Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Bociąga Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) WSA Ewa Michna Protokolant Małgorzata Krasowska-Świt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi M. K. i R.W. na zarządzenie Wójta Gminy S. z dnia 16 marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie założeń prawno-organizacyjnych do sporządzenia arkuszy organizacyjnych na rok szkolny 2017/2018 I. stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia; II. zasądza od Wójta Gminy S. na rzecz skarżących koszty postępowania sądowego w kwocie 814 (osiemset czternaście) złotych.

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynęła skarga M. K. i R. W. na zarządzenie Wójta Gminy z dnia 16 marca 2017 r., [...], w sprawie założeń prawno-organizacyjnych do sporządzenia arkuszy organizacyjnych na rok 2017/2018.

Skarżący wskazali, że powyższe zarządzenie w sposób istotny narusza prawo, a w szczególności art. 5 ust. 7 pkt 1 i 3, art. 5c pkt 3, art. 34 a ust. 1 i 2 pkt 3, art. 34b oraz art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 1643 ze zm.), jak również art. 19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 1881).

Skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności zaskarżonego zarządzenia w całości oraz zasądzenie na rzecz skarżących kosztów postępowania.

Skarżący podnieśli, iż w dniu 16 marca 2017 r. Wójt Gminy wydał zarządzenie w sprawie założeń prawno-organizacyjnych do sporządzenia arkuszy organizacyjnych na rok szkolny 2017/2018. Zarządzenie to zdaniem skarżących w sposób rażący narusza prawo. W kwestionowanym zarządzeniu ustanowiono zasady opracowywania arkuszy organizacji szkoły i przedszkola, prowadzonych przez Gminę (zgodnie z § 1 ust. 1: Szczegółową organizację nauczania, wychowania i opieki w danym roku szkolnym określa arkusz organizacyjny szkoły i przedszkola opracowany przez dyrektora szkoły zgodnie z przepisami prawa oraz zasadami zawartymi w niniejszym dokumencie).

Skarżący wezwali Wójta Gminy do usunięcia naruszenia prawa w dniu 24 maja 2017 r., jednak nie otrzymali stanowiska Wójta w tym zakresie.

Skarżący wskazali, że norma art. 5c pkt 3 ustawy o systemie oświaty stanowi normę kompetencyjną, zgodnie z którą w przypadku szkół i placówek prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, zadania i kompetencje organu prowadzącego określone w art. 7 ust. 1 d, art. 34 ust. 2, art. 34a, art. 37 ust. 1, art. 39 ust. 6, art. 41 ust. 3, art. 58 ust. 3, art. 59 ust. 3 i 4, art. 67a ust. 3, 5 i 6, art. 71 b ust. 2b oraz art. 77 ust. 6 - wykonuje odpowiednio: wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa.

Skarżący podnieśli, że wyżej przytoczone regulacje (ani żadne inne) nie mogą być interpretowane jako normy zawierające w sobie delegację dla wójta/burmistrza/prezydenta do wydawania aktów normatywnych, które w sposób generalny określać będą "zasady organizacji roku szkolnego" czy "zasady organizacji placówek oświatowych".

W ocenie skarżących analiza przepisów ustawy o systemie oświaty prowadzi do wniosku, iż przepisy ustawy w sposób szczegółowy i kompleksowy regulują kwestie związane z kompetencjami dyrektorów szkół i placówek oświatowych oraz organów prowadzących, jak również organów sprawujących nad nimi nadzór pedagogiczny. Generalnie rzecz ujmując, przepisy stanowią, iż szczegółową organizację wychowania, nauczania i opieki w danym roku szkolnym określa arkusz organizacji danej placówki (przedszkola, szkoły) opracowany przez dyrektora, który jedynie zatwierdzany jest przez organ prowadzący.

W wyżej przytoczonych uregulowaniach brak jest upoważnienia dla wójta/ burmistrza/ prezydenta do wydawania wytycznych. Bez wątpienia dyrektorzy szkół, przedszkoli i placówek, dla których organem prowadzącym jest dana jednostka samorządu terytorialnego zobowiązani są do stosowania powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Jednocześnie jednak ustawodawca świadomie pozostawił pewien zakres swobody i regulacji w aktach wewnętrznych (dotyczących konkretnej jednostki), co umożliwia jego dostosowanie do indywidualnych potrzeb.

