Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

|Sygn. akt III SA/Kr 552/19 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 14 października 2019 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Janusz Bociąga (spr.), Sędziowie: WSA Hanna Knysiak-Sudyka, WSA Barbara Pasternak, , Protokolant: Specjalista Agata Zaręba-Piotrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2019 r., przy udziale Prokuratora Tomasza Waszczuka – Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków-Śródmieście Wschód., sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 25 kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do badań technicznych pojazdu skargę oddala

Starosta decyzją z dnia [...] 2019 r. działając na podstawie art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz art. 104 § 1 K.p.a. cofnął J. K. uprawnienia do wykonywania badań technicznych pojazdów numer [...] wydane w dniu 6.04.2004 r. (nr uprawnień diagnosty [...] nadany w dniu 07.12.2004 r.) w związku z wydaniem przez diagnostę zaświadczeń o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdów po zmianach konstrukcyjnych prowadzących do zmiany rodzaju pojazdu, niezgodnie ze stanem faktycznym i przepisami obowiązującymi w tym zakresie.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 20 listopada 2018 r. pracownicy Starostwa Powiatowego przeprowadzili kontrolę Stacji Kontroli Pojazdów znajdującej się w P należącej do Z. C., posiadającego wpis do rejestru działalności regulowanej nr [...] z dnia 16 września 2004 r. W wyniku kontroli zostało stwierdzonych szereg nieprawidłowości w zakresie wykonywania oraz dokumentowania przeprowadzonych badań technicznych pojazdów popełnionych przez diagnostę J. K. Szczegółowy opis stwierdzonych w wyniku kontroli nieprawidłowości zawarty został w protokole kontroli nr [...], który został podpisany przez przedsiębiorcę. Następnie w dniu 12 grudnia 2018 r. sporządzone zostało wystąpienie pokontrolne. Najpoważniejsze naruszenia zawarte zostały w pkt 2, 5-i 6 wystąpienia pokontrolnego, które przedstawiają się następująco. W świetle § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach rejestr badań technicznych prowadzi podmiot prowadzący stację kontroli pojazdów. W rejestrze zamieszcza się dane i informacje o wykonanych badaniach technicznych pojazdów i innych czynnościach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu. Zakres wymaganych danych zamieszczanych w rejestrze, został określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia. Należą do nich m. in. rodzaj badania i jego wynik. Zakres dodatkowego badania technicznego pojazdu, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów powodujących zmianę danych zawartych w dowodzie rejestracyjnym, zgodnie z brzmieniem § 3 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia -obejmuje sprawdzenie i ocenę spełnienia warunków technicznych, w sposób określony dla okresowego badania technicznego pojazdu, oraz zakres czynności określonych w pkt 1-2 działu 1 załącznika nr 2 do rozporządzenia, a także ustalenie nieznanych lub nowych danych technicznych pojazdu, podczas przeprowadzania badania technicznego pojazdu w sposób określony w dziale II załącznika nr 2 do rozporządzenia, oraz sporządzenie opisu zmian dokonanych w pojeździe, zgodnie z załącznikiem nr 5 do rozporządzenia; nie wymaga się wykonania czynności określonych w pkt 1 działu 1 załącznika nr 2 do rozporządzenia, jeżeli zmiany konstrukcyjne lub wymiana elementów powodujących zmianę danych w dowodzie rejestracyjnym nie mają wpływu na działanie układu kierowniczego, skuteczność tłumienia zawieszenia oraz ustawienie kół jezdnych. Stacja kontroli pojazdów C.H.U.P. "A" zamieszcza w rejestrze badań technicznych informację o wykonaniu badania okresowego i dodatkowego po zmianach konstrukcyjnych, jako oddzielne badania techniczne, wpisując je pod kolejnymi pozycjami rejestru badań technicznych. Praktyka taka jest prawidłowa. Jednakże w toku kontroli ustalono, iż w trzech przypadkach uprawniony diagnosta wykonał badanie techniczne, pojazdu oceniając, iż zmiany konstrukcyjne wprowadzone w pojeździe są zgodne z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów o raz zakresu ich niezbędnego wyposażenia. Następnie w wyniku postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez organ właściwy w sprawie rejestracji tych pojazdów, diagnosta odstąpił od uznania, iż w pojeździe nastąpiła zmiana rodzaju pojazdu. W konsekwencji tego odstąpienia, dokonał korekty okresowego badania technicznego i wydał nowe zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu, z którego wynika, iż do zmian konstrukcyjnych w pojazdach nie doszło. Jednakże zaświadczenia o przeprowadzonych badaniach dodatkowych zostały pozostawione w rejestrze badań technicznych bez zmiany. A zatem w rejestrze badań technicznych pod kolejnymi pozycjami, te same pojazdy figurowały jako ciężarowe i specjalne lub jako ciągnik rolniczy i samochód specjalny. Po przeprowadzeniu konsultacji z producentem oprogramowania użytkowanego na Stacji kontroli Pojazdów ustalono, iż błędnie wykonanych badań wprawdzie nie da się usunąć ale winny one być skorygowane. W związku z tym należy w porozumieniu z producentem oprogramowania dokonać korekty badań o numerach [...], [...] i [...], a następnie korektę badań przesłać do Centralnej ewidencji Pojazdów i Kierowców. W CEPiK badania te na dzień dzisiejszy figurują jako wykonane z wynikiem pozytywnym. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż wykonując badania techniczne Nr [...] i [...] oraz [...] i [...] a także nr [...] i [...] w dacie przeprowadzania tych badań uprawniony diagnosta poświadczył nieprawdę uznając, iż pojazdy te w dwóch przypadkach są samochodami specjalnymi a w jednym przypadku ciągnikiem rolniczym. Następnie diagnosta sam stwierdził, iż badania te zostały wykonane w sposób nieprawidłowy i należy dokonać ich sprostowania.

