drukuj    zapisz    Powrót do listy

6145 Sprawy dyrektorów szkół 6391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie ... (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym), Inne, Burmistrz Miasta, Stwierdzono nieważność zaskarżonego aktu, III SA/Łd 856/15 - Wyrok WSA w Łodzi z 2015-11-26, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SA/Łd 856/15 - Wyrok WSA w Łodzi

Data orzeczenia
2015-11-26 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2015-08-19
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Sędziowie
Janusz Nowacki
Małgorzata Łuczyńska
Monika Krzyżaniak /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6145 Sprawy dyrektorów szkół
6391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie ... (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym)
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
I OSK 715/16 - Wyrok NSA z 2016-09-20
Skarżony organ
Burmistrz Miasta
Treść wyniku
Stwierdzono nieważność zaskarżonego aktu
Powołane przepisy
Dz.U. 2004 nr 256 poz 2572 art. 38 ust. 1 pkt 2
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty - tekst jednolity
Sentencja

Dnia 26 listopada 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, Sędzia NSA Janusz Nowacki, , Protokolant Sekretarz sądowy Bartosz Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2015 roku sprawy ze skargi E. A. na zarządzenie Burmistrza [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odwołania z funkcji dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. 1. stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia; 2. zasądza od Burmistrza [...] na rzecz skarżącej, E. A. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zarządzeniem z dnia [...] nr [...] Burmistrza A., na podstawie art. 38 ust. 1 pkt. 2 w związku z art. 5c pkt. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.) oraz art. 30 ust. 2 pkt. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 poz. 594 ze zm.), po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, odwołał E. A. z funkcji dyrektora Szkoły Podstawowej im. R. W. w B. z dniem 31 maja 2015 roku bez wypowiedzenia.

Jednocześnie, w § 2 zarządzenia, organ wskazał, iż z dniem 31 maja 2015 roku traci moc Zarządzenie [...] Burmistrza A. z dnia 29 czerwca 2011 roku w sprawie powierzenia E. A. obowiązków dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. Wykonanie zarządzenia powierzone zostało Naczelnikowi Wydziału Edukacji, Kultury i Sportu.

W uzasadnieniu ww. zarządzenia nr [...] Burmistrz A. podniósł, iż sytuacje, w których dyrektor szkoły może być odwołany są określone w sposób wyczerpujący przez przepisy prawa, w tym przez przepis art. 38 ustawy o systemie oświaty. Zgodnie z art. 38 ust. 1 pkt. 2 ustawy o systemie oświaty organ prowadzący szkołę w przypadkach szczególnie uzasadnionych może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia po uzyskaniu opinii właściwego organu nadzoru pedagogicznego.

W przedmiotowej sprawie, zdaniem organu prowadzącego, zachodzą przesłanki do odwołania dyrektora szkoły noszące znamiona przypadków szczególnie uzasadnionych, o których mowa w przytoczonym wyżej przepisie. Ponadto, w dniu 21 maja 2015 roku Burmistrz A. złożył do [...] Kuratora Oświaty wniosek o wydanie opinii w sprawie odwołania E. A. z funkcji dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. z zastosowaniem art. 38 ust 2 ustawy o systemie oświaty, a [...] Kurator Oświaty do dnia 29 maja 2015 roku nie wydał w tej sprawie opinii.

Burmistrz zaznaczył, iż funkcja dyrektora szkoły została powierzona E. A. po przeprowadzonym konkursie na stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej w B. na okres od 1 września 2006 roku do 31 sierpnia 2011 roku. W w/w okresie E. A. dobrze pełniła powierzoną jej funkcję dyrektora, również dobrze układała się wówczas współpraca ze wszystkimi organami szkoły W dniu 31 marca 2011 roku E. A. otrzymała wyróżniającą ocenę pracy. Wszystko to miało wpływ na decyzję Burmistrza A. o rozpoczęciu procedury przedłużenia powierzenia stanowiska dyrektora szkoły z pominięciem procedury konkursowej. Po przeprowadzonym postępowaniu, zarządzeniem nr [...] z dnia [...] powierzono E. A. stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej w B. na okres następnych pięciu lat. W roku 2008 i 2012 E. A. za swoją pracę na stanowisku dyrektora otrzymała nagrodę Burmistrza A.

Organ wskazał, iż od połowy 2013 roku do Urzędu Miejskiego w A. zaczęły docierać, "początkowo nieoficjalnie", sygnały o konflikcie dyrektora szkoły z większością nauczycieli, radą rodziców oraz byłym proboszczem parafii w B. - nauczycielem religii w Szkole Podstawowej im. [...] w B. Wówczas, zarówno Sekretarz A., jak i naczelnik Wydziału Edukacji, Kultury i Sportu rozmawiali z dyrektorem na temat relacji personalnych i atmosfery panującej w szkole, jednak w kolejnym okresie dyrektor szkoły umocniła swój autokratyczny styl zarządzania placówką, a narzędziem sprawowanej przez nią władzy stał się lęk i rozbudowany system kontroli nad pracownikami i rodzicami. Wiele jej zachowań, zdaniem organu, nacechowane było agresją.

