w sprawie niniejszej skarga kasacyjna. Oparte na pierwszej podstawie kasacyjnej zarzuty zostały skonstruowane w ten sposób, że strona skarżąca podnosi niewłaściwe zastosowanie danego przepisu prawa oraz opisuje stanowisko Sądu, jednakże nie wyjaśnia, dlaczego stanowisko to jest niewłaściwe. Natomiast w uzasadnieniu skargi kasacyjnej strona wnosząca skargę kasacyjną przedstawia swoją koncepcję wykładni i zastosowania tych przepisów, podczas gdy jej zadaniem było przedstawienie wywodu obalającego lub przynajmniej poddającego w wątpliwość stanowisko Sądu. Tego elementu trudno doszukać się w przedmiotowej skardze kasacyjnej.

W szczególności dotyczy to kluczowej w niniejszej sprawie kwestii, a mianowicie tego, że w SIWZ wskazano Microsoft Windows 7 Proffesional jako system operacyjny zamówienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w zaskarżonym wyroku wyraził bowiem – i stosownie uzasadnił – pogląd, że wskazanie tego systemu było racjonalne i uzasadnione potrzebami zamawiającego, gdyż pozwala na bezkonfliktową współpracę ze sprzętem już przez niego posiadanym i pełne wykorzystanie posiadanego już oprogramowania.

Na poparcie swego stanowiska Sąd przywołał m.in. pogląd Krajowej Izby Odwoławczej, że ustawa Prawo zamówień publicznych nie powinna być stosowana i interpretowana w oderwaniu od jednego z jej celów, jakim jest zapewnienie dokonywania racjonalnych i celowych zakupów, a także, że nie może ona narzucać zamawiającym dokonywania zakupów, które nie odpowiadają ich potrzebom i utrudniają prowadzenie statutowej działalności. Sąd powołał się również na pogląd Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych z postanowienia z dnia [...] sierpnia 2012 r.

Strona skarżąca nie odniosła się do tego stanowiska Sądu, lecz jedynie nawiązała do ogólnych zasad oraz wskazała, że istnieją na rynku np. emulatory systemu Windows działające w systemie Linux, które – zdaniem strony skarżącej kasacyjnie – umożliwiają sprawną współpracę pomiędzy jednostkami posługującymi się różnymi systemami operacyjnymi. Pomijając już fakt, że problematyka ta, to nie jest przestrzeń związana z badaniem skargi kasacyjnej i rozstrzygania w tym przedmiocie, to nie można nie zwrócić uwagi na to, że w żaden sposób nie zostało wykazane, aby ustawa Prawo zamówień publicznych nakazywała (lub miała promować) zastępowanie oryginałów mniej lub bardziej udanymi ich imitacjami, jako produktami "równoważnymi" oryginałowi.

Z kolei zarzut naruszenia przepisów postępowania został w uzasadnieniu skargi kasacyjnej uzasadniony następująco: "Mając na względzie powyższą argumentację (dotyczącą wykładni i zastosowania prawa materialnego – przyp. wł.) nie można przypisać także działaniom skarżącego organu naruszeń z art. 7 i art. 77 § 1, 80 i 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego".

Jednakże strona wnosząca skargę kasacyjną ani w petitum skargi kasacyjnej, ani w jej uzasadnieniu w ogóle nie wskazuje, w jaki sposób Wojewódzki Sąd Administracyjny dopuścił się naruszenia przepisów postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a.) rzekomo naruszając przepisy k.p.a., choć w postępowaniu sądowoadministracyjnym Sąd przepisów k.p.a. wprost nie stosuje. Całe uzasadnienie tego zarzutu w istocie sprowadza się do polemiki z oceną Sadu i niepopartego niczym stwierdzenia, że "wymienione przez Sąd uchybienia nie miały miejsca".

W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że wniesiona skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw i dlatego też, stosownie do art. 184 p.p.s.a., orzekł o jej oddaleniu.

O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 204 pkt 2 p.p.s.a.