Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Maczewski, Sędziowie Sędzia WSA Anna Sokołowska,, Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.), Protokolant Anna Kalisiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi B.C.P. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w U. na bezczynność Wójta Gminy i przewlekłe prowadzenie postępowania w przedmiocie określenia podatku od nieruchomości i podatku rolnego za 2012 r. 1. zobowiązuje Wójta Gminy do wydania decyzji w przedmiocie określenia podatku od nieruchomości i podatku rolnego za 2012 r. w terminie 30 dni od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem, 2. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 3. wymierza Wójtowi Gminy grzywnę w wysokości [...] złotych, 4. zasądza od Wójta Gminy na rzecz skarżącej kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

B. C. P. S. z o.o. z siedzibą w U. M., zwana dalej "spółką", złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Wójta Gminy U. M., zwanego dalej "Wójtem", oraz przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości oraz podatku rolnym za rok 2012 r. Spółka wniosła o:

- zobowiązanie Wójta Gminy U. M. do wydania w terminie 7 dni decyzji

w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2012;

- stwierdzenie, że bezczynność oraz przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

- zarządzenie wyjaśnienia przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie;

- wymierzenie organowi grzywny w maksymalnej wysokości, określonej w art. 154 § 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi;

- zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Wójt, przekazując skargę spółki Sądowi za pismem z 4 października 2012 r. stwierdził, że jest ona bezzasadna.

W oparciu o treść skargi, załączony materiał dowodowy i pisma procesowe stron, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wójt wszczął z urzędu, postanowieniem z dnia [...] r., postępowanie w sprawie określenia spółce zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości oraz podatku rolnym za 2012 r. Z uzasadnienia postanowienia wynika, że spółka złożyła za rok 2012 deklarację DN-1 na podatek od nieruchomości i deklarację DR-1 na podatek rolny- dla podatników, których stan posiadania gruntów nie przekracza 1 ha fizycznego lub przeliczeniowego. Fakt złożenia przez spółkę deklaracji na podatek rolny oznacza, ze wykazane w niej grunty przestały być zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej.

Wójt, pismem z 23 lutego 2012 r. wezwał spółkę do złożenia korekt ww. deklaracji DR-1 i DN-1 oraz udzielenia pisemnych wyjaśnień w zakresie, objętych ww. pismem.

Spółka, pismem z 2 marca 2012 r. (wpływ do organu- 7 marca 2012 r.) złożyła wyjaśnienia i korektę deklaracji DR-1 wraz załącznikiem ZR-1/A.

Wójt, postanowieniem z dnia [..] r., powołał biegłego w sprawie określenia spółce podatku od nieruchomości i podatku rolnego za 2012 r.

9 marca 2012 r. do Wójta wpłynęła od spółki korekta deklaracji DR-1 na podatek rolny za 2012 r. wraz załącznikiem ZR-1/A.

Wójt, pismem z 16 marca 2012 r. wezwał spółkę do skorygowania złożonej 9 marca 2012 r. deklaracji DR-1 oraz udzielenie pisemnych wyjaśnień w zakresie, objętych ww. pismem.

Spółka, pismem z 23 marca 2012 r. (wpływ do organu-27 marca 2012 r.) złożyła wyjaśnienia i korektę deklaracji DR-1 wraz załącznikiem ZR-1/A.

27 marca odbyły się oględziny nieruchomości spółki dokonane przez biegłego

z udziałem przedstawicieli spółki, zaś opinia wykonana przez biegłego nosi datę

28 marca 2012 r.

Spółka, pismem z 25 kwietnia 2012 r. (wpływ do organu-30 kwietnia 2012 r.), złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2007-2011. Wójt, postanowieniem z 14 maja 2012 r. (k. 33 akt sądowych) wszczął postępowanie w sprawie weryfikacji samoobliczenia przez spółkę podatku od nieruchomości w złożonych wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty skorygowanych deklaracji DN-1 za lata 2007-2011. Wójt, postanowieniem z [...] r. wezwał spółkę do złożenia odpisu z KRS oraz ewidencji środków trwałych w związku

ze złożonym przez spółkę wnioskiem os twierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2007- 2011. Spółka, pismem 4 czerwca 2012 r. (wpływ do organu-8 czerwca 2012 r.) złożyła wyjaśnienia wraz z żądanymi dokumentami.

Postępowania powyższe nie są przedmiotem skargi, rozpoznawanej przez Sąd.

