drukuj    zapisz    Powrót do listy

6559, , Zarząd Województwa, Uchylono zaskarżony wyrok i oddalono skargę, I GSK 1830/19 - Wyrok NSA z 2019-11-08, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I GSK 1830/19 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2019-11-08 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2019-09-30
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Elżbieta Kowalik-Grzanka
Ewa Cisowska-Sakrajda
Hanna Kamińska /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6559
Sygn. powiązane
I SA/Rz 403/19 - Wyrok WSA w Rzeszowie z 2019-08-27
Skarżony organ
Zarząd Województwa
Treść wyniku
Uchylono zaskarżony wyrok i oddalono skargę
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska (spr.) Sędzia NSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Sędzia del. WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Zarządu Województwa P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 sierpnia 2019 r. sygn. akt I SA/Rz 403/19 w sprawie ze skargi [...] na uchwałę Zarządu Województwa P. z dnia 27 maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie negatywnej oceny projektu 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. zasądza od [...] na rzecz Zarządu Województwa Podkarpackiego 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2019 r., sygn. akt I SA/Rz 403/19 po rozpoznaniu sprawy ze skargi [...] na uchwałę Zarządu Województwa Podkarpackiego z dnia 27 maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia protestu od negatywnej oceny formalnej wniosku pn. "[...]w pkt 1 stwierdził, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny. W pkt 2 przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Zarząd Województwa Podkarpackiego oraz zasądził od organu na rzecz strony kwotę 697 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 3).

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:

[...] – dalej: strona, spółka lub wnioskodawca - w dniu 31 stycznia 2019 r. złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. "[...] ."

Ustalono, że strona występuje w projekcie z Partnerem, jakim jest Urząd Gminy D. (dalej: Partner/Gmina). Jak wynikało z umowy o partnerstwie oraz aneksu do niej, Gmina udostępnia powierzchnię lokalową na potrzeby funkcjonowania inkubatora przedsiębiorczości, a także jest odpowiedzialna za obsługę techniczną tej nieruchomości. Zapis § 3 pkt 3 ppkt 2 aneksu do umowy stanowi, że pokrycie powyższych kosztów Gmina realizuje zabezpieczając w uchwale budżetowej kwoty na bieżącą działalność jednostki podległej [...] Gminy . Przekazując dotację podmiotową na pokrycie kosztów bieżącej działalności jednostki, Gmina w swoim planie finansowym wyszczególnia koszty związane z bezpośrednią obsługą techniczną nieruchomości, w której będzie znajdować się inkubator przedsiębiorczości powstały w ramach projektu. Koszty te wynoszą [...]zł rocznie. Gmina ma również organizować wydarzenia prorozwojowe wspierające przedsiębiorczość. W ramach inkubatora przedsiębiorczości powstałego w ramach wniosku Gmina ponosi koszty niekwalifikowane. W konsekwencji, nie uczestniczy finansowo w ponoszeniu kosztów kwalifikowanych projektu.

Projekt uzyskał negatywną ocenę formalną.

W ocenie Zarządu Województwa Podkarpackiego (dalej: Instytucja Zarządzająca) projekt nie spełnił kryterium formalnego standardowego pn. Kwalifikowalność zakresu rzeczowego projektu, a to z tego względu, że złożone przez spółkę wyjaśnienia nie potwierdziły zasadności i konieczności realizacji projektu w partnerstwie. Udział Gminy w projekcie ma charakter symboliczny i nieznaczny. Nie przyczynia się do osiągnięcia celów projektu w większym wymiarze niż przy zaangażowaniu w jego realizację strony. Nie powoduje przy tym efektu synergii.

