Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska, Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.),, Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi W. R. na decyzję Wojewody Z. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Starosty K. z dnia [...] r., nr [...], II. zasądza od Wojewody Z. na rzecz skarżącego W. R. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Starosta działając na podstawie art. 28, art. 32 ust. 1, art. 33 ust. 1, 2, 4, art. 34 ust. 4, art. 36 ust. 1, art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, po rozpatrzeniu wniosku S. A., zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na przebudowę budynku usługowego na działce nr[...] obręb geodezyjny [...] w K.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że inwestor wraz z wnioskiem o pozwolenie na budowę przedłożył:

- projekt budowlany, sporządzony przez osoby posiadające uprawnienia budowlane w wymaganym zakresie oraz należące do właściwej izby samorządu zawodowego,

- oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane,

- decyzję o warunkach zabudowy nr [...]z dnia [...] r. wydaną przez Burmistrza K.,

- postanowienie Starosty K. z dnia 2 marca 2015 r. udzielające zgody na odstępstwo od przepisów § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 76, poz. 690 ze. zm.).

Organ wskazał, że odstępstwo umożliwi wykonanie w projektowanej rozbudowie i nadbudowie parterowego budynku użytkowego (sklep ogrodniczy) poddasza użytkowego z dachem dwuspadowym na działkach nr [...], ścianami bez otworów okiennych i drzwiowych w odległości od [...] m od granicy z działką nr [...] przy ul. [...]

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł W. R., właściciel działki nr [...] sąsiadującej z działką planowanej inwestycji podnosząc, że projekt budowlany wykonano niezgodnie z decyzją Burmistrza K. z dnia [...] r. o warunkach zabudowy, gdyż nie zachowano odległości 4 m od granicy działki do ściany zachodniej, w której znajdują się otwory drzwiowe. Przyjęta odległość 3 m spowoduje zacienienie elewacji i okien jego budynku. Odwołujący się zarzucił, że wykonana analiza zacienienia jest nierzetelna. W projekcie przyjęto, że odległość między budynkami wynosi 6,50 m, a powinno być 8 m – nie została zachowana odległość pożarowa między budynkami. Skarżący wskazał, że inwestor posiada przy swojej działce plac przyległy od strony wschodniej, dlatego też uzyskane odstępstwo było w tej sytuacji niepotrzebne, gdyż inwestor może realizować swoją inwestycję bez konieczności uzyskiwania odstępstwa. Skarżący nadmienił, że inwestor nie wystąpił o zmianę decyzji o warunkach zabudowy w związku ze zmniejszeniem odległości do 3 m od granicy działki.

Wojewoda decyzją z dnia [...] r. nr [...] działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu odwołania W. R., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Organ drugiej instancji powołując się na rysunki nr 3 i nr 7 zatwierdzonego projektu budowlanego wskazał, że taras będzie znajdował się w odległości 1,5 m od granicy z działką skarżącego nr [...] , a takie rozwiązanie zgodne jest z § 12 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych (...), który stanowi, iż odległość od granicy z sąsiednią działką budowlaną nie może być mniejsza niż: 1,5 m do okapu, gzymsu, balkonu lub daszku nad wejściem, a także do takich części budynku jak galeria, taras, schody zewnętrzne, pochylnia lub rampa. Nieuzasadniony jest więc zarzut skarżącego, dotyczący konieczności zmiany warunków zabudowy ze względu na zmniejszenie odległości do 3 m od granicy działki, gdyż usytuowanie ściany budynku bez okien i otworów drzwiowych od granicy sąsiedniej działki budowlanej zgodne jest z ust. 12 ust. 1 pkt 2 cytowanego rozporządzenia.

Wojewoda zaznaczył, że w prowadzonym postępowaniu Starosta postanowieniem z [...] r. znak: [...] udzielił inwestorowi odstępstwa od przepisów § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych (...), umożliwiając wykonanie w projektowanej rozbudowie i nadbudowie parterowego budynku usługowego, poddasza użytkowego z dachem dwuspadowym na działkach budowlanych [...], ściany bez otworów okiennych i drzwiowych w odległości od 1,5 m do 3 m od granicy z działką budowlaną nr [...], obręb [...] K. W ocenie Wojewody, udzielenie omawianego odstępstwa było uzasadnione ze względu na zaprojektowaną zewnętrzną klatkę schodową stanowiącą docelowe wejście na poddasze przebudowywanego budynku.

