Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Miron (spr.), Sędzia WSA Leszek Kamiński, Sędzia WSA Ewa Machlejd, Protokolant ref. staż. Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2011r. sprawy ze skargi K. z siedzibą w K. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2011r. znak[...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu skargę oddala

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] lipca 2011 r. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 k.p.a. po rozpatrzeniu zażalenia K. z siedzibą w K. utrzymał w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2011 r., w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do uzupełnienia braków odwołania.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał na następujące ustalenia faktyczne i prawne:

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu N. decyzją z dnia [...] listopada 2001r., nakazał K. w K. ul.[...]:

– usunięcie nieprawidłowości występujących na budynku wielorodzinnym zlokalizowanym na działce nr [...] w K. ul. [...] - związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem przewodów kominowych - określone w opinii Nr [...] sporządzonej dnia [...] października 2001 r.,

– przedłożenie aktualnego protokołu przeglądu przewodów kominowych, protokołu przeglądu instalacji gazowej, protokołu kontroli elementów budynku - roczny.

Od ww. decyzji K. z siedzibą w K., pismem z dnia [...] listopada 2001 r., wniosła odwołanie do [....] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

Pismem z dnia [...] lutego 2011 r., [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wezwał K. w K. do uzupełnienia braków dotyczących ww. odwołania z dnia [...] listopada 2001 r., poprzez przedłożenie:

– aktualnego odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego dla firmy K. z siedzibą w K.,

– dokumentów potwierdzających, że na dzień wniesienia odwołania – 23 listopada 2001 r. – R. P. był uprawniony do reprezentacji K.

Ponadto w przypadku braku dokumentów potwierdzających umocowanie R. P. do występowania w imieniu Spółdzielni, ww. pismem z dnia 10 lutego 2011 r. organ wojewódzki wezwał do uzupełnienia ww. odwołania z dnia 21 listopada 2001 r. o podpisy osób aktualnie upoważnionych do reprezentowania spółki.

Ww. wezwanie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2011 r. K. z siedzibą w K. otrzymała w dniu 21 lutego 2011 r. W odpowiedzi na ww. wezwanie z dnia 10 lutego 2011 r., pismem z dnia 28 lutego 2011 r. K. z siedzibą w K., nadanym w dniu 3 marca 2011 r., złożyła określone dokumenty. Wobec nie uzupełnienia braków formalnych odwołania w ustawowym terminie tj. 7 dni od daty doręczenia wezwania, [....] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego pismem z dnia [...] kwietnia 2011 r., znak:[...], poinformował o pozostawieniu bez rozpoznania odwołania z dnia 21 listopada 2001 r. K. z siedzibą w K..

Pismem z dnia 22 kwietnia 2011 r. K. z siedzibą w K. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków odwołania. W wyniku jego rozpoznania organ odwoławczy rozpoznając ponownie sprawę zacytował treść art. 64 § 2 k.p.a. i wskazał, że w przedmiotowej sprawie wezwanie z dnia 10 lutego 2011 r. dotyczące usunięcia braków, zostało skutecznie doręczone stronie skarżącej w dniu 21 lutego 2011 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru). A zatem terminem końcowym do uzupełnienia braków był dzień 28 lutego 2011 r.

K. w K. odwołanie uzupełniła pismem z dnia [...] lutego 2011 r. nadanym w Urzędzie Pocztowym w K. w dniu [....] marca 2011 r.

