Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 22 lipca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, Sędziowie Sędzia NSA Janusz Furmanek (spr.), Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, , Protokolant Asystent sędziego Tomasz Porczyński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2015 roku sprawy ze skargi K. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów oddala skargę.

III SA/ Łd 440/15

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] orzekającą o cofnięciu diagnoście – K. C. uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów.

Jak wynika z załączonych akt administracyjnych i uzasadnienia decyzji organu I instancji przyczyną cofnięcia diagności uprawnień było kilkukrotne dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu (wydanie zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym) niezgodnie ze stanem faktycznym oraz przepisami, albowiem okresowe badania techniczne pojazdu marki Skoda Felicia Pick-Up o nr rej.: [...] przeprowadzone odpowiednio w dniu [...],[...] i [...], winny każdorazowo zakończyć się orzeczeniem przez diagnostę wyniku negatywnego i wydaniem zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu z zamieszczonym wpisem o stwierdzonej usterce w przedmiocie niezgodności rodzaju pojazdu.

K. C. wniósł odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia. W uzasadnieniu odwołania zrzucił decyzji organu I instancji naruszenie:

* art. 84 ust. 3 w zw. z art. 82 ust. 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym w zw. z § 1 pkt, 1 a, d i § 2 ust. 1 pkt. 1, 2, i § 4 ust 4 rozporządzenia Ministra Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów, poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że zachodzą przesłanki do wydania decyzji o cofnięciu uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów;

* art. 7, art. 8, art. 11, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., poprzez zaniechanie wnikliwego i wyczerpującego zebrania oraz rozpatrzenia materiału dowodowego, prowadzące w konsekwencji do ustaleń nie znajdujących oparcia w dowodach zgromadzonych w sprawie, w tym poprzez uznanie, iż zostały spełnione przesłanki do wydania decyzji o cofnięciu uprawnień, a także poprzez naruszenie zasady ważenia interesu społecznego i słusznego interesu obywatela oraz poprzez nie odniesienie się do wszystkich argumentów podniesionych pismach skarżącego, w szczególności iż powielenie błędnego wpisu miało charakter niezależny od niego.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] uznało, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie i utrzymało zaskarżoną decyzję organu I instancji w mocy.

Kolegium ustaliło następujący stan faktyczny:

W dniu [...], organ I instancji wszedł w posiadanie kserokopii dowodu rejestracyjnego pojazdu marki SKODA FELICIA PICK - UP, zarejestrowanego za nr rej. [...] jako "samochód osobowy", w treści którego widnieją m.in. dwa wpisy diagnosty K. C. potwierdzające wykonie dwóch (z dnia [...] i [...]) okresowych badań technicznych z wynikiem pozytywnym oraz kserokopii zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym ww. pojazdu nr [...], wydanego przez tego samego diagnostę po wykonaniu w dniu [...], okresowego badania technicznego ww. pojazdu zakończonego wynikiem negatywnym, w treści, którego w pozycji "Uwagi" diagnosta zamieścił wpis, o treści - cyt.: ".[...] W DOWODZIE REJESTRACYJNYM OMYŁKOWO WPISANO, ŻE SAMOCHÓD JEST OSOBOWY (...) ".

W odpowiedzi na zawiadomienie o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie cofnięcia uprawnienia do wykonywania badań technicznych K. C. przyznał, że popełniłem błąd, albowiem nie zauważył, że samochód o numerze rejestracyjnym [...] po wydaniu nowego dowodu rejestracyjnego w rubryce rodzaj pojazdu określony został jako samochód osobowy. Kolejne wpisy w dowodzie rejestracyjnym były – jak stwierdził konsekwencją błędu z dnia [...] – wyjaśniał, że skaner automatycznie sczytuje rodzaj pojazdu.

W dniu [...], pracownicy organu I instancji przeprowadzili kontrolę stacji kontroli pojazdów, w której K. C. był zatrudniony jako uprawniony diagnosta. W wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że diagnosta czterokrotnie wykonał badanie techniczne pojazdu marki SKODA FELICIA PICK - UP o nr rej. [...], w tym trzykrotnie określając rodzaj ww. pojazdu jako "SAMOCHÓD OSOBOWY". W dniu [...], pracownicy organu I instancji ponownie przeprowadzili kontrolę stacji kontroli pojazdów, której ustalenia zostały ujęte protokole. W wyniku przeprowadzonej kontroli ustalono, że diagnosta K. C. czterokrotnie wykonał badanie techniczne pojazdu marki SKODA FELICJA PICK - UP o nr rej. [...], w tym trzykrotnie określając rodzaj ww. pojazdu jako "SAMOCHÓD OSOBOWY".

Dalej Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało na treść art. 84 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.), zgodnie z którym "Starosta cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 83 ust. 6, stwierdzono: 1) przeprowadzenie przez diagnostę badania technicznego niezgodnie z określonym zakresem i sposobem wykonania; 2) wydanie przez diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami.".

Przy tym, zdaniem Kolegium, nie jest spornym, iż powyższa norma odwołuje się do art. 83 ust. 6 ww. ustawy, która nie ma już racji bytu. Dlatego też oceniając przesłanki o których mowa w art. 84 ust. 3 ww. ustawy – należało odnieś się do kontroli o której mowa w art. 83b ust. 2 a nie do art. 83 ust. 6.

Uwzględniając powyższe Kolegium stwierdziło, że powstała kwestia niezgodności faktycznej z zapisem w dowodzie rejestracyjnym w zakresie odnoszącym się do rodzaju pojazdu (w dowodzie rejestracyjnym/pozwoleniu czasowym - samochód osobowy; faktycznie samochód ciężarowy).

W tym zakresie organ odwoławczy przywołał treść rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa I Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz.U. z 2012r., poz. 996 z późniejszymi zmianami), które w §2 ust. 1 pkt 1 lit. a), który stanowił, że zakres okresowego badania technicznego pojazdu obejmuje identyfikację pojazdu, w tym sprawdzenie cech identyfikacyjnych oraz ustalenie i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z danymi zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie. Załącznik nr 1 do ww. rozporządzenia opatrzony tytułem "Wymagania Dotyczące Kontroli Oraz Wytyczne Dotyczące Oceny Usterek Podczas Przeprowadzania Okresowego Badania Technicznego Pojazdu", w pozycji 02 (Numer identyfikacyjny pojazdu (VIN)/numer nadwozia/podwozia/ ramy) określa jakie usterki skutkują uznaniem stanu technicznego za niezadowalający, stanowiąc, iż usterką taką są m.in. oczywiste omyłki w dowodzie rejestracyjnym związane z danymi technicznymi pojazdu (lit. d); jednocześnie ustawodawca określił tą usterkę jako istotną (Ul). Paragraf 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, stanowi natomiast, iż cyt.: "W przypadku gdy w pojeździe stwierdzono usterki istotne, uprawniony diagnosta zamieszcza wpis o nich w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu i określa wynik badania technicznego jako negatywny. Uprawniony diagnosta informuje posiadacza pojazdu o konieczności przeprowadzenia badania technicznego pojazdu, o którym mowa w ust. 6.".

Uwzględniając wyżej przywołany załącznik nr 1 jako zupełnie chybione uznało Kolegium stwierdzenie pełnomocnika strony skarżącej, iż okoliczność mylnego zakwalifikowania pojazdu nie ma charakteru usterki istotnej.

Odnosząc się do dalszej polemiki pełnomocnika, iż oczywista omyłka w dowodzie rejestracyjnym dotycząca rodzaju pojazdu w żadnym stopniu nie narusza bezpieczeństwa ruchu drogowego i ochrony środowiska organ odwoławczy stwierdził, że okoliczność ta nie ma absolutnie żadnego wpływu na wynik badania technicznego pojazdu w którym stwierdzono m.in. niezgodność w powyższym zakresie, albowiem rolą diagnosty jest realizowanie powszechnie obowiązujących przepisów, a nie postulowanie ich zmian.

Organ wyjaśnił, że przywołane powyżej rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa I Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. obowiązuje od dnia 8 października 2012 r., niemniej jednak analogiczne do ww. rozwiązań prawnych funkcjonowały na gruncie poprzedniego stanu prawnego, tj. rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 września 2009 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz.U. Nr 155, poz. 1232 z późniejszymi zmianami),.