Spółka, pismem z 7 maja 2012 r. (wpływ do organu-14 maja 2012 r.) potwierdziła odbiór protokołu oględzin nieruchomości z 27 marca 2012 r. i wniosła do organu o przesłanie jego brakującej części.

Wójt, pismem z 18 maja 2012 r. poinformowała spółkę, że ww. protokół oględzin był kompletny.

Spółka, pismem z 29 maja 2012 r. wniosła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (wpływ do organu 8 czerwca 2012 r., k. 44-47 akt sądowych) ponaglenie na niezałatwienie przez Wójta sprawy określenia zobowiązania podatkowego spółce w podatku od nieruchomości za 2012 r. w terminie. Spółka wniosła o:

- uznanie ponaglenia za uzasadnione;

- wyznaczenie dodatkowego terminu załatwienia sprawy;

- zarządzenie wyjaśnienia przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie;

- podjęcie środków zapobiegających naruszeniu terminów załatwienia spraw w przyszłości;

- stwierdzenie, że niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Uzupełnienie ww. ponaglenia spółka wniosła pismem z 16 lipca 2012 r. (wpływ do oragnu-23 lipca 2012 r.).

Wójt, postanowieniem z dnia [...] . wyznaczył termin do załatwienia sprawy określenia zobowiązania podatkowego spółce w podatku od nieruchomości za 2012 r. do dnia 16 sierpnia 2012 r., argumentując to koniecznością zebrania i w sposób szczegółowy rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz skomplikowanym charakterem sprawy.

W dniu 18 czerwca 2012 r. odbyło się spotkanie sekretarza Gminy U. M. z pełnomocnikiem spółki D. N. w celu zapoznania z dokumentacją zgromadzoną w trakcie prowadzonych postępowań podatkowych (za 2007-2011- dopisek ręczny, parafowany przez sekretarza Gminy), opisanych w zestawieniu tabelarycznym.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze , postanowieniem z dnia [....] r., po rozpoznaniu ww. ponaglenia spółki, uznało ponaglenie za bezprzedmiotowe i odmówiło wyznaczenia Wójtowi dodatkowego terminu do załatwienia sprawy.

Wójt, postanowieniem z dnia [...] r. wyznaczył termin do załatwienia sprawy określenia zobowiązania podatkowego spółce w podatku od nieruchomości za 2012 r. do dnia 15 października 2012 r., argumentując to koniecznością zebrania

i w sposób szczegółowy rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz skomplikowanym charakterem sprawy.

Wójt, w okresie września i października 2012 r. przygotowywał zestawienia stanu własności i gruntów w użytkowaniu wieczystym zgodnie z ewidencją gruntów oraz wycenami, aktami notarialnymi dla określenia i weryfikacji wartości podatku dla poszczególnych działek (pismo z 14 stycznia 2013 r., k. 57-59 akt sądowych).

Wójt zlecił w dniu 15 października 2012 r. rzeczoznawcy majątkowemu sporządzenie operatu dotyczącego określenia wartości budowli na terenie proradzieckiego lotniska w B. w obrębie działek nr [...] należących do spółki w terminie do 30 listopada 2012 r. (k. 56 akt sądowych).

Pismem z 28 listopada 2012 r. rzeczoznawca zwrócił się o przedłużenia terminu do wykonania zlecenia do dnia 31 stycznia 2013 r. i Wójt wyraził na to zgodę (k. 54-55 akt sądowych).

Wójt, pismem z 7 listopada 2012 r. (k.53 akt sądowych) zwrócił się do Starosty K. o podjęcie działań zmierzających do wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków na działkach nr [...] przez zmianę klasoużytku PsIV, PsV (pastwiska trwale) na inne tereny komunikacyjne (Ti), gdyż przedmiotowe tereny nie są wykorzystywane rolniczo i stanowią obszar poradzieckiego lotniska. Starosta K. odpowiedział Wójtowi, pismem z 30 listopada 2012 r., że brak jest podstaw do wprowadzenia wnioskowanych zmian z urzędu (k. 52 akt sądowych).

Wójt wydał decyzję w dniu [....] r., w której oddalił wniosek spółki o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r., wobec nie stwierdzenia przesłanek jej istnienia i określające spółce wysokość zobowiązania

w podatku od nieruchomości za 2007 r. w kocie [...] zł. Od ww. decyzji spółka wniosła odwołanie do SKO . ( k. 34-37 akt sądowych).

