drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego, Odrzucenie skargi, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Odrzucono skargę, II SA/Sz 1532/15 - Postanowienie WSA w Szczecinie z 2016-01-27, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Sz 1532/15 - Postanowienie WSA w Szczecinie

Data orzeczenia
2016-01-27 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2015-12-31
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Sędziowie
Danuta Strzelecka-Kuligowska /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane
I OZ 246/16 - Postanowienie NSA z 2016-03-22
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Odrzucono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 270 art. 58 par. 1 pkt 2, art. 53 par. 1, art. 58 par. 3
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 października 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze

w S., w wyniku rozpoznania odwołania B.W., utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy O. z dnia [...] o odmowie udostępnienia informacji publicznej. Decyzja została doręczona B.W. w dniu 4 listopada 2015 r., co wynika z akt administracyjnych.

Pismem z dnia 4 grudnia 2015 r. B.W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na ww. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego za pośrednictwem tego organu, drogą elektroniczną.

Kolegium odnotowało wpływ skargi do organu w dniu 7 grudnia 2015 r., o czym świadczy prezentata znajdująca się na wydruku skargi.

Zarządzeniem z dnia 4 stycznia 2016 r. Przewodniczący Wydziału II zobowiązał skarżącego do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez podpisanie skargi wniesionej drogą elektroniczną, bez własnoręcznego podpisu. Skarżący złożył do akt, w zakreślonym terminie, podpisany egzemplarz skargi.

W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o odrzucenie skargi jako wniesionej po terminie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Podstawową przesłanką dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego jest wniesienie skargi w ustawowym terminie.

Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270) – zwaną dalej "P.p.s.a.", skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.

Stosownie do art. 54 § 1 P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przy czym datą wniesienia skargi do sądu jest data złożenia jej bezpośrednio w organie, bądź nadania w urzędzie pocztowym do właściwego organu.

Sąd stwierdził, że skarga B.W. została wniesiona z uchybieniem terminu, albowiem doręczenie decyzji nastąpiło w dniu 4 listopada 2015 r., zaś skarga wpłynęła do organu w dniu 7 grudnia 2015 r. Skargę należało wnieść do organu do dnia 4 grudnia 2015 r.

W aktualnym stanie prawnym w postępowaniu sądowoadministracyjnym, w przeciwieństwie chociażby do Kodeksu postępowania administracyjnego, nie przewidziano możliwości wniesienia pisma drogą elektroniczną. Dokonanie tej czynności w takiej formie skutkuje natomiast koniecznością doprowadzenia do sytuacji, w której wniesionej skardze może zostać nadany bieg zgodnie z przepisami P.p.s.a. W powołanej ustawie przewidziano możliwość złożenia przez stronę pisma procesowego spełniającego m. in. opisane w art. 46 P.p.s.a wymogi formalne (obejmujące chociażby obowiązek złożenia na nim podpisu przez stronę albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika) jedynie w "zmaterializowanej" formie. Organ za pośrednictwem którego skarga jest składana, w przypadku nadesłania skargi droga elektroniczną, zobowiązany jest do nadania jej właściwej formy pisma tradycyjnego poprzez wydrukowanie. Tylko wówczas jest możliwe przekazanie (drogą Poczty Polskiej, bądź osobiste złożenie) do Sądu skargi wraz z pisemną odpowiedzią i aktami sprawy – zgodnie z wymogami określonymi w ustawie P.p.s.a.

Zdaniem Sądu, w konsekwencji powyższego, za najwcześniejszą datę wpływu pisma (skargi) złożonego w formie dokumentu elektronicznego należy uznać dzień jego pierwszego wydrukowania. Wówczas dopiero pismo uzyskuje wymiar materialny, a więc przyjmuje cechy pisma tradycyjnego.

Wykonany wydruk należy oznakować pieczęcią (tzw. prezentatą) oraz podpisem pracownika przyjmującego pismo, ze wskazaniem miejsca, daty i godziny wpływu oraz liczby załączników. Miarodajny jest bowiem rzeczywisty czas wydrukowania, wtedy bowiem zapis elektroniczny uzyskuje swą zmaterializowaną, tj. tradycyjną i papierową formę (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2012 r. sygn., III CZP 9/12).

Stanowisko to znajduje oparcie w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 maja 2014 r., sygn. I OPS 10/13., zgodnie z którą w aktualnym stanie prawnym w postępowaniu sądowoadministracyjnym – z uwagi na treść art. 46 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - nie jest dopuszczalne wniesienie do sądu pisma opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz.U. z 2013 r., poz. 262), w tym także za pośrednictwem organu administracji publicznej, za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

W rozpoznawanej sprawie dzień "zmaterializowania skargi" przez pracownika organu nastąpił w dniu 7 grudnia 2015 r., a więc, w ocenie Sądu, biorąc pod uwagę powyższe, jest to data wniesienia skargi do Sądu, za pośrednictwem organu, zgodnie z wymienionymi na wstępie przepisami ustawy P.p.s.a.

Uwzględniając przytoczoną argumentację Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 w związku z art. 53 § 1 p.p.s.a. oraz art. 58 § 3 p.p.s.a. odrzucił skargę jako spóźnioną.

Na marginesie dodać należy, że termin do wniesienia skargi jest terminem ustawowym, wobec tego niedopuszczalne jest jego skrócenie lub przedłużenie przez sąd. Jednakże jako termin procesowy, w razie jego uchybienia, może zostać przywrócony na ogólnych zasadach, stosownie do przepisów rozdziału 6 ustawy -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Przy czym Sąd pragnie zauważyć, że do dnia dzisiejszego nie wpłynął wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skarg.



Powered by SoftProdukt