Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel, Sędziowie WSA Beata Machcińska (spr.), Bożena Suleja-Klimczyk, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 maja 2020 r. sprawy ze skargi A Spółka Jawna w G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji dotyczącej podatku od towarów i usług za sierpień 2014 r., październik 2014 r. i grudzień 2014 r. oddala skargę.

Przedmiotem skargi A spółka jawna w G. (dalej "spółka" lub "skarżąca") jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach wydane w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji dotyczącej podatku od towarów i usług za sierpień, październik i grudzień 2014 r.

Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Postanowieniem z dnia [...] r. (znak [...]) Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w G. (dalej "organ pierwszej instancji") nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z dnia [...] r. (dalej "Decyzja") w części dotyczącej określenia spółce:

1) nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z tytułu podatku VAT za sierpień 2014 r. w kwocie [...] zł, w tym do zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez spółkę w terminie 60 dni w kwocie [...] zł,

2) zobowiązania podatkowego z tytułu podatku VAT za październik 2014 r. w kwocie [...] zł,

3) zobowiązania podatkowego z tytułu podatku VAT za grudzień 2014 r. w kwocie

[...] zł.

Organ podatkowy pierwszej instancji uznał, że w sprawie zaistniały przesłanki wynikające z treści art. 239b § 1 pkt 2 i § 2 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej "o.p.").

2. W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik spółki zarzucił naruszenie:

1) art. 122 o.p. w zw. z art. 187 o.p. w zw. z art. 191 o.p. poprzez brak zebrania i rozpatrzenia w sposób wyczerpujący materiału dowodowego niezbędnego dla ustalenia istnienia przesłanek uzasadniających nadanie Decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, poczynienie ustaleń faktycznych sprzecznych z rzeczywistym stanem rzeczy, a w rezultacie wadliwe przyjęcie przez organ pierwszej instancji, że spółka nie posiada majątku, na którym można ustanowić zastaw skarbowy;

2) art. 217 § 2 o.p. poprzez sporządzenie uzasadnienia faktycznego i prawnego postanowienia w sposób uniemożliwiający stronie stwierdzenie jakie konkretnie okoliczności uprawdopodobniają, iż Decyzja nie zostanie wykonana;

3) art. 239 § 1 i § 2 o.p. poprzez nadanie Decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, pomimo że organ nie uprawdopodobnił, iż zobowiązanie wynikające z niej nie zostanie wykonane.

3. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej również "organ odwoławczy") postanowieniem z dnia [...] r., wydanym na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 239b § 1 pkt 2 i § 2 oraz art. 13 § 1 pkt 2 lit. a) o.p., utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

Organ na wstępie wyjaśnił, iż Decyzja w dniu wydania zaskarżonego postanowienia była decyzją nieostateczną (i nadal nią jest), albowiem spółka wniosła od niej odwołanie, które nie zostało jeszcze rozpatrzone. Wskazał, że zaległości z tytułu podatku VAT za październik i grudzień 2014 r. odpowiadają kwotom zobowiązań określonych w Decyzji za te okresy, czyli odpowiednio [...] zł oraz [...] zł. Natomiast zaległość za sierpień 2014 r. wynosi [...] zł - stanowi różnicę pomiędzy zwrotem faktycznie otrzymanym, a kwotą zwrotu określoną w prawidłowej wysokości w Decyzji, przy uwzględnieniu okoliczności, iż pierwotnie spółka wykazała zwrot podatku w kwocie [...] zł, który otrzymała w dniu [...] r. Łącznie kwota zaległości za te okresy wynosi [...] zł. Ponadto spółka posiada zaległość z tytułu podatku VAT za styczeń 2014 r. w kwocie [...] zł (wynikającą z decyzją organu pierwszej instancji z dnia [...] r. znak: [...], której nadano rygor natychmiastowej wykonalności odrębnym postanowieniem). Kwota zaległości z tytułu podatku VAT za styczeń, sierpień, październik i grudzień 2014 r. (bez odsetek) wynosi zatem [...] zł.

