Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kwiecińska po rozpoznaniu w dniu 16 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P.W. o wymierzenie Fundacji [...] z siedzibą w [...] grzywny za nieprzekazanie w ustawowym terminie skargi, odpowiedzi na skargę i akt administracyjnych w sprawie II SAB/Wa 557/16 postanawia: 1. wymierzyć Fundacji [...] z siedzibą w [...] grzywnę w wysokości 200 zł (słownie dwieście złotych), 2. zasądzić od Fundacji [...] z siedzibą w [...] na rzecz wnioskodawcy kwotę 100 zł (słownie sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

P. W. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie grzywny Fundacji [...] z siedzibą w [...] za nieprzekazanie do Sądu skargi z dnia 20 czerwca 2016 r. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 18 kwietnia 2016 r. o dostęp do informacji publicznej.

Wnoszący nadmienił, że w dniu 20 lipca 2016 r. listem poleconym za potwierdzeniem odbioru przesłał Fundacji wymienioną skargę. W dniu 21 lipca 2016 r. przesyłka została odebrana, zatem najpóźniej do dnia 6 lipca 2016 r. Fundacja obowiązana była przesłać skargę do WSA w Warszawie.

W odpowiedzi na powyższe Fundacja [...] wniosła o odstąpienie od wymierzenia grzywny. Wskazała, że uchybienie terminu do przesłania skargi nie wynikało z chęci opóźnienia dostępu do informacji publicznej, a spowodowane było wyłącznie znacznym obciążeniem pracami związanymi z organizacją imprezy masowej "[...]".[...] jako organizacja pożytku publicznego w swojej działalności skupia się na niesieniu pomocy w zakresie ochrony zdrowia i profilaktyki zdrowotnej.

Natomiast środki zebrane w corocznej zbiórce publicznej "[...] " w całości przeznaczone są na zakup sprzętu medycznego i finansowanie programów medycznych. Koszty działalności administracyjnej nie są pokrywane ze środków pochodzących ze zbiórki. Środki na wskazane koszty pozyskiwane są od sponsorów oraz z darowizn. W związku z powyższym koszty administracyjne są ograniczane do niezbędnego minimum. W konsekwencji w okresie organizacji "[...] " oraz "[...] " w Fundacji mogą występować przejściowe problemy w terminowym realizowaniu obowiązków wynikających z ustawy o dostępie do informacji publicznej. Organizacja charytatywna nie posiada bowiem wyspecjalizowanego aparatu urzędniczego ani komórki zajmującej się oceną składanych wniosków.

Fundacja podkreśliła, że skarga P. W. wpłynęła do WSA w Warszawie. Natomiast nałożenie grzywny na podmiot zobowiązany spowoduje uszczuplenie majątku, który przeznaczony jest na pomoc osobom potrzebującym. Ponadto wymierzenie grzywny w oparciu o art. 55 § 1 p.p.s.a. nie jest zasadne, gdyż nieprzesłanie skargi w terminie nie spowodowało znacznego przedłużenia postępowania i nie doprowadziło do ograniczenia konstytucyjnego prawa do rozpoznania sprawy sądowej bez nieuzasadnionej zwłoki.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.

Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) dalej p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ, przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. (art. 54 § 2 ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 2058 ze zm.) do skarg rozpatrywanych w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, z tym że przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi.

Art. 55 § 1 p.p.s.a. stanowi, że w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 ww. ustawy, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy, tj. do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

Grzywna, o której mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a. ma charakter mieszany: dyscyplinująco-restrykcyjny. Jest to więc środek, którego zastosowanie ma doprowadzić do wykonania przez organ obowiązku z art. 54 § 2 ustawy, jednakże wyłączną, materialnoprawną przesłanką takiego orzeczenia jest niewypełnienie tego obowiązku w terminie przewidzianym w tym przepisie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2006 r. sygn. akt II OSK 1024/06, ONSAiWSA, 2006 r., Nr 6, poz. 156). Stosownie jednak do treści art. 55 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi "sąd może orzec" o wymierzeniu organowi grzywny, co oznacza, że rozstrzygając w tej kwestii, sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a więc między innymi przyczyny niewypełnienia przez organ obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 ustawy, a także czas, jaki upłynął od wniesienia skargi, oraz czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie organowi grzywny organ ten obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 381).

