Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz, Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak, Asesor WSA Dagmara Dominik (sprawozdawca), Protokolant Aleksandra Madej, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2008 r. przy udziale --- sprawy ze skargi A. w K. G. w likwidacji na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w J.G. z dnia 12 października 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania oddala skargę.

Przedmiotem zaskarżenia jest postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 12 października 2007 r. Nr [...] stwierdzające uchybienie terminowi określonemu w przepisie art. 233 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm. zwanej dalej "O.p.") do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. G. z dnia 3 sierpnia 2007 r. nr [...], w sprawie odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2003 r. do lutego 2007 r. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że zgodnie z treścią art. 223 § 2 pkt 1 O.p. przedmiotowe odwołanie należało wnieść w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Na podstawie zwrotnego potwierdzenia odbioru stwierdzono, że zaskarżona decyzja została doręczona stronie w dniu 3 sierpnia 2007 r. Zatem bieg terminu do wniesienia odwołania rozpoczął się w dniu 4 sierpnia 2007 r. W związku z powyższym termin ten upłynął w dniu 17 sierpnia 2007 r. odwołanie od przedmiotowej decyzji reprezentant strony złożył w organie podatkowym osobiście w dniu 21 sierpnia 2007 r., o czym świadczy data stempla urzędowego. Wyżej wymienione odwołanie zostało zatem wniesione z czterodniowym uchybieniem terminu. W odwołaniu został zawarty wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od przedmiotowej decyzji. Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu postanowieniem z dnia 3 października 2006 r. nr [...] rozpatrzył wyżej wymieniony wniosek odmownie. Z uzasadnienia ww. postanowienia wynika, że w dniu 21 sierpnia 2007 r. strona złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od powołanej decyzji organu podatkowego pierwszej instancji. Wraz z przedmiotowym wnioskiem złożyła odwołanie od ww. decyzji. Jako przyczynę uchybienia terminowi do wniesienia odwołania, reprezentujący stronę likwidator wskazał chorobę, która uniemożliwiła mu terminowe złożenie odwołania oraz brak innej osoby upoważnionej do dokonania tej czynności. W związku z tym, zdaniem strony uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. Do wniosku załączono kopię zwolnienia lekarskiego z dnia 6 sierpnia 2007 r. organ odwoławczy w zaskarżonym postanowieniu wskazał, że z akt sprawy niewątpliwie wynika, że decyzja organu podatkowego pierwszej instancji została doręczona podatnikowi w dniu 3 sierpnia 2007 r. Termin do wniesienia odwołania upłynął zatem w dniu 17 sierpnia 2007 r. odwołanie wniesiono w dniu 21 sierpnia 2007 r. tj. z uchybieniem powyższego terminu. Wskazano, że w myśl art. 162 § 1 i 2 O.p. w razie uchybienia terminu do wniesienia odwołania winien on być przywrócony zainteresowanemu na jego prośbę, jeżeli uprawdopodobni on, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy, zaś prośbę o przywrócenie terminu wniesie w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia. Zdaniem organu odwoławczego wniosek podatnika nie zasługuje na uwzględnienie. Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu swoich spraw. Wskazywana w rozpatrywanym wniosku choroba likwidatora, udokumentowana zwolnieniem lekarskim, nie usprawiedliwia braku jego winy w niedochowaniu ustawowego terminu. Prowadząc bowiem sprawy likwidowanej jednostki, likwidator powinien tak zorganizować jej obsługę, aby w każdym czasie możliwe było podjęcie działań w jego imieniu. Na podstawie treści rozpatrywanego wniosku stwierdzono tymczasem, że wnioskodawca tego obowiązku nie dopełnił, w związku z czym nie może obecnie powoływać się na dochowanie należytej staranności podczas wykonywania swoich obowiązków. Co więcej przedłożone zwolnienie lekarskie nie dokumentuje braku możliwości przekazania sprawy przedmiotowego odwołania innej osobie. Zauważono także, że z akt sprawy wynika, że likwidator ustanowił pełnomocnika w osobie E. K., podczas, gdy w rozpatrywanym wniosku twierdzi on, że brak jest osoby, która mogłaby go zastąpić podczas składania odwołania. Jak wynika z powyższego – zdaniem organu odwoławczego – wskazane przez podatnika okoliczności nie stanowią przeszkody uniemożliwiającej zachowanie terminu do wniesienia odwołania, gdyż jej skutków strona przy niewielkim wysiłku mogła uniknąć.

