drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Oddalono skargę, VI SA/Wa 1808/12 - Wyrok WSA w Warszawie z 2012-12-19, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 1808/12 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2012-12-19 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-09-11
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Małgorzata Grzelak /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Hasła tematyczne
Własność przemysłowa
Sygn. powiązane
II GSK 1096/13 - Wyrok NSA z 2014-09-18
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2003 nr 119 poz 1117 246, art. 132 ust. 2 pkt 2..
Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kobylski Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi G. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy "N" nr [...] oddala skargę

Uzasadnienie

G. T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (dalej powoływana też jako skarżąca lub uprawniona) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2012 r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 246 i 247 ust. 2 w związku z art. 132 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm., p.w.p.) oraz art. 100 k.p.c. w związku z art. 256 ust. 2 p.w.p. o unieważnieniu prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny "NETO" o numerze [...] w części dotyczącej wszystkich towarów z klas 7, 11, 19, 20 i 21 Klasyfikacji nicejskiej oraz wszystkich usług z klasy 35 a także projektowania wnętrz, dekoracji wnętrz i zabudowy wnęk z klasy 42 Klasyfikacji nicejskiej; oraz oddaleniu sprzeciwu w pozostałej części a także przyznającej D. A/S z siedzibą w H., Dania (wnosząca sprzeciw) od G. T. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. kwotę w wysokości 2600 zł (słownie: dwa tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

D. A/S z siedzibą w H., Dania wniosła w dniu 29 kwietnia 2011 r. sprzeciw wobec decyzji o udzieleniu (z pierwszeństwem od [...] czerwca 2008 r.) na rzecz G. T. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny "NETO" o numerze [...]. Sporny znak zawiera napis słowno-graficzny z wyrażeniem słownym NETO, napis jest w kolorze czarnym i wykonany czcionką o stałej szerokości linii liter, zaś nad napisem rozciąga się rysunek łukowego, cienkościennego, dwuczęściowego daszku, o szerokości dopasowanej do szerokości skrajnych liter "N" i "O" napisu oraz długości dopasowanej do długości napisu, przy czym część daszku nad początkową częścią napisu ma kolor czarny, zaś jego druga część jest w kolorze czerwonym. Zastrzeżone kolory: czarny, czerwony. Znak ten jest przeznaczony do oznaczania następujących towarów i usług:

- urządzenia kuchenne wolnostojące i do zabudowy, zmywarki; maszyny i urządzenia do czyszczenia elektryczne, odkurzacze elektryczne, torby do odkurzaczy elektrycznych, froterki do parkietów elektryczne, urządzenia do czyszczenia parowe z klasy 7;

- aparaty do wytwarzania pary, do gotowania, chłodzenia, suszenia, wentylacyjne, wodociągowe, instalacje sanitarne, klimatyzacyjne, kotły elektryczne, baterie, chłodziarki, lodówki, lampy oświetleniowe kierunkowe, kuchenki gazowe i elektryczne, kuchenki mikrofalowe, oprawki do lamp elektrycznych, płyty grzewcze, piekarniki, wyciągi kuchenne, zlewozmywaki; zamrażarki z klasy 11;

- żaluzje z tworzyw sztucznych, szkło budowlane, klepki, terakota, glazura z klasy 19;

- meble, w tym kuchenne i biurowe, drzwi meblowe, w tym suwane, elementy do mebli z klasy 20;

- nieelektryczne urządzenia kuchenne, gąbki, materiały szczotkarskie, narzędzia do czyszczenia uruchamiane ręcznie, froterki do parkietów nieelektryczne, naczynia nie z metali szlachetnych, wyroby ze szkła i porcelany, fajansu, przybory toaletowe, pojemniki dla gospodarstwa domowego nie z metali szlachetnych z klasy 21;

- usługi w zakresie organizacji pokazów handlowych, wystaw handlowych i reklamowych oraz promocji sprzedaży, organizacja wystaw i targów w celach handlowych lub reklamowych, pokazy towarów i usług, promocja sprzedaży dla osób trzecich z klasy 35; projektowanie wnętrz i budynków, dekoracja wnętrz i zabudowa wnęk z klasy 42.

O udzieleniu spornego prawa ochronnego ogłoszono w WUP [...].

Wnosząc przedmiotowy sprzeciw D. A/S podniósł, że jest uprawnionym z rejestracji znaku towarowego słownego NETTO o numerze

[...] z pierwszeństwem od dnia [...] sierpnia 2001 r. w zakresie usług prowadzenia sprzedaży różnego rodzaju towarów w różnych formach i za pośrednictwem rożnego rodzaju placówek z klasy 35, oraz znaków towarowych słownego NETTO [...] i słowno-graficznego [...] w zakresie towarów z klas 3, 29, 30, 31 i 32 Klasyfikacji nicejskiej. Wnoszący sprzeciw wskazał, że usługi z klasy 35, do oznaczania których przeznaczone są porównywane znaki towarowe są identyczne i podobne, oraz są kierowane do podobnego grona odbiorców za pośrednictwem podobnych kanałów. Ponadto usługi z klasy 35 do oznaczania których przeznaczony został znak przeciwstawiony są komplementarne do towarów i usług z pozostałych klas znaku spornego. Stwierdził również, iż porównywane znaki towarowe są podobne. Podniósł, że dominującym elementem spornego oznaczenia jest słowo "NETO", który ma kluczowe znaczenie dla percepcji tego znaku, a jego forma graficzna ma znaczenie drugorzędne. Podkreślił, że dominujący element spornego znaku tj. wyraz "NETO", w całości zawiera się w znakach przeciwstawionych. Wnoszący sprzeciw stwierdził, że porównywane znaki towarowe są "istotnie podobne" oraz, że przeciętny odbiorca może mylnie kojarzyć porównywane oznaczenia co do ich pochodzenia i mylnie dokonywać ich wyboru. Podniósł, że ze względu na podobieństwo tych znaków towarowych oraz identyczność i podobieństwo usług, oraz podobieństwo towarów, do oznaczania których przeznaczone zostały porównywane znaki towarowe istnieje w obrocie realne ryzyko wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów.