Orzekając na skutek protestu strony Zarząd Województwa Podkarpackiego uchwałą z dnia 27 maja 2019 r. nie uwzględnił protestu.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podkreślił, że projekt nie spełnił kryterium formalnego standardowego pn. Kwalifikowalność zakresu rzeczowego projektu. Ten jest niezgodny z § 9 ust. 1 uchwały nr [...] Zarządu Województwa Podkarpackiego z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie przyjęcia Regulaminu konkursu zamkniętego dla naboru wniosków o dofinansowanie projektów ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach I Osi priorytetowej, Działanie 1.3 Promowanie przedsiębiorczości, Typ projektu: Inkubatory przedsiębiorczości Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020 - numer [...], (dalej: Regulaminu konkursu). Chodzi tu o niewykazanie w wymaganym zakresie znaczącego charakteru udziału Gminy, jako Partnera projektu w realizacji wniosku oraz nieprawidłowe uzupełnienie wniosku o dofinansowanie. W żadnym z punktów części B wniosku nie umieszczono opisu zadań, które realizować ma partner. Nie określono również wymiaru finansowego zadań partnera w punkcie D.3 wniosku o dofinansowanie. Z tych przyczyn uznano, że udział partnera w realizacji projektu ma charakter symboliczny, nieznaczny, pozorny.

Organ II instancji wskazał, że zadania związane z udostępnieniem nieruchomości, w której miałby znajdować się inkubator przedsiębiorczości i jej obsługa techniczna nie stanowią partnerstwa zgodnie z wymogami zawartymi w Regulaminie konkursu. Pod pojęciem "obsługa techniczna’’ kryją się koszty związane z bieżącym utrzymaniem nieruchomości należącej do Gminy, co wynika z aneksu do umowy partnerskiej (§ 3 pkt 3 ppkt 2). Dodatkowo strona w punkcie 4.2 Studium wykonalności zaznaczyła, że przez obsługę techniczną rozumie się ponoszenie kosztów związanych z eksploatacją budynku (własność gminy) w tym opłaty za media itp. Tym samym koszty związane z utrzymaniem nieruchomości, będącej w posiadaniu Partnera projektu, byłyby ponoszone także wówczas, gdyby projekt nie był realizowany. Koszty te nie mogą zostać potraktowane w całości, jako wkład Partnera w realizację projektu, gdyż należy je traktować, choćby w pewnej części, jako bieżące, związane z działalnością jednostki podległej Gminie, tj. [...]. Nie są to wyłącznie koszty inwestycyjne związane z projektem, które określałyby finansowy wymiar zadań Partnera. Strona nie przedstawiła szczegółowych informacji dotyczących zadania. Nie opisała, w jaki sposób zadanie będzie realizowane, nie ujęła go w zakresie rzeczowym projektu, a jego koszt wykazała jedynie w oświadczeniu poświadczającym zabezpieczenie środków stwierdzającym, że Gmina przeznaczy kwotę [...] zł na organizację wydarzeń prorozwojowych, wspierających przedsiębiorczość w ramach inkubatora przedsiębiorczości, powstałego w ramach projektu. Tym samym udział partnera w realizacji projektu jest nieznaczny, w szczególności, jeśli weźmie się pod uwagę dysproporcję pomiędzy kosztami ponoszonymi przez lidera i partnera projektu. Wnioskodawca, jako lider projektu poniesie koszty realizacyjne projektu w wysokości [...] zł. Zatem koszty obsługi technicznej nieruchomości wynoszące [...] zł oraz koszty organizacji wydarzeń prorozwojowych, wspierających przedsiębiorczość w kwocie [...] zł, wskazują na nieznaczną rolę Partnera w projekcie, nieuzasadnioną w kontekście wymogów zawartych w § 9 ust. 11 Regulaminu konkursu. Przydzielone Gminie zadania nie zwiększają potencjału projektu w taki sposób by móc stwierdzić, iż udział Partnera przyczynia się do osiągnięcia celów projektu w większym wymiarze, niż przy zaangażowaniu w jego realizację jedynie Spółki. Rola Gminy sprowadza się do posiadania nieruchomości, którą miała zgodnie z § 3 ust. 2 umowy o partnerstwie udostępnić na rzecz realizacji projektu.