Odpowiadając na zarzut skarżącego o braku konieczności uzyskiwania przez inwestora odstępstwa od przepisów techniczno-budowlanych, ze względu na przyległy od wschodniej części działki inwestycyjnej teren, którym inwestor dysponuje, organ wskazał, że koncepcja projektu budowlanego wynika z ustaleń dokonanych przez projektanta, a ingerencja organu architektoniczno-budowlanego co do sposobu zaprojektowania byłaby nieuzasadniona.

Wojewoda, po przytoczeniu treści przepisu art. 35 ust. 1 ustawy Prawo budowlane, określającego obowiązek organu w zakresie sprawdzenia kompletności i prawidłowości złożonego projektu budowlanego wskazał, że w razie spełnienia tych wymagań, właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.

Organ wskazał, że teren inwestycji objęty jest ustaleniami ostatecznej decyzji Burmistrza K. z dnia 5 października 2011 r. o warunkach zabudowy. Zgodnie z podstawowymi ustaleniami ww. decyzji budowę należy zaprojektować w sposób zapewniający dostosowanie formy architektonicznej i kolorytu do istniejących warunków i usytuowania. Warunki te zostaną spełnione przez zachowanie zabudowy wolnostojącej, nieprzekraczalnej linii zabudowy zgodnie z załącznikiem graficznym do decyzji o warunkach zabudowy, zachowanie bez zmian szerokości elewacji frontowej, wysokości zabudowy do 2 kondygnacji oraz maksymalnej wysokości budynku do 12 m n.p.t. Budynek po przebudowie będzie posiadał dwie kondygnacje. Przewiduje się dach dwuspadowy o kącie nachylenia od 30 do 45°. Zakazuje się stosowania w pokryciach dachowych kolorów żółtych, zielonych i niebieskich, a zalecane kolory pokrycia dachowego to odcienie czerwieni, brązu oraz koloru czarnego.

Projekt przebudowy przewiduje dach dwuspadowy o kącie nachylenia połaci dachowych 42°, wykonany z dachówki ceramicznej firmy Cerato w ciemnym kolorze. Elewacja budynku w kolorze jasnym pastelowym. Kolorystyka budynku została pozytywnie uzgodniona przez Burmistrza K. postanowieniem z [...]r. Uzgodnienie było wymagane ze względu na położenie budynku w strefie ochrony uzdrowiskowej "B". Wysokość zaprojektowanego budynku wynosi 10,87 m n.p.t, a więc mniej niż 12 m n.p.t. Działka objęta inwestycją posiada bezpośredni dostęp do działki nr [...] stanowiącej drogę publiczną. W projekcie zagospodarowania terenu projektant zamieścił m.in. bilans terenu, z którego wynika, że planowana przebudowa nie spowoduje zwiększenia powierzchni zabudowy działki nr[...] oraz powierzchni biologicznie czynnej tej działki. Decyzja o warunkach zabudowy oraz sporządzony na jej podstawie projekt zagospodarowania terenu uwzględnia kształt, powierzchnię oraz dostęp do drogi publicznej.

Zdaniem Wojewody, powyższe oznacza spełnienie przez inwestora wymagań stawianych ww. decyzją o warunkach zabudowy, dla planowanej inwestycji.