Wobec stanowiska uprawnionego, który uznał wniesiony sprzeciw za bezzasadny, Urząd Patentowy RP rozpoznał sprawę w postępowaniu spornym. Wnosząc o oddalenie sprzeciwu uprawniony stwierdził, że towary i usługi do oznaczania, których przeznaczone są przeciwstawione znaki towarowe są odmienne. Wskazał także, że porównywane znaki towarowe są inne i nie istnieje ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, co do pochodzenia towarów i usług z uwagi na komplementarność towarów i usług, bowiem porównywane znaki towarowe są skierowane do innych grup odbiorców. Podniósł, że znaki towarowe powinny być porównywane jako całość a nie jedynie ich elementy słowne NETO i NETTO. Podkreślił różnice w warstwie graficznej porównywanych znaków towarowych. Stwierdził, że porównywane oznaczenia nie są podobne gdyż należą do znaków krótkich (do 5 liter) i różnią się jedną literą co wyłącza podobieństwo. Zauważył, że znaki różnią się na płaszczyźnie fonetycznej gdyż składają się z odmiennych sylab: "Ne"-"to" oraz "Net"-"to". Stwierdził, że porównywane znaki towarowe różnią się także na płaszczyźnie znaczeniowej gdyż wyraz "neto" nie posiada znaczenia i jest nazwą fantazyjną natomiast "netto" oznacza wagę towaru bez opakowania. Uprawniony podkreślił, że sporny znak towarowy jest znakiem słowno-graficznym, składa się z kolorowego napisu NETO oraz posiada dodatkową grafikę. Zauważył także, że w niniejszej sprawie wystarczy wykazanie zaistnienia potencjalnego ryzyka pomylenia znaków, a część porównywanych towarów należy do grupy towarów powszechnie używanych i nabywanych do codziennego użytku.

Na rozprawie przeprowadzonej w dniu [...] marca 2012 r. strony podtrzymały swoje dotychczasowe twierdzenia i argumenty.

Wnoszący sprzeciw wskazał, że znakami przeciwstawionymi są wszystkie znaki wymienione w sprzeciwie, ale najistotniejszym jest znak towarowy o numerze [...]. Podniósł, że w niniejszej sprawie zachodzi podobieństwo i identyczność porównywanych usług w klasie 35. Stwierdził także, że w zakresie usług z klas 35 i 42 zachodzi podobieństwo, bowiem usługi te mogą odnosić się do prowadzenia różnego rodzaju placówek handlowych. Jego zdaniem także towary objęte ochroną znaku spornego mają charakter komplementarny względem usług objętych ochroną znaku przeciwstawionego [...]. Podkreślił także podobieństwo pomiędzy porównywanymi znakami oraz fakt dominującej roli warstwy słownej spornego znaku. Stwierdził również, że porównywane znaki są skierowane do tego samego grona odbiorców.

Uprawniony z kolei stwierdził, że sieć sklepów NETTO oferuje, zarówno żywność jak i artykuły przemysłowe, a w tym przypadku znak towarowy służy do oznaczania sklepu jako takiego lub sieci sklepów. Natomiast znak sporny służy do oznaczania towarów. Ponownie podkreślił, że porównywane znaki są wymawiane w odmienny sposób, mają inne sylaby a znak sporny jest oznaczeniem fantazyjnym w przeciwieństwie do przeciwstawionych. Wskazał także, iż przedmiotem działalności uprawnionego jest głównie sprzęt AGD, nie produkty spożywcze, a znaki przeciwstawione, oprócz znaku [...] dotyczą innych towarów, niż towary objęte ochroną znaku spornego, bowiem nie ma tam towarów AGD.

Dokonując oceny podobieństwa na podstawie art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. znaku spornego oraz znaków przeciwstawionych słownego NETTO o numerze

[...] oraz słowno-graficznego NETTO o numerze [...] organ w pierwszej kolejności wskazał do oznaczania jakich towarów zostały te znaki przeznaczone.

W ocenie Urzędu Patentowego, z powyższego porównania wynika, iż te dwa (przeciwstawione) znaki towarowe oraz znak sporny zostały przeznaczone do oznaczania innych towarów. Organ podkreślił, że znak sporny służy do oznaczania szeroko rozumianych urządzeń AGD, różnego rodzaju mebli, żaluzji, szkła budowlanego, klepek, glazury, terakoty oraz usług z zakresu wystaw i promocji a także projektowania, dekoracji oraz zabudowy wnęk. Natomiast znaki przeciwstawione służą do oznaczania towarów z zakresu chemii domowej, artykułów żywnościowych, napojów, karmy dla zwierząt. Ze względu na wskazaną odmienność towary te nigdy nie znajdą się na tych samych czy sąsiadujących półkach sklepowych. Urząd Patentowy podkreślił, że właśnie ze względu na inny rodzaj i przeznaczenie towarów, do oznaczania, których przeznaczone są porównywane znaki należało stwierdzić, że towary te nie są podobne do siebie. Następnie organ wskazał, że skoro problematyka podobieństwa towarów stanowi kwestię wstępną rozstrzyganą przed badaniem podobieństwa oznaczeń zbędnym było dokonanie szczegółowego badania podobieństwa ww. oznaczeń.

W następnej kolejności Kolegium Orzekające dokonało porównania znaku spornego NETO [...] do znaku słownego NETTO [...], który przez wnoszącego sprzeciw został uznany za "najistotniejszy".

W tym zakresie organ stwierdził, że przeciwstawiony znak towarowy został przeznaczony do oznaczania następujących usług z klasy 35: usługi prowadzenia sklepu z towarami w branży spożywczej, przemysłowej, odzieżowej i tekstylnej, kosmetycznej i chemicznej oraz z artykułami i sprzętem gospodarstwa domowego, usługi prowadzenia sklepu internetowego z towarami w branży spożywczej, przemysłowej, odzieżowej i tekstylnej, kosmetycznej i chemicznej oraz z artykułami i sprzętami gospodarstwa domowego.

Organ wskazał, iż wszystkie towary z klas 7, 11, 19, 20 i 21, do oznaczania, których przeznaczony jest znak sporny są objęte usługami zawartymi w klasie 35, do oznaczania których jest przeznaczony znak przeciwstawiony, a które dotyczą sprzedaży. Ponadto usługi, do sygnowania których jest przeznaczony znak sporny z klasy 35 są ściśle związane z usługami z klasy 35 do sygnowania których przeznaczony został znak przeciwstawiony [...], bowiem szeroko rozumiane usługi promocji, wystaw oraz pokazy służą celom sprzedaży i zazwyczaj je poprzedzają. Podobne także są usługi projektowania wnętrz, dekoracji wnętrz i zabudowy wnęk, ponieważ te usługi również mogą być świadczone na terenie miejsc gdzie odbywa się sprzedaż towarów. Ponadto w tym samym miejscu można zakupić także artykuły do dekoracji.

