drukuj    zapisz    Powrót do listy

6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania, Odrzucenie skargi, Dyrektor Izby Skarbowej,  , I SA/Wr 2974/03 - Postanowienie WSA we Wrocławiu z 2004-01-26, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Wr 2974/03 - Postanowienie WSA we Wrocławiu

Data orzeczenia
2004-01-26 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2003-11-12
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Sędziowie
Andrzej Cisek /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Sygn. powiązane
FSK 1307/04 - Wyrok NSA z 2005-03-24
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 58 par. 1 ust. 2, par. 3
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Andrzej Cisek po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G. z dnia [...] Nr [...] wskutek wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi postanawia: 1. oddalić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi; 2. odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Według art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270). Z treści przywołanych wyżej regulacji wprost wynika, iż poczynając od dnia 1 stycznia 2004 r. do tzw. "spraw starych" będzie stosowało się "nowe przepisy" z wyłączeniem obowiązujących do dnia 31 grudnia 2003 r. przepisów wpisie i innych kosztach sądowych.

W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik skarżącej wraz ze skargą na oznaczoną wyżej decyzję złożył wniosek o przywrócenie skarżącej terminu do wniesienia skargi wskazując w uzasadnieniu, iż przyczyną uchybienia terminu była jego nagła choroba (zapalenie korzonek). Dodał, iż pomimo przebywania na zwolnieniu lekarskim od dnia [...]do dnia [...], w ostatnim dniu terminu do wniesienia przedmiotowej skargi (tj. dnia [...]) pełnomocnik skarżącej przekazał sporządzoną skargę do swojej Kancelarii i zobowiązał pracownika (czasowo zastępującego stale zatrudnioną tam osobę) do nadania jej listem poleconym do Sądu. Pełnomocnik strony podniósł, iż o fakcie wysłania skargi przez swojego pracownika w dniu [...]dowiedział się dopiero po powrocie ze zwolnienia lekarskiego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Przepisy art. 86 i 87 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przewidują możliwość przywrócenia terminu w sytuacji, gdy zainteresowany uprawdopodobni okoliczności wskazujące na jego brak winy w uchybieniu terminu, wniosek o przywrócenie zostanie złożony w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i gdy wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony.

Jako kryterium przy ocenie winy w uchybieniu terminu procesowego przyjmuje się obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Negatywnie z tego punktu widzenia oceniane jest choćby lekkie niedbalstwo (zob. wyrok NSA z dnia 22 maja 1997 r., SA/Sz 630/96). Jak podniósł w wyrok z dnia 12 kwietnia 2002 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku (sygn. akt I SA/Gd 1676/99 POP 2002/6/148) nie tylko wina podatnika, lecz również innych osób, w tym pełnomocnika, gdy pełnomocnik reprezentuje stronę w postępowaniu, czy pracownika wyłącza możliwość przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. To stronę obciąża odpowiedzialność związana z wyborem jednostki, której zlecił pomoc prawną (zob. wyrok NSA z dnia 21 grudnia 1995 r., SA/Sz 1571/95), a skutki podejmowanych przez pełnomocnika działań i za-niechań - tak pozytywne, jak i negatywne - obciążają reprezentowanego (zob. wyrok NSA z dnia 19 grudnia 1997 r., I SA/Gd 1144/97 i wyrok NSA z dnia 25 lipca 1995

sygn. akt I SA/Wr 2974/03

r., SA/Sz 1345/95). Podmiot gospodarczy powinien tak zorganizować funkcjonowanie przedsiębiorstwa, by nie dochodziło do uchybienia terminu (zob. wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 1995 r., SA/Łd 1009/95). W wyroku z dnia 10 marca 1998 r. NSA OZ w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 865/97) stwierdził, iż zwolnienie lekarskie nie jest potwierdzeniem braku winy zainteresowanego w uchybieniu terminu, bowiem nie wyklucza ono możliwości dokonania czynności procesowej przez stronę (np. sporządzenie odwołania i nadania go przez pocztę osobiście lub przez domownika) lub inną osobę. Jak twierdzi pełnomocnik skarżącej przekazał on (wyręczając się osobą trzecią) skargę do Kancelarii celem jej wysłania. W ocenie Sądu nie istniały przeszkody by ta osoba trzecia nadała bezpośrednio skargę na poczcie, a przynajmniej telefonicznie pełnomocnik strony winien był przypomnieć personelowi Kancelarii o konieczności wysłania skargi w terminie. Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny- na podstawie art. 86 § 1 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi- nie uwzględnił przedmiotowego wniosku skarżącej spółki.

Oddalenie wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków skargi skutkuje- na podstawie art. 58 § 1 ust.2 i § 3 powołanej ustawy- odrzuceniem skargi. W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt