drukuj    zapisz    Powrót do listy

6312 Odmowa   wydania       pozwolenia    na       broń, Broń i materiały wybuchowe, Komendant Policji, Uchylono decyzję I i II instancji, VI SA/Wa 2067/08 - Wyrok WSA w Warszawie z 2009-01-30, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 2067/08 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2009-01-30 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-09-23
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Dorota Wdowiak /przewodniczący/
Ewa Marcinkowska
Magdalena Maliszewska /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6312 Odmowa   wydania       pozwolenia    na       broń
Hasła tematyczne
Broń i materiały wybuchowe
Sygn. powiązane
II OSK 746/09 - Wyrok NSA z 2010-05-31
Skarżony organ
Komendant Policji
Treść wyniku
Uchylono decyzję I i II instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2004 nr 52 poz 525 art. 10 ust. 1 i 3,
Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji - tekst jedn.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak Sędziowie Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi W. M. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie wydania pozwolenia na broń palną sportową 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Policji z [...] maja 2008 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego W. M. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. Komendant Główny Policji utrzymał w mocy decyzję Komendanta Policji z dnia [...] maja 2008 r. w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na posiadanie 11 sztuk broni palnej sportowej do celów sportowych W. M. (dalej: skarżący).

Podaniem z dnia [...] lutego 2008 r. W. M. zwrócił się do Komendanta Policji o wydanie pozwolenia na zakup i posiadanie broni palnej w celu uprawiania strzelectwa sportowego (łącznie 11 sztuk). W uzasadnieniu podania wskazał na fakt, iż posiada on pozwolenie na broń do ochrony osobistej, nadto – iż "bez w/w jednostek broni jest niemożliwe racjonalne i skuteczne trenowanie i strzelanie na zawodach klubowych oraz na zawodach wyższej rangi tj. PUCHAR POLSKI, MISTRZOSTWA W., oraz starty w innych klubach". Podał, iż do klubu Z. należy od 2004 r. i intensywnie trenuje. Patent strzelecki oraz licencję posiada od 2006 r. i od tej pory strzela we wszystkich zawodach klubowych. W 2007 r. "wystrzelał" złotą odznakę z broni bocznego zapłonu i srebrną z broni centralnego zapłonu. Nadmienił ponadto: "macierzysty klub Z. nie jest w stanie zapewnić mi indywidualnej broni", co uniemożliwia mu dalsze podnoszenie kwalifikacji. Do podania skarżący załączył:

• zaświadczenie Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego z dnia [...] stycznia 2008 r, potwierdzające członkostwo skarżącego w tym Związku, jak również w związkowym Klubie Strzeleckim od dnia [...] października 2004r; oraz, że posiada odpowiednie kwalifikacje niezbędne do uprawiania "sportów w charakterze strzeleckim" – w tym zdany egzamin, o którym mowa w art. 16 Ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 52 poz. 525 ze zm, dalej: u.b.ia.); posiada patent strzelecki nadany przez PZSS [...] kwietnia 2004 r. w zakresie: strzelanie pneumatyczne, kulowe i śrutowe oraz Licencję PZSS z [...] kwietnia 2004 r. uprawniającą do udziału we współzawodnictwie sportowym. Zaświadczenie potwierdza, że W. M. spełnia warunki do otrzymania pozwolenia na broń określone w art. 10 ubia;

• zaświadczenie z dnia [...] stycznia 2008 r. o przynależności do Związkowego Klubu Sportowego w grupie strzelań z karabinu bocznego zapłonu, pistoletu centralnego zapłonu ; pistoletu bocznego zapłonu ; karabinu centralnego zapłonu – za okres od kwietnia 2006 r. do stycznia 2008 r.;

• wyciąg z protokołu udziału w zawodach strzeleckich z [...] września 2006 r. W. Okręgowego Związku Strzelnicowa Sportowego o udziale w zawodach;