Zdaniem skarżących kwestionowane zarządzenie w sposób niedopuszczalny i pozbawiony podstawy prawnej wkracza w zakres kompetencji i odpowiedzialności innych podmiotów, wpływając na treść aktów wewnętrznych dotyczących organizacji podległych placówek (arkuszy organizacji). Ustalanie więc wytycznych w zakresie organizacji pracy szkół i placówek oświatowych, czy to poprzez określanie sposobu sporządzania arkuszy organizacyjnych, czy też zasad zatrudniania nauczycieli i pozostałych pracowników, wkracza w zakres ustawowych zadań realizowanych przez kierujących nimi dyrektorów.

Zdaniem skarżącego takie działanie Wójta Gminy, poprzez wydanie przedmiotowego aktu w sprawie zasad organizacji placówek oświatowych należy uznać za przekroczenie uprawnień oraz istotne naruszenie zasady wyrażonej w art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym organy władzy publicznej mogą działać jedynie na podstawie i w granicach przyznanych im uprawnień.

Kwestionowane zarządzenie zawiera unormowania, które w sposób istotny naruszają prawo z uwagi na sprzeczność z powszechnie obowiązującymi przepisami. W szczególności regulacja zawarta w § 3 zarządzenia, określająca zasady tworzenia oddziałów w szkołach i placówkach, ustalająca minimalną liczebność samodzielnie funkcjonujących oddziałów narusza przepisy, bowiem wójt/burmistrz/prezydent nie tylko nie ma upoważnienia do wydawania regulacji o przedmiotowej treści, ale jednocześnie powyższe stanowi wkroczenie w kompetencje poszczególnych dyrektorów placówek. Również i regulacja zawarta w § 2 zarządzenia, określająca zasady zatrudniania nauczycieli, wydana została bez upoważnienia ustawowego oraz zobowiązuje w sposób bezprawny dyrektorów placówek oświatowych do określonego postępowania, co ogranicza ich kompetencje.

Skarżący podnieśli, że materia będąca przedmiotem regulacji prawnej tego zarządzenia w części dotyczy sytuacji prawnej nauczycieli, zatem projekt tego aktu prawnego Wójta (abstrahując w tym miejscu od innych naruszeń), winien podlegać opiniowaniu właściwych organizacji związkowych, zgodnie z dyspozycją art. 19 ustawy o związkach zawodowych. Wójt Gminy nie dopełnił obowiązku przedstawienia projektu tego aktu do zaopiniowania właściwym organizacjom związków zawodowych, co stanowi o niezgodności przedmiotowego aktu prawnego z prawem.

Skarżący podnieśli, że mają interes prawny w zaskarżeniu powyższego zarządzenia, gdyż są rodzicami uczniów uczęszczających do Szkoły Podstawowej w M. Na podstawie zaskarżonego zarządzenia został sporządzony i zatwierdzony nieprawidłowy arkusz organizacyjny placówki. Funkcjonowanie zaskarżonego zarządzenia będzie oddziaływało na skarżących i na ich dzieci bezpośrednio, bowiem wskutek tego zarządzenia nie zostaną utworzone odpowiednie oddziały w Szkole Podstawowej w M., co spowoduje, że uczniowie ci będą musieli spełniać obowiązek szkolny w innych placówkach, co niekorzystnie wpłynie na ich dobro, a co za tym idzie na dobro skarżących.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy wniósł o odrzucenie lub oddalenie skargi w całości. Organ podniósł, że zarządzenie z dnia 16 marca 2017r. [...] w sprawie założeń prawno-organizacyjnych do sporządzenia arkuszy organizacyjnych na rok 2017/2018 nie widnieje w Rejestrze Zarządzeń Wójta Gminy w kadencji 2014 - 2018. Wójt Gminy w kwestiach poruszanych w skardze wystosował pismo nr [...] w sprawie Założeń prawno-organizacyjnych do sporządzenia arkuszy organizacyjnych na rok szkolny 2017/2018. W ocenie organu zarzuty zawarte w skardze nie dają podstaw prawnych do podjęcia dalszych czynności dotyczących stwierdzenia przez Wójta naruszenia prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

W myśl art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 1066 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę legalności działalności administracji publicznej. Zgodnie z art. 3 § 1 w zw. z § 2 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej powoływanej jako "p.p.s.a.") zakres kontroli administracji publicznej obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego oraz inne akty organów jednostek samorządu terytorialnego. Sąd uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6 p.p.s.a., stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności (art. 147 § 1 p.p.s.a.).