Uwzględniając wyżej przywołane przepisy, organ II instancji stwierdził ponad wszelką wątpliwość, że diagnosta K. C. w dniu [...] postąpił niezgodnie z ww. przepisami, tj. przywołanym § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz.U. z 212r., poz. 996), albowiem pomimo stwierdzenia usterki istotnej (oczywista omyłka w dowodzie rejestracyjnym związana z danymi technicznymi pojazdu), określił wynik badania technicznego jako pozytywny.

Kolegium wskazało również, iż w odniesieniu do badań przeprowadzonych w dniach 31 maja 2012 r. i 8 czerwca 2012 r. diagnosta przeprowadził te badania techniczne niezgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 września 2009 r.

Reasumując, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] stwierdziło, że zaskarżona decyzja organu I instancji jest zasadna i znajdująca swoje umocowanie w przywołanych powyżej przepisach.

Ustosunkowując się do sformułowanych przez stronę skarżącą zarzutów, organ odwoławczy podniósł, że bez znaczenia dla podjętego rozstrzygnięcia pozostaje przekonanie pełnomocnika strony, iż zachowanie diagnosty nie naraziło bezpośrednio i pośrednio na utratę zdrowia bądź życia uczestników ruchu drogowego, co nie powinno skutkować tak rygorystyczną sankcją.

Dalej wskazało, iż organy administracyjne nie mają możliwości "miarkowania" sankcji, albowiem stosownie do dyspozycji przywołanego powyżej art. 84 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, stwierdzenie przeprowadzenia przez diagnostę badania technicznego niezgodnie z określonym zakresem i sposobem wykonania, bądź wydania przez diagnostę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami obliguje Starostę do zastosowania jedynej przewidzianej sankcji tj. cofnięcia diagnoście uprawnienia do wykonywania badań technicznych.

Mając na względzie powyższe, jako pozbawiony znaczenia prawnego uznało Kolegium również zarzut pełnomocnika, iż "organ administracji zaniechał wskazania czy i ewentualnie czym różnią się badania techniczne pojazdów osobowych i ciężarowych do 3, 5 tony, uznając że Skarżący przeprowadził nieprawidłowe badanie techniczne opierając się tylko na błędnym określeniu rodzaju pojazdu, a zatem działał bez ustalenia czy same badanie było przeprowadzone prawidłowo.".

Odnosząc się natomiast do sformułowanych przez zarzutów dotyczących naruszenia art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 80 k.p.a., organ stwierdził, że są one chybione. W ocenie Kolegium, postępowanie poprzedzające wydanie zaskarżonej decyzji zostało przeprowadzone z poszanowaniem zasad k.p.a., w tym m.in. zasad wynikających z ww. norm prawnych zaś sama decyzja wydana po wyczerpującym zebraniu i rozpatrzeniu całego materiału dowodowego, który odnosił się do przedmiotu prowadzonego postępowania

Na powyższą decyzję K. C. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wnosząc o jej uchylenie.

Zaskarżonej decyzji zarzucił:

naruszenie prawa materialnego, a w szczególności art. 84 ust. 3 pkt. w zw. z art. 82 ust. 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym w zw. z § 1 pkt. 1 a, d i § 2 ust. 1 pkt. 1, 2, i § 4 ust 4 Rozporządzenia Ministra Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 roku w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów, poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że zachodzą przesłanki do wydania decyzji o cofnięciu uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów;

naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, a w szczególności art. 7, art. 8, ar. 11, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., poprzez zaniechanie wnikliwego i wyczerpującego zebrania oraz rozpatrzenia materiału dowodowego, prowadzące w konsekwencji do ustaleń nie znajdujących oparcia w dowodach zgromadzonych w sprawie, w tym poprzez uznanie, iż zostały spełnione przesłanki do wydania decyzji o cofnięciu uprawnień, a także poprzez naruszenie zasady ważenia interesu społecznego i słusznego interesu obywatela oraz poprzez nie odniesienie się do wszystkich argumentów podniesionych pismach skarżącego, w szczególności iż powielenie błędnego wpisu miało charakter niezależny od niego.

Wniósł w związku z tym o uchylenie zaskarżonej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...], zasądzenie na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. Na podstawie art. 61 § 3 ustawy p.p.s.a. wniósł o wstrzymanie wykonania przez Sąd decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...]. Ponadto wniósł o zwolnienie skarżącego z kosztów sądowych w całości, wobec okoliczności, że nie jest on ich w stanie ponieść bez uszczerbku koniecznego dla własnego utrzymania.

