Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder Sędzia NSA Stefan Kłosowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Klimek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 marca 2019 r. sprawy ze skargi G. B. na czynność Starosty G. w przedmiocie rozstrzygnięcia naboru na wolne stanowisko urzędnicze I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności, II. zasądza od Starosty G. na rzecz strony skarżącej G. B. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, III. przyznaje od Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz radcy prawnego J. P. – W. kwotę [...]([...]) złotych, zawierającą należny podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.

1. Starosta [...] ogłosił nabór na wolne stanowisko pracy Pracownika Wydziału Finansowego ds. rozrachunków oraz rozliczeń podatków od towarów i usług w Starostwie Powiatowym w G.. W treści pkt 1 ogłoszenia zamieszczono osiem wymagań niezbędnych dla kandydatów, w tym m.in. w pkt 1 ppkt g) - znajomość przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wykonawczych, ustawy o rachunkowości, ustawy o finansach publicznych, ustawy ordynacja podatkowa, znajomość przepisów dotyczących rachunkowości sektora finansów publicznych. W treści pkt 3 i 5 wskazano zakres wykonywanych zadań, a w pkt 4 warunki pracy. Na stanowisko pracy wpłynęły dwie aplikacje, w tym złożona przez G. B. (dalej przywoływany jako: "Skarżący").

2. W dniu 20 marca 2018 r. przeprowadzono rozmowę kwalifikacyjną z obu kandydatami, której celem była m.in. weryfikacja informacji zawartych w aplikacji oraz sprawdzenie wiedzy o Powiecie oraz zadaniach Wydziału.

Organ wskazał, że w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej ze Skarżącym ustalono,

iż nie spełnia on wymogu określonego w pkt 1 ppkt g) ogłoszenia w zakresie znajomości wskazanych tam przepisów. Skarżący otrzymał ponadto niższą liczbę punktów z rozmowy od kontrkandydata, skutkiem czego zadecydowano o zatrudnieniu drugiej z aplikujących osób.

3. W dniu 15 maja 2018 r. do Rady Powiatu wpłynęło pismo zatytułowane "odwołanie od stanowiska zajętego przez Starostę Powiatu G. w piśmie

z dnia 7 maja 2018 r., w którym Skarżący kwestionuje prawidłowość postępowania prowadzonego przez Starostę G. w sprawie naboru kandydatów na stanowisko pracy w Starostwie Powiatowym w G. - stanowisko w Wydziale Finansowym ds. rozrachunków oraz rozliczeń podatków od towarów i usług.

4. Skarżący w treści skargi z dnia 9 kwietnia 2018 r., którą złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na powyższą czynność dodatkowo zakwestionował treść otrzymanej ze Starostwa faktury VAT, wskazując na brak podpisu i pieczątki wystawcy, źle określony sposób i termin zapłaty i nie wskazanie, czy faktura jest oryginałem czy kopią.

Skarżący stoi na stanowisku, iż rozstrzygnięcie komisji narusza przepis art. 13a ustawy o pracownikach samorządowych.

5. Uchwałą Nr XXVIII/298/18 Rady Powiatu w Goleniowie z dnia 21 czerwca 2018 r., Organ uznał skargę uznał się za bezzasadną.

6. W odpowiedzi na skargę Organ wniósł o odrzucenie skargi ewentualnie o jej oddalenia. Wskazał, że analizując treść skargi zapoznał się z treścią zarzutów Skarżącego ujętych w treści skargi oraz skargi do protokołu z dnia 9 kwietnia 2018 r. Zapoznał się również z treścią dokumentacji sprawy, w szczególności protokołu

z naboru wraz z uzupełnieniem, z dnia 10 kwietnia 2018 r. i odpowiedzią z dnia 7 maja 2018 r. a także wyjaśnieniami samego zainteresowanego, które złożył na posiedzeniu komisji rewizyjnej w dniu 19 czerwca 2018 r. Opierając się na ww. dokumentach oraz treści ogłoszenia o naborze wskazał, iż zakres rozmowy a w konsekwencji podstawa tejże punktacji obejmował nie tylko informacje zawarte w aplikacjach kandydatów – a w konsekwencji spełnianie wymagań niezbędnych, ale również kwestie bezpośredniego kontaktu, wiedzę o Powiecie czy o zadaniach wydziału. Obejmował więc szerszy zakres niż wyłącznie określony w pkt 1 ppkt g) ogłoszenia o zamówieniu, sprowadzający się do oceny znajomości wskazanych przepisów prawa. Podniósł, że sam Skarżący w treści skargi z dnia 9 kwietnia 2018 r. potwierdził istotne braki w zakresie znajomości zasad wystawiania faktur VAT regulowanych przede wszystkim przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, wymienionej w powołanym wymogu niezbędnym jak i pkt 5 ogłoszenia o naborze.

