Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia [...] spółki z o.o. w B. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2007 r., sygn. akt IV SA/Wr 573/07 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi [...] spółki z o.o. w B. P. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybień w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy postanawia oddalić zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowieniem z dnia 18 grudnia 2007 r. sygn. akt IV SA/Wr 573/07, 1) odmówił wstrzymania punktu I decyzji Okręgowego Inspektora Pracy w W. w zakresie rozstrzygnięć zawartych w decyzji nr 11, 12, 13, 14, 15, 19, 20, 21, 25, 26, 27, 30, 34 zawartych w nakazie z dnia [...] nr [...] oraz punktu V zaskarżonej decyzji w zakresie decyzji nr 33 i 35 zawartych w tym nakazie, a ponadto 2) umorzył postępowanie wszczęte wnioskiem o wstrzymanie wykonania punktu I zaskarżonej decyzji w zakresie decyzji nr 24 i 38 zawartych w nakazie z dnia [...] nr [...] oraz punktu V zaskarżonej decyzji w zakresie decyzji nr 4 zawartej w tym nakazie. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że strona skarżąca nie wykazała tego rodzaju okoliczności, które uzasadniałyby zastosowanie art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej powoływana jako

ustawa P.p.s.a.). W pozostałym zakresie postępowanie w sprawie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji stało się bezprzedmiotowe, gdyż postanowieniem z dnia [...] Okręgowy Inspektor Pracy w W. wstrzymał wykonanie decyzji nr 1, 2, 4, 22, 24, 28, 31 i 38 do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy.

W zażaleniu od powyższego postanowienia [...] Spółka z o.o. w B. P.. Zarzuciła naruszenie art. 61 § 1 kpa poprzez pominięcie interesu strony wyrażającego się w odmowie wstrzymania zaskarżonej decyzji we wnioskowanym zakresie oraz art. 141 § 4 w zw. z art. 166 ustawy P.p.s.a. Podniosła przy tym, że Sąd I instancji blednie przyjął, że nie wykazała przesłanek uzasadniających uwzględnienie jej wniosku podczas, gdy w skardze strona stwierdziła, iż wstrzymanie wykonania decyzji będzie stanowiło uwzględnienie jej interesu, umożliwi rzetelne wykonanie nałożonych na nią obowiązków oraz zapobiegnie realizacji decyzji zanim Sąd nie ustosunkuje się do zgłoszonych przez nią zastrzeżeń i zarzutów. Do tych twierdzeń w zaskarżonym postanowieniu w ogóle się nie ustosunkowano i nie wykazano obiektywnych powodów ani żadnych przesłanek uzasadniających twierdzenia, że nie wystąpiły ustawowe przesłanki do wstrzymania wykonania decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.

Przepis art. 61 § 3 ustawy P.p.s.a. daje sądowi możliwość wstrzymania wykonania w całości zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia zaskarżonym działaniem znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką znaczną szkodę, która nie będzie mogła być naprawiona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. Przesłanka w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia szkody jest zwykle utożsamiana z realnym zagrożeniem dla istniejącej, aktualnej sytuacji ekonomicznej (gospodarczej) strony postępowania. Trudne do odwrócenia skutki powstają zwykle tam, gdzie po wykonaniu decyzji jest niemożliwy powrót do pierwotnego stanu. W obu sytuacjach chodzi o wyjątkowe zagrożenie odpowiadające szczególnej kategorii ochrony tymczasowej strony postępowania.

Skoro Sąd orzeka o wstrzymaniu zaskarżonego działania organu administracji publicznej na wniosek skarżącego, to on właśnie obowiązany jest wykazać że wykonanie aktu lub czynności może spowodować dla niego skutki o których mowa w art. 61 § 3 ustawy P.p.s.a.

Prawidłowe jest stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu iż strona, domagając się w skardze wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, nie wykazała zaistnienia przesłanek przewidzianych w art. 61 § 3 ustawy P.p.s.a. Podniesione w skardze takie okoliczności jak potrzeba uwzględnienia wyłącznie interesu strony i zamiar rzetelnego zrealizowania nałożonych na nią obowiązków nie odpowiadają wymogom uzasadnienia wniosku z art. 161 § 3 ustawy P.p.s.a. Podobnie nieskuteczne są argumenty o bliżej nieokreślonej szkodzie, które ma spowodować wykonanie zaskarżonej decyzji, bez odniesienia się do skutków wykonania poszczególnych punktów nakazu inspektora pracy. Istotnego znaczenia na obecnym etapie postępowania nie maja również zarzuty podnoszone pod adresem decyzji inspekcji pracy. Oczywistym bowiem jest, że zarzuty dotyczące zaskarżonego aktu nie podlegają merytorycznej ocenie w ramach postępowania o wstrzymanie wykonania zaskarżonego działania organu. W postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązuje generalna zasada, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej decyzji. Możliwość wstrzymania wykonania takiego aktu jest wyjątkiem od tej reguły. Przesłanki, które mogą uzasadniać wstrzymanie wykonania zaskarżonego działania nie są zatem tożsame z tymi które decydują o zasadności skargi. Kwestia zasadności skargi będzie przedmiotem dalszego postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 ustawy P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.