Kolegium Orzekające nie podzieliło przy tym opinii wnoszącego sprzeciw o podobieństwie usług takich jak projektowanie budynków z klasy 42 znaku spornego [...] do usług objętych ochroną znaku [...], ponieważ te usługi mają inny charakter i są świadczone przez odmienne, wyspecjalizowane w tym celu podmioty.

Wskazując na konieczność kierowania się ostrzejszymi kryteriami analizy podobieństwa znaków spornego i przeciwstawionych ze względu na stwierdzone podobieństwo towarów/usług oznaczanych tymi znakami Urząd Patentowy stwierdził, że zachodzi ryzyko pomyłki, gdyż oznaczenia postrzegane jako całość wywołują to samo ogólne wrażenie w rozumieniu art. 132 ust. 2 pkt. 2 p.w.p.

Uzasadniając swoje stanowisko organ zauważył, że w porównywanych znakach elementami dominującymi są elementy słowne. Znak towarowy NETTO o numerze [...] jest znakiem słownym, natomiast sporny znak towarowy NETO oznaczony numerem [...] jest znakiem słowno-graficznym, w którym grafika sprowadza się wyłącznie do zastosowania czarnej, mało fantazyjnej czcionki oraz łukowego, dwuczęściowego daszku w kolorach czarnym i czerwonym umieszczonego nad wyrazem NETO. Zdaniem organu, sposób przedstawienia powyższego znaku towarowego dowodzi, że zastosowana w nim grafika odgrywa rolę drugorzędną i służy jedynie odpowiedniemu zaznaczeniu elementów słownych.

W ocenie organu, oba porównywane znaki towarowe są podobne w warstwie fonetycznej. Składają się one z tych samych liter N, E, T, O, są to znaku dwusylabowe NE-TO i NET-TO, gdzie druga sylaba jest wymawiana identycznie a pierwsza podobnie. Według organu, w wymowie słów NETO i NETTO różnica w postaci podwójnej litery T zanika. Podwójna litera T w znaku przeciwstawionym NETTO nie pozwala na dostateczne rozróżnienie porównywanych znaków towarowych i potencjalny odbiorca może tę drobną różnicę pominąć.

Zdaniem Kolegium Orzekającego, na ocenę podobieństwa porównywanych znaków nie ma wpływu warstwa wizualna znaku spornego. Zdaniem organu, nie ma przy tym znaczenia, że sporny znak jest znakiem słowno-graficznym, ponieważ w przypadku, kiedy ocenie podobieństwa poddawane są dwa znaki: wcześniejszy słowny i późniejszy sporny znak słowno-graficzny, wówczas w istocie ocena podobieństwa jest ograniczona do płaszczyzny słownej. Prezentując swoje stanowisko w tym zakresie, Urząd odwołał się do orzeczenia Sądu Pierwszej Instancji zaprezentowanym w wyroku z dnia [...] stycznia 2005 r., wydanego w sprawie [...] pkt 37: "Dla oceny podobieństwa między złożonym graficznym znakiem towarowym a wcześniejszym słownym znakiem towarowym nie mają znaczenia formy graficzne lub stylistyczne, które mógłby ewentualnie przyjąć ostatni z wymienionych znaków. W każdym razie nie można zastępować oceny podobieństwa z wcześniejszym słownym znakiem towarowym, który jako jedyny ma znaczenie w niniejszej sprawie, oceną podobieństwa z elementem graficznym, który nie jest objęty ochroną przyznaną przez wcześniejszą rejestrację."

Znak przeciwstawiony NETTO [...] jest znakiem słownym, więc może być używany w obrocie w grafice zbliżonej do tej zastosowanej w znaku spornym.

Porównywane znaki towarowe są w ocenie Kolegium Orzekającego oznaczeniami fantazyjnymi w odniesieniu do towarów i usług do oznaczania, których zostały przeznaczone. Co prawda znak przeciwstawiony NETTO posiada znaczenie w języku polskim jako masa towaru bez opakowania, jednak w odniesieniu do towarów i usług do oznaczania których jest ten znak przeznaczony jest on słowem fantazyjnym.

W związku z powyższym w ocenie Kolegium Orzekającego porównywane znaki towarowe są podobne zwłaszcza w warstwie słownej.

Organ stwierdził, że przy uwzględnieniu podobieństwa towarów i usług oznaczanych znakami [...] i [...] oraz wyraźnym podobieństwie tych znaków, przeciętny odbiorca narażony jest na ryzyko pomyłki, że towary/usługi pochodzą od tego samego przedsiębiorcy, bądź z przedsiębiorstwa ekonomicznie z nim powiązanego.

Urząd Patentowy uznał, że odnosząc się do przeciętnego odbiorcy (dostatecznie uważnego i poinformowanego) a także uwzględniając charakter towarów oznaczanych porównywanymi znakami towarowymi oraz podobieństwo fonetyczne i znaczeniowe tych znaków rozpatrywane łącznie wskazuje na zwiększone ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd. Wynika to, zdaniem organu z faktu, że towary oznaczone porównywanymi znakami są niemal identyczne lub podobne. Jednocześnie istotne znaczenie ma fakt, że wcześniejszy znak wnioskodawcy został w całości ujęty w znaku spornym. W ocenie Kolegium zachodzi ryzyko, że potencjalni odbiorcy uznają, że porównywane znaki pochodzą z jednego źródła lub też należą do serii znaków.

Odnośnie wysokości zwrotu niezbędnych kosztów postępowania Kolegium Orzekające wskazało, że ustaliło je w oparciu o przepisy art. 100 k.p.c. i § 8 ust 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie opłat za czynności rzeczników patentowych (Dz. U. z 2003 r., Nr 212, poz. 2076 z późniejszymi zmianami). Organ podniósł, że kwota 2600 zł przyznana wnoszącemu sprzeciw od uprawnionego jest zasadna albowiem uprawniony uległ jedynie w niewielkiej części. Powyższa kwota obejmuje zwrot opłaty za sprzeciw w wysokości 1600 zł oraz koszt zastępstwa procesowego 1600 złotych.