W uzasadnieniu skargi podkreślał przede wszystkim, że choć doszło do omyłkowego wpisu co do rodzaju pojazdu, to samo badanie techniczne tego samochodu zostało przeprowadzone poprawnie i rzetelnie. Wszelkie czynności diagnostyczne zostały wykonane - nie ma bowiem różnicy w zakresie badania technicznego pojazdu samochodu osobowego oraz samochodu z ciężarowego do 3,5 tony. Podniósł, iż organ administracji zaniechał wskazania czy i ewentualnie czym różnią się badania techniczne pojazdów osobowych i ciężarowych do 3,5 tony, uznając że skarżący przeprowadził nieprawidłowe badanie techniczne opierając się tylko na błędnym określeniu rodzaju pojazdu, a zatem działał bez ustalenia czy same badanie było przeprowadzone prawidłowo.

Dalej podnosił, że samo określenie samochodu jako ciężarowego stanowiło niezawiniony błąd i omyłkę skarżącego, który wynikał z niezamierzonego przez niego powielania przez program komputerowy "patronat:" skanowania rodzaju pojazdu, na który ten nie miał wpływu. Organ I Instancji nie ustalił natomiast jaka była możliwość korekty automatycznego zapisu

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] w całości podtrzymało swoje stanowisko i argumenty podniesione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Postanowieniem z dnia 21 maja 2015 r. referendarz sądowy odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy, a postanowieniem z dnia 10 czerwca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje :

Sądy Administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta jest dokonywana pod względem zgodności z prawem, jeżeli przepisy prawa materialnego nie stanowią inaczej, na co wskazuje art.1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej p.p.s.a.

W powyższym zakresie mieści się ocena, czy zaskarżona decyzja odpowiada prawu materialnemu i czy postępowanie prowadzące do jej wydania nie jest obciążone wadami uzasadniającymi uchylenie rozstrzygnięcia.

Stosownie do art.145 § 1 pkt 1 p.p.s.a. eliminacja z obrotu prawnego następuje w razie stwierdzenia, że nastąpiło naruszenie prawa materialnego mającego wpływ na wynik sprawy (lit.a), naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego (lit.b), bądź inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy (lit.c).

Z art.134 § 1 p.p.s.a wynika z kolei, że sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi. oraz powołaną podstawą prawną. Wspomniany przepis zezwala sądowi administracyjnemu na uwzględnienie skargi z uwagi na okoliczności, których strona skarżąca nie podnosiła w skardze.

Mając na uwadze powyższe Sąd dokonując kontroli zaskarżonej decyzji uznał, że nie narusza ona przepisów prawa materialnego i procesowego w sposób określony w art.145 § 1 p.p.s.a.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły przepisy art.84 ust.3 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U z 2012 r., poz.1137 ze zm.) dalej "p.r.d." oraz § 2 ust.1 pkt.1.lit.a i ust.2 rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzenia badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz.U Nr 996 ze zm.)

Przechodząc na grunt tej sprawy wskazać należy, przepis art.84 ust.3 pkt 2 p.r.d. ma kategoryczne brzmienie. W przypadku nieprawidłowego działania diagnosty starosta nie ma wyboru i jest zobowiązany cofnąć uprawnienia do wykonywania badań technicznych. Kluczowe jest zatem dokonanie bezspornego i niebudzącego wątpliwości ustalenia, że diagnosta wydał zaświadczenie lub dokonał wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami. W ocenie Sądy organy wymóg ten spełniły, co zobowiązywało je do cofnięcia skarżącemu uprawnień.

