Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2017 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi G. D. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 28 października 2016 r. nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę.

Będąca przedmiotem niniejszej sprawy skarga G. D. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 28 października 2016 r. nr [..] wniesiona została w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Pismem z dnia 18 czerwca 2015 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego zawiadomił J. i G. D., że w dniu 6 lipca 2017 r. zostaną przeprowadzone oględziny w sprawie zabudowy działki nr [..] położonej w O., gmina W. Z uwagi na chorobę skarżącego wyznaczony kolejny termin oględzin na dzień 23 września 2015 r.

Podczas oględzin w dniu 23 września 2015 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego ustalił, że na terenie działki nr [..] skarżący postawił w 2012 roku, bez wymaganego pozwolenia na budowę, obiekt budowlany – domek holenderski nietrwale związany z gruntem o konstrukcji stalowej i wymiarach 8,90 m x 3,00 m, pełniący funkcję rekreacji indywidualnej.

W związku z powyższym, w dniu 24 września 2015 r., organ zawiadomił strony o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie zabudowy działki nr [..] położonej w O., gmina W. a następnie, postanowieniem z dnia 10 listopada 2015 r., wydanym na podstawie art. 48 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm.), wstrzymał roboty budowlane przy budowie obiektu budowlanego – domku holenderskiego nietrwale związanego z gruntem o konstrukcji stalowej o wymiarach 8,90 m x 3,00 m pełniącego funkcję rekreacji indywidualnej, posadowionego bez wymaganego pozwolenia na budowę na terenie działki nr [..] oraz nałożył na skarżącego obowiązek przedstawienia, w terminie do dnia 30 kwietnia 2016 r., a) zaświadczenia Burmistrza Gminy o zgodności przedmiotowego obiektu budowlanego z przepisami o planowaniu przestrzennym, w szczególności z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; b) egzemplarzy projektu budowlanego przedmiotowego obiektu budowlanego wraz z niezbędnymi opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi, wykonanego przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie wpisaną na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego (zaświadczenie); c) oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Pismem z dnia 5 lipca 2016 r. organ zawiadomił strony, że upłynął termin przedstawienia dokumentów określonych w postanowieniu z dnia 10 listopada 2015 r. i poinformował o możliwości zapoznania się z aktami sprawy zgodnie z art. 10 § 1 k.p.a.

Następnie, decyzją z dnia 5 września 2016 r. nr [..], wydaną na podstawie art. 48 ust. 1 w zw. z art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r, poz. 290 ze zm.), Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nakazał skarżącemu rozbiórkę obiektu budowlanego - domku holenderskiego nietrwale związanego z gruntem o konstrukcji stalowej i wymiarach 8,90 m x 3,00 m pełniącego funkcję rekreacji indywidualnej, posadowionego bez wymaganego pozwolenia na budowę na terenie działki nr [..] położonej w obręb ewidencyjny O. gmina W., wskazując, że do dnia wydania niniejszej decyzji skarżący nie wykonał obowiązków nałożonych na niego postanowieniem z dnia 10 listopada 2015 r.

Od decyzji tej skarżący wniósł odwołanie, domagając się jej uchylenia i podnosząc, że decyzja ta oparta została na błędnym ustaleniu, że domek holenderski nietrwale związany z gruntem posadowiony został w 2012 r. a ponadto wydana została ona z naruszeniem:

- art. 48 ust. 1 i 4 ustawy Prawo budowlane - poprzez ich zastosowanie, w sytuacji gdy równolegle toczy się postępowanie w sprawie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy miasta W., którego ustalenia tj. ewentualna możliwość zmiany przeznaczenia przedmiotowej działki na rekreacyjną z prawem zabudowy będzie skutkowała brakiem podstaw do orzeczenia rozbiórki obiektu budowlanego - domku holenderskiego nietrwale związanego z gruntem o konstrukcji stalowej o wymiarach 8,90 m x 3,00 m pełniącego funkcję rekreacji indywidualnej;

- art. 7 k.p.a. i art. 77 k.p.a. - poprzez niewyjaśnienie w sposób dokładny stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, co wynika bezpośrednio z niezebrania w sposób wyczerpujący koniecznego w niniejszej sprawie materiału dowodowego;