W dniu 25 czerwca 2014 roku, na wniosek części nauczycieli Szkoły Podstawowej im. [...] w B. odbyło się spotkanie z władzami Gminy A. W trakcie spotkania nauczyciele złożyli ustną skargę na dyrektora szkoły, twierdząc, że w szkole panuje atmosfera zastraszania i nierównego traktowania nauczycieli, co nie sprzyja efektywnej pracy. W dniu 2 lipca 2014 r. wpłynęła do Urzędu Miejskiego w A. oficjalna skarga na działalność dyrektora, która zgodnie z procedurą została przekazana dyrektorowi do zapoznania się. W dniu 10 lipca 2014 r. zaproszono E. A. na rozmowę do Burmistrza w w/w sprawie. Dyrektor na spotkanie przybyła w towarzystwie trzech innych nauczycieli uczących w szkole oraz z przygotowanym pismem /odpowiedzią na skargę. Organ podniósł, iż spotkanie przebiegało w bardzo nerwowej atmosferze. Na powyższym spotkaniu ustalono, że władze Gminy wezmą udział w pierwszej części sierpniowego spotkania Rady Pedagogicznej aby wyjaśnić sprawy i rozwikłać konflikt panujący w Radzie Pedagogicznej. Do spotkania z Radą Pedagogiczną w dniu 29 sierpnia 2014 r. jednak nie doszło, ponieważ dyrektor oznajmiła, że po przemyśleniu sprawy podjęła działania w celu rozwiązania narastającego konfliktu oraz poprawy relacji interpersonalnych w szkole. W tym dniu Burmistrz A. przedstawił E. A. pismo, które otrzymał od rodziców szkoły, napisane i rozpowszechniane w środowisku przez dyrektora. Pismo dotyczyło oszczerstw, pomówień i podważania autorytetu naczelnika i Burmistrza oraz przedstawiało nieprawdziwe fakty na temat rzekomej likwidacji szkoły, czy działania na jej niekorzyść.

Ze względu na zaistniałą sytuację Burmistrz A. podjął decyzję o obniżeniu E. A. dodatku motywacyjnego na okres od 1 września 2014 roku do 30 listopada 2014 roku o 50% ostatnio pobieranego.

W dniu 12 września 2014 roku do Urzędu Miejskiego w A. wpłynęło kolejne pismo dotyczące sytuacji w Szkole Podstawowej w B. - skarga Rady Rodziców działającej przy szkole. W piśmie tym rodzice zwracali uwagę na niegodne postępowanie dyrektor szkoły i wskazywali na ograniczanie ich praw, manipulowanie nimi oraz eskalację agresywnych zachowań dyrektora wobec jakiegokolwiek sprzeciwu ze strony rodziców.

W okresie od 2 czerwca do 1 sierpnia 2014 roku w szkole przeprowadzona została przez pracowników Wydziału Kontroli i Audytu Wewnętrznego Urzędu Miejskiego w A. planowana kontrola finansowo-organizacyjna. W dniu 26 stycznia 2015 r. pracownice Wydziału Kontroli złożyły do Burmistrza notatkę służbową dotyczącą odmowy podpisania i odbioru przez dyrektor szkoły wystąpienia pokontrolnego. Z notatki wynikało również, że w czasie rozmowy E. A. zachowywała się w sposób niegodny nauczyciela/dyrektora szkoły, polegający na krzyku na podwładnych Burmistrzowi pracowników i wygłaszaniu/wykrzykiwaniu niezgodnych z prawdą obelg na naczelnika Wydziału Edukacji, Kultury i Sportu, Burmistrza oraz insynuowaniu pracownicom wydziału Kontroli i Audytu Wewnętrznego, że są nieobiektywne i sterowane przez Burmistrza.

Wszystkie powyższe fakty i wyczerpanie przez Burmistrza dostępnych środków dyscyplinujących spowodowały złożenie wniosku do Rzecznika Dyscyplinarnego dla Nauczycieli o wszczęcie postępowania wyjaśniającego wobec E. A. Organ podniósł, iż w trakcie postępowania rzecznik dyscyplinarny nie dokonał niezbędnych ustaleń faktycznych, ograniczając postępowanie do stwierdzenia, iż E. A. zaprzeczyła wszelkim okolicznościom faktycznym. W szczególności rzecznik dyscyplinarny nie przesłuchał w charakterze świadków rodziców, nauczycieli, naczelnika Wydziału Edukacji, Kultury i Sportu, Sekretarza Gminy i Burmistrza A.

W dniu 21 kwietnia 2015 r. do Urzędu Miejskiego wpłynęła notatka ze zdarzenia mającego miejsce w dniu 17 kwietnia 2015 roku, sporządzona przez Społecznego Inspektora Pracy w szkole (nauczyciela) i podpisana przez dwie inne osoby. Notatka dotyczyła "niegodnego postępowania dyrektora wobec nauczycieli, które doprowadziło jedną z nauczycielek do takiego stanu psychicznego, że nie powinna w tym czasie sprawować opieki nad dziećmi".

Następne pismo, od części Rady Pedagogicznej, wpłynęło w dniu 11 maja 2015 r., w którym zawarta została informacja o przypadkach postępowania dyrektora, wskazujących na znamiona dyskryminacji pośredniej, niesprawiedliwego traktowania podwładnych i innych działań o charakterze mobbingowym.

W dniu 13 maja 2015 roku organ otrzymał również pismo od Rady Rodziców działającej przy szkole, w którym to rodzice wyrazili swoje zaniepokojenie sytuacją, jaka ma miejsce w tej placówce.

W celu przedstawienia informacji związanych z nowymi skargami rodziców i nauczycieli na działalność dyrektora oraz w celu możliwości wysłuchania wyjaśnień dyrektora dotyczących tych skarg, w dniu 19 maja 2015 roku zastępca burmistrza, Sekretarz i naczelnik odwiedzili dyrektora w szkole. Rozmowa przebiegła w nieprzyjemnej atmosferze, a dyrektor zamiast udzielić wyjaśnień, zadawała natarczywe pytania.

Burmistrz A. podniósł, iż panująca w szkole sytuacja prowadzi do destabilizacji w jej funkcjonowaniu i zagraża dalszemu, bezpiecznemu realizowaniu postawionych szkole zadań i celów. Praca nauczycieli i innych pracowników szkoły w ciągłym stresie i zastraszeniu zagraża ich zdrowiu i życiu ale ma przede wszystkim ogromny wpływ na bezpieczeństwo dzieci/uczniów znajdujących się pod ich opieką. Dlatego też, jako osoba odpowiedzialna za funkcjonowanie wszystkich jednostek organizacyjnych na terenie Gminy A., w tym również Szkoły Podstawowej im. [...] w B., nie mogąc dłużej tolerować opisanych wyżej negatywnych zachowań E. A., które prowadzą do narastania złych emocji w miejsce porozumienia z kadrą nauczycielską i rodzicami, braku właściwej komunikacji pracownikami i rodzicami oraz wykorzystywaniem pełnionego stanowiska do naruszania praw godności pracowników i negowania wszelkich inicjatyw oddolnych, organ zdecydował sie na wydanie zarządzenia o odwołaniu E. A. ze stanowiska dyrektora szkoły z dniem 31 maja 2015 r., bez okresu wypowiedzenia. Burmistrz A. wskazał, że działanie takie podyktowane było skalą zjawiska, długotrwałym brakiem poprawy, pomimo podejmowanych środków, a także w obawą o zdrowie pracowników szkoły i bezpieczeństwo powierzonych ich opiece uczniów.

