Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Machlejd (spr.), , Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Protokolant ref. staż. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2012 r. sprawy ze skargi T. K. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego W. I. umarza postępowanie sądowe, II. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata K. C. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 295,20 złotych (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy), w tym: tytułem zastępstwa prawnego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 złotych (pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy).

T. K. wniosła w dniu 26 lipca 2011 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego W. postępowania w sprawie dotyczącej studni ściekowych znajdujących się na terenie nieruchomości przy ul. [...] w W..

W uzasadnieniu skargi T. K. wskazała, że przedmiotowe postępowanie w sprawie dotyczącej studni ściekowych znajdujących się na terenie nieruchomości przy ul. [...] w W. toczy się przed Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w W. od 2004r.

W dniu 12 października 2010 r. T. K. wniosła do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. zażalenie na brak podejmowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego W. czynności w przedmiotowej sprawie.

Dopiero w dniu [...] sierpnia 2011 r. w toku postępowania sądowoadministracyjnego przed tutejszym Sądem [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Warszawie rozpoznał zażalenie skarżącej i wydał decyzję znak [...] stwierdzając zasadność zażalenia skarżącej.

W uzasadnieniu decyzji [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Warszawie wskazał, że skarżąca pismem z dnia 16 sierpnia 2004 r. oraz pismem z dnia 15 września 2005 r. zwracała się do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego W. z wnioskiem o podjęcie działań w kwestii inwestycji dotyczącej studni ściekowych znajdujących się na terenie nieruchomości przy ul. [...] w W.. Pierwsze czynności Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego W. podjął dopiero w listopadzie 2010 r. Mając na względzie tak ustalony stan faktyczny [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w W. stwierdził, że organ powiatowy działał opieszale, niezgodnie ze swoimi kompetencjami oraz z naruszeniem zasad prawa procesowego określonego w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego i wobec powyższego zobowiązał Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego W. do podjęcia czynności w sprawie i przekazanie do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. informacji o sposobie zakończenia przedmiotowej sprawy z wniosku T. K..

W odpowiedzi na skargę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla W. pismem z dnia 22 sierpnia 2011 r. poinformował, że w sprawie dotyczącej studni ściekowych znajdujących się na terenie nieruchomości przy ul. [...] w W. zebrano już cały materiał dowodowy spełniający warunek niezbędny do wydania decyzji i po upływie terminu umożliwiającego stronom na wypowiedzenie się co do zebranego materiału, zostanie wydana decyzja rozstrzygająca sprawę.

W dniu [...] września 2011 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla. W. wydał decyzję nr [...] umarzającą postępowanie administracyjne prowadzone w ramach nadzoru budowlanego w sprawie studni ściekowych znajdujących się na terenie nieruchomości przy ul. [...] w W..

Na rozprawie w dniu 28 lutego 2012 r. pełnomocnik skarżącej wniósł o uwzględnienie skargi, wymierzenie grzywny Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego dla. W. za przewlekłe prowadzenie sprawy i wniósł o zasądzenie kosztów postępowania, które nie zostały uiszczone ani w całości ani w części. Skarżąca oświadczyła, że zna decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla. W. z dnia [...] września 2011 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dna 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, ze zm.), dalej P.p.s.a. sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że wykonywana kontrola polega na weryfikacji decyzji lub postanowienia organu administracji publicznej z punktu widzenia obowiązującego prawa materialnego i procesowego.

Przedmiotem skargi jest przewlekłe prowadzenie przez Powiatowego Inspektorowi Nadzoru Budowlanego dla W. postępowania w sprawie dotyczącej studni ściekowych znajdujących się na terenie nieruchomości przy ul. [...] w W..

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt. 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153. poz. 1270 z późn. zm.), dalej P.p.s.a. sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji poprzez orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 do 4a P.p.s.a.

Na wstępie należy wskazać, że przed wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu albo przewlekłe prowadzenie postępowania, strona jest obowiązana wyczerpać tryb zażaleniowy określony w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (teks jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).

W dniu 12 października 2010 r. skarżąca wniosła zażalenie na podstawie art. 37 § 1 K.p.a. do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W., który decyzją [...] sierpnia 2011 r. uznał zasadność zażalenia i nakazał Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego W. podjęcie czynności zmierzających do załatwienia sprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydając wyrok w sprawie ze skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania bierze pod uwagę stan sprawy istniejący w dniu wyrokowania.

