Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA – Iwona Maciejuk Sędzia WSA – Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 lipca 2017 r. sprawy ze P. P. na bezczynność Dyrektora [...] Ośrodka Kultury z siedzibą w N. w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej 1. zobowiązuje Dyrektora [...] Ośrodka Kultury z siedzibą w N. do rozpatrzenia wniosku skarżącego P. P. z dnia [...] listopada 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej w części dotyczącej pkt. 4, 7, 9, 9a, 9g, w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi sprawy, 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. w pozostałej części oddala skargę, 3. zasądza od Dyrektora [...] Ośrodka Kultury z siedzibą w N. na rzecz skarżącego P.P. kwotę 100 zł (sto złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Skarżący P. P. pismem z dnia [...] listopada 2016 r. zwrócił się drogą elektroniczną do [...] Ośrodka Kultury z siedzibą w N. z wnioskiem, w trybie art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, o udostępnienie mu następującej informacji publicznej:

1. podanie liczby zgłoszeń jakie wpłynęły do [...] Ośrodka Kultury (dalej "NOK") wzywających do odwołania koncertu N. P. w dniu [...].2016 roku (dalej "koncert"),

2. podanie liczby odpowiedzi udzielonych przez NOK na zgłoszenia, o których mowa w pkt. 1 powyżej,

3. przesłanie kopii odpowiedzi, o których mowa w pkt. 2 powyżej,

4. przesłanie kopii umowy zawartej przez NOK dotyczącej organizacji koncertu,

5. poinformowanie czy w dniu [...].11.2016 w NOK odbywały się inne niż koncert wydarzenia,

6. podanie liczby pracowników NOK i pracowników innych jednostek gminy N. pracujących na terenie NOK w dniu [...].11.2016 roku wraz z godzinami pracy w tym dniu,

7. podanie łącznego wynagrodzenia pracowników o których mowa w pkt. 6 powyżej za dzień [...].11.2016 roku,

8. przesłanie listy przeprowadzonych przez NOK działań reklamowych dotyczących koncertu,

9. podanie wartości kosztów poniesionych przez NOK związanych z zorganizowaniem koncertu, w tym w szczególności:

a. kosztu wynagrodzenia na rzecz N. P., członków zespołu, agencji koncertowej [...],

b. kosztu obsługi technicznej koncertu,

c. kosztu zużycia energii elektrycznej w dniu [...].11.2016 roku,

d. kosztu zużycia energii elektrycznej w NOK za miesiąc listopad 2016 roku,

e. kosztu przeprowadzonych przez NOK działań reklamowych dotyczących koncertu,

f. wartości działań reklamowych dotyczących koncertu przeprowadzonych zasobami własnymi NOK,

g. kosztu sprzątania pomieszczeń NOK w dniu [...].11.2016 roku,

10. podanie wartości przychodów NOK ze sprzedaży biletów na koncert,

11. podanie liczby sprzedanych biletów na koncert,

12. przesłanie kopii umowy, na podstawie której Pani K. M. świadczy pracę na rzecz NOK.

Pismem z dnia [...] grudnia 2016 r. Dyrektor [...] Ośrodka Kultury z siedzibą w N. odpowiedziała na wniosek skarżącego w sposób następujący:

Ad. 1 – 2,

Ad. 2 – stanowisko Dyrektorki NOK zamieszczone jest na stronie internetowej www.nok.pl,

Ad. 3 – jak wyżej,

Ad. 4 – odmowa – decyzja wysłana pocztą na adres we wniosku,

Ad. 5 – tak,

Ad. 6 – w godz. 8.30 – 14.00 – 1 pracownik NOK, w godz. 14.00 – 22.00 – 5 pracowników NOK,

Ad. 7 – pracownicy otrzymują wynagrodzenie miesięczne z tytułu umowy o pracę,

Ad. 8 – newsletter, wydarzenia na facebooku, informacja w Wiadomościach [...], informacje na stronie www.nok.pl, mailing do mediów, plakaty na terenie gminy,

Ad. 9/a – jak w Ad. 4,

Ad. 9/b – 1230 zł brutto,

Ad. 9/c – energia NOK jest rozliczana miesięcznie,

Ad. 9/d – nie otrzymaliśmy faktury,

Ad. 9/e – NOK nie poniósł żadnych kosztów związanych z działaniami reklamowymi, są one wykonywane przez pracownika w ramach obowiązków wynikających z umowy o pracę,

Ad. 9/f – wartość jak w pkt 8 – pozostaje niewymierna,

Ad. 9/g – pracownik w ramach zakresu obowiązków,

Ad. 10 – 5015 zł,

Ad. 11 – 145 sztuk,

Ad. 12 – w załączniku,

Przy czym w załączniku przesłano umowę [...] w sprawie warunków organizacyjno – finansowych działalności [...] Ośrodka Kultury wraz z załącznikiem nr 1 do umowy z dnia [...] czerwca 2016 r. określającej program działalności Instytucji Kultury – [...] Ośrodka Kultury oraz z załącznikiem nr 2 do umowy z dnia [...] czerwca 2016 r. określającej szczegółowe warunki organizacyjno – finansowe działalności Instytucji Kultury – [...] Ośrodka Kultury.

Skarżący pismem z dnia [...] grudnia 2016 r. przesłanym drogą elektroniczną stwierdził, że organ pozostaje w zwłoce z udzieleniem odpowiedzi z wniosku z dnia [...] listopada 2016 r. na punkty 2, 3, 7, 9, 9d, 9e, 9f, 9g. W dalszej części odniósł się do:

Ad.7 – wychodząc od miesięcznego wynagrodzenia pracowników NOK, o których mowa w pkt 6, wnoszę o podanie dziennej stawki wynagrodzenia za [...].11.2016 i podanie tejże kwoty w ujęciu łącznym za wszystkich pracowników,

Ad.9e – udzielona informacja zdaje się nie polegać na prawdzie, choćby wydruk plakatów winien mieć swój koszt,

Ad.9f – wnoszę o sprecyzowanie jaki czas został poświęcony przez pracowników NOK na wymienione działania i odniesienie go do miesięcznego wynagrodzenia tegoż pracownika uzyskując tym samym koszt tychże działań,

Ad.9g – wnoszę o sprecyzowanie jaki czas został poświęcony przez pracownika NOK na sprzątanie i odniesienie go do miesięcznego wynagrodzenia tegoż pracownika uzyskując tym samym koszt tychże działań,

Ad.5 – wnoszę o sprecyzowanie jakie inne niż koncert wydarzenia odbywały się w NOK w dniu [...].11.2016,

Ad.8 – wnoszę o sprecyzowanie kiedy (data) i z jaką intensywnością (np. mailing do ilu osób, ilość plakatów) poszczególne działania miały miejsca,

W skardze z dnia [...] stycznia 2017 r. sprecyzowanej pismem z dnia [...] marca 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący P. P. zarzucił Dyrektorowi [...] Ośrodka Kultury bezczynność w rozpoznaniu jego wniosku z dnia [...] listopada 2016 r. oraz z dnia [...] grudnia 2016 r. wnosząc o zobowiązanie organu do ich niezwłocznego rozpoznania i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych oraz o przyznanie na jego rzecz sumy pieniężnej w wysokości połowy maksymalnej wysokości kwoty określonej w art. 154 § 6 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu – powołując się na opisany powyżej stan faktyczny – podał, że organ odmówił udostępnienia informacji z pkt. 4 i 9a wniosku (wydając jedynie w stosunku do pkt. 9a stosowną decyzję administracyjną), udzielił niepełnej i wymijającej odpowiedzi na pozostałe punktu wniosku (oznaczone jako nr. 2, nr. 3, nr. 7, nr. 9, nr. 9 d, nr. 9 e, nr. 9 f, nr. 9 g). W dniu [...].12.2016 roku Dyrektor [...] Ośrodka Kultury wydał decyzję administracyjną, w której odmówił udostępnienia informacji publicznej z pkt. 9a wniosku z dnia [...].11.2016 roku, którą to otrzymał w dniu 13.12.2016 roku i w dniu 23.12.2016 roku złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. od decyzji z dnia [...].12.2016 roku wydanej przez Dyrektora [...] Ośrodka Kultury w sprawie odmowy udostępnienia informacji publicznej, która do dnia złożenia niniejszej skargi sprawa nie została rozstrzygnięta. W dniu 30.12.2016 roku skarżący zwrócił się ponownie do Dyrektora [...] Ośrodka Kultury, bowiem organ wciąż nie udzielił odpowiedzi na punkty oznaczone we wniosku z dnia [...].11.2016 r. jako nr. 2, nr. 3, nr. 4, nr. 7, nr. 9, nr. 9 d, nr. 9 e, nr. 9 f, nr. 9 g. wyjaśniając przy tym organowi w sposób pedagogiczny i precyzyjny, jakiej informacji oczekuje oraz wystąpił jednocześnie z wnioskiem doprecyzowującym zapytania z punktów oznaczonych we wniosku z dnia [...].11.2016 roku jako nr. 5 i nr. 8. W dniu [...].01.2017 r. Dyrektor [...] Ośrodka Kultury w sposób zuchwały odpowiedział, iż jego odpowiedź udzielona w piśmie z dnia [...].12.2016 roku była "adekwatna do zadanych pytań i udzielona w pełnym zakresie, jakim było to możliwe". Nie podlega wątpliwości, że informacja, o której udostępnienie wnioskował skarżący jest informacją publiczną w świetle art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej i jako taka winna zostać udostępniona niezwłocznie. Dyrektor [...]Ośrodka Kultury mimo terminu określonego w art. 13 ust. 1 ustawy, zobowiązującego go do niezwłocznego udostępnienia informacji publicznej w ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku, tego terminu w sposób rażący nie dotrzymał. Dyrektor [...] Ośrodka Kultury udzielił dotychczas wyłącznie częściowej odpowiedzi. W związku z tym, w odniesieniu do tej części wniosku, która nie została zrealizowana (tj. punkty oznaczone we wniosku z dnia [...].11.2016 roku jako nr. 2, nr. 3, nr. 4. nr. 7, nr. 9, nr. 9d, nr. 9e, nr. 9f, nr. 9g), Dyrektor [...] Ośrodka Kultury pozostaje w bezczynności w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. W szczególności Dyrektor [...] Ośrodka Kultury pozostaje bezczynny w zakresie odpowiedzi na pkt. 4 wniosku z dnia [...].11.2016 roku tj. wniosku o przesłanie kopii umowy zawartej przez NOK dotyczącej organizacji koncertu, ponieważ mimo, iż w piśmie z dnia [...].12.2016 roku Dyrektor [...] Ośrodka Kultury napisał "Ad 4 - odmowa - decyzja wysłana pocztą na adres podany we wniosku" do dnia wniesienia niniejszej skargi taka decyzja nie została skarżącemu doręczona. Nie można za taką decyzję uważać decyzji z dnia [...].12.2016 roku, gdyż z jej treści jasno wynika, iż dotyczy ona odmowy udostępnienia informacji z pkt.9 a wniosku z dnia [...].11.2016 roku. Od złożenia wniosku z dnia [...].11.2016 roku do dnia wystąpienia z niniejszą skargą upłynęły już 2 miesiące. Nie ma zatem wątpliwości, że Dyrektor [...] Ośrodka Kultury pozostaje w bezczynności w rozpatrzeniu złożonych wniosków o udostępnienie informacji publicznej. Ponadto nie można zgodzić się z iż "organ dołożył wszelkich starań, aby uczynić zadość oczekiwaniom skarżącego", bowiem potraktował wniosek z dnia [...] listopada 2016 r. bardzo pobieżnie, odpowiadając jakby od niechcenia, a na wniosek z dnia [...] grudnia 2016 r. nie odpowiedział w ogóle. Niezależnie od powyższego Dyrektor [...] Ośrodka Kultury otrzymawszy w dniu [...] lutego 2017 r. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2017 r. uchylającą decyzję Dyrektora [...] Ośrodka Kultury z dnia [...].12.2016 roku i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, winien prowadzić postępowanie w sprawie udostępnienia informacji publicznej. Organ mimo terminu określonego w art. 13 ust. 1 ustawy, zobowiązującego go do niezwłocznego udostępnienia informacji publicznej w ciągu 14 dni, w zaistniałym przypadku, od otrzymania decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. uchylającej decyzję Dyrektora [...] Ośrodka Kultury przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, tego terminu nie dotrzymał. Tym samym pozostaje w bezczynności także w stosunku do pkt. 9a wniosku z dnia [...] listopada 2016 roku. Decyzje ostateczne w rozumieniu k.p.a. to decyzje, od których nie służy odwołanie, a zatem te decyzje, które nie mogą być weryfikowane w administracyjnym toku instancji. Do decyzji ostatecznych należy zaliczyć decyzję wydaną przez organ odwoławczy (organ II instancji) – Samorządowe Kolegium Odwoławczego w W. Wniesienie bowiem skargi na decyzję organu odwoławczego do sądu administracyjnego, co do zasady nie wyłącza konieczności prowadzenia przez organ I instancji postępowania w sprawie, mając na uwadze wytyczne z decyzji kasacyjnej. Niemniej jednak wniesienie skargi na decyzję organu odwoławczego do sądu administracyjnego nie zwalnia organu I instancji, którego decyzja została uchylona na skutek kasacyjnej decyzji organu odwoławczego od obowiązku prowadzenia przez organ I instancji postępowania w sprawie przy uwzględnieniu wytycznych zawartych w decyzji kasacyjnej oraz zachowania ustawowych terminów do jej załatwienia. Zauważył także, że jak dotychczas, Dyrektor [...] Ośrodka Kultury jedynie "rozważa" wniesienie takiej skargi, ale jeszcze tego nie uczynił.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor [...] Ośrodka Kultury z siedzibą w N. wniosła o oddalenie skargi i zasądzenie kosztów postępowania, a wskazując na dotychczasowe ustalenia faktyczne i prawne dodał, że w zakresie, jakim treść wniosku obejmowała wynagrodzenia na rzecz N. P., wydana została decyzja z dnia [...] grudnia 2016 r. o odmowie udostępnienia informacji publicznej, zaś Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] (data wpływu do organu 17 lutego 2017 r.), uchyliło decyzję Dyrektora NOK i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. Na chwilę obecną nie upłynął termin na złożenie skargi na rozstrzygnięcie Samorządowego Kolegium Odwoławczego, co rozważa organ. Natomiast w wiadomości e-mail z dnia [...] grudnia 2016 r., skarżący nie wystąpił o żadne nowe informacje publiczne a jedynie zamieścił opartą na własnych subiektywnych ocenach polemikę z odpowiedziami, których organ terminowo udzielił. Wskazano, że organ dołożył wszelkich starań, aby uczynić zadość oczekiwaniom skarżącego, mimo lakonicznego i daleko nieprecyzyjnego sformułowania zapytań, mimo tego, że jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 20 grudnia 2016 r. sygn. akt IV SA/Wr 369/16: "Ustawa o dostępie do informacji publicznej nie reguluje sytuacji złożenia wniosku zbyt ogólnego, zaś podmiot zobowiązany nie jest upoważniony do jego modyfikacji. Jeżeli zatem wnioskodawca nie sprecyzował zakresu żądania poprzez nienazwanie dokumentu (informacji) lub co najmniej nie wskazał kryteriów umożliwiających jego odnalezienie w zbiorze danych, nie mamy do czynienia z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej." Reasumując, przedmiotowa skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż organ nie pozostaje w przedmiotowej sprawie w bezczynności.

W piśmie procesowym z dnia [...] lipca 2017 r. skarżący podtrzymał zarzuty ze skargi stwierdzając, że do dnia wniesienia skargo organ pozostawał w bezczynności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1066), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości m.in. poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Innymi słowy, wojewódzki sąd administracyjny nie orzeka co do istoty sprawy w zakresie danego przypadku, lecz jedynie kontroluje legalność rozstrzygnięcia zapadłego w tym postępowaniu, z punktu widzenia jego zgodności z prawem materialnym i obowiązującymi przepisami prawa procesowego.

Skarga analizowana pod kątem bezczynności organu w rozpoznaniu wniosku skarżącego P. P. z dnia [...] listopada 2016 r. w części zasługuje na uwzględnienie.

Na samym wstępie stwierdzić należy, że w myśl art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 ze zm.), do skarg rozpatrywanych w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Zatem powyższy przepis, odsyłając do stosowania przepisów tejże ustawy, określa właściwość rzeczową sądów administracyjnych do rozpatrywania skarg i to nie tylko na decyzje odmawiające udostępnienia informacji publicznej. Stosownie bowiem do treści art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 718)), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1. decyzje administracyjne;

2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności ogłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4. inne niż określone w pkt 1 – 3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.) oraz postępowań określonych w działach IV, V, VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane

w indywidualnych sprawach;

5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego

i terenowych organów administracji rządowej;

6. akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5 podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7. akty nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego;

8 bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 – 4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;

9. bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1 – 3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Przepisy ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie definiują pojęcia bezczynności. W piśmiennictwie i orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się, że bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale – mimo istnienia ustawowego obowiązku – nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności określonej w art. 3 § 2 pkt 1 – 4a ustawy (T. Woś [w:] T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 109). Skarga na bezczynność ma na celu zwalczenie zwłoki w załatwieniu sprawy poprzez spowodowanie wydania przez organ oczekiwanego aktu lub podjęcia określonej czynności. Okoliczności, które powodują zwłokę organu w rozpatrzeniu wniosku oraz stopień przekroczenia terminów, wpływają na ocenę, czy istniejąca bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, czy też nie.

Przenosząc powyższe rozważania na kwestię związaną z udostępnieniem informacji publicznej, to bezczynność organu ma miejsce wówczas, gdy wniosek dotyczy dostępu do informacji będącej informacją publiczną, a organ ani nie udziela tej informacji wnioskodawcy, nie informuje o innym sposobie otrzymania danej informacji, nie informuje o braku posiadania wnioskowanej informacji publicznej, ani też nie wydaje decyzji odmawiającej udzielenia informacji lub decyzji umarzającej postępowanie. Dodać w tym miejscu należy, że jeżeli podmiot obowiązany do udostępnienia informacji publicznej nie podjął wymaganej na gruncie powyższej ustawy w danej sprawie czynności, to dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie ma znaczenia powód, z uwagi na który to nie nastąpiło.

W sytuacji więc, jeśli skarżący P. P. złożył do Dyrektora [...] Ośrodka Kultury z siedzibą w N. wniosek z dnia [...] listopada 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej, a wniosek ten, w jego ocenie, nie został należycie – czyli w jednej z form przewidzianych w ustawie – rozpatrzony w wymaganym terminie, to w świetle powołanych wyżej przepisów przysługiwało mu prawo wniesienia do sądu administracyjnego skargi na bezczynność. Zatem Sąd uznał skargę za dopuszczalną i jej rozpoznanie nastąpiło stosownie do treści art. 119 pkt 4 i art. 120 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym, a wobec nieskomplikowanego charakteru sprawy, nie było potrzeby – w ocenie Sądy – wzywać strony na posiedzenie. Stwierdzić również na wstępie należy, że skarga spełnia wszystkie wymagania formalne (uiszczono wpis od skargi).

W dalszym ciągu mówiąc o dostępie do informacji publicznej i ewentualnej bezczynności w tym zakresie, wskazać należy, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 61 ust. 1 stanowi, iż obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, zaś według ust. 2, prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu, przy czym tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy (ust. 3).

Konkretyzacją natomiast tego prawa zajmuje się m.in. ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), gdzie w myśl art. 1, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu i ponownemu wykorzystywaniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie. Ponadto na podstawie art. 2 ust. 1, każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, co jednocześnie nie oznacza, że każdy podmiot jest zobligowany do jej udostępniania. Realizacja bowiem tego prawa spoczywa na określonych w ustawie podmiotach. I tak, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności:

1) organy władzy publicznej,

2) organy samorządów gospodarczych i zawodowych,

3) podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa,

4) podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego,

5) podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

Zobowiązanymi do udostępnienia informacji publicznej są również organizacje związkowe i pracodawców reprezentatywne, w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080 z późn. zm.) oraz partie polityczne (ust. 2).

W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości, że Dyrektor [...] Ośrodka Kultury z siedzibą w N., jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 5. Zobowiązane do udzielenia informacji publicznej zostały nie tylko władze publiczne, lecz również podmioty wykonujące zadania publiczne, nie będące organami władzy publicznej (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 sierpnia 2010 r. sygn. akt I OSK 851/10, Lex nr 737513). Wobec powyższego została spełniona przesłanka podmiotowa z ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Wskazać dalej należy, że informacją publiczną w rozumieniu ustawy jest każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Zatem jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty nie będące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Ponadto informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich i są nimi zarówno treść dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań, nawet jeżeli nie pochodzą wprost od nich. Niezależnie od powyższego, aby konkretna informacja posiadała walor informacji publicznej, to musi się odnosić do sfery faktów. W dalszej części stwierdzić należy, że zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy, udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnymi z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku. W myśl – co już wyżej wykazano – art. 2 ust. 1 ustawy, prawo do informacji publicznej przysługuje każdemu, z zastrzeżeniem art. 5, który ogranicza je z uwagi na ochronę informacji niejawnych oraz ochronę innych tajemnic ustawowo chronionych. Nie jest przy tym wymagane wykazanie ani interesu publicznego, ani celu, w jakim uzyskana informacja zostanie wykorzystana. Jedynie w przypadku informacji przetworzonej, stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy, ustawodawca wprowadził wymóg wykazania, że uzyskanie informacji jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Dodać również należy, że według art. 13 ust. 1 ustawy, udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2, a jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku. Natomiast w art. 6 ust. 2 ustawy została zawarta definicja "dokumentu urzędowego" i jest nim treść oświadczenia woli lub wiedzy, utrwalona i podpisana w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego w ramach jego kompetencji, skierowana do innego podmiotu lub złożona do akt sprawy. Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych informacja może dotyczyć sprawy publicznej, nie tylko wtedy, gdy została wytworzona przez podmioty wskazane w art. 4 ust. 1 ustawy, ale również wtedy, gdy odnosi się do nich w zakresie wykonywanych przez nie zadań publicznych i gospodarowania majątkiem publicznym.

W związku z powyższym żądane przez skarżącego P. P. we wniosku z dnia [...] listopada 2016 r. informacje, stanowią żądanie udostępnienia informacji publicznej i tej sytuacji w rozpoznawanej sprawie została spełniona przesłanka przedmiotowa.

Natomiast gdy wniosek dotyczy informacji będącej informacją publiczną, tak jak w niniejszej sprawie, organ (podmiot obowiązany) powinien: 1) udostępnić tę informację w formie czynności materialno – technicznej w terminie wskazanym już wyżej; 2) wydać, na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy decyzję o odmowie jej udostępnienia w razie uznania, że zachodzą podstawy do takiej odmowy, 3) udzielić informacji, o których mowa w art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2 ustawy, wyjaśniając przyczyny braku możliwości udostępnienia informacji w terminie bądź zgodnie z wnioskiem, przy jednoczesnym wskazaniu, w jakim terminie, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie lub 4) poinformować pisemnie wnioskodawcę, że nie posiada żądanej informacji, 5) poinformować pisemnie wnioskodawcę, że żądana informacja na charakter informacji przetworzonej i w związku z tym zażądać od wnioskodawcy przedstawienia szczególnie istotnego interesu publicznego.

Tymczasem w rozpoznawanej sprawie co do pkt 4 wniosku skarżącego z dnia [...] listopada 2016 r., organ pismem z dnia [...] grudnia 2016 r. odpisał "Ad. 4 – odmowa – decyzja wysłana pocztą na adres we wniosku", podczas gdy decyzja z dnia [...] grudnia 2016 r. (bez numeru) dotyczy "udostępnienia informacji publicznej, w zakresie pkt. 9a zapytania", a zatem nie ma nic wspólnego z pkt. 4 wniosku. W pkt 7 wniosku z dnia [...] listopada 2016 r. skarżący wnosił "o podanie łącznego wynagrodzenia pracowników o których mowa w pkt. 6 powyżej za dzień [...].11 2016 r.", zaś organ w piśmie z dnia [...] grudnia 2016 r. odpowiedział jedynie, że "Ad. 7 – pracownicy otrzymują wynagrodzenie miesięczne z tytułu umowy o prace" i w ocenie Sądu nie jest to żadnym stopniu odpowiedź na wyżej zadane pytanie dotyczące łącznego wynagrodzenia pracowników za dzień [...].11.2016 r. Co zaś się tyczy pytania zawartego w pkt 9 wniosku z dnia [...] listopada 2016 r., a mianowicie o "podanie wartości kosztów poniesionych przez NOK związanych z organizacją koncertu", organ w piśmie z dnia [...] grudnia 2016 r., ani w jakikolwiek inny sposób, w ogóle nie odpowiedział na to pytanie. Z kolei w zakresie pkt. 9a wniosku z dnia [...] listopada 2016 r. o podanie "kosztu wynagrodzenia N. P., członków zespołu, agencji koncertowej [...]", to organ wydał w tej sprawie decyzję z dnia [...] grudnia 2016 r. (bez numeru), w której odmówił udostępnienia żądanej informacji. Po odwołaniu się skarżącego od tej decyzji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję. Natomiast organ mimo tego rozstrzygnięcia, do dnia rozprawy nie udzielił żądanej informacji i zgodzić się należy ze skarżącym, że decyzje ostateczne w rozumieniu k.p.a. to decyzje, od których nie służy odwołanie, a zatem te decyzje, które nie mogą być weryfikowane w administracyjnym toku instancji. Do decyzji ostatecznych należy zaliczyć decyzję wydaną przez organ odwoławczy (organ II instancji) – Samorządowe Kolegium Odwoławczego w W. Wniesienie bowiem skargi na decyzję organu odwoławczego do sądu administracyjnego, co do zasady nie wyłącza konieczności prowadzenia przez organ I instancji postępowania w sprawie, mając na uwadze wytyczne z decyzji kasacyjnej. Niemniej jednak wniesienie skargi na decyzję organu odwoławczego do sądu administracyjnego nie zwalnia organu I instancji, którego decyzja została uchylona na skutek kasacyjnej decyzji organu odwoławczego od obowiązku prowadzenia przez organ I instancji postępowania w sprawie przy uwzględnieniu wytycznych zawartych w decyzji kasacyjnej oraz zachowania ustawowych terminów do jej załatwienia. Na marginesie zasygnalizować jedynie należy organowi, że skarga organu na powyższą decyzję została odrzucona postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 488/17, zaś akta administracyjne tej sprawy zwrócono organowi w dniu 13 czerwca 2017 r. Zatem organ winien, czego nie uczynił do dnia rozprawy, ustosunkować się do pytania z pkt. 9a. Natomiast w pkt 9g wniosku skarżącego z dnia [...] listopada 2016 r., skarżący zażądał udostępnienia informacji publicznej w zakresie kosztów "sprzątania pomieszczeń NOK w dniu [...].11.2016 roku", zaś organ nie udzielił powyższej informacji publicznej, bowiem w piśmie z dnia [...] grudnia 2016 r. odpisał jedynie lakonicznie i ogólnikowo, że "Ad. 9/g – pracownik w ramach zakresu obowiązków".

Reasumując, Dyrektor [...] Ośrodka Kultury z siedzibą w N. do dnia rozprawy przed Sądem, pozostawał bezczynny co do rozpatrzenia wniosku skarżącego P. P. z dnia [...] listopada 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej w części dotyczącej pkt. 4, 7, 9, 9a, 9g. Zatem skarga na bezczynność Dyrektora [...] Ośrodka Kultury z siedzibą w N. w tej części jest zasadna i z tego powodu Sąd zobowiązał organ do rozpatrzenia wniosku skarżącego z dnia [...] listopada 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej we wskazanym zakresie w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.

Stwierdzić również należy, że rażącym naruszeniem prawa jest stan, w którym bez żadnej wątpliwości i wahań można powiedzieć, bez potrzeby odwoływania się do szczegółowej oceny okoliczności sprawy, iż naruszono prawo w sposób oczywisty (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I OSK 675/12, publ. Lex nr 1218894). Jednakże – zdaniem Sądu – tak kwalifikowany stan nie wystąpił w niniejszej sprawie, bowiem działanie organu nie wskazuje – w ocenie Sądu – aby stwierdzona bezczynność charakteryzowała się lekceważeniem bądź ignorowaniem skarżącego, a raczej mamy tu do czynienia z odmienną oceną w zakresie zastosowania ustawy o dostępie do informacji publicznej i nie sposób przejść obojętnie wobec faktu, że odpowiedź organu na wniosek skarżącego nastąpiła już w dniu [...] grudnia 2016 r. i z tego zatem samego powodu Sąd oddalił skargę w zakresie przyznania na jego rzecz sumy pieniężnej w wysokości połowy maksymalnej wysokości kwoty określonej w art. 154 § 6 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Z kolei nie sposób się zgodzić ze skarżącym, że organ pozostaje bezczynnym w zakresie udostępnienia informacji co do pkt. 2, a mianowicie "podanie liczby odpowiedzi udzielonych przez NOK na zgłoszenia, o których mowa w pkt 1 powyżej, bowiem organ pismem z dnia [...] grudnia 2016 r. odpowiedział precyzyjnie, że "stanowisko Dyrektorki zamieszczone jest na stronie internetowej www.nok.pl." To samo dotyczy pkt 3 wniosku w zakresie "kopii odpowiedzi, o których mowa w pkt. 2 powyżej", bowiem organ odpowiedział "Ad. 3 – jak wyżej", co oznacza, że powyższa odpowiedź zamieszczone są na stronie internetowej www.nok.pl. Powyższe świadczy, że jeśli organ wskazuje link, w którym znajduje się żądana informacja publiczna, to nie ma obowiązku przesyłać odrębnej odpowiedzi. Z kolei w pkt 9d wniosku, skarżący zażądał podania "kosztu zużycia energii elektrycznej NOK za miesiąc listopada 2016 roku", zaś organ udzielił żądane informacji podając w piśmie z dnia [...] grudnia 2016 r., że nie otrzymano jeszcze faktury. Zatem skoro nie wystawiono organowi faktury za zużycie energii elektrycznej, to nie można od niego oczekiwać, aby podał te koszty i w tej sytuacji nie sposób uznać, iż organ pozostawał bezczynny w udostępnieniu powyższej informacji. Na pytanie zawarte w pkt 9e wniosku z dnia [...] listopada 2016 r. dotyczące "kosztu przeprowadzonych przez NOK działań reklamowych dotyczących koncertu", organ w piśmie z dnia [...] grudnia 2016 r. odpowiedział, że "Ad. 9/e – "NOK nie poniósł żadnych kosztów związanych z działaniami reklamowymi, są one wykonywane przez pracownika w ramach obowiązków wynikających z umowy o pracę", a zatem udostępnił żądaną informację publiczną. Natomiast wskazanie przez skarżącego w piśmie z dnia [...] grudnia 2016 r., że "udzielona informacja zdaje się nie polegać na prawdzie, choćby wydruk plakatów winien mieć swój koszt", jest jedynie polemiką z organem i jeśli nadal pozostaje on w takim przekonaniu, to w tym względzie służą skarżącemu określone środki prawne za udzielenie informacji niezgodnej z prawdą. Co zaś się tyczy pytania 9f z wniosku, a dotyczącego "wartości kosztów działań reklamowych dotyczących koncertu przeprowadzonych zasobami własnymi NOK, to organ w piśmie z dnia [...] grudnia 2016 r. odpowiedział, że "wartość jak w pkt 8 – pozostaje niewymierna", a zatem udzielił żądanej informacji. W tym miejscu wskazać należy skarżącemu, że nie można podmiotowi zobowiązanemu do udostępnienia informacji publicznej zarzucać bezczynności, jeśli udostępnione informacje nie satysfakcjonują wnioskodawcę.

Na koniec zaś stwierdzić należy, że pytania zawarte w kolejnym wniosku z dnia [...] grudnia 2016 r., a mianowicie: "Ad.5 – wnoszę o sprecyzowanie jakie inne niż koncert wydarzenia odbywały się w NOK w dniu [...].11.2016, Ad.8 – wnoszę o sprecyzowanie kiedy (data) i z jaką intensywnością (np. mailing do ilu osób, ilość plakatów) poszczególne działania miały miejsca", jest oddzielnym wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej i podlega rozpatrzeniu w odrębnej sprawie administracyjnej, bowiem stanowisko przeciwne prowadziłoby do sytuacji poszerzania się danej sprawy administracyjnej do hipotetycznie nieokreślonej ilości udostępnianiach informacji publicznej poprzez tzw. "sprecyzowanie".

W tym stanie rzeczy, na mocy art. 149 § 1 pkt 1) oraz § 1a) w zw. z art. 151 i art. 132, a w sprawie kosztów na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 1 i art. 209 cytowanej już wyżej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji wyroku.