Pismem z dnia 9 czerwca 2015 r. pełnomocnik E. A., na podstawie art. 53 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej: "p.p.s.a.") wezwał Burmistrza A. do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego treścią zarządzenia z dnia [...] nr [...].

W wezwaniu podkreślono, że jeżeli faktycznie miały miejsce okoliczności opisane przez Burmistrza w uzasadnieniu zarządzenia, to winny one znaleźć finał w sądzie pracy, co jednak nie nastąpiło. Sprawa skierowana została natomiast do Rzecznika Dyscyplinarnego Nauczycieli, który wystawił E. A., po przeanalizowaniu okoliczności faktycznych, jednoznaczną opinię pozytywną. Pełnomocnik strony podkreślił, iż jest to jedyna konkretna i znajdująca oparcie w faktach okoliczność niniejszej sprawy, gdyż w pozostałym zakresie organ posługuje się ogólnikami. W szczególności brak jest przytoczenia treści uzyskanej opinii kuratora oświaty, bowiem opinia taka nie została w rzeczywistości uzyskana.

W ocenie wnoszącej wezwanie, wszystkie okoliczności przytoczone w treści uzasadnienia stanowią wynik subiektywnych odczuć części podwładnych p. A. oraz części rodziców. Nie ma natomiast konkretnych danych potwierdzających zarzuty wobec p. A. i w żadnym ewentualnie prowadzonym postępowaniu nie zostały one potwierdzone. Nie podjęto nawet próby ich weryfikacji w jakimkolwiek obiektywnie przewidzianym trybie, poza zgłoszeniem o podejrzeniu zawinienia dyscyplinarnego, które zostało w sposób jednoznaczny rozstrzygnięte na korzyść E. A.

Trudno zatem uznać, zdaniem strony, iż w niniejszej sprawie istnieją szczególnie uzasadnione okoliczności przewidziane treścią przepisu powołanego przez organ jako podstawa prawna odwołania. W ocenie pełnomocnika E. A., organ całkowicie bezpodstawnie i z rażącym naruszeniem prawa, to jest art. art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, dokonał arbitralnej czynności odwołania strony z funkcji dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. w czasie roku szkolnego oraz bez wypowiedzenia.

W odpowiedzi z dnia 24 czerwca 2015 r. na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Burmistrz A. wskazał, że nie widzi podstaw do zmiany zarządzenia nr 90/2015. W jego ocenie, zarządzenie to podjęte zostało zgodnie z obowiązującymi przepisami, a wszystkie okoliczności, jakie miały miejsce w danej sprawie, stanowiły właściwą przesłankę do podjęcia decyzji zawartej w treści zarządzenia.

W skardze do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Łodzi pełnomocnik E. A., na podstawie art. 50 § 1, art. 52 § 1 i § 4. art. 53 § 1 i art. 54 § 1 p.p.s.a, zaskarżył w całości zarządzenie Burmistrz A. nr [...]

Wskazanemu zarządzeniu zarzucił podjęcie z istotnym naruszeniem prawa, a zwłaszcza z naruszeniem przepisów prawa materialnego, tj. art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, poprzez jego nieuzasadnione zastosowanie w sprawie, podczas gdy przedmiotowe okoliczności nie dostarczają podstaw do uznania, iż zachodzą szczególne okoliczności przemawiające za zastosowaniem trybu odwołania dyrektora szkoły państwowej ze stanowiska bez wypowiedzenia i to w czasie trwania roku szkolnego.

Z uwagi na uzasadnione wątpliwości skarżącej, co do zachowania przez organ - Burmistrza A. - procedury odwołania dyrektora szkoły powszechnej z pełnionej funkcji bez wypowiedzenia, tj. przewidzianego w art. 38 ust. 1 obligatoryjnego zasięgnięcia opinii właściwego kuratora oświaty przed wydaniem zarządzenia o odwołaniu nauczyciela ze stanowiska kierowniczego, pełnomocnik strony wniósł, na podstawie art. 106 § 3 p.p.s.a., o zwrócenie się przez Wojewódzki Sąd Administracyjny do [...] Kuratora Oświaty z zapytaniem czy zajmował stanowisko w sprawie odwołania E. A. z funkcji Dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. oraz o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z otrzymanego dokumentu, gdyż jest to niezbędne do wyjaśnienia istniejącej wątpliwości, a nadto nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania.

Z uwagi na powyżej opisane zarzuty, na postawie art. 145 § 1 ust. 2 p.p.s.a. pełnomocnik skarżącej wniósł o stwierdzenie nieważności zarządzenia nr [...] Burmistrza A. z dnia [...] w przedmiocie odwołania E. A. ze stanowiska Dyrektora Szkoły Podstawkowej im. [...] w B oraz o zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania przed sądem I instancji.

W piśmie procesowym z dnia 27 lipca 2015 r. pełnomocnik skarżącej oświadczył, iż cofa wniosek zawarty w skardze o zwrócenie się przez WSA w Łodzi do [...] Kuratora Oświaty, w celu uzyskania informacji, czy Kurator zajmował stanowisko w przedmiocie odwołania E. A. z funkcji dyrektora szkoły i w załączeniu przekazał kopię pisma [...] Kuratora Oświaty z dnia 14 lipca 2015 r. z informacją o braku zajęcia przez [...] Kuratora Oświaty stanowiska w ww. sprawie.