Z wymienionych względów, jak uznał Organ, oceniając treść decyzji Komisji o nie spełnieniu powołanego wymogu niezbędnego przez Skarżącego nie stwierdzono podstaw do zakwestionowania jej trafności. Skoro zaś stwierdzono nie spełnienie przez kandydata wymogu niezbędnego, to w ocenie Organu nie było podstaw do zastosowania w sprawie powoływanego w skardze przepisu art. 13a ustawy

o pracownikach samorządowych.

Odnośnie zarzutów dotyczących nieprawidłowości w fakturze wystawionej Skarżącemu za udostępnienie protokołu z naboru Organ poinformował, że faktura nr [...] została wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami, a zarzuty Skarżącego są bezpodstawne. Zakres informacji, jakie muszą znaleźć się na każdej fakturze VAT reguluje Art. 106e ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.). Przepisy te nie wymagają zamieszczania na fakturze podpisu wystawcy i odbiorcy, pieczątki wystawcy ani oznaczenia czy jest to oryginał czy kopia. Organ podkreślił, że już od 2004 r. kontrahenci nie mają obowiązku podpisywania wystawianych i otrzymywanych faktur. Nie trzeba także umieszczać na nich firmowej pieczątki. Zmiana w przepisach była spowodowana przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, a co za tym idzie – koniecznością zsynchronizowania krajowych przepisów z przepisami wspólnotowymi. Natomiast z początkiem 2011 roku weszły w życie przepisy, które uchyliły obowiązek oznaczania faktur jako “oryginał" bądź “kopia" (Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług Dz.U. nr 244, poz. 1627).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:

Skarga okazała się zasadna.

7. Na wstępie wskazać należy, iż Rada Powiatu nie jest organem odwoławczym w procedurze naboru kandydatów do zatrudnienia - przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 902 z późn. zm.) nie przewidują bowiem odrębnej procedury odwoławczej do Rady Powiatu w tych kwestiach.

Z uwagi na skierowanie pisma bezpośrednio do Rady Powiatu w G. mając na uwadze treść przepisu art. 227 K.p.a. oraz art. 222 K.p.a. i art. 229 pkt 4 K.p.a. prawidłowo Organ przyjął, że treścią pisma jest skarga na czynność Starosty [...] w zakresie prawidłowości przeprowadzenia naboru na wolne stanowisko pracy.

8. Na podstawie art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2107), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości w zakresie swojej właściwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym § 2 ww. przepisu stanowi, że kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli przepisy nie stanowią inaczej.

W przypadku niezgodności z prawem aktu lub czynności, o których mowa

w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., zwanej dalej P.p.s.a., sąd uchyla ten akt albo stwierdza bezskuteczność czynności (art. 146 § 1 P.p.s.a.).

Mając powyższe na względzie w pierwszej kolejności należało rozważyć właściwość sądu administracyjnego do rozpoznania skargi wniesionej na czynność rozstrzygnięcia naboru na wolne stanowisko urzędnicze. Zgodnie bowiem z art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na inne niż decyzje i postanowienia, akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

W ocenie Sądu postępowanie rekrutacyjne (konkursowe) zmierzające do wyłonienia kandydata na wolne stanowisko w służbie publicznej jest postępowaniem z zakresu administracji publicznej.