W świetle art. 2 pkt pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym pojazd specjalny jest to pojazd samochodowy lub przyczepa przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje, konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji. W toku kontroli ustalono, iż w dwóch przypadkach uprawniony diagnosta wykonał - badanie techniczne pojazdu po zmianie rodzaju z ciężarowego na specjalny, przeznaczony do oczyszczania dróg. Z opisu zmian dokonanych w pojeździe wynika, iż w pojeździe została zamontowana czołownica, co zdaniem diagnosty spowodowało że pojazdy te zostały przystosowane do "całorocznego utrzymania dróg". Ustalając nowe dane pojazdu diagnosta uznał, iż po zmianach konstrukcyjnych są samochodami specjalnymi o przeznaczeniu: oczyszczanie dróg. Dział II załącznika nr 2 do rozporządzenia w sprawie badań technicznych w § 6 określa, iż ustalając, nowe dane techniczne pojazdu podczas przeprowadzania badania technicznego w tym rodzaj, podrodzaj i przeznaczenie pojazdu, należy stosować zasady określone w § 2 tego działu. Z kolei z treści przywołanego wyżej § 2 wynika, iż wszelkie ustalenia powinny być podejmowane na podstawie przepisów art. 2 pkt 31-58, art. 66 ust. 6 i art. 80bh ustawy oraz z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z § 2-5 rozporządzenia o warunkach technicznych oraz z ewentualnych warunków dodatkowych dotyczących danego pojazdu. Pojazdy d których mowa wyżej nie spełniają definicji pojazdu specjalnego zawartej w art. 2 pkt 36 ustawy. Po zmianach konstrukcyjnych nie zostały one przystosowane do wykonywania specjalnej funkcji, przeciwnie posiadają skrzynię ładunkową przeznaczoną do przewożenia wszelkiego rodzaju ładunków. Samo zamontowanie czołownicy nie powoduje powstania pojazdu specjalnego przeznaczenia. Ponadto do badania technicznego zostały zgłoszone pojazdy, które do czołownicy nie miały zamontowanego żadnego specjalnego wyposażenia. Z nieznanych powodów diagnosta uznał, iż pojazdy te są przeznaczone do oczyszczania dróg (prawdopodobnie na podstawie oświadczenia właściciela), w sytuacji gdy pojazdy te nie były wyposażone w żadne urządzenia czyszczące. Na marginesie wskazać należy, że przeznaczenie pojazdów ustalone przez diagnostę (oczyszczanie dróg) pozostaje w niezgodności z opisem zmian dokonanych w pojeździe, gdzie diagnosta stwierdził, że pojazdy zostały przystosowane do utrzymania dróg. Analiza poz. 2 działu l załącznika nr 2 do rozporządzenia w sprawie badań technicznych prowadzi do wniosku, iż wykonując dodatkowe badanie techniczne pojazdu, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany elementów powodujących zmianę danych zawartych w dowodzie rejestracyjnym diagnosta winien dokonać zbadania zgodności dokonanych zmian z ustawą i rozporządzeniem o warunkach technicznych wykonując oględziny zewnętrzne, sporządzić opis zmian, ustalić nieznane lub nowe dane pojazdu (w przypadku, o którym mowa w art. 81 ust. 13 ustawy – zażądać opinii rzeczoznawcy). W przypadku braku danych należy należy postępować w sposób określony w dziale II tego załącznika. W sytuacji gdy w wyniku badania technicznego zostanie ustalone, iż dokonane zmiany nie spełniają wymagań przepisów ustawy i rozporządzenia o warunkach technicznych diagnosta winien ustalić, czy stanowią one usterkę drobną czy usterkę istotną i stosownie do dokonanych ustaleń określić wynik badania jako pozytywny lub negatywny. W związku z tym diagnosta, który wykonał przedmiotowe badania techniczne winien się z nich wycofać tzn. podobnie jak w przypadku badań technicznych, o których mowa w pkt 2 należy dokonać ich korekty a następnie przesłać informację o wykonanej korekcie do CEPiK.

Z treści § 38 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia wynika, iż pojazd samochodowy przeznaczony do wykonywania czynności na drodze, pojazd pomocy drogowej i ciągnik balastowy ciągnący przyczepę o szerokości przekraczającej 2,55 m powinny być wyposażone w ostrzegawczy sygnał świetlny błyskowy barwy żółtej samochodowej, widoczny ze wszystkich stron pojazdu z odległości co najmniej 150 m przy dobrej przejrzystości powietrza i niepowodujący oślepiania innych uczestników ruchu oraz odpowiadający warunkom określonym w § 26 ust. 2 pkt 1, 2 i 4. Ponadto pojazd pomocy drogowej powinien posiadać: 1/ kabinę kierowcy lub nadwozie barwy żółtej lub oznaczone pasem wyróżniającym barwy żółtej spełniającym warunki, o których mowa w § 36; 2/ nadwozie konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu uszkodzonych pojazdów lub być wyposażony w: a/ hol giętki do holowania motocykla i hol sztywny do holowania pojazdu, o konstrukcji wykluczającej potrzebę użycia niesprawnego układu kierowniczego lub niesprawnych hamulców uszkodzonych pojazdów, b/ ostrzegawczy sygnał świetlny błyskowy barwy żółtej, o konstrukcji umożliwiającej umieszczenie na pojeździe holowanym, c/ dodatkowy zestaw świateł tylnych przeznaczony do umieszczania na pojeździe holowanym w przypadku tymczasowego zakrycia świateł pojazdu holującego. W toku kontroli ustalono, iż w jednym przypadku uprawniony diagnosta wykonał badanie techniczne po zmianach konstrukcyjnych zmieniających rodzaj pojazdu z samochodu ciężarowego furgon na samochód specjalny pomóc drogowa. Zdaniem diagnosty w pojeździe został zamontowany osprzęt oraz oznakowanie pojazdu pomocy drogowej. Stanowisko przyjęte przez diagnostę poparł również rzeczoznawca samochodowy, który w opinii wykonanej w dniu 17.11.2018 r. stwierdził, że "pojazd może zostać dopuszczony do ruchu jako samochód specjalny o przeznaczeniu pomoc drogowa". Należy zwrócić uwagę, iż diagnosta wykonując badanie techniczne nie miał możliwości oprzeć się na opinii rzeczoznawcy bowiem została ona wydana po dacie przeprowadzenia badania technicznego, jednak należy przyznać że dokumenty te pozostawały ze sobą w zgodności. W dniu 27.12.2018 r. właściciel pojazdu przedstawił w Starostwie Powiatowym sprostowane zaświadczenie Nr [...] o przeprowadzonym w dniu 17.10.2018 r. badaniu okresowym pojazdu marki SCANIA o numerze rejestracyjnym [...], w którym to zaświadczeniu diagnosta stwierdza, iż pojazd, o którym mowa wyżej jest samochodem ciężarowym. Na tej podstawie dokonano zmiany danych pojazdu w systemie elektronicznym oraz wydano właścicielowi nowy dowód rejestracyjny. W związku z tym stwierdza się, iż w dniu 17.10.2018 r. badanie techniczne Nr [...] zostało przeprowadzone w sposób nieprawidłowy bowiem diagnosta w zaświadczeniu z dnia 17.10.2018 r. o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu podał dane pojazdu, niezgodne ze stanem faktycznym.