W odpowiedzi na skargę z dnia 17 sierpnia 2015 r. pełnomocnik organu wniósł o odrzucenie skargi na podstawi art. 58 § 1 pkt 5a p.p.s.a., ewentualnie o jej oddalenie i w tym zakresie podtrzymał stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia Burmistrz A. nr [...]. W uzasadnieniu wniosku o odrzucenie skargi, pełnomocnik organu podkreślił, że strona skarżąca nie dookreśliła interesu prawnego, czy też uprawnień, jakie miały być naruszone zaskarżonym zarządzeniem, a w jego ocenie nie można w niniejszej sprawie mówić o naruszeniu interesu prawnego ani jakichkolwiek uprawnień związanych z pełnieniem funkcji dyrektora szkoły, bowiem wydanie zaskarżonego zarządzenia miało negatywny wpływ jedynie na sferę prywatną skarżącej.

W piśmie procesowym z dnia 8 września 2015 r. pełnomocnik organu wniósł o załączenie do akt sprawy pisma Wojewody [...] z dnia [...] w sprawie kontroli legalności zarządzenia nr [...]. Pismem procesowym z dnia 21 września 2015 r. pełnomocnik skarżącej wniósł o załączenie do akt sprawy kopii wniosku skarżącej z dnia 2 lipca 2015 r., skierowanego do Burmistrza A. o udostępnienie informacji oraz udzielonej na ten wniosek odpowiedzi organu z dnia 16 lipca 2015 r.

Pismem procesowym z dnia 18 listopada 2015 r. pełnomocnik skarżącej wniósł o załączenie do akt sprawy kserokopii decyzji Rzecznika Dyscyplinarnego dla Nauczycieli przy Wojewodzie [...] z dnia 24 kwietnia 2015 r. na okoliczność umorzenia przez właściwy organ dyscyplinarny postępowania wyjaśniającego, wszczętego pismem Burmistrza A. z uwagi na fakt, iż zebrane w sprawie dowody nie potwierdziły popełnienia przez obwinioną E. A. zarzucanych jej przewinień oraz kserokopii odpowiedzi ówczesnego dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. E. A. na skargę wniesioną przez Radę Rodziców z dnia 6 października 2014 r. oraz opinii prawnej z dnia 28 sierpnia 2014 r. na okoliczność rzeczywistych przyczyn konfliktu miedzy Radą Rodziców a dyrektorem szkoły.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje;

Kontrola sądu administracyjnego, zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 1647 ze zm.) i art. 3 § 1 i § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 dalej p.p.s.a.) polega na badaniu zgodności z prawem zaskarżonych aktów administracyjnych. Kontrola ta sprowadza się do zbadania, czy w toku rozpoznania sprawy organ administracji publicznej nie naruszył prawa materialnego i procesowego w stopniu istotnie wpływającym na wynik sprawy. Przy czym, ocena ta jest dokonywana według stanu i na podstawie akt sprawy istniejącego w dniu wydania zaskarżonego aktu.

Na podstawie art. 134 § 1 p.p.s.a., w postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązuje zasada oficjalności. Zgodnie z jej treścią, sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami oraz powołaną podstawą prawną.

Przedmiotem oceny Sądu orzekającego w niniejszej sprawie była prawidłowości i legalności wydania zaskarżonego zarządzenia Burmistrza A. nr [...] z dnia [...] w sprawie odwołania E. A. z funkcji dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. z dniem 31 maja 2015 roku bez wypowiedzenia.

W pierwszej kolejności jednak Sąd zmuszony jest odnieść się do rozważań organu zawartych w odpowiedzi na skargę, a dotyczących wniosku o odrzucenie skargi E. A. na podstawie art. 58 § pkt 5a p.p.s.a., z uwagi na niewykazanie przez skarżącą interesu prawnego czy też uprawnienia, jakie miały być naruszone zaskarżonym zarządzeniem. Art. 58 § 1 pkt 5a stanowi, iż sąd odrzuca skargę jeżeli interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę na uchwałę lub akt, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, nie zostały naruszone stosownie do wymagań przepisu szczególnego. Podstawa prawna odrzucenia skargi wskazana w cytowanym wyżej przepisie znajduje zatem zastosowanie wyłącznie w parze z przepisem szczególnym, który to przepis wprowadza konieczność kwalifikowaną naruszenia interesu prawnego lub uprawnień wnoszącego skargę. Pełnomocnik organu nie zaznaczył w skardze, który przepis szczególny miałby w niniejszej sprawie zastosowanie, jednak przyjąć należy, że chodzi o art. 101 ust. 1 ustawy u samorządzie gminnym, stanowiący, iż każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego. Mimo, iż skarżąca wprost nie określiła, jaki jej interes prawny lub uprawnienie zostały zaskarżonym zarządzeniem naruszone, to nie budzi wątpliwości sądu, że przedmiotowe zarządzenie narusza interes prawny skarżącej, bowiem na skutek jego wydania została pozbawiona funkcji dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. Stanowisko dyrektora szkoły ma z jednej strony charakter kompetencji władczej związanej z wykonywaniem publicznoprawnych zadań w zakresie oświaty, określonych w przepisach mających charakter publicznoprawny, jednak z drugiej strony łączy się ono także z interesem prywatnoprawnym. W opinii Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zaskarżone zarządzenie narusza zatem interes prawny skarżącej, gdyż z chwilą pozbawienia pełnionej funkcji dyrektora szkoły, pozbawiono ją powierzonych obowiązków i uprawnień. Akt odwołujący daną osobę ze stanowiska dyrektora szkoły przed upływem kadencji dotyka niewątpliwie wprost jej uprawnień, mających swe źródło w przepisach prawa administracyjnego, z tego względu przyjąć należy, że taka osoba ma własny interes prawny do skarżenia do sądu administracyjnego aktu odwołującego ze stanowiska dyrektora szkoły (p. uzasadnienie wyroku NSA z 9 grudnia 2008 r., I OSK 637/08, Lex nr 526646). Z tego też względu, wniosek organu o odrzucenie skargi sąd uznał za niezasadny.

