Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 3 marca 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Cezary Koziński Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędzia WSA Joanna Tarno Protokolant st. specjalista Lidia Porczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2020 roku sprawy ze skargi A Spółki z o.o. z/s w Ł. na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Interpretacją indywidualną z 11 września 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zorganizowaniem akcji na zasadach przyrzeczenia publicznego uznał stanowisko A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. za nieprawidłowe, natomiast w zakresie organizowania gry hazardowej za prawidłowe.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od osób fizycznych A Sp. z o.o. przedstawiła następujące zdarzenie przyszłe: spółka prowadzi działalność gospodarczą — jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się zarządzaniem programami lojalnościowymi. W związku z prowadzoną działalnością świadczy na rzecz swoich klientów (zwanych dalej: Klientami) usługi związane z organizacją konkursów, akcji promocyjnych, sprzedaży premiowej, loterii i innych wydarzeń, mających na celu reklamę firmy klienta, jego produktów i marek.

Akcje organizowane przez Spółkę można podzielić na dwie główne kategorie:

akcje organizowane na zasadzie przyrzeczenia publicznego, o którym mowa w art. 919 § 1 Kodeksu cywilnego, gdzie Spółka jako organizator przyrzeka nagrodę za wykonanie oznaczonej czynności (zwane dalej: Akcjami na zasadzie przyrzeczenia publicznego). Do tego typu akcji organizowanych przez Spółkę można zaliczyć przede wszystkim: konkursy i programy lojalnościowe;

akcje będące grami hazardowymi (zwane dalej: Grami hazardowymi). Do tego typu akcji organizowanych przez Spółkę można zaliczyć przede wszystkim loterie promocyjne. W takich przypadkach to Spółka zawsze uzyskuje we własnym imieniu zezwolenie na organizację Gry hazardowej oraz gwarancję bankową wypłaty nagród w Grze hazardowej.

Wśród najczęściej organizowanych akcji należy wymienić następujące:

Konkurs — w tego typu akcji Spółka jako organizator przyrzeka nagrodę dla tych spośród osób, które wykonają określoną czynność (zadanie konkursowe), których zadanie konkursowe Spółka (komisja wskazana przez Spółkę) oceni - według przyjętych kryteriów - najwyżej,

- Program lojalnościowy - w tego typu akcji Spółka jako organizator w zamian za zakup przez zarejestrowanych w Programach uczestników towarów i usług, oferowanych przez Klientów, nalicza na rzecz takiego Uczestnika punkty, wymienne później na nagrody. Należy przy tym zastrzec, że samej sprzedaży towarów i usług nie dokonuje Spółka. Często dokonuje jej Klient, ale najczęściej również inne podmioty (przedsiębiorcy zajmujący się handlem detalicznym lub hurtowym) lub wyłącznie takie podmioty. Zdarza się, że Spółka przewiduje minimalny próg zakupów po którego przekroczeniu uczestnik może dopiero otrzymać nagrodę. W większości przypadków możliwość wymiany na nagrody jest gwarantowana, ale zdarzają się akcje, w których nagrody uzyskują uczestnicy, którzy zgromadzili największą ilość punktów w określonym Regulaminem akcji czasie, zaś pozostali nie otrzymują nagród. Zdarzają się też akcje, w których możliwość wymiany na nagrody jest gwarantowana, a dodatkowo uczestnicy, którzy zgromadzili największą ilość punktów, otrzymują dodatkowe nagrody. W ramach Programów lojalnościowych organizowane są też akcje, adresowane do mniejszego grona uczestników niż sam Program lojalnościowy, w których to akcjach uczestnicy mogą wygrać dodatkowe nagrody lub uzyskać dodatkowe punkty w Programie lojalnościowym,

- Loterie promocyjne - w tego typu akcji uczestnik, który nabył określony towar lub określoną usługę, zgłosił swój udział w akcji, najczęściej na podstawie dowodu zakupu tego towaru lub tej usługi, bierze udział w loterii i w drodze losowania ma szanse na wygranie nagrody.

Gry hazardowe adresowane są do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów towarów lub usług albo reprezentantów przedsiębiorców). Zdarza się, że Gry hazardowe połączone są z Akcją organizowaną na zasadzie przyrzeczenia publicznego. Przykładowo uczestnik nabywa towar, dodatkowo wypełnia zadanie konkursowe i to działanie zgłasza Spółce, w efekcie czego bierze udział w loterii jednej nagrody, ale także ma szanse na wygranie drugiej nagrody, jeśli jego zadanie konkursowe zostanie wytypowane jako zwycięskie przez komisję konkursową.

Akcje organizowane na zasadzie przyrzeczenia publicznego adresowane są zarówno do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej (np. spółek osobowych) i osób prawnych (np. spółek kapitałowych). Akcje organizowane na zasadzie przyrzeczenia publicznego są niejednokrotnie połączeniem Programu lojalnościowego i Konkursu. Przykładowo uczestnik bierze udział w Programie lojalnościowym, w którym zdobywa punkty za nabywanie produktów Klienta, ale dodatkowo dla uczestników tego Programu lojalnościowego (tylko dla nich lub nawet wyłącznie dla części z nich) Spółka organizuje Konkurs, w którym wypełnienie zadania konkursowego pozwala im na zdobycie dodatkowych nagród lub naliczenie dodatkowych punktów w Programie lojalnościowym, jeśli ich zadanie konkursowe zostanie wytypowane jako zwycięskie. W niektórych Programach lojalnościowych uczestnik ma możliwość kilkukrotnego rozwiązania zadania konkursowego, co jest uzależnione od ilości nabytych produktów Klienta (np. nabycie produktów o określonej wartości jest równoznaczne z dodatkową szansą rozwiązania zadania konkursowego). Zdarza się też tak, że za wykonanie określonego zadania każdy uczestnik Programu lojalnościowego dostaje dodatkowe punkty w tym Programie.

Spółka organizuje Programy lojalnościowe adresowane do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w których osoby zdobywają punkty w związku z nabywaniem towarów i usług przez inny podmiot, najczęściej je zatrudniający lub z nimi współpracujący. Przykładowo Spółka organizuje Programy lojalnościowe dla pracowników odpowiedzialnych za zaopatrzenie. W takim wypadku towary i usługi nabywa przedsiębiorca, który tę osobę zatrudnia, ale to ten pracownik uzyskuje za to punkty, wymienne następnie na nagrody. Zarówno w przypadku Akcji organizowanych na zasadzie przyrzeczenia publicznego, jak i Gier hazardowych, oferowane są nagrody finansowe (np. w postaci kart przedpłaconych), nagrody rzeczowe (rzeczy ruchome), a także vouchery na usługi (np. voucher na wycieczkę turystyczną). Zdarza się, że nagroda w postaci vouchera obejmuje usługę świadczoną dla dwóch (lub większej ilości) osób, mimo że laureatem nagrody jest jeden uczestnik. Najczęściej Spółka jako organizator nie wie kto skorzysta z vouchera, ale zdarza się (np. w związku z formalnościami wymaganymi przez biuro podróży), że laureat zgłasza Spółce dane osobowe osób korzystających z vouchera, a więc Spółka ma wiedzę o tym, kto z usługi skorzysta.

Zasady uczestnictwa w Akcjach organizowanych na zasadzie przyrzeczenia publicznego, jak i w Grach hazardowych, w tym wydawania nagród, określają każdorazowo regulaminy przygotowane przez Spółkę, w zakresie Gier hazardowych podlegające zatwierdzeniu przez właściwy organ administracji publicznej.

Konkursy, Programy lojalnościowe, Loterie promocyjne organizowane są wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka organizuje Konkursy, Programy lojalnościowe i Loterie promocyjne wyłącznie na zlecenie Klientów i zawiera umowy dotyczące organizacji ww. akcji. Koszt finansowania organizowanych Konkursów, Programów lojalnościowych i Loterii promocyjnych, w tym koszt nagród finansowych, nagród rzeczowych, voucherów na usługi, ponosi Klient. Spółka działalność w wyżej opisany sposób już prowadzi (Zaistniały stan faktyczny), jak i planuje jej kontynuowanie w przyszłości (Zdarzenie przyszłe I).