Uzasadniając uwzględnienie skargi strony na powyższą uchwałę WSA w Rzeszowie podkreślił, że trudno zgodzić się z Instytucją Zarządzającą, iż udział Partnera w projekcie jest nieznaczny i nieuzasadniony w kontekście wymogów, zawartych w § 9 ust. 11 Regulaminu konkursu. Możliwość realizacji projektów w ramach partnerstwa została przewidziana w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz.U. z 2018r., poz. 1431 ze zm., dalej: ustawa wdrożeniowa). Stanowi on, że w celu wspólnej realizacji projektu, w zakresie określonym przez instytucję zarządzającą regionalnym programem operacyjnym, może zostać utworzone partnerstwo przez podmioty wnoszące do projektu zasoby ludzkie, organizacyjne, techniczne lub finansowe, realizujące wspólnie projekt, na warunkach określonych w porozumieniu albo umowie o partnerstwie. Ustawodawca nie narzuca w tym względzie żadnych rygorów, a więc poszczególni partnerzy mogą wnieść swój wkład w dowolnych proporcjach i konfiguracjach. Dopuszczalne jest, zatem, aby partner wniósł tylko zasoby ludzkie, doświadczenie albo tylko potencjał technologiczny. Partnerem może być również podmiot, który wnosi jedynie wkład finansowy lub zapewnia odpowiedni potencjał organizacyjny niezbędny do realizacji projektu. Najważniejsze jest, aby podmioty tworzące partnerstwo wspólnie posiadały odpowiedni potencjał ludzki, techniczny i finansowy do realizacji danego przedsięwzięcia. W trakcie oceny projektu partnerskiego powinno się dokonywać weryfikacji, czy faktycznie dany projekt może być zrealizowany jedynie przy zaangażowaniu wszystkich partnerów. Chodzi o weryfikację, czy poszczególni partnerzy stanowią wartość dodaną dla projektu, tak, aby formuła projektu partnerskiego była zgodna z celem art. 33 ust. 1 ustawy wdrożeniowej.

Sąd I instancji zauważył, że podstawowym zadaniem Partnera jest udostępnienie nieruchomości i jej obsługa techniczna. Zadanie to jest kluczowe dla realizacji projektu z uwagi na wymóg, zawarty w § 4 ust. 6 Regulaminu konkursu. Stanowi on, że Wnioskodawca (lub partner w przypadku projektów partnerskich) na dzień złożenia wniosku o dofinansowanie musi posiadać prawo do dysponowania nieruchomością na cele związane z realizacją projektu. Tytułem prawnym do dysponowania nieruchomością może być wyłącznie prawo własności lub prawo wieczystego użytkowania. Instytucja Zarządzająca stwierdziła, że pozostaje to bez znaczenia dla oceny wniosku, że założone partnerstwo miało zagwarantować spełnienie ww. wymogu konkursu. Sąd tej oceny nie podziela. Zapis § 4 ust. 6 Regulaminu konkursu zawęża pojęcia prawa do dysponowania nieruchomością jedynie do dwóch tytułów prawnych: prawa własności lub wieczystego użytkowania. Wnioskodawca chcąc, więc zrealizować projekt nie dysponuje swobodą w zakresie wyboru tytułu prawnego, na podstawie, którego będzie korzystał z nieruchomości. Nie może, bowiem wynająć odpowiadającego jego potrzebom lokalu, lecz musi nabyć prawo własności lub wieczystego użytkowania. Nabycie prawa własności wiąże się z większymi nakładami na nieruchomość, w porównaniu do prostego wynajęcia lokalu na inkubator. Taka sytuacja zachodzi również w przypadku wieczystego użytkowania gruntu. Spółka musiałby albo samodzielnie wybudować budynek, albo też wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, nabyć prawo własności budynku.