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zarzucono naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 228 § 1 pkt 2 O.p. poprzez uznanie, że podatnik nie zachował terminu do wniesienia odwołania, z powodu bezzasadnej odmowy przywrócenia terminu i wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę strona przeciwna wniosła o jej oddalenie podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Na wstępie należy zauważyć, iż sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej obejmującą m.in. orzekanie w sprawach postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty (art. 3 § 1 i § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. zwaną dalej "p.s.a."), które oceniane są z punktu widzenia ich legalności, a więc zgodności z prawem, zarówno materialnym jak i formalnym. W niniejszej sprawie, Sąd uznał, że zaskarżone postanowienie nie narusza przepisów prawa procesowego w sposób mający istotny wpływ na wynik postępowania, ani też przepisów prawa materialnego w sposób mający wpływ na wynik sprawy.

Zgodnie z art. 233 § 2 pkt 1 O.p. odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Natomiast stosownie do art. 228 § 1. pkt 2 O.p. organ odwoławczy stwierdza w formie postanowienia uchybienie terminowi do wniesienia odwołania. Powyższe postanowienie ma charakter ostateczny. W świetle art. 228 O.p. konsekwencją stwierdzenia przez organ odwoławczy uchybienia terminowi do wniesienia odwołania jest pozostawienie go bez rozpatrzenia. Oznacza to, że podatnik pozbawiony zostaje prawa do kontroli instancyjnej wydanego przez organ podatkowy pierwszej instancji rozstrzygnięcia. Dlatego też postanowienia dotyczące stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania powinny być wydawane wówczas, gdy przekroczenie terminu jest oczywiste (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 maja 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 186/07, opubl. LEX nr 309083).

W przedmiotowej sprawie stwierdzono na podstawie zwrotnego potwierdzenia odbioru, że decyzja organu podatkowego pierwszej instancji została doręczona stronie w dniu 3 sierpnia 2007 r. Zatem bieg terminu do wniesienia odwołania rozpoczął się w dniu 4 sierpnia 2007 r. W związku z powyższym termin ten upłynął w dniu 17 sierpnia 2007 r. odwołanie od przedmiotowej decyzji reprezentant strony złożył w organie podatkowym osobiście w dniu 21 sierpnia 2007 r., o czym świadczy data stempla urzędowego. Wyżej wymienione odwołanie zostało zatem wniesione z czterodniowym uchybieniem terminu. Przekroczenie terminu było oczywiste (4 dni) i było udokumentowane w sposób nie budzący wątpliwości. Stąd też zarzut naruszenia art. 228. § 1. pkt 2 O.p. należy uznać za bezzsadny.

Analizując przedmiotową sprawę Sąd nie mógł nie zauważyć, że postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 12 października 2007 r. Nr [...] stwierdzające uchybienie terminowi do wniesienia odwołania zostało wydane po wydaniu postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 3 października 2007 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. Tymczasem organ odwoławczy powinien najpierw wydać postanowienie stwierdzające uchybieniu terminowi do wniesienia odwołania, a następnie postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. Stwierdzenie uchybienia terminowi nie stoi na przeszkodzie rozpoznania wniosku strony o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania (por. wyrok NSA OZ Gdańsk z dnia 10 października 2001 r. sygn. akt I SA/Gd 719/1999, opubl. LEX nr 53890). Jednakże naruszenie powyższe nie stanowi naruszenia przepisów prawa procesowego mającego istotny wpływ na wynik rozstrzygnięcia, a tylko takie naruszenie mogłoby stanowić podstawę do uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Z tych też względów Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę na podstawie art. 151 p.s.a.