W skardze do Sądu na powyższą decyzję spółka G. T. reprezentowana przez rzecznika patentowego wniosła o:

1) uchylenie zaskarżonej decyzji i skierowanie sprawy do ponownego rozpatrzenia w Urzędzie Patentowym RP,

2) stwierdzenie, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu,

3) przyznanie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie :

1) art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. poprzez błędną ocenę przesłanek względnych przeszkód rejestracji wskazanych w tym przepisie, a mianowicie istnienia podobieństwa towarów i usług porównywanych znaków towarowych,

2) art. 7 i art. 77 §1 k.p.a. polegające na nieuwzględnieniu słusznego interesu skarżącej oraz nieuwzględnieniu całego materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy i mającego istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.

Na wstępie skarżąca spółka podkreśliła, że organ słusznie wykluczył z dalszej analizy dwa znaki towarowe sprzeciwiającego NETTO nr [...] i NETTO nr

[...], przeznaczone do oznaczania towarów w klasach 3, 29, 30 i 32, jako przeznaczone do oznaczania odmiennych towarów niż znak sporny NETO nr

[...].

Zaakcentowała, że faktycznie Urząd Patentowy RP unieważnił prawo ochronne w zakresie niemal całej listy towarów za wyjątkiem jednej usługi z klasy 42 - projektowanie budynków, z czym uprawniona się nie zgadza. Zarzuciła, że dla oceny podobieństwa, uzasadniającego kolizję, listy usług tego przeciwstawionego znaku NETTO nr [...] oraz listy towarów spornego znaku NETO nr [...] Urząd Patentowy RP powołał się jedynie na ogólną zasadę "komplementarności towarów z usługami", ograniczając się do wymienienia list dla obu porównywanych znaków i ogólnego stwierdzenia (str. 8 w. 8 i następne zaskarżonej decyzji):

"Z powyższego wynika, że w przedmiotowej sprawie zachodzi podobieństwo wszystkich towarów objętych ochroną znaku spornego NETO do usług objętych ochroną znaku przeciwstawionego NETTO. Należy bowiem stwierdzić, iż wszystkie towary z klas 7, 11, 19, 20 i 21, do oznaczania których jest przeznaczony znak sporny są objęte usługami zawartymi w klasie 35, do oznaczania których jest przeznaczony znak przeciwstawiony, a które dotyczą sprzedaży".

Zdaniem skarżącej, takie ogólne powoływanie się na zasadę komplementarności towarów i usług przeczy zasadzie specjalizacji znaków towarowych oraz może prowadzić do absurdalnych wniosków, na przykład, że wystarczy zarejestrować znak dla jednej usługi w klasie 35 w rodzaju "sprzedaż towarów przemysłowych i nieprzemysłowych zawartych w klasach 1-34" aby otrzymać ochronę na wszystkie klasy towarowe i usługowe 1-45.

Porównanie usług z klasy 35 obu znaków NETTO nr [...] i NETO nr

[...] ma uzasadnienie jedynie w zakresie unieważnienia spornego znaku w klasie 35.

Podobnie nieuzasadnione jak porównanie towarów z usługami jest porównywanie usług z klasy 35 dla przeciwstawionego znaku NETTO nr [...] z usługami z klasy 42 spornego znaku NETO nr [...] i uznanie ich za podobne tylko dlatego, że usługi te mogą być świadczone na tym samym terenie. Ponadto sprzedaż artykułów do dekoracji nie jest podobna do usługi projektowania wnętrz, dekoracji wnętrz lub zabudowy wnęk, gdyż w pierwszym przypadku usługa dotyczy obrotu materiałami (artykułami), a w drugim oferowania usług projektowych i budowlanych.

Ponadto skarżąca zarzuciła, że Urząd Patentowy RP nie uwzględnił, ani nie ustosunkował się w decyzji do argumentacji mającej istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, a podnoszonej już w odpowiedzi na sprzeciw, a mianowicie:

1. W klasie 35 brak jest formalnie usługi prowadzenia sklepu, która to usługa jest objęta przeciwstawionym znakiem NETTO nr [...]. Usługa ta, zdaniem strony, nie powinna być kojarzona jako czynność wykonywana dla własnych potrzeb. Usługi, w tym także z klasy 35, z definicji obejmują czynności wykonywane na rzecz osób trzecich (Słownik Języka Polskiego PWN 1981 pod hasłem usługa podaje: "pomoc okazana komuś; grzeczność, uprzejmość, przysługa" np. "Bezinteresowna, koleżeńska, przyjacielska, drobna usługa. Wyświadczyć, oddać komuś usługę. Korzystać z czyichś usług. Ofiarować swoje usługi."). W tym znaczeniu usługi objęte znakiem NETTO nr [...]: "usługi prowadzenia sklepu", w tym np. "z artykułami i sprzętem gospodarstwa domowego" należy rozumieć jako usługę prowadzenia sklepu osobom trzecim, skierowaną do osób zainteresowanym oddaniem zarządzania sklepu wyspecjalizowanej firmie, a nie jako usługi skierowane do klientów tych sklepów, zainteresowanych zakupem artykułów sprzętu gospodarstwa domowego.

2. Nie można zatem mówić o identyczności lub podobieństwie usług w rodzaju "usługi prowadzenia sklepu ..." z usługami objętymi znakiem NETO nr [...], obejmującym usługi w rodzaju: "usługi w zakresie organizacji pokazów handlowych, wystaw handlowych i reklamowych oraz promocji sprzedaży, organizacja wystaw i targów w celach handlowych lub reklamowych, pokazy towarów i usług, promocja sprzedaży dla osób trzecich".

3. Podobnie nie można też mówić o możliwości wprowadzenia klientów w błąd z uwagi na "komplementarność towarów i usług", np. z tego powodu, że znak uprawnionego obejmuje towary podobne do "artykułów i sprzętu gospodarstwa domowego", zaś znak Wnioskodawcy "usługi prowadzenia sklepu z artykułami i sprzętem gospodarstwa domowego", ze względu na to, że oba znaki skierowane są do innych grup odbiorców.