W ocenie WSA, w zaskarżonej uchwale organ porównywał koszty poniesione przez stronę oraz Partnera wskazując na ich dysproporcję, gdyż udział Gminy w projekcie ma wynosić w sumie [...] zł zaś strona – [...] zł. Instytucja Zarządzająca nie wzięła jednak pod uwagę, że gdyby Spółka chciała samodzielnie spełnić warunek, wynikający z § 4 ust. 6 Regulaminu konkursu, musiałby przeznaczyć o wiele większe środki na realizację projektu, chcąc nabyć prawo własności lub wieczystego użytkowania. Wartość finansowa udziału Partnera w projekcie nie sprowadza się, więc jedynie do zadeklarowanej wartości obsługi technicznej nieruchomości oraz działań prorozwojowych. Należy, bowiem wziąć pod uwagę, że Parter, jako swój wkład do projektu wnosi również prawo własność nieruchomości.

Sąd podniósł, że sformułowania zawarte w § 9 ust. 11 Regulaminu konkursu mają charakter niedookreślony. Nie wynika z nich bezpośrednio, w jakiej proporcji ma pozostawać wkład finansowy wniesiony przez partnera w stosunku do wkładu zaangażowanego przez wnioskodawcę. Wskazany wyżej przepis stanowi, że udział partnera nie może mieć charakteru symbolicznego, nieznacznego, czy pozornego. Nie można uznać, że zapewnienie nieruchomości, w której ma być realizowany projekt ma charakter symboliczny, czy też nieznaczny. Bez nieruchomości nie byłoby możliwe stworzenie inkubatora. Jest to, więc niezbędny i konieczny środek trwały do realizacji projektu. Udział Partnera, który dysponuje prawem własności nieruchomości z pewnością jest uzasadniony dla realizacji projektu, biorąc pod uwagę kwestię zawężenia pojęcia tytułu prawnego do nieruchomości w Regulaminie konkursu. Uzyskanie prawa własności lub wieczystego użytkowania może przekraczać możliwości jednego podmiotu. Z tego powodu decyzja o realizacji projektu w partnerstwie z podmiotem, który dysponuje już prawem własności nieruchomości jest uzasadniona. Taką możliwość przewiduje § 4 ust. 6 Regulaminu konkursu. Partnerstwo, w którym jeden z podmiotów zapewnia prawo własności nieruchomości spełnia wymogi wynikające z § 9 ust. 11 Regulaminu konkursu. Każdy z partnerów wnosi, bowiem wkład, który jest niezbędny do realizacji projektu.

Zdaniem WSA Gmina udostępniając nieruchomość na realizację projektu pozbawi się tym samym uzyskania innych korzyści finansowych, jakie mogłaby osiągnąć, poprzez jej wynajęcie osobom trzecim.

Sąd podkreślił, że Instytucja Zarządzająca powinna dokonywać oceny kompleksowej wniosku na podstawie całej dokumentacji, złożonej w ramach procedury konkursowej. Zgodnie z art. 37 ust. 5 ustawy wdrożeniowej, właściwa instytucja może wymagać od wnioskodawcy wyłącznie informacji i dokumentów niezbędnych do oceny spełniania kryteriów wyboru projektów.

Zarząd Województwa Podkarpackiego w skardze kasacyjnej zaskarżył powyższy wyrok w całości domagając się jego uchylenia i oddalenie skargi z uwagi na dostatecznie wyjaśnioną istotę sprawy. Ewentualnie organ wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Rzeszowie. Organ wniósł także o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego oraz rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:

I. Prawa materialnego poprzez błędną wykładnię:

- art. 33 ust 1 w związku z art. 37 ust. 1 i ust. 2 art. 41 ust 2 pkt 7 ustawy wdrożeniowej w związku § 9 ust 11 Regulaminu konkursu w ramach osi priorytetowej I Konkurencyjna i innowacyjna gospodarka działania 1.3 Promowanie przedsiębiorczości, typu projektu: Inkubatory przedsiębiorczości, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020" przyjęty Uchwałą Zarządu Województwa Podkarpackiego w Rzeszowie nr [...] z dnia 28 sierpnia 2018 r., poprzez błędne przyjęcie, że udział partnera w projekcie nie jest nieznaczny;

- art. 37 ust. 5 ustawy wdrożeniowej poprzez błędne przyjęcie, iż Instytucja Zarządzająca nie oceniła całości dokumentów w zakresie spełnienia przez skarżącego kryteriów wyboru projektu;

- art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz.1302 – dalej: p.p.s.a.) poprzez nieodniesienie się przez Sąd I instancji do wszystkich okoliczności sprawy, co z kolei uniemożliwia jego kontrolę instancyjną.