Co do przesłanki z art. 239b § 1 pkt 2 o.p. organ odwoławczy stwierdził, iż jej wystąpienie nie budzi wątpliwości, gdyż brak majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy wynika z analizy danych zawartych w Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców, Centralnej Bazie Ksiąg Wieczystych oraz w Ewidencji środków trwałych, stanowiącej załącznik do zażalenia spółki. W tym ostatnim dokumencie spółka ujawniła środki trwałe: zmywarkę do naczyń, hydrofor, namiot handlowy, drukarkę fiskalną, lecz ich wartość początkowa jest niższa od wysokości posiadanych przez spółkę zaległości podatkowych, jak również od kwoty wskazanej w art. 41 § 1 o.p. Z kolei wykazane w ewidencji samochody są własnością wspólników spółki, a udziały w spółce B Sp. z o.o. w G. (dalej "B") – własnością S. M., a nie spółki. Spółka nie złożyła oświadczenia ORD-HZ o nieruchomościach i prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem hipoteki przymusowej i rzeczach ruchomych oraz zbywalnych prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem zastawu skarbowego, pomimo że została o to wezwana.

Odnosząc się do przesłanki uprawdopodobnienia niewykonania ciążących na spółce zaległości z tytułu podatku od towarów i usług w łącznej kwocie [...] zł należności głównej (w tym zaległości objętych zaskarżonym postanowieniem), organ odwoławczy wskazał, iż w 2018 r.: przychód spółki wyniósł [...] zł, koszty uzyskania przychodów wyniosły [...] zł, a dochód wyniósł jedynie [...] zł, co w zestawieniu z wysokością zaległości podatkowych ogółem, bez uwzględnienia odsetek, uzasadnia stanowisko organu pierwszej instancji, iż zachodzi uzasadniona obawa, że zobowiązanie nie zostanie wykonane. W ocenie organu odwoławczego, organ pierwszej instancji prawidłowo odniósł się do całości zaległości spółki z tytułu podatku VAT, pomimo iż wynikają one z dwóch różnych decyzji podatkowych, którym odrębnie nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Podzielił ocenę organu pierwszej instancji, że dochody spółki wydają się niewystarczające dla pokrycia ujawnionych zaległości, a brak majątku na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, również uzasadnia wystąpienie przesłanki z art. 239b § 2 o.p. Odpowiadając na zarzuty zażalenia, organ odwoławczy zwrócił uwagę na obowiązek zapłaty przez spółkę odsetek za zwłokę od wskazanych zaległości - w łącznej, na dzień 9 lipca 2019 r., kwocie [...] zł oraz ewentualnych kosztów egzekucyjnych co, w jego ocenie, uzasadnia twierdzenie, że spółka nie wykona zobowiązań, gdyż kwota dochodów osiągniętych w 2018 r. i 2019 r. jest niższa od zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę. Argumentował, że nie można przyjąć, iż całość dochodów spółki będzie mogła być przeznaczona na spłatę zaległości bez zagrożenia dalszej jej działalności, z kolei spieniężenie majątku spółki czyniłoby wątpliwym możliwość kontynuowania działalności i osiągania dochodów przez spółkę.

Organ odwoławczy podniósł, iż spółka nie uregulowała przedmiotowych zaległości podatkowych dobrowolnie, a wszczęte postępowanie egzekucyjne nie przyniosło do tej pory realnego skutku, w tym bezskuteczne okazało się zajęcie rachunków bankowych (informacja Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w G. z dnia [...] r.).

4. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniosła o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia organu pierwszej instancji, jak również o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania według norm prawem przepisanych. Ponadto wniosła o przeprowadzenie uzupełniającego postępowania dowodowego z dokumentów:

1) informacji odpowiadającej odpisowi pełnemu z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego B,

2) protokołu zgromadzenia wspólników B z dnia [...] r. zawierającego uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego, na okoliczność posiadania przez skarżącą majątku o znacznej wartości, na którym można ustanowić zastaw skarbowy.

Zarzuciła naruszenie:

- art. 233 § 1 pkt 1) o.p. w zw. z art. 239 o.p. w zw. z art. 239b § 1 pkt 2 i § 2 o.p. poprzez utrzymanie w mocy postanowienia Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w G., pomimo że postanowienie to zostało wydane bezpodstawnie, albowiem organ nie ustalił w sposób niebudzący wątpliwości, czy zostały spełnione przesłanki z art. 239b § 1 pkt 2 i § 2 o.p.;

- art. 122 o.p. w zw. z art. 187 o.p. w zw. z art. 235 o.p. i 239 o.p. poprzez brak wnikliwego zapoznania się z informacją odpowiadającą odpisowi pełnemu z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego B, co w konsekwencji doprowadziło organ do wniosku, iż skarżąca nie posiada udziałów o znacznej wartości, na których można ustanowić zastaw skarbowy, pomimo że z treści tej informacji wynika, iż skarżąca posiada udziały w B;

- przepisów prawa materialnego, a to art. 239b § 1 pkt 2 i § 2 o.p. poprzez jego zastosowanie, pomimo że nie zostały spełnione przesłanki do nadania Decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, iż organy obu instancji pominęły fakt, że skarżąca posiada w B udziały o wartości nominalnej [...], co wynika z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego tego podmiotu. Posiada zatem majątek o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić zastaw skarbowy, co oznacza, że przesłanka z art. 239 § 1 pkt 2 o.p. nie została spełniona.

W ocenie skarżącej, w sprawie nie wystąpiła również przesłanka określona w art. 239b § 2 o.p. Skarżąca posiada bowiem majątek o wartości [...] zł, na którym można ustanowić zastaw skarbowy oraz majątek ruchomy stanowiący wyposażenie prowadzonego przez nią punktu gastronomicznego, o wartości kilkunastu tysięcy złotych (środki trwałe, których łączna rynkowa wartość - poza samochodami stanowiącymi własność wspólników spółki - wynosi [...] zł). Spółka nieprzerwanie, od ponad 20 lat prowadzi działalność gospodarczą, z której uzyskuje stałe i znaczne przychody W pierwszym półroczu 2019 r. spółka uzyskała łączny przychód w wysokości [...] zł, w tym dochód w wysokości [...] zł. Tymczasem kwota zobowiązania podatkowego, wynikająca z Decyzji wynosi [...] zł, a więc jest znacząco mniejsza zarówno od majątku posiadanego przez spółkę jak i osiąganych przez nią przychodów.

Spółka wyjaśniła, iż zawsze terminowo regulowała swoje zobowiązania podatkowe i nie posiada jakichkolwiek innych zaległości podatkowych, a nieuiszczenie kwoty zaległości podatkowej wskazanej w Decyzji wynika z tego, że kwestionuje ją w całości, czego emanacją jest złożone odwołanie.

5. W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie i podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem kontroli Sądu jest zasadność utrzymania w mocy przez organ odwoławczy postanowienia organu pierwszej instancji w przedmiocie nadania Decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności w oparciu o przesłanki wymienione w art. 239b § 1 pkt 2 i § 2 o.p.

Skarżąca zarzuca organom niewykazanie zaistnienia przesłanki z art. 239b § 1 pkt 2 o.p., a w szczególności pominięcie faktu posiadania przez skarżącą udziałów w B o wartości nominalnej [...] zł, które mogę być przedmiotem zastawu, jak również nieuprawdopodobnienie przez organ podatkowy, że zobowiązanie podatkowe wynikające z Decyzji nie zostanie przez skarżącą wykonane (art. 239b § 2 o.p.).

Zgodnie z art. 239a o.p. decyzja nieostateczna, nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie podlega wykonaniu, chyba że decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

W myśl zaś art. 239b § 1 o.p. decyzji nieostatecznej może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy:

1) organ podatkowy posiada informacje, z których wynika, że wobec strony toczy się postępowanie egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych lub

2) strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia, lub

3) strona dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku znacznej wartości, lub

4) okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące.

Na podstawie § 2 tego artykułu, przepis § 1 stosuje się, jeżeli organ podatkowy uprawdopodobni, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane.

Przesłanki określone w art. 239b § 1-4 o.p. mają charakter fakultatywny i rozłączny, co powoduje, że zaistnienie jednej z nich daje podstawę do nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Przy tym warunkiem koniecznym jest uprawdopodobnienie przez organ podatkowy, że zobowiązanie podatkowe wynikające z decyzji nie zostanie wykonane (art. 239b § 2 o.p.). Fakt zaistnienia którejkolwiek z przesłanek wymienionych w art. 239b § 1 o.p. organ podatkowy obowiązany jest ustalić przez udowodnienie, natomiast dla wykazania spełnienia warunku określonego w art. 239b § 2 o.p. wystarczy jedynie uprawdopodobnienie, które jest środkiem zastępczym dowodu. Uprawdopodobnienie nie daje pewności, lecz tylko wiarygodność (prawdopodobieństwo) istnienia jakiegoś faktu, a zatem nie oznacza konieczności udowodnienia danej okoliczności.

Kwestia zaistnienia przesłanek do nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej musi być badana według stanu istniejącego na dzień wydania postanowienia w tym przedmiocie. I tak, organ pierwszej instancji wykazał, że skarżąca nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy. Wniosek taki wywiódł w oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy: dane z Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców, Centralnej Bazy Ksiąg Wieczystych oraz w Ewidencji środków trwałych oraz informacji z KRS B – wydruk z lex.online.wolterskluwer.pl., będącej wynikiem poszukiwania przez organ powiązań kapitałowych skarżącej.

Z dokumentów tych wynika, że skarżąca nie posiada nieruchomości, pojazdów, a określona przez spółkę wartość początkowa środków trwałych jest niższa od wysokości posiadanych przez spółkę zaległości podatkowych - wynosi bowiem jedynie [...] zł; wykazane w ewidencji pojazdy nie są własnością spółki, co wyjaśnił jej pełnomocnik w zażaleniu na postanowienie pierwszej instancji. Organ pierwszej instancji, korzystając z programu: lex.online.wolterskluwer.pl., stwierdził, że skarżąca nie ma udziałów w B. Co istotne, pismem z dnia [...] r. nr [...], w związku z prowadzonym postępowaniem podatkowym w podatku od towarów i usług za okres: 1-12/2013 r., 1-12/2014 r., 1-12/2015 r. 1-6/2016 r., Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w G. wezwał spółkę do złożenia, w terminie 7 dni od daty doręczenia, oświadczenia ORD-HZ o nieruchomościach i prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem hipoteki przymusowej i rzeczach ruchomych oraz zbywalnych prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem zastawu skarbowego. W wezwaniu poinformowano, że strona lub kontrolowany może odmówić złożenia oświadczenia oraz że oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Załączono także stosowny formularz. Przedmiotowe wezwanie doręczono poprzez Pocztę Polską pełnomocnikowi spółki M. P. w dniu [...] r. na wskazany adres Kancelarii [...], ul. [...] [...], [...] S., jednakże pozostało ono bez odpowiedzi (notatka z dnia [...] r. w aktach administracyjnych sprawy pod sygn. akt I SA/Gl 175/20).