Powstały w związku z prowadzeniem konkursu stosunek między jego uczestnikami a organem administracji publicznej, nie jest oparty na zasadzie równorzędności podmiotów. Poprzez określone w trakcie postępowania konkursowego czynności, jak np. dopuszczenie/niedopuszczenie kandydata do konkursu, wydanie informacji o konkursie, ocena poszczególnych kandydatów, wydanie informacji o wyniku naboru, organ administracji dokonuje władczych rozstrzygnięć (czynności). Są one aktami stosowania prawa i kształtują sytuację prawną uczestników konkursu. Akty te są skierowane do zindywidualizowanego podmiotu i wyznaczają określoną sytuację prawną tego podmiotu w zakresie uprawnień wynikających z przepisów prawa. Należy więc uznać, że postępowanie zakończone ustaleniem jego wyników w sposób prawnie wiążący wpływa na sytuacje prawną osób uczestniczących w naborze. Wywołuje bowiem skutek, jaki wiąże się z wynikami naboru, tj. możliwością objęcia określonego stanowiska w administracji publicznej. Możliwe jest zatem zaskarżenie do sądu administracyjnego czynności dokonywanych w trakcie naboru powszechnego – konkursu na wolne stanowisko urzędnicze. Uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, a więc uczestnik konkursu, którego uprawnień dotyczy zaskarżony akt lub czynność. Takie stanowisko jest ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. wyrok NSA z 10 maja 2012 r., sygn. akt I OSK 184/11; postanowienie NSA z 11 grudnia 2012 r., sygn. akt I OSK 2883/12; wyrok WSA w Lublinie z dnia 6 grudnia 2007 r., sygn. akt III SA/Lu 516/07; wyrok WSA w Szczecinie z dnia 5 września 2013 r., sygn. akt II SA/Sz 191/13; wyrok WSA

w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Go 1098/12; wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 9 grudnia 2015 r., sygn., akt II SA/Rz 613/15 – orzeczenia dostępne w internetowej bazie orzeczeń sądów administracyjnych: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

9. Postępowanie konkursowe w tej sprawie, które zmierzało do wyłonienia kandydata na wolne stanowisko pracy Pracownika Wydziału Finansowego

ds. rozrachunków oraz rozliczeń podatku od towarów i usług w Starostwie Powiatowym w G., było prowadzone w oparciu o przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458), dalej jako u.p.s. oraz Regulaminu Organizacyjnego Starostwa Powiatowego w G. z dnia 8 lutego 2017 r. (uchwała nr 389/114/17 Zarządu Powiatu w Goleniowie z dnia 8 lutego 2017 r.).

Przepisy art. 11-15 u.p.s. zobowiązują do przeprowadzenia naboru na wolne stanowisko urzędnicze w organach administracji samorządowej w sposób określony prawem. W sprawie niniejszej, w ramach przeprowadzonego postępowania Starosta [...] jako organ administracji publicznej podejmował czynności dotyczące uprawnień uczestników konkursu (w tym Skarżącego) na wolne stanowisko urzędnicze. Polegały one m.in. na upowszechnieniu informacji o wolnym stanowisku urzędniczym (ogłoszenie umieszczono w Biuletynie Informacji Publicznej oraz tablicy informacyjnej), określeniu wymagań, jakie mają spełnić osoby ubiegające się o to stanowisko (wymagania niezbędne i dodatkowe), powołaniu komisji konkursowej i określeniu jej składu, wydaniu informacji o wyniku naboru.

Czynności te były aktami stosowania prawa przez organ administracji publicznej i kształtowały sytuację prawną uczestników naboru na podstawie jednostronnych i władczych rozstrzygnięć. Postępowanie zakończone ustaleniem jego wyników (w tej sprawie było to rozstrzygnięcie Komisji z dnia 20 marca 2018 r.) w sposób prawnie wiążący miało wpływ na sytuację prawną uczestników konkursu. Rozstrzygnięcie to wywołało skutek, który wiązał się z informacją o wynikach naboru (z dnia 26 marca 2018 r.), tj. możliwością objęcia stanowiska w Wydziale Finansowym ds. rozrachunków oraz rozliczeń podatków od towarów i usług w Starostwie Powiatowym w G..

W świetle powyższych wywodów uznać należy, że postępowanie rekrutacyjne (konkursowe) zmierzające do wyłonienia kandydata na ww. stanowisko było postępowaniem z zakresu administracji publicznej. Zatem każdy uczestnik tego konkursu, którego uprawnień dotyczyła zaskarżona czynność, a więc również Skarżący, miał interes prawny do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na jego rozstrzygnięcie. Z powyższych względów brak jest podstaw do odrzucenia skargi.