Stosownie do treści art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Oznacza to, że bierze pod uwagę wszelkie naruszenia prawa, a także wszystkie przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, niezależnie od żądań i wniosków podniesionych w skardze, w granicach sprawy, wyznaczonych przede wszystkim określonym w skardze przedmiotem zaskarżenia – który może obejmować całość albo tylko część określonego aktu lub czynności (zob.: J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, uw. 1 do art. 134; a także wyroki NSA z 5 marca 2008 r., sygn. akt I OSK 1799/07; z 9 kwietnia 2008, sygn. akt II GSK 22/08; z 27 października 2010 r., sygn. akt I OSK 73/10, http://orzeczenia.nsa.gov.pl) – oraz rodzajem i treścią zaskarżonego aktu.

Przedmiotem tak rozumianej kontroli Sądu jest w niniejszej sprawie zarządzenie Wójta Gminy z dnia 16 marca 2017 r. w sprawie założeń prawno-organizacyjnych do sporządzania arkuszy organizacyjnych na rok 2017/2018.

Skarga jest zasadna, gdyż zaskarżone zarządzenie Wójta Gminy zostało podjęte z istotnym naruszeniem prawa.

Na podstawie art. 101 ust. 1 u.s.g., w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia skargi, każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego – w sprawach tych odpowiednio stosuje się art. 94 u.s.g. – ust. 4 art. 101 u.s.g.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że po stronie skarżących istnieje interes prawny w zaskarżeniu przedmiotowej uchwały. Skarżący są rodzicami dzieci uczęszczających do Szkoły Podstawowej w M. Zarządzenie określające zasady opracowywania arkuszy organizacyjnych dla placówek oświatowych prowadzonych przez Gminę w sposób bezpośredni oddziałuje na sytuację prawną dzieci, na których spoczywa obowiązek szkolny, a tym samym ich przedstawicieli ustawowych – rodziców. Rodzice dzieci uczęszczających do szkoły mają interes prawny w tym, aby akty normatywne dotyczące organizacji placówki były uchwalane prawidłowo, w trybie określonym ustawowo (por. wyrok NSA z 18 marca 2014 r., I OSK 3045/13). Rodzicom niewątpliwie przysługuje prawo do opieki i troski nad wykształceniem ich dzieci, wynikające w szczególności z art. 70 ust. 3, art. 48 ust. 1 i art. 53 ust. 3 Konstytucji RP. Uprawnienie to jest wzmacniane przysługującym rodzicom prawem refleksowym od samego prawa ich dziecka do nauki (art. 70 ust. 1 Konstytucji RP). Zdaniem Sądu powyższe regulacje przesądzają o istnieniu po stronie skarżących interesu prawnego, o jakim mowa w art. 101 u.s.g. W powyższym przepisie chodzi bowiem o takie naruszenie subiektywnie pojmowanego przez skarżącego jego interesu, które obiektywnie polega na nieprzestrzeganiu przez organ norm prawnych powszechnie obowiązujących (por. wyrok NSA z 9 czerwca 1995 r., IV SA 346/93, ONSA 1996, nr 3, poz. 125).

Z treści art. 91 ust. 1 i 4 u.s.g. wynika, że przesłanką stwierdzenia nieważności uchwały czy zarządzenia organu gminy jest istotna sprzeczność z prawem. W orzecznictwie podkreśla się, że opierając się na konstrukcji wad powodujących nieważność oraz wzruszalność decyzji administracyjnych, można wskazać rodzaje naruszeń przepisów, które trzeba zaliczyć do istotnych, skutkujących nieważnością aktu organu jednostki samorządu terytorialnego. Do nich należy naruszenie: przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania aktów, podstawy prawnej ich podejmowania, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego - przez wadliwą ich wykładnię - oraz przepisów regulujących procedurę podejmowania aktów (wyrok NSA z dnia 11 lutego 1998 r., II SA/Wr 1459/97, OwSS 1998/3/79, wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 września 2005 r., IV SA/Wa 821/05, LEX nr 192932).

