Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 września 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 327/10 o oddaleniu wniosku T. S. o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika w sprawie ze skargi R. B. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 4 listopada 2009 r., nr LXXXIV/1100/09 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić zażalenie

Pismem z dnia 18.06.2010 r. T. S. złożył w dniu 24.06.2010 r. wniosek o dopuszczenie go do udziału, w charakterze uczestnika, w postępowaniu sądowoadministracyjnym w sprawie ze skargi R. B. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 4 listopada 2009 r., nr LXXXIV/1100/09 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Chełm-Zakamycze II" w Krakowie podnosząc, iż posiada interes prawny w niniejszej sprawie.

Postanowieniem z dnia 17 września 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek T. S. o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika. Jak wskazał Sąd, zgodnie z art. 33 § 2 p.p.s.a. udział w charakterze uczestnika może m. in. zgłosić osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego. Brzmienie cyt. przepisu jest jednoznaczne i jego dyspozycja odnosi się do takich przypadków w postępowaniu sądowoadministracyjnym, które było poprzedzone postępowaniem administracyjnym, a więc postępowaniem o charakterze jurysdykcyjnym uregulowanym przez normy prawa procesowego (np. k.p.a., ordynację podatkową). W wyroku z 17.06.2004 r., sygn. akt OSK 215/04 NSA przyjął, że tryb postępowania w sprawie projektowania i uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie jest określony przepisami kodeksu postępowania administracyjnego, lecz ustawą normującą materię należącą do planowania i zagospodarowania przestrzennego. Takim właśnie postępowaniem jest postępowanie w przedmiotowej sprawie.

Jak wskazał dalej Sąd, dla osób, których interes prawny lub uprawnienie zostało naruszone uchwałą (zarządzeniem, aktem prawa miejscowego) organu samorządu z zakresu administracji publicznej, przewidziana jest inna droga ochrony: bezpośrednie zaskarżenie takiej uchwały. Jeżeli ktoś, tak jak wnioskodawca, powołuje się w postępowaniu sądowoadministracyjnym na swój interes prawny, to winien skorzystać z przewidzianej w art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) drogi ochrony interesu prawnego naruszonego uchwałą z zakresu administracji publicznej.

Drugi człon art. 33 § 2 p.p.s.a. (związek z interesem prawnym) nie może mieć zastosowania tam, gdzie sama legitymacja skargowa jest oparta na innych przesłankach niż te, które wyznacza art. 50 p.p.s.a. Otóż art. 101 ust. 1 u.s.g. przewiduje, że skargę na uchwałę organu gminy może wnieść każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały przez tą uchwałę naruszone. Podstawą tej legitymacji nie jest zatem samo tylko istnienie interesu prawnego po stronie podmiotu skarżącego, ale jednocześnie fakt jego naruszenia. Sąd podkreślił że z wniosku T. S. wynika, iż nie tyle sama uchwała (jej postanowienia), która była przedmiotem zaskarżenia, narusza jego interes prawny, co treść wyroku z 17.05.2010 r. Można wręcz powiedzieć, że interes prawny wnioskodawcy nie został naruszony zaskarżonym planem.

Według Sądu zatem zaskarżona uchwała zapadła nie wskutek przeprowadzenia postępowania administracyjnego, lecz podjęto ją w trybie przewidzianym dla stanowienia prawa. "Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego następuje bowiem w wyniku przeprowadzenia postępowania legislacyjnego (...) Zasadnie zatem przyjął Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu, że art. 33 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie daje podstaw do dopuszczenia (...) jako uczestnika postępowania w przedmiotowym postępowaniu sądowym za skargi (...) wniesionej w trybie art.101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r., nr 142, poz.1591 ze zm.) na akt prawa miejscowego." – por. postanowienie NSA z 22.01.2008 r., sygn. akt II OZ 1361/07.

Na powyższe postanowienie T. S. wniósł zażalenie zarzucając naruszenie art. 33 § 2 p.p.s.a. oraz art. 19 p.p.s.a. podnosząc, że w niniejszej sprawie niewątpliwie wynik postępowania, zarówno administracyjnego jak i następnie sądowoadministracyjnego dotyczy interesu prawnego skarżącego. Jak wskazał skarżący na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Chełm Zakamycze II" zlecił on sporządzenie projektu budowlanego dotyczącego wzniesienia na działce nr [...] i [...] obr. Krowodrza budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz uzyskał odpowiednie opinie i uzgodnienia. Skarżący zamierzał złożyć wniosek o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Obecnie po stwierdzeniu nieważności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego skarżący nie może złożyć wniosku o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę lecz stanął przed koniecznością wystąpienia o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Ponadto skarżący wystąpił o wydanie decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału działki nr [...] obr. Krowodrza. Aktualnie po stwierdzeniu nieważności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego skarżący nie może uzyskać zatwierdzenia podziału działki

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.), udział w charakterze uczestnika postępowania może zgłosić osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego. W świetle regulacji wyżej powołanego przepisu, dopuszczenie danego podmiotu w charakterze uczestnika postępowania, może mieć miejsce wyłącznie w tym postępowaniu sądowym, które w wyniku złożenia skargi staje się niejako "następstwem" postępowania administracyjnego. Nieprzypadkowo bowiem ustawodawca posłużył się pojęciem "postępowanie administracyjne", które jest pojęciem prawnym i nawiązuje do regulacji zawartej w art. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. Jedynie postępowania enumeratywnie wymienione w tym przepisie stanowią "postępowania administracyjne" i do tego rozumienia odwołuje się przepis art. 33 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi statuujący przesłanki dopuszczenia do udziału w postępowaniu sądowym. Analogiczne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniach z dnia 16.12.2008 r., sygn. akt II OZ 1310/08, z 15.02.2008 r., II OZ 102/08 oraz z dnia 22.01.2008 r. II OZ 1361/07.

W rozpoznawanej sprawie skarga R. B. złożona została przeciwko uchwale Rady Miasta Krakowa z dnia 4 listopada 2009 r., nr LXXXIV/1100/09 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zaskarżona uchwała zapadła nie wskutek przeprowadzenia postępowania administracyjnego, lecz podjęto ją w trybie przewidzianym dla stanowienia prawa. Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego następuje bowiem w wyniku przeprowadzenia postępowania legislacyjnego, w niniejszej sprawie w procedurze określonej w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.), natomiast zatwierdzony w drodze uchwały plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego, co wynika z regulacji art. 7 tej ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że zasadnie przyjął Sąd pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu, że art. 33 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie daje podstaw do dopuszczenia T. S. jako uczestnika postępowania w przedmiotowym postępowaniu sądowym ze skargi R. B. wniesionej w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) na akt prawa miejscowego. Z przedstawionych wyżej względów nie mogły również odnieść skutku argumenty skarżącego przedstawione w zażaleniu zmierzające do wykazania, że wynik postępowania w sprawie niniejszej dotyczy jego interesu prawnego. Należy bowiem wskazać, że jeżeli ktoś, tak jak T. S. , powołuje się w postępowaniu sądowoadministracyjnym na swój interes prawny, twierdząc jednocześnie, że zaskarżona uchwała nie narusza prawa, ale naruszenia interesu dopatruje się w wyroku sądu administracyjnego uwzględniającym skargę innej osoby na określoną uchwałę, to brak jest podstaw do przyznania takiej osobie statusu uczestnika tego postępowania na prawach strony. Interes T. S. wyraża się w kwestionowaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie a nie w zaskarżeniu uchwały.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił zażalenie oddalić.