- art. 89 § 2 k.p.a. w zw. z art. 75 § 1 k.p.a. - poprzez nieprzeprowadzenie w przedmiotowej sprawie rozprawy, potrzebnej dla wyjaśnienia niniejszej sprawy, w ramach której doszłoby do przesłuchania świadków - pozostałych współwłaścicieli na okoliczność, kto jest inwestorem przedmiotowego obiektu budowlanego;

- art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. - poprzez niezawieszenie postępowania w niniejszej sprawie do czasu przyjęcia ostatecznego kształtu nowego Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta gminy W., którego ustalenia mają istotny wpływ na kształt rozstrzygnięcia zapadłego w niniejszej sprawie;

- art. 29 ust. pkt. 1 ppkt 2a ustawy Prawo budowlane w zw. z art. 6 i art. 8 k.p.a. - poprzez ich niezastosowanie w przedmiotowej sprawie, w sytuacji gdy organ w zaskarżonej decyzji wskazał, że obiekt posadowiony przez skarżącego na działce nr [..] położonej w O. jest budynkiem rekreacji indywidualnej, którego powierzchnia nie przekracza 35 m2 a wynosi 26,7 m2, co oznacza, iż posadowienie przedmiotowego obiektu nie wymaga pozwolenia na budowę, a co za tym idzie przedmiotowe postępowanie wszczęte przez Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego jest bezprzedmiotowe;

- art. 28 k.p.a. - poprzez niezawiadomienie żony G. D. o toczącym się postępowaniu przed Powiatowym Inspektoratem Nadzoru Budowlanego, w sytuacji gdy decyzja w przedmiotowym postępowaniu będzie miała wpływ na jej prawa i obowiązki, które wynikają z faktu iż jest współwłaścicielem nieruchomości położonej w O., nr działki [..], co oznacza iż przedmiotowe postępowanie dotyczy jej interesów prawnych.

Zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego z dnia 28 października 2016 r. utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, nie znajdując podstaw do jej zmiany lub uchylenia.

W uzasadnieniu wydanej decyzji, odwołując się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane w brzmieniu obowiązującym przed 28 czerwca 2015 r., organ wskazał, że na budowę obiektu budowlanego – domku holenderskiego pełniącego funkcję rekreacji indywidulanej wymagane było uzyskanie pozwolenia na budowę. Posadowiony przez skarżącego obiekt budowlany nie jest bowiem ani parterowym budynkiem gospodarczym, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego ani tymczasowym obiektem budowlanym, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 12 Prawa budowlanego. Przedmiotowy domek holenderski jest nietrwale związany z gruntem i został posadowiony na okres dłuższy niż 120 dni. W stosunku zaś do obiektów lub ich części wybudowanych bez pozwolenia na budowę organ nadzoru budowlanego obowiązany jest do prowadzenia procedury legalizacyjnej, przy czym legalizacja samowoli budowlanej jest uprawnieniem inwestora. W niniejszej sprawie organ I instancji, postanowieniem z dnia 10 listopada 2015 r., wstrzymał prowadzenie robót budowlanych przy przedmiotowym obiekcie i nałożył na skarżącego obowiązek przedstawienia w terminie do dnia 30 kwietnia 2016 r. określonych dokumentów. Skarżący nie wywiązał się z nałożonych obowiązków, przez co uniemożliwił legalizację obiektu objętego niniejszym postępowaniem. Zgodnie bowiem z art. 48 ust. 4 ustawy Prawo budowlane w przypadku niespełnienia w wymaganym terminie obowiązków, o których mowa w ust. 3, stosuje się przepis ust. 1, tj. nakazuje rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę.

Dodatkowo, odnosząc się do zarzutów odwołania organ wyjaśnił, że tymczasowy obiekt budowlany postawiony zgodnie z warunkami określonymi w art. 29 ust. 1 pkt 12 Prawa budowlanego, nierozebrany lub nieprzeniesiony w inne miejsce przed upływem 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu, przestaje być obiektem budowlanym, którego budowa nie wymagała pozwolenia na budowę. Taki obiekt budowlany należy uznać za postawiony bez wymaganego pozwolenia na budowę. Ponadto, przedmiotowy obiekt nie jest budynkiem, gdyż nie jest trwale połączony z gruntem. Zgodnie z definicją zawartą w ustawie Prawo budowlane przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast, ustalenia dokonane w dniu 23 września 2015 r. z których wynika, że przedmiotowa przyczepa jest nietrwale związana z gruntem i została posadowiona w 2012 r. potwierdził skarżący podpisując protokół z przeprowadzonej wizji. Z kolei, okoliczność, że równolegle z przedmiotową sprawą toczy się postępowanie w sprawie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Władysławowo nie ma wpływu na podjęte rozstrzygnięcie. W postępowaniu legalizacyjnym podstawę oceny zgodności wykonanych robót z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi bowiem aktualnie obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, tj. z daty przeprowadzenia postępowania naprawczego. Z akt sprawy organu I instancji wynika ponadto, że J. D. – żona skarżącego była informowana o podejmowanych czynnościach w sprawie.