Przechodząc do oceny legalności zaskarżonego zarządzenia Burmistrza A. nr [...] z dnia [...] w sprawie odwołania E. A. z funkcji dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. z dniem 31 maja 2015 roku bez wypowiedzenia, należy stwierdzić, że przepisem prawa materialnego o podstawowym znaczeniu dla niniejszej sprawy jest art. 38 ustawy z dnia 7 września 1990 r. o systemie oświaty ( tj. Dz. U. 2004 r., nr 256, poz. 2572 ze zm. - dlaej: u.s.o.). Przepis ten stanowi w ust. 1, że organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze w szkole lub placówce:

1) odwołuje nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w razie:

a) złożenia przez nauczyciela rezygnacji, za trzymiesięcznym wypowiedzeniem,

b) ustalenia negatywnej oceny pracy lub negatywnej oceny wykonywania zadań wymienionych w art. 34a ust. 2 w trybie określonym przepisami w sprawie oceny pracy nauczycieli - bez wypowiedzenia,

c) złożenia przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny wniosku, o którym mowa w art. 34 ust. 2a;

2) w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, a w przypadku szkoły i placówki artystycznej oraz placówki, o której mowa w art. 2 pkt 7, dla uczniów szkół artystycznych prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego – ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia.

Jako podstawą prawną odwołania skarżącej ze stanowiska dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. organ w zaskarżonym zarządzeniu wskazał przepis art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o.

Prawidłowość wydanego przez organ prowadzący zarządzenia o odwołaniu ze stanowiska dyrektora placówki oświatowej należy oceniać na podstawie faktów, które zostały wskazane w jego uzasadnieniu. Powołane tam okoliczności muszą być przy tym konkretne i dowiedzione w stosownym postępowaniu poprzedzającym wydanie zarządzenia oraz znajdować pełne potwierdzenie w zebranym materiale dowodowym. Istotne są również wywody przytoczone przez organ, gdyż to, jakie zdarzenia uznał on za przesłanki odwołania, musi wynikać bezpośrednio z uzasadnienia wydanego w tym zakresie zarządzenia. Tylko takie wywody w zestawieniu z zebranym w sprawie materiałem dowodowym pozwalają na ustalenie motywów, jakimi kierował się organ, pozbawiając dyrektora dotychczasowej funkcji kierowniczej oraz ocenę, czy podane przez organ przyczyny rzeczywiście można uznać za szczególnie uzasadniony przypadek, w rozumieniu art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o.

Z przepisów ustawy o systemie oświaty wynika bowiem, że obowiązuje szczególny tryb obsadzania stanowisk dyrektorów szkół (kandydata na to stanowisko wyłania się w drodze konkursu, kandydatowi co do zasady nie można odmówić powierzenia stanowiska, kandydatowi gwarantuje się powierzenie stanowiska na pięć lat, a w szczególnych przypadkach na okres nie krótszy niż jeden rok), świadczący o woli ustawodawcy zapewnienia cech trwałości stosunkowi pracy na stanowisku dyrektora szkoły, a wszelkie ingerencje w tego rodzaju stosunek muszą być traktowane jako odstępstwo od powyższej zasady i sprowadzać się do sytuacji, które nie należą do działań codziennych, rutynowych, gdy dalsze pozostawienie wybranej w konkursie osoby na stanowisku dyrektora groziłoby wywołaniem negatywnych i szkodliwych skutków.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego podkreśla się, że zarówno ocena, jak i uznanie organu, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze, a następnie odwołuje go z tego stanowiska, nie mogą mieć charakteru dowolnego ani arbitralnego, lecz powinny być dokładnie i szczegółowo wywiedzione i uargumentowane w uzasadnieniu podjętej decyzji (uchwały). Wywód ten i argumentacja powinny zaś podlegać wnikliwej kontroli zarówno organów nadzoru, jak i sądu. W innym wyroku myśl tę Sąd Najwyższy ujął w sposób szczególnie dobitny: "Zakres swobody służącej właściwemu organowi przy odwołaniu nauczyciela ze stanowiska dyrektora szkoły jest ograniczony przepisami prawa oświatowego. Sfera uznania kompetentnego organu jest co prawda znaczna, jednak niepełna, bo musi on uwzględniać m.in. ograniczenia wyraźnie ustanowione w art. 38 ustawy o systemie oświaty. Przepis ten - jako stwarzający gwarancje dla stabilności stosunku zatrudnienia nauczycieli - musi być zarówno przez organy decydujące, jak i przez organy nadzorujące, a także sprawujące kontrolę legalności decyzji podejmowanych w tym zakresie (także przez sąd pracy), traktowany ze szczególną uwagą. Jeśli bowiem ustawodawca stwarza dla pewnych wyraźnie określonych grup pracowników (w tym przypadku nauczycieli) szczególne i dosyć rygorystyczne gwarancje, to rzeczą organów kontroli prawnej jest dołożenie wszelkich starań, by gwarancje te stały się rzeczywiście funkcjonujące w praktyce. Użyte w art. 38 ust.1 pkt 2 ustawy pojęcie 'przypadki szczególnie uzasadnione' jest pojęciem ogólnym, niedookreślonym, swoistą klauzulą generalną, które winno być interpretowane wąsko".

Ponadto, w utrwalonym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego od szeregu lat prezentowany jest pogląd, że użyte w tym przepisie pojęcie "przypadki szczególnie uzasadnione" należy interpretować zawężająco i o ich wystąpieniu można mówić w sytuacji konkretnych poważnych przyczyn, czy to niezależnych od dyrektora, czy też przez niego zawinionych (np. gdy w sposób istotny zostały naruszone obowiązki pracownicze - art. 52 § 2 k.p.) gdy konieczne jest natychmiastowe zaprzestanie wykonywania przez dyrektora funkcji, bowiem dalsze jej wykonywanie godziłoby w interes szkoły i powodowałoby destabilizację w jej funkcjonowaniu w zakresie zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych. Przy czym z uwagi na uznaniowość zastosowania tego trybu odwołania ze stanowiska, przedmiotowe zarządzenie winno zawierać uzasadnienie, w którym m.in. przedstawione muszą być okoliczności spełniające, zdaniem organu, przesłankę "przypadku szczególnie uzasadnionego".

W uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia wskazano wprawdzie okoliczności, które stanowiły podstawę odwołania dyrektora ze stanowiska w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia, jednakże w żaden sposób nie wykazano, że naruszenia, jakich dopuścił się dyrektor obligują do zastosowania pkt 2 ust. 1 art. 38 u.s.o. Podkreślić bowiem należy, że cytowany wyżej art. 38 ust. 1 tej ustawy reguluje przesłanki odwołania nauczyciela ze stanowiska kierowniczego i może to nastąpić w sytuacji złożenia rezygnacji przez nauczyciela (pkt 1 lit. a); ustalenia negatywnej oceny pracy lub negatywnej oceny wykonania zadań wymienionych w art. 34a ust. 2 w trybie określonym przepisami w sprawie oceny pracy nauczycieli (pkt 1 lit. b); w przypadku złożenia przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny wniosku w sytuacji, o której mowa w art. 34 ust. 2a (pkt 1 lit. c) oraz w przypadkach szczególnie uzasadnionych (pkt 2). Wskazać należy, że w przypadku wystąpienia przesłanki, o której mowa w art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. a, b/, c/, to organ odwołuje dyrektora szkoły ze stanowiska stosując określone procedury. Tylko w przypadku szczególnie uzasadnionym możliwe jest zastosowanie trybu odwołania dyrektora ze stanowiska na podstawie pkt 2 ust. 1 art. 38 ustawy o systemie oświaty. Przy czym organ prowadzący szkołę może odwołać dyrektora bez wypowiedzenia w przypadku negatywnej oceny pracy lub negatywnej oceny wykonywania zadań określonych w art. 34a ust. 2, tj. prawidłowości dysponowania przyznanymi szkole środkami budżetowymi oraz pozyskanymi przez szkołę środkami pochodzącymi z innych źródeł, a także gospodarowania mieniem; przestrzegania przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników i uczniów oraz przestrzegania przepisów dot. organizacji pracy szkoły. A więc na tej podstawie kompetencje organu prowadzącego szkołę do odwołania dyrektora wynikają z nadzoru jaki organ sprawuje nad działaniem szkoły, tj. w zakresie spraw finansowych i administracyjnych. Natomiast w zakresie nadzoru pedagogicznego, to tutaj stosowne uprawnienia posiada wyłącznie organ sprawujący taki nadzór. Przeważa również pogląd, iż negatywna ocena działalności dyrektora szkoły przez organ prowadzący w zakresie gospodarki finansowej szkoły lub innych zaniedbań dotyczących organizacji pracy szkoły, zwłaszcza odmienna koncepcja prowadzenia placówki oświatowej, czy też konflikt z organem prowadzącym lub współpracownikami, nie mieszczą się w pojęciu szczególnie uzasadnionych przypadków i nie uzasadniają odwołania dyrektora szkoły w trybie art. 38 ust. 1 pkt 2 tej ustawy (por. wyrok NSA z dnia 14 marca 1997 r., II SA/Wr 472/96, "Orzecznictwo w Sprawach Samorządowych" 1997, nr 2 poz. 53, wyrok NSA z dnia 23 września 2005 r., sygn. akt I OSK 91/05, wyrok NSA z 25 lutego 2011 r., I OSK 2018/10, wyrok WSA w Lublinie z 26 stycznia 2012 r., III SA/Lu 609/11). Nie każde zatem naruszenie prawa przez dyrektora szkoły uzasadnia jego odwołanie w trybie powołanego wyżej przepisu (por. wyrok NSA z dnia 9 maja 2001 r., II SA 3293/00).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy podnieść, iż z uzasadnienia zaskarżonego zarządzenia wynika, iż organ prowadzący szkołę ma do skarżącej zastrzeżenia w sferze obowiązków administracyjno-organizacyjnych. Organ wskazuje na wiele uchybień różnej natury, jednakże uchybienia te rozpatrywane nawet łącznie, nie dają w ocenie sądu, podstaw do odwołania dyrektora w trybie art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, co oczywiście nie oznacza, że uchybienia takie nie zostały popełnione.

W przedmiotowej sprawie istota powstałego sporu prawnego sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, czy stwierdzone przez organ uchybienia w pracy skarżącej jako Dyrektora Szkoły uzasadniały odwołanie ze stanowiska w trybie, jaki zastosował organ, tj. art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy. Przypomnieć bowiem należy, że zgodnie z art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy odwołanie nauczyciela bez wypowiedzenia ze stanowiska kierowniczego następuje w przypadku ustalenia negatywnej oceny pracy, przeprowadzonej zgodnie z przepisami w sprawie oceny pracy nauczycieli. Zatem, sam fakt negatywnej oceny pracy nie uzasadnia odwołania nauczyciela ze stanowiska dyrektora w trybie art. 38 ust.1 pkt 2 ustawy, może natomiast stanowić podstawę do odwołania w trybie art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy. Tym samym wynikająca z art. 38 ust.1 pkt 2 ustawy przesłanka "przypadków szczególnie uzasadnionych", która pozwala na odwołanie nauczyciela ze stanowiska dyrektora w czasie roku szkolnego, nie tylko nie może być utożsamiana z przesłanką negatywnej oceną pracy nauczyciela, ale nadto wskazuje na konieczność szybkiego odwołania, bo w trakcie roku szkolnego. Stąd też dla zachowania ustawowej przesłanki, przypadków szczególnie uzasadnionych istotna jest również szybka reakcja organu.