Wójt, postanowieniem z dnia [...] r. wyznaczył termin do załatwienia sprawy określenia zobowiązania podatkowego spółce w podatku od nieruchomości za 2012 r. do dnia 11 lutego 2013 r., argumentując to koniecznością zebrania i w sposób szczegółowy rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz skomplikowanym charakterem sprawy

Wójt, pismem z 7 stycznia 2013 r. (k. 39 akt sądowych), wyjaśnił, że dla organu podatkowego stan faktyczny i prawny w kwestii podatkowej za rok 2012 nie różni się od stanu z lat 2007-2011r. Uzależnił zakończenie sprawy za rok 2012 od treści decyzji SKO, która będzie wydana w sprawie po rozpoznaniu odwołania spółki od decyzji Wójta z [...] r. w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2007 r. i określenia ww. podatku spółce za ten rok.

Pełnomocnik Wójta, pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. przedstawiła czynności podejmowane przez organ o kwietniu 2012 r. wraz z dokumentami.

Pełnomocnik spółki, pismem dnia 22 stycznia 2013r., ustosunkował się do ww. pisma organu i stwierdził, że podjęte czynności przez organ nie uzasadniają jego bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania w niniejszej sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "p.p.s.a", sprawowana przez sądy administracyjne kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a tej ustawy, a mianowicie, gdy sprawa powinna zostać zakończona: decyzją administracyjna; postanowieniem wydanym w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończącym postępowanie, a także postanowieniem rozstrzygającym sprawę co do istoty, postanowieniem wydanym w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, innym aktem lub czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, pisemną interpretacją przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie. W przypadku skargi na bezczynność przedmiotem sądowej kontroli nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak w sytuacji, gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie. W przypadku spraw załatwianych w administracyjnym postępowaniu jurysdykcyjnym stan zaskarżalnej bezczynności organu powstaje po bezskutecznym upływie terminu wynikającego z art. 139 lub 140 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 794 ze zm.), zwana dalej "O.p." Na podstawie art. 52 ust. 1 p.p.s.a. skargę na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ, można wnieść skutecznie dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Niewyczerpanie tego wymogu skutkuje odrzuceniem skargi. W przypadku skargi na bezczynność organu polegającą na niewydaniu decyzji administracyjnej wyczerpaniem środków zaskarżenia jest w rozumieniu wskazanego przepisu - wniesienie ponaglenia w trybie art. 141 § 1 O.p.

Odpowiednikiem instytucji ponaglenia na gruncie postępowania administracyjnego jest uregulowane w art. 37 k.p.a. zażalenie na bezczynność organu. Warto w tym miejscu wskazać, iż ustawą z dnia 3 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2011 r. Nr 6, poz. 18) przyznano stronom postępowania administracyjnego prawo skarżenia nie tylko bezczynności organów administracji publicznej, ale również przewlekłość prowadzonego przez te organy postępowania. Wiąże się to ze zmianą, począwszy od 11 kwietnia 2011 r., treści art. 37 § 1 k.p.a. Adekwatnej zmiany nie dokonano jednak w ordynacji podatkowej. Fakt, iż w ogólnym postępowaniu administracyjnym stronie przysługują dwa środki prawne w postaci zażalenia na bezczynność oraz zażalenia na przewlekłość, nie oznacza, że strona postępowania podatkowego znajduje się w gorszej sytuacji prawnej, gdyż dysponuje tylko jednym środkiem prawnym pod postacią ponaglenia. Zdaniem Sądu, instytucja ponaglenia, uregulowana w art. 141 O.p., służy do zwalczania zarówno bezczynności organów podatkowych, jak też przewlekłości ich działania (por. Ordynacja podatkowa, Komentarz. Cezary Kosikowski i inni, Lex 2011, komentarz do art. 141).

Skarżąca przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego, dopełniła wymogu wyczerpania środków zaskarżenia przysługujących w postępowaniu przed organami administracji publicznej.

Zgodnie z art. 125 § 1 O.p. organy mają obowiązek działać w sprawie wnikliwie

i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia. Na organie prowadzącym postępowanie spoczywa obowiązek podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do załatwienia sprawy (art. 122 i art. 187 § 1 k.p.a.).

Stosownie do treści art. 139 § 1 O.p. organy obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy, od dnia wszczęcia postępowania.

W myśl natomiast art. 140 § 1 O.p., o każdym przypadku niezałatwienia sprawy we właściwym terminie, organ jest obowiązany zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu.