W zakwestionowanych w toku kontroli badaniach technicznych uprawniony diagnosta J. K. stwierdził ,że w pojazdach wprowadzone zostały zmiany konstrukcyjne i prowadzące do zmiany rodzaju pojazdu. Do takich wniosków diagnosta doszedł po przeprowadzeniu badań następujących pojazdów. W dniu 29.06.2018 r. wykonał badania techniczne okresowe nr [...] oraz dodatkowe nr [...] pojazdu marki VOLVO o numerze identyfikacyjnym [...], w których to badaniach technicznych uznał, że w pojeździe będącym początkowo ciągnikiem samochodowym, w wyniku zmian konstrukcyjnych został zmieniony rodzaj pojazdu na samochód specjalny pomocy drogowej W opisie zmian diagnosta zamieścił informację, iż "w wymienionym pojeździe zainstalowano osprzęt, wyposażenie i oznakowanie pomocy drogowej; zgodnie z oświadczeniem przedsiębiorcy pojazd będzie użytkowany jako pomoc drogowa". Następnie w wyniku prowadzonego postępowania w sprawie rejestracji tego pojazdu, organ rejestrujący jakim było Starostwo Powiatowe, zakwestionowało prawidłowość wykonanego badania technicznego uznając, iż na pojeździe zostało umieszczone jedynie oznakowanie kabiny kierowcy pasem wyróżniającym barwy żółtej oraz ostrzegawczy sygnał świetlny błyskowy barwy żółtej, umieszczony na nadwoziu pojazdu. Zdaniem organu rejestrującego zmiany te nie doprowadziły do zmiany rodzaju pojazdu ponieważ nie były to zmiany konstrukcyjne tzn. powodujące ingerencję w konstrukcję pojazdu. Przede wszystkim na pojeździe nadal pozostało zamontowane siodło, do którego istnieje możliwość założenia każdego rodzaju naczepy co powoduje że pojazd ten pomimo oznakowania może być użytkowany jak każdy ciągnik siodłowy. W związku z tym w toku postępowania w sprawie rejestracji pojazdu, diagnosta dokonał korekty wykonanego przez siebie badania technicznego określając zarówno w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu okresowym, jak i zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu dodatkowym, iż rodzaj badanego pojazdu to ciągnik samochodowy. Ponadto dokonał w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, wpisu wykonanego okresowego badania technicznego, ustalając termin następnego badania na za rok ód daty wykonania badania technicznego. Na tej podstawie. w dniu 02.07.2018 r. pojazd został zarejestrowany w Starostwie Powiatowym jako ciągnik samochodowy podrodzaj: siodłowy. Jednakże w rejestrze badań technicznych, co wykazała kontrola przeprowadzona w dniu 20.11.2018 r., badania te pozostały jako wykonane z wynikiem pozytywnym badanie okresowe i dodatkowe po zmianach konstrukcyjnych. W rejestrze badań oraz zaświadczeniach o przeprowadzonym badaniu technicznym diagnosta dokonał jedynie zmiany rodzaju pojazdu na ciągnik siodłowy, natomiast pozostawił opis zmian oraz ustalone przeznaczenie pojazdu: pomoc drogowa. Zapisy te pozostają ze sobą w oczywistej sprzeczności. W dniu 25.01.2019 r. diagnosta J. K. dostarczył do tut. Urzędu sprostowane zaświadczenia o przeprowadzonych badaniach technicznych okresowego nr [...] oraz dodatkowego nr [...] pojazdu marki VOLVO o numerze identyfikacyjnym [...] (badanie dodatkowe bez opisu zmian), w których rodzaj pojazdu został określony jako: ciągnik samochodowy a w rubryce uwagi zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu dodatkowym została zamieszczona uwaga o treści "zrezygnowano ze zmian". W dniu 31.07.2018 r. wykonał badania techniczne okresowe nr [...] oraz dodatkowe nr [...] pojazdu marki VOLVO/MOLCIK numer identyfikacyjny [...], w których to badaniach technicznych uznał, że pojazd będący początkowo samochodem ciężarowym, został przerobiony na samochód specjalny przeznaczony do oczyszczania dróg. W opisie zmian diagnosta zamieścił informację, iż "w pojeździe zainstalowano czołownicę do montażu urządzeń lub przyrządów do oczyszczania dróg". Ponadto z załączonej do zaświadczenia dokumentacji fotograficznej wynika, że do płyty czołowej została założona szczotka przeznaczona do zamiatania jezdni. Następnie w wyniku prowadzonego postępowania w sprawie rejestracji tego pojazdu, organ rejestrujący jakim było Starostwo Powiatowe, zakwestionowało prawidłowość wykonanego badania technicznego uznając, iż zainstalowanie na pojeździe czołownicy nie doprowadziło do zmiany rodzaju pojazdu na samochód specjalny ponieważ na pojeździe pozostaje zamontowania skrzynia ładunkowa przeznaczona do przewozu ładunków, co powoduje że pojazd ten należy zakwalifikować do rodzaju ciężarowy, podrodzaj wywrotka. Zdaniem organu rejestrującego wprowadzone w pojeździe zmiany nie doprowadziły do zmiany rodzaju pojazdu ponieważ nie były to zmiany konstrukcyjne tzn. powodujące ingerencję w konstrukcję pojazdu. W związku z tym w toku postępowania w sprawie rejestracji pojazdu, diagnosta dokonał korekty wykonanego przez siebie badania technicznego określając w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu okresowym, że badany pojazd jest samochodem ciężarowym natomiast zaświadczenie o badaniu dodatkowym, w którym diagnosta uznał, że pojazd ten jest samochodem specjalnym diagnosta pozostawił bez zmian. A zatem z rejestru badań technicznych oraz dostępnych do wydruku pod rejestrem zaświadczeń o przeprowadzonym badaniu technicznym wynikało, że na dzień kontroli pojazd marki VOL VOIMOLCIK o numerze identyfikacyjnym [...] został uznany jednocześnie za samochód ciężarowy oraz samochód specjalny przeznaczony do oczyszczania dróg. W dniu 25.01.2019 r. diagnosta J. K. dostarczył do tut. Urzędu sprostowane zaświadczenia o przeprowadzonych badaniach technicznych okresowego [...] oraz dodatkowego nr [...] pojazdu marki VOL VO/MOLCIK numer identyfikacyjny [...] (badanie dodatkowe bez opisu zmian), w których rodzaj pojazdu został określony jako: samochód ciężarowy a w rubryce uwagi zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu dodatkowym została zamieszczona uwaga o treści "zrezygnowano ze zmian".