Odnosząc się do zasadniczego zarzutu skarżącej – nieuwzględnienia okoliczności posiadania przez skarżącą udziałów w B, dostrzec trzeba, iż po pierwsze skarżąca dopiero w skardze do tut. Sądu ujawniła posiadanie [...] udziałów w B o wartości nominalnej [...] zł. W zażaleniu na postanowienie organu pierwszej instancji pełnomocnik skarżącej tej istotnej dla spółki okoliczności nie podał, choć zarzucił organowi, iż nie zweryfikował, czy spółka posiada majątek, na którym można ustanowić zastaw skarbowy, przykładowo przez sprawdzenie informacji z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w celu ustalenia, czy skarżąca nie posiada udziałów w innych spółkach kapitałowych; nie wspomniał przy tym jakiej spółki kapitałowej należałoby zweryfikować rejestr. Skarżąca nie złożyła również oświadczenia ORD-HZ o nieruchomościach i prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem hipoteki przymusowej i rzeczach ruchomych oraz zbywalnych prawach majątkowych, które mogą być przedmiotem zastawu skarbowego, choć była o to wzywana.

Po drugie, w myśl art. 38 pkt 8 c) ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1500), nie są ujawniani w rejestrze przedsiębiorców wspólnicy, którzy posiadają w kapitale zakładowym mniej niż 10 % udziałów. Z dołączonego do skargi pełnego odpisu KRS B wynika, że skarżąca została wpisana do rejestru w dniu [...] r. jako wspólnik posiadający [...] udziałów, a wykreślona w dniu [...] r. Z kolei z dołączonego do skargi protokołu z posiedzenia NZW B z dnia [...] r. wynika, że podwyższono jej kapitał zakładowy, do B przystąpili nowi wspólnicy - S. M. i A. M., a dotychczasowy wspólnik – skarżąca objęła [...] udziałów o łącznej wartości nominalnej [...] zł. Tym samym uzyskała status wspólnika mniejszościowego, posiadającego mniej niż 10 % udziałów w kapitale zakładowym B, co było powodem dokonania zmian w KRS B (zmian danych dotyczących wspólników), zgodnie z ww. art. 38 pkt 8 c) ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym.

Zatem zarówno w dacie wydania postanowienia w przedmiocie nadania Decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, jak i w dacie doręczenia pełnomocnikowi skarżącej wezwania do złożenia oświadczenia ORD-HZ, skarżąca posiadała udziały B, lecz z przyczyn nieznanych Sądowi i zapewne również organom, faktu tego nie ujawniła – uczyniła to dopiero w skardze do tut. Sądu.

Takie postępowanie nie zasługuje na akceptację. Zgodnie z art. 187 § 1 o.p., organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy, co oznacza, że dowody przeprowadza organ podatkowy, jako prowadzący postępowanie. Jednak skarżąca nie jest pozbawiona możliwości składania wniosków dowodowych dla wykazania okoliczności, na które się powołuje, zwłaszcza (jak w niniejszej sprawie) takich, o których wiedzę ma tylko ona. Inaczej mówiąc, skarżąca nie może w postępowaniu o nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji biernie oczekiwać, że organ podatkowy udowodni, że jego majątek jest większy niż to dotychczas ustalono i rygor nie będzie zastosowany. Powinna wykazać się inicjatywą dowodową (tak NSA w wyroku z dnia 26 listopada 2019 r., sygn. akt I FSK 1527/17, CBOSA). Sąd podziela również pogląd NSA OZ w Katowicach zawarty w wyroku z 20 maja 1998 r., sygn. akt I SA/Ka 1605/96, LEX nr 33414, że "nałożenie na organy prowadzące postępowanie administracyjne obowiązku wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego nie zwalnia strony postępowania od współudziału w realizacji tego obowiązku. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy nieudowodnienie określonej czynności faktycznej może prowadzić do rezultatów niekorzystnych dla strony. Z treści przepisów nakładających wspomniane wyżej obowiązki nie daje się w szczególności wyprowadzić konkluzji, iż organy administracji zobowiązane są do poszukiwania środków dowodowych służących poparciu twierdzeń strony w sytuacji, gdy ta ostatnia - mimo wezwania - środków takich nie przedstawia. Nie można bowiem w takim przypadku założyć, że przy bierności strony, cały ciężar dowodzenia faktów mających przemawiać przeciwko ustaleniom poczynionym przez organy administracji spoczywa na tych organach."