Zgodnie zatem z art. 149 p.p.s.a., sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a., zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może ponadto orzec

z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.

W doktrynie podejmującej rozważany problem wskazuje się, że wskazówek przydatnych dla zrekonstruowania znaczenia ustawowego wyrażenia "przewlekłość postępowania" można dopatrzyć się w uzasadnieniu projektu zmian wskazujących jej charakterystyczne cechy, mianowicie "wykonywanie szeregu czynności w dużym odstępie czasu, bądź wykonywanie czynności pozornie". Chodziłoby zatem o sytuację, w której organy działają opieszale lub tylko pozorują działanie ("formalnie nie są bezczynne"), którą ustawodawca odróżnił od stanu bezczynności charakteryzującego się brakiem jakichkolwiek działań (szerzej Z. Kmieciak, Przewlekłość postępowania administracyjnego, PiP z 2011, nr 6, s. 30-43).

Wskazuje się tu, że rozstrzygnięcie rozważanej dystynkcji znaczeniowej może polegać na przyjęciu stanowiska, że przewlekłość postępowania oznacza stan,

w którym organ w sposób nieuzasadniony "przedłuża" termin załatwienia sprawy

w trybie art. 140 O.p., powołując się na niezależne od niego przyczyny uniemożliwiające dotrzymanie terminu podstawowego, a w szczególności – konieczność wywiązania się z pewnych obowiązków procesowych przez stronę (np. przedłożenia przez nią dokumentacji niezbędnej dla podjęcia decyzji lub wzięcia udziału w czynnościach dowodowych), bądź gdy bieg terminu jest zatrzymany. Formalnie rzecz biorąc, organ nie pozostawałby wtedy w bezczynności. Podobnie wypowiadają się inni przedstawiciele doktryny wskazując, że "przewlekłe prowadzenie postępowania" oznacza takie działanie lub zaniechanie organu, które sprowadza się do prowadzenia postępowania w sposób nieefektywny, poprzez wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywaniu czynności pozornych, powodujących, że formalnie organ nie jest bezczynny (por. J. Drachal, J. Jasielski, R. Stankiewicz [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, Warszawa 2011, tezy do art. 149). Takie też rozumienie zdaje się przyjmować orzecznictwo uznając, że przewlekłość obejmuje opieszałe, niesprawne

i nieskuteczne działanie organu, w sytuacji gdy sprawa mogła być załatwiona w terminie krótszym, jak również nieuzasadnione przedłużanie terminu załatwienia sprawy. Natomiast bezczynność oznacza brak jakiejkolwiek aktywności organu administracji w danej sprawie (por. wyrok WSA z dnia 25 sierpnia 2011 r. sygn. akt

II SAB/Po 42/11, wyrok WSA z dnia 11 stycznia 2012 r., II SAB/Kr 143/11).

Reasumując, bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże mimo istnienia ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem stosownego aktu lub nie podjął czynności. Bezczynność sprowadza się de facto do niedziałania organu administracji i niezałatwienia sprawy w terminie. Przewlekłość związana jest z obowiązkiem załatwiania spraw przez organy bez zbędnej zwłoki, a najpóźniej w terminie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego lub Ordynacji podatkowej. Przewlekłość oznacza nie tylko brak działania, kiedy wciąż nie upłynął termin na załatwienie sprawy lub sprawa miała być załatwiona niezwłocznie, ale także podejmowanie terminowo działań, lecz nieefektywnych, bezcelowych lub w sposób nadmiernie przedłużony w czasie, a jednak niepozwalających uczynić organowi zarzutu bezczynności. Przewlekłość postępowania zachodzi, gdy jest ono długotrwałe i rozwlekłe, a trwa ponad konieczność wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych niezbędnych do końcowego rozstrzygnięcia sprawy, pozostającym w związku z przyczynowym z działaniem lub bezczynnością organu.