Jak wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 marca 2013 r., sygn. akt I OSK 2448/12 brak szybkiej reakcji organu prowadzącego szkołę na postępowanie dyrektora w naturalny sposób osłabia, a nawet z upływem czasu znosi możliwość jego odwołania z tej funkcji na podstawie przepisu art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o. Jest on bowiem przewidziany dla przypadków wymagających natychmiastowego działania.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika z akt administracyjnych, wskazano na szereg zarzutów dotyczących pracy skarżącej, które dotyczyły okresu lat 2013, 2014 i 2015. Jak wskazał organ w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia, od połowy roku 2013 zaczęły do niego docierać sygnały o konflikcie dyrektora szkoły z większością nauczycieli, radą rodziców oraz byłym proboszczem parafii w B. - nauczycielem religii w Szkoły Podstawowej im. [...] w B. Następnie w czerwcu 2014 r. na spotkaniu części nauczycieli szkoły z władzami Gminy A. złożona została przez nauczycieli ustna skarga na dyrektora szkoły – E. A., z uwagi na panującą w szkole "atmosferę zastraszania" i nierównego traktowania przez nią nauczycieli. Pisemne skargi na działalność dyrektora szkoły wpłynęły do organu w dniach: 2 lipca 2014 r. - złożona przez cześć nauczycieli szkoły, 12 września 2014 r. - złożona przez Radę Rodziców działającą przy szkole, 25 stycznia 2015 r. skarga/notatka służbowa - sporządzona przez pracownice Wydziału Kontroli i Audytu Wewnętrznego Urzędu Miejskiego w A. na "niegodne" zachowanie dyrektor szkoły wobec osób przeprowadzających kontrolę, 21 kwietnia 2015 r. - skarga/notatka sporządzona przez Społecznego Inspektora Pracy w szkole na okoliczność "niegodnego" zachowania dyrektora szkoły w dniu 17 kwietnia 2015 r., które doprowadziło jedną z nauczycielek do "takiego stanu psychicznego, że nie powinna w tym czasie sprawować opieki nad dziećmi", 11 maja 2015 r. - pismo/skarga od części Rady Pedagogicznej informujące o "niesprawiedliwych i mobbingowych" działaniach dyrektor szkoły wobec podwładnych, 13 maja 2015 r. - pismo od Rady Rodziców informujące o eskalacji sytuacji konfliktowej w szkole.

Należy podkreślić, iż w niniejszej sprawie Sąd, dokonując kontroli zaskarżonego aktu, nie dokonuje oceny po czyjej stronie leży wina w panujących stosunkach pomiędzy skarżącą a częścią nauczycieli i Radą Rodziców działającą przy szkole im. [...] w B. Zadaniem Sądu jest analiza stanowiska organu o konieczności natychmiastowego odwołania z funkcji dyrektora szkoły z uwzględnieniem przytoczonej przez organ argumentacji. Jednak, nie sposób w niniejszej sprawie pominąć, iż stanowisko organu w zakresie oceny pracy skarżącej pozostaje w sprzeczności z faktem, iż Rzecznik Dyscyplinarny dla Nauczycieli przy Wojewodzie[...], po rozpatrzeniu pisma Burmistrza Gminy A. o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w stosunku do dyrektora szkoły – E. A. "za uchybienie godności zawodu nauczyciela", umorzył w dniu 24 kwietnia 2015 r. prowadzone w tym przedmiocie postępowanie wyjaśniające nr[...]. Rzecznik Dyscyplinarny stwierdził w uzasadnieniu umorzenia, iż po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego uznał, że nie nastąpiło uchybienie przez E. A. godności zawodu oraz obowiązkom nauczyciela polegającym na rzetelnym realizowaniu zadań związanych z powierzonym jej stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadań związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę. Jak wynika z pisma Rzecznika Dyscyplinarnego dla Nauczycieli przy Wojewodzie [...] przy wydawaniu swojego orzeczenie brał on pod uwagę oprócz samego wniosku Burmistrza również załączone do wniosku dokumenty tj. kserokopie:

• skargi dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. do Zarządu Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji w W;

• anonimowego pisma z dnia 25 czerwca 2014 r. "Części Rady Pedagogicznej" Szkoły Podstawowej im. [...] w B. do Burmistrza Gminy A;

• pisma z dnia 10 lipca 2014 r. dyrektora Szkoły Podstawowej im. [...] w B. do Burmistrza Gminy A;

• skargi z dnia 8 września 2014 r. Rady Rodziców Szkoły Podstawowej im. [...] w B. do Burmistrza Gminy A;

• notatki służbowej z dnia 26 stycznia 2015 r. pracowników Wydziału Kontroli i Audytu Wewnętrznego.

Rzecznik stwierdził przy tym, iż zgromadzony w czasie przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego materiał, tj. zeznania obwinionej, zeznania świadków oraz dokumenty nie potwierdzają popełnienia przez E. A. zarzucanych przez Burmistrza przewinień. Dokonany w toku postępowania wyjaśniającego przez świadków opis zachowania E. A. w dniu 23 stycznia 2015 r. wobec pracowników Wydziału Kontroli i Audytu Wewnętrznego nie wskazuje, zdaniem Rzecznika, na niegodne zachowanie, a na skorzystanie ze - zgodnego z art. 54 konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej - prawa do wolności wyrażania swoich poglądów. Ponadto, przesłuchana w toku postępowania wyjaśniającego E. A. w swoim zeznaniu oraz w przedstawionej dokumentacji wykazała, że jej współpraca z Radą Rodziców Szkoły Podstawowej im. [...] w B. oparta jest o Statut Szkoły oraz Regulamin Rady Rodziców. Zdaniem Rzecznika, zgodnie z tymi dokumentami realizowane są uprawnienia Rady Rodziców jako jednego z organów Szkoły i wynika z nich jednocześnie, że dyrektor szkoły czuwa nad przestrzeganiem prawa.

Ocena zachowania skarżącej jako Dyrektora Szkoły dokonana przez Rzecznika Dyscyplinarnego różni się zatem w diametralny sposób, od oceny dokonanej przez Burmistrza A. Podnoszona przez Burmistrza w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia okoliczność, iż Rzecznik w należyty sposób nie przeprowadził postępowania wyjaśniającego w sprawie E. A., stanowi gołosłowna polemikę ze stanowiskiem organu, który niewątpliwie posiada kompetencje do dokonywania merytorycznej oceny pracy nauczycieli, również tych sprawujących funkcje kierownicze. Powoływanie się zatem przez Burmistrza na pisma części nauczycieli oraz Rady Rodziców dla poparcia tezy, iż to skarżąca jest odpowiedzialna za narastające w szkole konflikty, pozostaje w sprzeczności z opisanym wyżej stanowiskiem Rzecznika Dyscyplinarnego dla Nauczycieli przy Wojewodzie [...].

