drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego, , Inne, uchylono zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję, II SA/Kr 268/16 - Wyrok WSA w Krakowie z 2016-07-15, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Kr 268/16 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2016-07-15 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2016-03-07
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Aldona Gąsecka-Duda
Joanna Tuszyńska /przewodniczący sprawozdawca/
Małgorzata Łoboz
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Sygn. powiązane
I OZ 577/16 - Postanowienie NSA z 2016-06-14
I OSK 2723/16 - Postanowienie NSA z 2018-10-23
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
uchylono zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska (spr.) Sędziowie : WSA Aldona Gąsecka-Duda WSA Małgorzata Łoboz Protokolant : starszy sekretarz sądowy Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2016 r. sprawy ze skargi M. H. Redaktora Naczelnego Portalu "A" na decyzję Miejskiego Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w K. z dnia 29 stycznia 2016r. w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Miejskiego Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w K. z dnia 11 stycznia 2016 r.; II. zasądza od Miejskiego Zakładu Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w K. na rzecz strony skarżącej M. H. Redaktora Naczelnego Portalu "A" kwotę 100 zł ( słownie: sto złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. w K. decyzją z dnia 11 stycznia 2016 r., na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 w zw. z art. 17 ust. 1, art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tj. Dz.U.2014.782) oraz art. 1 ust. 1 w zw. z art. 6 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (t.j. Dz.U.2014.1182 ze zm.), odmówił M.H. – Redaktorowi portalu "[...] " udzielenia informacji publicznej w zakresie wysokości nagród przyznanych w roku 2011, 2012, 2013, 2014 oraz w roku 2015 (do dnia odpowiedzi na wniosek) w Miejskim Zakładzie Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w K. poprzez podanie stanowiska, komórki organizacyjnej oraz kwoty i uzasadnienia przyznania danemu pracownikowi nagrody.

W uzasadnieniu wskazano, że M.H. – Redaktor portalu "[...] zwrócił się w dniu 13 grudnia 2015 r. o udostępnienie informacji publicznej w zakresie wysokości nagród przyznanych w roku 2011, 2012, 2013, 2014 oraz w roku 2015 wszystkim osobom pracującym w Miejskim Zakładzie Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w K. poprzez podanie stanowiska, komórki organizacyjnej oraz kwoty i uzasadnienia przyznania danemu pracownikowi nagrody.

Część żądanych informacji - w zakresie nagród przyznanych osobom składającym oświadczenie majątkowe na podstawie art. 24h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. zostało przekazanych wnioskodawcy w odrębnym piśmie. W pozostałym zakresie, w odniesieniu do wszystkich innych osób pracujących w spółce wnioskowane informacje zawierają podlegające ochronie dane osobowe. W ocenie spółki wskazanie pracownika, wydziału (komórki organizacyjnej) i stanowiska wraz z uzasadnieniem przyznania nagrody zawierać będzie dane na tyle jednoznaczne, że na ich podstawie będzie możliwe zidentyfikowanie osoby fizycznej, a zatem żądane informacje należy traktować jako dane osobowe, które podlegają ochronie.

M.H. – Redaktor Naczelny portalu "[...] " wniósł o ponowne rozpoznanie sprawy. Wskazał, że spółka komunalna (będąca 100% własnością gminy) stanowi podmiot zobowiązany do udostępniania informacji publicznej. Nadto charakter spółki komunalnej jest specyficzny tzn. w zasadzie powołana jest do wykonywania zadań gminy, a zatem transparentność jej działania leży w interesie publicznym. Ponadto podniósł, że do wnioskowanych informacji nie można zastosować art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, bowiem ujawnienie przyznanych nagród w zakresie stanowisk, wydziałów nie prowadzi wprost do ujawnienia konkretnych osób. Przesłanka prywatności w tym przypadku nie ma zastosowania. Prawo do prywatności nie obejmuje dodatkowych wynagrodzeń - nagród - przypisanych do stanowisk, czy też do imion i nazwisk. Kwestia ta związana jest z uznaniowym charakterem nagród, a publiczna kontrola ich przyznawania ma istotne znaczenie.