Ponadto jednak Spółka planuje, że w przyszłości zmieni z niektórymi Klientami umowy o organizowanie akcji w ten sposób, że Spółka będzie otrzymywała od Klienta z góry ustalone wynagrodzenie za organizację określonej akcji, ale to na Spółce będzie spoczywał ciężar nabycia i wydania nagród w tych akcjach i własnych środków. Ciężar finansowy nagród będzie spoczywał więc w całości na Spółce. Klient nie będzie zobowiązany, na żadnym etapie, ani w żadnej formie, do wypłacenia Spółce równowartości pieniężnej wydawanych nagród. Oczywiście Spółka, mając na względzie, że celem jej działalności jest uzyskiwanie zysku, będzie proponowała takie wynagrodzenie, by mimo pokrycia kosztów nagrody w określonej akcji, organizacja akcji była dla niej opłacalna. Niemniej, jeżeli okaże się, że w wyniku nieprawidłowo oszacowanej oferty, koszt wydanych nagród przewyższy przychód z organizacji akcji, to i tak Spółka nagrody te będzie musiała sfinansować i wydać. W takich wypadkach Spółka nie będzie mogła w żaden sposób zrezygnować z organizacji akcji oraz pokryć koszt należnych do wydania nagród. (Zdarzenie przyszłe II).

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Program lojalnościowy, w którym punkty i nagrody zdobywa osoba fizyczna (np. pracownik) w związku z nabywaniem usług i towarów przez inny podmiot (np. jego pracodawcę) należy traktować jako "sprzedaż premiową" lub "konkurs" w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? (pytanie dotyczy Zaistniałego stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego I).

Czy Programy lojalnościowe, we wszystkich innych niż opisany w pytaniu nr 1 rodzajach i konfiguracjach opisanych we wniosku, należy traktować jako "sprzedaż premiową" w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? (pytanie dotyczy Zaistniałego stanu faktycznego oraz Zdarzenia przyszłego 1).

Czy, w Zdarzeniu przyszłym II, wydając nagrody w Programach lojalnościowych na rzecz Uczestników nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej, gdy zastosowania nie znajdzie żadne zwolnienie podatkowe, Wnioskodawca pełni role płatnika? (pytanie dotyczy Zdarzenia przyszłego II).

Czy wydając nagrody w Grach hazardowych, w przypadku gdy zastosowania nie znajdzie żadne zwolnienie podatkowe, Wnioskodawca pełni rolę płatnika? (pytanie dotyczy Zaistniałego stanu faktycznego, Zdarzenia przyszłego I oraz Zdarzenia przyszłego II).

Czy w Zdarzeniu przyszłym II, w związku z wydaniem nagród w Programach lojalnościowych, o których mowa w pytaniu nr 1, Wnioskodawca powinien jako płatnik pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych albo jako podmiot zobowiązany do wykonania obowiązku informacyjnego wystawić i przesłać do podatnika oraz właściwego dla tego podatnika urzędu skarbowego deklarację podatkową PIT-11? (pytanie dotyczy Zdarzenia przyszłego II).

Czy w Zdarzeniu przyszłym II, wydanie nagrody w ramach Sprzedaży premiowej lub Konkursu dla uczestnika będącego osobą fizyczną, prowadzącego działalność gospodarczą, będzie wiązało się z obowiązkiem Wnioskodawcy poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osoby fizycznej? (pytanie Zdarzenia przyszłego II)

Czy w Zdarzeniu przyszłym II, w przypadku Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego lub Gry hazardowej, w której nagrodę stanowi voucher na usługi, w sytuacji gdy usługa ta świadczona może być dla dwóch (lub większej ilości) osób, a Spółka nie zna danych osobowych osób korzystających z usługi, to Spółka powinna, jako płatnik, pobrać podatek wyłącznie od tego laureata oraz sporządzić informację podatkową uwzględniającą jako podatnika tylko tego laureata? (pytanie dotyczy Zdarzenia przyszłego II).

Czy w Zdarzeniu przyszłym II, przypadku Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego lub Gry hazardowej, w której nagrodę stanowi voucher na usługi, w sytuacji gdy usługa ta świadczona może być dla dwóch (lub większej ilości) osób, a Spółka zna dane osobowe osób korzystających z usługi, to Spółka powinna, jako płatnik, pobrać podatek wyłącznie od tego laureata (a nie obydwu osób) oraz sporządzić informację podatkową uwzględniającą jako podatnika tylko tego laureata? (pytanie dotyczy Zdarzenia przyszłego 11).

Czy w Zdarzeniu przyszłym II, w przypadku, gdy wartość nagrody oferowanej w Programach lojalnościowych, wszystkich ich rodzajach i konfiguracjach opisanych we wniosku, poza opisanym w pytaniu nr 1, nie przekracza wartości 2 000 zł, to Spółka nigdy nie będzie musiała pobrać, jako płatnik, zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z tym, że zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa jest w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oprócz takiego przypadku, w którym zwycięzcą nagrody będzie przedsiębiorca? (pytanie dotyczy Zdarzenia przyszłego II).

Przedmiotem interpretacji stała się ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 3, 5, 7, 8 i 9 dotyczących opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego II. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

3. Odpowiedź na pytanie nr 3 powinna brzmieć następująco - Tak, w Zdarzeniu przyszłym II, wydając nagrody w Programach lojalnościowych na rzecz Uczestników nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej, gdy zastosowania nie znajdzie żadne zwolnienie podatkowe, Wnioskodawca pełni rolę płatnika.

5. Odpowiedź na pytanie nr 5 powinna brzmieć następująco - Nie, w Zdarzeniu przyszłym II, w związku z wydaniem nagród w Programach lojalnościowych, o których mowa w pytaniu nr 1, nie powinna być pobierana przez Wnioskodawcę jako płatnika zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych. Z kolei tak, powinna być przez Wnioskodawcę wystawiona i przesłana do podatnika oraz właściwego dla tego podatnika urzędu skarbowego deklaracja podatkowa PIT-11.

7. Odpowiedź na pytanie nr 7 powinna brzmieć następująco - Tak, w Zdarzeniu przyszłym II. w przypadku Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego lub Gry hazardowej, w której nagrodę stanowi voucher na usługi, w sytuacji gdy usługa ta świadczona może być dla dwóch (lub większej ilości) osób, a Spółka nie zna danych osobowych osób korzystających z usługi, to Spółka powinna, jako płatnik, pobrać podatek wyłącznie od tego laureata oraz sporządzić informację podatkową uwzględniającą jako podatnika tylko tego laureata.

8. Odpowiedź na pytanie nr 8 powinna brzmieć następująco - Tak, w Zdarzeniu przyszłym II, w przypadku Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego lub Gry hazardowej, w której nagrodę stanowi voucher na usługi, w sytuacji gdy usługa ta świadczona może być dla dwóch (lub większej ilości) osób, a Spółka zna dane osobowe osób korzystających z usługi, to Spółka powinna, jako płatnik, pobrać podatek wyłącznie od laureata (a nie obydwu osób) oraz sporządzić informację podatkową uwzględniającą jako podatnika tylko tego laureata.

9. Odpowiedź na pytanie nr 9 powinna brzmieć następująco - Tak, w Zdarzeniu przyszłym II, w przypadku, gdy wartość nagrody oferowanej w Programach lojalnościowych, wszystkich ich rodzajach i konfiguracjach opisanych we wniosku, poza opisanym w pytaniu nr 1, nie przekracza wartości 2 000 zł, to Spółka nigdy nie będzie musiała pobrać, jako płatnik, zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, w związku z tym, że zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa jest w art. 21 ust. 1 pkt 68 Ustawy o PIT, oprócz takiego przypadku, w którym zwycięzcą nagrody będzie przedsiębiorca.

W interpretacji indywidualnej wydanej 11 września 2019 r. organ uznał, że stanowisko spółki jest nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązków płatnika w związku z organizowaniem w Zdarzeniu przyszłym II Akcji na zasadach przyrzeczenia publicznego (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i nr 5 oraz prawidłowe — w części dotyczącej obowiązków płatnika w związku z organizowaniem w Zdarzeniu przyszłym II Gry hazardowej (pytania oznaczone we wniosku nr 7 i nr 8).

W uzasadnieniu swego stanowiska organ wyjaśnił, że Spółka planuje, iż w przyszłości zmieni z niektórymi Klientami umowy o organizowanie akcji w ten sposób, że Spółka będzie otrzymywała od Klienta z góry ustalone wynagrodzenie za organizację określonej akcji, ale to na Spółce będzie spoczywał ciężar nabycia wydania nagród w tych akcjach i własnych środków. Ciężar finansowy nagród będzie spoczywał więc w całości na Spółce. Odwołując się do treści art. 30 ust. 1 pkt 2, art. 41 ust. 4, ust. 7 pkt 1, art. 42 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych organ wskazał, że kluczową kwestią dla oceny stanowiska Wnioskodawcy jest ustalenie, który podmiot w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest płatnikiem 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od wartości wydanych nagród w przypadku Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego (konkursy i programy lojalnościowe). Organ podkreślił, że żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi, że dokonanie świadczenia, postawienie pieniędzy lub wartości pieniężnych do dyspozycji określonej osobie powinno nastąpić bezpośrednio przez podmiot, który jest płatnikiem. Płatnikiem jest podmiot, który zleca kompleksową obsługę danego przedsięwzięcia i ponosi ekonomiczny ciężar przekazywanych nagród.

Wobec tego nie można uznać, że na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w efekcie nie ponosi On ekonomicznego ciężaru zakupu nagród oraz działa na zlecenie organizatora. To w interesie organizatora Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego (Konkursów i Programów lojalnościowych) odbywają się akcje marketingowe.

Zatem, w kwestii ciążących na Wnioskodawcy (Spółce) obowiązków płatnika związanych z organizowanymi przez Niego na zlecenie Klientów Akcjami na zasadzie przyrzeczenia publicznego, które przybierają postać Konkursów i Programów lojalnościowych, w zdarzeniu przyszłym oznaczonym we wniosku nr II, należy stwierdzić, że podmiotem dokonującym wypłat (świadczeń) uczestnikom Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego (Konkursów i Programów lojalnościowych) jest Klient. Z przedstawionego Zdarzenia przyszłego II wynika, że koszty organizacji Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego (Konkursów i Programów lojalnościowych) obciążają w całości Klienta Spółki. Koszty nagród również ponosi Klient Spółki, bowiem jak wynika z wniosku i jego uzupełnienia w zdarzeniu przyszłym II, pomimo, że Wnioskodawca nabywa i wydaje nagrody we własnym imieniu, to jednak ekonomiczny koszt nagród w zdarzeniu przyszłym II obciąża finalnie organizatora, tj. Klienta Spółki. Płatnikiem jest więc podmiot, który zleca zorganizowanie danego przedsięwzięcia i ponosi ekonomiczny ciężar przekazywanych nagród. W przedmiotowej sprawie, ekonomiczny (finansowy) ciężar organizacji Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego (Konkursów i Programów lojalnościowych) będzie ponosił zleceniodawca - Klient Wnioskodawcy. Wobec tego nie można uznać, że na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem Wnioskodawca będzie działał na zlecenie Klienta i nie będzie ponosił ekonomicznego ciężaru przyznawanych nagród w Akcjach na zasadzie przyrzeczenia publicznego (Konkursów i Programów lojalnościowych). Podmiotem finansującym to przedsięwzięcie łącznie z nagrodami jest podmiot zlecający, tj. Klient na rzecz, którego Wnioskodawca świadczy usługi. Wnioskodawca jedynie będzie pośredniczył w przyznawaniu nagród na zlecenie podmiotu zlecającego. Poprzez zawarcie umowy Wnioskodawca nie wchodzi w prawa i obowiązki podmiotu zlecającego. Organizatorem Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego (Konkursów i Programów lojalnościowych) będzie faktycznie zleceniodawca, zlecający Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę w tym zakresie działalności gospodarczej. To na zleceniodawcy, w sytuacji gdy z tytułu przyznanej nagrody zaistnieje obowiązek pobrania 10% zryczałtowanego podatku dochodowego, będzie ciążył obowiązek płatnika. Podkreślenia wymaga, że obowiązku płatnika wynikającego z przepisu ustawy, nie można przenieść na inny podmiot w drodze umowy cywilnoprawnej.

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 5 Wnioskodawca w zdarzeniu przyszłym II w związku z wydaniem nagród w Programach lojalnościowych, o których mowa w pytaniu nr 1, nie będzie pełnił roli płatnika, nie będzie także podmiotem zobowiązanym do wykonania obowiązku informacyjnego, tj. wystawienia i przesłania do podatnika oraz właściwego dla tego podatnika urzędu skarbowego deklaracji podatkowej PIT-11. Na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 41 ust. 4 i ust. 7 oraz art. 42 ust. 1 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem Wnioskodawca będzie działał na zlecenie Klienta, który będzie ponosił koszt finansowy Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego (Konkursów i Programów lojalnościowych). Organ podkreślił, że przedmiotem wydanej interpretacji jest wyłącznie kwestia istnienia po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika zgodnie z art. 41 ust. 4 oraz art. 42 ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ww. ustawy.

Organ wskazał, że biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis Zdarzenia przyszłego II oraz powołane przepisy prawa podatkowego należało stwierdzić, że jeżeli to Wnioskodawca uzyskiwać będzie zezwolenia od właściwego organu na przeprowadzenie Gry hazardowej (loterie promocyjne) i skoro Wnioskodawca będąc organizatorem Gry hazardowej (loterii promocyjnej), wykonywać będzie wszystkie związane z tym czynności techniczne oraz prawne, to na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 4 i ust. 7 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości strony, czy w Zdarzeniu przyszłym II w przypadku Gry hazardowej, w której nagrodę stanowi voucher na usługi, w sytuacji gdy usługa ta świadczona może być dla dwóch (lub większej ilości) osób, a Spółka nie zna danych osobowych osób korzystających z usługi oraz w przypadku gdy Spółka zna dane osobowe osób korzystających z usługi, to Spółka powinna, jako płatnik, pobrać podatek wyłącznie od tego laureata oraz sporządzić informację podatkową uwzględniającą jako podatnika tylko tego laureata organ wyjaśnił, że w niniejszej sprawie istotne jest, kto otrzymuje nagrodę w postaci vouchera na usługi. Opisana we wniosku gra hazardowa będzie dotyczyła jedynie laureatów, to oni będą brali w niej udział, to laureaci będą uczestnikami Gry hazardowej i to oni otrzymają nagrodę w postaci vouchera na usługi. Biorąc pod uwagę powyższe w ocenie organu, nagroda w postaci vouchera na usługi przekazywana przez Wnioskodawcę dla laureata Gry hazardowej stanowi dla niego przychód podatkowy, a Wnioskodawca w sytuacji gdy usługa ta świadczona może być dla dwóch (lub większej ilości) osób. a Spółka nie zna danych osobowych osób korzystających z usługi oraz w przypadku gdy Spółka zna dane osobowe osób korzystających z usługi, powinna, jako płatnik, pobrać podatek wyłącznie od tego laureata oraz sporządzić informację podatkową uwzględniającą jako podatnika tylko tego laureata. W konsekwencji stanowisko spółki w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W skardze do sądu administracyjnego na powyższą interpretację A Spółka z o.o. z siedzibą w Ł. wniosła o jej uchylenie, podnosząc zarzuty:

1) naruszenia przepisów prawa materialnego - art. 41 ust. 1, art. 41 ust. 4 oraz 41 ust. 7 a także art. 42 ust. la oraz art. 42a ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych polegające na błędnej ich wykładni poprzez uznanie, że Skarżąca w opisanym Zdarzeniu przyszłym II:

a) wydając nagrody w Programach lojalnościowych (organizowanych na zasadzie przyrzeczenia publicznego) na rzecz Uczestników nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej, gdy zastosowania nie znajdzie żadne zwolnienie podatkowe, nie pełni roli płatnika podatku PIT;

b) w związku z wydaniem nagród w Programach lojalnościowych (organizowanych na zasadzie przyrzeczenia publicznego), w których punkty i nagrody zdobywa osoba fizyczna (np. pracownik) w związku z nabywaniem usług i towarów przez inny podmiot (np. jego pracodawcę), nie pełni roli płatnika i nie spoczywa na niej obowiązek wypełnienia zadań płatnika, w efekcie czego uznał za bezprzedmiotowe udzielenie dalszych odpowiedzi w zakresie kwestii dotyczących pobrania podatku i

sporządzenia informacji podatkowej dla laureata, w przypadku Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego, w której nagrodę stanowi voucher na usługi (pytania oznaczone we wniosku nr 7 i 8, w części dotyczącej Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego) oraz zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr9); podczas gdy z treści powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz praktyki ich wykładni przez organy skarbowe oraz sądy administracyjne wypływa konkluzja, że Skarżącą powinna zostać uznana za płatnika podatku PIT oraz podmiot zobowiązany do wykonania obowiązków informacyjnych;

2) naruszenie przepisów prawa procesowego:

a) art. 14c §1 w zw. z art. 14b §2 Ustawy Ordynacja podatkowa, mające istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez wydanie interpretacji bazującej na okolicznościach faktycznych innych niż opisane przez Skarżącą we wniosku, a mianowicie bazujących na założeniu, że Skarżąca w opisanym Zdarzeniu Przyszłym nie ponosi ekonomicznego ciężaru przekazywanych nagród, podczas gdy w opisie stanu faktycznego we wniosku Skarżąca wyraźnie wskazała, że w Zdarzeniu Przyszłym II "na Spółce będzie spoczywał ciężar nabycia i wydania nagród w tych akcjach z własnych środków", zaś Organ wydając Interpretację jest związany stanem faktycznym przedstawionym we wniosku przez wnioskodawcę,

b) art. 14h w zw. z art. 165a Ustawy Ordynacja podatkowa, mające istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez niewydanie postanowienia o odmowie wydania indywidualnej interpretacji podatkowej w kwestii dotyczących pobrania podatku i sporządzenia informacji podatkowej dla laureata, w przypadku Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego, w której nagrodę stanowi voucher na usługi (pytania oznaczone we wniosku nr 7 i 8, w części dotyczącej Akcji na zasadzie przyrzeczenia publicznego) oraz zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 9), pomimo rzeczywistego nierozpoznanie wniosku w tym zakresie.

c) art. 14c § 1 i art. 14h w zw. z art, 120,121,124 Ustawy Ordynacja podatkowa mające istotny wpływ na wynik sprawy - naruszenie tych przepisów polegało na braku przedstawienia przez Organ pełnego uzasadnienia swojego stanowiska, w szczególności nie przedstawieniu kontrargumentów przeciwko argumentom powołanym przez Skarżącą w treści wniosku o wydanie Interpretacji - w treści Interpretacji brak było wszechstronnej polemiki z tezami mającymi swoje źródło w powołanych przez Skarżącą pismach organów skarbowych oraz orzeczeniach sądów administracyjnych.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej interpretacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga jest zasadna.

Nie jest trafne stanowisko organu interpretacyjnego, zgodnie z którym to zleceniodawca, jako klient skarżącej, na którym ciąży ekonomiczny ciężar przeprowadzenia akcji promocyjnych, w ramach których wydawane są nagrody, pełni funkcję płatnika.

Odnosząc się do tego poglądu, należy podkreślić, że na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o PDOF obowiązki płatnika ciążą na podmiotach, które dokonują świadczeń. Przepis ten skorelowany jest z art. 8 O.p., zawierającym definicję legalną płatnika, zgodnie z którą płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. W doktrynie zaznacza się, że płatnikami w ustawach podatkowych ustanawia się takie podmioty, które w momencie powstania zobowiązania podatkowego dysponują środkami finansowymi podatnika lub dokonują czynności związanych z operacjami na jego majątku (por. M. Niezgódka-Medek, Komentarz do art. 8 ustawy – Ordynacja podatkowa, WKP 2017, wersja elektroniczna). W tym kontekście należy zauważyć, iż w opisanym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym skarżąca wskazała, że nagrody zostaną zakupione przez wnioskodawczynię z jej własnych środków pieniężnych i w chwili ich wydawania uprawnionym uczestnikom ich właścicielem będzie skarżąca.