W dniu 24.01.2018 r. wykonał badania techniczne okresowe nr [...] oraz dodatkowe nr [...] pojazdu marki MAN numer identyfikacyjny [...], w których to badaniach technicznych uznał, że pojazd będący początkowo samochodem ciężarowym, został przerobiony na samochód specjalny przeznaczony do oczyszczania dróg. W opisie zmian diagnosta zamieścił informację, iż "w pojeździe zainstalowano czołownicę do montażu sprzętu do całorocznego utrzymania dróg; zgodnie z oświadczeniem przedsiębiorcy pojazd będzie służył do całorocznego utrzymania dróg". Analiza dokumentacji fotograficznej załączonej do zaświadczenia potwierdza, iż jedyną zmianą jaka została wprowadzona w pojeździe było zamontowanie z przodu pojazdu płyty czołowej. W dacie wykonywania badania technicznego do tej płyty nie zostało zamontowane żadne urządzenie. W tym samym dokumencie opisu zmian w części III w której są podawane nowe dane techniczne pojazdu po dokonanych zmianach diagnosta ustalił, iż pojazd jest samochodem specjalnym przeznaczonym do oczyszczania dróg. Z nieznanych powodów (prawdopodobnie na podstawie ustnego oświadczenia właściciela pojazdu) diagnosta ustalił przeznaczenie tego pojazdu "oczyszczanie dróg". Należy zwrócić uwagę (pomijając w tym momencie analizę czy wprowadzone zmiany doprowadziły do zmiany rodzaju pojazdu) w samym dokumencie opisu zmian istnieje niespójność pomiędzy opisem zmian a ustalonym przeznaczeniem pojazdu. W opisie diagnosta pisze, że pojazd będzie służył do "całorocznego utrzymania dróg, natomiast ustalone przez niego przeznaczenie to: "oczyszczanie dróg". Brak zdecydowania diagnosty w kwestii ustalenia konkretnego przeznaczenia tego pojazdu wynikał prawdopodobnie stąd, że do badania technicznego został przedstawiony pojazd, który nie był przystosowany do żadnego specjalnego przeznaczenia.

W dniu 29.06.2018 r. wykonał badania techniczne okresowe nr [...] oraz dodatkowe nr [...] pojazdu marki STEYR numer identyfikacyjny [...], w których to badaniach technicznych uznał, że pojazd będący początkowo samochodem ciężarowym, został przerobiony na samochód specjalny przeznaczony do oczyszczania dróg. W opisie zmian diagnosta zamieścił informację, iż "pojazd został przystosowany do całorocznego utrzymania dróg, dokonano montażu czołownicy; zgodnie z oświadczeniem przedsiębiorcy pojazd będzie wykorzystywany do całorocznego utrzymania dróg". Następnie w wyniku prowadzonego postępowania w sprawie rejestracji tego pojazdu, organ rejestrujący jakim było Starostwo Powiatowe, zakwestionowało prawidłowość wykonanego badania technicznego uznając, iż zainstalowanie na pojeździe czołownicy nie doprowadziło do zmiany rodzaju pojazdu na samochód specjalny ponieważ na pojeździe pozostaje zamontowania skrzynia ładunkowa przeznaczona do przewozu ładunków, co powoduje że pojazd ten należy zakwalifikować do rodzaju ciężarowy, podrodzaj wywrotka. Zdaniem organu rejestrującego wprowadzone w pojeździe zmiany nie doprowadziły do zmiany rodzaju pojazdu ponieważ nie były to zmiany konstrukcyjne tzn. powodujące ingerencję w konstrukcję pojazdu. W związku z tym właściciel pojazdu odstąpił od złożenia wniosku o rejestrację pojazdu i do chwili obecnej pojazd ten pozostaje zarejestrowany w Starostwie Powiatowym na rzecz dotychczasowego właściciela jako samochód ciężarowy. Należy zwrócić uwagę, iż w badaniach technicznych o których mowa w niniejszym punkcie, podobnie jak w przypadku pojazdu, o którym mowa w pkt 3 istnieje niezgodność ustalonego przez diagnostę przeznaczenia pojazdu z opisem zmian zawartym w załączniku do zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym. W opisie diagnosta pisze, że pojazd będzie służył do "całorocznego utrzymania dróg, natomiast ustalone przez niego przeznaczenie to: "oczyszczanie dróg". W dniu 25.01.2019 r. diagnosta J. K. dostarczył do organu sprostowane zaświadczenia o przeprowadzonych badaniach technicznych okresowego nr [...] oraz dodatkowego nr [...] pojazdu marki STEYR numer identyfikacyjny [...] (badanie dodatkowe bez opisu zmian), w których rodzaj pojazdu został określony jako: samochód ciężarowy a w rubryce uwagi zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu dodatkowym została zamieszczona uwaga o treści "zrezygnowano ze zmian".

W dniu 17.10.2018 r. wykonał badania techniczne okresowe nr [...] oraz dodatkowe nr [...] pojazdu marki SCANIA, numer identyfikacyjny [...], w których to badaniach technicznych uznał, że pojazd będący początkowo samochodem ciężarowym, został przerobiony na samochód specjalny przeznaczenie: pomoc drogowa. W opisie zmian diagnosta zamieścił informację, iż "zdemontowano zabudowę typu furgon i w to miejsce zainstalowano zabudowę pomocy drogowej wraz z osprzętem i oznakowaniem". W tym miejscu należy zwrócić uwagę na błąd diagnosty zawarty w opisie zmian dokonanych w pojeździe. Pojazd przed przeróbką nie był furgonem ale samochodem ciężarowym skrzyniowym tzn. posiadał otwartą skrzynię ładunkową. Następnie w. wyniku prowadzonego postępowania w sprawie rejestracji tego pojazdu, organ rejestrujący jakim było Starostwo Powiatowe, zakwestionowało prawidłowość wykonanego badania technicznego uznając, iż wprowadzone w pojeździe zmiany konstrukcyjne nie doprowadziły do zmiany rodzaju pojazdu na samochód specjalny pomocy drogowej ponieważ badany pojazd nie jest przystosowany do przewozu pojazdów, me posiada punktów mocowania uszkodzonych pojazdów na platformie oraz nie posiada najazdów przy pomocy których możliwe byłoby umieszczanie pojazdów uszkodzonych na samochodzie. W związku z tym właściciel pojazdu zlecił mgr inż. R. H. rzeczoznawcy techniki samochodowej wykonanie opinii zawierającej ocenę wprowadzonych zmian oraz ustalenie rodzaju i przeznaczenia pojazdu. W wykonanej opinii rzeczoznawca samochodowy ustalił, iż wprowadzone zmiany skutkują zmianą rodzaju pojazdu na samochód specjalny. Do opinii została dołączona dokumentacja fotograficzna w tym fotografia pojazdu z dostawionymi do niego najazdami, po których miałoby następować wprowadzanie pojazdów na nadwozie samochodu specjalnego. Z oceną tą nie zgodził się organ rejestrujący i postanowił powołać biegłego sądowego będącego jednocześnie rzeczoznawcą samochodowym w osobie M. P. w celu ustalenia czy pojazd posiada nadwozie przeznaczone do przewozu pojazdów oraz czy wprowadzone zmiany konstrukcyjne doprowadziły do zmiany rodzaju pojazdu na samochód specjalny. W odpowiedzi pismem z dnia 27.12.2018 r. M. P. odmówił wykonania opinii bowiem byłaby ona odmienna od opinii wykonanej przez R. H., który jest zrzeszony w tym samym stowarzyszeniu rzeczoznawców tj. Ogólnopolskim Stowarzyszeniu Rzeczoznawców Techniki Motoryzacyjnej i Ruchu Drogowego Auto Consulting. Następnie rzeczoznawca R. H. wycofał się z oceny technicznej jakiej dokonał w opinii technicznej nr [...], zaś diagnosta J. K. wycofał się z wykonanych przez siebie badań technicznych. W dniu 27.12.2018 r. właściciel pojazdu przedstawił sprostowane badanie techniczne nr [...] z którego wynika, iż diagnosta uznał, że pojazd marki Scania o jest samochodem ciężarowym, natomiast w dniu 11.01.2019 r. R. H. złożył w Starostwie Powiatowym pismo, w którym zawiadomił o wycofaniu wykonanej przez siebie opinii Nr [...]. W związku z tym przedmiotowy pojazd został zarejestrowany jako samochód ciężarowy wywrotka, zgodnie z żądaniem właściciela pojazdu.