W ocenie Sądu, organ pierwszej instancji uprawdopodobnił, że zachodzą okoliczności faktyczne, które potwierdzają, że zobowiązanie podatkowe z Decyzji nie zostanie wykonane (art. 239b § 2 o.p.). Wskazał, że w 2018 r.: przychód spółki wyniósł [...] zł, koszty uzyskania przychodów wyniosły [...] zł, dochód wyniósł [...] zł. Skarżąca podniosła zaś, że pierwszym półroczu 2019 r. uzyskała przychód w wysokości [...] zł, a dochód w wysokości [...] zł. Sąd podziela argumenty organu odwoławczego, uznające za nieracjonalne wywody skarżącej o przeznaczeniu całego wypracowanego dochodu na spłatę zaległości podatkowych, jak również o możliwości spieniężenia jej majątku na ten cel. Słusznie bowiem organ dostrzegł, iż nie jest to możliwe bez uszczerbku dla prowadzonej działalności gospodarczej – skarżąca pozbawiona by była koniecznych dla prowadzenia działalności gospodarczej środków finansowych, a spieniężenie jej majątku czyniłoby wątpliwym możliwość kontynuowania jej i osiągania dochodów przez skarżącą. Organ odwoławczy zwrócił uwagę, że z decyzji wymiarowej z dnia [...] r. (określającej zobowiązanie z tytułu podatku VAT za styczeń 2014 r.) wynika, że skarżąca posługiwała się fakturami VAT dokumentującymi zdarzenia gospodarcze, które nie zostały w rzeczywistości dokonane, argumentując przy tym, że sposób powstania zaległości potwierdza prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązań.

Organy podatkowe, które w swych rozważaniach uwzględniły wysokość zaległości podatkowych skarżącej wraz z odsetkami (wynikających z Decyzji oraz ww. decyzji wymiarowej obejmującej zaległość podatkową za styczeń 2014 r.), brak majątku, na którym można ustanowić zabezpieczenie w postaci hipoteki lub zastawu oraz uzyskany przez skarżącą w 2018 i 2019 r. dochód, racjonalnie i logicznie uprawdopodobniły, że skarżąca nie wykona zobowiązania podatkowego z Decyzji. Stanowisko organu potwierdza okoliczność, iż wszczęte wobec skarżącej postępowanie egzekucyjne obejmujące przedmiotowe zaległości nie przyniosło realnego skutku, w tym bezskuteczne okazało się zajęcie jej rachunków bankowych (informacja Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w G. z dnia [...] r. w aktach administracyjnych). W tym miejscu ponownie wskazać należy, iż przesłanka uprawdopodobnienia niewykonania zobowiązania nie może być utożsamiana z udowodnieniem tej okoliczności, a jedynie sprowadza się do wykazania stosowną argumentacją istnienia uzasadnionej obawy, że zobowiązanie objęte Decyzją nie zostanie wykonane i tym wymaganiom organy w sprawie sprostały.

Tym samym w dniu [...] r., tj. w dniu wydania przez organ pierwszej instancji postanowienia o nadaniu Decyzji rygoru natychmiastowej, istniały przesłanki do nadania rygoru natychmiastowej wykonalności określone w art. 239b § 1 pkt 2 i § 2 o.p.

Z tych względów zarzuty naruszenia zarówno przepisów prawa materialnego jak i procesowego należało uznać za niezasadne. W ocenie Sądu, organy podatkowe działały praworządnie, tj. na podstawie wskazanych przepisów prawa, powołując istotne w sprawie okoliczności faktyczne.

Mając na względzie wszystkie podniesione wyżej okoliczności, Sąd uznał, że zaskarżone postanowienie oraz postanowienie organu pierwszej instancji nie naruszają prawa i, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), orzekł jak w sentencji wyroku.