Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia del. WSA Maria Jagielska (spr.) Protokolant Karol Pachnik po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. P.-F. A.-F. Spółki z o.o. w M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2009 r. sygn. akt VII SA/Wa 1911/08 w sprawie ze skargi P. P.-F. A.-F. Spółki z o.o. w M. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu do rejestru środka farmaceutycznego postanawia: poinformować Prezesa Rady Ministrów o nieprawidłowości postępowania prowadzonego przez Ministra Zdrowia w sprawie o wpis do rejestru środka farmaceutycznego

Wyrokiem z dnia 19 maja 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną P. P. – F. "A.-F." sp. z o.o. w M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. oddalającego skargę na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] lutego 2008 r. w przedmiocie odmowy wpisu do rejestru środka farmaceutycznego.

W toku rozpoznawania sprawy Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż w postępowaniu prowadzonym przez Ministra Zdrowia doszło do naruszenia prawa, którego istotny charakter zadecydował o braku możliwości ponownego rozpatrzenia sprawy przez organ i możliwym jej załatwieniu zgodnie z żądaniem skarżącej Spółki A. – F.. Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej p.p.s.a.) w razie stwierdzenia w toku rozpoznawania sprawy istotnych naruszeń prawa (...) skład orzekający sądu może, w formie postanowienia, poinformować właściwe organy lub ich organy zwierzchnie o tych uchybieniach.

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie przedstawiał się następująco.

Skarżąca Spółka dnia 13 października 1999r., na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej ( Dz. U. Nr 105, poz. 452 ze zm. ), złożyła wniosek o wpis do Rejestru Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych środka farmaceutycznego A.. Wbrew dyspozycji art. 13 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym postępowanie rejestracyjne powinno zakończyć się bez zbędnej zwłoki, a nie później niż w ciągu roku od dnia złożenia wniosku, wszczęte przez skarżącą Spółkę postępowanie nie zostało zakończone w nakazanym terminie nawet przed organem I instancji - Komisją Rejestracji Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych będącą organem opiniodawczo-doradczym Ministra Zdrowia. Wskutek złożenia odwołania od wydanego przez wspomnianą Komisję dnia [...] marca 2002r. rozstrzygnięcia, Minister Zdrowia prowadził postępowanie odwoławcze aż do lutego 2008r. kiedy to ostatecznie odmówił rejestracji zgłoszonego farmaceutyku, stwierdzając iż złożony wniosek w dacie rozstrzygnięcia nie spełnia już formalnych wymogów obowiązującej ustawy Prawo farmaceutyczne.

Złożona na powyższe rozstrzygnięcie skarga została przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalona z uwagi na to, iż jak stwierdził ten Sąd, zgłoszone przez skarżącą zarzuty pozostają bez wpływu na wynik sprawy, ze względu na upływ czasu i orzekanie po dniu [...] grudnia 2008 r.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż przedstawiony stan faktyczny, w którym zainicjowane wnioskiem strony postępowanie administracyjne prowadzone było przez organy administracji ( Ministra Zdrowia i jego organ doradczy Komisję Rejestracji Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych ) ponad osiem lat, sprzeciwia się w sposób rażący ustanowionej w art. 12 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego zasadzie szybkości i sprawności działania organów administracji publicznej w sprawach indywidualnych. Dodać też należy, że tak drastyczna, jak to miało miejsce w przedmiotowej sprawie, przewlekłość postępowania stawia pod znakiem zapytania możliwość realizacji dyspozycji normy prawnej przez dany organ administracji publicznej, co ma zasadnicze znaczenie dla urzeczywistniania postulatu praworządności ( vide: B. Adamiak, J. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz 2004 str. 89 ). Wreszcie, przeprowadzone postępowanie, którego dotyczy niniejsza sygnalizacja, pozostaje w sprzeczności z zasadami dobrej administracji nakreślonymi w Europejskim Kodeksie Dobrej Administracji przyjętym przez Parlament Europejski w dniu 6 września 2001 r., w szczególności z art. 17 tego Kodeksu stanowiącym, iż każda sprawa administracyjna powinna zostać załatwiona w stosownym terminie (...), przy czym sformułowanie załatwienia sprawy "w stosownym terminie" nie należy w żadnym razie wykładać jako załatwienia jej przez organ w czasie dowolnym. Uwaga ta ma szczególnie doniosłe znaczenie w sytuacji, gdy opieszałe działanie organu powoduje, że wskutek zmiany stanu prawnego i upływu czasu przeznaczonego na zakończenie spraw będących w toku, wniosek strony postępowania nie może zostać już załatwiony zgodnie z jej wolą.

Naczelny Sąd Administracyjny, mimo znanego faktu zmian osób piastujących funkcję organu właściwego do rozpoznania przedmiotowej sprawy, uznał, iż opisane nieprawidłowości wymagają zwrócenia uwagi Prezesa Rady Ministrów na pracę podległego mu Ministra Zdrowia i sprawowanie przez niego nadzoru nad aparatem pomocniczym przydzielonym mu do realizacji zadań ustawowych. Zwrócić należy bowiem uwagę na to, iż ministerstwo stanowi trwały element struktury organizacyjnej związanej z danym działem administracji, który niezależnie od zmian w obsadzie na stanowisku organu, obowiązany jest sprawnie oraz w sposób kompetentny i legalny wykonywać swoje zadania.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 155 § 1 w związku z art.193 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.