Biorąc pod uwagę ustalone w sprawie okoliczności faktyczne organ l instancji stwierdził, że diagnosta J. K. wykonując badania techniczne pojazdów o których mowa wyżej, dopuścił się wydania szeregu zaświadczeń o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdów niezgodnie ze stanem faktycznym i obowiązującymi przepisami w związku z tym wypełniona została dyspozycja art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy prawo o ruchu drogowym co w konsekwencji doprowadziło do cofnięcia diagnoście uprawnień.

Od tej decyzji odwołanie wniósł J. K. zarzucając naruszenie art. 7 K.p.a. w związku z art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a. poprzez wydanie decyzji na niepełnym materiale dowodowym oraz naruszenie art. 8 K.p.a. Nadto zarzucono naruszenie art. 84 ust 3 pkt 2 ustawy prawo o ruchu drogowym poprzez jego niewłaściwa wykładnię.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 25 kwietnia 2019 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ wskazał, że materialnoprawną podstawę sprawy stanowi art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z tym przepisem starosta cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli o której mowa w art. 83 b ust. 2 pkt 1 stwierdzono wydanie przez diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami. Cytowany przepis ma charakter bezwzględnie obowiązujący. Przepisy ustawy precyzuje rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach.

W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego o zmianach konstrukcyjnych w pojeździe wpływających na zmianę rodzaju pojazdu możemy mówić jedynie wówczas gdy zmiana ingeruje w konstrukcję pojazdu.

W analizowanej sprawie w dwóch przypadkach po przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu diagnosta uznał, iż w wyniku zmian konstrukcyjnych w pojeździe do szło do zmiany rodzaju pojazdu z samochodu ciężarowego na pojazd specjalny (badanie nr [...] i [...] samochód marki MAN oraz badanie [...] i [...] samochód marki STEYER). W toku postępowania ustalono, iż wskazane przez diagnostę zmiany konstrukcyjne polegały na zamontowaniu w pojazdach zamontowane zostały czołownice służące do montażu urządzeń do całorocznego utrzymania dróg przy czym określając przeznaczenie pojazdu MAN diagnosta wskazał, że jest to samochód specjalny z przeznaczeniem oczyszczania dróg natomiast w przypadku pojazdu STAYER określił, że jest to pojazd specjalny z przeznaczeniem do całorocznego utrzymania dróg. Zdaniem organu odwoławczego samo zamontowanie w pojeździe czołownic, które mogą służyć do montażu urządzeń służących utrzymaniu czy też odśnieżaniu dróg nie stanowi ingerencji w konstrukcję pojazdu dostosowujące pojazd do specjalnej funkcji w taki sposób, że wyklucza używanie go do innych funkcji, zwykle związanych z funkcjami spełnianymi przez samochód ciężarowy. Potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest dokumentacja fotograficzna załączona do opisu zmian konstrukcyjnych w pojeździe na podstawie której, nawet bez posiadania wiedzy fachowej można stwierdzić, że zarówno samochód ciężarowy MAN jak i STAYER zachowały funkcje samochodów ciężarowych służące do przewozu ładunków. Wskazania wymaga, iż sam diagnosta w zalegających w aktach sprawy pismach z dnia piśmie z dnia 24 stycznia 2019r. skierowanych do Naczelnika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego stwierdzał, że zamontowanie czołownicy nie jest wystarczające aby uznać pojazd za specjalny wskazując , że w toku badania dopuścił się błędów i nieprawidłowości. Wskazania wymaga także, iż do badania zgłoszone zostały pojazdy z zamontowaną czołownicą bez jakichkolwiek urządzeń służących czy to do całorocznego utrzymania dróg czy też do ich odśnieżania. Nie można zatem stwierdzić, jak to zrobił diagnosta w opisie zmian konstrukcyjnych w pojazdach, że zostały one przystosowane i przeznaczone do utrzymania dróg. Stwierdzenie takie w sytuacji gdy do pojazdu demontowana jest jedynie czołownicą jest bowiem niemożliwe. Dokonując badania technicznego pojazdu marki VOLVO/MOLIC nr rej [...] diagnosta uznał, że zmiana rodzaju pojazdu z samochodu ciężarowego na samochód specjalny wynikała z wprowadzonych w pojeździe zmian konstrukcyjnych. Zgodnie z załączonym opisem zmian w pojeździe zainstalowano czołownice do montażu urządzeń lub przyrządów do oczyszczania dróg. Również i w tym przypadku nie stanowi ingerencji w konstrukcję pojazdu dostosowujące pojazd do specjalnej funkcji w taki sposób, że wyklucza używanie go do innych funkcji, zwykle związanych z funkcjami spełnianymi przez samochód ciężarowy. Z załączonej do opisu zmian konstrukcyjnych w pojeździe dokumentacji fotograficznej wynika, że pojazd posiada skrzynie ładunkową służącą do przewozu ładunków. Z kolei w wyniku badań technicznych pojazdu marki VOLVO nr rej [...] wskazano jako rodzaj samochodu - ciągnik samochodowy natomiast w uwagach wskazano na zmiany konstrukcyjne w pojeździe. W związku ze zmianami konstrukcyjnymi diagnosta przeprowadził w tej samej dacie dodatkowe badanie techniczne wskazując w wydanym zaświadczeniu nr [...], iż nowe przeznaczenie pojazdu jako pomoc drogowa. W opisie zmian dokonanych w pojeździe diagnosta wskazał, iż w pojeździe zainstalowano osprzęt, wyposażenie i oznakowanie pomocy drogowej, stwierdził nadto, że zgodnie z oświadczeniem przedsiębiorcy pojazd będzie użytkowany jako pomoc drogowa. Tymczasem pojazd nadal posiada zamontowane "siodło" które nie zostało zdemontowane tym samym pojazd ten nie może być uznany za pojazd specjalny z przeznaczeniem - pomoc drogowa, bowiem zmiany w pojeździe nie wykluczają dalszego wykorzystania jako ciągnika siodłowego. Potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest dokumentacja fotograficzna załączona do opisu zmian konstrukcyjnych w pojeździe.

