Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wiśniewska, , , po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 1349/07 odrzucające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 1349/07 w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 1349/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek W. K. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 1349/07 w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...], nr [...]w przedmiocie zasiłku celowego.

Jako podstawę rozstrzygnięcia Sąd wskazał art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej "P.p.s.a."). Sąd przyjął, że skarżący nie uprawdopodobnił, iż uchybienie przez niego terminu spowodowane było okolicznościami wyłączającymi jego winę. W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że reprezentujący skarżącego pełnomocnik nie dochował należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych, a przedstawione przez niego okoliczności faktyczne nie uzasadniają przywrócenia uchybionego terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.

Na powyższe postanowienie W. K. złożył zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o jego uchylenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Przywrócenie terminu może nastąpić na wniosek strony, która uchybiła terminowi. Zgodnie z art. 86 § 1 P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 P.p.s.a). Pismo to powinno odpowiadać warunkom formalnym pisma procesowego (art. 46 P.p.s.a), jak i spełniać szczególne wymagania, o których mowa w art. 87 § 2 i 3 P.p.s.a. Należy mianowicie uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu i jednocześnie dokonać czynności procesowej, której strona nie dokonała w terminie. Spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuca na podstawie art. 88 P.p.s.a. Wniosek o przywrócenie terminu jest spóźniony jeżeli został wniesiony po upływie terminu wskazanym w art. 87 § 1 P.p.s.a., natomiast niedopuszczalność wniosku występuje, gdy brak jest ustawowych przesłanek do jego rozpoznania, np. gdy w ogóle nie doszło do uchybienia terminu albo uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków.

Zaskarżonym postanowieniem Sąd odrzucił wniosek, nie wskazując jakichkolwiek przyczyn takiego rozstrzygnięcia i powołując wadliwie podstawę prawną wydanego orzeczenia - art. 86 § 1 P.p.s.a.

Uzasadnienie postanowienia nie harmonizuje z jego sentencją, gdyż zawarto w nim wyłącznie merytoryczną ocenę wniosku. Istnieje więc sprzeczność między rozstrzygnięciem a uzasadnieniem.

Powołany przez Sąd pierwszej instancji przepis stanowi podstawę do merytorycznego rozpoznania wniosku, które może nastąpić dopiero wówczas, jeżeli wniosek o przywrócenie terminu spełnia wymagania formalne.

Wychodząc z powyższych założeń, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie i stosownie do art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a. postanowił, jak w sentencji.