Decyzją z dnia 29 stycznia 2016 r., znak: [...] Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. w K. , na podstawie art. 17 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 i 2, art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 1 ust. 1 w zw. z art. 6 1 i 2 ustawy o ochronie danych osobowych, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu przyznano, że Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. w K. jest podmiotem zobowiązanym do udostępniania informacji publicznej jako jednostka, której dotyczy treść art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jednakże żądane przez wnioskodawcę informacje nie mogą zostać udostępnione z uwagi na normę art. 5 ust. 2. Informacje, których udzielenia odmówiono zawierają podlegające ochronie dane osobowe. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych za dane osobowe uważa się wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej. Wskazanie pracodawcy, wydziału (komórki organizacyjnej) i stanowiska wraz z uzasadnieniem przyznania nagrody zawierać będzie dane na tyle jednoznaczne, że na ich podstawie - pomimo nie podania imienia i nazwiska - będzie możliwe zidentyfikowanie osoby fizycznej, a zatem żądane informacje należy traktować jako dane osobowe, które podlegają ochronie. Można było udzielić wnioskodawcy żądanej informacji jedynie w odniesieniu do osób, które pełnią funkcje publiczne, gdyż niewątpliwie wysokość przyznanych im nagród ma związek z pełnieniem tych funkcji. Co do zasady informacje o wynagrodzeniu pracownika są tajne. Ponadto, jako należące do kategorii dóbr osobistych, są chronione przepisami Kodeksu cywilnego. Takie stanowisko jest ugruntowane w orzecznictwie, gdzie stwierdza się, że ujawnienie przez pracodawcę bez zgody pracownika wysokości jego wynagrodzenia za pracę może naruszać dobra osobiste w rozumieniu art. 23 i 24 kc. Dane o wynagrodzeniu pracownika należy zaliczyć do tej grupy informacji, do których dostęp jest możliwy wyłącznie za zgodą osoby, której one dotyczą, lub wówczas, gdy szczególny przepis prawa wprost upoważnia określone podmioty do ich uzyskania. Nie ulega również wątpliwości, że nagroda stanowi składnik wynagrodzenia.

M.H. – Redaktor portalu "[...] " wniósł do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie skargę na decyzję z dnia 29 stycznia 2016 r., zarzucając naruszenie art. 61 ust. 1 i 3 Konstytucji RP w zw. z art. 10 Europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji z dnia 11 stycznia 2016 r. oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W ocenie skarżącego, Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji w K. lakonicznie uzasadnił swoje stanowisko , co nie pozwala na uznanie, że konieczna jest akceptacja przewagi prawa do prywatności nad prawem do informacji. Niezależnie od powyższego, udostępnienie żądanych danych nie prowadzi do ujawnienia konkretnych osób. Spółka, jako podstawę swojego rozstrzygnięcia powołała błędnie art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej - tj. przesłankę prywatności osoby fizycznej, jak również art. 6 ustawy o ochronie danych osobowych. W przypadku ograniczenia dostępu do informacji publicznej ze względu na prywatność osoby fizycznej nie mają zastosowania spostrzeżenia na temat przepisów ustawy o ochronie danych osobowych, co potwierdził WSA w wyroku z dnia 19 sierpnia 2015 r. (sygn. akt II SA/Gd 373/15). Sąd trafnie zauważył, iż do przetwarzania danych osobowych w rozumieniu art. 6, konieczne jest spełnienie przesłanek zawartych na gruncie art. 23 tej ustawy. Jednym z warunków jest dopuszczalność przetwarzania danych, gdy jest to niezbędne do wykonywania określonych prawem zadań realizowanych dla dobra publicznego (art. 23 ust. 1 pkt. 4 ustawy o ochronie danych osobowych). W tym zakresie ustawa odsyła do przepisów innych ustaw, którymi niewątpliwie będą przepisy o dostępie do informacji publicznej.

