Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Robotowska po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia G. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 3 lutego 2016 r. sygn. akt II SA/Gl 1203/15 w zakresie oddalenia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi G. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] października 2015 r., nr [...] w przedmiocie skreślenia z ewidencji instruktorów nauki jazdy postanawia: oddalić zażalenie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G., objętym zażaleniem postanowieniem z dnia 3 lutego 2016 r., działając na podstawie art. 61 § 3 ustawy

z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), oddalił wniosek G. B. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi G. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] października 2015 r. w przedmiocie skreślenia z ewidencji instruktorów nauki jazdy.

I

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że w skardze na opisaną wyżej decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. utrzymującą w mocy decyzję Starosty Ż. z dnia [...] maja 2015 r., o wykreśleniu G. B. (dalej: skarżąca) z ewidencji instruktorów nauki jazdy, strona wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zdaniem skarżącej, wykonanie zaskarżonej decyzji niewątpliwie doprowadzi do powstania po jej stronie szkody związanej z niemożliwością podjęcia zatrudnienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. uznał, że wniosek skarżącej nie jest uzasadniony, gdyż strona nie wykazała zaistnienia przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a.

W ocenie Sądu za zasadnością wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie może przemawiać powołany ogólnikowo sam fakt niemożności podjęcia zatrudnienia wskutek utraty możliwości wykonywania pracy jako instruktor nauki jazdy. Treść wniosku nie pozwala ocenić skutków wpływu wykonania zaskarżonej decyzji na sytuację majątkową skarżącej w świetle przesłanek z art. 61 § 3 p.p.s.a. Z uzasadnienia wniosku nie wynika, jaka w istocie powstałaby szkoda majątkowa, ani czy skutki decyzji byłyby rzeczywiście trudne do odwrócenia. Skarżąca nie wykazała skali strat spowodowanych skreśleniem jej z ewidencji instruktorów nauki jazdy, w tym

w kontekście posiadanych środków pieniężnych, a także, czy jest możliwe ewentualne uzyskanie przez skarżącą dochodów z tytułu innych źródeł zarobkowania.

WSA zauważył, że podstawą uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji nie mogą być zarzuty dotyczące prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia, albowiem dopiero na rozprawie Sąd rozstrzygnie o jego zgodności z prawem.

II

G. B. w zażaleniu na powyższe postanowienie wniosła o jego uchylenie do czasu rozpoznania skargi, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.

Postanowieniu Sądu pierwszej instancji skarżąca zarzuciła naruszenie art. 61 § 3 p.p.s.a. polegające na jego niezastosowaniu i przyjęciu, iż odwołująca nie uprawdopodobniła, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, podczas gdy strona cały czas (tj. podczas trwania niniejszego postępowania) pracuje jako instruktor nauki jazdy, w związku z czym z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie, które stanowi podstawę jej budżetu domowego, co prowadzi do wniosku, iż niewstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji spowoduje wyrządzenie skarżącej szkody, co ta nie tyle uprawdopodobniła, co wykazała.

Skarżąca wniosła o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z załączonych do zażalenia umów zlecenia z dnia [...] listopada 2014 r. i [...] grudnia 2015 r. na okoliczność wykazania, iż odwołująca pracuje jako instruktor nauki jazdy i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie.

III

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest pozbawione usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu.

Stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Skoro Sąd orzeka o wstrzymaniu aktu lub czynności na wniosek skarżącego, to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek uzasadnienia wniosku tak, aby przekonać sąd

o zasadności udzielenia ochrony tymczasowej w toczącym się postępowaniu.

W zaskarżonym postanowieniu Sąd pierwszej instancji uznał, że wniosek nie mógł zostać uwzględniony, bowiem skarżąca nie wykazała, że zachodzą przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, nie udokumentowała w żaden sposób swojej sytuacji majątkowej, a treść uzasadnienia wniosku strona oparła przede wszystkim na ogólnikowym stwierdzeniu, ze wykonanie zaskarżonej decyzji pozbawi ją możliwości zarobkowania jako instruktor nauki jazdy (kat. B prawa jazdy).

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd pierwszej instancji prawidłowo ocenił wniosek skarżącej.

To strona – chcąc skorzystać z wyjątku od zasady, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu – powinna wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania aktu przedstawić sądowi nie tylko argumenty, ale i stosowne dokumenty na ich poparcie, wskazujące że w sprawie istnieje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd administracyjny nie ma natomiast instrumentów prawnych do samodzielnego ustalania sytuacji majątkowej czy rodzinnej strony, które to okoliczności mają znaczenie przy ocenie, czy wykonanie zaskarżonego aktu może spowodować w danym przypadku skutki, o jakich mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a.

Sąd kasacyjny w całości podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji, że przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie można utożsamiać z oceną legalności wydanego aktu. Celem instytucji wstrzymania wykonania aktu jest bowiem jedynie tymczasowe ukształtowanie stosunków do czasu merytorycznego rozpoznania sprawy przez Sąd. Z powyższego wynika, że Sąd wyłącznie bada zaistnienie przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a., przede wszystkim w oparciu

o okoliczności wskazane we wniosku.

Naczelny Sąd Administracyjny dostrzega, że w treści zażalenia skarżąca wskazała na fakt, iż uzyskuje dochody jako instruktor nauki jazdy prowadzący szkolenia kandydatów na kierowców i przedłożyła umowy zlecenia z dnia [...] listopada 2014 r. i [...] grudnia 2015 r. zawarte z K. K. kierownikiem O.S.K. P. w Ż. Informacje te nie uzasadniają jednak zmiany poglądu w zakresie braku spełnienia przesłanek do udzielenia ochrony tymczasowej. Aktualne bowiem pozostaje stanowisko Sądu pierwszej instancji, że uzasadnienie wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy, a ponadto winno zostać poparte dokumentami źródłowym, zwłaszcza dotyczącymi sytuacji finansowej i majątkowej skarżącej, z uwzględnieniem chociażby stanu kont bankowych, dochodów męża, sytuacji rodzinnej.

Skarżąca nie wykazała, iż zostały spełnione przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji SKO w B., dlatego postanowienie Sądu pierwszej instancji odpowiada prawu.

Ze wskazanych powodów Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., oddalił zażalenie.