10. Brak także podstaw do odrzucenia skargi, z powodów wskazanych

w odpowiedzi na skargę. W tej sprawie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 23 października 2018 r. (sygn. akt I OZ 980/18), uchylającym postanowienie tut. Sądu z dnia 24 sierpnia 2018 r. (sygn. akt II SA/Sz 817/18), przywołującym art. 58 § 2 P.p.s.a. i wskazującym na możliwość przystąpienia do rozpoznania skargi w sytuacji uznania, że uchybienie terminu do wniesienia skargi na mocy tego artykułu nastąpiło bez winy Skarżącego.

Rozpatrując natomiast skargę merytorycznie, stwierdzić należy, że zachodzą podstawy do jej uwzględnienia.

11. Na wstępie tej części wywodu należy nakreślić ramy prawne sprawy. Główne zasady związane z naborem na wolne stanowisko urzędnicze uregulowane

są w powoływanej wyżej ustawie o pracownikach samorządowych. Stosownie

do art. 12 ust. 1 u.p.s., wolnym stanowiskiem urzędniczym, w tym wolnym kierowniczym stanowiskiem urzędniczym, jest stanowisko, na które, zgodnie z przepisami ustawy albo w drodze porozumienia, nie został przeniesiony pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, posiadający kwalifikacje wymagane na danym stanowisku lub nie został przeprowadzony na to stanowisko nabór albo na którym mimo przeprowadzonego naboru nie został zatrudniony pracownik.

Nabór na wolne stanowisko urzędnicze składa się z trzech etapów: ogłoszenia

o naborze (art. 13 u.p.s.), rozstrzygnięcia merytorycznego wyłaniającego najlepszego kandydata (art. 13a i art. 14 u.p.s.) oraz podania do publicznej wiadomości wyników naboru (art. 15 u.p.s.).

W pierwszym etapie, zgodnie z art. 13 ust. 1 u.p.s., ogłoszenie o wolnym stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym oraz o naborze kandydatów na to stanowisko umieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej, zwanym dalej "Biuletynem", o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) oraz na tablicy informacyjnej w jednostce, w której jest prowadzony nabór. Z kolei aktem określającym warunki, jakie winien spełniać kandydat na wolne stanowisko urzędnicze jest ogłoszenie o naborze. Stosownie do art. 13 ust. 2 u.p.s. ogłoszenie o naborze powinno zawierać: nazwę i adres jednostki; określenie stanowiska; określenie wymagań związanych ze stanowiskiem zgodnie z opisem danego stanowiska, ze wskazaniem, które z nich są niezbędne, a które dodatkowe; wskazanie zakresu zadań wykonywanych na stanowisku; informację o warunkach pracy na danym stanowisku; informację, czy w miesiącu poprzedzającym datę upublicznienia ogłoszenia wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w jednostce, w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, wynosi co najmniej 6%; wskazanie wymaganych dokumentów; określenie terminu i miejsca składania dokumentów. Ustawa określa również, że wymagania niezbędne to wymagania konieczne do podjęcia pracy na danym stanowisku, a wymagania dodatkowe

to pozostałe wymagania, pozwalające na optymalne wykonywanie zadań na danym stanowisku (art. 13 ust. 2a pkt 1 i 2 u.p.s.). Do kandydatów na wolne stanowisko urzędnicze stosuje się również 6 ust. 1 u.p.s., zgodnie z którym pracownikiem samorządowym może być osoba, która jest obywatelem polskim z zastrzeżeniem

art. 11 ust. 2 i 3; ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych; posiada kwalifikacje zawodowe wymagane do wykonywania pracy

na określonym stanowisku. Ponadto zgodnie z art. 6 ust. 3 u.p.s. pracownikiem samorządowym zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na stanowisku urzędniczym [...] może być osoba, która spełnia wymagania określone w ust. 1

oraz dodatkowo: posiada co najmniej wykształcenie średnie; nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe i cieszy się nieposzlakowaną opinią. Natomiast termin do składania dokumentów określony w ogłoszeniu o naborze, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania tego ogłoszenia w Biuletynie (art. 13 ust. 3 u.p.s.).

W drugim etapie w toku naboru na wolne stanowisko urzędnicze, komisja wyłania nie więcej niż pięciu najlepszych kandydatów, spełniających wymagania niezbędne oraz w największym stopniu spełniających wymagania dodatkowe, których przedstawia się kierownikowi jednostki celem zatrudnienia wybranego kandydata (art. 13a ust. 1 u.p.s.). Jeżeli w jednostce wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych (...), jest niższy niż 6%, pierwszeństwo w zatrudnieniu na stanowiskach urzędniczych, z wyłączeniem kierowniczych stanowisk urzędniczych, przysługuje osobie niepełnosprawnej, o ile znajduje się w gronie osób, o których mowa w ust. 1 (art. 13a ust. 2 u.p.s.).