W rozpoznawanej sprawie zaskarżone zarządzenie określa obowiązki jego adresatów – dyrektorów szkół i przedszkoli w zakresie sporządzania arkuszy organizacyjnych. Z przepisów obowiązującej w dacie wydania zaskarżonej uchwały ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz.U. z 2016, poz. 1943 ze zm.) nie wynika, aby wójt gminy był upoważniony do wskazywania sposobu sporządzania arkuszy organizacyjnych oraz tworzenia założeń ujednolicających ich tworzenie przez poszczególnych dyrektorów placówek oświatowych. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 7 tej ustawy organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność. Do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę należy w szczególności:

1) zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki, w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki;

2) zapewnienie warunków umożliwiających stosowanie specjalnej organizacji nauki i metod pracy dla dzieci i młodzieży objętych kształceniem specjalnym;

3) wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie;

4) zapewnienie obsługi administracyjnej, w tym prawnej, obsługi finansowej, w tym w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047), i obsługi organizacyjnej szkoły lub placówki;

5) wyposażenie szkoły lub placówki w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczych, przeprowadzania egzaminów oraz wykonywania innych zadań statutowych;

6) wykonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do dyrektora szkoły lub placówki.

Stosownie do treści art. 34a ust. 1 ustawy o systemie oświaty, organ prowadzący szkołę lub placówkę sprawuje nadzór nad jej działalnością w zakresie spraw finansowych i administracyjnych, z uwzględnieniem odrębnych przepisów.

W zakresie wymienionym w ust. 1 nadzorowi podlega w szczególności:

1) prawidłowość dysponowania przyznanymi szkole lub placówce środkami budżetowymi oraz pozyskanymi przez szkołę lub placówkę środkami pochodzącymi z innych źródeł, a także gospodarowania mieniem;

2) przestrzeganie obowiązujących przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników i uczniów;

3) przestrzeganie przepisów dotyczących organizacji pracy szkoły i placówki (art. 34a ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 34a ust. 3 ustawy o systemie oświaty do wykonywania nadzoru, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 33 ust. 3 pkt 1 i 2 oraz ust. 4-6. Natomiast zgodnie z art. 34b ustawy - organ prowadzący szkołę lub placówkę, a w zakresie działalności dydaktyczno-wychowawczej i opiekuńczej również organ sprawujący nadzór pedagogiczny, mogą ingerować w działalność szkoły lub placówki wyłącznie w zakresie i na zasadach określonych w ustawie. Wyżej wskazane kompetencje wykonuje odpowiednio: wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa.

Zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonego aktu, Wójt Gminy nie miał kompetencji i nie mógł w drodze zarządzenia decydować o ustaleniu założeń prawno-organizacyjnych dotyczących sporządzania arkuszy organizacyjnych dla placówek oświatowych prowadzonych przez Gminę.

W ocenie sądu, zaskarżony akt narusza art. 39 ustawy o systemie oświaty.

Zgodnie z ust. 1 tego przepisu dyrektor szkoły lub placówki w szczególności:

1) kieruje działalnością szkoły lub placówki oraz reprezentuje ją na zewnątrz;

2) sprawuje nadzór pedagogiczny, z zastrzeżeniem art. 36 ust. 2.

Stosownie do treści art. 39 ust. 3 ustawy o systemie oświaty, to dyrektor jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników niebędących nauczycielami. Dyrektor w szczególności decyduje w sprawach:

1) zatrudniania i zwalniania nauczycieli oraz innych pracowników szkoły lub placówki;

2) przyznawania nagród oraz wymierzania kar porządkowych nauczycielom i innym pracownikom szkoły lub placówki;

3) występowania z wnioskami, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i rady szkoły lub placówki, w sprawach odznaczeń, nagród i innych wyróżnień dla nauczycieli oraz pozostałych pracowników szkoły lub placówki.

W orzecznictwie wielokrotnie podkreślano, że kompetencje dyrektora szkoły w zakresie zatrudniania pracowników są wyłączne i wszelka ingerencja organu prowadzącego szkołę jest w tej dziedzinie niedopuszczalna (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 marca 2009 r., I OSK 1528/08, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 lutego 2009 r., IV SA/Wr 596/08).