4. Skarżący posiada inny, zarejestrowany w klasach 07 i 11, znak NETO nr

[...] z wyraźnym wyróżnikiem słownym, stosowany od ponad 6 lat w zakresie sprzętu AGD, przez co oba znaki NETO nr [...] i [...] w warstwie słownej posiadają wtórną zdolność odróżniającą.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. W ocenie Urzędu Patentowego zarzuty podniesione w skardze są nieuzasadnione stanowią w istocie polemikę z argumentami organu. Jednocześnie organ podkreślił, że twierdzenie skarżącego, iż posiada zarejestrowany w klasach 7 i 11 znak NETO o numerze

[...], stosowany od ponad 6 lat w zakresie sprzętu AGD przez co oba znaki NETO [...] i [...] w warstwie słownej posiadają wtórną zdolność odróżniającą nie dotyczą przedmiotowej sprawy, bowiem ocena zdolności odróżniającej znaku spornego NETO [...] nie była przedmiotem postępowania spornego [...].

Na rozprawie przed tutejszym Sądem, pełnomocnik uczestnika postępowania – D. wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja Urzędu Patentowego RP nie narusza prawa.

Uwzględniając datę publikacji ogłoszenia o udzieleniu spornego prawa ochronnego NETO [...] (WUP [...]) oraz wniesienie sprzeciwu w dniu 29 kwietnia 2011 r. należy uznać za prawidłowe stanowisko organu, że przedmiotowy sprzeciw został wniesiony w terminie, o którym mowa w art. 246 p.w.p.

W konsekwencji Urząd Patentowy RP zasadnie uznał za prawnie obojętne legitymowanie się przez wnoszącego sprzeciw interesem prawnym do zainicjowania niniejszego postępowania administracyjnego.

W rozpatrywanej sprawie nie jest kwestionowana przez skarżącą spółkę - uprawnioną do znaku słownego NETO - prawidłowość dokonanej przez Urząd Patentowy RP oceny podobieństwa towarów /usług w zakresie, w jakim oddalono sprzeciw. Kwestionuje ona natomiast stanowisko Urzędu Patentowego, co do zastosowania art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. w zakresie w jakim uwzględniono sprzeciw gdyż, zdaniem strony, organ dokonał błędnej oceny przesłanek względnych przeszkód rejestracji wskazanych w tym przepisie, a mianowicie istnienia podobieństwa towarów i usług porównywanych znaków towarowych.

Według organu, wszystkie towary z klas 7, 11, 19, 20 i 21, do oznaczania których przeznaczony jest znak sporny są objęte usługami zawartymi w klasie 35, do oznaczania których jest przeznaczony znak przeciwstawiony, a które dotyczą sprzedaży.

Ponadto usługi, do sygnowania których jest przeznaczony znak sporny NETO z klasy 35 są ściśle związane z usługami z klasy 35 do sygnowania których przeznaczony został znak przeciwstawiony NETTO [...], bowiem szeroko rozumiane usługi promocji, wystaw oraz pokazy służą celom sprzedaży i zazwyczaj je poprzedzają. Podobne są także usługi projektowania wnętrz, dekoracji wnętrz i zabudowy wnęk, ponieważ te usługi również mogą być świadczone na terenie miejsc gdzie odbywa się sprzedaż towarów a w tym samym miejscu można również zakupić artykuły do dekoracji.

Stanowisko organu należy podzielić.

Klasyfikacja towarów i usług zgodnie z klasyfikacją nicejską służy wyłącznie celom administracyjnym. Ułatwia rejestracją znaków towarów, przedstawiając wartość głownie praktyczną (v. wyrok ETS z 12 lutego 2004 r. C 363/99, wyrok ETS w sprawie C-307/10 o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w zakresie wykładnia wymogów dotyczących wskazania towarów i usług w odniesieniu do których żądano ochrony znaku towarowego).

Przy czym wskazanie towarów i usług, w odniesieniu do których zgłaszający żąda ochrony, powinno odpowiadać wymogowi wystarczającej jasności i precyzyjności, które umożliwią uprawnionym organom i uczestnikom obrotu gospodarczego dokładne ustalenie zakresu ochrony wynikającej ze znaku towarowego (v. np. wyrok w sprawie Praktiker Bau und Heimverkermärkte pkt 49-51 C-418/02). Zgodnie bowiem z zasadą specjalizacji, zarejestrowany znak towarowy jest chroniony wyłącznie w stosunku do towarów i usług wymienionych w zgłoszeniu znaku.

Należy zauważyć, że niektóre z ogólnych określeń zaczerpniętych z tytułów klas są same w sobie wystarczająco jasne i precyzyjne, aby umożliwić ustalenie zakresu ochrony wynikającej ze znaku towarowego. Natomiast inne ogólne określenia nie spełniają tych wymogów i informują wyłącznie o dziedzinie, w zakres której wchodzą zasadniczo towary lub usługi. Z tego powodu Trybunał stwierdził w ww. wyroku w sprawie Praktiker Bau und Heimverkermärkte, że wymaga się, aby zgłaszający wskazał dane towary lub dany typ towarów objętych usługami za pomocą oznaczeń, które nie występują w tytułach klas.

Zgodnie z przewodnikiem dla użytkownika klasyfikacji nicejskiej, w celu zapewnienia prawidłowego zaszeregowania każdego towaru lub usługi należy sprawdzić, czy dany towar lub dana usługa zostały umieszczone w alfabetycznym wykazie towarów i usług, a także zapoznać się z objaśnieniami dotyczącymi poszczególnych klas. Jeżeli, pomimo posłużenia się wykazem klas, objaśnieniami czy alfabetycznym wykazem towarów i usług nie jest możliwe właściwe zaszeregowanie towaru lub usługi, uwagi ogólne wskazują kryteria, które należy zastosować.

Zgodnie z pkt I Komunikatu nr 4/03 prezesa Urzędy Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie wykorzystywania nagłówków klasyfikacyjnych w wykazach towarów i usług dla potrzeb wniosków o rejestrację wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U. OHIM 9/03, s. 1647), zgodnie z jego pkt I, ma on na celu wyjaśnienie i doprecyzowanie praktyki OHIM "w zakresie stosowania nagłówków klasyfikacyjnych i skutków tego stosowania w przypadku, w którym zgłoszenie lub rejestracja wspólnotowego znaku towarowego jest przedmiotem ograniczenia lub częściowego zrzeczenia się, lub kiedy wniesiony zostaje sprzeciw lub wniosek o stwierdzenie nieważności rejestracji znaku".