Wymienione przez Burmistrza w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia okoliczności, stanowiące w ocenie organu wyraz negatywnej oceny pracy E. A. i potwierdzające istnienie w Szkole Podstawowej im. [...] w B. konfliktu między częścią nauczycieli i Rady Pedagogicznej z Dyrektorem tej szkoły, nie stanowią w ocenie Sądu "przypadku szczególnie uzasadnionego", o którym mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o. Burmistrz A. nie wykazał zdaniem Sądu, iż zaistniała w niniejszej sprawie taka okoliczność, która powodowałaby konieczność natychmiastowego zaprzestania wykonywania przez E. A. funkcji kierowniczej, gdyż jej dalsze sprawowanie stanowiska godziłoby w interes szkoły.

Istotne w rozpatrywanej sprawie jest, że konflikt w szkole istnieje, trwa od paru lat, a zatem w opisanym wyżej stanie faktycznym brak jest możliwości uznania, iż zachodziły przesłanki do zastosowania nagłego trybu odwołania ze stanowiska dyrektora, określonego w art. 38 ust.1 pkt 2 ustawy. Tryb ten, jak wskazywano już wcześniej, ma charakter wyjątkowy, pozwalający szybko reagować, gdy zachodzą szczególnie uzasadnione wypadki. Natomiast tryb ten nie może mieć zastosowania do odwołania dyrektora w przypadku, gdy uwagi czy zastrzeżenia, co do jego pracy dotyczą okresu czasu trwającego już co najmniej od kilku lat. W takich przypadkach ustawodawca przewidział inną podstawę prawną do odwołania ze stanowiska dyrektora szkoły, a jest nią negatywna ocena pracy, określona w art. 38 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy. Należy również zauważyć, co potwierdza także wyrok NSA z 21 stycznia 2014 r., sygn. akt I OSK 2473/13, że negatywna ocena działalności dyrektora szkoły przez organ prowadzący w zakresie gospodarki finansowej szkoły lub innych zaniedbań dotyczących organizacji pracy szkoły, nie mieści się w pojęciu szczególnie uzasadnionych przypadków zawartym w art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o. i nie uzasadnia odwołania dyrektora szkoły w trybie tego przepisu.

Sąd uwzględniając skargę i stwierdzając, że zarządzenie wydane zostało z naruszeniem prawa, miał zatem na uwadze, że w przedmiotowej sprawie nie została spełniona przesłanka do zastosowania trybu, o którym mowa w art. 38 ust.1 pkt 2 u.s.o, co nie oznacza dokonania pozytywnej oceny pracy skarżącej jako dyrektora. Przedmiotem sporu, co wcześniej podkreślono, było bowiem ustalenie, czy spełniona została przesłanka "przypadków szczególnie uzasadnionych", a nie przesłanka "ustalenia negatywnej oceny pracy".

Postawione skarżącej przez organ prowadzący w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia zarzuty, dotyczące negatywnej oceny jej pracy i negatywnej oceny wykonywanych przez nią zadań, nawet przy założeniu, że są zgodne z rzeczywistością nie uzasadniają, w ocenie sadu, odwołania z zajmowanego stanowisko bez wypowiedzenia. Opisane przez organ okoliczności nie mają takiego charakteru, aby uniemożliwiały nauczycielowi dalsze sprawowanie funkcji kierowniczej z przyczyn od niego niezależnych lub leżących po jego stronie, co pozbawia placówkę realnego kierownictwa i uniemożliwia jej efektywne funkcjonowanie. Organ nie wykazał, wskazując na te okoliczności, aby w sprawie faktycznie zachodziła konieczność odwołania dyrektora szkoły bez wypowiedzenia, w związku z zagrożeniem interesu publicznego jakim jest realizacji funkcji szkoły.

Ponadto, należy zauważyć, że nawet wystąpienie "szczególnie uzasadnionego przypadku" nie obliguje organu prowadzącego do podjęcia decyzji w trybie art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o. Użyte w tym przepisie słowo ,,może" stanowi bowiem uprawnienie do rozważenia odwołania nauczyciela z funkcji dyrektora bez wypowiedzenia, pozostawiając decyzję w tym zakresie uznaniu organu. Oczywiste jest, że w sytuacji zastosowania tego przepisu organ odwołujący ma obowiązek dokładnego, starannego i szczegółowego uzasadnienia aktu administracyjnego, tak aby obroniło się ono przed zarzutem jego dowolności i brakiem obiektywizmu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 1997 roku sygn. akt III RN 3/97, OSNAPiUS 1997r. nr 19, poz. 369 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 grudnia 2003 roku, sygn. akt I PK 103/03, OSN 2004 nr 21, poz. 371). Powyższy warunkom zaskarżony akt administracyjny nie odpowiada.

Odnosząc się do załączonego przez pełnomocnika organu przy piśmie procesowym z dnia 8 września 2015 r. stanowiska Wojewody [...] z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie kontroli legalności zarządzenia nr [...], wskazać należy, iż z treści pisma wyraźnie wynika, że organ nadzoru dokonywał oceny zaskarżonego aktu jedynie w kontekście spełnienia wymogów formalno - prawnych, nie kontrolował natomiast tego zarządzenia na podstawie kryteriów merytorycznych. Stanowisko Wojewody nie ma zatem istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, zwłaszcza, że nie jest ono dla sądu w żaden sposób wiążące.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 147 § 1 p.p.s.a., orzeczono jak w punkcie 1 sentencji wyroku. O kosztach postępowania sądowego rozstrzygnięto na podstawie art. 200 powołanej ustawy.

d.j.



Powered by SoftProdukt