Wydanie przez organ administracji decyzji w sprawie, w której złożono skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania, przed dniem wyznaczonym na rozprawę wyłącza możliwość uwzględnienia tej skargi nawet wówczas, gdy taka decyzja podjęta została z naruszeniem terminu przewidzianego do jej wydania.

W takim przypadku Sąd winien umorzyć postępowanie w sprawie ze skargi na bezczynność jako bezprzedmiotowe.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale siedmiu sędziów z dnia 26 listopada 2008 r. sygn. akt I OPS 6/08 wyjaśnił, że przepis art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. ma zastosowanie także w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organu - w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy - organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności.

Wykładnia taka uzasadniona jest treścią art. 149 P.p.s.a., który przesądza, iż Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a tej ustawy, zobowiązuje organ do wydania w oznaczonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej powołanej uchwale argumentował, że z przepisu tego wynika a contrario, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi przez sąd nawet wówczas, gdy ta decyzja lub akt wydane zostały z naruszeniem terminu przewidzianego do ich wydania.

Jest zatem rzeczą oczywistą, że jeżeli do dnia orzekania przez sąd organ administracji publicznej, którego dotyczyła skarga na bezczynność, wyda akt lub podejmie czynność, których domagała się strona, to - mimo pozostawania w zwłoce - przestaje on tkwić w bezczynności. Postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie jego bezczynności zatem staje się bezprzedmiotowe również z tego powodu i dlatego podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a.

Nie ma jednocześnie żadnych innych powodów, które przemawiałyby za wydaniem wyroku oddalającego skargę, który - najogólniej rzecz ujmując - jest orzeczeniem stwierdzającym, że podniesiony przez skarżącego zarzut naruszenia prawa jest bezzasadny.

Jak przyjął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w postanowieniu z dnia 13 września 2011 r. sygn. I FSK 1191/11, aby mogło w ogóle dojść do umorzenia postępowania ze skargi na przewlekłość postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a., konieczne było stwierdzenie, że zanim organ wydał akt lub dokonał czynności były podstawy do zastosowania art. 149 p.p.s.a., a więc uwzględnienia skargi na bezczynność.

W razie zaś braku przesłanek przewlekłości organu administracyjnego Sąd winien wydać wyrok oddalający skargę. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w postanowieniu z dnia 18 października 2011 r. sygn akt. II OSK 2108/11 wyjaśnił, że Sąd powinien oddalić skargę na bezczynność organu, jeżeli stwierdzi, że wbrew twierdzeniom skarżącego organ nie pozostawał w bezczynności w dacie wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Uznawszy zaś, że organ był bezczynny w tej dacie, ale przestał nim być, wydając stosowny akt lub podejmując właściwą czynność, sąd powinien uznać, że przestała istnieć sprawa sądowoadministracyjna (rozumiana jako ustalenie, czy istnieje potrzeba zmuszenia organu do podjęcia nakazanych prawem aktów lub czynności), a co za tym idzie postępowanie to stało się bezprzedmiotowe.

Po dokonaniu oceny sposobu prowadzenia sprawy przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że organ pozostawał w bezczynności i z tego względy skarga nie podlegała oddaleniu, lecz postępowanie winno być umorzone wobec wydania decyzji kończącej sprawę.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla W. prowadził postępowania w sprawie dotyczącej studni ściekowych znajdujących się na terenie nieruchomości przy ul. [...] w W. w sposób nieefektywny, przekraczając wielokrotnie maksymalny termin ustawowy na jej załatwienie określone w art. 35 § 3 K.p.a. Zgodnie z tym przepisem załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania.

W uzasadnieniu odpowiedzi na skargę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W. nie wskazał żadnych okoliczności usprawiedliwiających wielokrotne przekroczenie wyżej wskazanych terminów ustawowych, ani uzasadniających, że przedmiotowa sprawa jest szczególnie skomplikowana. Takich okoliczności nie ustalił również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

Przyjmując jednak stan sprawy na dzień wyrokowania i fakt wydania decyzji kończącej sprawę, postępowanie sądowoadministracyjne jako bezprzedmiotowe należało umorzyć na podstawie art. 163 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153. poz. 1270 z późn. zm.).