Również i w tym przypadku w skierowanym do Naczelnika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego piśmie z dnia 24 stycznia 2019r. diagnosta skorygował wydane uprzednio zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym uznając, że zamontowanie czołownicy nie jest wystarczające aby uznać pojazd za specjalny. W zaświadczeniu wydanym na podstawie badania okresowego nr [...] oraz badania technicznego nr [...], dotyczącym badania pojazdu marki SCANIA diagnosta wskazał jako rodzaj pojazdu - samochód specjalny. Natomiast uprzednio rodzaj tego pojazdu to samochód ciężarowy. W załączonym opisie zmian konstrukcyjnych wskazał, że zdemontowano zabudowę typu furgon w to miejsce zainstalowano zabudowę pomocy drogowej wraz z osprzętem i oznakowaniem. Jako przeznaczenie pojazdu wskazano - pomoc drogowa. Diagnosta dokonał zmiany wskazanych wyżej zaświadczeń zarówno z badania okresowego jak i dodatkowego wskazując jako rodzaj pojazdu - samochód ciężarowy. Z powyższych ustaleń wynika jednoznacznie, że wydane przez diagnostę J. K. zaświadczenia nastąpiło, niezgodnie ze stanem faktycznym i prawnym. Niezgodność ze stanem faktycznym polegała na nieprawidłowym określeniu rodzaju w/wym pojazdów oraz wskazaniu błędnie ich przeznaczenia. Wskazane nieprawidłowości były wynikiem błędnego uznania, że w danych pojazdach doszło od zmian konstrukcyjnych zmierzających do zmiany zarówno rodzaju jak i przeznaczenia pojazdów. Do popełnienia błędów w procesie badania stanu technicznego pojazdów, polegających na błędnym oznaczeniu rodzajów pojazdów czy też przeznaczenia pojazdów przyznał się sam diagnosta wykonujący badania co zostało stwierdzone na podstawie pism z dnia 24 stycznia 2019r. skierowanych do Naczelnika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego. Znamiennym jest także fakt, wycofania się biegłego R. H. z opinii o numerze [...] dotyczącej prawidłowości badania technicznego pojazdu marki SCANIA nr rej [...] i anulowania jej w całości. Z kolei niezgodność z przepisami prawa dotyczy naruszenia przepisów ustawy prawo o ruchu drogowym stanowiących legalne definicje pojazdów w tym pojazdu specjalnego (art. 2 pkt 36 ustawy), samochodu ciężarowego ( art. 2 pkt 42 ustawy) oraz ciągnika siodłowego (art. 2 pkt 42a ustawy). W związku z tym w analizowanej sprawie spełniona została dyspozycja art. 84 ust 3 pkt 2 ustawy prawo o ruchu drogowym, której spełnienie nakłada na organ obowiązek cofnięcia diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów.

Na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniósł J. K. zarzucając naruszenie:

1/ art. 84 ust. 3 pkt ustawy - Prawo o ruchu drogowym poprzez jego błędną interpretację i przyjęcie, że diagnosta swoim zachowaniem wyczerpał znamiona wydania zaświadczenia pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami, co skutkowało wydaniem przez SKO decyzji o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji organu l instancji o cofnięciu uprawnień diagnosty skarżącemu;

2/ art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy - Prawo ruchu drogowym, poprzez nieprawidłowe uznanie, że diagnosta swoim postępowaniem wypełnił znamiona tego przepisu, poprzez umyślne wydanie zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami i zastosowanie tego przepisu prawa w sytuacji, gdy w postępowaniu nie doszło do rozważenia, czy ciężar popełnionego przez diagnostę uchybienia jest na tyle istotny, że daje podstawę do wydania orzeczenia o cofnięciu uprawnień na okres 5 lat (albowiem zgodnie z art. 84 ust. 4 wskazanej ustawy: "w przypadku cofnięcia diagnoście uprawnienia do wykonywania badań technicznych, ponowne uprawnienie nie może być wydane wcześniej niż po upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu stała się ostateczna"), co skutkowało utrzymaniem w mocy poprzednio zapadłej decyzji;

3/ art. 2, art. 31 ust. 1 i art. 32 Konstytucji RP poprzez uznanie, iż cofnięcie uprawnień diagnoście jest obligatoryjne niezależnie od stopnia przewinienia, co jest sankcją oczywiście nieadekwatną i niewspółmiernie dolegliwą, sprzeczną z zasadą sprawiedliwości społecznej, zasadą demokratycznego państwa prawa i wywodzoną z niej zasadą proporcjonalności oraz równości wobec prawa wyrażonymi we wskazanych przepisach Konstytucji;

4/ art. 8 w zw. z art. 9 w zw. z art. 10 k.p.a. poprzez wydanie przez organ II instancji decyzji opartej na postępowaniu, które w niniejszej sprawie przeprowadzono w sposób rażąco nierzetelny, naruszający podstawowe zasady proceduralne regulujące tryb tego postępowania, naruszając zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa poprzez: oparcie ustaleń faktycznych w sprawie jedynie na stwierdzeniu faktu dokonania adnotacji w zaświadczeniu w szczególności bez przesłuchania samego diagnosty, zbadania motywów i przyczyn jego działania, zakresu tego naruszenia, jego ewentualnych skutków, a także bez rozważenia, czy charakter naruszenia procedury badania upoważnia do cofnięcia uprawnień zawodowych na lat 5; zbadanie przez organ fragmentarycznie szeregu zarzutów, albo w ogóle brak analizy, bez konkretnego ustosunkowania się do twierdzeń strony;

5/ art. 7, art. 7 a, art. 8, art. 77, art. 80 i art. 107 § 3 K.p.a. poprzez fragmentaryczne i niewystarczające rozważenie materiału dowodowego.