II. Przepisów postępowania tj. art. 66 ust 2 pkt 2 ustawy wdrożeniowej poprzez uwzględnienie skargi, w sytuacji, gdy uchwała nr [...] Zarządu Województwa Podkarpackiego w Rzeszowie z dnia 27 maja 2019 r. w sprawie nieuwzględnienia protestu wniesionego w dniu 8 kwietnia 2019 r. przez przedsiębiorstwo Park Technologiczny Inventum Sp. z o.o. od negatywnej oceny formalnej wniosku pn, "[...] , złożonego w ramach naboru nr [...] dla Osi priorytetowej I Konkurencyjna i innowacyjna gospodarka Działania 1.3 Promowanie przedsiębiorczości Typ projektu: Inkubatory przedsiębiorczości Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020 nie została wydana w sposób naruszający prawo.

Argumentację na poparcie powyższych zarzutów organ przedstawił w uzasadnieniu skargi kasacyjnej.

Spólka w odpowiedzi na skargę kasacyjną wniosła o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna zawiera usprawiedliwione podstawy.

Ustosunkowując się w pierwszej kolejności do zarzutów naruszenia prawa materialnego, których komplementarny charakter uzasadnia ich łączne rozpoznanie, należy w całości podzielić stanowisko zawarte w skardze kasacyjnej organu. Wniosek został oceniony negatywnie z powodu niespełnienia kryterium formalnego standardowego pn. Kwalifikowalność zakresu rzeczowego projektu. Przyczyną niespełnienia tego kryterium była niezgodność zakresu rzeczowego ze szczegółowymi zasadami określonymi w § 9 ust. 11 Regulaminu konkursu, tj. niewykazanie znaczącego charakteru udziału Gminy D., jako Partnera projektu, w jego realizacji. Regulamin konkursu w § 9 ust. 11 doprecyzowuje rolę partnera i warunki, które musi on spełniać w realizacji planowanego przedsięwzięcia: "Udział partnera w realizacji projektu nie może mieć charakteru symbolicznego, nieznacznego czy pozornego. Udział partnerów w projekcie powinien być uzasadniony, oraz przyczyniać się do osiągnięcia celów projektu w większym wymiarze niż przy zaangażowaniu w jego realizację jedynie wnioskodawcy, spowodować synergię lub umożliwić całościowe potraktowanie zagadnienia, którego dotyczy projekt. Każdy partner musi mieć przyporządkowane faktyczne zadania w realizacji projektu." Z przedłożonej przez Wnioskodawcę Umowy o partnerstwie wraz z aneksem wynika, że partner udostępni powierzchnię lokalową na potrzeby funkcjonowania inkubatora przedsiębiorczości, a także będzie odpowiedzialny za realizację zadań dotyczących; "(...) obsługi technicznej nieruchomości, w której będzie się znajdować inkubator przedsiębiorczości powstały w ramach wniosku oraz organizacji wydarzeń prorozwojowych wspierających przedsiębiorczość w ramach inkubatora przedsiębiorczości powstałego w ramach wniosku." Spółka we wniosku o dofinansowanie nie umieściła zadań, które w ramach realizacji projektu miałby wykonywać partner. Zgodnie z postanowieniami Instrukcji wypełnienia wniosku o dofinansowanie, stanowiącej