Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 17 lutego 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wiesław Kisiel po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. W.-N. i J. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 29 października 2009 r., II SA/Bk 485/08 o umorzeniu postępowania sądowego w sprawie ze skargi I. W.-N. i J. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] maja 2008 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i przekazania do ponownego rozpoznania sprawy warunków zabudowy postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Wojewódzki Sądu Administracyjny w Białymstoku postanowieniem z dnia 29 października 2009 r., II SA/Bk 485/08 umorzył na wniosek I. W.-N. i J. N. postępowanie sądowe w sprawie z ich skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia [...] maja 2008 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i przekazania do ponownego rozpoznania sprawy warunków zabudowy.

Sąd I. instancji uznał, że cofnięcie skargi w sprawie nie zmierza do obejścia prawa i nie powoduje utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Czynność cofnięcia skargi Sąd uznał za skuteczną, ponieważ skarżący złożyli stosowne oświadczenie przed ogłoszeniem wyroku w sprawie.

W skardze kasacyjnej od powyższego postanowienia I. W.-N. i J. N. zarzucili naruszenie przepisów postępowania, których uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art.141 § 1 w zw. z art.133 § 1 oraz art.151 w zw. z art.145 § 1 pkt 1 lit.c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. nr 153, poz.1270 ze zm., dalej "P.p.s.a.") poprzez przyjęcie, że organ administracyjny nie naruszył art.97 § 1 pkt. 1 K.p.a..

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

Skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności (art.60 P.p.s.a.). Skuteczne cofnięcie skargi skutkuje umorzeniem postępowania (art.161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.).

Z treści art.60 P.p.s.a. wynika, że oświadczenie skarżącego o cofnięciu skargi jest dla sądu wiążące. Związanie sądu wolą skarżącego jest wynikiem przyjętej zasady, że skarżący może rozporządzać wniesioną przez siebie skargą do czasu jej rozpoznania przez sąd I instancji. Jedynie w przypadku, gdy w ocenie tego sądu cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności, sąd obowiązany jest uznać cofnięcie skargi za niedopuszczalne. Wówczas to, w sposób niebudzący wątpliwości, winny zostać przez sąd wykazane przesłanki uzasadniające odstąpienie od zasady związania w tej kwestii stanowiskiem skarżącego i w konsekwencji rozpoznania skargi wbrew jego woli, wyrażonej w złożonym oświadczeniu (wyrok NSA z dnia 8 października 2007 r. I OSK 3/07, LEX nr 376825).

W okolicznościach niniejszej sprawy Naczelny Sąd Administracyjny nie doszukał się podstaw, aby uznać cofnięcie skargi I. W.-N. i J. N. za niedopuszczalne.

W niniejszym postępowaniu nie można skutecznie podnosić zarzutów dotyczących naruszenia wskazanych w skardze kasacyjnej przepisów, ponieważ Sąd I. instancji będąc związanym oświadczeniem skarżących o cofnięciu skargi, przy jednoczesnym braku przesłanek określonych w art.60 P.p.s.a., nie mógł uznać cofnięcia skargi za niedopuszczalne.

Z powyższych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art.184 P.p.s.a. orzekł, jak w sentencji postanowienia.