• decyzję PZSS przyznającą licencję Związkowemu Klubowi Strzeleckiemu;

• decyzję PZSS przyznającą skarżącemu licencję na uprawianie strzelectwa sportowego w dziedzinie strzelań: pneumatycznych, kulowych, śrutowych;

• orzeczenie o nadaniu patentu strzeleckiego; uprawniającego do uprawiania strzelectwa: pneumatycznego, kulowego i śrutowego;

• kopię legitymacji członkowskiej ZKS,

• kserokopię srebrnej i złotej odznaki strzeleckiej, przyznanej przez W. Okręgowy ZSS;

• Kserokopie trzech dyplomów wydanych przez Sekcję Strzelecką "L." i ZKS;

• Orzeczenie psychologiczne i lekarskie stwierdzające ,że skarżący nie należy do kategorii osób, o których mowa m.in. w art. 15 ust. 1 pkt 6. t.j. takich, co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, i może dysponować bronią;

• Kopię koncesji MSWiA z dnia [...] czerwca 2003 r. na wykonywanie działalności gospodarczej m.in. w zakresie obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją.

Komendant Policji decyzją z dnia [...] maja 2008 r. odmówił W. M. wydania przedmiotowego pozwolenia.

W ocenie tego organu, fakt członkostwa w sekcjach strzeleckich klubu sportowego, uczestnictwo w zawodach oraz chęć podnoszenia umiejętności strzeleckich nie stanowią wystarczającej przesłanki faktycznej dającej podstawę do wydania pozwolenia na broń w trybie indywidualnym. Komendant podkreślił, iż Ubia wprowadza ścisłą reglamentację wydawania pozwoleń na broń. Wydanie pozwolenia może nastąpić wówczas, gdy strona udowodni i przekona organ Policji, że zachodzą obiektywne okoliczności pozwalające na wydanie pozwolenia na broń w indywidualnym przypadku. Kluczową kwestią jest ocena stopnia zaangażowania strony w uprawianie strzelectwa sportowego, a oceny tej można dokonać na podstawie analizy jej wyników sportowych. W przypadku skarżącego organ ocenił przedstawione przez niego wyniki jako "dobre". Nie stwierdził jednak u niego "szczególnych sukcesów", ani sukcesów, które można zakwalifikować jako "ponadprzeciętne". Nie zostały zatem w ocenie Komendanta Policji wykazane przesłanki, o których mowa w art. 10 ust. 1 ubia, uzasadniające przyznanie pozwolenia na broń. Podkreślił przy tym, że skarżący może korzystać z broni klubowej.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący zarzucił przekroczenie granic uznania administracyjnego w ramach oceny przesłanek z art. 10 ust 1 ubia. Wyraził pogląd, iż udowodnił w trakcie postępowania administracyjnego wysoki stopień zaangażowania w strzelectwo sportowe, co w połączeniu ze spełnieniem wszelkich niezbędnych przesłanek ustawowych obligowało organ Policji do wydania decyzji zgodnej ze złożonym wnioskiem. Zarzucił nadto naruszenie art. 7, 77 par. 1, 80 i 107 par. 3 kpa polegające na pominięciu przedstawionych przez niego dowodów. Podkreślił, że pozwolenie na broń nie może stanowić nagrody za osiągnięcia w sporcie strzeleckim.

Komendant Główny Policji na mocy decyzji z dnia [...] sierpnia 2008 r. utrzymał w mocy powyższą decyzję Komendanta Policji.

Odwołując się do dotychczasowej argumentacji organu I instancji dodał, że zasadą w sporcie strzeleckim jest korzystanie z broni klubowej, natomiast sam fakt spełnienia przez stronę przesłanek formalnych nie nakłada na organy Policji obowiązku przyznania pozwolenia na broń. Zdaniem organu rozpoznającego sprawę w II instancji, wnioskodawca nie udowodnił, że powołane przez niego okoliczności uzasadniają przyznanie mu prawa do broni palnej sportowej i to w ilości 11 egzemplarzy. Podkreślił, że w tej sytuacji przyznanie pozwolenia na broń , biorąc pod uwagę reglamentacyjny charakter prawa do broni, nie jest słuszne, ani celowe z punktu widzenia interesu społecznego.