W rezultacie to skarżąca jest tym podmiotem, który w momencie powstania zobowiązania podatkowego dysponuje środkami finansowymi podatnika w postaci wydawanej lub wypłacanej mu nagrody. Kwestionując przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanowisko skarżącej w zakresie pełnienia obowiązków płatnika, organ odwołał się do podmiotu, na którym ciąży ekonomiczny ciężar przeprowadzenia akcji promocyjnych, w ramach których wydawane są nagrody.

Pogląd ten nie znajduje żadnego uzasadnienia w treści art. 41 ust. 1 ustawy o PDOF, która wprost stanowi, że płatnikiem jest podmiot, który dokonuje świadczeń. Nie ma zatem podstaw, by w sytuacji, gdy nie budzi wątpliwości, że podmiotem dokonującym świadczeń jest skarżąca uznać za płatnika inny podmiot, który ponosi ciężar ekonomiczny świadczenia. Raz jeszcze należy podkreślić, że ustawodawca, zakreślając krąg płatników podatku dochodowego od osób fizycznych, nie posługuje się kategorią podmiotu, na którym ciąży ciężar ekonomiczny świadczenia, lecz wyraźnie wskazuje, że płatnikiem jest podmiot, który dokonuje świadczeń. Ponadto jak wskazano płatnikami są te podmioty, które w momencie powstania zobowiązania podatkowego dysponują środkami finansowymi podatnika lub dokonują czynności związanych z operacjami na jego majątku. W świetle opisanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podmiotem takim jest skarżąca. Skarżąca bowiem nie tylko wydaje lub wypłaca nagrody, ale także nagrody zostaną zakupione przez skarżącą z jej własnych środków pieniężnych i w chwili ich wydawania uprawnionym uczestnikom ich właścicielem będzie skarżąca.

Podsumowując stwierdzić należy, że w zaskarżonej interpretacji organ podatkowy dokonał błędnej wykładni art. 41 ust. 1 w związku z ust. 4 ustawy o PDOF w zakresie, w jakim uznał, że to zleceniodawca, jako klient skarżącej, na którym ciąży ekonomiczny ciężar przeprowadzenia akcji promocyjnych, w ramach których wydawane są nagrody, pełni funkcję płatnika. Mając na uwadze zarówno powołane przepisy, jak opisany we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stan faktyczny i zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że prawidłowe jest stanowisko skarżącej, zgodnie z którym skarżąca jest płatnikiem, ponieważ jest organizatorem, podmiotem przyrzekającym nagrodę oraz wydającym nagrodę z własnego majątku. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w wyrokach z dnia: 20 stycznia 2015 r. sygn. akt II FSK 232/13, 19 lutego 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1982/14, 12 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2798/14, 21 grudnia 2017 r. sygn. akt I SA/Po 854/17.

Podobnie zresztą rację ma skarżąca podnosząc zarzut naruszenia art. 42a ust.1 PDOF. Organ interpretacyjny bezpodstawnie uznał, że skoro skarżąca nie pełni obowiązków płatnika, to nie będzie również miała obowiązku informacyjnego określonego w art. 42a ust.1 ustawy podatkowej.

W toku ponowionego postępowania organ biorąc pod uwagę powyższe wywody dotyczące odpowiedzi na pytanie 3 będzie również zobowiązany udzielić odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 5 (zdarzenie przyszłe II) w kontekście przedstawionego wyżej stanowiska w zakresie statusu spółki skarżącej jako płatnika.

Zasadne jest też żądanie strony skarżącej by organ interpretacyjny w toku ponowionego postępowania, udzielając odpowiedzi na pytania 3 i 5 w sposób wskazany przez sąd, udzielił także odpowiedzi na pytania 7-9, gdyż w kontekście rozstrzygnięcia zawartego w niniejszym wyroku nie są one bezprzedmiotowe.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności na podstawie art. 146 § 1 i art. 200 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji.

Wobec braku stosownego uzasadnienia sąd nie uwzględnił natomiast zawartego w skardze wniosku o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w wysokości stanowiącej trzykrotność norm prawem przewidzianych.

dch