Ponadto w uchwale z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II GPS 3/09 (ONSA/WSA 2010/1/2) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że oprócz funkcji dyscyplinującej oraz represyjnej, wymierzenie grzywny z art. 55 § 1 powołanej ustawy pełni również funkcję prewencyjną. Ukaranie organu służy bowiem także zapobieganiu naruszeniom prawa w przyszłości, zarówno przez ukarany organ, jak i przez inne organy.

W ocenie Sądu wniosek o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę zasługuje na uwzględnienie.

Sprawa ze skargi P. W. z dnia 20 czerwca 2016 r. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 18 kwietnia 2016 r. o dostęp do informacji publicznej została zarejestrowana w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie pod sygnaturą akt II SAB/Wa 557/16.

Z akt tej sprawy wynika, że Fundacja przekazała do Sądu skargę wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy w dniu 2 sierpnia 2016 r. (data pieczęci na kopercie). Natomiast, przedmiotowa skarga wpłynęła do organu w dniu 21 czerwca 2016 r. (kopia zwrotnego potwierdzenia odbioru akt sądowych niniejszej sprawy - karta 4).

Termin do wykonania obowiązku określonego w art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej upłynął w tej sytuacji w dniu 6 lipca 2016 r. Opóźnienie organu wyniosło zatem 27 dni.

Podkreślić trzeba, że fakt przekazania skargi do Sądu nie czyni orzekania w przedmiocie wymierzenia grzywny bezprzedmiotowym, postępowanie nie podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. (zob. uchwała 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r. o sygn. akt II GPS 3/09, publ. "Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych" 2010, nr 1, poz. 2; D. Onyśk, Problemy z dyscyplinującym wymierzaniem grzywny organowi przez sądy administracyjne, "Przegląd Prawa Publicznego" 2009, nr 10, s. 73-78). Przekazanie skargi nie zmienia zaistniałego uchybienia terminowi ustanowionemu w art. 54 § 2 tej ustawy.

Przekazanie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę jest bezwzględnym obowiązkiem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono. Nie może wpływać na realizację tego obowiązku przekonanie organu zobowiązanego, że skarga jest bezzasadna. Zasadność skargi jest przedmiotem oceny sądu do którego skarga jest kierowana. A ocena taka, może być przeprowadzona dopiero po przekazaniu przez organ skargi do Sądu.

Adresatem przedmiotowej skargi był Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, a z jej treści wynikało, że dotyczy ona dostępu do informacji publicznej. Wobec powyższego nie powinno budzić wątpliwości podmiotu zobowiązanego, że skargę należało przekazać do Sądu wraz z aktami sprawy w terminie 15 dni od dnia jej otrzymania zgodnie z art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Biorąc pod uwagę okoliczność, że organ ostatecznie przekazał do Sądu skargę wraz aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, wymierzenie grzywny w tej sytuacji ma przede wszystkim charakter restrykcyjny. Grzywna ma także charakter prewencyjny, nie jest bowiem pożądane, aby zaniedbania jakich dopuścił się organ, występowały w przyszłości.

Wobec powyższego Sąd uznał przedmiotowy wniosek za uzasadniony i nałożył na organ grzywnę w wysokości 200 zł.

Wymierzając grzywnę we wskazanej wyżej wysokości Sąd wziął pod uwagę skalę opóźnienia oraz fakt przekazania do Sądu przedmiotowej skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie grzywny, a także to, że Fundacja na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej jest podmiotem administrującym o charakterze funkcjonalnym.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 55 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia. O zwrocie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200, art. 205 § 1 w zw. z art. 64 § 3 powołanej ustawy.