drukuj    zapisz    Powrót do listy

6110 Podatek od towarów i usług, Prawo pomocy, Dyrektor Izby Skarbowej, Oddalono zażalenie, I FZ 299/08 - Postanowienie NSA z 2008-08-22, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I FZ 299/08 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2008-08-22 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-06-30
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Sylwester Marciniak /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne
Prawo pomocy
Sygn. powiązane
III SA/Wa 602/07 - Postanowienie WSA w Warszawie z 2008-05-15
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 165
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Sylwester Marciniak po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia T. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 602/07 w zakresie odmowy zmiany postanowienia odmawiającego przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi T. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 13 grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2001 r. postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 15 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 602/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił zmiany postanowienia z dnia 26 czerwca 2007 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy T. M. w sprawie z jego skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 13 grudnia 2006 r., Nr [...], w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2001 r.

W uzasadnieniu wskazano, iż postanowieniem z dnia 26 czerwca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie, uznając, iż brak jest podstaw do przyjęcia, że jego pozycja życiowa nie pozwala na poniesienie kosztów związanych z prowadzonymi postępowaniami sądowoadministracyjnym.

Postanowieniem z dnia 21 września 2007 r., sygn. akt I FZ 408/07, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżącego na wskazane wyżej postanowienie, tym samym postanowienie z dnia 26 czerwca 2007 r. stało się prawomocne.

Pismem z dnia 14 kwietnia 2008 r. skarżący zwrócił się do Sądu o reasumpcję postanowienia o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych, wskazując, że jego sytuacja w żaden sposób się nie zmieniła.

Powołując art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, iż przesłanką zmiany prawomocnego postanowienia jest zmiana okoliczności sprawy, tymczasem skarżący nie tylko nie przedstawił żadnych okoliczności mogących uzasadnić zmianę postanowienia z dnia 26 czerwca 2007 r., lecz sam stwierdził, że jego sytuacja w żaden sposób się nie zmieniła. W tej sytuacji aktualna pozostaje argumentacja zawarta w postanowieniu z dnia 26 czerwca 2007r., w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny dokonał analizy sytuacji finansowej i rodzinnej strony.

Na podjęte rozstrzygnięcie nie mogła mieć wpływu dokumentacja lekarska przedłożona przez stronę wraz z wnioskiem z dnia 14 kwietnia 2008 r., bowiem nie stanowi ona potwierdzenia zmiany sytuacji finansowej skarżącego, tym bardziej, iż sam wskazał on, iż sytuacja ta nie uległa zmianie.

W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący wniósł o uchylenie postanowienia, zarzucając mu naruszenie art. 246 § 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Powtarzając argumentację zawartą w zażaleniu na postanowienie z dnia 26 czerwca 2007 r., skarżący wskazał dodatkowo, że składając wniosek o reasumpcję odmowy zwolnienia od kosztów sądowych i przyznania pomocy prawnej podał dodatkowe okoliczności związane z jego sytuacją. Skarżący wielokrotnie tłumaczył, że nie ma żadnych dochodów. Nikt nie wykazał, że skarżący posiada majątek. Wniosek został złożony w dobrej wierze i skarżący nie przypuszczał, że zwolnienie od kosztów sądowych nie jest badane pod kątem rzeczywistej jego prawdziwości, a nadinterpretowanych przepisów proceduralnych, które pozwolą negować oczywiste fakty i rzeczywistość.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 165 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne.

W niniejszej sprawie zapadło już prawomocne orzeczenie dotyczące przyznania prawa pomocy stronie (postanowieniem z dnia 21 września 2007 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił w tym zakresie zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 czerwca 2007 r.). Zgodnie z powołanym wyżej artykułem, zmiana takiego postanowienia może nastąpić wyłącznie w sytuacji, gdy nastąpiły zmiany okoliczności sprawy, podkreślić przy tym należy, iż mają to być okoliczności relewantne dla rozpatrywanej kwestii, a więc dla oceny przesłanek umożliwiających ewentualne przyznanie wnioskodawcy prawa pomocy. Tymczasem skarżący w swym wniosku z dnia 14 kwietnia 2008 r. wyraźnie stwierdził, iż jego sytuacja nie uległa zmianie. Dodatkowe okoliczności, na które powołuje się skarżący w zażaleniu, czyli dokumentacja lekarska, nie wskazują na zmianę okoliczności, która mogłaby doprowadzić do zmiany postanowienia o odmowie przyznania prawa pomocy, jak słusznie wskazał Sąd I instancji. To, iż skarżący inaczej ocenia swoją sytuację niż sądy administracyjne obu instancji rozpatrujące jego wniosek o przyznanie prawa pomocy, nie stanowi przesłanki do zmiany prawomocnego rozstrzygnięcia wydanego w tym zakresie. Instytucja przewidziana w art. 165 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie służy do ponownego rozpatrzenia argumentów strony przedstawionych w trakcie rozpoznawania wniosku o przyznanie prawa pomocy, lecz do umożliwienia zmiany postanowień niekończących sprawy (w tym postanowień w przedmiocie przyznania prawa pomocy), w przypadku gdy okoliczności sprawy uległy zmianie, powodując nieadekwatność poprzednio zapadłego postanowienia do zmienionej sytuacji. W przypadku braku wykazania, iż okoliczności sprawy uległy zmianie art. 165 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie znajduje zastosowania, a zatem brak jest przesłanek do zmiany prawomocnego postanowienia o odmowie przyznania prawa pomocy. Skarżący jednoznacznie wskazał, iż jego sytuacja nie uległa zmianie, zmiana okoliczności nie wynika też ani z dokumentów dołączonych do wniosku z dnia 14 kwietnia 2008 r., ani z argumentacji zawartej w zażaleniu. Wręcz przeciwnie – powielenie w zażaleniu poprzednich pism procesowych złożonych przez stronę w toku postępowania o przyznanie prawa pomocy, jak i wskazanie, iż wnioskodawca "wielokrotnie" tłumaczył brak dochodów, sygnalizuje, iż sytuacja skarżącego rzeczywiście nie uległa zmianie.

Z uwagi na powyższe okoliczności Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt