Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Grabowski po rozpoznaniu w dniu 12 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia Z.P. – PPHU [...] w Pabianicach na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt III SA/Łd 109/06 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania decyzji w sprawie ze skargi Z.P. – PPHU [...]w Pabianicach na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi z dnia 16 stycznia 2006 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany pozwolenia na prowadzenie składu celnego postanawia: oddalić zażalenie

WSA w Łodzi postanowieniem z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt III SA/Łd 109/06

na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., odmówił wstrzymania wykonania decyzji Dyrektora Izby Celnej w Łodzi z dnia 16 stycznia 2006 r., Nr [...], utrzymującej w mocy decyzję o odmowie zmiany pozwolenia na prowadzenie składu celnego.

W uzasadnieniu postanowienia WSA uznał, że skarżący nie wskazał żadnych okoliczności pozwalających stwierdzić, że wykonanie zaskarżonej decyzji stwarza realne niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd podkreślił, że nie mogą przemawiać za wnioskiem zawarte w skardze argumenty, gdyż ich ocena zostanie dokonana dopiero przy rozpoznaniu zasadności skargi.

W zażaleniu na powyższe postanowienie Z. P. – PPHU [...] w Pabianicach wniosła o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zarzucając zaskarżonemu postanowieniu naruszenie przepisu art. 61 § 3 p.p.s.a.

W uzasadnieniu zażalenia podniosła, że WSA wydając zaskarżone postanowienie pominął okoliczność, iż zobowiązanie skarżącej do przedstawienia zabezpieczenia w kwocie 500.000 zł jest równoznaczne z zamknięciem składu celnego, ponieważ nie będzie ona w stanie przedstawić zabezpieczenia w takiej wysokości.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Przepis art. 61 § 3 p.p.s.a. daje sądowi możliwość wstrzymania wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu bądź czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przepis art. 61 § 3 p.p.s.a. obejmuje wszystkie akty i czynności wymienione w art. 3 § 2 pkt 1-7 p.p.s.a., które mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego, czyli decyzje, postanowienia oraz inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej, dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (tak również J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2004r., s. 122). Stwierdzić przy tym należy, że nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do wykonania i nie każdy wymaga wykonania.

Przedmiotem zaskarżenia do Sądu I instancji na gruncie niniejszej sprawy jest decyzja o odmowie zmiany pozwolenia na prowadzenie składu celnego, a zasadą jest, że z przymiotu wykonalności nie korzystają wszelkie akty administracyjne odmowne. Pogląd taki jest również prezentowany w literaturze przedmiotu, gdzie autorzy zwracają uwagę, iż nie można mówić o wykonywaniu decyzji odmownej, ponieważ nie ma ona przedmiotu wykonania ( węzła praw i obowiązków), który mógłby podlegać wykonaniu (por. T. Woś, H. Knysiak – Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2005, s. 295).

NSA uznaje zatem za prawidłowe rozstrzygnięcie WSA w Łodzi o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, mimo błędnego jego uzasadnienia. Sąd I instancji rozważał bowiem zaistnienie przesłanek w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, natomiast w ocenie NSA brak jest podstaw do wstrzymania wykonania decyzji o odmowie zmiany pozwolenia na prowadzenie składu celnego na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a.

Zdaniem NSA, powoływanie się przez skarżącą na okoliczność, że wykonanie zaskarżonej decyzji przyczyni się do zamknięcia składu celnego jest na gruncie niniejszej sprawy bezzasadne z przyczyn, o których mowa wyżej.

Zgodnie z treścią art. 184 Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, jeżeli nie ma usprawiedliwionych podstaw albo jeżeli zaskarżone orzeczenie mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu. Mając powyższe na uwadze, NSA nie znalazł podstaw do uwzględnienia zażalenia i na podstawie art. 184 w związku z art. 197 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.