Za chybiony, w ocenie skarżącego, należy uznać argument, zgodnie z którym dane dotyczące przyznanej nagrody nie mogą być udostępnione ze względu na ochronę dóbr osobistych pracowników na gruncie art. 23 i 24 Kodeksu cywilnego. Przede wszystkim, w przedmiotowym stanie faktycznym MZWiK posiada szczególny status pracodawcy. Jest to bowiem spółka komunalna, gospodarująca mieniem gminy. Trudno zgodzić się ze stanowiskiem, że dane o wynagradzaniu pracownika mogą zostać udostępnione jedynie w przypadku uzyskania jego zgody. Dodatkowo, nagrody pracownicze stanowią formą docenienia działalności pracownika. Niezrozumiała jest niechęć w ujawnieniu takich danych - m.in. uzasadnienia przyznania nagrody.

W odpowiedzi na skargę Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji sp. o.o. w K. wniosła o oddalenie skargi i podtrzymała swoje stanowisko w sprawie. Spółka podniosła, że konsultowała z organizacja związkową kwestię udostępnienia przedmiotowej informacji, a także przeprowadziła ankietę bezpośrednio z pracownikami spółki. Zarówno stanowisko związku zawodowego [...] ", jak i samym pracowników były jednoznacznie negatywne. Wskazała również, że w odpowiedzi na wniosek z dnia 16 listopada 2015 r. przekazała skarżącemu dokładną strukturę zatrudnienia w spółce. Połączenie tej informacji z informacją o nagrodzie przyznanej osobie zajmującej określone stanowisko prowadziłoby wprost do naruszenia danych osobowych w rozumieniu art. 6 ustawy o ochronie danych osobowych, poprzez umożliwienie określenia dokładnej tożsamości beneficjentów poszczególnych nagród. Podmiot zacytował pogląd Naczelnego Sadu Administracyjnego w wyroku z dnia 18 lutego 2015 r. sygn. I OSK 796/14. Wreszcie zdaniem spółki, żądana informacja miała charakter informacji przetworzonej, zatem wnioskodawca winien wykazać interes publiczny w jej udostępnieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 1647 ze zm.) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta polega na ocenie zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego.

Stosownie do art. 134 § 1 i 2 P.p.s.a. sąd dokonując oceny zaskarżonego aktu rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W świetle powyższych kryteriów skarga zasługiwała na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że Prawo dostępu do informacji publicznej jest gwarantowane konstytucyjnie jako podstawowe prawo obywateli. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 61 ust. 1 stanowi, że obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne, a ponadto o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Zgodnie z art. 61 ust. 3 Konstytucji RP ograniczenie powyższego prawa może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa.

Adresatami obowiązku udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne.

Skonkretyzowanie prawa do informacji ma miejsce w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tj. Dz.U.2014.782), zwana dalej "u.d.i.p." Ustawa reguluje zasady i tryb dostępu do informacji, mających walor informacji publicznych, wskazuje, w jakich przypadkach dostęp do informacji publicznej podlega ograniczeniu oraz kiedy żądane przez wnioskodawcę informacje nie mogą zostać udostępnione. Ustawa określa również podmioty obowiązane do udostępnienia informacji publicznej wskazując, że należą do nich władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne (art. 4 ust. 1 u.d.i.p.).

Pojęcie informacji publicznej ustawodawca określił w art. 1 ust. 1 i art. 6 u.d.i.p. W myśl tych przepisów informację publiczną stanowi każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 u.d.i.p. Przyjąć należy, że informacją publiczną jest każda informacja dotycząca sfery faktów i danych publicznych, a więc każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów realizujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań publicznych i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 2013 r., sygn. akt I OPS 8/13, publ. https://www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Informacja o wydatkowaniu przez organ administracji publicznej środków publicznych jest więc informacją publiczną.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa. Z przepisu tego wynika, że prywatność osoby fizycznej stanowić może - co do zasady - podstawę odmowy udzielenia informacji publicznej. Ograniczenie prawa do prywatności nie dotyczy zaś informacji o osobach pełniących funkcje publiczne – funkcjonariuszy publicznych. Ustawa nie definiuje pojęcia "osoba pełniąca funkcje publiczne". Jednakże Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 20 marca 2006 r., sygn. akt K 17/05 (publ. OTK-A 2006/3/30) stwierdził m.in., że pojęcie to obejmuje takie stanowiska i funkcje, których sprawowanie jest równoznaczne z podejmowaniem działań wpływających bezpośrednio na sytuację innych osób lub łączy się co najmniej z przygotowaniem decyzji dotyczących innych podmiotów. Spod zakresu funkcji publicznej wykluczone są zatem takie stanowiska, choćby pełnione w ramach organów władzy publicznej, które mają charakter usługowy lub techniczny. Warto w tym miejscu powołać również pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego zaprezentowanego w wyroku z dnia 15 listopada 2013 r., sygn. akt I OSK 1044/13 (publ. https://orzeczenia.nsa.gov.pl), gdzie wskazano, że pełnienie funkcji publicznych można przypisać tylko pracownikom z wyboru i powołania, zaś pozostałym gdy pełnią zadania publiczne, a także zatrudnionym na stanowiskach urzędniczych. Funkcji publicznych nie pełnią natomiast osoby zatrudnione na stanowiskach pomocniczych i obsługi. Koniecznym jest przy tym każdorazowe badanie zakresu uprawnień, który dla przypisania im przymiotu pełnienia takich funkcji winien obejmować uprawnienia m.in. do dysponowania majątkiem publicznym, zarządzania nim albo wykonywania innych zadań z zakresu spraw publicznych. Istotne jest posiadanie prawa do działania wpływającego na podejmowanie decyzji (nie tylko w sensie procesowych rozstrzygnięć) w tej materii (por. też wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 sierpnia 2013 r., sygn. akt I OSK 681/13, publ. https://www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Cechą wyróżniającą osobę publiczną jest więc posiadanie określonego zakresu uprawnień pozwalających na kształtowanie treści wykonywanych zadań w sferze publicznej. Zakres uprawnień takiej osoby winien wiec obejmować prawo do dysponowania majątkiem publicznym, zarządzania nim albo też wykonywania innych zadań z zakresu spraw publicznych (tak: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 listopada 2013 r. I OSK 1044/13, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Katowicach z 29 marca 2004 r. II SAB/Ka 144/03, publ.: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 16.02.2016 r. sygn. I OSK 1231/15 oraz I OSK 1228/15 (publ.: http://orzeczenia.nsa.gov.pl) wyraził pogląd, że " jeżeli wnioskowana przez prasę informacja ma charakter informacji publicznej, to jej udostępnienie lub odmowa jej udostępnienia powinna nastąpić w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, a tym samym prasa w powyższym zakresie nie korzysta z regulacji prawnych innych niż te, które dotyczą ogółu społeczeństwa. Odrębny tryb udzielania prasie informacji uregulowany został w art. 4 u.p.p. i w tym zakresie prasa korzysta z regulacji specjalnie dla niej przewidzianej, która poszerza katalog podmiotów zobowiązanych do udzielania informacji (...) Konieczność udokumentowania działania w imieniu prasy istnieje także wówczas, gdy wniosek dotyczy udzielenia prasie informacji publicznej w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, co wynika z art. 3a u.p.p. Konieczność udokumentowania przez podmiot występujący z wnioskiem o udzielenie informacji publicznej reprezentowania prasy, skoro na tę okoliczność we wniosku wskazuje, nie stanowi zawężenia uprawnień prasy do informacji publicznej wynikających z przepisu art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. Udokumentowanie powyższej okoliczności nie powinno nastręczać zasadniczo żadnych trudności, a jego wykonanie czyniłoby organ zobowiązanym do realizacji wniosku o udzielenie żądanej informacji przy ocenie, że ma ona charakter informacji publicznej".