Dalej organ powołał treść art. 58 k.p.a. i wskazał, iż warunkiem przywrócenia uchybionego terminu do dokonania określonej czynności, jest spełnienie łącznie trzech przesłanej: wniesienie przez zainteresowanego prośby przywrócenie terminu, dokonanie jednocześnie czynności, której w zakreślonym terminie nie dokonano oraz uprawdopodobnienie, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego. Siedmiodniowy termin do wniesienia prośby przywrócenie terminu jest terminem prekluzyjnym nie podlegającym przywróceniu. W przedmiotowej sprawie przyczyną uchylenia terminu do uzupełnienia braków dotyczących odwołania od decyzji było to, że "odwołanie z dnia [...] listopada 2001 r. (...) złożone było prawie 10 lat temu przez ówczesny zarząd K. w K. , który potem uległ zmianie (...). Biorąc pod uwagę znaczny upływ czasu od złożonego przez spółdzielnię odwołania, a bardzo krótki termin wyznaczony do uzupełnienia braków odwołania, wniosek o przywrócenie terminu jest uzasadniony ..." Biorąc pod uwagę materiał zgromadzony w przedmiotowej sprawie organ przyjął, że o ustaniu w/w przyczyny uchybienia terminu, zainteresowana dowiedziała się w dniu [...] kwietnia 2011 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru) otrzymując pismo [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2011 r. informujące o pozostawieniu bez rozpoznania odwołania z dnia [...] listopada 2011 r. K. z siedzibą w K..

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] maja 2011 r., odmówił przywrócenia uchybionego terminu do uzupełnienia braków formalnych odwołania K. z dnia [...] listopada 2001 r.

Na wskazane wyżej postanowienie pismem z dnia [...] maja 2011 r. K. z siedzibą w K. złożyła zażalenie. Organ odwoławczy wskazał też, że zarzuty naruszenia przez organ administracji art. 35 k.p.a. są zasadne, lecz w niniejszym postępowaniu, które dotyczyło przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych dowołania, nie mają wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się K. w K. wnosząc skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

W skardze Spółdzielnia zarzuciła naruszenie przepisów postępowania art. 58 § 1 i 2 k.p.a. poprzez błędne przyjęcie, że w przypadku skarżącej nie zachodzą przesłanki, o których mowa w tych przepisach uzasadniające przywrócenie terminu do uzupełnienia braków odwołania z dnia 21 listopada 2001 r., a w szczególności, że skarżąca nie uprawdopodobniła braku swojej winy w niedochowaniu terminu do uzupełnienia braków formalnych odwołania. Ponadto wniosła o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia oraz postanowienia je poprzedzającego oraz wniosła o zasądzenie kosztów postępowania według norm przypisanych.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumenty zawarte w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuję:

Zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Jednocześnie art. 134 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) stanowi, że sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi ani powołaną podstawą prawną.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem dokonując kontroli zaskarżonych postanowień punktu widzenia jej zgodności z prawem, Sąd nie dopatrzył się naruszeń prawa wskazanych w art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. zw. dalej p.p.s.a.), które uzasadniają uchylenie kwestionowanych postanowień.

Przepis art. 58 k.p.a. przewiduje możliwość przywrócenia terminu do dokonania czynności, których uchybienie skutkuje negatywnymi skutkami procesowymi dla strony. Jak trafnie zauważył organ dla zastosowania tego przepisu powinny być spełnione następujące przesłanki:

– zainteresowany uprawdopodobni (przedstawi wiarygodne okoliczności, iż naruszenie terminu nastąpiło bez jego winy,

– wniosek o przywrócenie zostanie złożony w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu,

– wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony (np. zostanie złożone odwołanie od decyzji).

Przesłanki te muszą być spełnione kumulatywnie przy czym niespełnienie choćby jednej z nich musi skutkować odmową przywrócenia terminu.

Prawidłowo organ ustalił, że wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wymaganych przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego dokumentów, został złożony przez skarżącą pismem z dnia [...] kwietnia 2011 r. Tymczasem wynika z akt administracyjnych sprawy, skarżąca Spółdzielnia dowiedziała się o uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych odwołania w dniu 14 kwietnia 2011 r. tj. w dniu doręczenia jej pisma informującego o pozostawieniu

odwołania bez rozpoznania wobec nieuzupełnienia w terminie jego braków formalnych. Te zatem datę (14 kwietnia 2011 r.) należało potraktować jako dzień, w którym ustąpiła przyczyna uchybienia terminu. Okoliczności zdaje się, nie kwestionować skarżąca, która nie wskazała aby przyczyna uchybienia terminu ustała w innej dacie. W uzasadnieniu zażalenia, następnie skargi, wskazano jedynie na okoliczności uzasadniające – jej zdaniem przywrócenie terminu.