załącznik nr 2 do Regulaminu konkursu, Wnioskodawca zobowiązany był przedstawić w pkt B.1 wniosku krótki opis identyfikujący przedmiot projektu, natomiast przedstawienie realizowanego zakresu rzeczowego projektu w podziale na poszczególne zadania powinno znaleźć odzwierciedlenie w pkt B.2 wniosku, który z kolei jest podstawą do przygotowania zestawienia wydatków w Tabeli wydatków D.3. Zgodnie z Instrukcją w pkt D.3 wniosku należało wykazać wszystkie wydatki, które będą ponoszone w ramach projektu i są uzasadnione oraz niezbędne do jego realizacji. W razie konieczności należało także podać dodatkowe informacje dot. kosztów niekwalifikowanych. Wnioskodawca w pkt B.2 wniosku nie ujął żadnych zadań, które miałby realizować partner. W pkt D.3 nie wykazał (zarówno po stronie wydatków kwalifikowalnych jak i niekwalifikowalnych) żadnych wydatków związanych z zadaniami realizowanymi przez partnera. W odniesieniu do partnera projektu - Gminy Dębica nie założono zadań związanych z realizacją zakresu rzeczowego projektu polegającego na utworzeniu inkubatora przedsiębiorczości rozumianego zarówno jako inwestycja w środki trwałe jak również jako utworzenie jednostki prowadzącej kompleksowy program wsparcia początkującego przedsiębiorcy, zgodnie z definicją zawartą w Regulaminie konkursu. Podczas oceny formalnej Wnioskodawca został wezwany o uzupełnienie punktu D.3 wniosku o dofinansowanie, gdzie miał ująć koszty związane z zadaniami realizowanymi przez partnera. Powyższego nie wykonano. W konsekwencji element weryfikacji kryterium formalnego standardowego pn. Kwalifikowalność zakresu rzeczowego projektu, nie został spełniony.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że partner ma mieć przyporządkowane faktyczne zadania w realizacji projektu, a planowane do realizacji przez niego zadania mają wynikać z zakresu rzeczowego projektu. Zgodnie z definicją partnerstwa zawartą w § 9 ust. 11 Regulaminu konkursu, partnerstwo oznacza zaangażowanie przez Wnioskodawcę w realizację projektu podmiotu, którego udział jest uzasadniony, konieczny i niezbędny, gdyż przyczynia się do osiągnięcia celów projektu w wymiarze większym niż przy zaangażowaniu w jego realizację jedynie wnioskodawcy. Wspólna realizacja projektu rozumianego jako przedsięwzięcie zmierzające do osiągnięcia założonego we wniosku o dofinansowanie celu, powinna polegać na wniesieniu, przez partnerów projektu zasobów, odpowiednich do zakresu planowanych do realizacji zadań. Opis zakresu rzeczowego pochodzi z części B wniosku o dofinansowanie pn. Opis projektu. W żadnym z punktów części B wniosku (w B.1 czy B.2) nie umieszczono opisu zadań, które realizować ma partner. Nie określono również wymiaru finansowego zadań partnera w punkcie D.3 wniosku o dofinansowanie. Tym samym udział partnera w realizacji projektu ma charakter symboliczny, nieznaczny, pozorny.