W uzasadnieniu rozwinięto powyższe zarzuty w konkluzji wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie podtrzymując przy tym argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 3 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2018.1302 t.j. ze zm. - dalej P.p.s.a.), sądy administracyjne powołane są do kontroli zgodności z prawem działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W ramach swej kognicji sąd bada, czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania administracyjnego, nie będąc przy tym związanym granicami skargi, stosownie do treści art. 134 § 1 P.p.s.a. Orzekanie - w myśl art. 135 P.p.s.a. - następuje w granicach sprawy będącej przedmiotem kontrolowanego postępowania, w której został wydany zaskarżony akt lub czynność i odbywa się z uwzględnieniem wówczas obowiązujących przepisów prawa.

Kontrolując zaskarżoną decyzję stosownie do powyższych zasad Sąd nie stwierdził naruszenia przez organy administracji przepisów prawa materialnego, bądź procesowego uzasadniającego jej uchylenie.

Materialnoprawną podstawę zapadłego w sprawie rozstrzygnięcia stanowił art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z treścią art. 84 ust. 3 tej ustawy starosta cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 83 ust. 6, stwierdzono:

1) przeprowadzenie przez diagnostę badania technicznego niezgodnie z określonym zakresem i sposobem wykonania;

2) wydanie przez diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami.

Sformułowanie, że uprawniony organ "cofa" diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych w razie stwierdzenia okoliczności określonych w pkt 1 i 2 wskazanego powyżej przepisu jest oczywiste i jednoznaczne, że żadne inne okoliczności nie mogą być brane w tym wypadku pod uwagę. W razie ustalenia natomiast, że okoliczności te zaistniały, organ nie ma swobody w podjęciu decyzji, lecz jest zobligowany do cofnięcia uprawnień (zob. w tej materii m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 września 2012 r.; sygn. akt II GSK 422/11 i z dnia 27 czerwca 2012 r.; sygn. akt II GSK 619/11). Przepis art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym nie daje również organowi prawa do miarkowania konsekwencji, co oznacza, że uchybienia o dużym ciężarze gatunkowym są traktowane na równi z uchybieniami o mniejszych skutkach. Wykonanie badań technicznych pojazdów sprzecznie z wymogami prawa i stanem faktycznym zawsze będzie rodziło po stronie organu obowiązek cofnięcia uprawnień (tak Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyrokach: z dnia 25 lutego 2015 r.; sygn. akt II GSK 46/14 oraz z dnia 12 kwietnia 2013 r.; sygn. akt II GSK 60/12). Należy mieć również na uwadze, że dla istoty deliktu administracyjnego polegającego na wydaniu przez diagnostę zaświadczenia albo dokonaniu wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami nie ma istotnego znaczenia, czy poświadczając nieprawdę można, czy też nie, przypisać winę sprawcy tego deliktu. O delikcie skutkującym z mocy prawa cofnięciem uprawnień diagnosty, decyduje bowiem obiektywny stan rzeczy, jakim jest fakt poświadczenia przez diagnostę nieprawdy w okolicznościach wskazanych w przepisie art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym (zob. w tej materii m.in.: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. akt II GSK 1395/10; Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych orzeczenia.nsa.gov.pl).

Sąd wyjaśnia również, że z przepisu art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym wynika, że stwierdzenie nieprawidłowego działania diagnosty powinno wynikać z przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 83 ust. 6 ustawy. Co prawda przepis art. 83 ust. 6 ustawy - Prawo o ruchu drogowym został uchylony z dniem 21 sierpnia 2004 r. (ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej: Dz. U. Nr 173, poz. 1808 ze zm.) ale nie został przez ustawodawcę usunięty z treści art. 84 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, co budziło wątpliwości oraz rozbieżności w orzecznictwie. Rozstrzygnęła je uchwała składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 marca 2012 r. (sygn. akt II GSP 2/11), w której wskazano, że sformułowanie "w wyniku przeprowadzonej kontroli" należy rozumieć jako wystąpienie podstaw faktycznych do wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie cofnięcia uprawnień. W uzasadnieniu powołanej uchwały Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że wszczęcie z urzędu postępowania w przedmiocie cofnięcia diagnoście uprawnień może nastąpić zarówno wówczas, gdy wynik kontroli przeprowadzonej u prowadzącego stację kontroli wykaże niezgodne z prawem działanie diagnosty, jak i wówczas, gdy informacje o takim działaniu organ poweźmie z innych źródeł np. podczas analizy akt innej sprawy lub uzyska je od innych organów.

Należy ponadto zaaprobować pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażony w wyroku z dnia 14 października 2008 r. (sygn. akt II GSK 375/08), że rolą organu administracji publicznej, a następnie (ewentualnie) także rolą sądu administracyjnego, jest każdorazowe dokonanie oceny, czy występujące w danej sprawie uchybienia mogą dawać podstawę do zastosowania powyższego przepisu, co zawsze wymaga zindywidualizowanej oceny, czy stwierdzone podczas kontroli przez organ administracji publicznej nieprawidłowości rzeczywiście były tego rodzaju, iż obiektywnie mogły stanowić podstawę wydania zaskarżonej decyzji o cofnięciu uprawnień diagnoście. Z treści art. 84 ustawy – Prawo o ruchu drogowym wynika, iż ustawodawca przywiązuje duże znaczenie do kwalifikacji i profesjonalizmu diagnosty. To bowiem diagności są podmiotami wyłącznie upoważnionymi do wykonywania badań technicznych pojazdów z czym wiąże się wynikający z przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym wymóg posiadania wykształcenia technicznego i praktyki oraz odbycia szkolenia zakończonego egzaminem z wynikiem pozytywnym. Regulacjom normującym zdobywanie uprawnień diagnosty towarzyszą zawarte w art. 84 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym restrykcyjne zasady odpowiedzialności tej grupy zawodowej. W związku z powyższym, za uzasadnione uznać należy twierdzenie, że "celem regulacji prawnej ustanowionej na gruncie art. 84 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym jest odsunięcie od czynności diagnostycznych nierzetelnych diagnostów dokonujących wpisów do dowodów rejestracyjnych lub wystawiających zaświadczenia skutkujących dopuszczeniem do ruchu pojazdów niesprawnych bądź w istocie niesprawdzonych pod względem technicznym lub też skutkujących możliwością uzyskania przez właściciela pojazdu nienależnych mu korzyści podatkowych ze szkodą dla Skarbu Państwa.