Z przepisu art. 84 ust.3 pkt 2 p.r.d wynika, że sprawdzenie nieprawidłowego działania diagnosty powinno wynikać z przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art.83 ust.6 p.r.d. Co prawda przepis art.83 ust.6 p.r.d. został uchylony 21 sierpnia 2004 r. ( ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej - Dz.U Nr 173, poz.1808 ze zm.)ale nie został usunięty z treści art.84 ust.3 p.r.d.co budziło wątpliwości w orzecznictwie. Rozstrzygnęła je uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 marca 2012 r. w sprawie II GSP 2/11, w której wskazano, że sformułowanie " w wyniku przeprowadzonej kontroli" należy wystąpienie podstaw faktycznych do wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie cofnięcia uprawnień. NSA wyjaśnił, że wszczęcie postępowania cofnięcia diagnoście uprawnień może nastąpić zarówno wówczas, gdy wynik kontroli przeprowadzonej u prowadzącego stację kontroli wykaże niezgodne z prawem działanie diagnosty, jak i wówczas, gdy informacje o takim działaniu organ poweźmie z innych źródeł. Chodzi bowiem o to, aby od czynności diagnostycznych zostali odsunięci diagności, których działanie może mieć bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo ruchu drogowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 28 października 2010 r. w sprawie III SA/Łd 441/10 stwierdził, że cytowany przepis odwołuje się do kontroli, o której mowa w art.83 ust.6, gdy tymczasem w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania decyzji nie zawierał już ust.6. Normę tę zastąpił nowo dodany art. 83b, który stanowi, że nadzór nad stacjami kontroli pojazdów sprawuje ( ust.1). W ramach wykonywanego nadzoru starosta co najmniej raz w roku przeprowadza kontrolę pojazdów również w zakresie prawidłowości badań technicznych pojazdów.

Organ stosując art.84 ust.3 ustawy Prawo o ruchu drogowym zobowiązany był zastosować art.83 b ust.2 ustawy.

K. C. w wyniku badań technicznych przeprowadzonych w dniach. [...], [...] potwierdził pozytywny wynik badania technicznego- rodzaj pojazdu określono jako samochód osobowy

Dopiero po badaniu dokonanym w dniu [...] uznał, że jest to samochód ciężarowy, a w dowodzie rejestracyjnym omyłkowo wpisano, że samochód jest osobowy.

Zgodnie z § 2 ust.1 pkt r1 lit.a rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz.U z 2012 r., 996) zakres okresowego badania technicznego pojazdu, w tym sprawdzenie cech identyfikacyjnych oraz ustalenie i porównanie zgodności faktycznych danych pojazdu z danymi zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym na dokumencie

Podobnie stanowił przepis § 2 ust.1 pkt 1 lit.a rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 września 2009 r. – w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzory dokumentów stosowanych przy tych badaniach 9 Dz.U Nr 155, poz.1232) obowiązującego w czasie przeprowadzania badania [...].

W załączniku Nr 1 do pierwszego rozporządzenia – wymagania dotyczące kontroli oraz wytyczne dotyczące oceny usterek podczas przeprowadzania okresowego badania technicznego pojazdu w poz.02 lit. d stwierdzono, że oczywiste omyłki w dowodzie rejestracyjnym związane z danymi technicznymi pojazdu są usterkami skutkującymi uznaniem stanu technicznego za niezadowalający i są to usterki istotne UI.

W załączniku nr 1 do rozporządzenia z 18 września 2009 r. określono, że "Oczywiste omyłki w dowodzie rejestracyjnym związane z danymi technicznymi podjazdu", że jest to stan techniczny niezgodny z warunkami technicznymi.

W tym stanie faktycznym nie można zarzucić organom administracyjnym , że naruszyły prawo materialne i procesowe.

Ustalony stan faktyczny nie budzi wątpliwości, a zatem zarzut naruszenia art.7, 8, 11, 77 § 1 i art.80 k.p.a. jest bezzasadny.

Nie można też zarzucić, że organy administracyjne naruszyły zasady interesu społecznego i słusznego interesu obywatela, skoro skarżący naruszył obowiązki nałożone na niego przez przepisy prawa. Nie ma tutaj znaczenia, że w dowodzie rejestracyjnym błędnie określono pojazd – samochód osobowy zamiast ciężarowy, skoro do jego obowiązków jako diagnosty należało porównanie zapisów w odwodzie rejestracyjnym ze stanem faktycznym.

Należy też wskazać, że przepis art.84 ust.3 pkt 1 p.r.d. nie daje organowi prawa do miarkowania skutków, co oznacza, że uchybienia o dużym ciężarze gatunkowym są traktowane na równi z uchybieniami o mniejszych skutkach. Wykonanie badań technicznych pojazdów niezgodne z wymogami prawa i stanem faktycznym zawsze będzie rodziło po stronie organu obowiązek cofnięcia uprawnień (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2013 r. w sprawie II GSK 60/12, LEX nr 1337/91).

Z tych też względów Sąd na podstawie art.151 p.p.s.a oddalił skargę.

b.a.