Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Hieronim Sęk, po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Bk 244/17 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie skargi M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 10 lutego 2017 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik oraz grudzień 2012 r. postanawia: oddalić zażalenie.

1. Postanowienie Sądu pierwszej instancji

M. Z. (dalej: Strona lub Skarżący) wniósł zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Bk 244/17. Postanowieniem tym Sąd negatywnie rozpoznał jego wniosek odmawiając wstrzymania wykonania decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w B. (dalej: Dyrektor IS) z dnia 10 lutego 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik oraz grudzień 2012 r.

2. Relacja ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji

W skardze na powyższą decyzję Strona zawarła wniosek o wstrzymanie jej wykonania. Uzasadniając żądanie podała, że: - znajduje się w trudnej sytuacji finansowej i nie jest w stanie uregulować ciążących na niej zobowiązań; - zatrudnia jedną osobę na umowę o pracę oraz 9 osób na umowę zlecenia; - z uwagi na okres zimowy nie uzyskuje znacznych dochodów, dlatego też nie jest w stanie pokryć ciążących na niej bieżących należności; - wyegzekwowanie wynikającej z zaskarżonej decyzji kwoty skutkować będzie koniecznością zaciągnięcia pożyczki lub kredytu, ewentualnie zwolnieniem części z zatrudnionych osób; - tym samym spowoduje to negatywne i nieodwracalne skutki dla prowadzonej działalności gospodarczej.

3. Uzasadnienie postanowienia Sądu pierwszej instancji

3.1. Podstawę prawną rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji stanowił art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.; dalej: P.p.s.a.).

3.2. W motywach swojej oceny Sąd stwierdził, że: - Skarżący ogólnikowo wskazał, iż znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, zaś wykonanie przedmiotowej decyzji negatywnie wpłynie na kondycję prowadzonej przez niego działalności gospodarczej; - za wyjątkiem listy nierozliczonych płatności z jednym z kontrahentów nie przedłożył dokumentów źródłowych obrazujących jego aktualną sytuację finansową, w szczególności dokumentów księgowych prowadzonej firmy, czy rozliczeń podatkowych za ostatnie okresy lub rok podatkowy; - twierdzenia Skarżącego powinny odwoływać się do tego rodzaju materiałów źródłowych; - nie wykazał on, iż wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby wyrządzić mu znaczną szkodę lub spowodować trudne do odwrócenia skutki.

4. Zażalenie

4.1. Strona zaskarżyła postanowienie w całości, wniosła o jego zmianę przez wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

4.2. Sądowi pierwszej instancji zarzuciła naruszenie art. 61 § 3 P.p.s.a. przez uznanie, że: - Skarżący nie przedłożył wiarygodnych dokumentów potwierdzających jego sytuację finansową, w sytuacji, gdy z załączonych dokumentów sporządzonych przez jego kontrahenta wynikało, że co najmniej od listopada 2016 r. nie jest w stanie regulować swoich wymagalnych zobowiązań finansowych; - niemożność dysponowania nawet niewielkimi środkami zgromadzonymi na rachunku bankowym wywoła faktyczny skutek w postaci zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej. Do zażalenia załączono umowy kredytowe i wyciąg z historii rachunku bankowego (za okres: 1 stycznia 2017 r. - 29 marca 2017 r.)

5. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

5.1. Zażalenie jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw podlegało oddaleniu.

5.2. Analiza wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji potwierdza stanowisko Sądu pierwszej instancji, że Skarżący nie uprawdopodobnił w dostateczny sposób przesłanek określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a. Złożony wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zawierał argumentów, które mogłyby przemawiać za koniecznością przyznania ochrony tymczasowej.

5.3. Prawidłowo Sąd pierwszej instancji ocenił, że Skarżący nie zobrazował dokumentami źródłowymi, iż ewentualna egzekucja może doprowadzić do skutków przez niego opisanych, czyli likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej.

5.4. Skarżący na etapie postępowania przed Sądem pierwszej instancji przedstawił dokument "lista nierozliczonych płatności", który wskazywał, jak to stwierdził, na jego zadłużenie względem kontrahentów. Okoliczność zadłużenia Skarżącego była jednak niewystarczająca do uznania, że wykonanie zaskarżonej decyzji może doprowadzić do wyrządzenia znacznej szkody. Sytuacja finansowa Skarżącego i prowadzonej przez niego działalności może być taka, że mimo istniejących długów, egzekucja kwoty objętej zaskarżoną decyzją nie doprowadzi do zaprzestania wykonywania przez niego działalności. Rzec można bowiem, w realiach tej sprawy, że skoro Skarżący mimo swojego zadłużenia (na kwotę jak podał w skardze ponad 80.000 zł, a jak podał w zażaleniu ok. 16.000 zł) oraz spłaty zobowiązań kredytowych, nadal prowadzi działalność gospodarczą, to będzie ją mógł prowadzić, w sytuacji egzekwowania od niego kwoty wynikającej z zaskarżonej decyzji (wynoszącej według Skarżącego wraz z odsetkami około 22.000 zł).

5.5. Powyższy wniosek nie jest nieuprawniony, gdyż Skarżący nie przedstawił w sposób kompletny swojej sytuacji finansowej z odwołaniem się do dokumentów źródłowych. Sąd pierwszej instancji odnotował w tym zakresie, że "Skarżący, za wyjątkiem listy nierozliczonych płatności z jednym z kontrahentów nie przedłożył żadnych dokumentów źródłowych wskazujących na aktualną sytuację finansową, w szczególności nie przedłożył dokumentów księgowych prowadzonej firmy, czy też rozliczeń podatkowych za ostatnie okresy lub rok podatkowy". W zażaleniu Skarżący, ani nie ustosunkował się przywołanego spostrzeżenia Sądu pierwszej instancji, ani też nie przedłożył dokumentów, które Sąd ten uznał za istotne.

5.6. Przypomnienia zatem wymagało, że zasadą jest wykonalność decyzji (por. art. 61 § 1 P.p.s.a.) Dopiero na wniosek Strony, w przypadku wykazania przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 P.p.s.a., Sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu. Rolą Strony powinno być więc zobrazowanie Sądowi, co też leżało w jej interesie, przejrzystej i pełnej informacji o aktualnej jej kondycji finansowej. Dane takie pozwoliłyby na dokonanie rzetelnej oceny możliwości ziszczenia się przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a.

5.7. W świetle przedstawionych wywodów, nie wystąpiły podstawy do uznania, że uprawdopodobnione zostało, iż wykonanie decyzji wyrządzi znaczną szkodę lub spowoduje trudne do odwrócenia skutki dla Skarżącego.

5.8. Z przytoczonych wyżej względów, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 ab initio w związku z art. 197 § 1 i § 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.