W wyniku przebudowy w połaci dachowej od strony działki nr [...] powstanie 5 otworów okiennych, które będą zainstalowane w połaci dachowej w odległości ponad 4 m od działki nr [...], natomiast odległość istniejącej ściany północnej (elewacja północna) nie ulegnie zmianie i będzie wynosiła 3 m. Elewacja frontowa od strony ulicy [...] (elewacja południowa) zaprojektowanego budynku nie wykracza poza nieprzekraczalną linię zabudowy wyznaczoną zgodnie z załącznikiem graficznym do decyzji o warunkach zabudowy, w oparciu o istniejące na analizowanym terenie budynki. W wyniku przewidywanej nadbudowy od strony elewacji zachodniej powstanie ściana bez otworów okiennych w odległości 3,0 m od granicy działki nr [...] należącej do skarżącego. Projektuje się również otwór okienny, który będzie znajdował się w tej elewacji (od strony działki nr [...]) w odległości 4 m. Zgodnie z przedstawioną analizą wyznaczono minimalny czas nasłonecznienia pokoju budynku na działce sąsiedniej, przez okno od wschodu na 4 godz. i 50 min. Pokój posiada również drugie okno od południa. Analiza zacieniania projektowanego budynku została sporządzona przez uprawnionego projektanta. Projektowana przebudowa nie narusza zatem wymagań nasłonecznienia pomieszczeń określonych w art. § 60 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych (...).

Bezpieczeństwo pożarowe określone przepisami Rozdziału 7 wskazanego rozporządzenia również zostało zachowane. Projektowany budynek będzie podlegał klasie odporności ogniowej "D". Ściany zbliżone na mniej niż 4 m od granicy działki objętej inwestycją będą posiadały ściany o klasie odporności ogniowej minimum REI 60. Zgodnie z § 216 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych (...) dla klasy budynków zaliczonych do kategorii odporności "D" wartość ta może wynosić RE 30. Ściany te pełnią rolę ścian oddzielenia ppoż. Natomiast w ścianie zachodniej na poddaszu (od strony zachodniej) zaprojektowano doświetlenie w postaci ścianki szklanej klasy El 30 ze względu na zbliżenie do budynku na działce sąsiedniej na 7,5 m. Przeszklenie to będzie stanowić 15% powierzchni tej ściany. Ściana ta zaliczona jest do kategorii odporności El 30, co oznacza spełnienie min. wymagań odporności ogniowej, o których mowa w § 216 rozporządzenia. Kubatura przedmiotowego budynku usługowego po przebudowie nie przekroczy 1000 m3, a liczba osób w nim pracujących nie przekroczy 10 osób. Ze względu na powyższe, projekt przedmiotowej przebudowy jest zwolniony na mocy § 213 pkt 2 lit. c ze spełnienia szczegółowych wymagań ochrony ppoż., o których mowa w § 212 rozporządzenia. Ponadto projekt budowlany został pozytywnie zaopiniowany przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń ppoż.

Zdaniem Wojewody, projekt budowlany zgodny jest z decyzją Burmistrza K. z [...] r., ustalającą warunki zabudowy dla przedmiotowej inwestycji, a projekt zagospodarowania terenu zgodny jest z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi. Projekt budowlany jest kompletny, zawiera informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 11 ustawy Prawo budowlane. Ponadto inwestor złożył wymagane oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Ze względu na spełnienie wymagań określonych w art. 35 ust. 1 i art. 32 ust. 4 ustawy Prawo budowlane, Starosta Kamieński nie mógł odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę zgodnie z treścią przepisu art. 35 ust. 4 tej ustawy.

W. R. powyższą decyzję Wojewody zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie podnosząc, że projekt inwestycji wykonano niezgodnie z decyzją o warunkach zabudowy. Decyzja o warunkach zabudowy wyraźnie wskazuje, że nadbudowę należy zlokalizować nie bliżej niż 4 metry od granicy działki. Przybliżenie inwestycji do granicy jego działki spowoduje zagrożenie pożarowe, intensywniejsze zaciemnienie jego budynku, dyskomfort przebywających tam osób, spadek wartości mieszkania oraz pojawienie się pleśni i glonów na zacienianej ścianie.

W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1066 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi przez kontrolę administracji publicznej, pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną i stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia (art. 134 § 1 i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Kontrola zaskarżonej decyzji dokonana według wskazanego wyżej kryterium oraz w granicach rozstrzygania sądu zakreślonych przez art. 134 i art. 135 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, doprowadziła Sąd do uznania, że decyzja Wojewody oraz poprzedzająca ją decyzja Starosty K. wydane zostały w sposób niezgodny z prawem.