We wniesionej do Sądu skardze skarżący domagał się uchylenia zaskarżonej decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, jak i poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zarzucając przy tym, że decyzje te wydane zostały z naruszeniem:

- art. 48 ust. 3 pkt 1 i pkt 2 w zw. z art. 17 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi – poprzez błędne ich zastosowanie i pominięcie J. D. przy nakładaniu obowiązków przewidzianych w przepisach budowalnych;

- art. 7, art. 77 i art. 80 k.p.a. - poprzez niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy, czyli nieustalenie i nieodwołanie się do kwalifikacji terenu, gdzie położona jest działka nr [..] w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego;

- art. 7 k.p.a. i art. 77 k.p.a. - poprzez zaniechanie przeprowadzenia postępowania dowodowego, w szczególności poprzez brak sklasyfikowania przedmiotowej przyczepy jako tymczasowego obiektu budowalnego, kiedy jest to w rzeczywistości pojazd dopuszczony do ruchu wedle przepisów o ruchu drogowym;

- art. 107 § 1 i 3 k.p.a. - z uwagi na fakt, że organ administracji nie wskazał faktów które uznał za udowodnione, wszystkich dowodów, na których oparł rozstrzygniecie, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej.

W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wniósł o jej oddalenie, w całości podtrzymując stanowisko i argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając niniejszą skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

Zaskarżona decyzja Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 28 października 2016 r., jak i poprzedzająca ją decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 5 września 2016 r. – są zgodne z prawem.

Decyzje te wydane zostały prawidłowo w oparciu i po przeprowadzeniu przez orzekające w sprawie organy postępowania na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 28 czerwca 2015 r. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 443) do spraw wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy decyzją ostateczną stosuje się przepisy dotychczasowe. Pierwsza czynność organu w sprawie miała miejsce w dniu 18 czerwca 2015 r. Niezależnie od tego wskazać należy, że ocen czy miała miejsce samowola budowlana dokonywana jest zawsze według przepisów prawa budowlanego obowiązujących w dacie dokonania tejże samowoli.

Stwierdzony przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, w toku wyczerpująco przeprowadzonego postępowania dowodowego, stan faktyczny tj. posadowienie przez skarżącego w 2012 roku na terenie działki nr [..] w O. obiektu budowlanego - domku holenderskiego, nietrwale związanego z gruntem o konstrukcji stalowej i wymiarach 8,90 m x 3,00 m, pełniącego funkcję rekreacji indywidualnej, uprawniał orzekające w sprawie organy do zastosowania procedury legalizacyjnej określonej w art. 48 ustawy Prawo budowlane. Przepis art. 48 dotyczy bowiem rozbiórki lub legalizacji obiektu budowlanego lub jego części będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę, o czym świadczy treść ust. 1 tego art. Przepis art. 48 ma także zastosowanie do tymczasowych obiektów budowlanych, które są również obiektami budowlanymi w rozumieniu przepisów komentowanej ustawy i wymagają pozwolenia na budowę, z wyjątkiem obiektów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 12, które wymagają zgłoszenia (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lutego 2011 r., sygn. akt II OSK 247/10, Lex nr 1071219).

Posadowienie domku holenderskiego nietrwale związanego z gruntem pełniącego funkcję rekreacji indywidualnej na terenie działki nr [..] w O. wymagało uzyskania pozwolenia na budowę.

Art. 28 ust. 1 Prawa budowlanego stanowi, że roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29 - 31.