Na powyższą decyzję została wniesiona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarżący wniósł o uchylenie decyzji obydwu instancji. Zarzucił naruszenie prawa materialnego – art. 10 ust. 1 Ubia, a ponadto – art. 6,7,8,9,, 77 par. 1, 80 oraz 107 par. 3 k.p.a. W jej treści wyraził pogląd, iż o udzieleniu pozwolenia na posiadanie broni sportowej winno decydować czynne uprawianie sportu strzeleckiego, podkreślając, iż brak własnej broni stanowi przeszkodę do osiągania wyższych, aniżeli przeciętne, rezultatów sportowych. Podkreślił, iż oczekiwanie wykazania przez stronę wyników wyższych, niż przeciętne, stanowi wprowadzenie dodatkowej, pozaustawowej przesłanki, o której brak jest mowy w art. 10 ust. 1 Ubia. Niedopuszczalnym jest, w jego ocenie, wskazywanie na abstrakcyjny i nie sprecyzowany "interes społeczny" w uzasadnieniu negatywnej decyzji administracyjnej. Podkreślił, iż organy Policji pominęły fakt, iż skarżący dysponuje pozwoleniem na broń palną do ochrony osobistej, jak również posiada koncesję MSWiA na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym i policyjnym. Okoliczności te potwierdzają brak przeciwwskazań do dysponowania bronią palną przez skarżącego i winny być również wzięte pod uwagę przy wydawaniu przedmiotowych decyzji.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sąd administracyjny dokonuje kontroli orzeczenia administracyjnego pod względem jego zgodności z prawem. W szczególności podlega ocenie, czy w konkretnym przypadku doszło do naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, bądź przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy (art. 145 par.1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – p.p.s.a).

Skarga jest zasadna.