Ponadto jak wynika z przywołanego wyżej przepisu art. 58 § 1 Kpa, instytucja przywrócenia terminu - powinna być stosowana tylko i wyłącznie w przypadku uprawdopodobnienia organowi przez osobę zainteresowaną iż uchybienia terminu nastąpiło bez jej winy. Kryterium winy, jako przesłanka przywrócenia uchybionego terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych. Na osobie zainteresowanej ciąży obowiązek wskazania obiektywnej przeszkody, nie zaś subiektywnych przyczyn uniemożliwiających - w jej opinii - zachowanie terminu przewidzianego przepisami prawa. O braku zawinienia uchybienia terminowi można mówić jedynie wtedy, gdy osoba zainteresowana nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego - w danych okolicznościach - wysiłku i dodatkowo, przeszkoda ta istniała przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej. Z ukształtowanej linii orzecznictwa sądowo-administracyjnego wynika, że przykładowymi okolicznościami, uzasadniającymi brak winy w uchybieniu terminu są: przerwa w komunikacji, powódź, pożar, czy też nagła choroba, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą.

Słusznie stwierdził organ, że skarżąca uchybiła 7-dniowemu terminowi, o którym mowa w art. 58 § 2 k.p.a., a w konsekwencji niezależnie od innych przyczyn należało odmówić jej przywrócenia terminu.

Rację ma również organ, że nie mógł mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy fakt, że organ znacznie uchybił terminowi o którym mowa w art. 36 k.p.a. należy wszak zwrócić uwagę, że pierwsze czynności przez organ odwoławczy zostały podjęte w dniu 23 grudnia 2008 r. (7 lat od złożenia odwołania). W tym zakresie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia [...] stycznia 2012 r. w oparciu o art. 155 p.p.s.a. – zawiadomił Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego o istotnych naruszeniach prawa.

Natomiast jedynie na marginesie niniejszych rozważań, wskazać należy że rację ma organ również co do tego, że Spółdzielnia nie uprawdopodobniła braku winy w niezachowaniu terminu.

W doktrynie reprezentowany jest pogląd, że instytucja przywrócenia terminu - powinna być stosowana tylko i wyłącznie w przypadku uprawdopodobnienia organowi przez osobę zainteresowaną, iż uchybienia terminu nastąpiło bez jej winy. Kryterium winy, jako przesłanka przywrócenia uchybionego terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych. Na osobie zainteresowanej ciąży obowiązek wskazania obiektywnej przeszkody, nie zaś subiektywnych przyczyn uniemożliwiających - w jej opinii - zachowanie terminu przewidzianego przepisami prawa. O braku zawinienia uchybienia terminowi można mówić jedynie wtedy, gdy osoba zainteresowana nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego - w danych okolicznościach - wysiłku i dodatkowo, przeszkoda ta istniała przez cały czas biegu terminu przewidzianego dla dokonania czynności procesowej. Z ukształtowanej linii orzecznictwa sądowo-administracyjnego wynika, że przykładowymi okolicznościami, uzasadniającymi brak winy w uchybieniu terminu są: przerwa w komunikacji, powódź, pożar, czy też nagła choroba, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą.

W niniejszej sprawie takie okolioczności nie wystąpiły, a władze spółdzielni nie wskazały na obiektywne przesłanki, które wskazaływały by na zachowanie należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych.

Z tych względów Sąd uznał, że zarzuty skargi nie znajdują oparcia w przepisach prawa a biorąc dodatkowo pod uwagę, że Sąd nie dostrzegł takich naruszeń przepisów prawa procesowego lub materialnego, które mogłoby mieć wpływ na wynik sprawy - skargę należało oddalić. Rację ma bowiem organ, że wykonanie zobowiązania nie wiązało się z koniecznością kontaktu z osobami wchodzącymi w skład zarządu w chwili sporządzenia odwołania.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji.