Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA (del.) - Jadwiga Danuta Mróz po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia Klubu Sportów i Sztuk Walki ,,A." w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 października 2007 r., sygn. akt I SA/GI 521/07 odrzucające zażalenie w sprawie ze skargi Klubu Sportów i Sztuk Walki ,,A." w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 14 maja 2007r. , nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych – interpretacja postanawia: oddalić zażalenie.

Postanowieniem z dnia 1 października 2007 r. sygn. akt I SA/GL 521/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, powołując się na art. 178 w związku z art. 194 § 4 i art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej powoływanej jako: p.p.s.a.) odrzucił zażalenie Klubu Sportów i Sztuk Walki ,,A." w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 września 2007 r. odrzucające skargę kasacyjną - w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 14 maja 2007 r. w przedmiocie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z art. 194 § 1 pkt 7 p.p.s.a. – zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej. Zgodnie natomiast z przepisem art. 194 § 4 p.p.s.a zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego bądź doradcę podatkowego, lub inne osoby wymienione w art. 175 § 2 i § 3 p.p.s.a.. Ponieważ przedmiotowe zażalenie nie było sporządzone przez żadną z tych osób, dotknięte było nieusuwalnym brakiem - powodującym jego odrzucenie. Sąd doręczając to postanowienie – pouczył stronę o środkach zaskarżenia i wymogach z tym związanych.

Zażalenie od powyższego postanowienia złożył (ze sportowym pozdrowieniem) Prezes Klubu Sportów i Sztuk Walki ,,A." w W. (zwany dalej Stroną skarżącą), wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia. W ocenie wnoszącego zażalenie, przyczyną dla której jej pisma nie są sporządzane przez fachowego pełnomocnika jest okoliczność, że przed Wojewódzkim Sadem Administracyjnym udział profesjonalnego pełnomocnika nie jest obowiązkowy. Strona skarżąca, powołując się na zasadę pierwszeństwa stosowania reguł wykładni językowej, wywiodła, że użyte przez ustawodawcę sformułowanie, zgodnie z którym: ,,zażalenie powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego", biorąc pod uwagę znaczenie zaczerpnięte ze słownika języka polskiego, nie zawiera w swojej treści nakazu korzystania z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, co najwyżej można mówić jedynie o ,,konieczność, obowiązku natury moralnej".

Ponadto Strona skarżącą podniosła, że WSA nie orzekł o istocie problemu natomiast odrzucił jej wnioski ze względów proceduralnych w sytuacji, gdy rozstrzygniecie jej sprawy ma duże znaczenie dla całego środowiska trenerskiego w kraju. Stąd też nie można traktować przedmiotowej sprawy w kategoriach ,,pieniaczych", dla których to właśnie barierą mają być przepisy związane z przymusem adwokackim.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jako bezzasadne – należało oddalić.

Sąd I instancji słusznie ocenił wniesione przez Stronę skarżącą zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej jako dotknięte brakiem nieusuwalnym w trybie art. 49 p.p.s.a. Przedmiotowe zażalenie w imieniu Strony skarżącej sporządził osobiście Prezes Klubu – B. H. – W., nie legitymujący się uprawnieniami wymaganymi od osób wymienionych w art. 175 § 2 i § 3 p.p.s.a. -czym naruszył obowiązek wynikający z art. 194 § 4 p.p.s.a. Stosownie do tego przepisu zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, bądź którykolwiek z podmiotów wymienionych w art. 175 § 2 i 3 p.p.s.a., tj. sędziego, prokuratora, notariusza, radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, profesora lub doktora habilitowanego nauk prawnych, będących stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo prokuratora lub Rzecznika Praw Obywatelskich, a także przez doradcę podatkowego w sprawach obowiązków podatkowych lub rzecznika patentowego w sprawach własności przemysłowej. Przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zawierają zamknięty katalog podmiotów uprawnionych do sporządzenia skargi kasacyjnej oraz zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną i są to osoby wymienione powyżej, które posiadają fachową wiedzę prawniczą umożliwiającą prawidłowe skonstruowanie tychże pism procesowych.

Ustosunkowując się do podniesionych przez Stronę skarżącą wątpliwości interpretacyjnych, wskazać trzeba, iż w ocenie Sądu, biorąc pod uwagę bogate w tej materii orzecznictwo a także poglądy przedstawiane w literaturze przedmiotu, nie budzi wątpliwości, że użyte w ustawie procesowej sformułowanie, zgodnie z którym "skarga kasacyjna powinna być sporządzona" należy rozumieć jako obowiązek jej sporządzenia przez profesjonalny podmiot.

Uzasadniając powyższe stanowisko, w myśl zasady pierwszeństwa wykładni językowej (por. L. Morawski: Wykładnia w orzecznictwie sądów. Komentarz, Toruń 2002, s. 85), wskazać należy, że w słownikach języka polskiego słowo "powinno" jest w podstawowym znaczeniu tłumaczone następująco:

-Uniwersalny słownik języka polskiego pod red. St. Dubisza, PWN, Warszawa 2003, Tom III, str. 466: "jest pożądane, konieczne, żeby ktoś coś zrobił, trzeba żeby ktoś coś zrobił, wykonał; jest wskazane, żeby jakaś osoba jakaś rzecz, jakieś wydarzenie itp. spełniały określone warunki".

-Nowy słownik języka polskiego pod red. E. Sobol, PWN, Warszawa 2002, str. 734: "podmiotem, do którego się odnosi wyraz powinien jest osoba, która ma obowiązek coś zrobić, która musi cos zrobić; podmiotem jest coś, co musi spełnić pewien warunek, zachować się w pewien określony sposób".

-Słownik języka polskiego pod red. M. Szymczak, PWN, t. II., s. 870: ,,obowiązkowe należne, pożądane, oczekiwane, spodziewane".

Również w języku prawniczym, używanym w aktach normatywnych i orzecznictwie sądowym, utrwalone jest rozumienie wyrażenia "powinno być sporządzone" jako obowiązku sporządzenia. Przedstawiona wykładnia wyrażenia "powinno być sporządzone" potwierdzona została również w najnowszym orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładem są postanowienia NSA z 9 marca 2004r., FSK 222/04 oraz z 16 marca 2004r., FSK 209/04 i FSK 282/04 niepubl. a także postanowienia WSA z dnia 6 grudnia 2007r., I SA/Bd 425/07, z dnia 17 grudnia 2007r., II SA/Op 323/07, z dnia 17 czerwca 2007r., II SA/Bk 854/07.

Podobnie w postanowieniu z dnia 14 czerwca 2004r. (OSK 219/04, niepubl.). Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, że wywody skarżących, iż użyte w tym przepisie sformułowanie "skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego nie oznacza, iż musi być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego" należy uznać za dowolną wykładnię omawianego przepisu. Wyraz "powinien, powinna, powinno" oznaczają: mieć obowiązek zrobienia czegoś, być zobowiązanym do wykonania czegoś, podlegać konieczności odpowiadania pewnym warunkom".

Wobec powyższego WSA w Gliwicach zaskarżonym postanowieniem z dnia 1 października 2007 r. sygn. akt I SA/GL 521/07 prawidłowo odrzucił środek zaskarżenia na postanowienie WSA z dnia 10 września 2007r. odrzucające skargę kasacyjną, jako niedopuszczalny, ponieważ strona nie należy do grupy podmiotów wymienionych w powyższych przepisach.

Kierując się przytoczonymi względami, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, działając na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a.