W myśl przepisu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), dalej: u.b.a., "właściwy organ Policji wydaje pozwolenie na broń, jeżeli okoliczności, na które powołuje się osoba ubiegająca się o pozwolenie, uzasadniają jego wydanie". Takie sformułowanie tego przepisu wskazuje, iż wykazanie istnienia okoliczności, które z zasady uzasadniają wydanie pozwolenia na broń, przy jednoczesnym braku ustawowych przeciwwskazań (art. 15 ustawy), zobowiązuje organy Policji do wydania pozwolenia na broń. Sam ustawodawca wskazał przy tym w sposób przykładowy w art. 10 ust. 3 u.b.a. takie okoliczności, które uzasadniają przyznanie pozwolenia na broń. Wśród tych przykładów, wymienione jest posiadanie broni w celach sportowych ( art. 10 ust. 3 pkt 3 ustawy). Decyzje w tym przedmiocie mają zatem charakter uznaniowy (vide: wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 lutego 2006 r, sygn. akt: IV SA/Wa 25/05; wyrok NSA z dnia 26 lipca 2007 r. sygn. akt: II OSK1082/06. Okolicznościami uzasadniającymi w rozumieniu wyżej powołanego przepisu wydanie pozwolenia na broń sportową jest czynne uprawianie sportu strzeleckiego., wyrażające się m.in. w udziale w zawodach sportowych. Osiąganie wyższych, niż przeciętne wyniki w tym sporcie jest jednak uzależnione od technicznych właściwości dostępnej broni. Nie bez znaczenia jest możliwość korzystania z broni indywidualnej, z której nikt poza właścicielem nie korzysta (notorium). Jak wynika z dokumentów przedstawionych przez skarżącego, jest on w znacznym stopniu zaangażowany w czynne uprawianie strzelectwa sportowego, bierze udział we współzawodnictwie i uzyskuje wyniki, które organy Policji zakwalifikowały jako "dobre", nie znajdując jednak podstaw do uznania ich jako "ponadprzeciętne", czy też "szczególne". Wskazały na możliwość korzystania z broni klubowej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny doszedł do przekonania, iż decyzje I i II instancji naruszają prawo materialne – art. 10 ust 1 Ubia poprzez zastosowanie pozaustawowego kryterium, zawężającego w sposób bezpodstawny podstawy ubiegania się o wydanie broni palnej do celów sportowych. Ani z tego, ani z żadnego innego przepisu nie wynika, iż tylko osiąganie wybitnych, ponadprzeciętnych wyników sportowych uzasadnia przyznanie pozwolenia na posiadanie broni. Prawo do broni nie jest bowiem nagrodą za wybitne osiągnięcia sportowe, a przyznanie takiego prawa zawodnikowi może właśnie służyć podniesieniu jego kwalifikacji sportowych. Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z przepisami § 6 pkt 4 i § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 listopada 2001 r. w sprawie uprawiania sportów o charakterze strzeleckim (Dz. U. Nr 141, poz. 1586) patent strzelecki uprawnia do ubiegania się o wydanie pozwolenia na broń sportową i potwierdza zakres kwalifikacji sportowych, jakie spełnia osoba ubiegająca się o wydanie zezwolenia na taką broń na podstawie odrębnych przepisów. O ile nie byłoby uprawnione stwierdzenie, że sam fakt formalnej przynależności do związku strzeleckiego stanowi wystarczającą przesłankę ubiegania się o wydanie pozwolenia na broń palną, to również nadmiernie restryktywna interpretacja tego przepisu, poprzez wprowadzenie warunku ponadprzeciętnych osiągnięć sportowych – jak to było wskazane powyżej – nie jest uprawnione na tle brzmienia omawianego przepisu. Jak trafnie podkreślił NSA w wyroku z dnia 23 grudnia 2008 r. sygn. akt: II OSK 1674/07, " Wykładnia art. 10 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 3 pkt 3 nie może prowadzić do takiego rezultatu, iż tylko osoba, która wygrywa zawody sportowe, bądź posiada uprawnienia instruktora strzelectwa może uzyskać pozwolenie na broń sportową. Taka interpretacja przepisów jest nie do przyjęcia." Ten sam Sąd w wyroku z dnia 26 lipca 2007 r. sygn. akt: II OSK 1082/06 wypowiedział się w sposób jednoznaczny, że "okolicznością uzasadniającą, w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.; LEX nr 368209), przyznanie pozwolenia na broń jest uprawianie sportu strzeleckiego, a nie uprawianie takiego sportu przy jednoczesnym uzyskiwaniu wybitnych, ponadprzeciętnych wyników sportowych". Podobny pogląd wypowiedział także Wojewódzki Sąd Administracyjny w warszawie w wyroku z dnia 16 października 2007 r, sygn. akt: VI SA/Wa 1570/07. Reasumując, przy ponownym rozpoznaniu sprawy organy Policji winny się skoncentrować nie tyle na wynikach sportowych skarżącego, co dokonać wnikliwej analizy jego aktywności sportowej w dziedzinie sportów strzeleckich,, stopnia zaangażowania we współzawodnictwo, nadto wyjaśnić w sposób nie budzący wątpliwości – na które wskazuje zwłaszcza treść uzasadnienia decyzji II Instancji – czy liczba sztuk i rodzaje broni wskazane w podaniu wszczynającym niniejsze postępowanie odpowiada zamierzonemu zakresowi uprawiania sportu przez skarżącego.

Orzeczenie w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania zapadło na podstawie art. 200 p.p.s.a, zaś wykonalność uchylonych decyzji została wstrzymana na mocy art. 152 p.p.s.a.

Z uwagi na powyższe, w oparciu o art. 145 par. 1 lit. a) p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt