Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

I SA/Go 276/06 Dnia 24 maja 2006 r. P O S T A N O W I E N I E Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący: asesor WSA Barbara Rennert po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi SP Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...]. w przedmiocie określenia wartości celnej towaru oraz podatku od towarów i usług p o s t a n a w i a odrzucić skargę. ( - ) Barbara Rennert

W dniu 27 stycznia 2006 r. SP Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...]. W uzasadnieniu skargi Spółka wskazała, iż przedmiotowa sprawa dotyczy utrzymania w mocy decyzji organu celnego I instancji, który dokonał obniżenia wartości celnej importowanego towaru, a fakt ten nie wiąże się ze zwiększeniem obciążeń celnych (należności finansowych) po stronie skarżącej, zatem nie występuje w tym przypadku wartość przedmiotu sporu. W tej sytuacji przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna w rozumieniu art. 216 p.p.s.a. i § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W opinii skarżącej należny powinien być stały wpis sądowy w wysokości 500,- zł zgodnie z § 2.2 pkt 13 cyt. rozporządzenia.

Skarżąca, reprezentowana przez radcę prawnego, żadnej kwoty tytułem wpisu dotychczas nie uiściła.

Zarządzeniem przewodniczącego z dnia 1 marca 2006 r. skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia, przez m. in. wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia. Odpis zarządzenia doręczono skarżącej w dniu 15 lutego 2006 r.

Skarżąca w zakreślonym terminie nie wskazała wartości przedmiotu zaskarżenia, powielając w tej kwestii swoje stanowisko zawarte w skardze.

Sąd zważył:

Zgodnie z treścią art. 216 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, stanowi ona wartość przedmiotu zaskarżenia. Sąd administracyjny kontroluje legalność zaskarżonych aktów, które m. in. określają bądź ustalają takie należności. W rozumieniu tego przepisu chodzi zatem o kwotę, którą obejmuje zaskarżony akt i nie ma znaczenia (jak błędnie wywodzi w niniejszej sprawie skarżąca Spółka) czy kwota ta stanowi zwiększenie czy zmniejszenie obciążeń skarżącego. Wartością przedmiotu zaskarżenia nie będzie także różnica między kwotą ustaloną przez organ administracyjny, a kwotą jaka winna być przez ten organ ustalona (bądź określona) zdaniem skarżącego. Bardziej precyzyjnie kwestię tę reguluje § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) stanowiąc, iż wpis stosunkowy zależy od wysokości należności pieniężnej objętej zaskarżonym aktem.

Za całkowicie nietrafną należy uznać argumentację skarżącej, iż skoro zaskarżona decyzja nie wiąże się ze zwiększeniem obciążeń celnych Spółki, to wartość przedmiotu sporu w tym przypadku nie występuje. Skarżąca błędnie utożsamia wartość przedmiotu sporu - pojęcie zawarte w art. 19 § 1 kpc, który reguluje postępowania przed sądami powszechnymi, z wartością przedmiotu zaskarżenia - pojęciem określonym przez przepisy cyt. wyżej ustawy p.p.s.a., która zawiera przepisy proceduralne dotyczące postępowania przed sądami administracyjnymi. Sądy administracyjne nie rozstrzygają bowiem sporów między skarżącymi a organami administracyjnymi lecz kontrolują działalność administracji publicznej, badając m. in. legalność aktów wydawanych przez te organy (patrz B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz, Zakamycze 2005, str. 536-537).

Zaskarżona decyzja, jak i poprzedzająca ją decyzja organu I instancji, dotyczą ustalenia wartości celnej towaru, będącej podstawą naliczenia cła i podatku VAT, a także ustalenia należnego podatku od towarów i usług. Tym samym przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, o której mowa w art. 216 p.p.s.a. i § 1 cyt. wyżej rozporządzenia i która w niniejszej sprawie stanowi wartość przedmiotu zaskarżenia.

W myśl przepisu art. 215 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) w każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty. Pismem takim zgodnie z treścią art. 230 § 2 p.p.s.a. jest skarga, od której pobiera się wpis stosunkowy, gdy przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna (art. 231 p.p.s.a.).

W tej sytuacji nie wskazanie przez skarżącego w skardze, w której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, wartości przedmiotu zaskarżenia stanowi brak formalny skargi, który strona jest zobowiązana usunąć w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.

Na marginesie należy zauważyć, iż skoro zdaniem skarżącej od niniejszej skargi należny jest wpis stały w wysokości 500,- zł, wpis ten winien być przez nią uiszczony z uwagi na treść art.. 221 p.p.s.a., skoro od początku postępowania przed sądem administracyjnym jest ona reprezentowana przez radcę prawnego.

W niniejszej sprawie skarżąca została wezwana do wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wartości tej nie wskazała w terminie. W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., odrzucił skargę.

( - ) Barbara Rennert