Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski, Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.), Sędzia del. WSA Leszek Kamiński, Protokolant starszy sekretarz sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 27 września 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 czerwca 2010 r. sygn. akt IV SA/Po 342/10 w sprawie ze skargi H.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zarejestrowania pojazdu oddala skargę kasacyjną

Wyrokiem z dnia 23 czerwca 2010 r. sygn. akt IV SA/Po 342/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznani skargi H. R., uchylił zaskarżoną przez nią decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] i utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta Miasta Poznania z dnia [...] października 2009 r. nr [...].

Decyzjami tymi odmówiono zarejestrowania pojazdu, o co wystąpiła H. R., przedkładając dokumentację, z której wynika, że jest współwłaścicielem pojazdu, jej udział wynosi 51%, w pozostałej części współwłaścicielem jest [...] S.A. z/s w Warszawie. Odmowa została uzasadniona tym, że w przypadku współwłasności pojazdu z wnioskiem o rejestrację powinni wystąpić albo wszyscy współwłaściciele, albo jeden z nich umocowany przez pozostałych do działania, co wynika z art. 73 ust. 1 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, który mówi o wniosku właściciela pojazdu, natomiast w sprawie działała tylko H. R., zaś [...] pełnomocnictwa jej nie udzielił. Oba organy podkreśliły, że ponieważ jest to postępowanie administracyjne nie są one uprawnione do badania wykonywania zarządu rzeczą wspólną w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Uchylając decyzję organów obu instancji, Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że chociaż organy uznały, że nie są uprawnione do badania kwestii zarządu rzeczą wspólną, to jednak właśnie to uczyniły, skoro zażądały działania wszystkich właścicieli, co prowadzi do wniosku, że faktycznie uznały, że rejestracja pojazdu jest czynnością przekraczającą zwykły zarząd rzeczą wspólną. Zdaniem Sądu czynność ta mieści się w ramach zwykłego zarządu, rejestracja pojazdu nie ma wpływu na stosunki właścicielskie, nie jest dokonana na szkodę współwłaścicieli, a jest wymagana do użytkowania pojazdu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Reprezentowane przez radcę prawnego, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu wniosło skargę kasacyjną od tego wyroku, domagając się jego uchylenia i oddalenia skargi, bądź, po uchyleniu, przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu i zarzucając naruszenie prawa materialnego – art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) – przez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na niezasadnym uznaniu, iż ustalony stan faktyczny sprawy podpadał pod hipotezę normy prawnej, zakodowanej w tym przepisie i w konsekwencji przyjęciu, że wniosek złożony przez jednego ze współwłaścicieli samochodu obligował organ do dokonania rejestracji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługiwała na uwzględnienie.

Zgodzić się należy z Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Poznaniu, że orzekające w sprawie organy administracji w obu instancjach dokonały oceny zasad zarządzania rzeczą wspólną. Oparły tym samym swoje rozstrzygnięcie w istocie na przepisach Kodeku cywilnego, do czego nie mają żadnych uprawnień, a nie na mocy art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze m.), dalej "Prawo o ruchu drogowym", który wskazały jako podstawę rozstrzygnięcia.

Zgodnie z tym przepisem rejestracji pojazdu dokonuje właściwy starosta na wniosek właściciela pojazdu. W razie zatem złożenia wniosku o rejestrację organ zobowiązany jest zażądać dokumentów, o których mowa w art. 72 Prawa o ruchu drogowym, które stanowią podstawę do rejestracji. Jednym z nich jest dowód własności pojazdu. Jeżeli z dowodu tego wynika, że pojazd, którego dotyczy wniosek o rejestrację jest współwłasnością kilku osób, a wniosek złożył tylko jeden współwłaściciel, to organ ma obowiązek, wynikający z art. 61 § 4 k.p.a., powiadomić o postępowaniu wszystkie osoby będące stronami w sprawie, zatem pozostałych współwłaścicieli. Jeżeli dokumentacja przedłożona wraz z wnioskiem odpowiada wymogom przewidzianym przepisami to organ jest obligowany zarejestrować pojazd i powiadomić o tym wszystkie strony. Taki obowiązek wynika z art. 73 ust. 1 Prawa o ruchu drogowym.

Rejestracji pojazdu dokonuje się, gdy dokumentacja odpowiada przepisom, taki jest tylko bowiem wymóg Prawa o ruchu drogowym, natomiast nie ocenia się w tym postępowaniu, jeżeli pojazd jest własnością kilku osób, umocowania do zarządzania rzeczą wspólną. Powiadamia się tylko o postępowaniu wszystkie strony sprawy.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).