Nadto, przytoczyć należy pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażony w wyroku z 16 grudnia 2009 r. sygn. akt I OSK 1002/09 (orzeczenia.nsa.gov.pl), który Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podziela, że "wszystkie te przypadki, w których ma dojść do podjęcia przez organ aktu administracyjnego, w tym zwłaszcza kwalifikowanego, jakim jest decyzja administracyjna (odmowna oraz o umorzeniu postępowania), bezwzględnie wymagać będą własnoręcznego podpisu wnioskodawcy (podpisu elektronicznego) na wniosku o udostępnienie informacji publicznej, a jego brak winien być usuwany w postępowaniu naprawczym, regulowanym w art. 64 § 2 K.p.a. Zgodnie z art. 16 ust. 2 u.d.i.p., do decyzji odmownej oraz o umorzeniu postępowania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, co oznacza, że Kodeks ten ma zastosowanie do całego procesu wydawania decyzji, a więc także do kwestii usuwania braków formalnych wniosku o dostęp do informacji publicznej, o ile zobowiązany organ zmierza do wydania takiej decyzji. Stosownie do przepisu art. 63 § 3a K.p.a., podanie wniesione w formie dokumentu elektronicznego powinno: 1) być uwierzytelnione przy użyciu mechanizmów określonych w art. 20a ust. 1 albo 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne; 2) zawierać dane w ustalonym formacie, zawartym we wzorze podania określonym w odrębnych przepisach, jeżeli te przepisy nakazują wnoszenie podań według określonego wzoru; 3) zawierać adres elektroniczny wnoszącego podanie. Stosownie do art. 20a ust. 1 powołanej ustawy, identyfikacja użytkownika systemów teleinformatycznych udostępnianych przez podmioty określone w art. 2 następuje przez zastosowanie kwalifikowanego certyfikatu przy zachowaniu zasad przewidzianych w ustawie z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 262), lub profilu zaufanego ePUAP."

Przenosząc dotychczasowe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że wniosek skarżącego z dnia 13 grudnia 2015 r. niewątpliwie dotyczył spraw publicznych a podmiot, do którego wpłynął ten wniosek jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji. Przyjmuje się bowiem, że informację publiczną stanowi każda informacja wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują bądź gospodarują mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji. W zakresie informacji publicznej mieści się informacja o wydatkowaniu przez taki podmiot środków publicznych. Skoro ze środków publicznych pochodzą m. in. wynagrodzenia osób zatrudnionych w takim podmiocie, to informacją publiczną jest informacja o wydatkach podmiotu publicznego na wynagrodzenia pracowników (wyrok NSA z dnia 18 lutego 2015 r. sygn. akt I OSK 796/14 dostępne w CBOSA). Zatem również nagrody pracowników należą do kategorii spraw o znaczeniu publicznym, skoro wiążą się ze sposobem gospodarowania środkami stanowiącymi majątek publiczny.

W sprawie nie było zresztą kwestionowane, że żądana informacja posiada walor informacji publicznej, ani też to, że Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. w K. jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej.

Sporną pozostawała kwestia, czy mogła być ona udzielona wyłącznie co do członków zarządu spółki.

Oceniając legalność decyzji zauważyć należy, że wniosek strony skarżącej z dnia 13.12.2015 r. (strona przedłożonych akt oznaczona żółtą karteczką "3" i numerem "1") nie został własnoręcznie (podpisem elektronicznym) podpisany przez wnioskodawcę.

Z przedłożonych dokumentów nie wynika, aby skarżona spółka przed wydaniem decyzji z dnia 11 stycznia 2016 r. wezwała skarżącego do uzupełnienia braku formalnego wniosku z dnia 13 grudnia 2015 r. poprzez jego podpisanie. Skoro brak ten nie został usunięty w postępowaniu naprawczym, regulowanym w art. 64 § 2 K.p.a., stanowi to o naruszeniu tego przepisu. Zasadą jest, że postępowanie w sprawie udzielenia informacji publicznej jest odformalizowane i uproszczone, a informacja publiczna, która może być niezwłocznie udostępniona, jest udostępniana w formie ustnej lub pisemnej bez pisemnego wniosku. Za wniosek pisemny uznawać należy również przesłanie zapytania pocztą elektroniczną i to nawet, gdy do jego autoryzacji nie zostanie użyty podpis elektroniczny. Pogląd ten uzasadniony jest brakiem konieczności pełnego zidentyfikowania wnioskodawcy, który żądając informacji publicznej, nie musi wykazać się jakimkolwiek interesem prawnym lub faktycznym. Jednakże, jak już wcześniej wskazano, jeżeli w sprawie ma dojść do wydania decyzji administracyjnej, wymagane jest własnoręczne (podpis elektroniczny) podpisanie wniosku przez wnioskodawcę.

Nadto, pomimo tego, że we wniosku powołano się na prawo prasowe oraz ustawę o dostępie do informacji publicznej oraz wskazano, że informacja ma być udzielona redakcji portalu [...] " podmiot zobowiązany do udzielenia informacji nie wezwał wnioskodawcy o wykazanie, że wniosek pochodzi od prasy.