W myśl pkt III akapit drugi komunikatu nr 4/03: "Zastosowanie ogólnych określeń lub całych nagłówków klasyfikacyjnych przewidzianych w klasyfikacji nicejskiej stanowi prawidłową specyfikację towarów i usług w zgłoszeniu wspólnotowego znaku towarowego. Stosowanie tych określeń umożliwia prawidłowe zaszeregowanie i zgrupowanie towarów i usług. OHIM nie sprzeciwia się stosowaniu ogólnych określeń i nagłówków klasyfikacyjnych z tego powodu, że są zbyt nieprecyzyjne lub nieokreślone, w przeciwieństwie do praktyki niektórych urzędów krajowych państw członkowskich Unii Europejskiej i państw trzecich w stosunku do niektórych nagłówków klasyfikacyjnych oraz niektórych ogólnych określeń".

Z kolei pkt IV akapit pierwszy komunikatu nr 4/03 stanowi:

"34 klasy towarów i 11 klas usług obejmują całość towarów i usług, wskutek czego posłużenie się wszystkimi ogólnymi określeniami nagłówka klasyfikacyjnego konkretnej klasy jest wyrazem roszczenia odnoszącego się do wszystkich towarów lub usług należących do tej klasy".

Sporny znak NETO jest przeznaczony do oznaczania następujących towarów i

usług:

• urządzenia kuchenne wolnostojące i do zabudowy, zmywarki; maszyny i urządzenia do czyszczenia elektryczne, odkurzacze elektryczne, torby do odkurzaczy elektrycznych, froterki do parkietów elektryczne, urządzenia do czyszczenia parowe z klasy 7;

• aparaty do wytwarzania pary, do gotowania, chłodzenia, suszenia, wentylacyjne, wodociągowe, instalacje sanitarne, klimatyzacyjne, kotły elektryczne, baterie, chłodziarki, lodówki, lampy oświetleniowe kierunkowe, kuchenki gazowe i elektryczne, kuchenki mikrofalowe, oprawki do lamp elektrycznych, płyty grzewcze, piekarniki, wyciągi kuchenne, zlewozmywaki; zamrażarki z klasy 11;

• żaluzje z tworzyw sztucznych, szkło budowlane, klepki, terakota, glazura z klasy 19;

• -meble, w tym kuchenne i biurowe, drzwi meblowe, w tym suwane, elementy do mebli z klasy 20;

• -nieelektryczne urządzenia kuchenne, gąbki, materiały szczotkarskie, narzędzia do czyszczenia uruchamiane ręcznie, froterki do parkietów nieelektryczne, naczynia nie z metali szlachetnych, wyroby ze szkła i porcelany, fajansu, przybory toaletowe, pojemniki dla gospodarstwa domowego nie z metali szlachetnych z klasy 21;

• -usługi w zakresie organizacji pokazów handlowych, wystaw handlowych i reklamowych oraz promocji sprzedaży, organizacja wystaw i targów w celach handlowych lub reklamowych, pokazy towarów i usług, promocja sprzedaży dla osób trzecich z klasy 35;

• projektowanie wnętrz i budynków, dekoracja wnętrz i zabudowa wnęk z klasy 42.

Z kolei przeciwstawiony znak towarowy NETTO został przeznaczony do oznaczania następujących usług z klasy 35: usługi prowadzenia sklepu z towarami w branży spożywczej, przemysłowej, odzieżowej i tekstylnej, kosmetycznej i chemicznej oraz z artykułami i sprzętem gospodarstwa domowego, usługi prowadzenia sklepu internetowego z towarami w branży spożywczej, przemysłowej, odzieżowej i tekstylnej, kosmetycznej i chemicznej oraz z artykułami i sprzętami gospodarstwa domowego.

Odnosząc się do stanowiska skarżącej należy w pierwszej kolejności przypomnieć, że podstawową funkcją znaku towarowego jest zagwarantowanie konsumentowi lub końcowemu odbiorcy możliwości określenia pochodzenia towaru lub usługi oznaczonych znakiem, odróżnienia (bez ewentualności wprowadzenia w błąd) tego towaru lub usługi od towarów lub usług innego pochodzenia, (por. wyroki Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 23 V 1978 r. w sprawie 102/77 Hofmann-La Roche, 1 18 VI 2002 r. w sprawie C-299/99 Philips, 18 V 2008 r. w sprawie

C-304/06 Eurohypo, wyrok Sądu Pierwszej Instancji z 8 II 2011 r. w sprawie T-157/08 Insulate for life).

Ponadto należy uwzględnić, że "świadczenie usługi" nie ma materialnej treści w tym sensie, że znak może zostać umieszczony wyłącznie na elementach służących do jej świadczenia; podczas gdy towarom ze względu na ich materialny charakter można przyporządkować znak towarowy, który konsument może uznać za bezpośrednio związany z towarem, którego dotyczy. Z podobieństwem towarów/usług mamy do czynienia wówczas, gdy towary (usługi) objęte wcześniejszym znakiem towarowym jak i towary (usługi) objęte zgłoszonym znakiem mają identyczne przeznaczenie oraz sposób użytkowania.

Z kolei towary/usługi komplementarne to takie, pomiędzy którymi istnieje ścisły związek polegający na tym, iż jeden towar/ usługa jest nieodzowny lub istotny do użycia drugiego, wobec czego konsumenci mogą myśleć, że oba towary/usługi zostały wyprodukowane /zaoferowane przez to samo przedsiębiorstwo (v. wyrok Sądu z dnia 1 marca 2005 r. w sprawie T-169/03 w sprawie Sissi Rossi pkt 60).

Innymi słowy usługi/towary komplementarne wzajemnie się uzupełniają, jedno dobro potrzebuje drugiego do prawidłowego działania.

Podkreślenia wymaga to, że ocena podobieństwa towarów lub usług na gruncie powyższego przepisu zawsze musi odnosić się do wszystkich towarów/usług, objętych spornym prawem ochronnym, w zakresie objętym żądaniem podmiotu domagającego się unieważnienia tego prawa (por. wyrok NSA z dnia 13 marca 2007, II GSK 296/06, niepubl.), nie zaś do towarów lub usług, w odniesieniu do których znak ten jest faktycznie używany w obrocie.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że organ prawidłowo dokonał oceny w zakresie podobieństwa towarów/usług a wyprowadzone wnioski należy uznać za słuszne. Stosunek między towarami a świadczonymi usługami charakteryzuje się ścisłym związkiem w tym sensie, że niewątpliwie towary dla oznaczania których zarejestrowany jest znak uprawnionej są nieodzowne dla świadczenia usług w zakresie sprzedaży.

Klasa 35 obejmuje głównie usługi świadczone przez osoby lub instytucje, których celem jest przede wszystkim:

1. pomoc w prowadzeniu lub zarządzaniu przedsiębiorstwami handlowymi lub

2. pomoc w zarządzaniu w zakresie działalności gospodarczej lub handlowej przedsiębiorstw przemysłowych lub handlowych.

Ta klasa zawiera, w szczególności:

• wyselekcjonowanie, z myślą o osobach trzecich, różnych produktów (bez uwzględnienia transportu) tak by umożliwić konsumentom obejrzenie i dokonanie zakupu w dobrych warunkach; usługi takie mogą być świadczone przez sklepy detaliczne, hurtownie, za pomocą katalogów przesyłanych pocztą lub środków komunikacji elektronicznej, na przykład przez strony internetowe lub telesklepy;

• usługi polegające na rejestracji, transkrypcji, tworzeniu, kompilacji, lub systematyzacji informacji pisemnej lub w inny sposób zapisanej, jak również kompilacji danych matematycznych lub statystycznych;

• usługi agencji reklamowych oraz usługi takie jak dystrybucja prospektów, bezpośrednio lub za pośrednictwem poczty, dystrybucja próbek. Klasa ta może odnosić się do reklamy połączonej z innymi usługami, takimi jak pożyczki bankowe lub reklama radiowa.

Ta klasa nie zawiera, w szczególności: usług takich, jak oceny i opinie specjalistów nie odnoszące się bezpośrednio do przedmiotu działalności przedsiębiorstw handlowych lub przemysłowych oraz do zarządzania sprawami takich przedsiębiorstw.

Niewątpliwie rację ma organ twierdząc, że usługi, do sygnowania których jest przeznaczony znak sporny z klasy 35 są ściśle związane z usługami z klasy 35 do sygnowania których przeznaczony został znak przeciwstawiony [...], bowiem szeroko rozumiane usługi promocji, wystaw oraz pokazy służą celom sprzedaży i zazwyczaj je poprzedzają. Podobne także są usługi projektowania wnętrz, dekoracji wnętrz i zabudowy wnęk, ponieważ te usługi również mogą być świadczone na terenie miejsc gdzie odbywa się sprzedaż towarów. Prawidłowość stanowiska organu jest uzasadniona, gdyż wzmiankowane usługi są względem siebie komplementarne.

Zdaniem Sądu, organ przeprowadził analizę odpowiednio zakresu wykazu towarów i usług objętego wcześniejszą rejestracją i zakresu wykazu towarów i usług objętego spornym znakiem towarowym. O powyższym świadczy treść zaskarżonej decyzji. Wyprowadzone z tej analizy wnioski nie nasuwają zastrzeżeń Sądu, co do ich prawidłowości. Skarżąca w istocie nie podnosi wobec stanowiska organu merytorycznych zarzutów lecz polemizuje z podanymi przez organ motywami.

Wojewódzki Sąd Administracyjny nie podziela zarzutu Skarżącej, że doszło do przyjęcia niewłaściwie zdefiniowanego wzorca przeciętnego nabywcy towarów i usług sygnowanych przez przeciwstawione znaki. Model przeciętnego odbiorcy ukształtowany w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości to osoba należycie, dobrze poinformowana, należycie uważna i ostrożna. Warto wskazać, iż w orzeczeniu z dnia 22 czerwca 1999 r., C - 342/97 Lloyd/Klijsen, jak również w orzeczeniu z dnia 16 lipca 1998 r., C - 210/96 Gut Springenheide i Tusky ETS podał, iż dla celów całościowej oceny niebezpieczeństwa konfuzji przeciętny konsument określonego rodzaju dóbr jest postrzegany jako osoba należycie dobrze poinformowana, należycie uważna i ostrożna, przy czym poziom spostrzegawczości przeciętnego konsumenta może się różnić w zależności od rodzaju towarów lub usług. Nie ma racji skarżąca twierdząc, że przeciwstawione znaki są skierowane do innych odbiorców. Pogląd skarżącej opiera się na założeniu, że usługi prowadzenia sklepu skierowane są do podmiotów zainteresowanych oddaniem zarządzania sklepu wyspecjalizowanej firmie a nie jako usługi skierowane do klientów tych sklepów, zainteresowanych zakupem artykułów sprzedawanych w tym sklepie. Formułując powyższy zarzut, skarżąca pomija prawidłowe ustalenie organu, co do podobieństwa / komplementarności towarów/usług przeciwstawionych znaków.

Zdaniem Sądu, organ prawidłowo przyjął, że z uwagi na zakres towarów i usług porównywanych znaków skierowane są one do tego samego grona odbiorców.

Dokonując oceny podobieństwa towarów i usług należy brać pod uwagę wszystkie czynniki charakteryzujące zachodzące między nimi relacje (zależności), szczególnie ich rodzaj i przeznaczenie, sposób używania lub korzystania z nich, warunki w jakich są sprzedawane, a także ich wzajemny, konkurencyjny lub komplementarny charakter, (por. wyroki Sądu 123 X 2002 r. w sprawie T-388/00 ELS, ¡ 4 XI 2003 r. w sprawie T-85/02 Castillo).

Całościowa ocena zakłada pewną współzależność między branymi pod uwagę czynnikami, w szczególności podobieństwem znaków towarowych oraz podobieństwem towarów lub usług, których one dotyczą, przy czym niski stopień podobieństwa między towarami i usługami może być zrównoważony znaczącym stopniem podobieństwa między znakami towarowymi i odwrotnie, (zasada wzajemnej zależności - por. wyroki Trybunału I 23 X 2002 r. w sprawie T-6/01 Matratzen, z 13 IX 2007 r. w sprawie C-234/06 II Ponte Finanziaria, z 18. XII. 2008 r. w sprawie C-16/06 Mobilix, wyroki Sądu z 5. IV. 2006 r. w sprawie T-202/04 Echinacin, z 14. X. 2006 r. w sprawach połączonych T-81, 82, 103/03 Venado).