Z przeprowadzonego naboru kandydatów sporządza się protokół, który zawiera: określenie stanowiska, na które był przeprowadzany nabór, liczbę kandydatów oraz imiona, nazwiska i miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego nie więcej niż pięciu najlepszych kandydatów wraz ze wskazaniem kandydatów niepełnosprawnych ,o ile do przeprowadzonego naboru stosuje się przepis art. 13a ust. 2, przedstawianych kierownikowi jednostki; liczbę nadesłanych ofert na stanowisko, w tym liczbę ofert spełniających wymagania formalne; informację o zastosowanych metodach i technikach naboru; uzasadnienie dokonanego wyboru i skład komisji przeprowadzającej nabór (art. 14 u.p.s.). Etap ten kończy się rozstrzygnięciem, w którym kierownik jednostki wyłania najlepszego kandydata do pracy na danym stanowisku urzędniczym.

W trzecim etapie, niezwłocznie po przeprowadzonym naborze należy podać do publicznej wiadomości informację o wyniku naboru przez umieszczenie na tablicy informacyjnej w jednostce, w której był przeprowadzany nabór, oraz opublikowanie

w Biuletynie przez okres co najmniej 3 miesięcy (art. 15 ust. 1 u.p.s.).

12. Całe postępowanie powinno się toczyć z poszanowaniem zasady otwartości i konkurencyjności. Bowiem w art. 11 u.p.s. ustawodawca zawarł deklarację dotyczącą zasad przeprowadzania naboru kandydatów na wolne stanowisko urzędnicze, przyjmując za podstawę tych działań otwartość i konkurencyjność.

Zasady te określają główne cele procedury naboru na wolne stanowisko urzędnicze, wiążą się zaś z realizacją konstytucyjnego wymogu zapewnienia obywatelom polskim korzystającym z pełni praw publicznych równego dostępu do służby publicznej (art. 60 Konstytucji RP). Oczywiście przywołany przepis konstytucyjny nie wyraża gwarancji, że każda osoba posiadająca obywatelstwo polskie oraz korzystająca z pełni praw publicznych zostanie przyjęta do służby publicznej.

W znaczeniu słownikowym termin "otwarty" jest definiowany jako "konkurs otwarty, konkurs, do którego może stanąć każdy, zebranie, w którym mogą brać udział nie tylko członkowie danej organizacji" (por. Słownik języka polskiego, PWN,

red. J. Tokarski, Warszawa 1969 r., s. 525). Jak wskazuje W. Drobny, adaptując ten termin do warunków kreowanych postanowieniami ustawy o pracownikach samorządowych należy przyjąć, że otwartość naboru oznacza powszechność, jawność i równość ubiegania się o zatrudnienie w samorządzie terytorialnym (por. W. Drobny, komentarz do art. 11 u.p.s., Ustawa o pracownikach samorządowych. Komentarz., W. Drobny, M. Mazuryk, P. Zuzankiewicz, Warszawa 2010 r., s. 71).

Nabór kandydatów na wolne stanowisko urzędnicze jest otwarty, co zatem oznacza, że przybiera postać sformalizowanego postępowania rekrutacyjnego, a każdy spełniający warunki przewidziane ogłoszeniem o naborze, może zgłosić swoją kandydaturę. Otwartość naboru zostaje zachowana jeśli spełniony jest wymóg jawności i przejrzystości postępowania konkursowego. Jawność naboru jest zagwarantowana poprzez obowiązek upowszechnienia informacji o wolnym stanowisku urzędniczym w Biuletynie Informacji Publicznej i na tablicy informacyjnej urzędu, w którym prowadzony jest nabór. Realizacji tej zasady służy również unormowanie art. 13 ust. 3 u.p.s., przewidujący, że termin do składania dokumentów określony w ogłoszeniu o naborze nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania tego ogłoszenia w Biuletynie.

Warto w tym miejscu wskazać, że w art. 11 ustawodawca zastosował oprócz terminu "otwarty" i "konkurencyjny", także termin "nabór", bez umiejscawiania w ustawie definicji legalnych tych pojęć. Nabór jednak, zgodnie z doktryną prawa urzędniczego ale i doktryną zarządzania zasobami ludzkimi, oznacza przewidzianą przez prawo lub w inny przyjęty powszechnie sposób czynność oceny formalnego przygotowania kandydata oraz sprawdzenia rzeczywistej wiedzy i przydatności do wykonywania określonych funkcji połączona z czynnością wyboru, na podstawie dokonanej oceny, kandydata najwłaściwszego przy założeniu określonego celu (tak. np. T. Górzyńska, J. Łętowski, Urzędnicy administracji państwowej, Warszawa 1986 r., s. 36). Procedura naboru powinna być właściwie przygotowana oraz sformułowana tak, aby zachęcić odpowiednich pretendentów, a zarazem wyeliminować tych, którzy nie klasyfikują się do stawianych przez kierownictwo wymagań (por. A. Michna, K. Grygiel, P. Grygiel, Rekrutacja oraz system motywacyjny pracowników jako element zarządzania zasobami ludzkimi w wybranej jednostce administracji publicznej, Zeszyty Naukowe Politechniki Ś. z. 78 2015 r., Nr kol. 1928, s. 281).

Należy również podkreślić, że nie tylko samo ogłoszenie o naborze, ale też dokonanie wyboru musi być jawne zarówno co do wyników, zastosowanej metody selekcji, jak i argumentów, które wpłynęły na podjęcie decyzji.

Zasada przejrzystości (transparentności) zostaje bowiem zachowana poprzez ustalenie takich reguł proceduralnych konkursu, dzięki którym możliwe jest dokonanie obiektywnej i przejrzystej oceny kwalifikacji merytorycznych kandydatów na określone stanowisko, dokonanie trafnego wyboru kandydata najlepszego i uzasadnienie wyboru w sposób jasny, jawny, przejrzysty i zrozumiały na zewnątrz oraz umożliwiający kontrolę zastosowanej procedury. Realizacja zasady otwartości i transparentności służyć ma jednocześnie wsparciem dla zachowania bezstronności i obiektywizmu

w całej procedurze konkursowej, w tym w ocenie kandydatów.

Także konkurencyjność naboru wiąże się z realizacją postulatu rzetelnego

i bezstronnego wykonywania zadań publicznych przez organy samorządowe. W ramach zachowania tej zasady należy dążyć do wyłonienia najlepszego kandydata do pracy na danym stanowisku w oparciu o kryteria merytoryczne. Kryteria te ujawniane w ogłoszeniu o naborze, to wymagania niezbędne (determinowane obowiązującym prawem) i wymagania dodatkowe (pozostałe wymagania pozwalające na optymalne wykonywanie zadań na danym stanowisku).

Wprawdzie uważa się, że przyporządkowanie poszczególnym kryteriom określonej liczby punktów, a następnie sumowanie ogólnej liczby punktów uzyskanych przez poszczególne osoby jest najbardziej obiektywną i transparentną metodą selekcji kandydatów ubiegających się o wolne stanowisko urzędnicze, umożliwiającą wyłonienie pięciu najlepszych kandydatów spośród ogółu aplikujących (por. komentarz do art. 13a ustawy o pracownikach samorządowych, teza 6 i 7, J. Stelina oraz WSA w Lublinie w wyroku z dnia 10 kwietnia 2014 r., sygn. akt III SA/Lu 984/13), to jednak teza ta poprzedzona powinna zostać uznaniem, że owo przyporządkowanie poszczególnym kryteriom określonej liczby punktów oraz powód dlaczego dany kandydat w danym obszarze (wiedzy, umiejętności, kompetencji) otrzymał daną liczbę punktów powinien być należycie udokumentowane. Zgodnie bowiem z zasadą otwartości i konkurencyjności, w sposób nie budzący wątpliwości dla komisji konkursowej, kandydata, jak i sądu dokonującego kontroli zaskarżonej czynności z protokołu posiedzenia komisji konkursowej powinny wynikać tak zastosowana metoda selekcji, jak i argumenty, które wpłynęły na podjęcie decyzji.