Materiał dowodowy znajdujący się w przedłożonych Sądowi dokumentach nie pozwala na dokonanie kontroli legalności zaskarżonej decyzji. Nie było bowiem możliwe sprawdzenie, czy wnioskowana informacja została udzielona w pełnym zakresie, tak jak wymaga tego przepis art. 5 ust. 2 u.d.i.p. W przedłożonych aktach (strona oznaczona żółtą karteczką "2" i numerem "2") znajduje się lista pracowników (70 osób) skarżonej spółki wraz z określeniem stanowisk pracy. W wykazie wymienione są osoby będące członkami zarządu spółki, kierownikami poszczególnych jednostek oraz dyrektor finansowy. Akta nie zawierają zakresu czynności poszczególnych pracowników, a tylko ich analiza umożliwiłaby ocenę, czy oprócz członków zarządu w spółce zatrudnione są osoby, które mają związek pełnieniem funkcji publicznych (np. mające uprawnienia do dysponowania majątkiem publicznym, zarządzania nim albo wykonywania innych zadań z zakresu spraw publicznych). Uznać zatem należało, że podmiot zobowiązany nie wykazał, że tylko dwaj członkowie zarządu spółki są osobami pełniącymi funkcje publiczne, a tym samym pozostali pracownicy pełnią wyłącznie funkcje usługowe lub techniczne.

Na marginesie tylko należy zwrócić uwagę, ze opinia Komisji Zakładowej [...]" (strona oznaczona żółtą karteczką "[...]" i numerem "[...] ") wyrażona została w dniu 22.02.2016 r., a więc po wydaniu decyzji. To samo odnieść należy oświadczeń pracowników (plik oznaczony żółtą karteczką "[...]" i numerami "[...] "). Część podpisów jest nieczytelna, nie wiadomo więc przez kogo oświadczenie zostało złożone, a osoba składająca oświadczenie na stronie pliku oznaczonej numerem 37 wyraziła zgodę na udostępnienie informacji. Dlatego też błędne jest powołanie się przez spółkę w tym zakresie na ograniczenie udzielenia informacji ze względu na prywatność osoby fizycznej.

W końcu, odnosząc się do argumentu przedstawionego dopiero w odpowiedzi na skargę, że żądana informacja stanowiła informację przetworzoną, zauważyć należy, że nie może być on podstawą oddalenia skargi, gdyż okoliczność ta nie była poddana ocenie w zaskarżonej decyzji. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Wnioskujący o udzielenie informacji przetworzonej winien jednak przed organem wykazać istnienie szczególnie istotnego interesu publicznego, w przeciwnym bowiem razie musi się liczyć z decyzją odmowną wydaną w trybie art. 16 ust. 1 u.d.i.p. Rzeczą podmiotu zobowiązanego do udostepnienia informacji publicznej jest zatem wezwanie wnioskodawcy do wykazania, że udostępnienie informacji przetworzonej jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Skarżona spółka nie dokonała takiej czynności.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, po uzupełnieniu braków wniosku z dnia 13 grudnia 2015 r., rzeczą Miejskiego Zakładu Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. w K. będzie dokonanie kategoryzacji pracowników zatrudnionych przez spółkę na tych, którzy pełnią funkcje publiczne i pozostałych, zajmujących jedynie stanowiska techniczne. Należy jeszcze raz podkreślić, że wadliwość działania skarżonego podmiotu polegała na niewykazaniu, że osobami, które pełnią funkcje publiczne są jedynie dwaj członkowie zarządu. Prawidłowe jest natomiast stanowisko, że wnioskowane przez skarżącego informacje mogą być udostępnione wyłącznie w zakresie dotyczącym osób pełniących funkcje publiczne.

Spółka oceni również, czy żądane informacje mają charakter informacji przetworzonych.

Mając na względzie powyższe Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) w związku z art. 135 P.p.s.a. uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia 11 stycznia 2016 r., gdyż naruszyły przepisy postępowania (art.7, 77 i 107 K.p.a.) w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 P.p.s.a.



Powered by SoftProdukt