Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.), asesor WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Protokolant Andrzej Malinowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2007 r. sprawy ze skargi R. Sp.z o.o. w W. na zarządzenie Burmistrza Gminy K. z dnia (...) marca 2006 r. nr (...) w przedmiocie wymagań w zakresie odbierania odpadów komunalnych - oddala skargę -

Burmistrz Miasta K. zarządzeniem nr (...) z dnia (...) marca 2006 r., wydanym w sprawie wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na świadczenie usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości położonych na terenie gminy K., na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst. jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.) oraz art. 7 ust. 3a ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku gminach (tekst. jedn. Dz.U. z 2005 r., Nr 236, poz. 2008 ze zm.) określił w § 3 ust. 2 załącznika do zarządzenia, miejsca przekazywania przez przedsiębiorców odpadów komunalnych. Zgodnie z w/w załącznikiem (§ 3 ust. 2) przedsiębiorca ma obowiązek przekazania odebranych od właścicieli nieruchomości komunalnych:

a) niesegregowanych - na składowisko S. sp. z o.o. w O.

b) z selektywnej zbiórki prowadzonej na terenie gminy K. - do sortowni

S. sp. z o.o.

c) wielkogabarytowych - do E. sp. z o.o. w G.

d) drobnych niebezpiecznych - O. sp. z .o.o. w T. - oddział w K.

e) z remontów - do S. sp. z.o.o.

Pismem z dnia (...) marca "R." sp. z o.o. w W. wezwała Burmistrza K. do usunięcia naruszenia prawa wnosząc o uchylenie lub zmianę § 3 pkt 2 załącznika do zarządzenia Burmistrza K..

W odpowiedzi na powyższe wezwanie, pismem z dnia (...) kwietnia 2007 r., Burmistrz K. poinformował wnoszącą wezwanie, że nie znajduje podstaw do zmiany zarządzenia Nr (...) z dnia (...) marca 2006 r. w sprawie wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na świadczenie usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości położonych na terenie gminy K.

"R." sp. z o.o. w W. w skardze złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła o stwierdzenie nieważności powyższego zarządzenia w części dotyczącej § 3 pkt 2 załącznika. Zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego - tj.:

- art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

Sygn. akt IV SA/Wa 1160/07

art. 8 ust. 4 i art. 7 ust. 3a ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu

czystości i porządku w gminach

§ 2 ust. 1 oraz § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 30 grudnia

2005 r. w sprawie szczegółowego sposobu określenia wymagań jakie powinien

spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia (Dz.U. z 2006 r. Nr 5

poz. 33), poprzez bezprawne ograniczenie wskazanych miejsc odzysku i

unieszkodliwiania odpadów.

Strona skarżąca podniosła, iż zgodnie z art. 22 Konstytucji RP ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny. Zarządzenie Burmistrza K. nakazujące kierowanie odpadów komunalnych wyłącznie do ściśle określonych miejsc narusza wolność prowadzenia działalności gospodarczej przez skarżącą spółkę. Według skarżącej przedmiotowe zarządzenie jako stanowiące akt prawa miejscowego winno zostać ogłoszone we właściwym wojewódzkim dzienniku urzędowym i zgodnie z zasadami techniki prawodawczej, dopiero od daty publikacji może nabrać mocy wiążącej. Skoro zarządzenie to nie zostało opublikowane w wojewódzkim dzienniku urzędowym, to zdaniem skarżącej, nie może stanowić podstawy rozstrzygnięć w postępowaniach administracyjnych.

Burmistrz K. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie jako niezasadnej. Podniósł, iż kwestionowany przez skarżącą § 3 ust. 2 załącznika do zarządzenia stanowi wykonanie dyspozycji zarówno ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, jak i wydanego na jej podstawie rozporządzenia w sprawie w sprawie szczegółowego sposobu określenia wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia. Podkreślił, iż wszystkie wskazane w zarządzeniu miejsca odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych ujęte są w Wojewódzkim Planie Gospodarki Odpadami. Natomiast na terenie gminy K. nie istnieją miejsca odbierania odpadów ujęte w Wojewódzkim Planie Gospodarki Odpadami, zaś istniejące w powiecie m., do którego administracyjnie przynależy gmina K., wykorzystywane są wyłącznie na potrzeby gmin w granicach których miejsca te są usytuowane. Odnosząc się do zarzutu braku publikacji przedmiotowego zarządzenia organ stwierdził, iż nie podlega ono publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym, gdyż obowiązek taki nie wynika z w/w ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Ustawa ta zawiera jedynie wymóg przekazania treści zarządzenie do

Sygn. akt IV SA/Wa 1160/07

publikacji widomości - co miało miejsce, poprzez zamieszczenie zarządzenia w Biuletynie Informacji Publicznej oraz na tablicy ogłoszeń w siedzibie Urzędu Miasta tj. w sposób zwyczajowo przyjęty na terenie gminy K.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone m.in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153 poz. 1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), zwaną dalej Ppsa, sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem , tj. kontroli zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego.

Sąd badając legalność zaskarżonego zarządzenia uznał, iż nie narusza ono prawa, a zatem skargę należało oddalić.

Na wstępie należy zauważyć, iż skarżąca spółka - będąca przedsiębiorcą, w zakres którego działalności gospodarczej wchodzi gospodarowanie odpadami, posiada interes prawny w kwestionowaniu zaskarżonego zarządzenia Burmistrza Miasta K.

Sąd nie podzielił stanowiska strony skarżącej, iż kwestionowany przez nią zapis § 3 ust. 2 załącznika do zarządzenia Nr (...) Burmistrza Miasta K. w sprawie wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na świadczenie usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości położonych na terenie gminy K., narusza art. 22 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej oraz art. 7 ust. 3a i art. 8 ust. 4 w/w ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, a także § 2 ust. 1 i § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 30 grudnia 2005 r. w sprawie szczegółowego sposobu określania wymagań, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia.

Przedmiotowe zarządzenie wydane zostało na podstawie art. 7 ust. 3a wyżej wymienionej ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Zgodnie z tym przepisem burmistrz określa i podaje do publicznej widomości wymagania, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2 uwzględniając:

Sygn. akt IV SA/Wa 1160/07

- opis wyposażenia technicznego niezbędnego do realizacji zadań;

- w przypadku zezwolenia na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli

nieruchomości - również miejsca odzysku lub unieszkodliwiania odpadów

komunalnych wynikające z Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami, do których

odpady mają być przekazywane.

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 30 grudnia 2005 r. w sprawie szczegółowego sposobu określenia wymagać, jakie powinien spełniać przedsiębiorca ubiegający się o uzyskania zezwolenia (Dz.U. z 2006 r. Nr 5 poz. 33) miejsca odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych określa się w sposób precyzyjny, zrozumiały, niedyskryminujący i nieograniczający konkurencji oraz nieutrudniający dostępu do rynku przedsiębiorców świadczących usługi w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości. W myśl § 2 ust. 2 wskazanego rozporządzenia określenie wymogów o których mowa następuje w sposób zgodny z wojewódzkim i gminnym planem gospodarki odpadami.

W ocenie Sądu zaskarżone zarządzenie spełnia te wymogi, bowiem Burmistrz K. wskazując składowisko w O. jako miejsce przekazywania odpadów niesegregowanych ( § 3 ust. 2 lit. a załącznika do zarządzenia) i jednocześnie sortownię w tej samej miejscowości w celu przekazywania odpadów pochodzących z selektywnej zbiórki oraz składowisko w G. dla odpadów wielkogabarytowych, zaś dla odpadów niebezpiecznych składowisko w K. (§ 3 ust. 2 lit. b,c,d załącznika do zarządzenia) nie przekroczył kompetencji wynikających z przepisu art. 7 ust. 3a w/w ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Wskazane powyżej miejsca odzysku wynikają z Wojewódzkiego Planu Gospodarki Odpadami w Województwie Mazowieckim ma lata 2004 - 2011.

Zarządzenie to w ocenie Sądu spełnia ponadto wymagania wynikające z § 2 ust. 1 pkt 3 wskazanego wyżej rozporządzenia Ministra Środowiska, albowiem skierowane jest do ogółu podmiotów ubiegających się o uzyskanie zezwolenia, a zatem niedyskryminuje żadnego przedsiębiorcy, nieogranicza konkurencji, oraz nieutrudnia dostępu do rynku.

Sąd nie podzielił stanowiska skarżącej, iż nakazanie kierowania odpadów komunalnych odbieranych z terenu gminy K. do enumeratywnie wskazanych miejsc odzysku i unieszkodliwiania pozostaje w sprzeczności z art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej, gdyż ingeruje w sferę wolności gospodarczej.

Sygn. akt IV SA/Wa 1160/07

Należy bowiem zauważyć, iż ustawodawca regulując kwestie świadczenia usług komunalnych w zakresie odbierania odpadów od właścicieli nieruchomości przez podmioty inne niż gminne jednostki organizacyjne, wprowadził obowiązek uzyskania zezwolenia. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach stanowi, iż na prowadzenie przez podmioty inne niż gminne jednostki organizacyjne działalności polegającej m.in. na usuwaniu, wykorzystywaniu i unieszkodliwianiu odpadów komunalnych wymagane jest zezwolenie. Konieczność uzyskania zezwolenia na prowadzenie tego rodzaju usług komunalnych jest prawnie dopuszczalną formą ograniczenia konstytucyjnej zasady wolności działalności gospodarczej, wyrażonej w art. 20 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP ograniczenia w zakresie korzystania z wolności i praw mogą być ustanowione tylko w ustawie i tylko ze względu na ważny interes publiczny. W niniejszej sprawie więc jest niewątpliwe, że z woli ustawodawcy swoboda działalności gospodarczej podejmowanej w zakresie utrzymania czystości i porządku w gminach została poddana stosownej stosownemu ograniczeniu w drodze publicznoprawnej reglamentacji.

Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że nie ma podstaw do uwzględnienia skargi i na podstawie art. 151 Ppsa skargę oddalił.