Zgodnie z treścią art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r., poz. 290), przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza:

1) zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;

2) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;

3) kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, oraz zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7;

4) wykonanie - w przypadku obowiązku sprawdzenia projektu, o którym mowa w art. 20 ust. 2, także sprawdzenie projektu - przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia - zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7.

W razie stwierdzenia naruszeń, w zakresie określonym w ust. 1, właściwy organ nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określając termin ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę (art. 35 ust. 3 cytowanej ustawy).

W razie spełnienia wymagań określonych w ust. 1 oraz w art. 32 ust. 4, właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę (art. 35 ust. 4 ustawy Prawo budowlane).

Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów, projekt zagospodarowania działki lub terenu musi być zgodny z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, przy czym projekt budowlany nie może być niezgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że zgodnie z zapisami decyzji Burmistrza K. z dnia [...]r., nr [...], "budowę należy zaprojektować w sposób zapewniający dostosowanie formy architektonicznej i kolorytu do istniejących warunków i usytuowania" (...), między innymi w ten sposób, że "nadbudowę należy zlokalizować nie bliżej niż 4 metry od granicy działki".

Zdaniem Sądu powyższy zapis, w powiązaniu z treścią uzasadnienia tej decyzji jednoznacznie wskazuje, że wnioskowana zabudowa miała być usytuowana w odległości 4 metrów od granicy działki, a zapis dotyczący lokalizacji nadbudowy w takiej właśnie odległości od granicy działki został wprowadzony w punkcie 2 decyzji w celu zabezpieczenia interesów właścicieli budynku na sąsiedniej działce nr [...] tj. B. i W. R.

Należy podkreślić, że powyższe wskazanie odległości nadbudowy od granicy działki skarżącego jest niezależne od tego czy chodzi o ścianę z otworami okiennymi lub drzwiowymi czy też ścianę bez takich otworów.

Wobec powyższego nie ulega wątpliwości, że zaprojektowanie ściany bez otworów okiennych w odległości 3,0 m od granicy działki nr [...] – jak słusznie podnosi skarżący - pozostaje w sprzeczności z zapisami decyzji o warunkach zabudowy.

W tej sytuacji, Sąd doszedł do wniosku, że zaskarżona decyzja podobnie jak poprzedzająca ją decyzja organu I instancji naruszają przepisy prawa materialnego bowiem organy, dokonując oceny przedmiotowej inwestycji wbrew uregulowaniom zawartym w art. 35 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego pominęły ustalenia zawarte w decyzji Burmistrza K. z dnia [...] r. o warunkach zabudowy.

Jak już zaznaczono powyżej, wspomniana decyzja nie dopuszcza usytuowania nadbudowy w odległości mniejszej niż 4 m od granicy działki należącej do skarżących. Bez znaczenia pozostaje przy tym okoliczność, że usytuowanie ściany bez otworów okiennych lub drzwiowych w odległości 3 m od granicy działki sąsiedniej jest zgodne z treścią § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1422). W świetle cytowanego powyżej art. 35 ust. 1 ustawy Prawo budowlane nie ulega bowiem wątpliwości, że zgodność projektu zagospodarowania terenu z przepisami, w tym przepisami techniczno-budowlanymi nie jest wystarczająca do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę ponieważ niezbędne jest także spełnienie pozostałych warunków określonych w tym przepisie, w tym także warunku zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu.

Ponownie rozpoznając sprawę organ winien poddać szczegółowej analizę treść decyzji o warunkach zabudowy i swoje rozstrzygnięcie wydać z uwzględnieniem warunków z niej wynikających.

Uwzględniając powyższe, Sąd uznał, że zaskarżona decyzja została wydana niezgodnie z prawem, a to obligowało do jej uchylenia na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Stąd orzeczono jak w punkcie pierwszym sentencji. Podstawę orzeczenia w punkcie drugim stanowią przepisy art. 200 w związku z art. 205 cytowanej ustawy.