Przyczepa kempingowa, jak wskazywał organ odwoławczy, jest tymczasowym obiektem budowlanym (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 września 2016 r., sygn. akt II SA/Gd 49/16, dostępny na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl). Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 5 ustawy Prawo budowlane przez tymczasowy obiekt budowlany należy rozumieć obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przykrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe. Sąd w pełni akceptuje przy tym stanowisko sądów administracyjnych, zgodnie z którym o możliwości zakwalifikowania danego obiektu, jako tymczasowego obiektu budowlanego decyduje przede wszystkim cel, w jakim ów obiekt został umieszczony na danej działce oraz okres funkcjonowania na niej (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2009 r., sygn. akt II OSK 348/08, LEX 529823). Zauważyć także należy, że oceny kwestii posadowienia na nieruchomość przyczepy kempingowej, należy dokonywać z uwzględnieniem zapisów ustawy z dnia 23 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (D. U. z 2016 r. poz. 778). Z punktu widzenia celu tej ustawy, jakim jest ochrona ładu przestrzennego, okoliczność czy na nieruchomości funkcja mieszkalno-rekreacyjne jest realizowana poprzez wybudowanie obiektu trwale związanego z gruntem, a więc budynku, czy też obiektu nietrwale związanego z gruntem w postaci barakowozu lub przyczepy, jest drugorzędna. Realizacja wszystkich tych obiektów i ich użytkowanie na nieruchomości prowadzić bowiem może do naruszenia ładu przestrzennego.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego przez roboty budowlane rozumie się budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Pod pojęciem budowy natomiast w myśl art. 3 pkt 6 ustawy należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Podkreślenia wymaga, że wykonywanie obiektu w określonym miejscu w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy może polegać na usytuowaniu obiektu, którego konstrukcja została wykonana poza miejscem budowy, co może dotyczyć np. takich obiektów budowlanych, jak zbiorniki, urządzenia techniczne, kontenery, reklamy. Określona rzecz ruchoma może stać się obiektem budowlanym po jej usytuowaniu w określonym miejscu, ze względu na jej przeznaczenie i sposób użytkowania. Na gruncie art. 3 pkt 5 ustawy oraz definicji "budowy" zawartej w art. 3 pkt 6 ustawy, w odniesieniu do takich obiektów jak barakowozy, przyczepy i inne podobne obiekty na kołach, przez ich "wybudowanie" rozumie się w orzecznictwie już samo dostarczenie takiego obiektu oraz jego postawienie na gruncie, z ewentualnym wykonaniem pewnych przystosowawczych robót budowlanych (zob. wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 lutego 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 2271/12, dostępny na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Podkreślany przez skarżącego fakt rejestracji przyczepy, nie wyłącza możliwości uznania jej za obiekt budowlany (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. akt II SA/Kr 121/15, dostępny na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl). Zrejestrowanie przyczepy stanowi jedynie jej dodatkową cechę, istniejącą z woli jej właściciela, która umożliwia legalne poruszanie się po drogach publicznych, nie wyłącza natomiast możliwości uznania przyczepy za tymczasowy obiekt budowlany, jeżeli została ona posadowiona na nieruchomości w celu zamieszkiwania całorocznego lub okresowego (rekreacyjnego) przez dłuższy okres czasu. Podkreślić należy, że przyczepa kempingowa jest pojazdem drogowym bez silnika, ciągniętym przez inny pojazd, z przeznaczeniem do mieszkiwania w czasie przemieszczania się pojazdem. Umieszczenie przyczepy na długi okres na nieruchomości i wykorzystywanie jej do celów mieszkalno-rekreacyjnych, powoduje, że przyczepa nie jest połączona z przemieszczającym się pojazdem silnikowym, nie pełni już zatem funkcji pojazdu, lecz wyłącznie funkcję mieszkalną (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 września 2016 r., sygn.. akt II SA/Gd 49/16, dostępny na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Zgodnie zaś z art. 29 ust. 1 pkt 12 pozwolenia na budowę nie wymaga jedynie budowa tymczasowych obiektów budowlanych, niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 30 ust. 1, ale nie później niż przed upływem 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu.

Nie budzi wątpliwości Sądu fakt, że skarżący posadowił przedmiotową przyczepę na okres dłuższy niż 120 dni. Jak bowiem ustalono podczas kontroli przeprowadzonej w dniu 23 września 2015 r. w obecności skarżącego przyczepa ta istnieje na działce nr [..] od 2012 roku.