Natomiast obowiązek sporządzania arkuszy organizacyjnych nałożony został na dyrektorów szkół rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół (Dz. U. nr 61, poz. 624 ze zm.), wydanym na podstawie art. 60 ust. 2 ustawy o systemie oświaty. Ramowy statut publicznej szkoły podstawowej określony został w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

Przepis § 10 ust. 1 załącznika nr 2 do ww. rozporządzenia stanowi, że szczegółową organizację nauczania, wychowania i opieki w danym roku szkolnym określa arkusz organizacji szkoły opracowany przez dyrektora szkoły, z uwzględnieniem szkolnego planu nauczania, o którym mowa w przepisach w sprawie ramowych planów nauczania. W szkole, która liczy co najmniej 12 oddziałów, tworzy się stanowisko wicedyrektora (§ 12 ust. 1 załącznika nr 2).

Organizację nauczania w szkołach publicznych regulowały w dacie wydania zaskarżonego aktu przepisy ustawy o systemie oświaty oraz wydane na jej podstawie przepisy rozporządzeń wykonawczych: rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 204 ze zm.) i powołanego już wyżej rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół. Żaden z powołanych przepisów nie przewiduje kierowania się "założeniami prawno-organizacyjnymi", ustalonymi przez organ gminy, przy tworzeniu arkusza organizacyjnego.

Ustalanie wiążących wytycznych (założeń) w zakresie organizacji pracy szkół i placówek oświatowych poprzez określenie sposobu sporządzania arkuszy organizacyjnych wkracza w zakres ustawowych zadań realizowanych przez kierujących nimi dyrektorów.

Naruszeniem prawa jest zatem nałożenie na dyrektorów szkół i przedszkoli obowiązku kierowania się założeniami prawno-organizacyjnymi do sporządzenia arkuszy organizacyjnych na rok szkolny 2017/2018 Wójta Gminy z dnia 16 marca 2017 roku. Stąd też uprawnionym jest wniosek, że przy wydawaniu powyższych wytycznych Wójt Gminy naruszył wyznaczone przepisami prawa kompetencje, tym samym wkroczył w kompetencje wyraźnie zastrzeżone dla dyrektorów placówek oświatowych. Czym innym jest bowiem sprawowanie nadzoru, czy też zatwierdzenie konkretnych działań (w tym arkuszy organizacyjnych poszczególnych placówek oświatowych), a czym innym próba narzucenia dyrektorom placówek konkretnych rozwiązań i związania ich wytycznymi (założeniami) nieznajdującymi oparcia w przepisach prawa; por. też wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 października 2012 r., sygn. akt II SA/Bd 786/12.

Zarządzenie nie zostało także zaopiniowane stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r., poz. 1881), zgodnie z którym organizacja związkowa, reprezentatywna w rozumieniu ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1240) ma prawo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych. Niewątpliwie część regulacji zawartych w zaskarżonym akcie dotyczy sytuacji prawnej nauczycieli, zatem opinia powyższa była konieczna.

Należy także podnieść, że w zaskarżonym zarządzeniu powołano się na rekomendację Rady Gminy w sprawie ustalenia wytycznych dotyczących organizacji placówek oświatowych prowadzonych przez Gminę. Powyższy akt był przedmiotem kontroli WSA w Krakowie w sprawie o sygn. III SA/Kr 880/17. W sprawie tej nieprawomocnym wyrokiem z dnia 17 października 2017 r. Sąd stwierdził nieważność zaskarżonego aktu.

W zaskarżonym zarządzeniu nie została wskazana podstawa prawna jego podjęcia, akt nie ma również uzasadnienia, w związku z czym nie jest możliwa ocena motywów jego podjęcia. Powyższe sprawia, że naruszone zostały także przepisy procedury.

Zgodnie z art. 147 § 1 p.p.s.a., uwzględnienie skargi na akt organu samorządu terytorialnego następuje w wyroku stwierdzającym nieważność aktu w całości lub w części. Przepis ten pozostaje w związku z art. 91 ust. 1 u.s.g, który stanowi, że nieważne jest zarządzenie organu jednostki samorządu terytorialnego sprzeczne z prawem. Dokonując zatem kontroli zgodności z prawem zaskarżonego zarządzenia w takim aspekcie, o jakim mowa wyżej, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w pełni podzielił pogląd skarżących, że zaskarżone zarządzenie podjęte zostało z istotnym naruszeniem prawa.

Zarzuty skargi okazały się zatem uzasadnione. Z powyższych względów Sąd, działając na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 94 ust. 1 i art. 101 u.s.g. stwierdził nieważność zaskarżonego zarządzenia, jako naruszającego powołane wyżej przepisy.

O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania, w oparciu o art. 200 p.p.s.a.