Przenosząc powyższe rozważania w realia rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że w dniu 20 listopada 2018 r. pracownicy Starosta Powiatowego przeprowadzili kontrolę Stacji Kontroli Pojazdów znajdującej się w P. W wyniku tej kontroli stwierdzone zostały nieprawidłowości w zakresie wykonywania oraz dokumentowania przeprowadzonych badań technicznych pojazdów, które popełnione zostały przez J. K. W dwóch przypadkach po przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu diagnosta uznał, iż w wyniku zmian konstrukcyjnych w pojeździe do szło do zmiany rodzaju pojazdu z samochodu ciężarowego na pojazd specjalny (badanie nr [...] i [...] samochód marki MAN oraz badanie [...] i [...] samochód marki STEYER). W toku postępowania ustalono, iż wskazane przez diagnostę zmiany konstrukcyjne polegały na zamontowaniu w pojazdach czołownic służących do montażu urządzeń do całorocznego utrzymania dróg przy czym określając przeznaczenie pojazdu MAN diagnosta wskazał, że jest to samochód specjalny z przeznaczeniem oczyszczania dróg natomiast w przypadku pojazdu STAYER określił, że jest to pojazd specjalny z przeznaczeniem do całorocznego utrzymania dróg. Stwierdzić należy, że samo zamontowanie w pojeździe czołownic, które mogą służyć do montażu urządzeń służących utrzymaniu czy też odśnieżaniu dróg nie stanowi ingerencji w konstrukcję pojazdu dostosowujące pojazd do specjalnej funkcji w taki sposób, że wyklucza używanie go do innych funkcji, zwykle związanych z funkcjami spełnianymi przez samochód ciężarowy. Potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest dokumentacja fotograficzna załączona do opisu zmian konstrukcyjnych w pojeździe na podstawie której, nawet bez posiadania wiedzy fachowej można stwierdzić, że zarówno samochód ciężarowy MAN jak i STAYER zachowały funkcje samochodów ciężarowych. Podkreślić należy, że sam diagnosta w pismach z dnia 24 stycznia 2019 r. skierowanych do Naczelnika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego stwierdzał, że zamontowanie czołownicy nie jest wystarczające aby uznać pojazd za specjalny wskazując, że w toku badania dopuścił się błędów i nieprawidłowości. Z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy wynika, że wydanie przez diagnostę J. K. zaświadczenia nastąpiło, niezgodnie ze stanem faktycznym i prawnym. Niezgodność ze stanem faktycznym polegała na nieprawidłowym określeniu rodzaju pojazdów oraz wskazaniu błędnie ich przeznaczenia. Wskazane nieprawidłowości były wynikiem błędnego uznania, że w danych pojazdach doszło od zmian konstrukcyjnych zmierzających do zmiany zarówno rodzaju jak i przeznaczenia pojazdów. Do popełnienia błędów w procesie badania stanu technicznego pojazdów, polegających na błędnym oznaczeniu rodzajów pojazdów czy też przeznaczenia pojazdów przyznał się sam diagnosta wykonujący badania co zostało stwierdzone na podstawie pism z dnia 24 stycznia 2019 r. skierowanych do Naczelnika Wydziału Komunikacji Starostwa Powiatowego.

Stwierdzić należy, że wbrew zarzutom skargi organy dokonały właściwej wykładni art. 84 ust. 3 pkt 2 p.r.d. Przepis ten sanowi, że starosta cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 83b ust. 2 pkt 1, stwierdzono: wydanie przez diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami. Nie do zaakceptowania jest wskazana przez skarżącego wykładnia pojęcia "stan faktyczny", rozumianego, jako stan faktyczny ustalony przez diagnostę, abstrahujący od stanu rzeczywistego. Konsekwencją przyjęcia powyższego rozumienia tego terminu byłaby przekreślenie celu, dla którego przepis ten wprowadzono. Celem omawianej regulacji było wszak wymuszenie jak najwyższych standardów pracy diagnosty, oznaczające zachowywanie przez nich szczególnie wysokiej staranności w wykonywaniu swoich czynności oraz przestrzeganie obowiązujących w tym zakresie przepisów.

Nie były też zasadne zarzuty naruszenia przepisów art. 7, 77 oraz art. 80 K.p.a.

W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie organy w wystarczającym stopniu zebrały materiał dowodowy i nie zachodziła konieczność przeprowadzenia kolejnych dowodów. Tym samym nie doszło do naruszenia zasady prawdy obiektywnej (art. 7 i art. 77 § 1 K.p.a.). Celem prowadzonego w rozpatrywanej sprawie postępowania było ustalenie, czy diagnosta prawidłowo określał rok produkcji pojazdów. W niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki odpowiedzialności administracyjnej określone w art. 84 ust. 3 pkt 2 p.r.d., ponieważ w wydanych przez skarżącego zaświadczeniach o przeprowadzonych badaniach technicznych były wpisywane daty produkcji pojazdów niezgodnie ze stanem faktycznym, co było skutkiem złamania obowiązujących wskazanych wyżej przepisów. Stwierdzenie tej okoliczności obligowało organ do wydania decyzji cofającej skarżącemu uprawnienia diagnosty.

Skarżący wykonując czynności zawodowe jako diagnosta powinien zachowywać najwyższą możliwą staranność. Sąd ma świadomość, że jakkolwiek cofnięcie diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych stanowi dolegliwą sankcję to należy pamiętać, że celem opisanej regulacji jest odsunięcie od czynności diagnostycznych tych osób, które swoje obowiązki wykonują w sposób nierzetelny. Ustawodawca dla cofnięcia uprawnień wymaga jedynie ustalenia, że diagnosta wydał zaświadczenie niezgodne ze stanem faktycznym lub przepisami. Taka sytuacja w niniejszej sprawie wystąpiła. Wbrew zarzutom skargi, organy w ramach przeprowadzonego postępowania podjęły wszelkie kroki do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, zebrały wyczerpujący materiał dowodowy oraz dokonały jego prawidłowej oceny. Na tle poczynionych przez organy ustaleń zachodziły w ocenie Sądu przesłanki do zastosowania sankcji, o której mowa w art. 84 ust. 3 ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Zaskarżona decyzja zawiera w tym zakresie wystarczające wyjaśnienie zastosowania wskazanej powyżej regulacji w ustalonym stanie faktycznym.

W tym stanie rzeczy, ponieważ podniesione w skardze zarzuty nie mogły odnieść zamierzonego skutku, a jednocześnie brak jest okoliczności, które z urzędu należałoby wziąć pod rozwagę, zaszły przesłanki do oddalenia skargi na podstawie art. 151 P.p.s.a.