Ponadto, wbrew twierdzeniom skarżącego, przedmiotowy obiekt, nie może być uznany za budynek, z uwagi na brak trwałego połączenia z gruntem, jak prawidłowo wskazał organ w zaskarżonej decyzji. Budynek bowiem, stosownie do treści art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Przedmiotowy obiekt z całą pewnością takim wymogom nie odpowiada. Dokonana przez orzekające w sprawie organy kwalifikacja obiektu, znajdującego się od 2012 roku na działce nr [..], jako tymczasowego obiektu budowlanego jest prawidłowa i zgodna z Prawem budowlanym.

Zdaniem Sądu, procedura legalizacyjna została przeprowadzona w niniejszej sprawie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego zgodnie z wymogami określonymi w art. 48 ustawy Prawo budowlane.

I tak, stosując się do dyspozycji art. 48 ust. 2 i 3 ustawy Prawo budowlane, postanowieniem z dnia 10 listopada 2015 r., organ wstrzymał roboty budowlane przy budowie obiektu budowlanego – domku holenderskiego nietrwale związanego z gruntem o konstrukcji stalowej o wymiarach 8,90 m x 3,00 m pełniącego funkcję rekreacji indywidualnej, posadowionego bez wymaganego pozwolenia na budowę na terenie działki nr [..] oraz nałożył na skarżącego obowiązek przedstawienia, w terminie do dnia 30 kwietnia 2016 r., a) zaświadczenia Burmistrza Gminy o zgodności przedmiotowego obiektu budowlanego z przepisami o planowaniu przestrzennym, w szczególności z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; b) egzemplarzy projektu budowlanego przedmiotowego obiektu budowlanego wraz z niezbędnymi opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi, wykonanego przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie wpisaną na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego (zaświadczenie); c) oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Nieprzedstawienie zaś przez skarżącego wymaganych, postanowieniem wydanym na podstawie art. 48 ust. 3 Prawa budowlanego, dokumentów obligowało organ do orzeczenia nakazu rozbiórki domku holenderskiego znajdującego się na działce nr [..] w O., na co wskazuje dyspozycja art. 48 ust. 4 ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z art. 48 ust. 4 w przypadku niespełnienia w wyznaczonym terminie obowiązków, o których mowa w ust. 3, stosuje się przepis ust. 1 tj. właściwy organ nakazuje, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części.

Prawidłowo przy tym organ I instancji skierował orzeczony nakaz rozbiórki wobec skarżącego. Adresatem decyzji nakazującej rozbiórkę, zgodnie z treścią art. 52 ustawy Prawo budowlane, powinien być w pierwszym rzędzie inwestor, jako sprawca tych wykroczeń i jako jeden z uczestników procesu budowlanego odpowiedzialny za prawidłowe zorganizowanie procesu budowy, a dopiero następnie właściciel lub zarządca obiektu budowlanego. Z protokołu przeprowadzonych w dniu 23 września 2015 r. oględzin z udziałem skarżącego wynika zaś, że to właśnie skarżący posadowił na terenie działki nr [..] domek holenderski nietrwale związany z gruntem.

Wreszcie, wbrew zarzutom zarówno odwołania, jak i skargi, współwłaścicielka nieruchomości – J. D. była zawiadamiana o wszystkich czynnościach w sprawie, poczynając od pierwszej czynności w dniu 18 czerwca 2015 r., i dokonywano jej doręczeń wszystkich rozstrzygnięć wydawanych w sprawie przez organy obu instancji, poczynając od postanowienia z dnia 10 listopada 2015 r.

W dniu 24 maja 2017 r. Sąd nie uwzględnił kolejnego wniosku o odroczenie rozprawy z powodu przedłużającej się choroby skarżącego. Wcześniejszy wniosek dotyczący rozprawy wyznaczonej na dzień 19 kwietnia 2017 r. został natomiast przez Sąd uwzględniony. Rozpoznając zaś kolejny wniosek, Sąd miał na uwadze, że skarżący jest w postępowaniu sądowoadministracyjnym reprezentowany przez pełnomocnika zawodowego, a stawiennictwo na rozprawie nie jest obowiązkowe. Stąd też przedłużająca się choroba skarżącego nie mogła stanowić podstawy do odroczenia kolejnej rozprawy w świetle treści art. 109 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Z uwagi na powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uznał niezasadność wniesionej w niniejszej sprawie skargi i działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), orzekł o jej oddaleniu.