Natomiast Sąd I instancji, podczas kontroli legalności decyzji Zarządu Województwa Podkarpackiego dokonał odmiennej oceny prawnej stanu faktycznego w stosunku do oceny, jakiej dokonały organy. Wskazał, że sformułowania zawarte w § 9 ust. 11 Regulaminu konkursu mają charakter niedookreślony i nie wynika z nich bezpośrednio, w jakiej proporcji ma pozostawać wkład finansowy wniesiony przez partnera w stosunku do wkładu zaangażowanego przez wnioskodawcę. Z Regulaminu wynika jedynie, że udział partnera nie może mieć charakteru symbolicznego, nieznacznego, czy pozornego. W ocenie Sądu nie można uznać, że zapewnienie nieruchomości, w której ma być realizowany projekt ma charakter symboliczny, czy też nieznaczny. Bez nieruchomości nie byłoby możliwe stworzenie inkubatora. Jest to, więc niezbędny i konieczny środek trwały do realizacji projektu. Udział Partnera, który dysponuje prawem własności nieruchomości z pewnością jest uzasadniony dla realizacji projektu, biorąc pod uwagę omówioną wyżej kwestię zawężenia pojęcia tytułu prawnego do nieruchomości w Regulaminie konkursu. Uzyskanie prawa własności lub wieczystego użytkowania może przekraczać możliwości jednego podmiotu. Z tego powodu decyzja o realizacji projektu w partnerstwie z podmiotem, który dysponuje już prawem własności nieruchomości jest uzasadniona. Taką możliwość przewiduje bezpośrednio § 4 ust. 6 Regulaminu konkursu. Partnerstwo, w którym jeden z podmiotów zapewnia prawo własności nieruchomości spełnia wymogi wynikające z § 9 ust. 11 Regulaminu konkursu. Każdy z partnerów wnosi, bowiem wkład, który jest niezbędny do realizacji projektu. Z takim poglądem zgodzić się nie sposób, z powodów, o jakich mowa na wstępie niniejszego uzasadnienia. Z tego powodu zalecenia zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, co do dalszego postępowania organu po stwierdzeniu, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny - są nieuzasadnione. Dlatego mając na uwadze treść art. 141 § 4 p.p.s.a. (postawionego jako kolejny zarzut skargi kasacyjnej), WSA niezasadnie wskazał na konieczność przeprowadzenia dalszego postępowania poprzez dokonanie kompleksowej oceny wniosku.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego ustalenia organów były wystarczające do wywiedzenia, że udział partnera (Gminy) w projekcie nie był znaczny. Stąd wyrok WSA należało uchylić, zaś skargę oddalić.

Nadto zasadny jest także zarzut naruszenia przez Sąd I instancji, art. 141 § 4 p.p.s.a., ponieważ uzasadnienie wyroku WSA nie zawiera w ogóle stanowiska dotyczącego stwierdzenia, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny. Jest to o tyle istotne, że WSA zrekapitulował jedynie w tej mierze, iż bez nieruchomości nie byłoby możliwe stworzenie inkubatora. Jest to, więc niezbędny i konieczny środek trwały do realizacji projektu. Uzyskanie prawa własności lub wieczystego użytkowania może przekraczać możliwości jednego podmiotu. WSA w Rzeszowie w powyższym wyroku błędnie przyjął jakoby § 4 ust. 6 Regulaminu konkursu zawęża pojęcia prawa do dysponowania nieruchomością jedynie do dwóch tytułów prawnych: prawa własności lub wieczystego użytkowania. Takie odczytywanie ww. zapisu Regulaminu nie zasługuje na aprobatę.

Podsumowując, należy stwierdzić, że ocena podniesionego w skardze kasacyjnej zarzutów naruszania prawa materialnego uprawnia do zastosowania w sprawie art. 188 p.p.s.a. Stosownie do treści tego przepisu stwierdzenie przez Naczelny Sąd Administracyjny przy rozpoznawaniu skargi kasacyjnej, że istota sprawy jest dostatecznie wyjaśniona, pozwala temu Sądowi na uchylenie zaskarżonego orzeczenia i rozpoznanie skargi. Zastosowanie art. 188 p.p.s.a. jest, bowiem uzależnione od spełnienia następujących przesłanek: po pierwsze, Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnia skargę kasacyjną; po drugie, uwzględnienie skargi kasacyjnej wiąże się z uchyleniem zaskarżonego orzeczenia, i po trzecie istota sprawy jest dostatecznie wyjaśniona. Te wszystkie wymienione przesłanki wystąpiły łącznie w rozpoznawanej sprawie.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 188 p.p.s.a. w związku z art. 193 i art. 151 p.p.s.a. uchylił zaskarżony wyrok i oddalił skargę.

O kosztach postępowania kasacyjnego postanowiono na podstawie art. 203 pkt 2 p.p.s.a w związku w zw. z art. 205 § 2 p.p.s.a. oraz w zw. z § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c) w zw. z § 14 ust 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.).



Powered by SoftProdukt