W niniejszej sprawie nie doszło do bezczynności Wójta, bowiem organ skorzystał z uprawnienia, wynikającego z art. 140 O.p. - przedłużenia terminu do wydania decyzji. Jednak działanie Wójta, Sąd ocenił jako przewlekłe, bowiem aktywne czynności organ zakończył w kwietniu 2012 r. (wynikało to min. z wypowiedzi pełnomocnika organu na rozprawie z 10 stycznia 2013 r.) Pozostałe czynności podejmowane przez organ, o których mowa w piśmie z dnia 14 stycznia 2013 r., nie zawierają wskazania w związku, z którym postępowaniem podatkowym zostały przez organ podjęte. Zapoznanie z aktami pełnomocnika spółki, które odbyło się 18 czerwca 2012r. uznać należało za związane z postępowaniami podatkowymi za lata 2007-2011 na podstawie dopisku sekretarza gminy widniejącego na ww. protokole, a więc nie związanego z niniejszym postępowaniem. Czynności podjęte we wrześniu i październiku 2012 r. mogły mieć związek z niniejszym postępowaniem, jak i postępowaniami w sprawie nadpłaty i określeniem podatku od nieruchomości za lata 2007-2011 lub z innymi postępowaniami prowadzonymi przez organ. To samo można powiedzieć o zleceniu wykonania operatu, czy czynności mających doprowadzić do zmian w ewidencji gruntów budynków.

Z pisma Wójta z dnia 7 stycznia 2013 r., wynikało, że zebrany został cały materiał dowodowy w sprawie i obecnie organ czeka na rozpoznanie sprawy w przedmiocie nadpłaty i określenia podatku od nieruchomości za 2007 r. przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Z wypowiedzi pełnomocnika organu na rozprawie dniu 10 stycznia 2013 r., wynikało, że organ uznaje wszystkie postępowania podatkowe w sprawie nadpłaty i określeniem podatku od nieruchomości za lata 2007-2011 oraz postępowanie w sprawie określenia podatku od nieruchomości za 2012 r. za jedno wspólne postępowanie.

Zdaniem Sądu, Wójt naruszył zasadę szybkości postępowania art. 139 O.p., zebranie materiału dowodowego w sprawie winno zakończyć się podjęciem decyzji,

a nie oczekiwaniem na zakończenie się innej sprawy. Orzeczenie w sprawie za rok 2007 r. nie może być uznane za prejudykat.

Przewlekłość w działaniu Wójta, Sąd ocenił jako rażącą, bowiem wydając kolejne postanowienia o przedłużenia terminu do załatwienia sprawy i wskazując w nich koniecznością zebrania materiału dowodowego, organ miał wiedzę o zebraniu już całości materiału dowodowego, zaś szczegółowe rozpatrzenie tego materiału jest obowiązkiem organu, wynikająca z art. 125 O.p. a nie powodem do przedłużenia terminu do wydania konkretnej decyzji.

Wobec powyższego, Sąd zobowiązał Wójta do załatwienia sprawy przez wydanie decyzji w przedmiocie określenia podatku od nieruchomości i podatku rolnego za

2012 r. w terminie 30 dni od zwrotu organowi akt administracyjnych z prawomocnym wyrokiem. Okres ten Sąd uznał za wystarczający do wydania przedmiotowej decyzji, wobec twierdzeń organu o zebraniu całości materiału dowodowego.

Sąd na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. wymierzył organowi grzywnę w wysokości [...] zł. Zgodnie z art. 154 § 6 p.p.s.a., grzywnę wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Na dzień wyrokowania nie było jeszcze obwieszczenia Prezesa GUS w zakresie ww. wskaźników za 2012 r. Wobec powyższego, Sąd oparł się na obwieszczeniu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 17 lutego 2012 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2011 r. i w drugim półroczu 2011 r. wyniosło ono w 2011 r. [...] zł. Sąd uznał, że wymierzona grzywnę jest wystarczającą, bowiem było to pierwsze naruszenie tego typu przez organ. Tak wymierzona grzywna, zdaniem Sądu, spełni swoja rolę dyscyplinującą i restrykcyjną, zmierzającą do nakłonienia organ do wykonaniu bez zwłoki nałożonego na niego w wyroku obowiązku.

Sąd nie orzekł o zarządzeniu wyjaśnienia przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, gdyż przepisy p.p.s.a. nie przyznają takiej kompetencji sądowi administracyjnemu. Powyższe należy do organu wyższego stopnia nad organem, na którego działanie lub zaniechanie służy stronie ponaglenie na podstawie art. 140 § 2 O.p.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł na podstawie art. 149 p.p.s.a., jak

w sentencji. O kosztach orzeczono na podstawie art. 200, art. 205 § 2 p.p.s.a. w kwocie równej uiszczonemu wpisowi stosunkowemu w wysokości [...] zł, ustalonemu

na podstawie § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193), opłacie skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości [...] zł oraz kosztom zastępstwa procesowego w wysokości określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit.c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).