Stanowisko powyższe uzasadnia konstrukcja art. 14 ust. 1 u.p.s., zgodnie z którym z przeprowadzonego naboru kandydatów sporządza się protokół.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 2. protokół zawiera:

1) określenie stanowiska, na które był przeprowadzany nabór, liczbę kandydatów oraz imiona, nazwiska i miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego nie więcej niż pięciu najlepszych kandydatów wraz ze wskazaniem kandydatów niepełnosprawnych o ile do przeprowadzanego naboru stosuje się przepis art. 13a ust. 2, przedstawianych kierownikowi jednostki;

2) liczbę nadesłanych ofert na stanowisko, w tym liczbę ofert spełniających wymagania formalne;

3) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;

4) uzasadnienie dokonanego wyboru;

5) skład komisji przeprowadzającej nabór.

Podsumowując powyższe wskazać należy, że przez nabór rozumieć należy procedurę zmierzającą do obsady wolnego stanowiska pracy. Składają się na nią czynności polegające na upowszechnieniu informacji o poszukiwaniu pracownika oraz na selekcji kandydatów, którzy zgłosili wolę podjęcia zatrudnienia. Ustawa określa dwie podstawowe zasady naboru na stanowiska urzędnicze – otwartość i konkurencyjność. Wyrażają one dwa główne cele procedury naboru. Otwartość wiąże się z realizacją konstytucyjnego wymogu zapewnienia obywatelom równego dostępu do służby publicznej. Z tego względu nabór na stanowiska urzędnicze przybiera postać sformalizowanego postępowania rekrutacyjnego opartego na zasadach obiektywizmu, jawności i przejrzystości (transparentności). Z drugiej strony celem przeprowadzenia naboru na stanowiska urzędnicze w samorządzie terytorialnym jest także realizacja postulatu zapewnienia zawodowego, rzetelnego i bezstronnego wykonywania zadań publicznych przez organy samorządowe, do czego winien się przyczynić dobór kadr urzędniczych według kryteriów merytorycznych. Mamy tu zatem do czynienia z konkurencyjnością naboru, a więc cechą, która ma doprowadzić do wyłonienia najlepszego kandydata do pracy.

Nabór na wolne stanowisko urzędnicze składa się z trzech etapów: ogłoszenia

o naborze (art. 13 u.p.s.), rozstrzygnięcia merytorycznego (art. 14 u.p.s.) oraz podania do publicznej wiadomości wyników naboru (art. 15 u.p.s.).

13. Przenosząc powyższe rozważania na tę sprawę zauważyć wypada,

że dokumentacja konkursowa powyżej wskazanym wymogom nie odpowiada.

W sprawie Organ ogłoszeniem o naborze kandydatów na wolne stanowisko pracy Pracownika Wydziału Finansowego ds. rozrachunków oraz rozliczeń podatków

od towarów i usług w Starostwie Powiatowym w G. rozpoczął pierwszy etap procedury konkursowej na ww. stanowisko. Ogłoszenie to zawierało elementy określone art. 13 u.p.s., a więc dane formalne związane z identyfikacją jednostki, która prowadzi nabór, dane dotyczące stanowiska, które ma być obsadzone w drodze naboru oraz wymagania formalne o charakterze proceduralnym, w tym: określenie (nazwa) stanowiska, określenie wymagań niezbędnych i dodatkowych związanych ze stanowiskiem, informacja o warunkach pracy na danym stanowisku i zakresie zadań wykonywanych na tym stanowisku, wskazano również wymagane dokumenty oraz określono miejsce i termin składania dokumentów. W ogłoszeniu o naborze nie zawarto informacji o wskaźniku zatrudnienia osób niepełnosprawnych

14. Drugi etap procedury naboru w rozpoczął się wraz z rozpoczęciem wstępnej procedury naboru, w której komisja konkursowa sprawdzała spełnienie wymagań formalnych przez osoby, które zgłosiły swoje aplikacje. Według sporządzonej w dniu 14 marca 2018 r. informacji, w wyniku wstępnej selekcji, do następnego etapu zakwalifikowano dwóch kandydatów, którzy spełniali warunki formalne, w tym Skarżącego.

Z przeprowadzonego naboru sporządzono protokół, który zdaniem Sądu,

nie daje jednak jasnej i przejrzystej odpowiedzi na pytanie o zastosowane metody

i techniki naboru. W żadnym razie także nie uzasadnia dlaczego (poza przyznaną

z niewiadomych przyczyn liczba punktów), każdy z kandydatów uzyskał dana liczbę punktów. Z protokołu bowiem (pkt 3 zatytułowany: "Zastosowano następujące metody i techniki naboru"), wynika, iż ogłoszenie o konkursie zostało zamieszczone w BIP oraz na tablicy informacyjnej w Starostwie Powiatowym w G.. Przeprowadzono rozmowę kwalifikacyjną w dniu 20 marca 2018 r., której celem było nawiązanie bezpośredniego kontaktu z kandydatem, weryfikacja informacji zawartych w aplikacji oraz sprawdzenie wiedzy o Powiecie oraz zadaniach Wydziału.

Pod tą informacją znalazła się tabela, która zawiera przyporządkowaną poszczególnym kandydatom punktację.

W tym miejscu Sąd zauważa, że stwierdzenie, że "przeprowadzono rozmowę kwalifikacyjną, której celem było..." nie wypełnia zasady jawności, jaka powinna towarzyszyć każdemu konkursowi przeprowadzanemu na stanowisko urzędnicze

w administracji publicznej. Z tak lakonicznie sformułowanej wypowiedzi nic bowiem, poza tym, że przeprowadzono rozmowę, nie wynika. Nie wiadomo czy zadano kandydatom pytania, jeśli tak to jakiej treści, w jakim zakresie pytania korelowały

z ogłoszeniem o naborze i wymaganiami (koniecznymi i dodatkowymi), nie wiadomo wreszcie czy kandydat odpowiedział na stawiane mu pytania i co odpowiedział. Podkreślić bowiem należy, że w procedurze konkursowej na merytoryczne stanowisko, wolno wprawdzie odnosić "wrażenie" z ogólnej postawy kandydata, nie może być to jednak niczym nie poparta i nienależycie (lub wcale) udokumentowana ocena.

15. Natomiast wskazanie oceny punktowej przy jednoczesnym kompletnym braku argumentacji merytorycznej, świadczy jednak o niedostatecznym przygotowaniu Organu do przeprowadzenia konkursu. W ocenie Sądu, tak dla kandydata, jak i dla Sądu pozostaje bowiem zupełnie niezrozumiała podstawa przyznania dalej liczby punktów. Protokół bowiem wymagań, określonych w art. 14 ust. 2 pkt 3 i 4 u.p.s. – informacji o zastosowanych metodach i technikach naboru oraz uzasadnienia dokonanego wyboru – nie zawiera.

Także uzupełnienie protokołu z dnia 10 kwietnia 2018 r. powyżej opisanego warunku nie spełnia z tych samych powodów.

16. Na marginesie Sąd wskazuje, że szczegółowa dokumentacja procesu naboru, uwzględniająca kryteria, punktację, pytania i zdająca relację z udzielanych odpowiedzi, stanowiąc w ocenie Sądu podstawowy wymóg dla skutecznej i realnej

(nie tylko fasadowej) realizacji zasady otwartości i przejrzystości, służyć ma nie tylko kandydatom, czy dokonującemu kontroli Sądowi. Służyć ma także Organom,

by w procesie kontroli czynności mogły obronić słuszność swojego wyboru.

W tej sprawie jest to o tyle trudniejsze, że wobec deklarowanego przez Skarżącego

na rozprawie nagrania z przebiegu rozmowy kwalifikacyjnej, które w jego ocenie przeczy ustaleniom Organu, Organ nie ma żadnego (poza lakonicznym protokołem) argumentu i dowodu, na poparcie swojej tezy.

17. Wobec rażącego naruszenia zasady otwartości konkursu, które miało wpływ na jego rozstrzygnięcie, będące przedmiotem kontroli Sądu, Sąd wskazuje iż Organ dopuścił się naruszenia art. 14 ust. 2 pkt 3 i 4 u.p.s. w zw. z art. 11 u.p.s., a naruszenia te stanowią wystarczającą podstawę do stwierdzenia przez Sąd bezskuteczności czynności. Wobec tego odnoszenie się do zarzutu naruszenia przez Organ art. 13a ust. 2 uznać należało za przedwczesne.

18. Wobec powyższego Sąd, działając na podstawie art. art. 146 § 1 P.p.s.a

i art. 200 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji. O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej Skarżącemu z urzędu Sąd orzekł na podstawie art. 250 § 1 P.p.s.a.