W myśl utrwalonego orzecznictwa, prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd istnieje wtedy, gdy odbiorcy mogliby uznać, że dane towary lub usługi pochodzą | tego samego przedsiębiorstwa, ewentualnie | przedsiębiorstw powiązanych gospodarczo, (por. wyroki Trybunału 129 IX 1998 r. w sprawie C-39/97 Canon, z

4. V. 1999 r., z 22. VI. 1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer, z

12. IX. 2010 r. w sprawie C-254/09 CK Kalvin Klein).

Ocena identyczności lub podobieństwa znaków powinna się opierać na ich zgodności graficznej (wizualnej), fonetycznej oraz znaczeniowej (koncepcyjnej). Przeciwstawiane znaki należy porównywać całościowo, a decydujące znaczenie mieć będą elementy odróżniające i dominujące, a nie opisowe. Dwa znaki towarowe są do siebie podobne jeżeli, z punktu widzenia określonego kręgu odbiorców, są one przynajmniej częściowo identyczne w jednym lub kilku istotnych aspektach, (por. wyrok Sądu ż 23.X. 2002 r. w sprawie T-6/01 Matratzen).

Identyczność porównywanych znaków występuje wówczas, gdy są one dokładnie jednakowe (tożsame) lub charakteryzują się niedostrzegalnymi dla przeciętnego konsumenta różnicami. Dla stwierdzenia, czy w konkretnym przypadku znaki są identyczne, czy też można mówić zaledwie o podobieństwie, konieczne jest dokonanie oceny Wizualnych, fonetycznych i znaczeniowych cech znaków i ich całościowego oddziaływania na percepcję należycie poinformowanego, dostatecznie uważnego i rozsądnego przeciętnego konsumenta, (por. wyrok Trybunału z

20. III. 2003 r. w sprawie C-291/00 LTJ Diffusion).

Istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd należy oceniać całościowo, przy uwzględnieniu wszystkich istotnych czynników występujących w danym przypadku (wyrok z dnia 15 marca 2007 r. w sprawie C-171/06 P T.I.M.E. ART przeciwko OHIM, pkt 33).

Owa całościowa ocena prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd zakłada pewną współzależność branych pod uwagę czynników, w szczególności między podobieństwem znaków towarowych a podobieństwem oznaczonych towarów lub usług. W związku z tym niski stopień podobieństwa oznaczonych towarów lub usług może być kompensowany wysokim stopniem podobieństwa znaków towarowych i odwrotnie [zob. ww. wyrok w sprawie T.I.M.E. ART przeciwko OHIM, pkt 35, i w odniesieniu do pierwszej dyrektywy Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz. U. 1989, L 40, s. 1) wyroki: z dnia 29 września 1998 r. w sprawie C-39/97 Canon, Rec. s. 1-5507, pkt 17; a także z dnia 22 czerwca 1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer, Rec. s. 1-3819, pkt 19.

Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd powinno być oceniane w sposób całościowy, według sposobu postrzegania określonego konsumenta, przy uwzględnieniu wszystkich istotnych okoliczności konkretnego przypadku, w szczególności wzajemnej zależności między podobieństwem oznaczeń i towarów lub usług, których one dotyczą, (por. wyroki Sądu § 9 VII 2003 r. w sprawie T-162/01 Giorgio Beverly Hills, z 20. I. 2010 r. w sprawie T-460/07 Medion i z 22. X. 2002 r. w sprawie T-104/01 Fifties, wyroki Trybunału z 11. XI. 1997 r. w sprawie C-25/95 Sabel, z 23. III. 2006 r. w sprawie C-206/04 Mulhens).

Ocena prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w zakresie podobieństwa wizualnego, fonetycznego lub koncepcyjnego spornych znaków powinna się opierać na wywieranym przez nie całościowym wrażeniu ze szczególnym uwzględnieniem ich elementów odróżniających i dominujących, (por. wyroki Trybunału z 11 XI 1997 r. w sprawie C-25/95 Sabel, z 23. X. 2002 r. w sprawie T-6/01 Matratzen, wyroki Sądu z 14. X. 2003 r. w sprawie T-292/01 BASS, z 6. VII. 2004 r. w sprawie T-117/02 Chufafit).

Właściwy krąg odbiorców składa się z przeciętnych konsumentów, należycie poinformowanych, dostatecznie uważnych i rozsądnych, przy czym poziom uwagi konsumentów może się różnie kształtować w zależności od kategorii przedmiotowych towarów lub usług. (por. wyroki Trybunału z 22. VI. 1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer, z 6. V. 2003 r. w sprawie C-104/01 Libertel i z 12.I 2006 r. C-361/04 Ruiz Picasso, wyroki Sądu z 23. X. 2002 r. w sprawie T-l04/01 Fifties, z 30. VI. 2004 r. w sprawie T-186/02 Dieselit.

Z orzecznictwa wynika, że całościowa ocena prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd zakłada, że występujące między dwoma oznaczeniami różnice koncepcyjne mogą znosić istniejące między nimi podobieństwa brzmieniowe i wizualne, o ile przynajmniej jedno z tych oznaczeń posiada dla właściwego kręgu odbiorców jasne i określone znaczenie, w wyniku czego odbiorcy ci mogą je odczytać w sposób natychmiastowy (zob. podobnie wyroki: z dnia 12 stycznia 2006 r. w sprawie C-361/04 P Ruiz-Picasso i in. przeciwko OHIM, Zb. Orz. s. 1-643, pkt 20; a także z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie C-206/04 P Mühlens przeciwko OHIM, Zb. Orz. s. 1-2717, pkt 35).

W rozpatrywanej sprawie organ dokonał oceny konfuzyjnego podobieństwa respektując powyższe reguły, a Sąd ocenę tę w pełni podziela.

Należy przy tym dodać, że Skarżąca nie kwestionuje ustaleń organu w powyższym zakresie. Porównywane znaki towarowe są oznaczeniami fantazyjnymi w odniesieniu do towarów i usług do oznaczania których zostały przeznaczone.

Rację ma organ, że w porównywanych znakach elementami dominującymi są elementy słowne, gdyż grafika spornego znaku słowno-graficznego NETO sprowadzająca się do zastosowania czarnej, mało fantazyjnej czcionki oraz łukowego, dwuczęściowego daszku w kolorach czarnym i czerwonym umieszczonego nad wyrazem NETO dowodzi, że odgrywa rolę drugorzędną i służy jedynie odpowiedniemu zaznaczeniu elementów słownych. Należy także podzielić stanowisko organu, który akcentuje podobieństwo fonetyczne porównywanych znaków

Mając na uwadze powyższe należało orzec na podstawie art. 151 p.p.s.a. o oddalenie skargi.



Powered by SoftProdukt