Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj Protokolant starszy sekretarz sądowy Teresa Zauerman po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi Gminy K. na opinię Kurator Oświaty z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zaopiniowania projektu uchwały w sprawie ustalenia sieci prowadzonych przez Gminę K. publicznych przedszkoli, punktów przedszkolnych i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oddala skargę.

Opinią z dnia [...] r. [...]i Kurator Oświaty, zwany dalej również "organem", działając na podstawie art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r., poz. 996 – j.t. ze zm.), dalej jako "u.p.o.", negatywnie zaopiniował projekt uchwały Rady G. K., dalej jako "skarżąca", w sprawie ustalenia sieci prowadzonych przez G. K. publicznych przedszkoli, punktów przedszkolnych i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych.

Organ wyjaśnił w uzasadnieniu opinii, że stosownie do art. 32 ust. 4 u.p.o., ustalenie sieci publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych następuje po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty o zgodności tej sieci z warunkami określonymi w art. 32 ust. 3 tej ustawy, tj. zapewnienia przez gminę dzieciom w wieku 3-7 lat, zamieszkałym na jej obszarze, możliwości korzystania z wychowania przedszkolnego, przy zachowaniu standardów maksymalnej odległości 3 km z domu do miejsca spełniania przez dzieci obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego i dzieci pięcioletnie z domu do publicznego przedszkola, czy oddziału przedszkolnego w publicznej szkole podstawowej.

Kurator wskazał, że Rada G. K. podejmuje uchwałę w sprawie ustalenia sieci przedszkoli po raz kolejny. Zmiana w stosunku do aktualnej sieci, ustalonej uchwałą Rady G. K. z dnia [...] r., nr [...], polega na ujawnieniu Przedszkola Publicznego w P. , powołanego uchwałą Rady G. K., z dnia [...] r., nr [...] oraz przepisów § 2-§ 4 opiniowanego projektu uchwały.

Kurator wyjaśnił, że przed wydaniem opinii zwrócił się do Rady G. K. o wyjaśnienie rozwiązań zaprezentowanych w § 2 i § 3 projektu uchwały, z których, w jego ocenie, wynika, że dzieci sześcioletnie muszą realizować obowiązek rocznego przygotowania przedszkolnego w oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych, co z kolei wiąże się z koniecznością nakazowego przeniesienia dzieci sześcioletnich, które dotychczas korzystały z opieki przedszkolnej, do oddziałów przedszkolnych, zlokalizowanych w publicznych szkołach podstawowych na terenie G. K..

W odpowiedzi, Wójt G. K. nie zgodził się z taka interpretacją § 2 i § 3 projektu uchwały. Podkreślił, że w uzasadnieniu projektu uchwały jednoznacznie wskazano, że "przyjęto konieczność respektowania prawa rodziców do wyboru miejsca, w którym będzie realizowane wychowanie przedszkolne". Wskazał również, że projektowana uchwała spełnia warunki, o których mowa w art. 32 u.p.o. i wywiódł, że ani w tym przepisie, ani w żadnym innym przepisie prawa oświatowego nie ma wprost wyrażonego nakazu, aby przedszkole swoją strukturą organizacyjną obejmowało pełną liczbę oddziałów.

Dalej Wójt wyjaśnił, że w żadnym miejscu projektowanej uchwały nie ma mowy o nakazowym przeniesieniu dzieci z jednej placówki przedszkolnej do innej. Podał również, że projekt uchwały, zapewniając miejsce realizacji obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego w oddziałach przedszkolnych w szkołach, których obwody szkolne obejmują miejsce zamieszkania dziecka, dąży do tego, aby zapewnić dzieciom jak najkrótszą drogę z domu do przedszkola, ale uwzględnia przede wszystkim stan faktyczny. W praktyce jest tak, że dzieci zamieszkałe na terenie G. K. są zapisane do tych oddziałów przedszkolnych, które istnieją w szkołach właściwych obwodowo dla ich miejsc zamieszkania. Zarówno władze gminy, dyrektorzy szkół, jak i większość rodziców uważają, że realizacja rocznego przygotowania przedszkolnego w oddziałach przedszkolnych w szkołach da większą gwarancję pełnego przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole.

Wójt zwrócił także uwagę na to, że sam ustawodawca rozróżnia przygotowanie przedszkolne dzieci 3,4 i 5 – letnich od przygotowania przedszkolnego dzieci 6 – letnich. W przypadku tych pierwszych jest ono prawem, natomiast w przypadku tych drugich jest obowiązkiem. Jednocześnie żaden przepis prawa oświatowego nie wyklucza możliwości realizacji prawa do wychowania przedszkolnego w jednej placówce, a obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego w innej placówce.

Kurator wyjaśnił, że stanowisko Wójta w powyższym zakresie nie znajduje jego aprobaty, wskazując, że na podstawie art. 31 ust. 1, 4 i 6 u.p.o., wychowanie przedszkolne obejmuje dzieci od początku roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 3 lata, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat i jest realizowane w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz w innych formach wychowania przedszkolnego. Dziecko w wieku 6 lat jest natomiast obowiązane odbyć roczne przygotowanie przedszkolne w jednej z ww. instytucji. Zgodnie z art. 130 ust. 1 u.p.o., dzieci przyjmuje się do publicznych przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w publicznych szkołach podstawowych, po przeprowadzeniu postępowania rekrutacyjnego. Postępowanie rekrutacyjne jest prowadzone na wniosek rodzica kandydata. Na podstawie art. 150 ust. 1 pkt 5 tej ustawy wniosek zawiera wskazanie kolejności wybranych publicznych przedszkoli, oddziału przedszkolnego w publicznej szkole podstawowej, publicznych innych form wychowania przedszkolnego albo publicznych szkół w porządku od najbardziej do najmniej preferowanych. Wniosek może być złożony do nie więcej niż trzech wybranych publicznych przedszkoli, publicznych innych form wychowania przedszkolnego albo publicznych szkół, chyba że organ prowadzący dopuści możliwość składania wniosku do więcej niż trzech wybranych publicznych przedszkoli, publicznych innych form wychowania przedszkolnego albo publicznych szkół. We wniosku określa się kolejność wybranych publicznych przedszkoli, publicznych innych form wychowania przedszkolnego albo publicznych szkół w porządku od najbardziej do najmniej preferowanych zgodnie z art. 156 ust. 2 u.p.o. Dotyczy to wszystkich dzieci, także tych realizujących obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne. Jedyną sytuacją, w której dzieci nie przechodzą procesu rekrutacji jest złożenie przez rodziców deklaracji o kontynuowaniu wychowania przedszkolnego w tym przedszkolu (oddziale przedszkolnym w publicznej szkole podstawowej łub tej innej formie wychowania przedszkolnego), do którego uczęszczają obecnie – zgodnie z art. 153 ust. 2 u.p.o.

W związku z powyższym, jak również faktem, iż żaden przepis ustawy Prawo oświatowe i wydanych na jej podstawie rozporządzeń nie określa, dla jakich konkretnie grup wiekowych mogą być tworzone oddziały przedszkolne, należy uznać, iż organ prowadzący po zakończonym postępowaniu rekrutacyjnym nie może zmienić przedszkola, do którego dziecko zostało przyjęte, na oddział przedszkolny przy szkole podstawowej wbrew woli rodziców, a tak należy w ocenie organu opiniującego rozumieć dyspozycję § 2 i § 3 projektu uchwały Rady G. K. w brzmieniu:

§ 2. G. K. zapewnia dzieciom 3, 4 i 5 — letnim wychowanie przedszkolne placówkach o których mowa w § 1 ust. 1 pkt, l, pkt. 3, pkt. 5 i pkt, 6

§ 3. G. K. zapewnia realizację obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego w oddziałach przedszkolnych w szkołach. których obwody szkolne obejmują miejsce zamieszkania dziecka.

[...] Kurator Oświaty podzielił pogląd Wójta G. K., że żaden przepis prawa oświatowego nie wyklucza możliwości realizacji prawa do wychowania przedszkolnego w jednej placówce, a obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego w innej placówce, o ile taka jest wola rodziców, wyrażona poprzez przystąpienie do rekrutacji w innej placówce i o ile ustalona sieć publicznych przedszkoli, a w następstwie ich zapisów statutowych, do takiego rozwiązania go nie zmuszają. W ocenie organu opiniującego powyższe przepisy § 2 i § 3 projektu uchwały Rady G. K. stwarzają możliwość obligatoryjnego przenoszenia dzieci sześcioletnich, realizujących obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne, do oddziałów przedszkolnych przy szkołach podstawowych. Rozwiązanie takie stanowi naruszenie prawa. Dodatkowo organ zauważył, że na skutek podjęcia uchwały rodzice dzieci sześcioletnich, zostaliby pozbawieni prawa wyboru miejsca kontynuowania wychowania przedszkolnego ich dzieci.

G. K. wniosła skargę na opinię [...] Kuratora Oświaty, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.

Skarżąca zakwestionowała stanowisko organu wyrażone w zaskarżonej opinii, podnosząc, że w myśl art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. u.p.o., rada gminy ustala sieć prowadzonych przez gminę publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach odstawowych. Z literalnego brzmienia powołanego przepisu jednoznacznie wynika, że rada ustala niejako własną sieć, gdyż mówi się w przepisie o przedszkolach i oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych "prowadzonych przez gminę". Zatem uchwała Rady G. K. nie może wymieniać innych niż prowadzone przez Gminę placówek.

Zgodnie zaś art. 32 ust. 4 ustawy ustalenie sieci, o której mowa w ust. 1 i 2, następuje po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty o zgodności tej sieci z warunkami określonymi w ust. 3. Zdaniem skarżącej, z wymienionych przepisów wynika zatem, że ustalenie planu sieci publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych placówek, o których mowa w art. 32 ust. 3 u.p.o. może nastąpić jedynie po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, przy czym opinia ta, musi dotyczyć zgodności planu wyłącznie z warunkami określonymi w tym przepisie, które w istocie są dwa:

1) planowana sieć instytucji oświatowych wymienionych w tym przepisie, powinna zapewniać dzieciom w wieku od 3 do 7 lat, zamieszkałym na obszarze gminy, możliwość korzystania z wychowania przedszkolnego (przy czym w odniesieniu do dzieci w wieku 3-5 lat jest to uprawnienie, a nie obowiązek prawny do korzystania z wychowania przedszkolnego w przedszkolu, oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej lub w innej formie wychowania przedszkolnego wynikające z art. 31 ust. 6 u.p.o.);

2) droga dziecka sześcioletniego i dziecka pięcioletniego z domu do instytucji oświatowych wymienionych w tym przepisie, nie powinna przekraczać 3 km. Przy czym ten warunek należy analizować w kontekście treści art. 32 ust. 5 stanowiącego, że jeżeli droga, o której mowa w ust. 3, przekracza 3 km, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dziecka albo zwrot kosztów przejazdu dziecka i opiekuna środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.

Skarżąca podkreśliła, że kwestią sporną w niniejszej sprawie pozostaje spełnienie pierwszego warunku, a zatem, czy planowana sieć stwarza możliwość korzystania z wychowania przedszkolnego. Wskazała, że w uzasadnieniu do projektu uchwały w sprawie ustalenia sieci prowadzonych przez G. K. publicznych przedszkoli, punktów przedszkolnych i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych, stosunkowo szeroko omówiono charakter proponowanych regulacji oraz wyjaśniono intencję uchwałodawcy. Podkreślono tam, że u źródeł projektowanych zapisów stała analiza stanu demograficznego Gminy oraz istniejącego w tym zakresie trendu. Wskazano, że mimo podjętych przez Gminę działań inwestycyjnych, których celem było rzeczywiste zapewnienie prawa do wychowania przedszkolnego oraz odpowiednich warunków do realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, wciąż rosnąca liczba mieszkańców Gminy powoduje, że w ciągu najbliższych lat może mieć trudności z należytym wypełnieniem obowiązków nałożonych na nią przez ustawę. W związku z tym gmina po prostu nie zamierza tworzyć oddziałów w lach dla 6-latków, aby wygospodarować dodatkowe oddziały dla dzieci młodszych, które z pewnością lepiej pasują (zwłaszcza 3-4 latki) do formuły działania samodzielnego przedszkola, niż oddziałów przedszkolnych usytuowanych przy szkołach, które z kolei są odpowiednie dla 6-latków, którzy w sposób stopniowy przyzwyczajają się do funkcjonowania w środowisku szkolnym.

Władze G. K., a także dyrektorzy przedszkoli oraz wielu rodziców, uważają, że realizacja obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego w oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych, da gwarancję pełnego przygotowania dziecka do podjęcia nauki w szkole - co jest, zgodnie z podstawą programową wychowania przedszkolnego, jednym z głównych celów wychowania przedszkolnego i to temu celowi muszą być podporządkowane działania organizacyjne gmin, których zadaniem własnym jest zapewnienie możliwości realizacji prawa wychowania przedszkolnego oraz obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego. W ocenie skarżącej, jest powszechnie wiadome, że przygotowanie do podjęcia nauki w szkole przebiega oczywiście inaczej wobec 3, 4 i 5 - latków, a inaczej wobec 6 - latków.

Skarżąca wywodziła także, że ustawodawca wyraźnie oddziela przygotowanie przedszkolne dzieci 3, 4 i 5 letnich od przygotowania przedszkolnego dzieci 6 - letnich. Wystarczy wskazać na zupełnie podstawowe, na gruncie prawa oświatowego, odróżnienie prawa do wychowania przedszkolnego, które jest prawem dzieci 3, 4 i 5 - letnich (art. 32 ust. 6 ustawy) od obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego - ciążącego na dzieciach 6 - letnich (art. 36 ust. 4 ustawy). Podkreśliła również, że żaden przepis prawa oświatowego nie wyklucza i realizacji prawa do wychowania przedszkolnego w jednej placówce, a owego rocznego przygotowania przedszkolnego w innej placówce. Nie wyklucza tego również literalnie ujęta treść § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z marca 2017 r. w sprawie szczegółowej organizacji publicznych szkół i publicznych l(Dz. U. 2017 r. poz. 649 ze zm.).

Skarżąca podniosła, że ani w art. 32, ani w żadnym innym przepisie Prawa oświatowego nie ma wprost wyrażonego przepisu (takiego jak art. 39 ust. 6 u.p.o. w odniesieniu do szkół podstawowych), zgodnie z którym przedszkole musi obejmować swoją strukturą organizacyjną pełną liczbę oddziałów. Zdaniem skarżącej, należy przyjąć zgodnie z podstawowymi regułami wykładni prawa, iż nie jest to brak przypadkowy, lecz że ustawodawca nie postawił celowo takiego wymogu prawnego wobec przedszkoli publicznych. Tymczasem Kurator w swojej argumentacji jednoznacznie taki obowiązek zakłada lub uważa za oczywisty, nie wskazując dlaczego.

Skarżąca zaznaczyła, że w projekcie uchwały, wbrew stanowisku Kuratora, nie ma mowy o przymusowym przenoszeniu dzieci z jednej placówki do drugiej, bowiem w przewidywanej przez Gminę sytuacji, cykl wychowania przedszkolnego kończy się na 5 – latkach, a 6 - latki – skoro w przedszkolu nie ma oddziałów zapewniających obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne, rozpoczynają je w odpowiednich placówkach szkolnych, posiadających takie oddziały.

Zdaniem skarżącej, każda przewidziana w art. 31 ust. 9 u.p.o. forma zapewnienia opieki przedszkolnej jest tak samo właściwa. Prawo wyboru formy wychowania przedszkolnego przysługuje rodzicom, jednak z uwzględnieniem realnych możliwości określonej gminy w zakresie wykonania obowiązku związanego z rocznym przygotowaniem przedszkolnym. Biorąc pod uwagę realne możliwości G. K. oraz warunki demograficzne i geograficzne Gminy, uznano, że najwłaściwiej będzie, gdy Gmina zapewni realizację obowiązku rocznego wychowania przedszkolnego dzieciom 6 - letnim w oddziałach przedszkolnych w szkołach, których obwody szkolne obejmują miejsce zamieszkania dziecka - tym bardziej, że w każdym przypadku są to miejsca najbliższe w stosunku do miejsca zamieszkania dziecka.

Zdaniem skarżącej proponowana sieć przedszkoli zapewnia możliwość skorzystania z opieki przedszkolnej i obowiązkowego rocznego wychowania przedszkolnego, wszystkim dzieciom w terenu gminy.

Końcowo skarżąca wskazała na aspekty finansowe wynikające z wprowadzenia nowego zadania dla gmin – wymogu zagwarantowania miejsc w przedszkolach dla dzieci 3 – 5 letnich, bez jednoczesnego zapewnienia dofinansowania jego realizacji.

W odpowiedzi na skargę Kurator wniósł o jej oddalenie podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie. Dodatkowo wyjaśnił, że w dacie wniesienia skargi Wójt G. K. przedstawił do zaopiniowania kolejny projekt uchwały w sprawie ustalenia sieci przedszkoli, uwzględniający jego stanowisko wyrażone w zaskarżonej opinii.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył co następuje:

Przedmiotem skargi jest negatywna opinia [...] Kuratora Oświaty do projektu uchwały Rady G. K. w przedmiocie ustalenia sieci prowadzonych przez gminę publicznych przedszkoli, punktów przedszkolnych i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych.

Przystępując do rozpoznania skargi, na wstępie wyjaśnić należy, że do kognicji sądów administracyjnych należy badanie zgodności zaskarżonych aktów z prawem. Dokonana według kryterium zgodności z prawem kontrola zaskarżonej opinii wykazała, że akt ten nie narusza prawa, a zarzuty skargi są niezasadne.

W myśl art. 31 ust. 1 u.p.o., wychowanie przedszkolne obejmuje dzieci od początku roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 3 lata, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat. Wychowanie przedszkolne jest realizowane w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz w innych formach wychowania przedszkolnego.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 u.p.o., rada gminy ustala sieć prowadzonych przez gminę publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych. Uchwała rady gminy podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. W przypadkach uzasadnionych warunkami demograficznymi i geograficznymi rada gminy może uzupełnić sieć publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych o publiczne inne formy wychowania przedszkolnego. Inne formy wychowania przedszkolnego organizuje się dla dzieci w miejscu zamieszkania lub winnym możliwie najbliższym miejscu (ust. 2).

Stosownie do art. 32 ust. 3 u.p.o., sieć publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w publicznych szkołach podstawowych, wraz z publicznymi przedszkolami, oddziałami przedszkolnymi w publicznych szkołach podstawowych i publicznymi innymi formami wychowania przedszkolnego, prowadzonymi przez osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego lub osoby fizyczne, publicznymi innymi formami wychowania przedszkolnego, prowadzonymi przez gminę, niepublicznymi przedszkolami, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, oddziałami przedszkolnymi w niepublicznych szkołach podstawowych, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, oraz niepublicznymi innymi formami wychowania przedszkolnego, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, powinna zapewniać dzieciom, o których mowa w art. 31 ust. 1, zamieszkałym na obszarze gminy, możliwość korzystania z wychowania przedszkolnego. Droga dziecka spełniającego obowiązek, o którym mowa w art. 31 ust. 4, i dziecka pięcioletniego z domu do publicznego przedszkola, oddziału przedszkolnego w publicznej szkole podstawowej, publicznej innej formy wychowania przedszkolnego, niepublicznego przedszkola, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, oddziału przedszkolnego w niepublicznej szkole podstawowej, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, albo niepublicznej innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, w których gmina zapewniła tym dzieciom warunki spełniania tego obowiązku oraz realizacji prawa do korzystania z wychowania przedszkolnego, nie powinna przekraczać 3 km.

Ustalenie sieci, o której mowa wust.1 i 2, następuje po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty o zgodności tej sieci z warunkami określonymi w ust. 3.

Kwestią sporną w badanej sprawie pozostaje, czy przedłożony do zaopiniowania projekt uchwały, z którego wynika, że obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne w G. K. odbywać się będzie wyłącznie w oddziałach przedszkolnych, zlokalizowanych w szkołach, spełnia wymogi, o których mowa w art. 32 ust. 3 u.p.o., a także, czy negatywna opinia Kuratora dotycząca w istocie regulacji zawartej w § 3 projektu uchwały nie wykracza poza zakres ustawowego upoważnienia, o którym mowa w art. 32 ust. 4 u.p.o.

W pierwszej kolejności należy zatem dokonać wykładni art. 32 ust. 3 u.p.o. w kontekście podnoszonego przez skarżącą zarzutu, iż Kurator nie miał upoważnienia do wydawania opinii w przedmiocie tego, jak w istocie gmina zamierza wywiązać się z obowiązku zapewnienia wszystkim dzieciom w wieku od 3 do 7 lat dostępu do wychowania przedszkolnego, a jego rzeczą było jedynie określenie, czy projekt sieci przedszkoli obejmie wszystkie dzieci posiadające uprawnienie i obowiązek korzystania z wychowania przedszkolnego, a także czy spełniony został warunek zapewnienia odpowiedniej odległości z miejsca zamieszkania dziecka do placówki, w której to uprawnienie bądź obowiązek będą realizowane.

W ocenie sądu zawarte w art. 32 ust. 3 u.p.o. sformułowanie, z którego wynika, iż sieć placówek o których mowa w pierwszej części tej regulacji "powinna zapewniać dzieciom, o których mowa wart. 31 ust. 1, zamieszkałym na obszarze gminy, możliwość korzystania z wychowania przedszkolnego", przy zachowaniu standardów maksymalnej odległości, o której mowa w treści przepisu należy rozumieć w ten sposób, że możliwość ta powinna być zapewniona w zgodzie z pozostałymi przepisami określającymi warunki dostępu do wychowania przedszkolnego. Podkreślenia wymaga, że art. 31 ust. 1 u.p.o. zakreślając ogólne ramy objęcia wychowaniem przedszkolnym dzieci w wieku od 3 do 7 lat, w kolejnych przepisach określa szczegółowe zasady korzystania z tej formy opieki nad dzieckiem, w szczególności regulując tryb postępowania rekrutacyjnego, a także statuując obowiązek odbycia rocznego przygotowania przedszkolnego dla dzieci sześcioletnich.

"Zapewnienie możliwości korzystania z wychowania przedszkolnego" jest zatem, w ocenie sądu, pojęciem szerokim i obejmuje również badanie, czy przyjęte przez gminę regulacje w tym zakresie pozostają w zgodzie z przepisami ustawy Prawo oświatowe, regulującymi szczegółowo ten dostęp, w szczególności w zakresie pozostawienia rodzicom wyboru, z której placówki chcą korzystać.

Taka wykładnia art. 32 ust. 3 u.p.o. prowadzi do wniosku, że opinia kuratora oświaty, dotycząca sieci przedszkoli powinna, w ocenie sądu, obejmować nie tylko to, czy wszystkie dzieci mają zapewnione miejsca w placówkach wychowania przedszkolnego, ale również i to, czy zapewnienie tych miejsc odbyło się zgodnie z przepisami ustawy prawo oświatowe, które zakładają równy dostęp wszystkich dzieci uprawnionych i podlegających obowiązkowi odbycia rocznego przygotowania przedszkolnego do tych placówek, przy zapewnieniu możliwości wyboru pomiędzy poszczególnymi formami.

W tym kontekście należy przyznać rację [...] Kuratorowi Oświaty, że takie ukształtowanie sieci przedszkoli, które zakłada możliwość odbycia obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego wyłącznie w oddziałach przedszkolnych przy szkołach podstawowych, nie spełnia warunków, o których mowa w przepisach ustawy Prawo oświatowe. Zakłada bowiem, że na terenie G. K. dzieci podlegające temu obowiązkowi zostaną pozbawione prawa wyboru pomiędzy placówką przedszkolną i oddziałem przedszkolnym zlokalizowanym w szkole. Jakkolwiek odbycie przygotowania przedszkolnego, o którym mowa jest obowiązkowe, to jednak pozbawienie rodziców dzieci 6 – letnich prawa wyboru w kwestii placówki, w której obowiązek ten będzie realizowany narusza art. 31 ust. 4 u.p.o., w którym jest mowa o obowiązku odbycia rocznego przygotowania przedszkolnego w przedszkolu, oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej lub w innej formie wychowania przedszkolnego, przy jednoczesnym dopuszczeniu swobodnego wyboru jednej z tych form. Przepisy ustawy Prawo oświatowe, w zakresie dostępu do wychowania przedszkolnego, zostały bowiem tak ukształtowane, aby z jednej strony zapewnić wszystkim dzieciom zamieszkującym na obszarze gminy dostęp do tego wychowania, a z drugiej strony, aby pozostawić rodzicom dzieci wybór, w jakiej placówce to obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne mają odbyć.

Należy zatem przyznać rację Kuratorowi, że pozbawienie prawa wyboru w tym przypadku narusza także art. 153 ust. 2 u.p.o., zgodnie z którym rodzice dzieci przyjętych do danego publicznego przedszkola, danego oddziału przedszkolnego w publicznej szkole podstawowej lub danej publicznej innej formy wychowania przedszkolnego corocznie składają na kolejny rok szkolny deklarację o kontynuowaniu wychowania przedszkolnego w tym przedszkolu, tym oddziale przedszkolnym w publicznej szkole podstawowej lub tej innej formie wychowania przedszkolnego, w terminie 7dni poprzedzających termin rozpoczęcia postępowania rekrutacyjnego, określony zgodnie z art.154 ust.1 pkt 1, ust.3 i 6. Naruszenie to przejawia się przede wszystkim w pozbawieniu rodziców dziecka 6 – letniego możliwości złożenia takiej deklaracji.

Nie ma zatem racji skarżąca wywodząc, że Kurator wydając negatywną opinię, co do przedłożonego projektu uchwały w sprawie sieci przedszkoli przekroczył ustawową delegację i wyszedł poza ramy zakreślone art. 32 ust. 4 u.p.o. Opinia dotyczyła bowiem możliwości korzystania z wychowania przedszkolnego dzieci, o których mowa w art. 31 ust. 1 tej ustawy, przy uwzględnieniu prawa do korzystania każdego dziecka z każdej formy wychowania przedszkolnego przewidzianej przepisami ustawy.

Nie można również zgodzić się ze skarżącą, że obowiązek gminy w zakresie organizacji wychowania przedszkolnego sprowadza się tylko zapewnienia odpowiedniej liczby miejsc w placówkach, z pominięciem elementu prawa rodziców do swobodnego wyboru placówki, w której realizowany będzie obowiązek rocznego przygotowania przedszkolnego. Jakkolwiek należy się zgodzić ze skarżącą, że żaden przepis prawa oświatowego nie wyklucza możliwości realizacji prawa do wychowania przedszkolnego w jednej placówce, a obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego w innej placówce, jednak, jak już wyżej wskazano, prawo wyboru należy do rodziców dziecka, a gmina powinna możliwość realizacji tego prawa zagwarantować.

Bez znaczenia przy tym pozostaje podnoszona w skardze kwestia opinii większości rodziców, co do skuteczności przygotowania sześciolatków do obowiązków szkolnych w oddziałach przedszkolnych w szkołach, bowiem każdy rodzic, który prezentuje odmienne stanowisko powinien mieć prawo do realizacji tego obowiązku w innej placówce.

Nie mogły również zostać wzięte pod uwagę wywody skarżącej odnoszące się do zapewnienia, w latach 2017 – 2018, wychowania przedszkolnego dzieciom w wieku 3 – 7 lat zamieszkałym na terenie G. K., które mają wyłącznie walor informacyjny, natomiast nie mogą przesądzać o prawidłowości przyjętych w projekcie uchwały rozwiązań. Podobnie jak uwagi dotyczące finansowych kwestii związanych z wdrożeniem przepisów ustawy.

W tym stanie rzeczy sąd, w oparciu o art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 – j.t. ze zm.), skargę oddalił.